ယခင် ငါတို့၏ စုဝေးပွဲတွင် ကြီးမားသည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုနှင့်ပတ်သက်၍ ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုခဲ့ကြသည်။ သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် နည်းလမ်း ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် နည်းလမ်း ဟူသည့် ဤကိစ္စရပ်နှင့်ပတ်သက်၍ ငါတို့ မည်သို့ မိတ်သဟာယပြုခဲ့ကြသနည်း။ (ဘုရားသခင်သည် သွင်ပြင်လက္ခဏာ နှစ်ခုနှင့်ပတ်သက်၍ မိတ်သဟာယပြုပေးခဲ့ပါသည်။ ပထမတစ်ခုမှာ “လက်လွှတ်ခြင်း”၊ ဒုတိယတစ်ခုမှာ “ရည်စူးအပ်နှံခြင်း” ဖြစ်သည်။ လက်လွှတ်ခြင်းအရ လူ့အထဲတွင် တည်ရှိသည့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများအကြောင်း ဘုရားသခင် ပြောဆိုဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။ အထူးသဖြင့် သိမ်ငယ်ခြင်း၊ ဒေါသ၊ အမုန်းတရားတို့နှင့်ဆိုင်သော အပျက်သဘောဆောင်သည့် စိတ်ခံစားချက်များက ကျွန်ုပ်တို့ တာဝန်အပေါ် ရှိသည့် တိကျသော သက်ရောက်မှုများနှင့် အကျိုးဆက်များအပေါ် ဘုရားသခင် မိတ်သဟာယပြုခဲ့ပါသည်။ ဘုရားသခင်၏ မိတ်သဟာယက သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် နည်းလမ်းနှင့်ဆိုင်သည့် မတူကွဲပြားသော သိနားလည်ခြင်းတစ်ခု ကျွန်ုပ်တို့ကို ပေးခဲ့ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့အနေဖြင့် နေ့စဉ် ကျွန်ုပ်တို့ ထုတ်ဖော်ပြသည့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများကို မကြာခဏ လျစ်လျူရှုမိနေပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏ အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများကို ပုံမှန်အားဖြင့် ပိုင်းခြားသိမြင်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် သိနားလည်ခြင်း မရှိကြပုံကို ကျွန်ုပ်တို့ မြင်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤကဲ့သို့သော လူစားမျိုးသာဖြစ်သည်ဟူသော တစ်ဖက်သတ် အကဲဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ကျွန်ုပ်တို့ ပြုလုပ်ကြသည်။ ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများကို ကျွန်ုပ်တို့၏ တာဝန်ထဲသို့ ကျွန်ုပ်တို့ ယူဆောင်ကြပြီး ဤအရာက ထိုတာဝန်၏ ရလဒ်များအပေါ် တိုက်ရိုက် သက်ရောက်မှုတစ်ခု ရှိပါသည်။ ထိုအရာက လူများနှင့် အမှုအရာများကို ကျွန်ုပ်တို့ ကြည့်ရှုပုံနှင့် ကျွန်ုပ်တို့ အသက်တာများရှိ ပြဿနာများ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပုံတို့ကိုလည်း လွှမ်းမိုးသည်။ ဤအရာက သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်း လမ်းကြောင်းကို လျှောက်ရန် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အလွန့်အလွန် ခက်ခဲသွားစေပါသည်။) ငါတို့၏ ပြီးခဲ့သည့် စုဝေးပွဲတွင် သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် နည်းလမ်းနှင့်ပတ်သက်၍ ငါ မိတ်သဟာယပြုခဲ့၏။ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါ အဓိက လမ်းကြောင်းနှစ်ခု ရှိ၏။ လက်လွှတ်ခြင်းလမ်းကြောင်းနှင့် ရည်စူးအပ်နှံခြင်း လမ်းကြောင်းဖြစ်သည်။ ပြီးခဲ့သည့်အကြိမ်တွင် ပထမလမ်းကြောင်းဖြစ်သည့် လက်လွှတ်ခြင်း၏ ပထမ သွင်ပြင်လက္ခဏာနှင့် ဆက်စပ်သည့် အဓိက ကိစ္စရပ်များကို ငါအကျဉ်းရုံးခဲ့သည်။ ယင်းမှာ အကြင်သူသည် အမျိုးမျိုးသော စိတ်ခံစားမှုများကို လက်လွှတ်ရမည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်တို့မှာ အဓိကအားဖြင့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများ ဖြစ်သည်။ မူမမှန်သည့်၊ ယုတ္တိမရှိသော စိတ်ခံစားမှုများနှင့် အသိစိတ်၊ ဆင်ခြင်တုံတရားတို့နှင့် မကိုက်ညီသည့် စိတ်ခံစားမှုများ ဖြစ်သည်။ ဤအရာများထဲမှ ငါတို့၏ မိတ်သဟာယသည် သိမ်ငယ်ခြင်း၊ ဒေါသနှင့် အမုန်းတရားတည်းဟူသော အပျက်သဘောဆောင်သည့် စိတ်ခံစားမှုများအပြင် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများအတွင်း အသက်ရှင်ခြင်းမှ အကျိုးဆက်ဖြစ်ပေါ်သည့် အပြုအမူအချို့၊ အချို့သော သီးခြား အခြေအနေများ၊ သို့မဟုတ် ဖွံ့ဖြိုးဆဲဖြစ်သော နောက်ခံ၏ အကျိုးဆက်တစ်ခုအဖြစ် ဖြစ်ပေါ်သည့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုအမျိုးမျိုးနှင့် မူမမှန်သည့် အကျင့်စရိုက်က ထင်ဟပ်စေသည့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများအပေါ် အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။ အဘယ်ကြောင့် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများကို လက်လွှတ်ရမည်နည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျကျ ပြောရလျှင် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများသည် လူများ၊ အဖြစ်အပျက်များ၊ သို့မဟုတ် အမှုအရာများကို ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ ၎င်းတို့ ခံယူသည့် ရပ်တည်ချက်ကို လွှမ်းမိုးရင်း လူတို့၌ အပျက်သဘောဆောင်သော ပုံသေအတွေးအခေါ်များနှင့် ရှုထောင့်အမြင်များကို ဖြစ်ပေါ်စေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤလက်တွေ့လုပ်ဆောင်နည်း၏ ပထမဆုံး သွင်ပြင်လက္ခဏာဖြစ်သည့် လက်လွှတ်ခြင်းသည် လူတို့အနေဖြင့် အပျက်သဘောဆောင်သည့် စိတ်ခံစားမှုမျိုးစုံကို လက်လွှတ်ရန် လိုအပ်၏။ ပြီးခဲ့သည့်အကြိမ်တွင် ဤအပျက်သဘောဆောင်သည့် စိတ်ခံစားမှုများနှင့် ပတ်သက်၍ မိတ်သဟာယအချို့ကို ငါတို့ ဝေမျှခဲ့ကြသည်။ သို့ရာတွင် ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည့် သိမ်ငယ်မှု၊ ဒေါသနှင့် အမုန်းတရားတို့အပြင် ပုံမှန်လူ့သဘာဝ၏ အမြင်များကို သက်ရောက်မှုရှိနိုင်သည့် စိတ်ခံစားမှုမျိုးစုံ ရှိသည်မှာ အမှန်ဖြစ်၏။ ထိုစိတ်ခံစားမှုများသည် ပုံမှန်လူ့သဘာဝ၏ အသိစိတ်၊ ဆင်ခြင်တုံတရား၊ အတွေးနှင့် အကဲဖြတ်မှုတို့ကို ဝင်ရောက်စွက်ဖက်နိုင်သကဲ့သို့ လူ၏ သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်း ရလဒ်များကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ဤအပျက်သဘောဆောင်သောအရာများသည် လူသားမျိုးနွယ်အနေဖြင့် မိမိ၏ သမ္မာတရားလိုက်စားမှုတွင် ပထမဆုံး လက်လွှတ်ရမည့်အရာများ ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုပေသည်။ ယနေ့ ငါတို့၏ မိတ်သဟာယသည် ယခုလက်ရှိ ဆွေးနွေးနေသည့် အကြောင်းအရာဖြစ်သည့် အမျိုးမျိုးသော အပျက်သဘောဆောင်သည့် စိတ်ခံစားမှုများကို လက်လွှတ်ရန် နည်းလမ်းကို ဆက်လက်ဆွေးနွေးသွားမည် ဖြစ်သည်။ ပထမဦးစွာ အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများ၏ အမျိုးမျိုးသော သရုပ်သကန်များအပေါ် ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုကြမည်ဖြစ်ပြီး ဤသရုပ်သကန်များအပေါ် ငါ၏ မိတ်သဟာယမှတစ်ဆင့် လူသည် အပျက်သဘောဆောင်သည့် စိတ်ခံစားမှုများနှင့်ဆိုင်သော အသိပညာကို ရရှိနိုင်သည်၊ မိမိကိုယ်ကို ထိုအရာများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်နိုင်ပြီးနောက် မိမိ၏ နေ့စဉ်အသက်တာတွင် ထိုအရာများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု စတင်ဖြေရှင်းနိုင်ပေသည်။ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေခြင်းနှင့် သိနားလည်ခြင်းမှတစ်ဆင့်၊ ပြီးလျှင် အပျက်သဘောဆောင်သော အတွေးများနှင့် အယူအဆများအပြင် ထိုအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများက လူတို့အထဲမှ ဖြစ်ပေါ်စေသည့် မူမမှန်သည့် ရှုထောင့်အမြင်များနှင့် ရပ်တည်ချက်များကို သိရှိခြင်းနှင့် စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးခြင်းမှတစ်ဆင့် ထိုအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများကို ၎င်းတို့ စတင် ဖြေရှင်းနိုင်ကြသည်။

ပြီးခဲ့သည့်အကြိမ်တွင် “စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း”နှင့်ဆိုင်သည့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုအကြောင်း ငါတို့ ပြောဆိုဆွေးနွေးခဲ့ကြသည်။ ဦးစွာပထမ လူအများစုသည် ဤစိတ်ဓာတ်ကျသည့် စိတ်ခံစားချက် ရှိကြသလော။ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း ဖြစ်သည့် ခံစားချက်မျိုးနှင့် စိတ်အခြေအနေမျိုးအပြင် ထိုစိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၏ သရုပ်သကန်များက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သင်တို့ သိနားလည်နိုင်ကြသလော။ (နားလည်နိုင်ပါသည်။) ဤတစ်ခုသည် နားလည်ရန် လွယ်ကူ၏။ “စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း”အကြောင်းကို အလွန် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ငါတို့ ပြောမည်မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး နောက်သို့လိုက်သောသူတို့၌ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း စိတ်ခံစားမှုအားဖြင့် ဖြစ်ပေါ်သည့် သရုပ်သကန်များကိုသာ ငါတို့ ဖော်ပြမည်ဖြစ်သည်။ “စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း”သည် မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ စိတ်ပျက်အားလျော့ခြင်း၊ စိတ်မချမ်းသာခြင်း၊ သင်လုပ်ဆောင်သည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ စိတ်မဝင်စားခြင်း၊ စိတ်ဓာတ်ခွန်အား မရှိခြင်း၊ စိတ်လှုံ့ဆော်မှုမရှိခြင်း၊ သင် လုပ်ဆောင်သည့် အရာများတွင် အတော်လေး အပျက်သဘောဆောင်ပြီး မတက်ကြွသည့် သဘောထားရှိခြင်းနှင့် မည်သည့် ထကြွလုံ့လရှိသည့် စိတ်ပိုင်းဖြတ်မှုမျှ မရှိခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ထို့ကြောင့် ဤသရုပ်သကန်များ၏ ဖြစ်ကြောင်းရင်းမြစ်မှာ အဘယ်နည်း။ ဤသည်မှာ စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးရမည့် အဓိကကိစ္စ ဖြစ်သည်။ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၏ အမျိုးမျိုးသော သရုပ်သကန်များအပြင် အမှုအရာများ လုပ်ဆောင်ရာတွင် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများက ဖြစ်ပေါ်စေသည့် မတူကွဲပြားသော စိတ်အခြေအနေများ၊ အတွေးများနှင့် သဘောထားများကို သင်နားလည်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားချက်များအတွက် အကြောင်းတရားများက မည်သည့်အရာများဖြစ်သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားချက်များနောက်ကွယ်တွင် တည်ရှိသည့် ထိုအရာများကို လူတို့တွင် ဖြစ်ပေါ်စေသည့် ဖြစ်ကြောင်းရင်းမြစ်များက မည်သည့်အရာများဖြစ်သည်ကို သင်နားလည်သင့်သည်။ လူတို့သည် အဘယ်ကြောင့် စိတ်ဓာတ်ကျကြသနည်း။ အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ရန် ၎င်းတို့ အဘယ်ကြောင့် မည်သည့် စိတ်လှုံ့ဆော်မှုမျှ မခံစားကြသနည်း။ အဘယ်ကြောင့် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်သည့်အခါ ၎င်းတို့သည် အမြဲ အလွန် အပျက်သဘောဆောင်၊ မတက်မကြွဖြစ်ပြီး စိတ်ပိုင်းဖြတ်မှု မရှိဘဲ ဖြစ်ကြသနည်း။ ဤအရာအတွက် အကြောင်းရင်းတစ်ခု ရှိသည်မှာ သိသာသည်။ ဥပမာအားဖြင့် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်သည့်အခါ အမြဲ စိတ်ဓာတ်ကျပြီး မတက်ကြွသည့်၊ မည်သည့် အားအင်မျှ မစုစည်းနိုင်သည့် တစ်စုံတစ်ဦးကို သင် မြင်သည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်ခံစားမှုများနှင့် သဘောထားတို့သည် သိပ်အပြုသဘောမဆောင်သကဲ့သို့၊ သို့မဟုတ် အကောင်းမြင်စိတ် မရှိသကဲ့သို့ ထိုသို့သော အပျက်သဘောဆောင်သော၊ အပြစ်တင်ပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သော သဘောထားတစ်ခု အမြဲ ဖော်ပြကြသည်။ သင်သည် ၎င်းတို့ကို အကြံပေးသော်လည်း ထိုအကြံကို ၎င်းတို့ လုံးဝ နားမထောင်ကြသကဲ့သို့ ၎င်းတို့ကို သင်ထောက်ပြသည့် နည်းလမ်းသည် မှန်ကန်သည့် နည်းလမ်းဖြစ်ပြီး သင်၏ တွေးခေါ်မြော်မြင်မှုက အလွန် ကောင်းသည်ဟု ၎င်းတို့ ဝန်ခံသော်ငြားလည်း အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်သည့်အခါ မည်သည့် အားအင်မျှ ၎င်းတို့ မစုစည်းနိုင်သကဲ့သို့ အပျက်သဘောဆောင်ကာ မတက်ကြွဘဲ ရှိနေကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ဆိုးရွားသည့် ကိစ္စရပ်များတွင် ၎င်းတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်လှုပ်ရှားမှုများ၊ ပုံပန်း၊ လမ်းလျှောက်သည့်ပုံ၊ ၎င်းတို့၏ စကားလေသံနှင့် ပြောသည့် စကားလုံးများမှ ဤလူ၏ စိတ်ခံစားမှုများသည် အထူးသဖြင့် စိတ်ဓာတ်ကျနေကြောင်း၊ မိမိတို့ လုပ်ဆောင်သမျှတိုင်းတွင် အားအင်ကင်းမဲ့ကြောင်းနှင့် ၎င်းတို့သည် ပျော့ကြေနေသည့် သစ်သီးများကဲ့သို့ဖြစ်ကာ ၎င်းတို့နှင့်အတူ အချိန်များစွာ ကုန်ဆုံးသောသူ မည်သူမဆိုသည် ၎င်းတို့အားဖြင့် ထိခိုက်ခံရလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်းကို သင် မြင်နိုင်သည်။ ဤအရာအားလုံး အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းဖြင့် အသက်ရှင်သော လူများ ဖော်ပြသည့် အမျိုးမျိုးသော အပြုအမူများ၊ မျက်နှာအမူအရာများ၊ စကားပြောသည့်လေသံများအပြင် အတွေးများ၊ ရှုထောင့်အမြင်များပင်လျှင် အပျက်သဘောဆောင်သော ကြန်အင်လက္ခဏာများ ရှိကြ၏။ သို့ဆိုလျှင် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော ဖြစ်ရပ်များ၏ နောက်ကွယ်ရှိ အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ မည်သည့်နေရာတွင် အရင်းအမြစ် တည်ပါသနည်း။ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှု ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအတွက် ဖြစ်ကြောင်းရင်းမြစ်မှာ လူတိုင်းအတွက် ကွဲပြားသည်မှာ အမှန်ဖြစ်၏။ ယင်းအထဲမှ လူတစ်မျိုးတစ်စား၏ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း စိတ်ခံစားချက်သည် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် ဆိုးရွားသည့် ကံကြမ္မာကို အတောမသတ်သော ယုံကြည်မှုမှ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်။ ဤသည်မှာ အကြောင်းတရားတစ်ခု မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ၎င်းတို့ ငယ်ရွယ်ချိန်တွင် ကျေးလက်ဒေသ၊ သို့မဟုတ် ဆင်းရဲနွမ်းပါးသည့် ဒေသတစ်ခုတွင် ၎င်းတို့ နေထိုင်ခဲ့ကြ၏။ ၎င်းတို့၏ မိသားစုသည် ဥစ္စာဓန ကြွယ်ဝချမ်းသာခြင်း မရှိကြသကဲ့သို့ ရိုးရှင်းသည့် ပရိဘောဂများမှလွဲ၍ သိပ်အဖိုးတန်သည့်အရာ တစ်ခုမျှ မရှိကြပေ။ ၎င်းတို့တွင် အဝတ်အထည်တစ်စုံ၊ သို့မဟုတ် နှစ်စုံလောက်သာ ရှိပြီး အပေါက်များပေါက်နေလျှင်ပင် ဝတ်ရသည်အထိ ဖြစ်သည်။ အများအားဖြင့် အဆင့်အတန်းရှိသည့် စားကောင်းသောက်ဖွယ်များကို လုံးဝ မစားနိုင်ခဲ့ကြဘဲ ထိုအစား အသားစားရန် နှစ်သစ်ကူး၊ သို့မဟုတ် အခါကြီးရက်ကြီးများကို စောင့်ဆိုင်းခဲ့ကြရသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ၎င်းတို့ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ကြပြီး နွေးနွေးထွေးထွေး နေရန် ဝတ်ဖို့ အလုံအလောက်မရှိကြသကဲ့သို့ အသားများ တစ်ဇလုံအပြည့် စားရခြင်းဟူသည်မှာ စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်တစ်ခု ဖြစ်ပြီး သစ်သီးတစ်လုံး စားရဖို့ ရှာတွေ့ခြင်းသည်ပင် ခက်ခဲပေသည်။ ထိုသို့သော ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုတွင် အသက်ရှင်ရင်း မြို့ကြီးပြကြီးတွင် အသက်ရှင်နေထိုင်ကြသည့်၊ မိဘများက ဥစ္စာဓနပေါကြွယ်ဝသည့်၊ မိမိတို့ စားလိုသည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို စားနိုင်ပြီး ဝတ်လိုသည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို ဝတ်နိုင်သည့်၊ ၎င်းတို့ အလိုရှိသည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို ချက်ချင်းရကာ အမှုအရာများနှင့် ပတ်သက်၍ နှံ့စပ်သည့် အခြားသူများနှင့် ၎င်းတို့ ကွဲပြားခြားနားသည်ဟု ခံစားကြရလေသည်။ ၎င်းတို့က “၎င်းတို့သည် ထိုသို့ ကံကောင်းကြသည်။ အဘယ်ကြောင့် ငါ၏ ကံ အလွန်ဆိုးရပါသနည်း”ဟု တွေးကြ၏။ ၎င်းတို့သည် လူအုပ်ထဲမှ အမြဲ ထင်ပေါ်လိုကာ မိမိတို့ ကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲလိုကြသည်။ သို့ရာတွင် လူတစ်ယောက်၏ ကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲရန်မှာ မလွယ်ကူချေ။ အကြင်သူသည် ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် မွေးဖွားလာသည့်အခါ ၎င်းတို့ ကြိုးစားကောင်း ကြိုးစားနိုင်သော်လည်း မိမိတို့ ကံကို မည်မျှ ၎င်းတို့ ပြောင်းလဲနိုင်ကြသနည်း၊ ပြီးလျှင် ထိုကံကို မည်မျှ သာ၍ ကောင်းအောင် လုပ်နိုင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့ အရွယ်ရောက်လာသည့်နောက်တွင် လူမှုအဖွဲ့အစည်းထဲတွင် ၎င်းတို့ သွားသည့် နေရာတိုင်းတွင် အတားအဆီးများ၏ ပိတ်ပင်ခြင်း ခံရသည်။ သွားသည့် နေရာတိုင်းတွင် အနိုင်ကျင့်ခံရကြသောကြောင့် ၎င်းတို့ အလွန် ကံအကြောင်းမလှဟု အမြဲ ခံစားကြသည်။ ၎င်းတို့က “အဘယ်ကြောင့် ငါ အလွန် ကံမကောင်းရသနည်း။ အဘယ်ကြောင့် ခက်ထန်သည့်လူများနှင့် ငါအမြဲ ဆုံရသနည်း။ ကလေးအရွယ်ဖြစ်ခဲ့ချိန်တွင် ဘဝက ခက်ခဲခဲ့ပြီး ထိုသို့သာ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ယခုတွင် ငါ အရွယ်ရောက်ပြီ၊ ဘဝက အလွန် ဆိုးရွားနေဆဲဖြစ်သည်။ ငါလုပ်နိုင်သည့်အရာကို အမြဲ ပြသလိုသော်လည်း အခွင့်အရေး လုံးဝ မရခဲ့ပါ။ မည်သည့်အခါတွင်မျှ အခွင့်အရေးမရခဲ့လျှင်လည်း ရှိပါစေတော့။ ငါ အလုပ်ကြိုးစားလုပ်ပြီး ကောင်းမွန်သည့် ဘဝကို အသက်ရှင်ရန် လုံလောက်သည့် ငွေကိုသာ ရှာလိုက်ချင်သည်။ ထိုသို့ပင် အဘယ်ကြောင့် ငါ မလုပ်နိုင်ရသနည်း။ ကောင်းမွန်သည့် ဘဝတစ်ခုကို အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်းသည် အဘယ်သို့ အလွန် ခက်ခဲရပါသနည်း။ အခြားလူတိုင်းထက် သာလွန်သည့် ဘဝတစ်ခုကို ငါ အသက်ရှင်ဖို့ မလိုပါ။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် မြို့ကြီးပြကြီးတွင် နေထိုင်သူတစ်ဦး၏ ဘဝတွင် အသက်ရှင်လိုပြီး လူတို့၏ အထင်သေးခြင်း မခံချင်သကဲ့သို့ ဒုတိယ၊ သို့မဟုတ် တတိယတန်းစား နိုင်ငံသား မဖြစ်လိုပါ။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် လူတို့သည် ငါ့ကို ခေါ်သောအခါ၊ ‘ဟေ့ ခင်ဗျား၊ ဒီကိုလာ’ဟု အော်မည်မဟုတ်ပါ။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ငါ့ကို နာမည်တပ်၍ ခေါ်မည်ဖြစ်ပြီး လေးစားစွာ ခေါ်ဆိုမည်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် ငါ့မှာမူ လေးစားစွာ ခေါ်ဆိုခြင်းပင် မခံရပေ။ အဘယ်ကြောင့် ငါ၏ ကံကြမ္မာသည် အလွန် ရက်စက်ရသနည်း။ မည်သည့်အချိန်တွင် အဆုံးသတ်လိမ့်မည်နည်း”ဟု တွေးလိမ့်မည်။ ထိုသို့သော လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်သည့်အခါ ထိုကံကြမ္မာကို ရက်စက်သည်ဟု မှတ်ယူကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ စတင်ယုံကြည်ပြီး ဤသည်မှာ စစ်မှန်သော လမ်းခရီးဖြစ်ကြောင်း မြင်လာကြသည့်နောက်တွင် ၎င်းတို့က “ယခင်က ဆင်းရဲဒုက္ခအားလုံး ထိုက်တန်ပါသည်။ အားလုံးကို ဘုရားသခင်က စီစဉ်ညွှန်ကြားပြီး လုပ်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်က ကောင်းစွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ ငါဆင်းရဲဒုက္ခမခံစားခဲ့ရပါက ဘုရားသခင်ကို ငါ ယုံကြည်လာမည် မဟုတ်ပါ။ ယခု ဘုရားသခင်ကို ငါ ယုံကြည်သဖြင့် သမ္မာတရားကို ငါ လက်ခံနိုင်လျှင် ငါ၏ ကံကြမ္မာသည် ပိုကောင်းသွားဖို့ ပြောင်းလဲသင့်ပါသည်။ ယခုတွင် ငါသည် ညီအစ်ကို မောင်နှမများနှင့်အတူ အသင်းတော်တွင် တန်းတူညီသော ဘဝကို အသက်ရှင်နိုင်ပြီး လူတို့က ငါ့ကို ‘ညီအစ်ကို’၊ သို့မဟုတ် ‘ညီအစ်မ’ဟု ခေါ်ကြပြီး ငါ့ကို လေးစားစွာ ခေါ်ဆိုကြသည်။ ယခု ငါသည် အခြားသူများ၏ လေးစားမှုကို ရရှိသည့် ခံစားချက်ကို မွေ့လျော်ခံစားရသည်”ဟု စဉ်းစားကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ကံကြမ္မာ ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်သည့်အလား ထင်ရပြီး ၎င်းတို့အနေဖြင့် ဆင်းရဲဒုက္ခမခံစားရတော့သကဲ့သို့ မကောင်းသည့် ကံမရှိတော့ဟု ထင်ရသည်။ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ စတင်ယုံကြည်ပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားအိမ်တော်တွင် မိမိတို့၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ဖို့ မိမိတို့၏ စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချမှတ်ကြသည်။ အခက်အခဲကို သည်းညည်းခံလာနိုင်ပြီး အလုပ်ကြိုးစားနိုင်ကြသည်၊ မည်သည့် ကိစ္စတွင်မဆို အခြားမည်သူမဆိုထက် သာ၍ သည်းညည်းခံနိုင်ကြပြီး လူအများစု၏ လက်ခံမှုနှင့် လေးစားသမှုကို ရရှိရန် ကြိုးပမ်းကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အသင်းတော် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး၊ ကြီးကြပ်သည့် တစ်စုံတစ်ဦး၊ သို့မဟုတ် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ်ပင် အရွေးချယ်ခံရနိုင်သည်ဟု တွေးထင်ကြပြီး ထို့နောက်တွင် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ဘိုးဘေးများနှင့် မိသားစုကို ဂုဏ်ပြုနေကြမည် မဟုတ်ပါလော။ ထို့နောက်တွင် ၎င်းတို့က မိမိတို့၏ ကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲကြပြီး ဖြစ်မည် မဟုတ်လော။ သို့ရာတွင် လက်တွေ့အရှိတရားက မိမိတို့ ဆန္ဒများအတိုင်း အတော်လေး ဖြစ်မြောက်လာခြင်းမရှိသကဲ့သို့ ၎င်းတို့ စိတ်ပျက်အားလျော့လာကြပြီး “ဘုရားသခင်ကို ငါနှစ်ချီယုံကြည်ပြီးဖြစ်ကာ ငါ၏ ညီအစ်ကို မောင်နှမများနှင့် ငါအလွန် အဆင်ပြေသော်လည်း ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး၊ ကြီးကြပ်သည့် တစ်စုံတစ်ဦး၊ သို့မဟုတ် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး ရွေးချယ်ဖို့ ဖြစ်လာသည့်အခါတိုင်း အဘယ်သို့ ငါ၏ အလှည့် လုံးဝ မဖြစ်ရသနည်း။ ငါ အလွန်ရိုးရှင်းပုံရသောကြောင့်လား၊ သို့မဟုတ် လုံလောက်အောင် ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းမရှိသေးသကဲ့သို့ ငါ့ကို မည်သူမျှ သတိမထားမိသေးသောကြောင့်လား။ မဲပေးကြသည့်အခါတိုင်း ငါ မျှော်လင့်ချက် အနည်းငယ် ရှိနိုင်ပြီး အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် အရွေးခံရမည်ဆိုလျှင်ပင် ငါဝမ်းသာမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ပြန်ပေးဆပ်ရန် စိတ်ထက်သန်မှု အပြည့် ရှိသော်လည်း မဲပေးကြချိန် ငါ လုံးဝ ချန်ထားခံရသည့်အခါတိုင်း ငါ စိတ်သာပျက်သွားရသည်။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အဘယ်သို့ဖြစ်ပါသနည်း။ ငါသည် သာမညောင်ညလူတစ်ဦး၊ သာမန်လူတစ်ဦး၊ ငါ့တစ်ဘဝလုံး မထူးခြားသည့် တစ်စုံတစ်ဦးသာ အမှန်တကယ် ဖြစ်နိုင်သည်များ ဖြစ်နိုင်မည်လော။ ငါ၏ ကလေးဘဝ၊ ငါ၏ ငယ်ရွယ်သည့် အချိန်နှင့် သက်လတ်ပိုင်းနှစ်ကာလများကို ပြန်ကြည့်သည့်အခါ ငါနင်းလျှောက်ပြီးဖြစ်သည့် ဤလမ်းကြောင်းသည် အမြဲ အလွန် သာမညောင်ညဖြစ်ခဲ့ပြီး မှတ်သားဖွယ် တစ်ခုမျှ မလုပ်ဆောင်ခဲ့သေးပါ။ ငါ့ထံတွင် မည်သည့် ရည်မှန်းချက်မျှ မရှိခြင်း၊ သို့မဟုတ် ငါ၏ အစွမ်းအစက အလွန် ချို့တဲ့လွန်းခြင်း မဟုတ်သကဲ့သို့ လုံလောက်သည့် အားထုတ်မှု မစိုက်ထုတ်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် အခက်အခဲကို ငါ သည်းညည်းမခံနိုင်ခြင်း မဟုတ်ပါ။ ငါ့ထံတွင် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်များနှင့် ပန်းတိုင်များ ရှိပြီး ငါရည်မှန်းချက်ရှိသည်ဟုပင် ပြော၍ ရသည်။ ထို့ကြောင့် လူအုပ်မှ ငါ လုံးဝ မထင်ပေါ်နိုင်သည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ နောက်ဆုံး စိစစ်ချက်တွင် ငါ၌ မကောင်းသည့် ကံတစ်ခုရှိပြီး ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားခြင်းအတွက် ငါ ကံဇာတာပါကာ ဤသည်မှာ ငါ့အတွက် အမှုအရာများကို ဘုရားသခင် စီစဉ်ပြီးဖြစ်သည့်ပုံ ဖြစ်သည်”ဟု တွေးကြလေသည်။ ထိုအရာကို ၎င်းတို့ တဝဲလည်လည် တွေးလေ၊ ၎င်းတို့၏ ကံကြမ္မာ ဆိုးရွားသည်ဟု တွေးလေ ဖြစ်သည်။ မိမိတို့ တာဝန်များကို သာမန် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ် လုပ်ဆောင်ရာတွင် အကြံပေးချက်များအချို့ကို ၎င်းတို့ ပြုလုပ်လျှင်၊ သို့မဟုတ် အမြင်အချို့ ဖော်ပြပြီး ပြန်လည်ချေပချက်တစ်ခု အမြဲ ရရှိပြီး မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို နားမထောင်၊ သို့မဟုတ် အလေးအနက် သဘောမထားလျှင် သာ၍ပင် ၎င်းတို့ စိတ်ဓာတ်ကျလာပြီး “အို၊ ငါ့ ကံကြမ္မာ အလွန်ဆိုးသည်။ ငါရှိသည့် အဖွဲ့တိုင်းတွင် ငါ၏ ရှေ့ဆက်လမ်းကို ပိတ်ဆို့ပြီး ဖိနှိပ်နေသည့် ခက်ထန်သော လူအချို့ အမြဲရှိသည်။ မည်သူကမျှ ငါ့ကို အလေးအနက် မထားသကဲ့သို့ ငါ မည်သည့်အခါတွင်မျှ မထင်ပေါ်နိုင်ပါ။ အားလုံး အနှစ်ချုပ်လိုက်သည့်အခါ ငါ၏ကံက ဆိုးသည်ဟူသည့် ဤဘူတာကိုသာ ဆိုက်လေသည်”ဟု တွေးကြသည်။ ၎င်းတို့ထံ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်သည်ဖြစ်စေ၊ ထိုအရာကို ၎င်းတို့၏ကံ မကောင်းခြင်းအဖြစ် အမြဲ မှတ်ယူကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မကောင်းသည့် ကံရှိခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် ဤစိတ်ကူးထဲသို့ စဉ်ဆက်မပြတ် အားထုတ်ကြသည်။ ထိုအရာအပေါ် သာ၍ နက်ရှိုင်းသည့် သိနားလည်မှုနှင့် သဘောပေါက်ခြင်း ရှိရန် ကြိုးပမ်းကြပြီး ထိုအရာကို မိမိတို့ စိတ်များတွင် ပြန်ပြောင်းတွေးသည့်အခါ ၎င်းတို့၏ စိတ်ခံစားမှုများသည် ယခင်ထက် သာ၍ စိတ်ဓာတ်ကျလာသည်။ မိမိတို့ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် အသေးစား အမှားတစ်ခု ၎င်းတို့ ပြုမိသည့်အခါတွင် ၎င်းတို့က “အို၊ ထိုသို့သော မကောင်းသည့်ကံ ရှိနေချိန်တွင် ငါ့တာဝန်ကို ငါအဘယ်သို့ ကောင်းစွာ လုပ်နိုင်မည်နည်း”ဟု တွေးကြသည်။ စုဝေးပွဲများတွင် ၎င်းတို့၏ ညီအစ်ကို မောင်နှမများက မိတ်သဟာယပြုပေးကြပြီး အမှုအရာများကို ၎င်းတို့ အဖန်ဖန် တွေးကြသော်လည်း နားမလည်ကြသကဲ့သို့ “အို ထိုသို့သော မ‌ကောင်းသည့်ကံရှိနေချိန်တွင် အမှုအရာများကို ငါ အဘယ်သို့ နားလည်နိုင်မည်နည်း”ဟု တွေးကြသည်။ ၎င်းတို့ထက် စကားပြောကောင်းသည့်သူ၊ ၎င်းတို့ထက် သာ၍ ရှင်းလင်းပြီး သာ၍ အလင်းပေးသည့်နည်းလမ်းဖြင့် မိမိတို့၏ သိနားလည်မှုကို ရှင်းပြသည့် တစ်စုံတစ်ဦးကို ၎င်းတို့ တွေ့သည့်အခါတိုင်းတွင် သာ၍ပင် စိတ်ဓာတ်ကျသွားကြသည်။ အခက်အခဲများကို သည်းညည်းခံနိုင်ပြီး အဖိုးအခပေးနိုင်သည့်သူ၊ မိမိတို့တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် ရလဒ်များ ဖြစ်ထွန်းသည့်သူ၊ မိမိတို့ ညီအစ်ကို မောင်နှမများ၏ လက်ခံမှုကို ရရှိပြီး ရာထူးတိုးခြင်းခံရသူ တစ်စုံတစ်ဦးကို ၎င်းတို့ မြင်သည့်အခါ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးတွင် မပျော်မရွှင်ဖြစ်ကြသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးက ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး၊ သို့မဟုတ် အမှုဆောင်တစ်ဦး ဖြစ်လာသည်ကို ၎င်းတို့ မြင်သည့်အခါ သာ၍ပင် စိတ်ဓာတ်ကျကြပြီး သီဆိုပြီး ကခုန်ရာတွင် ၎င်းတို့ထက် တော်သည့် တစ်စုံတစ်ဦးကို ၎င်းတို့ မြင်ပြီး ထိုလူထက် သာ၍ နိမ့်ကျသည်ဟု ၎င်းတို့ ခံစားရသည့်အခါ ၎င်းတို့ စိတ်ဓာတ်ကျကြသည်။ မည်သည့် လူများ၊ အဖြစ်အပျက်များ၊ သို့မဟုတ် အမှုအရာများကို ၎င်းတို့ ကြုံရသည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် မည်သည့် အခြေအနေများကိုမဆို ၎င်းတို့ အမှတ်မထင် တွေ့ကြုံသည်ဖြစ်စေ၊ ဤစိတ်ဓာတ်ကျသည့် စိတ်ခံစားချက်များဖြင့် ထိုအရာများကို အမြဲ တုံ့ပြန်ကြသည်။ ၎င်းတို့ အဝတ်အစားထက် အနည်းငယ် သာ၍ကောင်းသည့် အဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်သည့်သူ၊ သို့မဟုတ် ဆံပင်ပုံစံ အနည်းငယ် ပိုကောင်းသည့် တစ်စုံတစ်ဦးကို မြင်သည့်အခါတွင်ပင် ၎င်းတို့ အမြဲ ဝမ်းနည်းပြီး နောက်ဆုံးတွင် ထိုစိတ်ဓာတ်ကျသည့် စိတ်ခံစားမှုဆီသို့ ပြန်ရောက်သွားသည်အထိ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးတွင် မနာလိုမှုနှင့် အားကျမှုတို့ ဖြစ်ပေါ်လေသည်။ ၎င်းတို့ တွေးမိသည့် အကြောင်းပြချက်များမှာ အဘယ်နည်း။ ၎င်းတို့က “အို၊ ဤသည်မှာ ငါ၏ ကံ မကောင်းသောကြောင့် မဟုတ်ပါလား။ ငါသည် အနည်းငယ် သာ၍ ကြည့်ကောင်းလျှင်၊ သူတို့လောက် ငါခံ့ညားလျှင်၊ ကြည့်ကောင်းသည့် ပုံပန်းဖြင့် အရပ်ရှည်လျှင်၊ အဝတ်အစားကောင်းများနှင့် ငွေများစွာရှိလျှင်၊ ကောင်းမွန်သည့် မိဘများ ရှိလျှင် အမှုအရာများသည် ယခုဖြစ်သည့်ပုံထက် ကွာခြားမည် မဟုတ်ပါလား။ ထိုအခါလူတို့သည် ငါ့ကို အထင်ကြီးလေးစားပြီး အားကျကာ မနာလိုဖြစ်ကြမည် မဟုတ်ပါလား။ အဆုံးတွင်တော့ ငါ၏ ကံ မကောင်းသကဲ့သို့ ထိုအရာအတွက် အခြားမည်သူကိုမျှ ငါ အပြစ်တင်၍ မရပါ။ ထိုသို့သော မကောင်းသည့်ကံဖြင့် မည်သည့်အရာမျှ ငါ့အတွက် မှန်ကန်စွာ ဖြစ်ပျက်ခြင်းမရှိသကဲ့သို့ တစ်စုံတစ်ရာအပေါ် လဲကျခြင်းမရှိဘဲ မည်သည့်နေရာကိုမျှ ငါ လျှောက်သွား၍ မရပါ။ ငါ၏ မကောင်းသည့် ကံသာဖြစ်ပြီး ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ငါလုပ်ဆောင်နိုင်သည့်အရာ ဘာမျှမရှိပါ”ဟု တွေးကြသည်။ အလားတူစွာ ၎င်းတို့ ပြုပြင်ခံရသည့်အခါ၊ သို့မဟုတ် ညီအစ်ကို မောင်နှမများက ၎င်းတို့ကို အပြစ်ဖော်ဆုံးမသည့်အခါ၊ သို့မဟုတ် ဝေဖန်သည့်အခါ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ကို အကြံများပေးသည့်အခါ စိတ်ဓာတ်ကျသည့် စိတ်ခံစားချက်ဖြင့် ထိုအရာကို ၎င်းတို့ တုံ့ပြန်ကြသည်။ မည်သို့ဆိုစေ၊ ၎င်းတို့ထံ တစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်ပျက်သည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ အနီးဝန်းကျင်ရှိ အရာရာတိုင်းကိုဖြစ်စေ ၎င်းတို့၏ စိတ်ဓာတ်ကျသော စိတ်ခံစားချက်များမှ ဖြစ်ပေါ်သည့် အမျိုးမျိုးသော အပျက်သဘောဆောင်သည့် အတွေးများ၊ အမြင်များ၊ သဘောထားများနှင့် ရှုထောင့်အမြင်များဖြင့် ၎င်းတို့ အစဉ်သဖြင့် တုံ့ပြန်ကြလေသည်။

မိမိတို့ကိုယ်ကို မကောင်းသည့် ကံတစ်ခုရှိသည်ဟု အမြဲတွေးကြသည့် ဤကဲ့သို့သော လူများသည် မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံးများက ကြီးမားသည့် ကျောက်ဆောင်ကြီးတစ်ခု၏ ထုချေခြင်းခံရသကဲ့သို့ စဉ်ဆက်မပြတ် ခံစားကြရလေသည်။ ၎င်းတို့ထံ ဖြစ်ပျက်သည့်အရာတိုင်းသည် ၎င်းတို့၏ မကောင်းသည့် ကံကြောင့် ထိုသို့ဖြစ်ပျက်သည်ဟု ၎င်းတို့ အမြဲ ယုံကြည်ကြသောကြောင့် မည်သည့်အရာဖြစ်ပျက်သည်ဖြစ်စေ၊ ထိုအရာကို မည်သို့မျှ ၎င်းတို့ မပြောင်းလဲနိုင်ဟု ခံစားကြသည်။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာကို ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့သည် အပျက်သဘောသာဆောင်ကြပြီး အားထုတ်မှုလျော့ကာ ၎င်းတို့၏ ကံအကြောင်းမလှမှုများကို ကျိတ်မှိတ်လက်ခံကြလေသည်။ မိမိတို့၏ ကံအကြောင်း မလှမှုများကို ၎င်းတို့ ကျိတ်မှိတ်လက်ခံကြသည်ဟု ငါပြောသည့်အခါ မည်သည့်အရာကို ငါ ဆိုလိုသနည်း။ ၎င်းတို့က “အို၊ ဘဝတစ်လျှောက် ဤသို့သာ ငါ တော်စွလျော်စွ ကြုံရာကျပန်း နေလိုက်မည်”ဟု တွေးကြသည်။ အခြားသူများ ပြုပြင်ခြင်း ခံရသည့်အခါ ထိုလူများသည် မိမိတို့ကိုယ်ကို သုံးသပ်နိုင်ပြီး “ငါသည် အဘယ်ကြောင့် ပြုပြင်ခြင်း ခံရသနည်း။ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် ဆန့်ကျင်သည့် အရာကို ငါ လုပ်မိပြီလား။ မည်သည့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများကို ငါထုတ်ဖော်ပြမိပြီနည်း။ ငါ၏ သိနားလည်မှုသည် လုံလောက်အောင် နက်ရှိုင်းပြီး ခိုင်မာပါသလား။ ဤကိစ္စရပ်များကို ငါ မည်သို့ နားလည်ပြီး ဖြေရှင်းသင့်သနည်း”ဟု ပြောကြသည်။ ဤသို့သော အရာများကို ၎င်းတို့ ပြောကြပြီး ဤသည်မှာ သမ္မာတရား လိုက်စားသည့် တစ်စုံတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ သို့သော် မကောင်းသည့်ကံဟု ခေါ်ဆိုသည့်အရာရှိသော လူသည် ပြုပြင်ခံရသည့်အခါ အခြားသူများက ၎င်းတို့ကို အထင်သေးကြောင်း၊ ၎င်းတို့၏ ကံသည် မကောင်းကြောင်းနှင့် ထို့ကြောင့် မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို မနှစ်သက်ကြောင်း၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့ကို ပြုပြင်လိုသည့် မည်သူမဆို ၎င်းတို့ကို ပြုပြင်နိုင်ကြောင်း ခံစားကြသည်။ မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို ပြုပြင်ခြင်း မရှိသည့်အခါ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းသည် အနည်းငယ် သက်သာသွားသော်လည်း တစ်စုံတစ်ဦးက ၎င်းတို့ကို ပြုပြင်သည့်အခါ ၎င်းတို့၏ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းက သာ၍ပင် ဆိုးသွား၏။ အခြားလူများ ပြုပြင်ခြင်းခံရသည့်အခါ ရက်အတော်ကြာ အပျက်သဘောဆောင်သွားနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုပြီး မိမိတို့ ညီအစ်ကို မောင်နှမများ၏ အကူအညီနှင့် အားပေးမှုတို့ဖြင့် သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ လက်ခံလာနိုင်ကာ မိမိတို့ကိုယ်ကို တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲကြပြီး အပျက်သဘောဆောင်သည့် အခြေအနေကို နောက်ချန်ထားကြသည်။ သို့သော် မကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟု မိမိတို့ကိုယ်ကို တွေးထင်ကြသူများသည် ထိုအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများကို နောက်ချန်ထားခြင်း မရှိရုံသာမက ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ၎င်းတို့တွင် ဧကန်အမှန် မကောင်းသည့် ကံတစ်ခုရှိသည်ဟု သာ၍ပင် သေချာလာကြသည်။ ဤသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ကျွမ်းကျင်မှုများ အပြည့်အဝ လုံးဝ အသုံးပြုခြင်း မခံရကြောင်း၊ ၎င်းတို့သည် အစဉ်သဖြင့် ပြုပြင်ခြင်း ခံရသကဲ့သို့ သူတစ်ပါးအတွက် ကြားကခံရသူအဖြစ် အသုံးပြုခံရကြောင်း ခံစားရလျက် ဘုရားအိမ်တော်သို့ ရောက်လာကြသည်။ ၎င်းတို့က “သင်တို့ မြင်ကြပါသလား။ အခြားလူများသည် ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ကြပြီး ပြုပြင်ခြင်း မခံရပါ။ ထို့ကြောင့် ဤအရာကို ငါ လုပ်ဆောင်သည့်အခါ အဘယ်သို့ဖြစ်ပြီး ပြုပြင်ခြင်းခံရပါသနည်း။ ဤအရာက ငါ၏ ကံမကောင်းသည်ကို ပြသသည်မှာ ဧကန်အမှန်ဖြစ်၏”ဟု တွေးထင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ဤအရာကို စိတ်ဓာတ်ကျပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားကြသည်။ အခြားလူများက ၎င်းတို့ကို သမ္မာတရားနှင့် ပတ်သက်၍ မိတ်သဟာယပြုရန် မည်သို့ ကြိုးစားကြသည်ဖြစ်စေ နားဝင်ခြင်းမရှိသကဲ့သို့ ၎င်းတို့က “သင်တို့သည် ခဏမျှသာ ပြုပြင်ခြင်းခံရသော်လည်း ကျွန်ုပ်အတွက် မတူပါ။ မည်သည့်အရာကိုမျှ ကျွန်ုပ် မှန်အောင် မလုပ်ဆောင်နိုင်သကဲ့သို့ ပြုပြင်ခြင်းခံရခြင်းကို သည်းညည်းခံရန် မွေးဖွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မည်သူကိုမျှ ကျွန်ုပ် အပြစ်တင်၍မရပါ။ ကျွန်ုပ်၏ ကံ မကောင်းခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည်”ဟူ၍ ပြောကြလေသည်။ ၎င်းတို့က မိမိတို့ကိုယ်ကို မကောင်းသည့် ကံတစ်ခု ရှိဖို့နှင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်သရွေ့ ဤသို့သာ အမြဲဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း အမြဲ ယုံကြည်ကြသောကြောင့် လူတို့အား သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန်နည်းလမ်း၊ အဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန်နည်းလမ်းနှင့် မိမိတို့တာဝန်ကို စံမီအောင် ထမ်းဆောင်ရန် နည်းလမ်းတို့ကို ဘုရားအိမ်တော်က မည်မျှပြောဆိုသည်ဖြစ်စေ ထိုအရာတစ်ခုမျှ နားဝင်ခြင်း မရှိပေ။ ၎င်းတို့၏ ကံသည် ဆိုးကြောင်း ၎င်းတို့ အစဉ်အမြဲ သေချာနေကြသောကြောင့် သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်း ရရှိခြင်းတည်းဟူသော ဤကောင်းသည့် အရာသည် ၎င်းတို့နှင့် မည်သည့် ပတ်သက်မှုမျှ မရှိကြောင်း ခံစားကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ တာဝန်ကို အလွန် တာဝန်သိစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်း မရှိပေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ စိတ်နှလုံးတွင် “မကောင်းသည့် ကံရှိသော လူတို့သည် မိမိတို့တာဝန်ကို ကောင်းစွာ မထမ်းဆောင်နိုင်ကြပါ။ ကောင်းသည့် ကံရှိသော လူတို့သာ မိမိတို့တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်ကြသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် ကောင်းသည့် ကံတစ်ခုရှိသည့်အခါ ၎င်းတို့ သွားသည့်နေရာတိုင်းတွင် လူတို့က ၎င်းတို့ကို နှစ်သက်ကြပြီး အရာရာက ၎င်းတို့အတွက် အဆင်ပြေချောမွေ့သည်။ ငါသည် မကောင်းသည့်ကံတစ်ခု ရှိပြီး ခက်ထန်သည့် လူများနှင့် အမြဲ အမှတ်မထင်ဆုံရသည်။ ငါ့တာဝန်များ လုပ်ဆောင်ရသည်ကို ငါ လုံးဝ စိတ်မချမ်းသာပါ။ ဤကံအကြောင်းမလှမှုများသည် တစ်ခုပြီးတစ်ခု ရောက်လာသည်”ဟု သေချာနေကြလေသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု ယုံကြည်ကြသောကြောင့် အမြဲ စိတ်ပျက်အားလျော့ကာ စိတ်ဓာတ်ကျကြသည်။ သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်းသည် ဆွေးနွေးရမည့် တစ်စုံတစ်ရာသာ ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ၎င်းတို့ကဲ့သို့သော မကောင်းသည့် ကံရှိသည့် တစ်စုံတစ်ဦးသည် သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်းအားဖြင့် မည်သည့်အရာမျှ လုံးဝ စွမ်းဆောင်ရရှိနိုင်ခြင်း မရှိဟု အမြဲ ယုံကြည်ကြသည်။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် သမ္မာတရားကို လိုက်စားလျှင်ပင် အဆုံး၌ မည်သည့်အရာမျှ ရရှိကြမည်မဟုတ်ဟု ခံစားကြပြီး “မကောင်းသည့် ကံရှိသောလူတို့သည် နိုင်ငံတော်ထဲသို့ အဘယ်သို့ ဝင်ရောက်နိုင်မည်နည်း။ မကောင်းသည့်ကံရှိသော လူတို့သည် အဘယ်သို့ ကယ်တင်ခြင်း ရယူနိုင်မည်နည်း”ဟု အမြဲ တွေးကြသည်။ ထိုအရာကို ၎င်းတို့ မယုံကြည်ဝံ့ကြ၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် “ငါ၏ ကံသည် မကောင်းသကဲ့သို့ ဆင်းရဲဒုက္ခခံဖို့ ငါမွေးဖွားခဲ့သောကြောင့် ရှင်သန်ပြီး အဆုံးတွင် အလုပ်လုပ်ပေးသူတစ်ဦးဖြစ်လာရန်မှာ သိပ်ဆိုးမည်မဟုတ်ပါ။ ယင်းမှာ ငါ့ဘိုးဘေးများ၏ ကောင်းမှုများက ငါ့ထံတွင် အကျိုးဖြစ်ပြီး ကောင်းသောကံဖြင့် ငါ့ကို သူတို့ ကောင်းချီးပေးကြမည့် သဘောဖြစ်လိမ့်မည်။ ငါ၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် မကောင်းသောကြောင့်၊ ချက်ပြုတ်ခြင်း၊ သန့်ရှင်းခြင်း၊ သို့မဟုတ် ညီအစ်ကို မောင်နှမများ၏ ကလေးများကို စောင့်ရှောက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် တောက်တိုမယ်ရအချို့ စသည်တို့ကဲ့သို့သော မထူးခြားသည့် တာဝန်အချို့ကိုသာ လုပ်ဆောင်ရန် သင့်တော်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် ထင်ပေါ်ခွင့်ပေးမည့် အလုပ်များအတွက်မူ ငါ အသက်ရှင်သရွေ့ ထိုအလုပ်များနှင့် ပတ်သက်စရာ မည်သည့်အရာမျှ မရှိသည်မှာ သေချာသလောက် ဖြစ်သည်။ သင် မြင်ပါသလား၊ ငါသည် ဘုရားအိမ်တော်ကို စိတ်ထက်သန်မှုအပြည့်ဖြင့် လာခဲ့ပြီး မည်သို့ အဆုံးသတ်သွားလေပြီနည်း။ ချက်ပြုတ်ခြင်းနှင့် ကာယအလုပ်များသာ လုပ်ရသည်။ ငါ မည်မျှ မောပန်းနွမ်းနယ်သည်၊ သို့မဟုတ် ထိုအရာမည်မျှ ခက်ခဲသည်ကို မည်သူမျှ သတိမထားမိပါ၊ မည်သူမျှ မမြင်သကဲ့သို့ မည်သူမျှ ဂရုမစိုက်ပါ။ ဤသည်မှာ ခက်ခဲသည့် ကံတစ်ခုမဟုတ်လျှင်၊ မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို ငါ မသိပါ။ အခြားလူများမှာ ရုပ်ရှင်တစ်ကားပြီးတစ်ကား၊ ဗီဒီယို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ရိုက်ကူးလျက် ခေါင်းဆောင် မင်းသားများ၊ သို့မဟုတ် အရံများ ဖြစ်ကြသည်။ ကောင်းလိုက်လေခြင်း။ ငါသည် လုံးဝ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မထင်ပေါ်ဖူးပါ။ ခက်ခဲလိုက်သည့် ကံပါတကား။ ငါ၏ ကံကြမ္မာသည် အလွန်ဆိုးသည်။ ငါ၏ မကောင်းသည့် ကံအတွက် မည်သူကို အပြစ်တင်ရမည်နည်း။ ငါ၏ အပြစ် မဟုတ်ပါသလား။ သေမည့်အချိန်ရောက်သည်အထိ ငါ ဆက်သာ အသက်ရှင်နေလိုက်တော့မည်”ဟု တွေးလျက် မိမိတို့ကိုယ်ကို စဉ်ဆက်မပြတ် ဘောင်ခတ်နေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုထဲသို့ နက်သည်ထက်နက်အောင် ကျဆင်းသွားကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများ၊ သို့မဟုတ် ထိုစိတ်ခံစားမှုများ အဘယ်ကြောင့် ဖြစ်လာကြသည်၊ သို့မဟုတ် ဤအရာတစ်ခုတလေသည် ကောင်းသည့်ကံ၊ သို့မဟုတ် ဆိုးသည့်ကံရှိခြင်းနှင့် ပတ်သက်မှု တစ်ခုတလေ ရှိမရှိဆိုသည်တို့ကို သုံးသပ်ကာ သိရှိနိုင်ခြင်း မရှိရုံမျှမက ဤအရာများကို နားလည်ရန် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေခြင်းလည်း မရှိကြဘဲ ၎င်းတို့၏ ပြဿနာများအားလုံးသည် မိမိတို့၏ မကောင်းသည့် ကံကြောင့်ဖြစ်သည်ဟူသော စိတ်ကူးကိုလည်း ကြောင်းကျိုးမမြင်စွာ ဖက်တွယ်ကြလေသည်။ ဤအရာ၏ အကျိုးဆက်မှာ ၎င်းတို့သည် ဤအပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများထဲသို့ နက်သည်ထက်နက်အောင် ကျဆင်းသွားကြပြီး မိမိတို့ကိုယ်ကို လွတ်မြောက်အောင် လုပ်နိုင်ခြင်း မရှိကြချေ။ အဆုံးတွင် ၎င်းတို့က မိမိတို့ကိုယ်ကို မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု အမြဲ ယုံကြည်ကြသောကြောင့် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားကြသည်၊ မည်သည့် စစ်မှန်သည့် ရည်ရွယ်ချက်မျှ မရှိဘဲ အသက်ရှင်ကြပြီး သေခြင်းအတွက် စောင့်ဆိုင်းလျက် အစာစားရုံ၊ အိပ်ရုံသာ ရှိကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်း၊ မိမိတို့တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်း၊ ကယ်တင်ခြင်းကို ရယူခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ အခြား ထိုသို့သော သတ်မှတ်ချက်များကို တိုး၍ စိတ်ဝင်စားမှု ကင်းမဲ့လာကြသကဲ့သို့ ဤအရာများကို သာ၍ သာ၍ တွန်းလှန်ကာ ငြင်းပယ်ကြလေသည်။ ၎င်းတို့၏ မကောင်းသည့် ကံကို ထုံးစံအတိုင်း သမ္မာတရား မလိုက်စားခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်း ရယူရန် မတတ်နိုင်ခြင်းတို့အတွက် အကြောင်းပြချက်အဖြစ် ၎င်းတို့ သဘောထားကြလေသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ ကြုံရသည့် အခြေအနေများတွင် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ၊ သို့မဟုတ် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုများအား စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးကာ ထိုသို့ဖြင့် မိမိတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများကို သိရှိလာကာ ဖြေရှင်းခြင်း မရှိကြဘဲ ထို့ထက် ၎င်းတို့၏ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း စိတ်ခံစားချက်ထဲသို့ သာ၍ပင်နက်အောင် ကျဆင်းဖို့ ၎င်းတို့တွင် အကျိုးဆက်ဖြစ်ပေါ်စေရင်း မကောင်းသည့် ကံရှိခြင်းအပေါ် ၎င်းတို့၏ အမြင်ကို ၎င်းတို့ ကြုံဆုံကာ တွေ့ကြုံခံစားရသည့် လူ၊ အဖြစ်အပျက်နှင့် အမှုအရာတိုင်းအား တုံ့ပြန်ပုံတွင် အသုံးပြုကြလေသည်။ ထိုသို့ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ထို့ကြောင့် လူတို့သည် ၎င်းတို့တွင် မကောင်းသည့် ကံတစ်ခုရှိသည်ဟု ယုံကြည်စေသည့် ဤစိတ်ဓာတ်ကျခြင်း စိတ်ခံစားမှုသည် မှန်ကန်သလော၊ မမှန်ကန်သလော။ (မမှန်ကန်ပါ။) အဘယ်သို့ မမှန်ကန်ပါသနည်း။ (ဤစိတ်ခံစားမှုသည် အတော်လေး အစွန်းရောက်သည်ဟု ကျွန်ုပ် ထင်ပါသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ မကောင်းသည့် ကံကို မိမိတို့ထံ ဖြစ်ပျက်သည့် အရာတိုင်းအား ရှင်းပြပြီး ဘောင်ခတ်ပုံထဲသို့ ယူဆောင်ကြသည်။ အမှုအရာများ ၎င်းတို့ထံ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါ ဤပြဿနာများ အဘယ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သည်ဆိုသည့်အပေါ် ၎င်းတို့ သုံးသပ်ကာ ကောက်ချက်ချခြင်း မရှိကြသကဲ့သို့ ရှာဖွေခြင်း၊ သို့မဟုတ် ချင့်ချိန်စဉ်းစားခြင်းလည်း မရှိကြချေ။ ထိုအရာမှာ အမှုအရာများကို ချဉ်းကပ်ရန် လုံးဝ အစွန်းရောက်ပြီး ဘောင်ခတ်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။) အမှုအရာများကို ချဉ်းကပ်ရန် ဤအစွန်းရောက်ပြီး အဓိပ္ပာယ်မရှိသည့် နည်းလမ်းသည် အဘယ်သို့ ဖြစ်လာသနည်း။ ဤစိတ်ဓာတ်ကျသည့် စိတ်ခံစားချက်၏ ဖြစ်ကြောင်းရင်းမြစ်မှာ အဘယ်နည်း။ (ဤစိတ်ခံစားမှု၏ ဖြစ်ကြောင်းရင်းမြစ်မှာ သူတို့သည် မှားယွင်းသည့် လမ်းကြောင်းကို လိုက်လျှောက်နေခြင်းဖြစ်ပြီး သူတို့ လိုက်စားမှု၏ စမှတ်သည် မှားယွင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့တွင် အထိန်းအကွပ်မဲ့သော စိတ်ဆန္ဒများ ရှိကြသည်။ မိမိတို့ကိုယ်ကို အခြားသူများနှင့် အမြဲ ပြိုင်ဆိုင်ကာ နှိုင်းယှဉ်နေကြပြီး မိမိတို့၏ အထိန်းအကွပ်မဲ့သော စိတ်ဆန္ဒများကို ၎င်းတို့ မဖြည့်ဆည်းနိုင်သည့်အခါ ၎င်းတို့အတွင်းရှိ အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုက ခေါင်းထောင်လာသည်။) ဤကိစ္စ၏ အနှစ်သာရကို သင်တို့ ရှင်းလင်းစွာ နားမလည်ကြသေး။ ထိုအရာမှာ အဓိကအားဖြင့် “ကံ”နှင့်ဆိုသည့် ကိစ္စအပေါ် ၎င်းတို့၏ အမြင် မမှန်ကန်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ကောင်းသည့်ကံတစ်ခုကို အမြဲ လိုက်စားနေကြသည်၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ ကံကြမ္မာကို အရာရာ ၎င်းတို့အတွက် အဆင်ပြေချောမွေ့ပြီး လွယ်ကူစေချင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လူတို့၏ ကံများကို အမြဲ ကြည့်နေကြပြီး ထိုသို့သော အရာတစ်ခုကို ၎င်းတို့ စတင် လိုက်စားသည့်အခါ ၎င်းတို့ထံ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်သနည်း။ မတူကွဲပြားသော ပတ်ဝန်းကျင်အားလုံးတွင် အသက်ရှင်သူများကို ၎င်းတို့ ကြည့်ကြသည်၊ မည်သည့်အရာကို ထိုသူတို့ စားကြသည်၊ မည်သည့်အရာ ဝတ်ကြသည်၊ မည်သည့်အရာ မွေ့လျော်ကြသည်ဆိုသည်တို့ကို ကြည့်ကြပြီးနောက် မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင် အခြေအနေဖြင့် ယင်းတို့ကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ကြကာ မည်သည့်ကဏ္ဍတွင်မဆို ၎င်းတို့ ညံ့ကြသည်ဟုလည်းကောင်း၊ အခြားလူတိုင်းက ၎င်းတို့ထက် သာသည်ဟုလည်းကောင်း ခံစားကြပြီး ထို့ကြောင့် မိမိတို့ကိုယ်ကို မကောင်းသည့် ကံတစ်ခုရှိသည်ဟု ယုံကြည်မိကြလေသည်။ အမှန်တွင် ၎င်းတို့သည် အညံ့ဆုံးသောသူများ သေချာပေါက်မဟုတ်ကြဘဲ မိမိတို့ကိုယ်ကို အခြားသူများနှင့် အမြဲ နှိုင်းယှဉ်မှုများနှင့် အကဲဖြတ်မှုများ ပြုလုပ်ကြခြင်း၊ “ကံ”နှင့်ဆိုင်သော ဤကိစ္စကို တွေးဆပြီး စောင့်ကြည့်လေ့လာရာတွင် အမြဲ အားထုတ်နေခြင်းနှင့် ထိုအရာကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် လေ့လာနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ချောင်ပိတ်မိစေပြီး ရှေ့ဆက်ရမည့်လမ်းမရှိဘဲ ဖြစ်စေကာ နောက်ဆုံးတွင် အပျက်သဘောထဲသို့ ကျဆင်းသွားစေသည်အထိ အမြဲ အကဲဖြတ်လျက် ကံသည် ကောင်းခြင်း၊ ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည့်အပေါ် ရှုထောင့်နှင့် အမြင်ကို အရာရာအား အကဲဖြတ်ရာတွင် ၎င်းတို့ အသုံးပြုကြလေသည်။ ၎င်းတို့သည် အမှုအရာများ၏ အနှစ်သာရများကို ကြည့်ရမည့်အစား ဖြစ်ပျက်သည့် အရာရာကို အကဲဖြတ်ရန် ကံကောင်းခြင်း၊ ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည့်အပေါ် အမြင်ကို စဉ်ဆက်မပြတ် အသုံးပြုကြသည်။ ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ရာတွင် မည်သည့်အမှားကို ၎င်းတို့ ပြုမိကြသနည်း။ ၎င်းတို့၏ အတွေးများနှင့် အမြင်များ လွဲချော်နေသကဲ့သို့ ကံနှင့်ပတ်သက်သည့် ၎င်းတို့၏ စိတ်ကူးများ မမှန်ကန်ချေ။ လူ၏ ကံသည် မည်သူမျှ ရှင်းလင်းစွာ နားမလည်နိုင်သည့် အနက်နဲဆုံးသော ကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦး၏ ကံကြမ္မာ ကောင်းခြင်း၊ ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်ကို ညွှန်ပြသည်မှာ လူတစ်ဦး၏ မွေးသည့်ရက်စွဲ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ မွေးဖွားသည့် အချိန်အတိအကျ မဟုတ်ပေ။ ထိုအရာမှာ နက်နဲမှုတစ်ခု ဖြစ်သည်။

ကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဆိုးသည်ဖြစ်စေ လူတစ်ဦး၏ ကံကြမ္မာအပေါ် ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်ကို လူ၏ အမြင်များ၊ သို့မဟုတ် ဗေဒင်ဆရာ၏ အမြင်များဖြင့် ရှုမြင်ရမည်၊ သို့မဟုတ် အကဲဖြတ်ရမည်မဟုတ်သကဲ့သို့ ထိုလူက မိမိ တစ်သက်တာတွင် ကြွယ်ဝမှုနှင့် ဂုဏ်အသရေမည်မျှ မွေ့လျော်သည်၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ မည်မျှ ဆင်းရဲဒုက္ခ တွေ့ကြုံခံစားရသည်၊ သို့မဟုတ် ရှေ့ရေးများ၊ ကျော်ကြားမှုနှင့် ဥစ္စာဓနတို့အတွက် ၎င်းတို့ လိုက်စားရာတွင် မည်မျှ အောင်မြင်သည်ဆိုသည်တို့အရ အကဲဖြတ်ရန်လည်း မဟုတ်ပေ။ သို့တိုင် ဤသည်မှာ ၎င်းတို့တွင် မကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟု ပြောသောသူတို့ ပြုမိသည့် ဆိုးရွားသော အမှား အတိအကျဖြစ်သည့်အပြင် လူအများစုက အသုံးပြုသည့် တစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ကံကြမ္မာကို အကဲဖြတ်သော နည်းလမ်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပေသည်။ လူအများစုသည် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် ကံကြမ္မာကို မည်သို့ အကဲဖြတ်ကြသနည်း။ လောကီလူတို့သည် လူတစ်ဦး ကံကြမ္မာ ကောင်းခြင်း၊ ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်ကို မည်သို့ အကဲဖြတ်ကြသနည်း။ အဓိကအားဖြင့် ထိုလူ၏ဘဝ အဆင်ပြေချောမွေ့ခြင်း ရှိမရှိ၊ ကြွယ်ဝခြင်းနှင့် ဂုဏ်အသရေကို ၎င်းတို့ မွေ့လျော်ခံစားနိုင်ခြင်း ရှိမရှိ၊ အခြားသူများထက် သာလွန်သည့် ဘဝနေထိုင်မှုပုံစံကို ၎င်းတို့ အသက်ရှင်နိုင်ခြင်း ရှိမရှိ၊ ၎င်းတို့ မည်မျှ ဆင်းရဲဒုက္ခခံပြီး ၎င်းတို့၏ တစ်သက်တာအတွင်းတွင် မွေ့လျော်ခံစားရန် မည်မျှရှိကြသည်၊ ၎င်းတို့ အချိန်မည်မျှကြာ အသက်ရှင်ကြသည်၊ မည်သည့် အသက်မွေးမှုလုပ်ငန်း ရှိကြသည်၊ ၎င်းတို့၏ ဘဝသည် အလုပ်ကို ပင်ပန်းကြီးစွာလုပ်ကိုင်ရခြင်းဖြင့် ပြည့်နေခြင်း၊ သို့မဟုတ် သက်သောင့်သက်သာဖြစ်ပြီး လွယ်ကူခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်တို့အပေါ် ၎င်းတို့ အခြေပြုကြလေသည်။ လူတစ်ဦး၏ ကံကြမ္မာ ကောင်းခြင်း၊ ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်ကို အကဲဖြတ်ရန် ဤအရာများနှင့် နောက်ထပ်အရာများကို ၎င်းတို့ အသုံးပြုကြလေသည်။ သင်တို့သည်လည်း ဤကဲ့သို့ပင် အကဲဖြတ်ကြသည် မဟုတ်လော။ (အကဲဖြတ်ပါသည်။) သို့ဆိုလျှင် သင်တို့ အကြိုက်မဟုတ်သည့် တစ်စုံတစ်ရာကို သင်တို့အများစု ကြုံရသည့်အခါ၊ ခက်ခဲသည့်အချိန်များ ရှိသည့်အခါ၊ သို့မဟုတ် သာလွန်သည့် ဘဝနေထိုင်မှု ပုံစံတစ်ခုကို သင် မွေ့လျော်ခံစားနိုင်ခြင်း မရှိသည့်အခါ သင့်ထံတွင် မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု သင်တွေးမိလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းထဲသို့ ကျဆင်းသွားလိမ့်မည်။ မိမိတို့တွင် မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု ဆိုသောသူတို့သည် သေချာပေါက် အမှန်တကယ် မကောင်းသည့်ကံ မရှိကြသကဲ့သို့ ကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟု ဆိုသောသူတို့သည်လည်း သေချာပေါက် ကောင်းသည့်ကံရှိကြသည် မဟုတ်။ ကံကို ကောင်းခြင်း ဆိုးခြင်းအဖြစ် မည်သို့ အတိအကျ တိုင်းတာပါသနည်း။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပါက သင်၏ ကံကောင်းပြီး ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်ပါက မကောင်းပေ။ ဤသို့ပြောရန် မှန်ကန်ပါသလော။ (သေချာပေါက် မမှန်ပါ။) သင်တို့က “သေချာပေါက် မမှန်ပါ”ဟု ဆိုကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အမှန်တကယ် မကောင်းသည့်ကံရှိသည့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူအချို့နှင့် ကောင်းသည့်ကံရှိသည့်သူအချို့ ရှိသည်ဟု ဆိုလိုပေသည်။ ထိုသို့ဖြစ်လျှင် ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်သော လူအချို့သည်လည်း ကောင်းသည့်ကံရှိပြီး အချို့က မကောင်းသည့်ကံ ရှိကြ၏။ ဤသို့ ပြောရန် မှန်ကန်ပါသလော။ (မမှန်ပါ၊ မှားပါသည်။) ဤသို့ပြောရခြင်းအတွက် သင်တို့၏ အကြောင်းပြချက်ကို ပြောကြလော့။ ဤသည်မှာ အဘယ်ကြောင့် မှားယွင်းရသနည်း။ (လူတစ်ဦး၏ ကံကြမ္မာသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းရှိမရှိဆိုသည်နှင့် ပတ်သက်မှု တစ်ခုတလေရှိသည်ဟု ကျွန်ုပ် မယုံကြည်ပါ။) မှန်ပေ၏။ လူတစ်ဦး၏ ကံကြမ္မာကောင်းခြင်း၊ ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှုနှင့် မည်သို့မျှ ပတ်သက်ခြင်း မရှိပေ။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာနှင့် ပတ်သက်သနည်း။ ထိုအရာသည် လူတို့ လျှောက်လှမ်းသည့် လမ်းကြောင်း၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ လိုက်စားမှုနှင့် တစ်ခုတလေ ပတ်သက်မှုရှိသလော။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားလျှင် ကောင်းသည့် ကံရှိသော်လည်း မလိုက်စားလျှင် ခက်ခဲသည့်ကံရှိသည်ဟူ၍ ဖြစ်ပါသလော။ ငါ့ကို ပြောလော့၊ မုဆိုးမတစ်ဦးသည် ကောင်းမွန်သည့် ကံတစ်ခု ရှိသလော။ လောကီလူတို့အတွက်မူ မုဆိုးမများသည် မကောင်းသည်ကံ ရှိကြ၏။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ အသက် သုံးဆယ်၊ လေးဆယ်ဝန်းကျင်အရွယ်တွင် မုဆိုးမဖြစ်ပါက မကောင်းသည့်ကံ အမှန်တကယ် ရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့အတွက် အမှန်တကယ် ခက်ခဲ၏။ သို့ရာတွင် မုဆိုးမတစ်ဦးသည် မိမိတို့၏ လင်ယောက်ျားကို ဆုံးရှုံးရသောကြောင့် များစွာ ဆင်းရဲဒုက္ခခံရပြီး ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်လာပါက ၎င်းတို့၏ ကံသည် ခက်ခဲပါသလော။ (မခက်ခဲပါ။) မုဆိုးမမဖြစ်သေးသည့်သူတို့သည် ၎င်းတို့အတွက် အရာရာ အဆင်ပြေလျက်၊ ထောက်ပံ့မှု၊ အစားအစာနှင့် အဝတ်အစားများစွာ၊ သားသမီးများနှင့် မြေးများနှင့် စုံလင်သော မိသားစုတစ်ခုဖြင့်၊ မည်သည့် အခက်အခဲမျှမရှိဘဲ၊ သို့မဟုတ် မည်သည့် ဝိညာဉ်ရေးရာ အလိုဆန္ဒမျှ မခံစားရဘဲ ပျော်ရွှင်သည့် ဘဝတစ်ခုကို အသက်ရှင်နေရကာ သက်သောင့်သက်သာ ရှိသော ဘဝတစ်ခုကို ရှင်သန်နေရသောကြောင့် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ မယုံကြည်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့ထံ ဧဝံဂေလိတရားကို သင်ဖြန့်ဝေဖို့ မည်သို့ ကြိုးစားသည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြမည်မဟုတ်။ သို့ဆိုလျှင် မည်သူသည် ကောင်းမွန်သည့် ကံရှိပါသနည်း။ (မုဆိုးမသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်လာပြီဖြစ်သောကြောင့် ကောင်းမွန်သည့်ကံ ရှိပါသည်။) သင်တို့ မြင်သလော၊ လောကီလူတို့သည် မုဆိုးမအား ဆိုးသည့် ကံရှိမည်ဟု မှတ်ယူကြပြီး သူမသည် အလွန်များစွာ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရသည့်နောက် ဦးတည်ချက် ပြောင်းလဲကာ မတူကွဲပြားသည့် လမ်းကြောင်းတစ်ခုကို စတင်လိုက်လျှောက်ပြီး ဘုရားသခင်ကို သူမ ယုံကြည်ကာ ဘုရားသခင်နောက်သို့လိုက်လေသည်။ ဤအရာက သူမသည် ယခု ကောင်းသည့်ကံကြမ္မာတစ်ခု ရှိပြီး ပျော်ရွှင်စွာ အသက်ရှင်နေသည်ဟု ဆိုလိုသည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) သူမ၏ မကောင်းသည့် ကံကြမ္မာသည် ကောင်းသည့် ကံကြမ္မာအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး ဖြစ်သည်။ သူမတွင် မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု သင် ပြောလျှင် ဘဝတွင် သူမ၏ ကံသည် အမြဲ ဆိုးလောက်ပြီး ထိုအရာကို သူမ ပြောင်းလဲ၍မရပေ။ သို့ဆိုလျှင် ထိုကံကို မည်သို့များ ပြောင်းလဲ၍ရပါသနည်း။ ဘုရားသခင်ကို သူမ စတင်ယုံကြည်ချိန်တွင် သူမ၏ ကံကြမ္မာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသလော။ (မဟုတ်ပါ။ အမှုအရာများအပေါ် သူမ၏ အမြင်များ ပြောင်းလဲသွားသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။) အမှုအရာများကို သူမ မှတ်ယူသည့် နည်းလမ်း ပြောင်းလဲသွားပြီးဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူမ၏ ကိုယ်ပိုင် ကံနှင့်ဆိုင်သော ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အမှန်တရားသည် ပြောင်းလဲသွားပြီလော။ (မပြောင်းလဲပါ။) မုဆိုးမက ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်မီတွင် သူမသည် “သူ့ကို ကြည့်ပါ၊ သူသည် ထိုသို့သော ကောင်းသည့် ကံတစ်ခု ရှိသည်။ သူ့တွင် လင်ယောက်ျားတစ်ဦး၊ အိမ်တစ်အိမ်ရှိသည်။ ပျော်ရွှင်ပြီး ကျေနပ်ရောင့်ရဲသည့် ဘဝတစ်ခုကို အသက်ရှင်နေထိုင်သည်။ မုဆိုးမဖြစ်ရသည့် ဤစိတ်ဆင်းရဲမှုကို သူ မခံစားရပါ”ဟု တွေးရင်း မုဆိုးမ မဖြစ်ခဲ့သော အမျိုးသမီးကို သူမ အားကျခဲ့သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်ကို သူမ ယုံကြည်သည့်နောက်တွင်မူ သူမက “ယခု ဘုရားသခင်ကို ငါယုံကြည်ပြီး ဘုရားသခင်က သူ့နောက်လိုက်ရန် ငါ့ကို ရွေးချယ်ပြီးဖြစ်ကာ ငါ့တာဝန်ကို ငါ ထမ်းဆောင်ပြီး သမ္မာတရား ရရှိနိုင်သည်။ အနာဂတ်တွင် ကယ်တင်ခြင်းကို ငါရရှိပြီး နိုင်ငံတော်ထဲသို့ ဝင်ရောက်မည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကောင်းလိုက်သည့် ကံပါတကား။ သူကမူ မုဆိုးမ မဖြစ်ခဲ့သော်လည်း သူ၏ ကံကြမ္မာမှာ အဘယ်နည်း။ သူသည် ဘဝကို မွေ့လျော်ရန် အမြဲ ကြိုးစားနေခဲ့သည်။ ကျော်ကြားမှု၊ ဓနဥစ္စာနှင့် အဆင့်အတန်းကို လိုက်စားနေခဲ့သည်၊ မိမိ၏ အသက်မွေးမှုလုပ်ငန်းတွင် အဆင်ပြေပြီး ကြီးပွားချမ်းသာခြင်းနှင့် ကြွယ်ဝခြင်းကို မွေ့လျော်ရန် မျှော်လင့်နေသော်လည်း နောက်ပိုင်း သူ သေသွားသည့်အခါ ငရဲကို သွားရဦးမည် ဖြစ်သည်။ သူ့ထံတွင် မကောင်းသည့်ကံ ရှိသည်။ ငါ၏ ကံကြမ္မာသည် သူ့ထက် ပိုကောင်းသည်”ဟု တွေးလေသည်။ သူ၏ အမြင်များ ပြောင်းလဲသွားပြီးဖြစ်သော်လည်း ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အမှန်တရားများ မပြောင်းလဲသေးပေ။ ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်သူသည် “အောင်မာ။ ငါ၏ ကံကြမ္မာသည် သင့်ထက် ပိုကောင်းသည်။ သင်သည် မုဆိုးမတစ်ဦး ဖြစ်သည်၊ ငါမုဆိုးမမဟုတ်ပါ။ ငါ့ဘဝသည် သင့်ထက် ပိုကောင်းသည်။ ငါ့ထံတွင် ကောင်းသည့် ကံကြမ္မာရှိသည်”ဟု ဆက်လက် တွေးတောနေဆဲ ဖြစ်လေသည်။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်လာပြီးဖြစ်သည့် အမျိုးသမီး၏ အမြင်တွင် သူမသည် ကောင်းသည့် ကံကြမ္မာ မရှိပေ။ ဤအပြောင်းအလဲသည် အဘယ်သို့ ဖြစ်လာလေပြီနည်း။ ထိုမုဆိုးမ၏ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော ပတ်ဝန်းကျင် ပြောင်းလဲသွားပြီလော။ (မပြောင်းလဲပါ။) သို့ဆိုလျှင် သူမ၏ အမြင်များသည် အဘယ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီနည်း။ (အမှုအရာများ ကောင်းခြင်း၊ ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်ကို အကဲဖြတ်ခြင်းအတွက် သူမ၏ စံများ ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်ပါသည်။) ဟုတ်ပေ၏၊ အမှုအရာများကို အကဲဖြတ်ပြီး ကိစ္စရပ်များကို မှတ်ယူပုံအပေါ် သူမ၏ အမြင်များ ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်သည်။ သူမသည် မုဆိုးမမဟုတ်သည့် အမျိုးသမီးက ကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟု တွေးခြင်းမှသည် ထိုအမျိုးသမီးက မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု တွေးခြင်းအဖြစ်သို့၊ ပြီးလျှင် မိမိကိုယ်ကို မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု တွေးခြင်းမှသည် ကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟု တွေးခြင်းအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိပြီး ဖြစ်သည်။ ဤအမြင်နှစ်ခုသည် ယခင် ဖြစ်ခဲ့သည့်ပုံစံမှ လုံးဝ ကွဲပြားသွားသည်။ လုံးဝ ပြောင်းလဲသွားပြီဖြစ်သည်။ ဤတွင် မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်နေပါသနည်း။ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အမှန်တရားများနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်တို့ မပြောင်းလဲသေးသောကြောင့် သူမသည် အမှုအရာများအပေါ် အမြင်များ အဘယ်သို့ ပြောင်းလဲသွားရပါသနည်း။ (သမ္မာတရားနှင့် အပြုသဘောဆောင်သော အရာများကို သူမ လက်ခံပြီးနောက်တွင် အမှုအရာများကို ကောင်းခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဆိုးခြင်းအဖြစ် အကဲဖြတ်ခြင်းအပေါ် သူမ၏ အမြင်များတွင် မှန်ကန်သည့် စံများကို ယခု သူမ အသုံးပြုပါသည်။) အမှုအရာများအပေါ် သူမ၏ အမြင်များ ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်သော်လည်း တကယ့် အမှန်တရားများ ပြောင်းလဲပြီလော။ (မပြောင်းလဲပါ။) မုဆိုးမသည် မုဆိုးမဖြစ်နေဆဲဖြစ်ပြီး ပျော်ရွှင်စွာ အသက်ရှင်သည့် အမျိုးသမီးသည် ပျော်ရွှင်စွာ အသက်ရှင်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ တကယ့် အဖြစ်မှန်များတွင် မည်သည့် အပြောင်းအလဲမျှ မရှိခဲ့ပါ။ ထို့ကြောင့် အဆုံးတွင် မည်သူသည် ကောင်းသည့် ကံရှိပြီး မည်သူသည် မကောင်းသည့်ကံ ရှိပါသနည်း။ သင်တို့ ရှင်းပြနိုင်သလော။ မုဆိုးမက သူမတွင် မကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟု တွေးထင်လေ့ရှိသည်။ အကြောင်းရင်းတစ်ခုမှာ သူမ၏ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အသက်ရှင်ခြင်း အခြေအနေ ဖြစ်ပြီး နောက်ထပ် အကြောင်းရင်းတစ်ခုမှာ သူမ၏ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော ပတ်ဝန်းကျင်က ဖြစ်စေသည့် အတွေးများနှင့် အမြင်များ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို သူမ လက်ခံပြီးနောက်တွင် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုခြင်းနှင့် သမ္မာတရားအချို့ကို သိနားလည်လာခြင်းအားဖြင့် သူမ၏ အတွေးများသည် ထိုသိနားလည်မှုအတိုင်း လိုက်လုပ်ပြီး ပြောင်းလဲကာ အမှုအရာများအပေါ် သူမ၏ ရှုထောင့်အမြင် ကွဲပြားခြားနားသွားသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်ကို သူမ ယုံကြည်လာပြီးသည့်နောက်တွင် မိမိကိုယ်ကို မကောင်းသည့်ကံဇာတာရှိသည်ဟု မစဉ်းစားတော့ဘဲ ကောင်းသည့်ကံဇာတာရှိသည့် တစ်စုံတစ်ဦးအဖြစ် စဉ်းစားလေသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမသည် ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်ကို လက်ခံရန် အခွင့်အရေး ရရှိခဲ့ပြီး သမ္မာတရားကို နားလည်ကာ ကယ်တင်ခြင်း ရယူနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်က ကြိုတင်စီမံထားသည့် တစ်စုံတစ်ရာဖြစ်ပြီး သူမသည် ကောင်းချီးအခံစားရဆုံး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို သူမ ယုံကြည်သည်နှင့် ယခင်က သူမလိုက်စားခဲ့သည့် ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်များနှင့် ကွဲပြားသည့် သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်းအပေါ် လုံးဝဥဿုံ အာရုံစိုက်လေသည်။ သူမ၏ အသက်ရှင်ခြင်း အခြေအနေများ၊ အသက်ရှင်ခြင်း ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် သူမ၏ ဘဝအရည်အသွေးတို့သည် ယခင်အတိုင်းသာ ရှိနေပြီး မပြောင်းလဲသေးသော်လည်း အမှုအရာများအပေါ် သူမ၏ အမြင်များ ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်သည်။ လက်တွေ့အရှိတရားတွင် သူမသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောကြောင့် ကောင်းသည့် ကံဇာတာတစ်ခု အမှန်တကယ် ရှိလာပြီလော။ သေချာပေါက် ရှိမလာပေ။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်ကို သူမ ယုံကြည်သောကြောင့် သူမတွင် မျှော်လင့်ချက်ရှိခြင်းဖြစ်သည်၊ မိမိစိတ်နှလုံးတွင် စိတ်ကျေနပ်မှုအချို့ သူမ ခံစားရသည်။ သူမ လိုက်စားနေသည့် ရည်မှန်းချက် ပန်းတိုင် ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်သည်၊ သူမ၏ အမြင်များ ကွဲပြားသွားသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ လက်ရှိ အသက်ရှင်နေထိုင်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်က သူမကို ပျော်ရွှင်စေသည်၊ စိတ်ကျေနပ်စေသည်၊ ဝမ်းမြောက်စေပြီး အေးချမ်းစေသည်။ ယခုတွင် သူမ၏ ကံဇာတာသည် အလွန်ကောင်းကြောင်း၊ မုဆိုးမမဖြစ်သေးသည့် အမျိုးသမီး၏ ကံဇာတာထက် များစွာ ပိုကောင်းကြောင်း သူမ ခံစားမိလေသည်။ ယခင်က သူမကိုယ်သူမ မကောင်းသည့် ကံဇာတာရှိသည်ဟု ယုံကြည်လျက် စွဲကိုင်ခဲ့သည့် အမြင်သည် မှားယွင်းကြောင်း ယခုတွင်မှ သူမ သဘောပေါက်မိလေသည်။ ဤအရာမှ မည်သည့်အရာကို သင် မြင်နိုင်ပါသနည်း။ “ကောင်းသည့် ကံဇာတာ” နှင့် “ဆိုးသည့် ကံဇာတာ”ကဲ့သို့သော အရာများ ရှိသလော။ (မရှိပါ။) မရှိပေ။

ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ ကံကြမ္မာများကို အချိန်ကြာမြင့်စွာက ကြိုတင်စီမံခဲ့ပြီး ထိုအရာများသည် ပြောင်းလဲမရပေ။ ဤ “ကောင်းသော ကံ” နှင့် “ဆိုးသောကံ”တို့သည် လူတစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မတူကြသကဲ့သို့ ထိုအရာများသည် ပတ်ဝန်းကျင်၊ လူတို့ ခံစားပုံနှင့် ၎င်းတို့ လိုက်စားသည့်အရာတို့အပေါ် မူတည်လေသည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ကံကြမ္မာသည် ကောင်းလည်း မကောင်းသကဲ့သို့ ဆိုးလည်းမဆိုးရခြင်း ဖြစ်သည်။ သင့်အနေဖြင့် အလွန်ခက်ခဲသည့် ဘဝကို ရှင်သန်ကောင်း ရှင်သန်နိုင်သော်လည်း “ငါသည် ချမ်းသာကြွယ်ဝပြီး သက်သောင့်သက်သာရှိသော ဘဝကို အသက်ရှင်ဖို့ မျှော်လင့်နေခြင်း မဟုတ်ပါ။ စားစရာနှင့် ဝတ်စရာ လုံလုံလောက်လောက် ရှိရုံဖြင့် ငါ ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ပါသည်။ လူတိုင်းသည် မိမိတို့ တစ်သက်တာအတွင်းတွင် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရပါသည်။ လောကီလူတို့က ‘မိုးရွာနေခြင်းမရှိပါက သက်တံကို သင် မမြင်နိုင်ပါ’ဟု ဆိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းတွင် တန်ဖိုးရှိလေသည်။ ဤသည်မှာ သိပ်မဆိုးပါ၊ ပြီးလျှင် ငါ၏ ကံဇာတာသည် မဆိုးပါ။ အထက်ကောင်းကင်က ငါ့ကို စိတ်ဆင်းရဲမှုအချို့၊ စမ်းသပ်မှုများအချို့နှင့် အတိဒုက္ခများကို ပေးပြီးဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ သူသည် ငါ့ကို အထင်ကြီးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကောင်းသည့် ကံဇာတာ ဖြစ်ပါသည်”ဟု တွေးကောင်းတွေးပေမည်။ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းသည် မကောင်းသည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်ကြောင်း၊ ၎င်းတို့သည် မကောင်းသည့် ကံဇာတာတစ်ခု ရှိသည့်သဘောဖြစ်ကြောင်းနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်း မရှိသည့်၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာပြီး စိတ်အေးလက်အေးဖြစ်သည့် ဘဝတစ်ခုသည်သာ ၎င်းတို့တွင် ကောင်းမွန်သည့် ကံဇာတာတစ်ခုရှိသည့် သဘောဖြစ်ကြောင်း လူအချို့က တွေးထင်ကြသည်။ ဘာသာတရားမရှိသူများက ဤအရာကို “အယူအဆနှင့်ဆိုင်သည့် ကိစ္စတစ်ခု”ဟု ခေါ်ဆိုကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူတို့သည် ဤ“ကံဇာတာ”နှင့်ဆိုင်သည့် ကိစ္စကို မည်သို့ မှတ်ယူကြသနည်း။ ကျွန်ုပ်တို့သည် “ကောင်းသည့် ကံ”၊ သို့မဟုတ် “ဆိုးသည့် ကံ”တစ်ခု ရှိခြင်းအကြောင်း ပြောကြသလော။ (မပြောကြပါ။) ဤသို့သော အရာများကို ကျွန်ုပ်တို့ မပြောကြပါ။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောကြောင့် ကောင်းသော ကံတစ်ခုရှိသည်ဆိုပါစို့။ ထို့နောက်တွင် သင်၏ ယုံကြည်မှု၌ မှန်ကန်သည့် လမ်းကြောင်း မလျှောက်လျှင်၊ သင် အပြစ်ပေးခံရ၊ ဖော်ထုတ်ခံရပြီး ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရလျှင် သင်သည် ကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု ဆိုလိုသလော၊ မကောင်းသည့် ကံရှိသည်ဟု ဆိုလိုသလော။ ဘုရားသခင်ကို သင် မယုံကြည်ပါက သင်သည် တကယ်ကို ဖော်ထုတ်မခံရနိုင်ပေ၊ သို့မဟုတ် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းမခံရနိုင်ပေ။ ဘာသာတရားမရှိသူများနှင့် ဘာသာရေးသမားများသည် လူတို့ကို ဖော်ထုတ်ခြင်းအကြောင်း၊ သို့မဟုတ် လူတို့ကို ပိုင်းခြားသိမြင်ခြင်းအကြောင်း မပြောကြသကဲ့သို့ လူတို့ ရှင်းလင်းခံရသည့်အကြောင်း၊ သို့မဟုတ် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရသည့်အကြောင်းလည်း မပြောကြချေ။ ထိုအရာမှာ လူတို့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်နိုင်သည့်အခါ ကောင်းသည့် ကံတစ်ခုရှိသည်ဟု ဆိုလိုခြင်း ဖြစ်လောက်သော်လည်း အဆုံးတွင် ၎င်းတို့ အပြစ်ပေးခံရပါက ၎င်းတို့တွင် မကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟု ဆိုလိုသလော။ အချိန်တစ်မိနစ်တွင် ၎င်းတို့၏ ကံဇာတာသည် ကောင်းမွန်၏၊ နောက်တစ်မိနစ်တွင် ၎င်းတို့၏ ကံဇာတာ ဆိုးသွားသည်။ ထို့ကြောင့် ယင်းမှာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပါသနည်း။ ယင်းမှာ တစ်စုံတစ်ဦးသည် ကောင်းသည့် ကံဇာတာ ရှိမရှိကို အကဲဖြတ်၍ရသည့် တစ်စုံတစ်ရာ မဟုတ်၊ လူတို့သည် ဤကိစ္စရပ်ကို အကဲဖြတ်၍မရပေ။ အားလုံးကို ဘုရားသခင်က လုပ်ဆောင်ထားခြင်း ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင် စီစဉ်သမျှတိုင်းသည် ကောင်းမွန်၏။ လူတစ်ဦးစီတိုင်း၏ ကံကြမ္မာလမ်းကြောင်း၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ ကြုံရသည့် ပတ်ဝန်းကျင်၊ လူများ၊ အဖြစ်အပျက်များနှင့် အမှုအရာများ၊ ပြီးလျှင် မိမိတို့၏ ဘဝအသက်တာများအတွင်း တွေ့ကြုံရသည့် ဘဝလမ်းကြောင်းသည် အားလုံး ကွဲပြားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ဤအရာများသည် လူတစ်ဦးမှတစ်ဦးသို့ ကွဲပြားခြားနားလေသည်။ လူတစ်ဦးစီတိုင်း၏ အသက်ရှင်မှု ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ၎င်းတို့ ကြီးပြင်းသည့် ပတ်ဝန်းကျင်နှစ်ခုလုံးသည် ၎င်းတို့အတွက် ဘုရားသခင် စီမံထားခြင်းဖြစ်ပြီး အားလုံး ကွဲပြားလေသည်။ မိမိတို့ အသက်တာများအတွင်း လူတစ်ဦးစီတိုင်း ကြုံရသည့် အရာများသည် အားလုံး ကွဲပြား၏။ ကောင်းသည့်ကံ၊ သို့မဟုတ် ဆိုးသည့်ကံဟု ခေါ်ဆိုသည့်အရာ မရှိပေ။ အားလုံးကို ဘုရားသခင် စီစဉ်ပြီး အားလုံးကို ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိစ္စရပ် အားလုံးကို ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်ဟူသည့် ရှုထောင့်အမြင်မှ ငါတို့ မှတ်ယူပါက ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သမျှတိုင်းသည် ကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်ပေသည်။ လူတို့၏ နှစ်ခြိုက်ခြင်းများ၊ ခံစားချက်များ၊ ရွေးချယ်မှုများနှင့် ဆိုင်သည့် ရှုထောင့်အမြင်မှ လူအချို့သည် ကျော်ကြားမှုနှင့် ဥစ္စာဓန၊ နာမည်ဂုဏ်သတင်းတစ်ခုကို ရရှိဖို့ ရွေးချယ်လျက်၊ သက်သောင့်သက်သာရှိသည့် ဘဝကို အသက်ရှင်ရန်၊ လောကတွင် ချမ်းသာကြွယ်ဝခြင်း ရှိပြီး အဘက်ဘက်က ပြည့်စုံသော ဘဝကို အသက်ရှင်ရန် ရွေးချယ်ကြခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့အနေဖြင့် ကောင်းသည့် ကံရှိခြင်းဖြစ်ကြောင်းနှင့် တစ်သက်တာ သာမညောင်ည ဖြစ်ခြင်းနှင့် မအောင်မြင်ခြင်း၊ လူမှုအဖွဲ့အစည်း၏ အောက်ခြေတွင် အမြဲ အသက်ရှင်ခြင်းသည် မကောင်းသည့် ကံဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြသည်။ ဤသည်မှာ လောကီအရာများကို လိုက်စားရင်းနှင့် လောကတွင် အသက်ရှင်ရန် ကြိုးစားရင်း ဘာသာတရားမရှိသူများနှင့် လောကီလူတို့၏ အမှုအရာများအပေါ် ရှုမြင်ပုံဖြစ်ပြီး ဤသည်မှာ ကောင်းသည့် ကံနှင့် မကောင်းသည့်ကံဆိုင်ရာ စိတ်ကူး ဖြစ်ပေါ်ပုံဖြစ်သည်။ ကောင်းသည့်ကံနှင့် မကောင်းသည့်ကံဆိုင်ရာ စိတ်ကူးသည် လူသားများ၏ ကျဉ်းမြောင်းသည့် သိနားလည်မှုနှင့် ကံကြမ္မာအပေါ် အပေါ်ယံ အသိအမြင်မှ၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့ မည်မျှ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆင်းရဲဒုက္ခခံရသည်ဆိုသည်နှင့် ပျော်ရွှင်မှု၊ ကျော်ကြားမှုနှင့် ဥစ္စာဓန မည်မျှ ၎င်းတို့ ရရှိသည်စသည်တို့အပေါ် လူတို့၏ အကဲဖြတ်မှုများမှ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ အမှန်တွင် ထိုအရာကို လူ၏ ကံကြမ္မာအပေါ် ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်မှုနှင့် အချုပ်အခြာအာဏာ ရှုထောင့်အမြင်မှ ကြည့်ပါက ကောင်းသည့် ကံ၊ သို့မဟုတ် ဆိုးသည့်ကံနှင့်ဆိုင်သည့် ထိုသို့သော အဓိပ္ပာယ်ကောက်ယူချက်များ မရှိပေ။ ဤသည်မှာ တိကျမှန်ကန်သည် မဟုတ်လော။ (မှန်ကန်ပါသည်။) လူ၏ ကံကြမ္မာကို ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာ ရှုထောင့်အမြင်မှ မှတ်ယူပါက ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သမျှသည် ကောင်းမွန်ပြီး ထိုအရာမှာ လူတစ်ဦးစီတိုင်း လိုအပ်သည့် အရာ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အတိတ်နှင့် ပစ္စုပ္ပန် ဘဝများတွင် အကြောင်းနှင့် အကျိုး ပါဝင်ပြီး၊ ထိုအရာများကို ဘုရားသခင် စီမံထားခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအရာများအပေါ် ဘုရားသခင်က အချုပ်အခြာအာဏာ စွဲကိုင်ပြီး ထိုအရာများကို ဘုရားသခင် ကြံစည်ကာ စီစဉ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်၌ ရွေးချယ်စရာ မရှိပေ။ ဤရှုထောင့်အမြင်မှ ထိုအရာကို ငါတို့ ကြည့်ပါက လူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် ကံကြမ္မာကို ကောင်းမည်၊ ဆိုးမည်ဟု အကဲမဖြတ်သင့်ပေ၊ ဟုတ်ပါသလော။ လူတို့သည် ဤကိစ္စရပ်နှင့်ပတ်သက်၍ အကဲဖြတ်မှုများ သာမန်ကာလျှံကာ ပြုလုပ်ကြပါက ၎င်းတို့သည် ဆိုးရွားသည့် အမှားတစ်ခုကို ပြုလုပ်မိကြခြင်း ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်၏ အကြံအစည်များ၊ အစီအစဉ်များနှင့် အချုပ်အခြာအာဏာတို့ကို အကဲဖြတ်သည့် အမှားကို ၎င်းတို့ ပြုမိကြခြင်း ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ထိုအမှားသည် ဆိုးရွားသည့် အမှားတစ်ခု မဟုတ်လော။ ထိုအရာက ဘဝတွင် ၎င်းတို့ လျှောက်လှမ်းသည့် လမ်းကြောင်းကို ထိခိုက်မည် မဟုတ်လော။ (ထိခိုက်မည်ဖြစ်သည်။) ထို့နောက်တွင် ထိုအမှားက ၎င်းတို့ကို ပျက်စီးခြင်းသို့ ဆိုက်ရောက်စေလိမ့်မည်။

လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ ကံကြမ္မာအပေါ် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာ၊ အစီအစဉ်တို့နှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါတွင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ (ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုများနှင့် အစီအစဉ်များကို ကျိုးနွံနာခံသင့်သည်။) ရှေးဦးစွာ ဖန်ဆင်းရှင်က သင့်အတွက် အဘယ်ကြောင့် ဤကံကြမ္မာမျိုးနှင့် ရှင်သန်ခြင်း ပတ်ဝန်းကျင်မျိုးကို စီစဉ်ပေးခဲ့သည်၊ အချို့သောအရာများကို အဘယ်ကြောင့် သင့်အား ကြုံတွေ့စေပြီး တွေ့ကြုံခံစားစေသည်၊ ပြီးလျှင် သင်၏ ကံကြမ္မာသည် အဘယ်ကြောင့် ဤကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်တို့ကို နားလည်ရန် သင် ကြိုးစားသင့်သည်။ ဤအရာမှနေ၍ သင်၏ စိတ်နှလုံးက မည်သည့်အရာကို တမ်းတပြီး မည်သည့်အရာကို လိုအပ်သည်ကို သင်နားလည်သင့်ပြီး ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် အစီအစဉ်များကို သင် သိလာသင့်သည်။ ဤအရာများကို သင်နားလည်ကာ သိမြင်ပြီးသည့်နောက်တွင် သင် မလုပ်ဆောင်သင့်သည့်အရာမှာ ဖီဆန်ခြင်း၊ မိမိဘာသာ ရွေးချယ်ခြင်း၊ ငြင်းဆန်ခြင်း၊ အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း သို့မဟုတ် ရုန်းထွက်လွတ်မြောက်ရန် ကြိုးစားခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူလုပ်ဖို့ မကြိုးစားသင့်သည်မှာလည်း မှန်၏။ ထိုအစား သင် ကျိုးနွံနာခံသင့်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ကျိုးနွံနာခံသင့်သနည်း။ အကြောင်းမှာ သင်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး ဖြစ်သောကြောင့် သင်၏ ကံကြမ္မာကို စီစဉ်ညွှန်ကြားနိုင်ခြင်း မရှိသကဲ့သို့ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သင်သည် အချုပ်အခြာအာဏာ မကိုင်စွဲနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သင်၏ ကံကြမ္မာအပေါ် ဘုရားသခင်က ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်ရှိသည်။ သင်၏ ကံကြမ္မာနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါတွင် သင်သည် ပြုသမျှနုရမည်ဖြစ်ပြီး မည်သည့်ရွေးချယ်မှုမျှ ပြု၍မရနိုင်ပေ။ သင်လုပ်ဆောင်သင့်သည့် တစ်ခုတည်းသောအရာမှာ နာခံခြင်းဖြစ်သည်။ သင့်ကံကြမ္မာနှင့် ပတ်သက်ပြီး ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှုများ မလုပ်ဆောင်သင့်၊ သို့မဟုတ် မရှောင်ကြဉ်သင့်ပေ။ ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူမလုပ်သင့်။ သင်၏ ကံကြမ္မာကို မဆန့်ကျင်သင့် သို့မဟုတ် စောဒကတက်ခြင်း မပြုလုပ်သင့်ပေ။ အထူးသဖြင့် “ဘုရားသခင်က ငါ့အတွက် စီစဉ်ပေးထားတဲ့ ကံကြမ္မာက မကောင်းဘူး။ စိတ်ဆင်းရဲစရာကောင်းပြီး သူများတွေရဲ့ ကံကြမ္မာထက် ပိုဆိုးတယ်၊” သို့မဟုတ် “ငါ့ ကံကြမ္မာက မကောင်းဘူး။ ပျော်ရွှင်မှု၊ ကြွယ်ဝမှု တစ်ခုမှ မခံစားရဘူး။ ဘုရားက ငါ့အတွက် အကြောင်းအရာတွေကို ဆိုးဆိုးရွားရွား စီစဉ်ပေးထားတယ်” ဆိုသောအရာမျိုးတို့ကို သင်မပြောသင့်သည်မှာလည်း မှန်သည်။ ဤစကားများသည် ထင်မြင်ယူဆချက်များဖြစ်ပြီး ဤအရာများကို ပြောဆိုခြင်းအားဖြင့် သင်သည် သင်၏ နေရာကို ကျော်လွန်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအရာများသည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးက ပြောသင့်သည့်အရာများ မဟုတ်။ ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးတွင် ရှိသင့်သည့် အမြင်ရှုထောင့်များ၊ သို့မဟုတ် သဘောထားများမဟုတ်ပေ။ ထိုအစား ကံကြမ္မာအပေါ် ဤအမျိုးမျိုးသော မှားယွင်းပြီး အဓိပ္ပာယ်မဲ့သည့် နားလည်မှုများ၊ အဓိပ္ပာယ်သတ်မှတ်ချက်များ၊ အမြင်များနှင့် သဘောပေါက်နားလည်ခြင်းများကို သင် လက်လွှတ်သင့်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သင့်အတွက် ဘုရားသခင်က စီစဉ်ပေးထားသော ကံကြမ္မာ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် ဖြစ်ပျက်မည့်အရာများအားလုံးကို နာခံရန်အတွက် မှန်ကန်သော သဘောထားနှင့် ရပ်တည်မှုကို သင်ခံယူနိုင်သင့်သည်။ အတိုက်အခံမပြုသင့်ပေ။ သင်သည် စိတ်ဓာတ်ကျပြီး ကောင်းကင်ဘုံသည် မမျှတကြောင်း၊ ဘုရားသခင်က သင့်အတွက် အမှုအရာများကို ဆိုးရွားစွာ စီစဉ်ပေးထားကြောင်း၊ သင့်အား အကောင်းဆုံးကို မပေးကြောင်း သေချာပေါက် စောဒကမတက်သင့်ပေ။ မိမိတို့၏ ကံကြမ္မာနှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါတွင် ဖန်ဆင်းခံများသည် ရွေးချယ်ခွင့်မရှိပေ။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အား ဤဝတ္တရားမျိုးကို မပေးခဲ့သကဲ့သို့ သင့်အပေါ် ဤလုပ်ပိုင်ခွင့်ကို မအပ်နှင်းခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် သင်သည် ရွေးချယ်မှုများ ပြုလုပ်ရန်၊ ဘုရားသခင်အား အကြောင်းပြချက်ပေးရန်၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်အား ဖြည့်စွက်တောင်းဆိုမှုများ ပြုရန် မကြိုးစားသင့်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်များက မည်သည့်အရာများ ဖြစ်ပါစေ ယင်းတို့နှင့် လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်ပြီး ယင်းတို့ကို ရင်ဆိုင်သင့်သည်။ ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာကို စီစဉ်ထားသည်ဖြစ်စေ ရင်ဆိုင်သင့်ပြီး တွေ့ကြုံကာ တန်ဖိုးထားဖို့ ကြိုးစားသင့်သည်။ သင့်အတွက် ဘုရားသခင် စီစဉ်ထားပေးသည့် သင်တွေ့ကြုံသင့်သော အရာအားလုံးကို အပြည့်အဝ ကျိုးနွံနာခံသင့်သည်။ သင့်အတွက် ဘုရားသခင်က စီစဉ်ထားသော ကံကြမ္မာကို လိုက်နာသင့်သည်။ တစ်စုံတစ်ခုကို သင် မနှစ်သက်လျှင်ပင်၊ သို့မဟုတ် ယင်းကြောင့် သင် ဒုက္ခခံရလျှင်ပင်၊ သင်၏ တည်ကြည်မှုနှင့် သိက္ခာကို ခြိမ်းခြောက်ပြီး ဖိနှိပ်လျှင်ပင် ယင်းသည် သင် တွေ့ကြုံသင့်သည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်သရွေ့ ဘုရားသခင်က သင့်အတွက် စီစဉ်ညွှန်ကြားပြီး စီစဉ်ပေးသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သရွေ့ သင် ကျိုးနွံနာခံသင့်ပြီး ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သင်သည် ရွေးချယ်မှုတစ်ခုမျှ ပြု၍မရနိုင်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ ကံကြမ္မာများကို စီစဉ်ပြီး ယင်းတို့အပေါ်တွင် အချုပ်အခြာအာဏာရှိသောကြောင့် ထိုကံကြမ္မာများနှင့် ပတ်သက်၍ သူနှင့် ညှိနှိုင်း၍မရနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် လူတို့သည် အသိတရားရှိပြီး ပုံမှန်လူ့သဘာဝ၏ အသိစိတ်ကို ပိုင်ဆိုင်လျှင် ၎င်းတို့၏ ကံကြမ္မာသည် မကောင်းပေ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၌ ရှိသော ဤပြဿနာ သို့မဟုတ် ထိုပြဿနာအတွက် အစဉ်သဖြင့် စောဒကမတက်သင့်ပေ။ ၎င်းတို့၏ ကံကြမ္မာသည် ဆိုးသည်ဟု ခံစားရသောကြောင့် ၎င်းတို့၏ တာဝန်၊ ၎င်းတို့၏ ဘဝ၊ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းတွင် လိုက်လျှောက်သည့် လမ်းကြောင်း၊ ဘုရားသခင်က စီစဉ်ထားသော အခြေအနေများအားလုံး၊ သို့မဟုတ် လူအပေါ် ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုချက်များအားလုံးကို စိတ်မချမ်းမြေ့သော သဘောထားဖြင့် မချဉ်းကပ်သင့်ပေ။ ဤစိတ်မချမ်းမြေ့ခြင်းမျိုးသည် ရိုးရှင်းသော သို့မဟုတ် တဒင်္ဂ ပုန်ကန်ခြင်း မဟုတ်သကဲ့သို့ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခု၏ ခဏတာ ထုတ်ဖော်ခြင်းလည်း မဟုတ်ပေ၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည့် အခြေအနေတစ်ခု ထုတ်ဖော်ခြင်း သာ၍ပင် မဟုတ်ပေ။ ထိုအစား ဘုရားသခင်ကို အသံတိတ် အာခံခြင်းဖြစ်သည့်အပြင် ၎င်းတို့အတွက် ဘုရားသခင် စီစဉ်သည့် ကံကြမ္မာကို မကျေနပ်ချက်မှ ပေါက်ဖွားလာသည့် အသံတိတ် အာခံခြင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုအရာသည် ရိုးရှင်းသည့် အပျက်သဘောဆောင်သော စိတ်ခံစားမှုတစ်ခု ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်သော်လည်း လူတို့ထံ ထိုအရာက ဆောင်ကြဉ်းသည့် အကျိုးဆက်များသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားက ဆောင်ကြဉ်းသည့် အကျိုးဆက်များထက် သာ၍ ဆိုးရွားလေသည်။ ထိုအရာက သင့်ကို သင်ထမ်းဆောင်သင့်သည့် တာဝန်အတွက်၊ ပြီးလျှင် သင့်ကိုယ်ပိုင် နေ့စဉ်ဘဝနှင့် ဘဝခရီးအတွက် အပြုသဘောဆောင်သည့် မှန်ကန်သော သဘောထားအား မခံယူရန် တားဆီးရုံသာမက သာ၍ ဆိုးရွားသည်မှာ ထိုအရာက သင့်အား စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းကြောင့် ပျက်စီးဆုံးရှုံးရန်လည်း ဖြစ်စေသည်။ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်ထက်သော လူတို့သည် မိမိတို့၏ မှားယွင်းပြီး အဓိပ္ပာယ်မဲ့သော အမြင်များကို အမြန်ပြောင်းလဲသင့်သည်၊ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များအရ မိမိတို့ကိုယ်ကို သုံးသပ်ပြီး သိရှိလာသင့်ကာ ၎င်းတို့တွင် မကောင်းသောကံရှိသည်ဟု မည်သည့်အရာက ၎င်းတို့အား ယုံကြည်စေသည်ကို သိမြင်သင့်သည်။ မည်သည့်နည်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ဂုဏ်သိက္ခာ ထိခိုက်ခံရပြီးဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် မည်သည့်နည်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးများ နာကျင်ရသည်၊ မည်သည့်အရာက ၎င်းတို့တွင် မကောင်းသည့်ကံရှိသည်ဟူသည့် ခံစားချက်ကဲ့သို့သော အပျက်သဘောဆောင်သည့် အတွေးများဖြင့် အကျိုးဆက်ဖြစ်ပေါ်သည်၊ မည်သည့်အရာက မျက်မှောက်ခေတ်ထိတိုင်ပင် ၎င်းတို့ လုံးဝ နာလန်မထူရသည့် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းနှင့်ဆိုင်သော အပျက်သဘောဆောင်သည့် စိတ်ခံစားမှုထဲသို့ ကျဆင်းစေသည်ဆိုသည်တို့ကို မြင်ရန် ကြည့်သင့်ကြသည်။ ဤသည်မှာ သင် သုံးသပ်ပြီး ဆန်းစစ်သင့်သည့် ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သည်။ အချို့သော ကိစ္စများသည် သင့်စိတ်နှလုံးတွင် နက်ရှိုင်းစွာ စွဲထင်ကောင်းစွဲထင်နိုင်သည်၊ သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ဦးက သင်၏ ကိုယ့်သိက္ခာကိုယ် လေးစားသည့် ခံစားချက်ကို ထိခိုက်နာကျင်စေသည့် ဆိုးယုတ်သည့် တစ်စုံတစ်ရာကို သင့်အား ပြောကောင်းပြောနိုင်ပြီး ဤအရာက သင့်ထံတွင် မကောင်းသည့်ကံဇာတာရှိသည်ဟု သင့်အား ခံစားစေကာ ထိုသို့ဖြင့် သင်သည် စိတ်ဓာတ်ကျသွားသည်။ သို့မဟုတ် သင့်ဘဝတွင်၊ သို့မဟုတ် သင် ကြီးပြင်းသည့်အခါတွင် စာတန်၊ သို့မဟုတ် လောက၏ အချို့သော အတွေး၊ သို့မဟုတ် အမြင် ဖြစ်ပေါ်ပြီး သင့်အား ကံကြမ္မာအပေါ် ဤမမှန်ကန်သည့် သိနားလည်မှု ရှိစေပြီး သင့်ထံတွင် ကောင်းသည့်ကံ၊ သို့မဟုတ် ဆိုးသည့်ကံ ရှိမရှိဆိုသည်ကို အလွန့်အလွန် သတိထားလာစေခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည်။ သို့မဟုတ် တစ်ချိန်ချိန်တွင် စိတ်ပျက်စရာ တစ်စုံတစ်ရာကို တွေ့ကြုံပြီးနောက် သင်သည် အထူးသဖြင့် သင်၏ ကံကြမ္မာကို အလေးအနက်ထားလာကာ သတိထားမိလာပြီးနောက် သင်၏ ကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲခြင်းအား သင် အလွန့်အလွန် စိတ်ပြင်းပြလာကာ ရည်စူးဆက်ကပ်လာခဲ့သည်မှာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည်။ ဤသည်တို့မှာ သင် ဆန်းစစ်သင့်သည့် အရာများသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤအရာများအပေါ် မည်သို့ ဆန်းစစ်မှု ပြုလင့်ကစား နောက်ဆုံးတွင် သင် နားလည်လာသင့်သည့်အရာမှာ ဤသို့ဖြစ်၏။ သင်၏ ကိုယ်ပိုင် ကံကြမ္မာကို အကဲဖြတ်ရန် ကံသည် ကောင်းခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဆိုးခြင်း ရှိမရှိဆိုသည့်အပေါ် အတွေးများနှင့် အမြင်များကို သင်အသုံးမပြုသင့်ပေ။ လူတစ်ဦး၏ ဘဝကံကြမ္မာကို ဘုရားသခင် လက်ထဲတွင် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ထိုအရာကို အချိန်ကြာမြင့်စွာကတည်းက ဘုရားသခင် စီစဉ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူတို့ ပြောင်းလဲနိုင်သည့် တစ်စုံတစ်ရာ မဟုတ်။ သို့ရာတွင် မိမိတို့ တစ်သက်တာအတွင်း လူတစ်ဦး လျှောက်လှမ်းသည့် လမ်းကြောင်းမျိုးနှင့် တန်ဖိုးရှိသည့် ဘဝတစ်ခုကို ၎င်းတို့ အသက်ရှင်ခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်တို့မှာ မိမိတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် လူတို့ ပြုလုပ်နိုင်သည့် ရွေးချယ်မှုများ ဖြစ်သည်။ သင်သည် တန်ဖိုးရှိသည့် ဘဝတစ်ခု အသက်ရှင်ရန်၊ တန်ဖိုးရှိသည့် အရာများအတွက် မိမိဘဝကို အသက်ရှင်ရန်၊ ဖန်ဆင်းရှင်၏ အစီအစဉ်များနှင့် စီမံမှု၊ ပြီးလျှင် လူသားမျိုးနွယ်၏ တရားမျှတသည့် အကြောင်းတရားအတွက် အသက်ရှင်ရန် ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ အပြုသဘောဆောင်သော အရာများအတွက် အသက်ရှင်ရမည့်အစား ကျော်ကြားမှုနှင့် အကျိုးအမြတ်အတွက်၊ ဌာနဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်း အလုပ်အကိုင်တစ်ခုအတွက်၊ ငွေကြေးနှင့် လောကီခေတ်ရေစီးကြောင်းများအတွက် အသက်ရှင်ရန်လည်း သင် ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်မှာ အမှန်ဖြစ်၏။ မည်သို့မျှ တန်ဖိုးတစ်ခုတလေ မရှိသည့် ဘဝတစ်ခုကို အသက်ရှင်ပြီး လမ်းလျှောက်နေသည့် အလောင်းတစ်ကောင်ကဲ့သို့ နေရန် သင် ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ ဤသည်တို့မှာ သင် ပြုလုပ်နိုင်သည့် ရွေးချယ်မှုများသာ ဖြစ်သည်။