၁ ဘုရားသခင်သည် ဖြောင့်မတ်သည်ဖြစ်စေ၊ ဘုန်းအာနုဘော်တော် ရှိသည်ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် အမျက်ဒေါသထွက်သည်ဖြစ်စေ၊ သူပြုသမျှ အမှုများ အားလုံးသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာမှ ရရှိလာသည့် လူသားမျိုးနွယ်၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ဘုရားသခင် လူ့ဇာတိခံယူခဲ့သနည်း။ လူကိုကယ်တင်ရာတွင် ဘာအဖိုးအခကိုမျှ သူ မချန်ထားခဲ့။ သူ၏ လူ့ဇာတိခံခြင်းတွင် သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာရှိသမျှ ပါဝင်ပေ။ ဘုရားသခင်ကို လူက အဆုံးစွန် ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်။ ကယ်တင်ခံရမည့် အဆင့်ကို ကျော်လွန်လျက်၊ လူသားသည် ကျော်လွန်နှင့်ပြီးလေပြီ။ ထို့ကြောင့် လူသားအတွက် မိမိကိုယ်ကိုယ် စတေးဖို့ လူ့ဇာတိဖြစ်လာရုံမှလွဲ၍ ဘုရားသခင်တွင် ရွေးချယ်စရာမရှိပေ။ သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာအားလုံးကို ဘုရားသခင်ပေးသည်။

လူကို ဘုရားသခင် မချစ်လျှင် လူ့ဇာတိ ခံယူလိမ့်မည်မဟုတ်။ ကောင်းကင်မှ မိုးခြိမ်းသံ ဘုရားသခင်စေလွှတ်နိုင်ခဲ့ပြီး သူ၏ အမျက်ဒေါသကို ထုတ်ပြန်နိုင်ခဲ့ပေမည်။ ထိုအခါ လူသားမျိုးနွယ် ပြိုလဲလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး လူ့ဇာတိခံယူခြင်း၏ အဖိုးအခဖြစ်သည့် အရှက်ရခြင်းကို ဘုရားသခင် သည်းခံစရာ အမှန် လိုအပ်ခဲ့လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ ရှင်းလင်းသော ဥပမာဖြစ်သည်။ နာကျင်မှုနှင့် ဖိနှိပ်မှု၊ အရှက်ရခြင်းနှင့် ငြင်းပယ်ခြင်းတို့ကို သည်းခံဖို့ ဘုရားသခင် ပိုနှစ်သက်ခဲ့။ ဤအရာကို ထောက်ရှုလျှင် လူသားမျိုးနွယ်ကို သူ ကင်တင်ဆဲဖြစ်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အကြီးမားဆုံးသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာမဟုတ်လော။

“နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၃)၊ နောက်ဆုံးသော ကာလ ခရစ်တော်၏ ဟောပြောချက်များ၊ ခရစ်တော်၏ အနှစ်သာရသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာတည်း” ကို ကောက်နုတ်၍ ဆီလျော်စွာ ပြုပြင်ထားသည်