ဘုရားသည္ သာမန္လူတစ္ဦးအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူလာၿပီး

လူမ်ားအၾကား၌ ကြယ္ဝွက္လ်က္ ငါတို႔ကို ကယ္တင္ျခင္း အလုပ္သစ္အား လုပ္ေဆာင္ေနသည္။

သူသည္ ငါတို႔ကို မည္သည့္ ရွင္းျပခ်က္မွ် မေပးသကဲ့သို႔၊

အဘယ္ေၾကာင့္ ႂကြလာၿပီးျဖစ္သည္ကိုလည္း ငါတို႔ကို မေျပာျပေပ၊

သို႔ေသာ္ ေျဖးေျဖမွန္မွန္ ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ သူ၏အစီအစဥ္အတိုင္း

သူလုပ္ရန္ရည္႐ြယ္သည့္ အမႈကိုသာ လုပ္ေဆာင္ေလသည္။

သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားသည္ ယခင္ထက္ပို၍ မၾကာမၾကာျဖစ္လာသည္။

ႏွစ္သိမ့္ျခင္း၊ တိုက္တြန္းျခင္း၊ အသိေပးျခင္းႏွင့္ သတိေပးျခင္းမွသည္

အျပစ္တင္ျခင္းႏွင့္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းတို႔အထိ၊

သိမ္ေမြ႕ကာ သာယာညင္းေပ်ာင္းေသာ ေလသံမွသည္

ခက္ထန္၍ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ရွိေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအထိ-

အားလုံးသည္ လူသားအေပၚ က႐ုဏာတရားကို ေပးအပ္ၿပီး သူ႔အထဲတြင္ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းကို သြတ္သြင္းေပးသည္။

သူေျပာသမွ်အရာတိုင္းသည္ ငါတို႔အတြင္းရွိ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ကြယ္ဝွက္ထားသည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို အရႈိက္ထိေလသည္။

သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ငါတို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားကို စူးသည္၊ ငါတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္တို႔ကို စူးၿပီး၊

ငါတို႔အေနျဖင့္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ပုန္းရမည္ကို နည္းနည္းမွ် မသိေစဘဲလ်က္၊

မခံမရပ္ႏိုင္ေသာ အရွက္ရျခင္းျဖင့္ ငါတို႔ကို ျပည့္ေစသည္။

ငါတို႔သည္ သူ႔ထံမွ အသက္ေရ၏ အဆုံးမရွိေသာ အေထာက္အပံ့တစ္ခုကို ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားရၿပီး၊

သူမွတစ္ဆင့္ ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အသက္ရွင္ရသည္။

သို႔ေသာ္ ငါတို႔သည္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိေသာ သခင္ေယရႈ၏ ေက်းဇူးေတာ္ကိုသာ ေက်းဇူးတင္ေနၾကၿပီး၊

ဘုရား သေဘာသဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္သည့္ ဤသာမန္လူ၏ ခံစားခ်က္မ်ားကိုမူ

လုံးဝ မည္သို႔မွ် အေရးမစိုက္ၾကေပ။

သို႔ျဖစ္ေစကာမူ၊ သူသည္ လူသားတို႔၏ သူ႔အား ပစ္ပယ္မႈကို အာ႐ုံမခံစားႏိုင္သည့္အလား၊

လူသား၏ ကေလးဆန္မႈႏွင့္ မသိနားမလည္မႈကို ထာဝရခြင့္လႊတ္ေပးေနၿပီး၊

သူ႔အေပၚ လူသား၏ အၾကည္ညိဳမရွိသည့္ သေဘာထားကို အစဥ္အၿမဲ သည္းခံသည့္အလား၊

သူ၏အတြင္းအက်ဆုံး ႏွလုံးသားကို ေဖာ္ျပလ်က္ေနရင္း၊

ယခင္ကကဲ့သို႔၊ သူသည္ ႏွိမ့္ခ်စြာျဖင့္ လူ႔ဇာတိတြင္ ကြယ္ဝွက္လ်က္၊ သူ၏ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေလသည္။

သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ အသက္ အစြမ္းတန္ခိုးကို သယ္ေဆာင္သည္၊

ငါတို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းသင့္သည့္ လမ္းခရီးကို ျပသၿပီး၊

သမၼာတရားက မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို ငါတို႔အား နားလည္ႏိုင္ေစေလသည္။

သမၼာတရားက မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို ငါတို႔အား နားလည္ႏိုင္ေစေလသည္။

သူသည္ ငါတို႔ကိုယ္စား အပင္ပန္းခံႀကိဳးစားသည္၊

ငါတို႔အတြက္ေၾကာင့္ အအိပ္ပ်က္ခံၿပီး၊ အစားပ်က္ခံသည္၊

ငါတို႔အတြက္ ငိုေႂကြးသည္၊ သက္ျပင္းခ်သည္၊ ငါတို႔အတြက္ နာမက်န္းျဖစ္လ်က္ ညည္းညဴသည္၊

ငါတို႔၏ ခရီးပန္းတိုင္ႏွင့္ ငါတို႔၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အရွက္ကြဲျခင္းကိုခံသည္၊

ၿပီးလွ်င္ ငါတို႔၏ ထုံထိုင္းျခင္းႏွင့္ ပုန္ကန္ျခင္းက

သူ၏ႏွလုံးသားမွ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ေသြးမ်ားကို က်ေစသည္။

ဤသို႔ေသာ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ရွိျခင္းသည္ မည္သည့္ သာမန္လူႏွင့္မွ် မသက္ဆိုင္သကဲ့သို႔၊

ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ မည္သည့္လူသားတစ္ဦးကမွ် မပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေပ သို႔မဟုတ္ မရရွိႏိုင္ေပ။

မည္သည့္ သာမန္လူကမွ် မပိုင္ဆိုင္သည့္ သည္းခံျခင္းႏွင့္ စိတ္ရွည္ျခင္းကို သူျပသၿပီး

သူ႔ေမတၱာသည္ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် မအပ္ႏွင္းထားသည့္ ေမတၱာျဖစ္သည္။

သူ႔ေမတၱာသည္ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် မအပ္ႏွင္းထားသည့္ ေမတၱာျဖစ္သည္။

သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ မွ