လူတစ်ယောက်သည် ဘုရားသခင်ကို မိမိ၏ယုံကြည်ခြင်းမှတစ်ဆင့် သမ္မာတရားကို ရရှိနိုင်ခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်မှာ ၎င်းအနေဖြင့် မိမိတာဝန်အား ထမ်းဆောင်နေစဉ်တွင် ပြုပြင်ခြင်းကို လက်ခံနိုင်ခြင်း ရှိမရှိ၊ အမှုကိစ္စများကို စည်းမျဉ်းနှင့်အညီ လုပ်ဆောင်နိုင်ခြင်း ရှိမရှိနှင့် ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားခြင်းများနှင့် ကြိုတင်စီစဉ်ခြင်းများကို အမြဲ နာခံနိုင်စွမ်း ရှိမရှိတို့အပေါ် မူတည်လေသည်။ ဤသည်မှာ အရေးကြီးဆုံးဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားခြင်းများနှင့် ကြိုတင်စီစဉ်ခြင်းများကို နာခံခြင်းဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်က သင်လုပ်ဆောင်ရန်အတွက် မည်သည့်အရာကို စီစဉ်ပေးသည်ဖြစ်စေ၊ သင်၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရန် မည်သည့်နေရာ၌ စီစဉ်ပေးသည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်ထံမှ လာသော ထိုအရာကို သင်က လက်ခံနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ထံမှ လာသော အရာကို လက်ခံခြင်းသည် စစ်မှန်သော ယုံကြည်ခြင်း ဖြစ်ပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု သွင်ပြင်လက္ခဏာတစ်ခုလည်း ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ရာ လူတစ်ယောက်သည် ဘုရားသခင်ထံမှ လာသောအရာကို မည်သို့ လက်ခံသနည်း။ “ဤအမှုကိစ္စကို စီစဉ်ခဲ့သည်မှာ လူများပင် ဖြစ်သော်လည်း ယင်းသည် ကျွန်ုပ်၏တာဝန် ဖြစ်သည်။ အသင်းတော်က ကျွန်ုပ်ကို ထမ်းဆောင်စေရန် စီစဉ်ပေးသော မည်သည့်တာဝန်မဆိုသည် ဘုရားသခင်၏ သဘောတူညီမှုဖြင့် လာသည်။ ကျွန်ုပ်က လက်ခံပြီး နာခံသင့်သည်။ သို့ဆိုလျှင်ု ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ကို မည်သို့ သဘောထားသင့်သနည်း” ဟု သင်က ပြောသည်။ မိမိတာဝန်အပေါ် သဘောထားပုံနှင့် ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်ထံတွင် သတ်မှတ်ချက်များ ရှိသလော။ ဘုရားသခင်က လူများကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်စေရန် သတ်မှတ်ပေးသည့် သမ္မာတရားဟူသည်မှာ အဘယ်နည်း။ (မိမိ၏တာဝန် ကောင်းမွန်စွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းတွင် မိမိ၏ စိတ်နှလုံး၊ အာရုံနှင့် အားထုတ်မှုတို့ကို ဆက်ကပ်ရန်ဖြစ်သည်။) ဤစည်းမျဉ်းကို လိုက်နာရာတွင် သင်သည် ပျင်းရိကာ မိမိတာဝန်ကို မထမ်းဆောင်ချင်သည့်အခါတွင်ဖြစ်စေ၊ မကျေနပ်မှုများ ရှိသည့်အခါတွင်ဖြစ်စေ ယခုကဲ့သို့ ရှာဖွေသင့်၏၊ “ပြဿနာသည် မည်သည့်နေရာတွင် ရှိနေသနည်း။ ငါသည် ဘုရားသခင် သတ်မှတ်သည့်အတိုင်း လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခြင်း မဟုတ်။ ငါ့စိတ်ကူးများကို လက်လွှတ်ရမည်၊ ငါ့တောင်းဆိုချက်များနှင့် ဆန္ဒများကိုလည်း လက်လွှတ်ရမည်။ မမှန်ကန်သော ငါ့စိတ်တွင်း အခြေအနေကို ပြောင်းပြန်လှန်ပစ်ရမည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဤအရာများကို လက်လွှတ်နိုင်စွမ်း ရှိရမည်။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ရံတွင် လူများကို လက်လွှတ်ခြင်း မရှိစေရန် တားဆီးသည့် အချို့အရာများ ရှိကြသည်။ မည်သို့သော အရာများနည်း။ ဥပမာအားဖြင့် အခြားလူများ၏ တာဝန်များမှာ ပို၍ မက်မောစရာ ကောင်းသည်ဟု လည်းကောင်း၊ ထိုတာဝန်များကြောင့် လူအများအပြားနှင့် ဆက်ဆံခွင့် ရကြသည်ဟုလည်းကောင်း အချို့သောလူများက အမြဲတမ်း မနာလို ဖြစ်ကြ၏။ ၎င်းတို့က မိမိတို့၏ တာဝန်မှာ အရေးမပါကြောင်း၊ ထိုတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရင်း တွေ့ဆုံရသည့် လူထုမှာလည်း နည်းလွန်းလှကြောင်း အမြဲတစေ ထင်မြင်ကြ၏၊ ပြီးလျှင် ဤအရာက ၎င်းတို့ကို မကျေမနပ်ဖြစ်စေသည်။ ထို့ပြင် ၎င်းတို့တာဝန်၏ သေးငယ်သော တာဝန်ယူရမှု အတိုင်းအတာနှင့် ၎င်းတို့ စီမံရသည့် နည်းပါးသော လူအရေအတွက်တို့ကြောင့် ၎င်းတို့တွင် မည်သည့် အဆင့်အတန်းမျှ မရှိဟု ထင်ကြသည်။ ဤသည်တို့မှာ မည်သို့သော အတွေးများပေနည်း။ ဤစိတ်ကူးများ၏ ဇာစ်မြစ်မှာ အဘယ်နည်း။ (ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ ဖြစ်ပါသည်။) ထိုအရာများ အားလုံးသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများမှ လာကြ၏။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် ဤအရာများမှာ မည်သည်တို့ ဖြစ်သနည်း။ ကိုယ်ပိုင် အကြံအစည်များ၊ အစီအစဉ်များ၊ အလိုဆန္ဒများနှင့် ရည်မှန်းချက်များပင် ဖြစ်သည်။ ဤအရာများကို မည်သို့ ဖြေရှင်းသင့်သနည်း။ ပထမဦးစွာ သင်သည် စွန့်လွှတ်ရမည်၊ ထို့နောက် သင်၏ စိတ်နှလုံး၌ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန် မိမိတာဝန်ကို စိတ်ထက်သန်စွာ ထမ်းဆောင်ရမည့်အစား အဆင့်အတန်းကိုသာ ရှာဖွေနေဆဲ ဖြစ်ကြောင်းကို ဆန်းစစ်ခြင်းမှတစ်ဆင့် သဘောပေါက်ရမည်။ သင့်ထံတွင် ရည်မှန်းချက်များနှင့် အလိုဆန္ဒများ ရှိနေဆဲဖြစ်၏၊ သင်သည် အဆင့်အတန်း၏ အကျိုးကျေးဇူးများကို ငမ်းငမ်းတက် လိုချင်၏၊ သင့်ထံတွင် လွန်ကဲသော တောင်းဆိုချက်များ ရှိ၏၊ သို့သော် ဘုရားသခင်ကိုမူ မနာခံသေးချေ။ ထို့ကြောင့် သင်သည် ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက် ရောက်ရှိကာ “ဘုရားသခင်၊ ကျွန်ုပ်၏ အခြေအနေသည် မမှန်ကန်ပါ။ ကျွန်ုပ်ကို ကျေးဇူးပြု၍ ဆုံးမပဲ့ပြင်ပြီး ရိုက်နှက်တော်မူပါ။ မိမိကိုယ်ကို သိနိုင်ရန်၊ နောင်တရနိုင်ရန်အတွက် ကိုယ်တော့်တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းသည် ကျွန်ုပ်အပေါ် ကျရောက်ပါစေသား” ဟူ၍ ဆုတောင်း၏။ သင့်ထံ၌ နောင်တရသော စိတ်နှလုံး ရှိသည်ဆိုလျှင် သင့်အား အပြစ်ဖော်ကာ ဆုံးမပဲ့ပြင်စေရန် ဘုရားသခင် ရှေ့မှောက် ရောက်ရှိ၍ တောင်းလျှောက်သည့်အခါ ဘုရားသခင်က သင်၏ ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှုနှင့်အညီ တုံ့ပြန်ပေလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်က သင့်အား ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း ပြုချင်ပြုမည် သို့မဟုတ် သင့်အား တဖြည်းဖြည်း လမ်းပြချင် ပြပေမည်။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်လျှင် သင့်ထံ၌ ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှု အနည်းငယ် ရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း ပြုချင်မှ ပြုမည်၊ ယင်းမှာ သင်သည် ပျော့ညံ့သောကြောင့်ဖြစ်၏။ ထိုအဖြစ်မျိုး၌ သင်သည် မိမိတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်း လမ်းကြောင်းတွင် နာခံနိုင်လာစေရန်အတွက် ဘုရားသခင်က သင့်အား တဖြည်းဖြည်း ပံ့ပိုးကာ လမ်းပြချင် လမ်းပြပေမည်။ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ရန်အတွက် မည်သည်တို့ကို မရှိမဖြစ် လိုအပ်သနည်း။ နောင်တရသော စိတ်နှလုံး၊ ဘုရားသခင်ကို နာခံ၍ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်သော စိတ်နှလုံးနှင့် သမ္မာတရားကို တောင့်တပြီး မက်မောသော စိတ်နှလုံး သင့်ထံတွင် ရှိသည့်အခါမှသာ ဘုရားသခင်က သင့်ကို တရားစီရင်လိမ့်မည်၊ ပြစ်တင် ဆုံးမလိမ့်မည်၊ သန့်စင်ပေးလိမ့်မည်။ သင်သည် ဤအရာအတွက် စိတ်ပိုင်းဖြတ်မှု ရှိပြီး ဆုတောင်းရမည့်အစား သင်၏ ဇာတိပကတိနောက်သာ လိုက်၍ မိမိ၏ အကြံအစည်များ၊ ရည်မှန်းချက်များနှင့် အလိုဆန္ဒများကို မစွန့်လွှတ်လျှင် ဘုရားသခင်က သင့်အတွက် ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ပါဦးမည်လော။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အတွင်း၌ အလုပ် လုပ်လိမ့်မည် မဟုတ်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကိုယ်သူ သင့်ထံမှ ပုန်းကွယ်လိမ့်မည်၊ သူ့မျက်နှာတော်ကိုလည်း သင် မမြင်အောင် ကွယ်ဝှက်လိမ့်မည်။ စည်းဝေးပွဲများတွင် အခြားလူတိုင်းမှာ တရားဒေသနာများကြောင့် စိတ်အားတက်ကြမည် ဖြစ်သော်လည်း သင်သည် တက်ကြွလန်းဆန်းစေရန် အားထုတ်ဖို့ နည်းလမ်း မရှိဖြစ်ကာ အမြဲတစေ ငိုက်မျဉ်းနေလိမ့်မည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်ပါစေ သင်သည် မည်သည့်အရာကိုမျှ မှတ်သားနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ ပြီးလျှင် ဤအခြေအနေသည် မဆုံးနိုင်အောင် ဆက်ရှိနေမည်ဖြစ်ပြီး တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်မျှ သို့မဟုတ် သုံးနှစ်မှ ငါးနှစ်အထိပင် ရှည်ကြာနေလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် သင့်အား ပစ်ပစ်ခါခါငြင်းခဲ့ပြီဟူသော အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ့မျက်နှာတော်ကို သင် မမြင်အောင် ကွယ်ဝှက်ခဲ့လေပြီ၊ ဤအဖြစ်မှာ အလွန် အန္တရာယ်ရှိ၏။ “ထိုအဖြစ်သည် မည်သို့ အန္တရာယ် ရှိမည်နည်း။ ကျွန်ုပ်သည် မိမိတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်ကို မစွန့်ခွာသေးပေ။ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရား နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုဆဲ၊ ဓမ္မတေးများကို နားထောင်နေဆဲ ဖြစ်သကဲ့သို့ ကျွန်ုပ်ထံတွင် ဝိညာဉ်ရေးရာ အသက်တာတစ်ခုလည်း ရှိသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရား အိမ်တော်သား တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နေဆဲပါ” ဟု လူအချို့က ဆိုလိမ့်မည်။ ဤသည်တို့မှာ မည်သည့်အရာကိုမျှ အဆုံးအဖြတ် မပေးသည့် အပြင်ပန်း ဖော်ပြချက်များသာ ဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ တိကျပြတ်သားသော အကျိုးတစ်ခု အမှန်တကယ် ရှိခြင်းဟူသည်မှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို စောင့်ကြည့်နေခြင်း၊ သင့်ကို လမ်းပြနေခြင်း ရှိမရှိပင် ဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် သင့်အပေါ် အလုပ်လုပ်နေသလော၊ သင့်ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်နေသလော။ ဤသည်မှာ အခရာဖြစ်၏။ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်၏ လမ်းပြမှုနှင့် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ လုပ်ဆောင်ချက်မှာ မည်သည့် အရာအပေါ် မူတည်သနည်း။ (လူများ၏ စိတ်နှလုံးများအပေါ် မူတည်ပါသည်။) မှန်ပေသည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် လူတို့၏သဘောထား၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးများ၊ ၎င်းတို့၏ တောင့်တမှုများ၊ ဆန္ဒပြင်းပြမှုများနှင့် ၎င်းတို့ ရှာဖွေသော အရာတို့အပေါ် မူတည်လေသည်။ လူတို့ လျှောက်လှမ်းသော လမ်းကြောင်းအပေါ် မူတည်လေသည်။ ဤသည်တို့မှာ အရေးကြီးဆုံး သွင်ပြင်လက္ခဏာများ ဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်သည် လူများအပေါ် သူ၏ ပြုမူဆက်ဆံမှုကို ယင်းတို့အပေါ် အခြေခံလေသည်။

ယခုအချိန်တွင် ဖြေရှင်းရမည့် အရေးတကြီး အဖြစ်ဆုံး ကိစ္စမှာ မိမိ၏တာဝန်ကို မည်သို့ သဘောထားမည်နည်း ဆိုသည်ပင် ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လူတစ်ယောက်၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် စစ်မှန်သလော အယောင်ဆောင်လော၊ ထိုသူသည် သမ္မာတရားကို ချစ်သလော မချစ်သလော၊ လမ်းမှန် သို့မဟုတ် လမ်းမှားကို ရွေးချယ်သလော၊ အသိစိတ်နှင့် အသိတရား ရှိသလော၊ ကင်းမဲ့သလော ဆိုသည်တို့ကို အကောင်းဆုံး ထုတ်ဖော်ပြသည်မှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ဤအချက်များ အားလုံးသည် တာဝန်စွမ်းဆောင်ခြင်းတွင် ထုတ်ဖော်နိုင်၏။ မိမိ၏တာဝန်ကို သဘောထားပုံနှင့်ပတ်သက်သည့် ပြဿနာကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းရန်အတွက် သင်သည် တာဝန်သည် မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ တာဝန်ကို မည်သို့ ကောင်းမွန်စွာ ထမ်းဆောင်ရမည်ကိုလည်းကောင်း၊ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေစဉ်တွင် အခက်အခဲ ကြုံသည့်အခါ မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ရမည်၊ မည်သည့် စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာ၍ မည်သည့် သမ္မာတရားများနှင့်အညီ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မည်တို့ကိုလည်းကောင်း ပထမဦးစွာ နားလည်ရမည်။ သင့်အနေဖြင့် ဘုရားသခင်ကို အထင်လွဲမှား၍ သင်၏ အကြံအစည်များကို မစွန့်လွှတ်နိုင်သည့်အခါ မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ရမည်ကို နားလည်ရမည်။ ထို့အပြင် မိမိတာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခြင်း လမ်းကြောင်း၌ သင်သည် သင်၏ စိတ်နှလုံးထဲမှ မမှန်ကန်သော အတွေးများကို မကြာခဏ ဆင်ခြင်ရမည်။ ယင်းတို့သည် စာတန် ပိုင်ဆိုင်သည့် အတွေးများ၊ အမြင်များ ဖြစ်၍ သင်၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုကို လွှမ်းမိုးပြီး နှောင့်ယှက်၏။ ယင်းတို့ကြောင့် သင်သည် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေစဉ်တွင် ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန်ခြင်းနှင့် သစ္စာဖောက်ခြင်း ဖြစ်ပေါ်နိုင်၏၊ ပြီးလျှင် ယင်းက သင့်အား ဘုရားသခင် အပ်နှံထားသည့်အရာကို ပျက်ကွက်စေ၏။ သင်သည် ဤအရာအားလုံးကို သိရပေမည်။ တာဝန်ဟူသည် လူတစ်ယောက်အတွက် အရေးကြီးသလော။ အလွန့်အလွန် အရေးကြီးပေသည်။ ဤအမြင်သည် ယခုအချိန်၌ သင်တို့တွင် ရှင်းလင်းနေရမည်။ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းအတွက် အရေးကြီးဆုံးပင် ဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်၌ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်း၏ အရေးပါဆုံး သွင်ပြင်လက္ခဏာမှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်း ဖြစ်၏။ မိမိတာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်း မရှိလျှင် မည်သည့် စစ်မှန်မှုမျှ မရှိနိုင်ပေ။ တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်းအားဖြင့် လူများသည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားလည်နိုင်ကြပြီး ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန် ဆက်ဆံရေး တစ်ခုကို တဖြည်းဖြည်း တည်ဆောက်နိုင်ကြ၏။ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခြင်းအားဖြင့် လူများသည် ၎င်းတို့၏ ပြဿနာများကို တဖြည်းဖြည်း ခွဲခြားဖော်ထုတ်နိုင်ပြီး ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားနှင့် အနှစ်သာရကို အသိအမှတ်ပြုလာကြ၏။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် မိမိကိုယ်ကို ဆင်ခြင်ခြင်းအားဖြင့် လူများသည် ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့်အရာများကို အရှိအတိုင်း တဖြည်းဖြည်း တွေ့ရှိနိုင်ကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည့်အချိန်၌ သင် ယုံကြည်သည်မှာ မည်သည့်အရာပင် ဖြစ်သည်ကို ယခု နားလည်သလော။ အမှန်တကယ်တွင် သမ္မာတရားကို ယုံကြည်ခြင်း၊ သမ္မာတရားကို ရရှိခြင်း ဖြစ်သည်။ တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်းသည် သမ္မာတရားနှင့် အသက်ကို ရရှိခြင်း ဖြစ်စေ၏။ တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်း မရှိဘဲ သမ္မာတရားနှင့် အသက်ကို မရရှိနိုင်ချေ။ လူတစ်ယောက်သည် တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်း မရှိဘဲ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည်ဆိုလျှင် စစ်မှန်မှု ရှိနိုင်မည်လော။ (မရှိနိုင်ပါ။) မည်သည့် စစ်မှန်မှုမျှ မရှိနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် သင်သည် မိမိတာဝန်ကို ကောင်းစွာ မထမ်းဆောင်လျှင် သမ္မာတရားကို မရရှိနိုင်ချေ။ သင့်အနေဖြင့် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရသည့် အခါတွင်မူ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်း ဤအရာက ပြဆိုလေသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည်ဟု ပြောဆိုသည့်တိုင် သင်၏ယုံကြည်ခြင်းမှာ အဓိပ္ပာယ် ကင်းမဲ့နေပြီဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လုံးလုံးလျားလျား နားလည်သဘောပေါက်ရမည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်၏။

သင် မည်သည့် တာဝန် ထမ်းဆောင်နေပါစေ သင် နားလည်ရမည့် စည်းမျဉ်းများနှင့် သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည့် သမ္မာတရားများမှာ အတူတူပင် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ်၊ သို့မဟုတ် အလုပ်သမားတစ်ဦးအဖြစ် စေခိုင်းခံရသည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် သင်သည် အိမ်ရှင်တစ်ဦးအဖြစ် ဟင်းများကို ချက်ပြုနေသည်ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် အပြင်ပန်းကိစ္စရပ်အချို့ကို တာဝန်ယူရန်၊ သို့မဟုတ် ကာယလုပ်အားအချို့ လုပ်ဆောင်ရန် သင်သည် စေခိုင်းခံရသည်ဖြစ်စေ ဤတာဝန်အမျိုးမျိုးကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် လိုက်နာစောင့်ထိန်းသင့်သည့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများသည် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ ယင်းတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များတွင် အခြေပြုရမည် ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤစည်းမျဉ်းများထဲတွင် မည်သည့်အရာသည် အကြီးမားဆုံးနှင့် အဓိက ဖြစ်သနည်း။ ယင်းမှာ မိမိ၏ စိတ်နှလုံး၊ အာရုံနှင့် အားထုတ်မှုတို့ကို မိမိ၏တာဝန် ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းတွင် ဆက်ကပ်ရန်နှင့် ထိုတာဝန်ကို သတ်မှတ်ထားသော စံနှုန်းအတိုင်း ထမ်းဆောင်ရန်ပင် ဖြစ်သည်။ သင်၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ရန်နှင့် တာဝန်ကို စံနှုန်းမီ ထမ်းဆောင်ရန်အတွက် တာဝန်ဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်းကို သင် သိရမည်။ သို့သော် တာဝန်ဟူသည်မှာ အဘယ်နည်း။ တာဝန်ဟူသည် သင်၏ သက်မွေးမှုလုပ်ငန်းလော။ (မဟုတ်ပါ။) သင်သည် မည်မျှ အောင်မြင်ပြီး ဂုဏ်ရှိကြောင်းကို အခြားသူများ မြင်နိုင်ရန်အတွက် တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ဖို့ အစွမ်းကုန် ကြိုးစားအားထုတ်ရန် ဆန္ဒရှိရင်း ဤအရာက သင်၏ဘဝကို အဓိပ္ပာယ် ရှိစေသည်ဟု တွေးထင်လျက် သင်၏တာဝန်ကို သင်၏ကိုယ်ပိုင် အသက်မွေးလုပ်ငန်းအဖြစ် သဘောထားလျှင် ယင်းသည် မှန်ကန်သော အမြင်ဖြစ်မည်လော။ (မဖြစ်ပါ။) ဤအမြင်သည် မည်သည့် နေရာတွင် လွဲချော်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ကို မိမိ၏ကိုယ်ပိုင် လုပ်ငန်းအဖြစ် မှတ်ယူခြင်းတွင် လွဲချော်လေသည်။ ဤအမြင်မှာ လူသားများအတွက် ကောင်းမွန်သည်ဟု ထင်ရသော်လည်း ဘုရားသခင်အတွက်မူ ယင်းသည် လမ်းမှားကို လျှောက်လှမ်းခြင်း၊ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ချိုးဖောက်ခြင်း ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်က ယင်းကို ပြစ်တင်ရှုတ်ချ၏။ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် အညီဖြစ်စေရန်အတွက် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များ၊ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့်အညီ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရမည်။ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ဖောက်ဖျက်၍ ယင်းအစား လူသား အလေ့အကျင့်များနှင့်အညီ ပြုမူလုပ်ဆောင်ခြင်းသည် အပြစ်ရှိ၏။ ၎င်းမှာ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်သည်ဖြစ်၍ အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း ခံရသင့်လေသည်။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရားကို လက်မခံကြသည့် စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသည့်အပြင် မသိနားမလည်သော လူများ၏ ကံကြမ္မာ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူများသည် ဘုရားသခင်က လူများထံမှ တောင်းဆိုသည့်အရာများကို ရှင်းလင်းစွာ နားလည်သင့်သည်။ ဤရူပါရုံကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရှိကြရမည်။ ပထမဦးစွာ တာဝန်သည် မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို ဆွေးနွေးကြအံ့။ တာဝန်တစ်ခုသည် သင်၏ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်း၊ သင်၏ ကိုယ်ပိုင်အသက်မွေးမှု သို့မဟုတ် သင်၏ ကိုယ်ပိုင်အလုပ် မဟုတ်ပေ။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏အမှု ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏အမှုသည်၊ သင်၏ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုလိုအပ်ပေသည်၊ ယင်းက သင်၏တာဝန်ကို ဖြစ်ပေါ်စေခြင်း ဖြစ်၏။ လူသား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရမည့် ဘုရားသခင်၏ အမှု အစိတ်အပိုင်းမှာ လူသား၏တာဝန် ဖြစ်သည်။ တာဝန်မှာ ဘုရားသခင်၏ အမှု အစိတ်အပိုင်း ဖြစ်သည်။ သင်၏သက်မွေးမှုလုပ်ငန်း၊ သင်၏ အိမ်တွင်းရေးကိစ္စ မဟုတ်သကဲ့သို့ ဘဝထဲမှ သင်၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေး ကိစ္စမဟုတ်ပေ။ သင်၏ တာဝန်သည် အပြင်ပိုင်း အရေးကိစ္စများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းဖို့ဖြစ်စေ၊ အတွင်းရေးကိစ္စများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းဖို့ဖြစ်စေ၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၊ သို့မဟုတ် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လုပ်အား ပါသည်ဖြစ်စေ၊ မပါသည်ဖြစ်စေ ဤသည်မှာ သင်ထမ်းဆောင်ရမည့် တာဝန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ အသင်းတော်၏အလုပ် ဖြစ်သည်၊ ၎င်းမှာ ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုအစီအစဉ်၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်ပြီး သင့်ကို ဘုရားသခင် ပေးခဲ့ပြီးသော တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက် ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် သင်၏ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းမဟုတ်ချေ။ သို့ဆိုလျှင် သင်၏ တာဝန်ကို သင် မည်သို့ သဘောထား သင့်သနည်း။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် သင်သည် သင်၏ တာဝန်ကို သင် နှစ်သက်သည့် မည်သည့်နည်းလမ်းဖြင့်မဆို ဆောင်ရွက်၍မရပေ။ သင်သည် မဆင်မခြင် မလုပ်ဆောင်ရပေ။ ဥပမာအားဖြင့် သင်သည် မိမိ၏ ညီအစ်ကိုမောင်နှမများအတွက် အစားအစာ ချက်ပြုတ်ခြင်းကို ကြီးကြပ်ရလျှင် ယင်းမှာ သင်၏တာဝန် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဤအလုပ်ကို မည်သို့ သဘောထားသင့်သနည်း။ (ကျွန်ုပ်သည် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ရှာဖွေသင့်ပါသည်။) သင်သည် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို မည်သို့ ရှာဖွေရသနည်း။ ဤအရာသည် စစ်မှန်မှုနှင့် သမ္မာတရားနှင့် ဆက်စပ်မှုရှိ၏။ သမ္မာတရားကို မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မည်၊ ဤတာဝန်ကို မည်သို့ ကောင်းအောင် ထမ်းဆောင်မည်၊ ပြီးလျှင် ဤတာဝန်သည် သမ္မာတရား၏ မည်သည့် သွင်ပြင်လက္ခဏာများနှင့် သက်ဆိုင်သည်တို့ကို သင်က ဆင်ခြင်စဉ်းစားရမည်။ ပထမအဆင့်အနေဖြင့် “ကျွန်ုပ်သည် မိမိအတွက် ချက်ပြုတ်နေခြင်းမဟုတ်။ ဤအရာသည် ကျွန်ုပ် လုပ်ဆောင်နေသော ကျွန်ုပ်၏တာဝန် ဖြစ်သည်” ဟု ဦးစွာ သင်တို့အားလုံး သိရမည်။ ဤနေရာတွင် အကျုံးဝင်သည့် သွင်ပြင်လက္ခဏာမှာ ရူပါရုံဖြစ်သည်။ ဒုတိယအဆင့်မှာ မည်သို့နည်း။ (ဟင်းလျာကို မည်သို့ ကောင်းအောင် ချက်ပြုတ်မည်ကို ကျွန်ုပ် စဉ်းစားရပါမည်။) ကောင်းမွန်စွာ ချက်ပြုတ်ခြင်းအတွက် စံနှုန်းမှာ အဘယ်နည်း။ (ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ရှာဖွေရပါမည်။) မှန်ပေသည်။ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကသာ သမ္မာတရား၊ စံနှုန်းနှင့် စည်းမျဉ်း ဖြစ်ပေသည်။ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များနှင့်အညီ ချက်ပြုတ်ခြင်းသည် သမ္မာတရား၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာတစ်ခု ဖြစ်၏။ သင်သည် သမ္မာတရား၏ ဤသွင်ပြင်လက္ခဏာကို ပထမဦးဆုံး ထည့်သွင်း စဉ်းစားရမည်၊ ထို့နောက် “ဘုရားသခင်သည် ငါ့အား ဤတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန် ပေးအပ်ထားသည်။ ဘုရားသခင် သတ်မှတ်သော စံနှုန်းမှာ မည်သို့နည်း” ဟူ၍ သုံးသပ် ဆင်ခြင်ရမည်။ ဤအခြေခံအုတ်မြစ်သည် သတ်မှတ်ချက်တစ်ခု ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ရာ သင်သည် ဘုရားသခင်၏စံနှုန်းနှင့် ကိုက်ညီစေရန် မည်သို့ ချက်ပြုတ်သင့်သနည်း။ သင် ချက်ပြုတ်သော အစားအစာသည် ကျန်းမာရေးနှင့် ညီညွတ်၍ အရသာ ရှိကာ သန့်ရှင်းသင့်သည်၊ ပြီးလျှင် ခန္ဓာကိုယ်အား အန္တရာယ်မဖြစ်စေသင့်ပေ။ ဤသည်တို့မှာ ပါဝင်သည့် အသေးစိတ် အချက်အလက်များ ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဤစည်းမျဉ်းနှင့်အညီ ချက်ပြုတ်နေသရွေ့ သင် ချက်ပြုတ်သော အစားအစာကို ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များနှင့်အညီ ပြုလုပ်လိမ့်မည်။ ငါသည် ဤအရာကို အဘယ်ကြောင့် ပြောဆိုသနည်း။ သင်သည် ဤတာဝန်၏ စည်းမျဉ်းများကို ရှာဖွေခဲ့ပြီး ဘုရားသခင် ဘောင်ခတ်ထားသော အတိုင်းအတာထက် မပိုလွန်ခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ မှန်ကန်သင့်တော်သော ချက်ပြုတ်နည်း ဖြစ်၏။ သင်သည် သင်၏တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခဲ့ပြီးဖြစ်ကာ သင်သည် ကျေနပ်ဖွယ်ရာ လုပ်ဆောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။

သင်မည်သည့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေသည်ဖြစ်ပါစေ သင်သည် အဆိုပါတာဝန်နှင့်ပတ်သက်၍ သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများကို ရှာဖွေရမည်ဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားလည်ရမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို သိရမည်ဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် ထိုတာဝန်မှတစ်ဆင့် သင်ဖြစ်မြောက်အောင်မြင်သင့်သည့် အရာကို နားလည်သဘောပေါက်ရမည်။ ထိုသို့လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့်သာလျှင် စည်းမျဉ်းနှင့်အညီ သင်၏အလုပ်ကို ဆောင်ရွက်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။ သင်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် သင်ပြုလိုသည်အတိုင်း ပြုရင်း၊ သင် လုပ်၍ပျော်သည့်အရာမှန်သမျှ၊ သို့မဟုတ် သင့်ကို အကောင်းမြင်စေမည့် အရာမှန်သမျှကိုသာ လုပ်ဆောင်ရင်း သင်၏ ကိုယ်ပိုင်နှစ်သက်မှုများအရ လုံးဝ ပြု၍မရပေ။ ဤသည်မှာ မိမိ၏ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒနှင့်အညီ ပြုမူခြင်းဖြစ်သည်။ သင်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် ဤသည်မှာ ဘုရားတောင်းဆိုသည့်အရာဖြစ်ကြောင်းနှင့် ယင်းက ဘုရားကို ပျော်ရွှင်စေမည့်အရာဖြစ်ကြောင်းတို့ကို တွေးလျက် သင်၏ကိုယ်ပိုင် နှစ်သက်မှုများကို အားကိုးပါက၊ ပြီးလျှင် အကယ်၍ သင်သည် သင်၏ကိုယ်ပိုင်နှစ်သက်မှုများကို ဘုရားသခင်အပေါ် အတင်းအကျပ် သတ်မှတ်ခြင်း သို့မဟုတ် ၎င်းတို့အား သမ္မာတရားကဲ့သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပါက၊ ၎င်းတို့မှာ သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများဖြစ်သည့်အလား ၎င်းတို့အား လိုက်နာပါက ဤသည်မှာ အမှားတစ်ခု မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာ သင်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေခြင်း မဟုတ်၊ ထို့အပြင် သင်၏တာဝန်ကို ဤကဲ့သို့ ထမ်းဆောင်နေခြင်းကို ဘုရားသခင်မှ အမှတ်ရမည် မဟုတ်ပေ။ လူအချို့တို့သည် သမ္မာတရားကို နားမလည်ကြသကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို ကောင်းစွာ ဖြည့်ဆည်းခြင်းမှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသည်ကို သူတို့ မသိကြ။ ၎င်းတို့သည် ကြိုးစားအားထုတ်ပြီး မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံးကို ယင်းတွင် ထားရှိပြီးဖြစ်ကာ မိမိတို့၏ ဇာတိပကတိကို ပုန်ကန်ကာ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားပြီး ဖြစ်သောကြောင့် အဘယ်ကြောင့် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို လက်သင့်ခံဖွယ်ဖြစ်အောင် မည်သည့်အခါမျှ မဖြည့်ဆည်းနိုင်ရသနည်းဟု ၎င်းတို့ ခံစားကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ်ကြောင့် အစဉ်အမြဲ စိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်နေသနည်း။ ဤလူတို့သည် မည်သည့်နေရာတွင် မှားယွင်းခဲ့ကြပြီနည်း။ ၎င်းတို့၏ အမှားမှာ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ရှာဖွေရန် မကြိုးစားဘဲ ယင်းအစား မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးများအတိုင်း ပြုမူကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အကြောင်းရင်းဖြစ်၏။ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင် စိတ်ဆန္ဒများ၊ နှစ်သက်မှုများနှင့် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော ရည်ရွယ်ချက်များကို သမ္မာတရားအဖြစ် ၎င်းတို့ သဘောထားခဲ့ကြသည်။ ပြီးလျှင် သူတို့သည် ထိုအရာများကို ဘုရားသခင် နှစ်သက်သည့် အရာဖြစ်သကဲ့သို့၊ သူ၏ စံနှုန်းများနှင့် သတ်မှတ်ချက်များ ဖြစ်သည့်အလား သဘောထားကြသည်။ သူတို့သည် မှန်ကန်၊ ကောင်းမြတ်ပြီး လှပသည်ဟု သူတို့ ယုံကြည်သည့်အရာများကို သမ္မာတရားအဖြစ် မြင်ကြလေသည်။ ဤသည်မှာ မှားယွင်း၏။ အမှန်တွင် လူတို့သည် တစ်စုံတစ်ရာ မှန်ကန်သည်၊ ပြီးလျှင် ယင်းသည် သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီသည်ဟု တစ်ခါတစ်ရံ ထင်ကောင်းထင်ကြမည် ဖြစ်သော်လည်း ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသည်ဟု သေချာပေါက် မဆိုလိုပေ။ တစ်စုံတစ်ရာ မှန်ကန်သည်ဟု လူတို့ တွေးထင်လေလေ၊ ၎င်းတို့အနေဖြင့် သတိရှိသင့်လေလေဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့ စဉ်းစားနေသည့်အရာသည် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များနှင့် ပြည့်မီခြင်းရှိမရှိ သိဖို့ရန် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေသင့်လေလေ ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် သူ၏ သတ်မှတ်ချက်များနှင့် အတိအကျပင် ဆန့်ကျင်ပြီး သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ဆန့်ကျင်လျက်ရှိပါက ထိုအရာမှန်ကန်သည်ဟု သင် တွေးထင်သည်လျှင်ပင် ယင်းက လက်ခံနိုင်ဖွယ် မရှိပေ၊ ယင်းသည် လူသားအတွေးသာ ဖြစ်ပြီး သင် မှန်ကန်သည်ဟု မည်သို့ တွေးထင်ပါစေ သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ တစ်စုံတစ်ခုသည် မှန်သည် သို့မဟုတ် မှားသည်ကို ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို အခြေခံ၍ ဆုံးဖြတ်ရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ရာကို သင် မှန်ကန်သည်ဟု မည်မျှ တွေးထင်ပါစေ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များထဲတွင် ယင်းအတွက် အခြေပြုချက် မရှိပါက ယင်းသည် မှားယွင်းနေပြီး ယင်းကို သင် စွန့်ပစ်ရမည်။ သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီသည့်အခါမှသာ လက်ခံနိုင်စရာရှိ၏၊ ဤနည်းလမ်းဖြင့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ထိန်းသိမ်းခြင်းအားဖြင့်သာ သင်၏တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်းသည် စံနှုန်း ပြည့်မီနိုင်သည်။ တာဝန်ဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း။ လူတို့ထံ ဘုရားသခင်က အပ်နှင်းသည့် စေခိုင်းချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်၏ အလုပ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ရွေးချယ်ထားသောလူတိုင်း ခံယူသင့်သည့် တာဝန်၊ ဝတ္တရားတစ်ခုဖြစ်သည်။ တာဝန်သည် သင်၏ အသက်မွေးမှုဖြစ်သလော။ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ မိသားစု ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သလော။ သင်သည် တာဝန်ပေးအပ်ခြင်း ခံရသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဤတာဝန်သည် သင်၏ကိုယ်ပိုင် အလုပ်ကိစ္စဖြစ်လာသည်ဟု ပြောလျှင် မှန်နိုင်သလော။ ဤကဲ့သို့ လုံးဝ မဟုတ်ပေ။ ဤသို့ဆိုလျှင် သင်၏ တာဝန်ကို မည်သို့ဖြည့်ဆည်းသင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုချက်များ၊ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် စံနှုန်းများနှင့်အညီ ပြုမူခြင်းအားဖြင့် သင်၏ အပြုအမူကို လူသား၏ တစ်ဖက်သတ်ဆန်သော ဆန္ဒများအပေါ်အခြေခံခြင်းထက် သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများအပေါ် အခြေခံခြင်းအားဖြင့် ဖြည့်ဆည်းသင့်သည်။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်ကို တာဝန်ပေးအပ်ပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယင်းမှာ ကျွန်ုပ်၏ ကိုယ်ပိုင် အလုပ်ကိစ္စ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ကျွန်ုပ်၏တာဝန်သည် ကျွန်ုပ်၏ အလုပ်တာဝန် ဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်အား အလုပ်တာဝန်ပေးအပ်ခြင်း ခံရသည့်အရာသည် ကျွန်ုပ်၏ကိုယ်ပိုင် အလုပ်ကိစ္စ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ကျွန်ုပ်၏တာဝန်ကို ကျွန်ုပ်၏ကိုယ်ပိုင် အလုပ်ကိစ္စအဖြစ် ကိုင်တွယ်ပါက ကျွန်ုပ်သည် ယင်းကို ကောင်းမွန်စွာ လုပ်ဆောင်မည်ဟု ဆိုလိုသည်မဟုတ်လော။ ယင်းကို ကျွန်ုပ်၏ကိုယ်ပိုင် အလုပ်ကိစ္စအဖြစ် သဘောထားမဆက်ဆံပါက ယင်းကို ကျွန်ုပ် ကောင်းစွာ လုပ်ဆောင်မည်လော” ဟု ပြောကြသည်။ ဤစကားများသည် မှန်သလော၊ မှားသလော။ ယင်းတို့မှာ မှားယွင်းပေသည်။ ယင်းတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် ဆန့်ကျင်နေသည်။ တာဝန်သည် သင်၏ကိုယ်ပိုင် အလုပ်ကိစ္စမဟုတ်ပေ၊ ယင်းသည် ဘုရား၏ အလုပ်ကိစ္စဖြစ်သည်၊ ယင်းသည် ဘုရားအမှု၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း သင်လုပ်ဆောင်ရမည်၊ ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံသော စိတ်နှလုံးဖြင့် သင်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းအားဖြင့်သာ သင်သည် စံနှုန်းနှင့် ကိုက်ညီနိုင်သည်။ သင်၏ ကိုယ်ပိုင်အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့်အညီ သင်၏ ကိုယ်ပိုင် လိုအင်ဆန္ဒများနှင့်အညီ တာဝန်ကို အစဉ် ထမ်းဆောင်လျှင် သင်သည် စံနှုန်းနှင့် မည်သည့်အခါမျှ ကိုက်ညီမည်မဟုတ်ပေ။ သင်ဆန္ဒရှိသည့်အတိုင်း တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းသက်သက်သည် တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းမဟုတ်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သင်လုပ်ဆောင်နေသည့်အရာသည် ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုနယ်ပယ်အတွင်းတွင် မရှိပေ။ ယင်းသည် ဘုရားအိမ်တော်၏ အလုပ်မဟုတ်ပေ။ ယင်းအစား သင်သည် သင်၏ ကိုယ်ပိုင် လုပ်ငန်းကို စီမံကွပ်ကဲနေခြင်းဖြစ်ပြီး သင်၏ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းများကို ဆောင်ရွက်နေခြင်း ဖြစ်သောကြောင့် ဤသည်ကို ဘုရားသခင်က အမှတ်မထားပေ။ တာဝန်ဟူသော အယူအဆကို သင်တို့ ယခု ရှင်းကြသလော။ တာဝန် ထမ်းဆောင်ရာတွင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သည့် အခြေခံအကျဆုံး၊ အဓိကကျဆုံး သမ္မာတရားမှာ အဘယ်နည်း။ သင်၏ စိတ်နှလုံး၊ အာရုံနှင့် အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှုကို သင်၏တာဝန်များအား ကောင်းမွန်စွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းအတွက် ဆက်ကပ်ရန် ဖြစ်သည်။ လူအများအပြားသည် ၎င်းတို့၏တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခြင်း လမ်းကြောင်းတွင် ဆိုးယုတ်သော လုပ်ဆောင်ချက် အမျိုးမျိုးတို့ကို အဘယ်ကြောင့် လုပ်နေသေးသနည်း၊ နောက်ဆုံး၌ ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရသည်အထိ ဖြစ်အောင် အဘယ်ကြောင့် အသင်းတော်၏အလုပ်ကို နှောင့်ယှက်ပြီး ဖျက်ဆီးကြသနည်း။ ဤလူများသည် ဘုရားသခင်အတွက် မိမိကိုယ်ကို စိတ်ထက်သန်စွာ အသုံးခံမနေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူလုပ်ရန် အမြဲ ကြိုးစားနေကြပြီး သမ္မာတရား အနည်းငယ်မျှကိုပင် လက်မခံကြချေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှု မည်မျှကို ထုတ်ဖော်ပြသည်ဖြစ်စေ၊ မကောင်းမှုကို မည်မျှ လုပ်ဆောင်ကြသည်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားမှတစ်ဆင့် စိတ်ပိုင်းဖြတ်မှုကို လုံးဝ မရှာဖွေကြချေ။ ၎င်းတို့သည် ပြုပြင်ခြင်းကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ခံရပြီးသည့် နောက်၌ပင် အမှန်တကယ် နောင်တမရကြဘဲ သိက္ခာစောင့်စည်းမှု မရှိဘဲ အမှားများကို ဆက်လက် ကျူးလွန်ခြင်းနှင့် ဆိုးယုတ်သော လုပ်ဆောင်ချက်အမျိုးမျိုးကို လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ဆိုးယုတ်သော အနှစ်သာရကို လုံးလုံးလျားလျား ဖော်ပြနေကြ၏။ ဘုရားသခင် ရွေးချယ်ထားသော လူများက ဤအရာကို ပိုင်းခြားသိမြင်သွားကာ ထိုလူများသည် ထုတ်ဖော်ခြင်းခံရပြီး ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်း ခံကြရသည်။ ၎င်းတို့၏ တာဝန်များအား ဤလူများ ထမ်းဆောင်ကြသည့်ပုံကို ကြည့်ရှုရသည်မှာ တကယ်ပင် သည်းမခံနိုင်စရာ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် စံမမီရုံတင်မက လုံးဝ ချို့ငဲ့ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ပန်းကန်လုံးတစ်လုံး မကွဲလိုက်ရဘဲ ပန်းကန်ပြားတစ်ချပ်ကို မဆေးတတ်ကြချေ။ ၎င်းတို့ အလုပ်လုပ်ပေးခြင်းသည် ကောင်းခြင်းထက် ထိခိုက်နစ်နာခြင်းက ပိုများ၏။ ၎င်းတို့ကို သမ္မာတရားအကြောင်း မည်သို့ပင် မိတ်သဟာယပြုပြု၊ ၎င်းတို့က လက်မခံနိုင်ကြပေ၊ ပြီးလျှင် ပြုပြင်ခြင်းကို ခံရပြီးသည့်နောက်၌ပင် နောင်တမရကြပေ။ ဤသို့သော လူတစ်ယောက်အား ဆက်လက် အသုံးပြုခြင်းအားဖြင့် ထိုသူသည် လမ်းပေါ်မှ ခလုတ်တံသင်းတစ်ခု ဖြစ်လာလိမ့်မည်၊ အသင်းတော်၏ အလုပ်အားလုံးကို ဟန့်တား နှောင့်ယှက်နေသည့် အဆီးအတားတစ်ခု ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ ငါ့အား ပြောကြလော့၊ ဤလူများကို အစားထိုးကာ ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်း မပြုသင့်သလော။ (ပြုသင့်ပါသည်။) လူတစ်ယောက်သည် အနည်းငယ်ပင် အသိစိတ်နှင့် အသိတရား ရှိနေသေးသရွေ့ ထိုသူသည် မိမိ၏ ဆိုင်ရာအလုပ်များကို အာရုံစိုက် လုပ်ဆောင်နိုင်၏၊ မိမိ၏ သင့်တော်ရာ အရေးကိစ္စများကို စီမံခန့်ခွဲနိုင်၏၊ ပြီးလျှင် တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်နေစဉ်တွင် မိမိကိုယ်ကို ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းလည်း ရှိ၏။ ၎င်းတို့၏အမှားများကို သတိပြုမိခြင်း၊ ၎င်းတို့၏ပြဿနာများကို ခွဲခြား ဖော်ထုတ်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့သည် ယင်းအရာများကို ချက်ချင်း ပြုပြင်နိုင်လာလိမ့်မည်။ ဤအရာကို သုံးနှစ် သို့မဟုတ် ငါးနှစ် တွေ့ကြုံပြီးသည့်နောက်တွင် ပြောင်းလဲမှုများ ဖြစ်ပေါ်လာလိမ့်မည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် အခြေခံအုတ်မြစ်တစ်ခုကို ရရှိမည်ဖြစ်ကာ အတော်အတန် လုံခြုံစိတ်ချရလိမ့်မည်။ ခြွင်းချက်ဖြစ်သော အခြေအနေများကိုလည်း တားဆီးပေးသည်ဖြစ်ရာ ဤလူပုဂ္ဂိုလ်သည် မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်း ခံရလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ သို့သော် သမ္မာတရားအား အနည်းငယ်မျှ လက်ခံခြင်းမရှိဘဲ ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်ကြသူများသည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို မည်သို့မျှ ကောင်းမွန်စွာ မထမ်းဆောင်နိုင်ကြပေ၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့သည် အနှောင့်အယှက်များနှင့် အဟန့်အတားများကို ဖြစ်စေသည့် အရာများကိုပင် လုပ်မိနိုင်ကြသည်။ ဤလူစားမျိုးသည် နောင်တရမည့်အစား စောစောစီးစီး အသေသာခံလိုက်မည် ဖြစ်သောကြောင့် မလွဲဧကန် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်လာခဲ့သော်လည်း ဘာသာတရားမရှိသူများနှင့် များစွာ မကွာခြားကြချေ။ ၎င်းတို့သည်လည်း မယုံကြည်သူများသာ ဖြစ်သည်။

ကိုယ်ပိုင် အကြံအစည်များ အများအပြား ရှိခြင်းသည် မိမိ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းတွင် အကြီးဆုံးသော အဟန့်အတား ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်ရာ မိမိ၏တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ သင်၏ အမျိုးမျိုးသော အကြံအစည်များကို မဖြစ်မနေ စွန့်လွှတ်ရခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် သင့်ကို အမှန်တကယ် စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်စေသော အရာတစ်ခု ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော်လည်း ထမ်းဆောင်ရမည့် တာဝန်တစ်ခုကလည်း သင့်ထံတွင် ရှိနေသည့်အခါ သင်သည် ရွေးချယ်စရာတစ်ခုနှင့် ရင်ဆိုင်ရပေမည်။ ဤသည်မှာ အတိမ်းအစောင်းမခံသော၊ အလွန် အရေးကြီးသော အချိန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ သင့်အနေဖြင့် စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်ကာ စိတ်ထိခိုက်ခြင်း ဖြစ်နေနိုင်သော်လည်း သို့မဟုတ် သင့်ထံတွင် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စအချို့ ဖြစ်ပေါ်နေနိုင်သော်လည်း သင်သည် ဤအရာများ အားလုံးကို ဘေးဖယ်ထားနိုင်ရမည်၊ မိမိ၏တာဝန်ကို ကောင်းမွန်စွာဖြင့် ဦးစားပေး ထမ်းဆောင်နိုင်ရမည်။ ယင်းနောက်မှသာ သင်၏တာဝန်ကို မထိခိုက်စေသော အခြေအနေများတွင် သင်၏ ကိုယ်ပိုင်ကိစ္စများကို စဉ်းစားသင့်လေသည်။ သင်သည် မိမိတာဝန်အား အမြဲ တစ်သမတ်တည်း ဦးစားပေးသည့်အခါတွင် ယင်းကို မည်သို့ ခေါ်ဝေါ်သနည်း။ ယင်းမှာ မိမိ၏တာဝန်ကို လေးစားခြင်းဟု ခေါ်သည်၊ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို သစ္စာစောင့်သိခြင်းလည်း ဖြစ်၏။ သင်၏ အကြံအစည်များနှင့် လိုအင်ဆန္ဒများကို စွန့်လွှတ်ခြင်း၊ သင်၏ စိတ်ခံစားချက်များနှင့် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စရပ်များကို စွန့်လွှတ်ခြင်း၊ ဘောင်ခတ်ခံရခြင်း မရှိဘဲ သင်၏တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေး စေခိုင်းချက်ကို ပြီးစီးစေခြင်းတို့မှာ စွန့်လွှတ်ခြင်း အဓိပ္ပာယ်ပင် ဖြစ်သည်၊ ဤသည်မှာ ဇာတိပကတိကို ပုန်ကန်ခြင်းသဘော ဖြစ်သည်။ အချို့သော လူများသည် တာဝန်တစ်ခုကို မထမ်းဆောင်ရသေးသော အချိန်၌ “ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကို ထမ်းဆောင်ရန် တာဝန်တစ်ခု မပေးသေးချေ၊ သို့သော် ငါ၏ စိတ်နှလုံးမှာ လုံးဝ စစ်မှန်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ်ကြောင့် ဤအရာကို မည်သည့်အခါမျှ မမြင်လေသနည်း” ဟု စဉ်းစားကြ၏။ သို့သော် အသင်းတော်က ၎င်းတို့ ထမ်းဆောင်ရန် တာဝန်တစ်ခုကို စီစဉ်သည့်အခါ၌မူ ၎င်းတို့သည် ကြေးများချင်ကြသည်။ ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက် သို့မဟုတ် အမှုတော်ဆောင် တစ်ယောက်၏ အခန်းကဏ္ဍကို မထမ်းဆောင်နိုင်သော၊ သို့မဟုတ် ဧဝံဂေလိတရားကို မဖြန့်ဝေနိုင်သော လူအချို့ ရှိကြသည်။ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့တွင် အခြားသော အထူးတလည် ကျွမ်းကျင်မှုများလည်း မရှိကြချေ။ ထို့ကြောင့် အသင်းတော်က ၎င်းတို့ကို ဧည့်ခံရေးတာဝန်များ ထမ်းဆောင်ရန် စီစဉ်ပေးသည့်အခါ ၎င်းတို့က “ဧည့်ခံရေးမှာ ငါ လုပ်နိုင်စွမ်းရှိသော အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်၊ သို့သော် ငါ၏အစွမ်းအစနှင့် ပါရမီများကို ထည့်တွက်လျှင် ငါ့ကို ဤသို့ တာဝန်ပေးခြင်းမှာ အသင်းတော်က ငါ့အား အထင်သေးနေခြင်း မဟုတ်လော။ ငါသည် ဤ တာဝန်အတွက် အနည်းငယ် အရည်အချင်း မြင့်နေသည် မဟုတ်လော” ဟု စဉ်းစားကြ၏။ အပေါ်ယံ၌မူ ၎င်းတို့သည် အသင်းတော်၏ အစီအစဉ်များကို လက်ခံကြ၏၊ သို့သော် ၎င်းတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏တာဝန်များကို ကြိုးစား လုပ်ဆောင်ခြင်း မရှိစေရန် ၎င်းတို့၏ ခုခံသော စိတ်ခံစားချက်များက တားဆီးလေသည်။ ၎င်းတို့သည် စိတ်ကောင်းဝင်နေသော အချိန်တွင် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို အနည်းငယ်မျှသာ လုပ်ဆောင်ကြသည်၊ ပြီးလျှင် စိတ်ကောင်း မဝင်သော အချိန်တွင်မူ တာဝန်များကို မထမ်းဆောင်ကြဘဲ မိမိတို့၏ ညီအစ်ကို မောင်နှမများအား မသိကျိုးကျွန်ပြုလေသည်။ ၎င်းတို့တွင် အဘယ်ကြောင့် ဤစိတ်ခံစားချက်များနှင့် တုံ့ပြန်ချက်များမှာ ရှိကြသနည်း။ ဤသည်မှာ လူတစ်ယောက်အနေဖြင့် မိမိ၏တာဝန်အပေါ် ရှိသင့်သော သဘောထားလော။ ဤလူများသည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို ကျေနပ်အားရခြင်း မရှိကြပေ။ ဤ မကျေနပ်ခြင်း၏ ဇာစ်မြစ်မှာ အဘယ်နည်း။ (၎င်းတို့ ရရှိသော တာဝန်သည် ၎င်းတို့၏ ဇာတိ လိုလားမှုများကို ဖြည့်ဆည်းမပေးပါ။) ၎င်းတို့အနေဖြင့် ကျေနပ်သည်ဆိုလျှင်ပင် ၎င်းတို့သည် ပျော်ရွှင်ကြလိမ့်မည်လော။ မလွဲမသွေ ပျော်ရွှင်ခြင်းမျိုး မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် ကျေနပ်ပါသည် ဆိုလျှင်ပင် ပျော်ရွှင်ချင်မှ ပျော်ရွှင်ပေလိမ့်မည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဤလူများသည် တင်းတိမ် ရောင့်ရဲခြင်းကို လုံးလုံး မသိနိုင်သည့် စိတ်နှလုံးများ ရှိကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရားကို မလိုက်စားသော လူများက ၎င်းတို့၏ တာဝန်များအပေါ် သဘောထားသည့်ပုံစံ ဖြစ်သည်။ လူများသည် ၎င်းတို့အား ဂုဏ်ရှိသော၊ လူမြင်ကောင်းစေသော တာဝန်များကို အမြဲတမ်း ထမ်းဆောင်ချင်ကြသည်၊ ပြီးလျှင် တာဝန်များကိုလည်း လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် သက်သောင့်သက်သာ လုပ်ဆောင်ရသည်မျိုး ဖြစ်စေချင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လေဒဏ်၊ နေဒဏ်ကို ကြံ့ကြံ့ခံရန်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့၏ တာဝန်များမှ မည်သို့သော ဆင်းရဲဒုက္ခများကို သည်းညည်းခံရန် ဖြစ်စေ ဆန္ဒမရှိကြချေ။ ဤအချက်အပြင် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို နားလည်နိုင်ချင်သေးသည်၊ ၎င်းတို့၏တာဝန်များမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကောင်းချီးကိုလည်း ရရှိချင်ကြသေးသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအရာများအားလုံးကို လိုချင်ကြ၏။ နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့အား မိမိတို့၏ တာဝန်များကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခဲ့ပြီဟု ပြောဆိုသည်ကိုပင် ၎င်းတို့က အလိုရှိလေသည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့ဘက်မှ ဖြစ်လိုခြင်း မဟုတ်လော။ ဤဖြစ်လိုသောအတွေးကို မစွန့်လွှတ်နိုင်လျှင် သင်သည် သင်၏တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ ဤလူပုဂ္ဂိုလ်မျိုးသည် သမ္မာတရားအား မလိုက်စားကြောင်းကို ငါသည် ဟိုယခင်က မကြာခဏ လွယ်လွယ်သာ ဖော်ပြခဲ့၏။ သို့သော် ယခုအခါတွင်မူ ပို၍ အတိအကျ ဆိုရလျှင် ၎င်းတို့သည် အလွန် လောဘကြီးကာ ပုန်ကန်လွန်း၏၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်အပေါ် စိုးစဉ်းမျှ သစ္စာစောင့်သိခြင်း မရှိကြ၊ ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေး စေခိုင်းချက်ကိုလည်း အမှန်တကယ် ကျိုးနွံနာခံခြင်း မရှိကြချေ။ သို့ဖြစ်ရာ သင်၏ အကြံအစည်များအား စွန့်လွှတ်ခြင်းကို မည်သို့ လက်တွေ့ လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ အချက်တစ်ခုအားဖြင့် သင်သည် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ချုပ်ထိန်းကာ ယင်းတို့အား ပုန်ကန်ရမည်။ နောက်တစ်ချက်အားဖြင့် သင်သည် ဆုတောင်းရမည်၊ ကျိုးနွံနာခံရန် လိုအင်ဆန္ဒလည်း ရှိရမည်။ “ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်အတွက် ဤတာဝန်ကို စီစဉ်ညွှန်ကြားကာ ပြင်ဆင်ပေးခဲ့ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တွင် ဇာတိဆိုင်ရာ ရွေးချယ်လိုစိတ် ရှိသော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်၏ နှလုံးသွင်း အလိုဆန္ဒအရ ဤတာဝန်ကို မထမ်းဆောင်ချင်သော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို ကျိုးနွံနာခံရန် ဆန္ဒရှိပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးလွန်း၍ ပုန်ကန်လွန်းခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည်၊ ပြီးလျှင် ကျွန်ုပ်၏ လူ့သဘာဝ အရည်အသွေး မကောင်းခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်တော်မူပါ” ဟု ပြောဆိုရမည်။ ဤအချက်ကြောင့် သင်သည် မိမိ၏တာဝန်ကို ပိုမို ကြီးမားသော စင်ကြယ်မှုဖြင့် ထမ်းဆောင်ခွင့် ရလာမည် မဟုတ်လော။ အကယ်၍ လူတစ်ယောက်သည် မိမိ၏ကိုယ်ပိုင် လိုအင်ဆန္ဒများကို မလျှော့တမ်း ဖက်တွယ်၍ ယင်းတို့ကို စွန့်လွှတ်ရန် ငြင်းဆန်လျှင် ထိုသူသည် ခေါင်းဆောင်များ ဖြစ်ရန် ရွေးကောက်ခံရသူတို့၏ ထင်ပေါ်မှုနှင့် ဧဝံဂေလိ ဖြန့်ဝေရန် ရွေးကောက်ခံရသူတို့၏ လူအများအပြားနှင့် တွေ့ခွင့်ရပုံ၊ အသိပညာနှင့် အတွေ့အကြုံ ရရှိပုံတို့ကို အမြဲတမ်း မြင်တွေ့မိပြီး မိမိကိုယ်တိုင်၏တာဝန်ကိုမူ မလုပ်ဆောင်ချင်ဟုဆိုလျှင် ဤသည်မှာ ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားတစ်ခု ဖြစ်သလော။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုများနှင့် အစီအစဉ်များကို လက်ခံသည့် သဘောထား တစ်ခုလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဘုရားသခင်က သင့်အား အရှေ့သို့ သွားဟု ဆိုသည့်အခါ သင်သည် အနောက်သို့ သွား၏။ ဘုရားသခင်က သင့်အား အနောက်ဘက်သို့ သွားခွင့် မပေးခဲ့သောကြောင့် သင်သည် ဘုရားသခင်ကို စောဒကတက်ကာ အထင်မှားလေသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို အမြဲတစေ အတိုက်အခံ လုပ်နေသည်၊ သို့ဖြစ်ရာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် သင့်အတွင်း၌ အလုပ်လုပ်ပါဦးမည်လော။ မလုပ်ဆောင်မည်မှာ သေချာသလောက် ဖြစ်၏။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က လူတစ်ယောက်ထံတွင် အလုပ်မလုပ်သည့်အခါ မည်သည့် အခြေအနေများနှင့် သရုပ်သကန်များ ပေါ်ထွက်လာသနည်း။ ထိုသို့သော လူတစ်ယောက်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုသည့်အခါ ယင်းတို့ကို နားလည်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ မိတ်သဟာယနှင့် တရားဒေသနာများကို နားထောင်သည့်အခါ မည်သည်ကိုမျှ သဘောပေါက်လိမ့်မည် မဟုတ်၊ အမြဲမပြတ် ငိုက်မျဉ်း၍ပင် နေလိမ့်မည်။ ထိုသို့သော လူများသည် ၎င်းတို့ထံတွင် ဖြစ်ပျက်သည့် အရာတိုင်းကို ရိပ်စားမိနိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်။ “အခြားလူများသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို အလွန် ကောင်းမွန်စွာ နားလည်နိုင်ကြသည်။ ငါသည် ယင်းတို့ကို ဖတ်ရှုရာတွင် အဘယ်ကြောင့် မည်သည့် နားလည်မှုကိုမျှ မရရှိသနည်း။ ၎င်းတို့၏ အခြေအနေများမှာ အမြဲ စစ်မှန်လွန်း၍ လွတ်လပ်ကြသည်။ ငါ့မှာမူ အဘယ်ကြောင့် အမြဲ စိတ်ထိခိုက်၊ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းကာ အနေခက်ရသနည်း။ အရာရာတိုင်းသည် ၎င်းတို့အတွက် အလွန် ချောမွေ့ကြသည်။ ၎င်းတို့တွင် ဘုရားသခင်၏ လမ်းပြမှု ရှိသည်။ ငါ့မှာမူ အဘယ်ကြောင့် မရှိသနည်း” ဟူ၍ အမြဲတမ်း ထင်ကြေးပေးကာ သံသယ ရှိနေကြလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအရာအားလုံး၏ အကြောင်းရင်းကို မမြင်နိုင်ကြချေ။ ၎င်းတို့တွင် ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားတစ်ခု မရှိကြချေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ တာဝန်၌ ကြိုးစားလုပ်ဆောင်မည့်အရေး မရှိလာသေးမီ ဘုရားသခင်အား ၎င်းတို့၏ လိုအင်ဆန္ဒများကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန် အစဉ်အမြဲ တောင်းဆိုနေကြသည်။ ၎င်းတို့ အလိုရှိသောအရာကို မရလျှင် ၎င်းတို့သည် အပျက်သဘောဆောင်ကာ ခုခံလာကြ၏၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ကိုလည်း မထမ်းဆောင်ကြပေ။ ဤသို့သော လူတစ်ယောက်ထံတွင် ဘုရားသခင်သည် အမှုတော် ပြုလိမ့်မည်လော။ ၎င်းတို့တွင် စစ်မှန်သော ယုံကြည်ခြင်း ကင်းမဲ့၏၊ ၎င်းတို့တွင် ပုန်ကန်မှုနှင့် ခုခံမှုတို့ ပြည့်နှက်နေ၏။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား ဘေးဖယ်၍သာ ထားနိုင်လေသည်။

လူများသည် ၎င်းတို့၏တာဝန်များကို မည်သို့ မှတ်ယူသင့်သနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုများနှင့် အစီအစဉ်များကို နာခံသင့်ပြီး ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင် အကြံအစည်များ အားလုံးကိုလည်း စွန့်လွှတ်သင့်သည်။ လူများတွင် မည်သည့် အကြံအစည်များ ရှိကြသနည်း။ (၎င်းတို့၏ ရည်ရွယ်ချက်များ၊ အစီအစဉ်များနှင့် ဇာတိဆိုင်ရာ လိုလားမှုများ ဖြစ်ပါသည်။) ဥပမာအားဖြင့် သင် အမှန်တကယ် ပျော်ရွှင်ကာ သွားရောက်မိသည့် ဧည့်ခံရေး မိသားစုတစ်ခု ရှိသည်ဟု ဆိုကြစို့။ ၎င်းတို့သည် အလွန်ကောင်းသော အစားအသောက်များ ချက်ပြုတ်၏၊ ၎င်းတို့အိမ်မှာ လှပသေသပ်၏၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့တွင် လေအေးပေးစက်နှင့် အပူပေးစက်လည်း ရှိသည်။ သင်က “ငါသာ ထိုအိမ်တွင် နေလိုက်ရလျှင်” ဟူ၍ မိမိဘာသာ စဉ်းစားသည်။ ထို့နောက် “ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်အား ထို ဧည့်ခံရေးမိသားစုနှင့် နေခွင့်မပေးနိုင်သလော။ ကျွန်ုပ်သည် ငြိမ်းအေး သက်သာရှိခြင်းကို အငမ်းမရ ဖြစ်နေမှန်း သိပါသည်၊ သို့သော် ဤလိုအင်ဆန္ဒကို ကျွန်ုပ် မပုန်ကန်နိုင်ပါ။ ကျွန်ုပ်၏ သေးငယ်သော ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှုကို စာနာ ထောက်ထား၍ ကျွန်ုပ်အား ထိုနေရာသို့ သွားခွင့်ပြုပါလော့။ ကျွန်ုပ်သည် မိမိတာဝန်တွင် ကြိုးစားလုပ်ဆောင်ပါမည်၊ သစ္စာစောင့်သိပါမည်၊ ကိုယ်တော့်အား သစ္စာဖောက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဝမ်းနည်းစေခြင်း မဖြစ်စေရပါဟု ကတိပြုပါသည်” ဟူ၍ သင်က ဆုတောင်း၏။ သင်သည် ဤအတိုင်း နှစ်ပတ်ခန့်မျှ ကြာသည်အထိ ဆုတောင်းသည်။ ထို့နောက် ဆိုးဝါးသော အခြေအနေများ ရှိသည့် နေရာတစ်ခုသို့ သွားရန် သင့်အတွက် စီစဉ်ပေးလေရာ သင်သည် စိတ်မချမ်းသာ ဖြစ်လာသည်။ သင်သည် စိတ်အတွင်းမှ “ဘုရားသခင်သည် ငါတို့၏ စိတ်နှလုံးများကို အတွင်းအကျဆုံး စေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်ရှု စစ်ဆေးရမည်မဟုတ်လော။ ငါ၏စိတ်နှလုံးအတွင်း ရှိနေသော အရာကို ဘုရားသခင်သည် အနည်းငယ်ကလေးမျှ မသိချေ။ ငါက ကောင်းသော အရာတစ်ခုကို တောင်းလျှောက်ခဲ့သော်လည်း သူက ငါ့ကို ဆိုးရွားသော အရာတစ်ခု ပေးခဲ့လေပြီ။ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကို တမင် အရွဲ့တိုက်နေသကဲ့သို့ပင် ဖြစ်လေသည်” ဟူ၍ ညည်းညူမိ၏။ ထို့နောက် သင့်ထံတွင် ခုခံမှု ဖြစ်ပေါ်လာကာ “ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်အား ဖြည့်ဆည်းပေးမည် မဟုတ်လျှင်၊ ကျွန်ုပ်ကလည်း ဘုရားသခင်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးမည် မဟုတ်။ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ကို ကြိုးစားမလုပ်ဆောင်တော့ပါ။ ကျွန်ုပ် လိုချင်သောအရာကို မရမချင်း ယင်းတာဝန်ကို ကြိုးစားလုပ်ဆောင်တော့မည် မဟုတ်” ဟု သင်က ဆိုလေသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်း ဖြစ်သလော။ ဤသည်မှာ သင်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်း ဖြစ်သလော။ ဤသည်ကား ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန်နေခြင်း ဖြစ်သည်၊ စိတ်နှလုံးခိုင်မာသော စိတ်သဘောထားတစ်ခု ဖြစ်သည်။ “ဘုရားသခင်က ငါ့ကို ဖြည့်ဆည်းပေးမည် မဟုတ်လျှင်၊ ငါကလည်း သူ့ကို ဖြည့်ဆည်းပေးမည် မဟုတ်။ ဤသည်မှာ ငါ၏တာဝန် ထမ်းဆောင်ခြင်းအပေါ် ထားရှိမည့် ငါ၏သဘောထား ဖြစ်သည်။ ငါက ငါ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်မည် ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်က ငါ့အား သာယာ ပျော်ရွှင်မှုအချို့ ပေးရမည်။ အခြားလူများက အိမ်ကောင်းများတွင် နေထိုင်ကြရပြီး ငါ့မှာမူ ဘယ်လိုကြောင့် နေထိုင်ခွင့် မရသနည်း။ အခြားလူများက ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို ကောင်းမွန်သော ပတ်ဝန်းကျင်များတွင် ထမ်းဆောင်ကြရသော်လည်း ငါကမူ ဘယ်လိုကြောင့် ငါ၏တာဝန်ကို စုတ်ပြတ်သော ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုတွင် ထမ်းဆောင်ရသနည်း။ ငါက မိမိ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သော်လည်း ဘုရားသခင်က ငါ၏ တောင်းဆိုချက်များကို အဘယ်ကြောင့် မဖြည့်ဆည်းပေးသနည်း” ဟု သင်က ဆိုလေသည်။ ဤသည်တို့မှာ သင့်အနေဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ထပ်တလဲလဲ ပြောဆိုနေသော ကျိုးကြောင်းပြချက်များသာ ဖြစ်သည်။ ဤအရာတွင် ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားတစ်ခု ရှိသလော။ ဤသည်မှာ သင်၏ တာဝန်ကို အသိစိတ်၊ အသိတရားဖြင့် ထမ်းဆောင်ခြင်း ဖြစ်သလော။ ငါသည် ဤ စကားများကို ယခင်က ပြောဆိုပြီးခဲ့လေပြီ “သင်တို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် လုံးဝ မယှဉ်ပြိုင်ရ”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယှဉ်ပြိုင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ယှဉ်ပြိုင်သည့်အခါ ဘုရားသခင်က သင့်အပေါ် မည်သည့် သဘောထားကို ထားရှိလာမည်နည်း။ (ဘုရားသခင်သည် အမှုပြုတော့မည် မဟုတ်ပါ။ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်အား ဘေးဖယ်ထားလိမ့်မည်။) ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ဘေးဖယ်ထား၍ မသိကျိုးကျွန်ပြုလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ် အလေးအနက် ထားဦးမည်လော။ သူသည် အလေးအနက်ထားလိမ့်မည် မဟုတ်။ အကယ်၍ သင် လုပ်ဆောင်ထားသည်မှာ အတန်အသင့် အသေးစားဖြစ်သော မကောင်းမှု အနည်းငယ် ဖြစ်ပြီး ကြီးလေးခြင်းလည်း မရှိလျှင် ဘုရားသခင်က သင့်ကို ထိန်းသိမ်းလိမ့်မည်၊ သင့်ကိုလည်း အနည်းငယ် ထပ်၍ အလုပ်လုပ်ပေးရန် ခိုင်းလိမ့်မည်။ သို့သော် သင်သည် များစွာသော ဒုစရိုက်အမှုများကို ကျူးလွန်ထားပြီး အသင်းတော်၏ အလုပ်ကိုလည်း ပြင်းထန်စွာ နှောင့်ယှက်ပြီး အဖျက်အမှောင့်လုပ်ခဲ့လျှင် သင်သည် ဖယ်ထုတ်ပစ်ခြင်း ခံရလိမ့်မည်။ သင့်ကို ဆက်လက် အလုပ်လုပ်ပေးရန် ခိုင်းသည့်အခါ သင်ကလည်း တစ်ချိန်ချိန်၌ နောင်တရလျှင် ဘုရားသခင်သည် သင့်အား ဉာဏ်ပွင့်စေလိမ့်မည်။ သင်သည် လုံးဝ နောင်တမရဘဲ ဘုရားသခင်အား အမြဲတမ်း ယှဉ်ပြိုင်လျှင် သင်သည် တကယ်ပင် အလွန် ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်ကာ ခေါင်းမာလွန်းလှ၏။ ထို့ပြင် အဆုံးသတ်၌ ဆုံးရှုံးမှုကို ကြုံရမည့်သူမှာ မည်သူ ဖြစ်မည်နည်း။ သင်သာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သင်သည် ဤအရာကို ရှင်းလင်းစွာ မြင်ရမည်၊ ဘုရားသခင်ကို ယှဉ်ပြိုင်ခြင်းသည် ဒုက္ခအပေးဆုံးအရာ ဖြစ်၏၊ ပြီးလျှင် အကြီးမားဆုံး ပြဿနာလည်း ဖြစ်၏။ အရာအားလုံး အဆင်ပြေနေသည့်အခါ လူများက ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းမှာ ကောင်းလှ၏ဟု ထင်ကြသည်၊ ၎င်းတို့တွင် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်သည့် မည်သည့် အယူအဆမျှ မရှိကြချေ။ သို့သော် ၎င်းတို့အပေါ် ဘေးဒုက္ခ သို့မဟုတ် ကံဆိုးမှု အနည်းငယ်မျှ ကျရောက်သည့်အခါ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်၍ အယူအဆများ စတင် ရှိလာကြသည်။ “ဘုရားဟူသည် ရှိပင် ရှိပါ၏လော။ သူသည် ဘယ်သို့ ရောက်နေသနည်း။ ငါသည်သာ အထွတ်အထိပ် အုပ်စိုးသူ ဖြစ်သည်။ ငါသည် အကြီးမြတ်ဆုံး ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ငါသည် ဘုရားနှင့် အမှန်တကယ် ယှဉ်ပြိုင်ဝံ့သည်။ သူသည် ငါ့အပေါ် မည်သို့များ လုပ်နိုင်မည်နည်း” ဟူ၍ ဘုရားသခင်ကိုပင် မကျေမနပ် ပြောဆိုခြင်း၊ ဒေါသဖြင့် ပြောဝံ့ခြင်းများအထိ ဖြစ်လာကြ၏။ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ဘာတစ်ခုမျှ လုပ်လိမ့်မည် မဟုတ်။ သို့သော် သင်သည် ဆိုးညစ်သည်၊ စိတ်နှလုံးခိုင်မာပြီး အနှောင့်အယှက်ပေးသည် ဆိုသည်မှာ ပေါ်ထွက်လာခဲ့လေပြီ။ သင်က အနှောင့်အယှက် ပေးနေခြင်းဆိုသည်မှာ မည်သည်ကို ရည်ညွှန်းသနည်း။ သင်သည် အပြုသဘောဆောင်သော အရာများကို နှစ်သက်ခြင်း မရှိဟု ဆိုလိုသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံချင်စိတ် မရှိပေ၊ ပြီးလျှင် သင်သည် သူ့ကို ဘုရားသခင် ဖြစ်ကြောင်း သိသည့်အခါတွင်ပင် သူ့အား ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း မရှိချေ။ သင့်အနေဖြင့် သမ္မာတရားကို လက်ခံရန် လွန်စွာ ခက်ခဲလေသည်။ သင်သည် စိတ်နှလုံးခိုင်မာသည်၊ ပညာမဲ့သည်၊ ခေါင်းမာလေသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤသို့သော လူများကို အလွန်ပင် မနှစ်သက်ချေ။ သင့်အနေဖြင့် သင်၏တာဝန်ကို ဆက်လက် ထမ်းဆောင်နေရန် အလွန် ခက်ခဲပေလိမ့်မည်၊ သင်သည် အဆုံးသတ်အထိ အလုပ်မလုပ်ပေးနိုင်သေးမီတွင်ပင် ထုတ်ဖော်ခြင်းခံရနိုင်သလို ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းလည်း ခံရနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ အဆုံးသတ်ပင် ဖြစ်သည်။ ယင်းကို အလွန် ထင်ရှားစွာ မြင်နေရလေပြီ။ ဤသည်မှာ ကြောက်စရာ မကောင်းသလော။ (ကြောက်စရာ ကောင်းပါသည်။) ကြောက်စရာကောင်းသည်ဟု သိလျှင် လူများသည် မည်သည်ကို လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ ဦးဆုံးအနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့မှာ မည်သူမည်ဝါ ဖြစ်ကြောင်းကို သိရမည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏နေရာကို သိရမည့်အပြင် မိမိတို့သည် မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်ကိုလည်း သိရမည်။ လူသားများသည် ဖန်ဆင်းခံများ ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်ကို လုံးဝ မယှဉ်ပြိုင်ရပေ၊ ယင်းသို့ လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် မည်သည့် အကျိုးရလဒ်ကိုမျှ ခံစားရလိမ့်မည် မဟုတ်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်က သင့်ကို တစ်စုံတစ်ခု ပေးအပ်ချင်သည်၊ သင်က ယင်းကို လိုချင်ခြင်းမရှိ၊ တောင်းဆိုခြင်းလည်း မရှိခဲ့လျှင်ပင် ဘုရားသခင်သည် သင့်အား မည်သို့မဆို ပေးအပ်လိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်း ဖြစ်၏။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို တစ်စုံတစ်ခု ပေးအပ်ရန် စီစဉ်ထားခြင်း မရှိ၊ သင့်ကိုလည်း ထောက်ခံမှုဖြင့် ကြည့်ရှုခြင်း မရှိလျှင် ယင်းအတွက် ဘုရားသခင်အား တောင်းဆိုခြင်းသည် လုံးဝ အကျိုးမထူးချေ။ ဘုရားသခင်က သင့်အား တစ်စုံတစ်ခု ပေးအပ်ရန် အမှန်တကယ် စီစဉ်လျှင်၊ သင့်ကိုလည်း လမ်းပြ၊ ကူညီကာ ကောင်းချီး ပေးသင့်သည်ဟု မြင်လျှင် သင်ကပင် မတောင်းဆိုရဘဲ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ပေးအပ်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို စမ်းသပ်ရန် သို့မဟုတ် ထုတ်ဖော်ရန် စီစဉ်လျှင် သူသည် ယင်းသို့ပင် တမင်ရည်ရွယ်ကာ ပြုလုပ်လိမ့်မည်။ ပြီးလျှင် သူ့ကို တောင်းပန်ခြင်းဖြင့်လည်း အကျိုးမထူးချေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထား ဖြစ်၏။ လူများသည် ဘုရားသခင်အား ပြုမူဆက်ဆံပုံကို ဘုရားသခင်၏ သဘောထားအပေါ် အခြေခံကာ မဆုံးဖြတ်ရပေ။ သို့ဆိုလျှင် ၎င်းတို့သည် မည်သည်ကို လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ (အရာခပ်သိမ်းတွင် ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံပါ။) မှန်ပေသည်၊ ၎င်းတို့အနေဖြင့် ကျိုးနွံနာခံသင့်သည်။ ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုများနှင့် အစီအစဉ်များကို ကျိုးနွံနာခံခြင်းသည် အမြင့်မားဆုံးသော ဉာဏ်ပညာ ဖြစ်ပြီး ဤအရာကို လုပ်ဆောင်သူသည် အသိစိတ် အရှိဆုံးပင် ဖြစ်သည်။ မာနထောင်လွှားသော၊ မိမိကိုယ်ကို မှန်ကန်သည်ဟု ယူမှတ်သော လူများကမူ ၎င်းတို့မှာ အလွန်ပါးနပ်သည်၊ အလွန် မြော်မြင်တတ်သည်ဟု ထင်ကြသည်။ အခြားလူများကို လှည့်စားရန် ကြိုးစားခြင်းသည် သီးခြားကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်၏၊ ဤသည်မှာ သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုကို ထုတ်ဖော်ခြင်းတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သင်သည် လှည့်စားမှုကလေးများ ပြုလုပ်ကာ ဘုရားသခင်ကို လုံးဝ အတိုက်အခံမလုပ်ရပေ။ သင်သည် ဘုရားသခင်အပေါ် မလှည့်စားရ။ သင်သည် သူ၏ အမျက်ဒေါသကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှပင် ဖိတ်ခေါ်ဦးတော့ သေခြင်းသည် သင့်အပေါ် ကျရောက်လာလိမ့်မည်။