အသင်းတော်ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ခြင်းသည် သူတစ်ပါးတို့ထက် ပိုအဆင့်မြင့်သည့်နေရာတွင်ရှိသော ဒါရိုက်တာတစ်ယောက်ဖြစ်ခြင်းကဲ့သို့ဖြစ်သည်၊ ချို့ယွင်းချက်၊ သို့မဟုတ် အားနည်းချက် တစ်ခုတစ်လေမျှ မရှိဘဲ ပြဿနာမျိုးစုံကို ကိုင်တွယ်နိုင်သောသူဖြစ်သည်ဟု သူ ထင်မြင်သည်။ ဤလွဲမှားသောအမြင်တို့၏ တွန်းအားပေးခြင်းကို ခံရပြီး သူသည် အစဉ်သဖြင့် ကြွားဝါကာ အဆင့်မြင့်သော်လည်း အနှစ်မရှိသည့် အယူဝါဒတို့ကို ပြောဆိုနေသည်။ သူ၏ တာဝန်တွင် သူမည်မျှ ဒုက္ခခံခဲ့သည်ကို ပြောဆိုနေသည်။ သူ၏ကိုယ်ပိုင်အားနည်းချက်များကိုလည်း ဖုန်းကွယ်သည်။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် ညီအစ်ကိုမောင်နှမများအားလုံးက သူ့ကို အထင်ကြီးလေးစားကြသည်။ ထို့နောက်တွင် သူကိုယ်တိုင်၏ မှားယွင်းသော အယူအဆများကို နားလည်အောင် ကူညီပေးသည့် သက်သေခံချက် ဗီဒီယိုတစ်ခုကိုကြည့်ပြီး ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တချို့ကို သူဖတ်သည်။ ပြီးလျှင် သူသည် အန္တိခရစ်၏ လမ်းကြောင်းအား လျှောက်နေသည်ကို သဘောပေါက်သွားသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ရိုးသားသူတစ်ယောက်ဖြစ်ခြင်းနှင့် သူ့ကိုယ်သူ မှားယွင်းစွာ မဖော်ပြရန် သူစတင်အာရုံစိုက်လာပြီးနောက် ညီအစ်ကိုမောင်နှမများနှင့် ပုံမှန် ဆက်ဆံရေးကို တည်ဆောက်နိုင်လေသည်။ သူ၏ မာနထောင်လွှားသော စိတ်သဘောထားက တဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောင်းလဲသွားသည်။