လွန်ခဲ့တဲ့သုံးနှစ်တုန်းက အစ်ကိုအောင်ဟာ စာတစ်စောင်ကို လက်ခံရရှိခဲ့ပါတယ်။ စာထဲမှာ ရေးထားတာကတော့ အသင်းတော်တစ်ပါးက ခေါင်းဆောင်နဲ့ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတချို့ဟာ ဖမ်းဆီးခံထားရပြီး ကျန်အသင်းသားတွေကို စီစီပီရဲတွေက စောင့်ကြည့်ထောက်လှမ်းနေတဲ့အကြောင်းနဲ့ အသင်းတော်မှာ သိမ်းဆည်းထားတဲ့ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်စာအုပ်တွေကို လုံခြုံတဲ့နေရာဆီ အလောတကြီး နေရာရွှေ့ပေးရမယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပါပဲ။ ကိုအောင်အနေနဲ့ စာအုပ်တွေကို ကူညီပြီး နေရာရွှေ့ပေးချင်ပေမဲ့ ကူညီလိုက်ရင် အဖမ်းခံရပြီး နှိပ်စက်ခံရမှာကို စိုးရိမ်နေပါတယ်။ ဒီလို အကျပ်အတည်းဆိုက်နေတဲ့အချိန် သူ့နှလုံးသားထဲမှာ ပြင်းထန်တဲ့ ပဋိပက္ခတစ်ခု ဖြစ်ပွားလာပါတယ်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို ဆုတောင်းဖတ်ရှုပြီးတဲ့နောက် သူ့အနေနဲ့ အသက်ကို တပ်မက်ပြီး သေခြင်းကို ကြောက်ရွံ့နေမိတဲ့အပြင် ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှု၊ ဒါမှမဟုတ် သစ္စာစောင့်သိမှု မရှိတာကို သူသဘောပေါက်သွားတော့တယ်။ ဒီအတွက်ကြောင့် သူအထူးသဖြင့် နောင်တရသွားပါတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ဘုရားသခင်အပေါ် အမှီပြုရင်းနဲ့ စာအုပ်တွေကို ဘေးမသီရန်မခ သူနေရာရွှေ့ပေးခဲ့တယ်။ တစ်နှစ်ကျော် ကြာပြီးတဲ့နောက် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်စာအုပ်တွေကို နေရာရွှေ့ပေးဖို့ အန္တရာယ်များတဲ့ နောက်ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုဆီ သူရောက်သွားပါတယ်။ အချိန်မရွေး အဖမ်းခံရနိုင်တဲ့ အန္တရာယ်ကို ရင်ဆိုင်နေရပေမဲ့ ဘုရားအိမ်တော်ရဲ့ အကျိုးစီးပွားတွေကို ကာကွယ်လိုတဲ့ဆန္ဒ သူ့မှာ ရှိနေပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့အနေနဲ့ ကြောက်လည်း ကြောက်နေမိလို့ ပဋိပက္ခနွံထဲ ထပ်နစ်နေတော့တယ်...ဒီတစ်ကြိမ်တော့ သူဘယ်လိုရွေးချယ်မှုကို လုပ်လိမ့်မလဲ။ အဖြေကို သိရဖို့အတွက် “အကျပ်အတည်းကြားက ရွေးချယ်မှု” ကို ကြည့်ရှုနိုင်ပါတယ်။