သူမသည် ငယ်စဉ်ကတည်းက စကားပြောမကျွမ်းကျင်ဘဲ ကိုယ့်ခံစားချက်ကို ကောင်းစွာ မပြောတတ်ပေ။ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးက သူမအား လူသစ်များကို ရေလောင်းခိုင်းသည်။ သူမက စကားပြောမကောင်းသည့်အတွက် လူတို့က သူမကို အထင်သေးမည်ကို ကြောက်လျက် စိတ်သောကရောက်သည်။ သူမသည် စုဝေးပွဲများပြုလုပ်နေစဉ်တွင် ရှက်ရွံ့ပြီး စကားပြောရန် သူမ၏ ပါးစပ်ကို မဖွင့်ဟရဲပေ။ သူမသည် စိတ်ဓာတ်ကျပြီး စိတ်ဆင်းရဲသည့် အခြေအနေတွင် မကြာခဏ နေပြီး သူမ၏ တာဝန်ကို ပုံမှန် မလုပ်နိုင်ပေ။ သူမ၏ ကိုယ်ပိုင်အားနည်းချက်များကို မည်သို့ မှန်ကန်စွာ သဘောထားရမည်ကို ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်၏ ဖွင့်ပြခြင်းမှတစ်ဆင့် သူမ သဘောပေါက်သွားပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန် လမ်းကြောင်းတစ်ခုကို တွေ့ရှိသွားသည်။