ယခုအချိန်ကာလတွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသောသူများသည် ပိုပို၍ အလုပ်ရှုပ်လာကြသည်။ အချိန် အလွန်အကုန်မြန်နေပြီး လုံလောက်မှုမရှိဟု ၎င်းတို့က ခံစားကြရ၏။ ဤသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အမှန်မှာ ၎င်းတို့သည် ယခုအခါတွင် သမ္မာတရားကို နားလည်လာပြီး အမှုကိစ္စများစွာအပေါ် အသိအမြင်ရှိလာသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တာဝန်ခံယူရသည့်စိတ်သည် ၎င်းတို့အပေါ်တွင် ပိုပို၍ လေးလံလာသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ တာဝန်များကို ပို၍ပင် ဇွဲလုံ့လရှိစွာ ထမ်းဆောင်နေကြပြီး ပို၍ အသေးစိတ်ကျသော အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်နေကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ထမ်းဆောင်သင့်သည့် တာဝန်များ ပိုပို၍ ရှိလာသည်ဟု ခံစားရသည်။ ဤအတွက်ကြောင့် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏တာဝန်များဖြင့် ပိုပို၍ အလုပ်ရှုပ်လာကြခြင်းဖြစ်၏။ ထိုအရာအပြင် တာဝန်ထမ်းဆောင်သောသူအများစုသည် နေ့စဉ် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကိုလည်း ဖတ်ရှုရပြီး သမ္မာတရားအကြောင်း မိတ်သဟာယပြုရသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရသည်။ ၎င်းတို့အပေါ်သို့ ပြဿနာတစ်ခု ကျရောက်သောအခါ ဖြေရှင်းရန် သမ္မာတရားကို ရှာရသည်။ အတတ်ပညာပိုင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုတချို့ကိုလည်း သင်ယူရသည်။ အစဉ်သဖြင့် အချိန်မလုံလောက်ဘဲ နေ့ရက်တိုင်းက အလွန်ပင် အကုန်မြန်သည်ဟု ၎င်းတို့ ခံစားရ၏။ ညရောက်လျှင် ၎င်းတို့သည် ထိုနေ့၌ ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့်အရာကို သေချာစဉ်းစားကြည့်ကြပြီး ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့်အရာမှာ တန်ဖိုးများစွာမရှိ၊ အလွန်ကောင်းသည့်အရာ ဘာတစ်ခုမျှ မဖြစ်ထွန်းခဲ့သည့်ပုံစံရှိသည်ဟု မြင်မိသည်။ ၎င်းတို့သည် ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှု အလွန်နည်းပြီး လုံလောက်မှုမရှိဟု ခံစားရကာ ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှု အလျင်အမြန်ကြီးထွားရန် စိတ်ထက်သန်နေကြသည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ တချို့က “ဤအလုပ်တွင် အလုပ်ရှုပ်နေခြင်းက မည်သည့်အချိန်တွင် ပြီးမည်နည်း။ မည်သည့်အချိန်တွင် ငါ၏ စိတ်နှလုံးကို သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ ငြိမ်သက်စေပြီး ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ငါဖတ်ရှုနိုင်မည်နည်း။ မည်သည့်အချိန်တွင် မိမိကိုယ်ကို သမ္မာတရားဖြင့် သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ ငါဖြည့်ဆည်းနိုင်မည်နည်း။ တစ်ပတ်တွင် စုဝေးပွဲတစ်ခု၊ နှစ်ခုပြုလုပ်ခြင်းမှ ငါရရှိသောအရာသည် အလွန်နည်းပါး၏။ ငါတို့သည် ပို၍ စုဝေးသင့်ပြီး တရားဒေသနာများကို ပို၍ နားထောင်သင့်သည်။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရားကို နားလည်ရန် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်” ဟူ၍ ဆိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည့် စောင့်ဆိုင်းပြီး တောင့်တကြသည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်တွင် သုံး၊ လေး၊ ငါးနှစ်ကုန်ဆုံးသွားပြီး အချိန်က အလွန်အကုန်မြန်သည်ဟု ၎င်းတို့ခံစားရ၏။ လူတချို့သည် ဆယ်နှစ်ကြာ ယုံကြည်ပြီးနောက်တွင်ပင် အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ သက်သေခံချက်များစွာကို မပေးနိုင်ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ငြိမ်သက်ခြင်း မရှိဖြစ်လာကြပြီး စွန့်ပစ်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်လာကြကာ ပို၍များသော သမ္မာတရားဖြင့် မိမိတို့ကိုယ်ကို အလျင်စလို ပြင်ဆင်ရန် ဆန္ဒရှိကြသည်။ ဤအတွက်ကြောင့် ၎င်းတို့က အချိန်၏ ဖိအားပေးခြင်းကို ခံစားကြရခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသို့တွေးသောသူ များစွာရှိသည်။ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခြင်း ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို သယ်ဆောင်သူများနှင့် သမ္မာတရားကို လိုက်စားသူများအားလုံးသည် အချိန်က အလွန်အကုန်မြန်သည်ဟု ခံစားကြရသည်။ သမ္မာတရားကို မချစ်သောသူများ၊ သက်သာခြင်းနှင့် ပျော်မွေ့ခြင်းတို့ကို တပ်မက်သူများကမူ အချိန်က လျင်မြန်စွာ ရွေ့လျားနေသည်ဟု မခံစားရပေ။ ၎င်းတို့အထဲမှ လူတချို့ဆိုလျှင် “ဘုရားသခင်၏ နေ့ရက်သည် မည်သည့်အချိန်တွင် ရောက်လာမည်နည်း။ သူ၏ အမှုတော်သည် အဆုံးသို့ ရောက်ရှိနေပြီဟု အစဉ်ပြောဆိုကြသည်။ အဘယ်ကြောင့် မပြီးဆုံးသေးသနည်း။ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်က မည်သည့်အချိန်တွင် စကြဝဠာတစ်ခွင်သို့ ပျံ့နှံ့မည်နည်း” ဟူ၍ပင် ညည်းညူကြသည်။ ဤသို့သောအရာများကို ပြောသောသူတို့သည် အချိန်က အလွန်နှေးကွေးစွာ ရွေ့လျားနေသည်ဟု ခံစားကြရ၏။ ၎င်းတို့သည် စိတ်နှလုံးထဲတွင် သမ္မာတရားကို စိတ်မဝင်စားကြပေ။ ၎င်းတို့သည် လောကဆီသို့ အစဉ်ပြန်သွားလိုကြပြီး ၎င်းတို့၏ ဘဝလေးများကို ဆက်ရှင်သန်သွားလိုကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ဤအခြေအနေသည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားသူများနှင့် သိသာစွာပင် ကွဲပြားနေ၏။ သမ္မာတရားကို လိုက်စားသူများသည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ဖြင့် မည်မျှအလုပ်ရှုပ်နေပါစေ ၎င်းတို့အပေါ်သို့ ကျရောက်သော ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေနိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကြားနာခဲ့သည့် တရားဒေသနာများတွင် မရှင်းလင်းသော အရာများနှင့်ပတ်သက်သည့် မိတ်သဟာယကို ရှာဖွေနိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့ထမ်းဆောင်ခဲ့သည့်ပုံစံကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရန်အတွက် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးကို နေ့စဉ် ငြိမ်သက်စေပြီး ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဆင်ခြင်ကာ အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ သက်သေခံချက် ဗီဒီယိုများကို ကြည့်နိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ ဤအရာများမှတစ်ဆင့် ၎င်းတို့သည် အကျိုးအမြတ်များ ရရှိကြ၏။ ၎င်းတို့၏ တာဝန်များဖြင့် မည်မျှအလုပ်ရှုပ်နေပါစေ ၎င်းတို့၏ အသက်ဝင်ရောက်မှုက လုံးဝ အနှောင့်အယှက်မဖြစ်သကဲ့သို့ နှောင့်နှေးခြင်းလည်းမရှိပေ။ သမ္မာတရားကို ချစ်သောသူများသည် ဤသို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည်မှာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်ပင်ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားကို မချစ်သောသူများမူကား ၎င်းတို့၏ တာဝန်ဖြင့် အလုပ်ရှုပ်သည်ဖြစ်စေ၊ မရှုပ်သည်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့အပေါ်သို့ မည်သည့်ပြဿနာများ ကျရောက်သည်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားကို မရှာဖွေသကဲ့သို့ မိမိတို့ကိုယ်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ပြီး သိမြင်ရန်အတွက် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် မိမိတို့ကိုယ်ကို ငြိမ်သက်စေလိုစိတ်လည်း မရှိကြပေ။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်တွင် အလုပ်ရှုပ်နေသည်ဖြစ်စေ၊ အားလပ်နေသည်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားကို မလိုက်စားကြ။ အမှန်မှာ လူတစ်ယောက်သည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် စိတ်ပါဝင်စားမှုရှိလျှင်၊ သမ္မာတရားကို တောင့်တလျှင်၊ အသက်ဝင်ရောက်ခြင်းနှင့် မိမိ၏ စိတ်သဘောထားဆိုင်ရာ ပြောင်းလဲခြင်းတို့၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို သယ်ဆောင်လျှင် မိမိ၏တာဝန်ဖြင့် မည်သို့အလုပ်ရှုပ်နေပါစေ စိတ်နှလုံးတွင် ဘုရားသခင်နှင့် ပိုမိုနီးကပ်ပြီး ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ သူသည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ ဉာဏ်အလင်းဖွင့်ပြမှုနှင့် အလင်းပေးမှုတချို့ကို ရရှိဖို့ သေချာသည်။ သူ၏ အသက်တာသည်လည်း ရပ်တန့်မှုမရှိဘဲ ကြီးထွားတိုးတက်လိမ့်မည်။ လူတစ်ယောက်သည် သမ္မာတရားကို မချစ်သကဲ့သို့ အသက်ဝင်ရောက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် စိတ်သဘောထားဆိုင်ရာ ပြောင်းလဲခြင်း၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတစ်ခုကိုမျှလည်း မသယ်ဆောင်လျှင်ဖြစ်စေ၊ ဤအရာများကို စိတ်မဝင်စားလျှင်ဖြစ်စေ မည်သည့်အရာကိုမျှ မရရှိနိုင်ပေ။ လူတစ်ယောက်သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး မိမိတွင် မည်သည့်ပွင့်အံထုတ်ပြမှုများ ရှိသည်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်းသည် အချိန်မရွေး၊ နေရာမရွေး လုပ်ဆောင်ရမည့် အရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဥပမာ မိမိ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်စဉ်တွင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုကို ဖွင့်ပြခဲ့လျှင် မိမိ၏ စိတ်နှလုံး၌ ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းရမည်။ မိမိကိုယ်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရမည်။ မိမိ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို သိမြင်ရမည်။ ယင်းကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရမည်။ ဤသည်မှာ စိတ်နှလုံးနှင့် သက်ဆိုင်သော ကိစ္စဖြစ်သည်။ လက်ထဲရှိအလုပ်အပေါ် သက်ရောက်မှုမရှိပေ။ ဤသည်မှာ လုပ်ဆောင်ရန် လွယ်ကူသလော။ ဤသည်မှာ သင်က သမ္မာတရားကို လိုက်စားသူတစ်ယောက်ဟုတ်မဟုတ်အပေါ်တွင် မူတည်သည်။ သမ္မာတရားကို မချစ်သောသူတို့သည် အသက်တာ၌ ကြီးထွားတိုးတက်မှုနှင့်သက်ဆိုင်သော ကိစ္စများကို စိတ်မဝင်စားကြပေ။ ဤသို့သောအရာများကို ၎င်းတို့ထည့်မတွက်ကြ။ ဘဝတွင် မိမိတို့ကိုယ်ကို ကြီးထွားတိုးတက်ရန် ကြိုးစားလိုစိတ်ရှိသောသူတို့သည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားသောသူများသာဖြစ်သည်။ အမှန်တကယ် တည်ရှိသော ပြဿနာများနှင့် ထိုပြဿနာများဖြေရှင်းရန် သမ္မာတရားအား မည်သို့ရှာဖွေရမည်ကို မကြာခဏ တွေးတောသူများသည် ၎င်းတို့သာဖြစ်သည်။ အမှန်တွင် ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းခြင်း ဖြစ်စဉ်နှင့် သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းဖြစ်စဉ်သည် တူညီ၏။ မိမိ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်စဉ်တွင် ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန် သမ္မာတရားအား ရှာဖွေခြင်းကို စဉ်ဆက်မပြတ် အာရုံစိုက်ပြီး ဤသို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည့် နှစ်တချို့တွင် ပြဿနာအတော်များများကို ဖြေရှင်းခဲ့လျှင် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုသည် သေချာပေါက် စံနှုန်းနှင့် ကိုက်ညီသည်။ ဤသို့သောသူတို့တွင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုကို ပွင့်အံထုတ်ပြခြင်းများက ပို၍ နည်းပါးပြီး ၎င်းတို့၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခြင်းတွင်လည်း စစ်မှန်သော အတွေ့အကြုံများစွာကို ၎င်းတို့ရရှိကြသည်။ ဤသို့အားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အတွက် သက်သေခံနိုင်ကြသည်။ ဤသို့သောသူများသည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ကို ပထမဆုံးယူသောအချိန်တွင် စတင်ဖြစ်ပေါ်သည့် တွေ့ကြုံခံစားမှုကို ဘုရားသခင်အတွက် သက်သေခံနိုင်သည်အထိ မည်သို့ဖြတ်သန်းကြသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် သမ္မာတရားအား ရှာဖွေခြင်းအားဖြင့် ထိုသို့လုပ်ဆောင်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သမ္မာတရားအား လိုက်စားသူများသည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များဖြင့် မည်မျှအလုပ်ရှုပ်နေပါစေ စည်းမျဉ်းများနှင့်အညီ ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းပြီး တာဝန်ထမ်းဆောင်ခြင်းတွင် အောင်မြင်ရန်အတွက် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေလိမ့်မည်။ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး ဘုရားသခင်အား နာခံနိုင်လိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ အသက်ဝင်ရောက်ခြင်း၏ ဖြစ်စဉ်ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သည့် ဖြစ်စဉ်လည်းဖြစ်သည်။ လူတချို့သည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များဖြင့် အလွန်အလုပ်ရှုပ်နေသဖြင့် သမ္မာတရားအား လိုက်စားရန်အချိန်မရှိဟု အစဉ်သဖြင့် ပြောဆိုကြသည်။ ဤသည်မှာ မခိုင်လုံပေ။ သမ္မာတရားအား လိုက်စားသူဆိုလျှင် မည်သည့်အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်နေသည်ဖြစ်စေ ပြဿနာတစ်ခုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ယင်းကို ဖြေရှင်းရန် သမ္မာတရားအား ရှာဖွေလိမ့်မည်။ သမ္မာတရားအား နားလည်ပြီး ရရှိလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ သေချာ၏။ နေ့စဉ် စုဝေးခြင်းအားဖြင့်သာ သမ္မာတရားကို နားလည်နိုင်သည်ဟု ထင်သောသူများစွာရှိသည်။ ဤသည်မှာ အလွန်ပင် မှားယွင်း၏။ သမ္မာတရားသည် စုဝေးရုံ၊ တရားဒေသနာများကို နားထောင်ရုံမျှဖြင့် နားလည်နိုင်သည့်အရာတစ်ခု မဟုတ်ပေ။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး တွေ့ကြုံဖို့လည်း လိုအပ်သည်။ ပြီးလျှင် ပြဿနာများကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး ဖြေရှင်းသည့် ဖြစ်စဉ်လည်း လိုအပ်သည်။ အရေးပါသောအရာမှာ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေတတ်ရန် သင်ယူရမည်။ သမ္မာတရားကို မချစ်သူတို့သည် ၎င်းတို့အပေါ်သို့ မည်သည့်ပြဿနာများ ကျရောက်ပါစေ သမ္မာတရားအား မရှာဖွေပေ။ သမ္မာတရားအား ချစ်သူများမူကား ၎င်းတို့၏ တာဝန်များနှင့် မည်မျှအလုပ်ရှုပ်နေပါစေ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များနှင့် အလွန်အလုပ်ရှုပ်နေ၍ စုဝေးရန်အချိန်မရှိသောကြောင့် အကျိုးဆက်အနေဖြင့် သမ္မာတရားအား လိုက်စားခြင်းကို ရွှေ့ဆိုင်းထားရသည်ဟု အစဉ်သဖြင့် ညည်းညူနေကြသော ထိုလူများသည် သမ္မာတရားကို ချစ်သူများမဟုတ်ဟု ငါတို့ သေချာပေါက် ဆိုနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် လွဲချော်နေသော သဘောပေါက်နားလည်မှုကို ကိုင်စွဲထားသည့် ဝိညာဉ်ရေးရာ နားလည်ခြင်း မရှိသောသူများ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုသောအခါ၊ သို့မဟုတ် တရားဒေသနာများကို နားထောင်သောအခါတွင် အဘယ်ကြောင့် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရာ၌ ယင်းတို့ကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်နိုင်သနည်း၊ သို့မဟုတ် အသုံးမချနိုင်သနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ၎င်းတို့၏ လက်တွေ့ဘဝများတွင် အဘယ်ကြောင့် အသုံးမချနိုင်သနည်း။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့က သမ္မာတရားအား မချစ်သည်ကို ပြရန် လုံလောက်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် မည်သည့်အခက်အခဲကို ၎င်းတို့ကြုံရကောင်းကြုံရပါစေ သမ္မာတရားကို မရှာဖွေကြ၊ သို့မဟုတ် လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်ကြပေ။ သိသာထင်ရှားစွာပင် ဤလူတို့သည် အလုပ်လုပ်ပေးသူများဖြစ်ကြသည်။ လူတချို့သည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် ဆန္ဒရှိကောင်းရှိနေနိုင်၏။ သို့သော် ၎င်းတို့၏ အစွမ်းအစကမူ ညံ့ဖျင်းလွန်းသည်။ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ဘဝကိုပင် ကောင်းစွာ မစီမံနိုင်ပေ။ ၎င်းတို့တွင် လုပ်ဆောင်စရာ ကိစ္စနှစ်ခု၊ သုံးခုရှိသောအခါ မည်သည့်အရာကို ဦးစွာလုပ်ဆောင်ပြီး မည်သည့်အရာကို နောက်ဆုံးမှ လုပ်ဆောင်ရမည်ကို ၎င်းတို့မသိပေ။ ၎င်းတို့အပေါ်သို့ ပြဿနာနှစ်ခု၊ သုံးခုကျရောက်လျှင် ထိုပြဿနာများအား မည်သို့ဖြေရှင်းရမည်ကို ၎င်းတို့မသိပေ။ ၎င်းတို့၏ ခေါင်းများက ချာချာလည်နေကြသည်။ ဤသို့သောသူများသည် သမ္မာတရားအား ရရှိနိုင်သလော။ ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန် သမ္မာတရားအား ရှာဖွေရာတွင် အောင်မြင်နိုင်သလော။ သေချာပေါက်အောင်မြင်ခြင်းမျိုး မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့၏ အစွမ်းအစက အလွန်ညံ့ဖျင်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လူများစွာတို့သည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားလိုကြသည်။ သို့တိုင်အောင် ဘုရားသခင်အား ဆယ်နှစ်၊ သို့မဟုတ် နှစ်နှစ်ဆယ်ကြာ ယုံကြည်ပြီးနောက်တွင် ၎င်းတို့၏ အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ မည်သည့်သက်သေခံချက်ကိုမျှ မပေးနိုင်သည့် အဖြစ်သို့ ရောက်ကြရ၏။ ပြီးလျှင် မည်သည့်သမ္မာတရားကိုမျှ လုံးဝ မရရှိခဲ့ပေ။ ဤအတွက် အဓိကအကြောင်းရင်းမှာ ၎င်းတို့၏ အစွမ်းအစသည် ညံ့ဖျင်းလွန်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်က သမ္မာတရားအား လိုက်စားခြင်းရှိမရှိသည် ထိုသူက သူ၏တာဝန်နှင့် မည်မျှအလုပ်ရှုပ်နေသည်၊ သို့မဟုတ် ထိုသူတွင် အချိန်မည်မျှရှိသည်တို့နှင့် မသက်ဆိုင်ပေ။ သူ့အနေဖြင့် စိတ်နှလုံး၌ သမ္မာတရားအား ချစ်ခြင်းရှိမရှိအပေါ်တွင် မူတည်သည်။ အမှန်မှာ လူတိုင်းတွင် တူညီသော အလျှံပယ် အချိန်ပမာဏရှိသည်။ ထိုအချိန်ကို လူတစ်ဦးချင်းစီ အသုံးချသည့်နေရာတွင်သာ ကွာခြားသွားခြင်းဖြစ်၏။ သမ္မာတရားအား လိုက်စားရန် အချိန်မရှိဟု ပြောသောသူ မည်သူမဆိုသည် ဇာတိပကတိ သာယာမှုများ၌ ၎င်းတို့၏ အချိန်ကို အသုံးချနေခြင်း၊ သို့မဟုတ် အပြင်ပန်း ကိစ္စတစ်ခုခုဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန် သမ္မာတရားအား ရှာဖွေခြင်းတွင် အချိန်ကို အသုံးမချပေ။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ လိုက်စားမှုတွင် ပေါ့ဆသောသူတို့၏ ပုံစံဖြစ်သည်။ ဤအဖြစ်က ၎င်းတို့၏ အသက်ဝင်ရောက်မှုဟူသော ကြီးမားသည့် အမှုကိစ္စကို နှောင့်နှေးစေသည်။

ငါတို့၏ လွန်ခဲ့သော စုဝေးပွဲနှစ်ခုတွင် “သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းဆိုသည်မှာ” ဟူသည့် ခေါင်းစဉ်နှင့် ထိုခေါင်းစဉ်၌ ပါဝင်သော အသေးစိတ်အချက်တချို့ကိုပါ မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည်။ ငါတို့၏ ယခင်စုဝေးပွဲတွင် မိတ်သဟာယပြုခဲ့သောအရာကို ဆန်းစစ်ကြည့်ခြင်းဖြင့် အစပြုကြစို့။ “သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းဆိုသည်မှာ” ၏ တိကျသော အဓိပ္ပာယ်သတ်မှတ်ချက်ကို ငါတို့ဖွင့်ဆိုသတ်မှတ်ခဲ့ပြီး သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းဆိုသည်မှာ အဘယ်အရာဖြစ်ကြောင်းတွင်ပါဝင်သော အသေးစိတ် ပြဿနာတချို့နှင့် လူတို့ပြုမူသည့် အသေးစိတ် နည်းလမ်းတချို့ကို ဆက်၍ မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည်။ ငါတို့၏ ယခင်စုဝေးပွဲတွင် ငါတို့မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည့် နောက်ဆုံးအချက်မှာ အဘယ်နည်း။ (ဘုရားသခင်က မေးခွန်းတစ်ခုထုတ်ခဲ့ပါသည်။ လူသားက ကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်သည်ဟု မှတ်ယူသောအရာသည် သမ္မာတရား မဟုတ်သည်ကို ကြည့်လျှင် သူသည် ထိုအရာကို သမ္မာတရားအဖြစ် အဘယ်ကြောင့် လိုက်စားဆဲဖြစ်သနည်းဟူသည့် မေးခွန်းဖြစ်ပါသည်။) လူသားက ကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်သည်ဟု မှတ်ယူသောအရာများမှာ သမ္မာတရားမဟုတ်သည်ကို ကြည့်လျှင် သူသည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားနေသည်ဟု ထင်မြင်လျက် ထိုအရာများကို သမ္မာတရားအလား အဘယ်ကြောင့် စောင့်ထိန်းနေဆဲဖြစ်သနည်း။ ဤမေးခွန်းကို ဖြေရှင်းသည့် အရာသုံးခုကို ယခင်တစ်ခေါက်က ငါတို့မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည်။ ပထမတစ်ခုမှာ လူသားက လိုက်စားသော ဤအရာများက သမ္မာတရားမဟုတ်ပေ။ ဤသို့ဆိုလျှင် သူသည် ထိုအရာများကို သမ္မာတရားအလား အဘယ်ကြောင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဆဲဖြစ်သနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လူသားအတွက်မူ မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု သူမြင်သောအရာများသည် သမ္မာတရားဖြစ်သည့်ပုံစံ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်သည်ဟု သူထင်သောအရာများကို သမ္မာတရားအလား လိုက်စားခြင်းဖြစ်၏။ ဤသို့ပြောသည်မှာ ရှင်းလင်းသော နည်းလမ်းတစ်ခုမဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသို့ဆိုလျှင် ဤမေးခွန်းအတွက် တိကျသောအဖြေမှာ အဘယ်နည်း။ လူတို့သည် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု ၎င်းတို့ထင်မြင်သောအရာများကို သမ္မာတရားအလား စောင့်ထိန်းကြပြီး ထိုသို့စောင့်ထိန်းရာတွင် ၎င်းတို့က သမ္မာတရားအား လိုက်စားနေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ထင်ကြ၏။ ဤသည်မှာ အဖြေအပြည့်အစုံဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဒုတိယတစ်ခုမှာ ကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်သည်ဟု မိမိထင်သောအရာများကို သမ္မာတရားအလား စောင့်ထိန်းရာတွင် လူသားသည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားနေခြင်းဖြစ်သည်ဟု အဘယ်ကြောင့် ထင်သနည်း။ ၎င်းကို ဤသို့ ဖြေဆိုနိုင်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လူသားက ကောင်းချီးခံစားရဖို့ ဆန္ဒရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လူသားသည် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု သူမှတ်ယူထားသော ဤအရာများကို ဆန္ဒဖြင့်လည်းကောင်း၊ ရည်မှန်းချက်ဖြင့်လည်းကောင်း လိုက်စားပြီး ဤသို့လုပ်ခြင်းဖြင့် သူသည် သမ္မာတရားအား လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကာ လိုက်စားနေသည်ဟု ထင်မြင်သည်။ အနှစ်သာရတွင် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူပြုရန် ကြိုးစားနေခြင်းဖြစ်၏။ တတိယတစ်ခုမှာ လူတစ်ယောက်သည် သာမန်အသိစိတ်နှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားကို ပိုင်ဆိုင်လျှင် သမ္မာတရားကို သူနားမလည်သော အမှုကိစ္စများ၌ စည်းမျဉ်းများ၊ ဥပဒေများ၊ စည်းကမ်းများ စသည်တို့ကို လိုက်လျှောက်၍ ဗီဇအလျောက် သူ၏ အသိစိတ်နှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့်အညီ ပြုမူဆောင်ရွက်ဖို့ ရွေးချယ်မည်ဖြစ်သည်။ လူသားသည် သူ၏ အသိစိတ်တွင် အပြုသဘောဆောင်သည်၊ အကျိုးဖြစ်သည်၊ လူ့သဘာဝနှင့် ကိုက်ညီသည်ဟု ဆင်ခြင်သုံးသပ်သည့်အရာများကို သမ္မာတရားအလား ဗီဇအလျောက် စောင့်ထိန်းကြသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ဤအရာကို လူသား၏ အသိစိတ်နှင့် ဆင်ခြင်တုံတရား၏ ကန့်သတ်ချက်ဘောင်အတွင်းတွင် စွမ်းဆောင်၍ရနိုင်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် သာမန်အားဖြင့် အားသွန်ခွန်စိုက် လုပ်နိုင်သောသူများစွာရှိ၏။ ၎င်းတို့သည် သာမန်အသိစိတ်နှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားကို ပိုင်ဆိုင်သောကြောင့် အလုပ်လုပ်ပေးပြီး ဘုရားအိမ်တော်၏ အစီအစဉ်များကို နာခံလိုစိတ်ရှိကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ကောင်းချီးများရရှိရန်အတွက် ဒုက္ခကိုပင် ခံပြီး မည်သည့်အဖိုးအခကိုမဆို ပေးဆပ်လိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် လူသားသည် သူ၏ အသိစိတ်နှင့် ဆင်ခြင်တုံတရား၏ ကန့်သတ်ချက်ဘောင်အတွင်းတွင် သူလုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းရှိသော အရာကိုလည်း သမ္မာတရားအား လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုနှင့် လိုက်စားမှုအဖြစ် မှတ်ယူခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်တို့မှာ ထိုမေးခွန်း၏ အဖြေအတွက် အဓိကအပိုင်းသုံးပိုင်းဖြစ်သည်။ ယခင်တစ်ခေါက်တွင် ငါတို့သည် ဤသုံးပိုင်းကို အကြမ်းဖျင်း မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည်။ ယနေ့တွင်မူ ဤသုံးချက်၏ အကျိုးဆက် ပြဿနာများနှင့်ပတ်သက်၍ အသေးစိတ်၊ အတိအကျ မိတ်သဟာယပြုပြီး အချက်တစ်ချက်စီတွင် ပါဝင်သော ပြဿနာများကို ငါတို့စိစစ်သွားကြမည်။ ထို့အပြင် ရှုထောင့်တစ်ခုစီတိုင်းက သမ္မာတရားအား လိုက်စားခြင်းနှင့် မည်သို့ကွဲပြားနေသည်၊ သို့မဟုတ် မည်သို့ကွဲလွဲဆန့်ကျင်နေသည် ဆိုသည်ကို စိစစ်သွားကြမည်။ ဤသို့အားဖြင့် သမ္မာတရားအား လိုက်စားခြင်းသည် အဘယ်အရာဖြစ်ကြောင်းနှင့် ထိုလိုက်စားမှုကို အတိအကျ မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည့်အကြောင်းကို ပို၍ ရှင်းလင်းစွာ သိနိုင်ရန်ဖြစ်သည်။ ဤသို့လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် လူတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ နေ့စဉ်ဘဝများတွင် သမ္မာတရားအား တိကျစွာ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး လိုက်စားဖို့အတွက် ပို၍ကောင်းမွန်သော ဆွဲဆောင်မှု ဖြစ်လိမ့်မည်။

ပထမအချက်ကို မိတ်သဟာယပြုခြင်းအားဖြင့် ငါတို့အစပြုကြမည်။ ရိုးရှင်းစွာဆိုရလျှင် ပထမအချက်အတွက် ငါတို့၏ မိတ်သဟာယသည် လူက သူ၏ အယူအဆများတွင် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု မှတ်ယူသောအရာများကို အာရုံစိုက်မည်ဖြစ်သည်။ ငါတို့၏ မိတ်သဟာယသည် အဘယ်ကြောင့် ထိုအကြောင်းအရာအပေါ် အာရုံစိုက်သင့်သနည်း။ ထိုအကြောင်းအရာတွင် ပါဝင်သော ပြဿနာများမှာ အဘယ်နည်း။ ရှေးဦးစွာ ထိုအရာကို အသေးစိတ် စဉ်းစားလော့။ ထိုအရာကို စုဝေးပွဲများတွင် ငါတို့ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ မိတ်သဟာယမဖွဲ့ပါက ထိုအကြောင်းကို သင်တို့ အတိအကျ သိမြင်နိုင်စွမ်းရှိမည်လော။ ထိုအရာကို ငါတို့သည် အသေးစိတ် မိတ်သဟာယမဖွဲ့လျှင်၊ သို့မဟုတ် သင်တို့၏ ဆင်ခြင်သုံးသပ်မှုအတိုင်းသာ လုပ်ဆောင်လျှင်၊ သို့မဟုတ် ထိုအရာကို တွေ့ကြုံပြီး သိမြင်ရန် အချိန်ကို အသုံးချလျှင် ထိုအကြောင်းကို သင်တို့ အတိအကျ သိမြင်နိုင်စွမ်းရှိမည်လော။ သို့ဖြစ်လျှင် ဤအကြောင်းအရာက မည်သည့်သမ္မာတရားအကြောင်း ပြောသည်ကို သင်တို့သိမည်လော။ ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်းအားဖြင့် ဤအရာများကို အဖြေရှာနိုင်မည်လော။ (မရှာနိုင်ပါ။) “လူက သူ၏ အယူအဆများတွင် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု မှတ်ယူသောအရာများ” ဆိုသည့် စကား၏ တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပာယ်များကို ငါတို့ စတင်စဉ်းစားပြီး ထိုအရာအပေါ် သင်တို့၏ သိမြင်မှုက မည်မျှရှိသည်ကို ကြည့်မည်။ ရှေးဦးစွာ ငါတို့မိတ်သဟာယပြုမည့် ဤစကား၏ အရေးကြီးသောအပိုင်းက မည်သည့်အရာကို ပြောဆိုထားသနည်း။ သင်တို့ မသိနိုင်သလော။ ဤသည်မှာ စိတ်ကူးသက်သက် စကားတစ်ခုဖြစ်သလော။ ပဟေဠိပါဝင်နေသလော။ (ထိုအပိုင်းက လူတွင်ရှိသော အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးထင်မြင်မှုများကို ပြောဆိုထားပါသည်။) ဤသို့ပြောသည်မှာ အကြမ်းဖျင်းပုံစံဖြစ်သည်။ ဥပမာတစ်ခု ပေးလော့။ (လူက သူသည် စွန့်လွှတ်နိုင်သရွေ့၊ မိမိကိုယ်ကို အသုံးခံနိုင်သရွေ့၊ ဒုက္ခခံပြီး အဖိုးအခပေးဆပ်နိုင်သရွေ့ ဘုရားသခင်၏ လက်ခံမှုကို ရရှိနိုင်လိမ့်မည်ဟု သူ၏ အယူအဆများတွင် ယုံကြည်ပါသည်။ သားသမီးဝတ် ကျေပွန်ခြင်း၊ အမျိုးသမီးများက ၎င်းတို့၏ ခင်ပွန်းကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း၊ သားသမီးများကို ပျိုးထောင်ခြင်းတို့ကဲ့သို့သော ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုများလည်း ရှိပါသည်။ လူတို့သည် ဤအရာများကိုလည်း ကောင်းသောအရာများအဖြစ် မှတ်ယူကြပါ၏။) ပြောသွားသည့်အထဲမှ တချို့ကား မှန်သည်။ အဓိကအချက်ကို သင်တို့သဘောပေါက်ကြသလော။ ငါတို့၏ ခေါင်းစဉ်နှင့် သက်ဆိုင်သည့်အပိုင်း မည်သည့်အပိုင်းများရှိသနည်း။ (စွန့်လွှတ်ခြင်း၊ အသုံးခံခြင်း၊ ဒုက္ခခံခြင်း၊ အဖိုးအခပေးဆပ်ခြင်းတို့ ဖြစ်ပါသည်။) (သားသမီးဝတ် ကျေပွန်ခြင်း၊ အမျိုးသမီးများက ၎င်းတို့၏ ခင်ပွန်းကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း၊ သားသမီးများကို ပျိုးထောင်ခြင်းတို့ ဖြစ်ပါသည်။) ဟုတ်သည်။ ရှိသေးသလော။ (ဖာရိရှဲများကဲ့သို့ ဆက်ကပ်ခြင်း၊ စိတ်ရှည်ခြင်း၊ သည်းခံခြင်းတို့ကို ပြသခြင်းတို့ ဖြစ်ပါသည်။) နှိမ့်ချခြင်း၊ စိတ်ရှည်ခြင်း၊ သည်းခံခြင်းတို့သည် အသေးစိတ်ကျသော အပြုအမူဆိုင်ရာ ထုတ်ဖော်ပြသမှုနှင့် ဆိုရိုးစကားအနည်းငယ်တို့ဖြင့် သက်ဆိုင်သည်။ ဤသို့သော အကြောင်းအရာကို ငါတို့ မိတ်သဟာယဖွဲ့မည်ဖြစ်သောကြောင့် အတိအကျဖြစ်သော ဆိုရိုးစကားများကို အသုံးပြုပြီး အသေးစိတ် မိတ်သဟာယဖွဲ့ခြင်းသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်မည်။ မေးခွန်းအပေါ်တွင် ဤသို့ အာရုံစိုက်လျှင် လူတို့သည် ပို၍ မှန်ကန်တိကျသော နားလည်မှုကို ရလိမ့်မည်။ ယခုအချိန်တွင်မူ သင်တို့သည် မည်သည့်သဲလွန်စကိုမျှ မပေးနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ငါကပင် ဆက်လက်၍ မိတ်သဟာယပြုသွားမည်၊ အဆင်ပြေသလော။ (ပြေပါသည်။) တရုတ်၏ နှစ်ငါးထောင်ရှည်လျားသော ယဉ်ကျေးမှုသည် “ကျယ်ပြန့်ပြီး အလွန်လေးနက်သည်။” ကျော်ကြားသော ဆိုရိုးစကားမျိုးစုံ၊ ဗန်းစကားမျိုးစုံဖြင့် ပြည့်နှက်နေ၏။ ကွန်ဖြူးရှပ်၊ မန်စီးယပ်တို့ကဲ့သို့သော အမွှန်းတင်ထားသည့် “ရှေးပညာရှိများ” အများအပြားလည်းရှိသည်။ ၎င်းတို့က ကွန်ဖြူးရှပ်ဝါဒီနှင့်ဆိုင်သော တရုတ်အဆုံးအမများကို ဖန်တီးခဲ့ပြီး ထိုအဆုံးအမများသည် တရုတ်ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု၏ အဓိကအပိုင်းတွင် ပါဝင်လေသည်။ တရုတ်ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုတွင် လူတို့၏ မျိုးရိုးအစဉ်အဆက်က ဖန်တီးသော ဘာသာစကား၊ ဝေါဟာရနှင့် ဆိုရိုးစကားများစွာရှိသည်။ ၎င်းတို့အထဲမှ တချို့က ရှေးကာလကို သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုသည်။ တချို့က မညွှန်းဆိုပေ။ ၎င်းတို့အထဲမှ တချို့က သာမန်လူများထံမှ လာသည်။ တချို့က နာမည်ကြီးသူများထံမှလာသည်။ သင်တို့အနေဖြင့် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုကို များစွာ မနှစ်သက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ယုတ်ညံ့သော ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုကို ရှောင်ရှားခြင်း၊ သို့မဟုတ် သင်တို့သည် ငယ်ရွယ်လွန်းသဖြင့် တရုတ်၏ “ကျယ်ပြန့်ပြီး အလွန်လေးနက်သည့်” ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုကို အလေးအနက် လေ့လာခြင်း၊ သို့မဟုတ် သုတေသနပြုခြင်းကို ယခုတိုင် မလုပ်ဆောင်ရသေးခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သင်တို့သည် ထိုအကြောင်းကို မသိကြသေးခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဤသို့သောအရာများကို နားမလည်ကြသေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အမှန်တကယ်တွင် ကောင်းသောအရာဖြစ်၏။ လူတစ်ဦးသည် နားလည်ချင်မှနားလည်မည် ဖြစ်သော်လည်း သူ၏ စဉ်းစားပုံနှင့် အယူအဆများမှာ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုနှင့်သက်ဆိုင်သော အရာများ၏ မသိစိတ်တွင် စွဲမှတ်အောင် သွန်သင်ခြင်းနှင့် စွဲကပ်ခြင်းကို ခံထားရသည်။ အဆုံးတွင် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် သတိမထားမိဘဲ ထိုအရာများအတိုင်း အသက်ရှင်လာကြသည်။ ဘိုးဘေးဘီဘင်များမှတစ်ဆင့် လက်ဆင့်ကမ်းလာကြသည့် ထိုအရာ၊ ဆိုလိုသည်မှာ လူ၏ ဘိုးဘေးဘီဘင်များမှတစ်ဆင့် လက်ဆင့်ကမ်းလာသော ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုသည် လူက မည်သို့စကားပြောသင့်သည်၊ မည်သို့ဆောင်ရွက်သင့်သည်၊ မည်သို့ကျင့်ကြံပြုမူသင့်သည်တို့နှင့်ပတ်သက်သည့် အဆိုမျိုးစုံကို ထုတ်ပြန်လေသည်။ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု၏ အမျိုးမျိုးသော အဆိုအမိန့်များနှင့်ပတ်သက်လျှင် လူတို့၌ မတူညီသော နားလည်မှုများနှင့် အမြင်များရှိနိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုနှင့်သက်ဆိုင်သည့် ထိုသို့သောအရာများနှင့်ပတ်သက်လျှင်မူ အများအားဖြင့် သေချာနေကြသည်။ ဤလေ့လာမှုမှတစ်ဆင့် ငါတို့မြင်နိုင်သည်မှာ လူသားမျိုးနွယ်၏ ဘဝနှင့် ဖြစ်တည်မှုအပေါ်၊ လူများ၊ အမှုအရာများနှင့်သက်ဆိုင်သည့် လူသားမျိုးနွယ်၏ အမြင်အပေါ်၊ လူသားမျိုးနွယ်၏ ကျင့်ကြံပြုမူမှုနှင့် လုပ်ဆောင်မှုအပေါ် လွှမ်းမိုးသည့် အရင်းအမြစ်အားလုံးသည် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုနှင့်သက်ဆိုင်သော အရာများဖြစ်ကြောင်းပင်။ လူသားမျိုးနွယ်၏ အမျိုးမျိုးသော လူမျိုးစုများသည် ၎င်းတို့စောင့်ထိန်းသော ကိုယ်ကျင့်တရား စံနှုန်းများ၊ ကိုယ်ကျင့်တရား စံသတ်မှတ်ချက်များနှင့်ပတ်သက်သော ၎င်းတို့၏ အဆိုအမိန့်များတွင် ကွဲပြားကြသော်လည်း ထိုအရာများနောက်ကွယ်ရှိ အကြမ်းဖျင်းအယူအဆများမှာမူ တူညီကြသည်။ ယနေ့တွင် ငါတို့သည် ထိုအရာအနည်းငယ်ကို အသေးစိတ် မိတ်သဟာယပြုပြီး စိတ်ဖြာလေ့လာကြမည်။ မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု လူက မှတ်ယူသော အရာရာတိုင်းကို ငါတို့ပြောဆိုပြီး စိတ်ဖြာလေ့လာနိုင်မည် မဟုတ်သော်လည်း ၎င်းတို့၏ အကြမ်းဖျင်းအကြောင်းအရာသည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားခြင်း၏ အဓိပ္ပာယ်သတ်မှတ်ချက်ကို ဆွေးနွေးထားသော ရှုထောင့်နှစ်ခုထက် မပိုပေ။ လူများနှင့် အမှုအရာများအပေါ် လူတစ်ဦး၏ အမြင်နှင့် မိမိကိုယ်ကို ကျင့်ကြံပြုမူပြီး လုပ်ဆောင်ပုံတို့ဖြစ်သည်။ တစ်ခုက အမြင်များဖြစ်ပြီး အခြားတစ်ခုက အပြုအမူများဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူသည် သူ၏ အယူအဆများတွင် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု မှတ်ယူသောအရာများမှတစ်ဆင့် ကမ္ဘာလောက၏ လူများနှင့် ဖြစ်ရပ်များကို ရှုမြင်သိမှတ်ကြောင်း၊ ထိုအရာများကို သူကျင့်ကြံပြုမူပြီး လုပ်ဆောင်သည့် အခြေခံအုတ်မြစ်၊ အခြေပြုချက်၊ စံသတ်မှတ်ချက်တို့အဖြစ် မှတ်ယူကြောင်း ဆိုလိုသည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် အတိအကျဆိုရပါက ဤကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်သောအရာများမှာ မည်သည့်အရာများဖြစ်သနည်း။ အကျယ်တဝင့် ရှင်းပြရလျှင် လူက သူ၏ အယူအဆများတွင် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု မှတ်ယူသောအရာများသည် လူကို ကောင်းမွန်စွာ ပြုမူစေသည့်၊ ကောင်းသော လူ့ကိုယ်ကျင့်တရားများနှင့် ကိုယ်ကျင့်စရိုက်တို့ ရှိစေသည့် သတ်မှတ်ချက်များမှလွဲပြီး အခြားမဟုတ်ပေ။ ဤအရာနှစ်ခုဖြစ်သည်။ စဉ်းစားကြည့်လော့။ အခြေခံအားဖြင့် ထိုအရာနှစ်ခုဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) တစ်ခုက ကောင်းသော အပြုအမူဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ခုက လူ့ကိုယ်ကျင့်စရိုက်နှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားများဖြစ်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်သည် လူတစ်ယောက်က အသက်ရှင်နေထိုင်သည့် လူ့သဘာဝနှင့် သူကျင့်ကြံပြုမူသည့်ပုံစံကို တိုင်းတာရန် စံနှုန်းများအဖြစ် အချက်နှစ်ချက်ကို အခြေခံအားဖြင့် သတ်မှတ်ထားသည်။ တစ်ချက်မှာ လူအနေဖြင့် အပြင်ပန်းတွင် ကောင်းစွာ ပြုမူရန် သတ်မှတ်ချက်ဖြစ်ပြီး အခြားတစ်ချက်မှာ လူသည် ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့်ညီစွာ ပြုမူဆောင်ရွက်ရန် သတ်မှတ်ချက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် လူတစ်ယောက်၏ ကောင်းမြတ်ခြင်းကို တိုင်းတာရန်အတွက် ဤနှစ်ချက်ကို အသုံးပြုကြသည်။ လူတစ်ယောက်၏ ကောင်းမြတ်ခြင်းကို တိုင်းတာရန်အတွက် ဤနှစ်ချက်ကို ၎င်းတို့အသုံးပြုသောကြောင့် ထိုအဖြစ်ကို အကြောင်းပြု၍ လူတို့၏ အပြုအမူနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားများကို ဝေဖန်အကဲဖြတ်သည့် စံနှုန်းများပေါ်ထွက်လာသည်။ ထိုစံနှုန်းများ ပေါ်ထွက်လာသည်နှင့်အမျှ လူတို့သည် လူ၏ အကျင့်စာရိတ္တ၊ သို့မဟုတ် အပြုအမူနှင့်ပတ်သက်သော အဆိုအမိန့်မျိုးစုံကို အလိုအလျောက် စတင်ကြားလာရတော့သည်။ မည်သည့်အသေးစိတ် ဆိုရိုးစကားများ ရှိသနည်း။ သင်တို့သိသလော။ ဥပမာ ရိုးရှင်းသောအရာတစ်ခုအနေဖြင့် လူတို့၏ အပြုအမူကို တိုင်းတာရန်အတွက် မည်သည့်စံနှုန်းများနှင့် ဆိုရိုးစကားများရှိသနည်း။ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်း၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး ယဉ်ကျေးမှုရှိခြင်းတို့ဖြစ်ကာ ဤအရာတို့သည် အပြင်ပန်း အပြုအမူများနှင့် ဆိုင်သည်။ ရည်မွန်ခြင်းလည်း ပါဝင်သလော။ (ပါဝင်ပါသည်။) ကျန်သည့်အရာများက အနည်းနှင့်အများ ဆင်တူသည်။ ပြီးလျှင် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါက မည်သည့်စကားများနှင့် အဆိုအမိန့်များမှာ လူ၏ အပြုအမူကို တိုင်းတာရန်အတွက် စံနှုန်းများဖြစ်သည်၊ မည်သည့်အဆိုအမိန့်များမှာ လူ၏ ကိုယ်ကျင့်တရားများကို တိုင်းတာရန်အတွက် စံနှုန်းများဖြစ်သည်ကို သင်တို့သိလိမ့်မည်။ ယခုတွင် “အမျိုးသမီးတစ်ယောက်သည် အကျင့်သီလကောင်းရမည်။ ကြင်နာ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ကာ ကိုယ်ကျင့်တရားရှိရမည်” ဆိုသည်မှာ ပြင်ပ အပြုအမူ၊ သို့မဟုတ် ကိုယ်ကျင့်တရားများအတွက် စံနှုန်းတစ်ခုဖြစ်သလော။ (ယင်းသည် ကိုယ်ကျင့်တရားများ၊ ကျင့်ဝတ်များနှင့် သက်ဆိုင်ပါသည်။) သဘောထားကြီးခြင်းကရော အဘယ်သို့နည်း။ (ယင်းသည်လည်း ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့် သက်ဆိုင်ပါသည်။) မှန်ပေ၏။ ဤအရာများသည် ကိုယ်ကျင့်တရားများနှင့်၊ လူ၏ ကိုယ်ကျင့်စရိုက်နှင့် သက်ဆိုင်သည်။ လူ၏ အပြုအမူနှင့် သက်ဆိုင်သည့် အဓိက အဆိုအမိန့်များမှာ ရည်မွန်ခြင်း၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး ယဉ်ကျေးမှုရှိခြင်း၊ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းတို့ကဲ့သို့သော အရာများဖြစ်သည်။ ဤအရာများအားလုံးသည် လူက သူ၏ အယူအဆများတွင် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု ထင်သောအရာများဖြစ်သည်။ ထိုအရာများသည် အပြုသဘောဆောင်သည်ဟုလည်းကောင်း၊ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု၏ အဆိုအမိန့်များကို အခြေခံထားသည်ဟုလည်းကောင်း၊ သို့မဟုတ် အနည်းဆုံးအနေဖြင့် အသိစိတ်၊ ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့်ညီပြီး အပျက်သဘောဆောင်သောအရာများ မဟုတ်ဟုလည်းကောင်း လူက ယုံကြည်သောအရာများဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် ငါတို့ပြောနေသောအရာများမှာ လူတို့က အကြမ်းဖျင်းအနေဖြင့် မှန်ကန်ပြီး ကောင်းမွန်သည်ဟု အသိအမှတ်ပြုသော အရာများဖြစ်သည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ငါယခုပြောခဲ့သည့် အရာသုံးခုအပြင် လူ၏ ကောင်းသောအပြုအမူနှင့် ပတ်သက်သည့် အခြားမည်သည့်အဆိုအမိန့်များရှိသနည်း။ (လူကြီးသူမများကို ရိုသေလေးစားပြီး ငယ်ရွယ်သူများကို ဂရုစိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။) လူကြီးသူမများကို ရိုသေလေးစားပြီး ငယ်ရွယ်သူများကို ဂရုစိုက်ခြင်း၊ ဖော်ရွေတတ်ခြင်း၊ ပေါင်းသင်းရ လွယ်ကူခြင်း၊ ဤအရာအားလုံးသည် လူတို့ အတော်အတန် ရင်းနှီးပြီး နားလည်သောအရာများဖြစ်သည်။ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်း၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး ယဉ်ကျေးမှုရှိခြင်း၊ ရည်မွန်ခြင်း၊ လူကြီးသူမများကို ရိုသေလေးစားပြီး ငယ်ရွယ်သူများကို ဂရုစိုက်ခြင်း၊ ဖော်ရွေတတ်ခြင်း၊ ပေါင်းသင်းရ လွယ်ကူခြင်းဟူသော ဤအပြုအမူများရှိသူတိုင်းသည် လူကောင်းဖြစ်သည်၊ ကြင်နာတတ်သောသူဖြစ်သည်၊ လူ့သဘာဝရှိသူဖြစ်သည်ဟု လူ့စိတ်တွင် ယုံကြည်ကြသည်။ လူတိုင်းက သူတစ်ပါးတို့ကို ၎င်းတို့၏ အပြုအမူအပေါ် အခြေခံပြီး တိုင်းတာကြသည်။ လူတစ်ယောက်၏ ကောင်းမြတ်ခြင်းကို သူ၏ အပြင်ပန်းအပြုအမူဖြင့် အကဲဖြတ်ကြ၏။ လူတစ်ယောက်က ရည်မွန်ယဉ်ကျေးပြီး လူ့သဘာဝရှိမရှိ၊ အပြန်အလှန်ဆက်ဆံရန်နှင့် ယုံကြည်ရန် ထိုက်တန်ခြင်းရှိမရှိကို လူတို့သည် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု၏ အတွေးများ၊ အယူအဆများနှင့် ၎င်းတို့မြင်နိုင်သည့် ထိုသူ၏ အပြုအမူများအရ အကဲဖြတ်ကာ ဆုံးဖြတ်၍ တိုင်းတာကြသည်။ လူတို့သည် ရုပ်ဝတ္ထုလောကကို ထိုးထွင်းသိမြင်နိုင်စွမ်းရှိသလော။ အနည်းငယ်မျှပင် မရှိပေ။ လူတို့သည် လူတစ်ယောက်က ကောင်းသည်၊ ဆိုးသည်ကို၊ သို့မဟုတ် မည်သို့သောသူမျိုးဖြစ်သည်ကို သူ၏ အပြုအမူအားဖြင့်သာ ဝေဖန်အကဲဖြတ်ပြီး ခွဲခြားသိမြင်နိုင်သည်။ လူတစ်ယောက်နှင့် အပြန်အလှန်ဆက်ဆံခြင်း၊ စကားပြောခြင်း၊ ပူးတွဲလုပ်ဆောင်ခြင်းတို့အားဖြင့်သာ လူတို့သည် ဤအရာများကို ကြည့်ရှုလေ့လာပြီး ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ သင်၏ တိုင်းတာမှုများတွင် “အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်း”၊ “ဖော်ရွေတတ်ခြင်း”၊ “လူကြီးသူမများကို ရိုသေလေးစားပြီး ငယ်ရွယ်သူများကို ဂရုစိုက်ခြင်း” တို့ကဲ့သို့သော အဆိုအမိန့်များကို အတိအလင်း အသုံးပြုသည်ဖြစ်စေ၊ အသုံးမပြုသည်ဖြစ်စေ သင့်တိုင်းတာမှုများ၏ စံနှုန်းများသည် ဤအဆိုအမိန့်များကို မကျော်လွန်ပေ။ လူတစ်ယောက်သည် အခြားလူ၏ စိတ်တွင်း၌ ရှိသောအရာများကို မမြင်နိုင်သောအခါ ထိုသူကောင်းသည်၊ ဆိုးသည်၊ မြင့်မြတ်သည်၊ ယုတ်မာသည်ဆိုသည်ကို ထိုသူ၏ အပြုအမူနှင့် လုပ်ရပ်များကို ကြည့်ရှုလေ့လာခြင်း၊ အပြုအမူအတွက် ဤစံသတ်မှတ်ချက်များကို အသုံးပြုခြင်းအားဖြင့် တိုင်းတာသည်။ ဤအရာတို့သည် အခြေခံအားဖြင့် ၎င်းတို့အသုံးပြုသည့် အရာအားလုံးဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြစ်သည် မဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ယခု အကြမ်းဖျဉ်းဖော်ပြခဲ့သော အဆိုအမိန့်များကို အခြေခံကြည့်လျှင် လူသားမျိုးနွယ်တွင် မည်သည့်တိုင်းတာမှုစံနှုန်းများရှိသနည်း။ လူသားမျိုးနွယ်၏ အယူအဆများတွင် ကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်သည်ဟု မှတ်ယူသောအရာများက မည်သည့်အရာများဖြစ်သနည်း။ ငါတို့၏ မိတ်သဟာယပြုခြင်းနှင့် စိတ်ဖြာလေ့လာခြင်းကို အကျင့်စာရိတ္တနှင့်ဆိုင်သော အရာများဖြင့် အစပြုခြင်းထက် လူ၏ အပြုအမူတွင် သူပွင့်အံထုတ်ပြပြီး ပေါ်လွင်ထင်ရှားစေသည့် ကောင်းမွန်သော၊ မှန်ကန်သော၊ အပြုသဘောဆောင်သောအရာများဖြင့် အစပြုကြစို့။ ဤအရာများသည် အမှန်ပင် အပြုသဘောဆောင်သောအရာများ ဟုတ်မဟုတ်ကို ကြည့်ကြပါစို့။ ဤသို့ဆိုလျှင် ငါတို့စာရင်းပြုစုခဲ့သော အဆိုအမိန့်များတွင် သမ္မာတရားနှင့်သက်ဆိုင်သော အရာတစ်ခုတလေရှိသလော။ ၎င်းတို့၏ အကြောင်းအရာတစ်ခုတလေက သမ္မာတရားနှင့် ညီသလော။ (မညီပါ။) လူတစ်ယောက်၏ လိုက်စားမှုသည် ထိုသို့သောသူဖြစ်ရန်၊ ထိုသို့သော အပြုအမူများနှင့် ထိုသို့သော အပြင်ပန်းအသွင်သဏ္ဌာန် ရှိသည့်သူဖြစ်ရန်ဆိုလျှင် ထိုသူသည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားနေခြင်း ဖြစ်သလော။ ထိုသူလိုက်စားသောအရာသည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားမှုနှင့် ဆက်နွှယ်နေသလော။ ဤအပြုအမူများကို ပိုင်ဆိုင်သောသူတစ်ယောက်သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး လိုက်စားနေခြင်းဖြစ်သလော။ အစစ်မှန်ဆုံးသော အဓိပ္ပာယ်အရဆိုလျှင် ဤအပြုအမူများနှင့် ထုတ်ဖော်ပြသမှုများကို ပိုင်ဆိုင်သောသူတစ်ယောက်သည် လူကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သလော။ အဖြေမှာ မဟုတ်ပေ။ ထိုသူသည် လူကောင်းတစ်ယောက်မဟုတ်။ ဤအရာကို ရှင်းလင်းစွာ မြင်နိုင်သည်။

အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိရမည်ဆိုသည့် အဆိုအမိန့်ကို ဦးစွာ ကြည့်ကြစို့။ “အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်း” ဟူသည့် အဆိုအမိန့်က ၎င်းဘာသာဆိုလျှင် မည်သည့်အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်ကို ပြောလော့။ (ယင်းသည် အတော်အတန် လျော်ကန်သင့်မြတ်ပြီး ယဉ်ကျေးသောသူကို ဖော်ပြပါသည်။) “လျော်ကန်သင့်မြတ်သည်” ဆိုသည်မှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ (အတော်အတန် စည်းကမ်းရှိသည်ကို ဆိုလိုပါသည်။) မှန်သည်။ ဤသို့သောသူသည် မည်သည့်စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာသနည်း။ သင်၏ အဖြေက တိကျလေလေ၊ ဤအမှုအရာနှင့် အနှစ်သာရအပေါ် သင်၏ နားလည်မှုက နှံ့စပ်လေလေဖြစ်မည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် စည်းကမ်းရှိသည်ဆိုသည်မှာ မည်သည့်အဓိပ္ပာယ်နည်း။ ဥပမာတစ်ခု ပြမည်။ စားသောက်သောအခါတွင် မျိုးဆက်သစ် လူငယ်များသည် မိမိထက် အသက်ကြီးသူများက မထိုင်ရသေးမီ မထိုင်ရပေ။ ပြီးလျှင် လူကြီးများက စကားမပြောသောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် တိတ်ဆိတ်စွာ နေရသည်။ လူကြီးများအတွက် ချန်ထားသော အစားအစာများကို လူကြီးများက ခွင့်မပြုလျှင် မည်သူမျှ မစားရပေ။ ထို့အပြင် အစာစားနေစဉ်တွင် စကားမပြောရ၊ သို့မဟုတ် သွားမပေါ်စေရ၊ သို့မဟုတ် ကျယ်လောင်စွာ မရယ်ရ၊ သို့မဟုတ် ပါးစပ်မှ အသံမမြည်ရ၊ သို့မဟုတ် ထမင်းပန်းကန်ထဲတွင် ရှုပ်ပွနေအောင် လှန်လှောမွှေနှောက်မနေရ။ လူကြီးများက စားပြီးသောအခါ လူငယ်များက စားသောက်နေသည်ကို ချက်ချင်းရပ်ပြီး ထရပ်ရသည်။ လူကြီးများကို ၎င်းတို့လိုက်လံပို့ဆောင်ပြီးသည့်အခါမှသာ ဆက်လက်၍ စားသောက်နိုင်သည်။ ဤသည်မှာ စည်းကမ်းများကို လိုက်နာခြင်းမဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤစည်းကမ်းများသည် အိမ်တိုင်း၊ အိမ်ထောင်စုတိုင်းတွင်၊ မျိုးနွယ်တိုင်းနှင့် မျိုးရိုးတိုင်းရှိ မိသားစုများတွင် အနည်းနှင့်အများဆိုသလို ရှိသည်။ လူအားလုံးတို့သည် ဤစည်းကမ်းများကို အနည်းနှင့်အများဆိုသလို လိုက်နာကြ၍ ထိုသို့လိုက်နာသောအခါတွင် ထိုစည်းကမ်းများ၏ ကန့်သတ်ခြင်းကို ခံရလေသည်။ မိသားစုအမျိုးမျိုးတွင် မတူညီသော စည်းကမ်းများရှိကြသည်။ ထိုစည်းကမ်းများကို ချမှတ်သောသူမှာ မည်သူနည်း။ လွန်လေပြီးသော ခေတ်အမျိုးမျိုးရှိ ထိုမိသားစု၏ ဘိုးဘေးဘီဘင်များနှင့် ရိုသေလေးစားဖွယ်ရာ လူကြီးသူမများက ချမှတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အရေးကြီးသော အားလပ်ရက်များနှင့် အထိမ်းအမှတ်နေ့ရက်များကို ကျင်းပသောအခါတွင် ထိုစည်းကမ်းများသည် အထူးအရေးပါ၏။ ထိုအချိန်တွင်မူ လူတိုင်းက ထိုစည်းကမ်းများကို လိုက်နာရသည်။ မည်သူ့အတွက်မျှ ခြွင်းချက်မထားပေ။ လူတစ်ယောက်က စည်းမျဉ်းများကို ချိုးဖျက်လျှင်၊ သို့မဟုတ် ချိုးဖောက်လျှင် သူသည် မိသားစု၏ ပြစ်တင်ရှုတ်ချမှုများဖြင့် ပြင်းထန်စွာ အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း ခံရမည်ဖြစ်သည်။ တချို့ဆိုလျှင် မိသားစုပူဇော်ရာစင်တွင် ဒူးထောက်တောင်းပန်ခြင်းပင် ပြုလုပ်ရနိုင်သည်။ စည်းမျဉ်းများဆိုသည်မှာ ယင်းတို့ပင် ဖြစ်သည်။ ငါတို့ ယခုပြောခဲ့သည့်အရာသည် အကြင်အိမ်ထောင်စု၊ သို့မဟုတ် အကြင်မိသားစုတစ်စုတွင် ကျင့်သုံးနိုင်သော စည်းမျဉ်းတချို့မျှသာ ဖြစ်သည်။ ဤသို့သော စည်းမျဉ်းများသည် “လျော်ကန်သင့်မြတ်ခြင်း” အဓိပ္ပာယ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) လူတစ်ယောက်က လျော်ကန်သင့်မြတ်ခြင်းရှိမရှိ ထိုသူစားသောက်သည်ကို ကြည့်ရုံမျှဖြင့် သိရှိနိုင်သည်။ စားသောအခါတွင် ပါးစပ်မှ အသံမြည်လျှင်၊ သို့မဟုတ် တို့ကနန်းဆိတ်ကနန်း စားလျှင်၊ သို့မဟုတ် သူတစ်ပါးတို့ကို အစဉ်သဖြင့် တစ်လုတ်တစ်ဖဲ့ လိုက်မြည်းခိုင်းနေပြီး အစာစားစဉ်တွင် စကားပြောလျှင်၊ ကျယ်လောင်စွာ ရီမောလျှင်၊ ထို့အပြင် အချို့သော အခြေအနေများ၌ ၎င်းတို့စကားပြောနေသည့်သူကို အစာစားသည့် တူဖြင့် ထိုးညွှန်ပြနေလျှင် ဤအရာများအားလုံး၌ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ လျော်ကန်သင့်မြတ်မှုမရှိခြင်းကို ထုတ်ဖော်ပြသနေခြင်းဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်က လျော်ကန်သင့်မြတ်မှုမရှိဟု ပြောဆိုခြင်းသည် အခြားလူများက ထိုသူ၏ အပြုအမူနှင့်ပတ်သက်၍ ထိုသူကို ဆိုဆုံးမသည်၊ မေးခွန်းထုတ်သည်၊ စက်ဆုပ်သည်ဟု သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုသည်။ လျော်ကန်သင့်မြတ်သောသူများမှာမူ အစာစားသောအခါတွင် စကားမပြောပေ၊ သို့မဟုတ် တခစ်ခစ်မရီပေ၊ သို့မဟုတ် အစားအစာကို တို့ကနန်းဆိတ်ကနန်း မစားပေ၊ သို့မဟုတ် အခြားသူများကို တစ်လုတ်တစ်ဖဲ့ မမြည်းခိုင်းပေ။ ၎င်းတို့သည် အတော်ပင် စည်းကမ်းရှိသည်။ အခြားလူများက ထိုသူတို့၏ အပြုအမူနှင့် လုပ်ဆောင်မှုကို မြင်ပြီး ထိုအရာကို အခြေခံကာ ဤသည်မှာ လျော်ကန်သင့်မြတ်သောသူဖြစ်သည်ဟု ပြောကြ၏။ ထိုသူတို့၏ ဤလျော်ကန်သင့်မြတ်မှုကြောင့် အခြားလူများ၏ လေးစားမှု၊ အထင်ကြီးမှုအပြင် ၎င်းတို့၏ ချစ်ခင်နှစ်သက်မှုကိုပါ ရရှိသည်။ ဤသည်မှာ လျော်ကန်သင့်မြတ်ခြင်းတွင် ရှိသောအရာ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် လျော်ကန်သင့်မြတ်ခြင်းဆိုသည်မှာ အမှန်တွင် မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ “လျော်ကန်သင့်မြတ်ခြင်း” သည် လူတို့၏ အပြုအမူနှင့်သာ သက်ဆိုင်သည်ဟု ငါတို့ဆိုခဲ့သည်။ ဤပြီးခဲ့သော ဥပမာများကို ကြည့်လျှင် အစားစားသောအခါ၌ လူကြီးများကို ဦးစားပေးရန် စီစဉ်ထားရှိမှုတစ်ခု ရှိသည်။ လူတိုင်းက စည်းကမ်းများနှင့်အညီ ၎င်းတို့၏ နေရာများကို ယူရမည်။ နေရာမှား၍ မထိုင်ရပေ။ လူကြီးများရော မျိုးဆက်သစ် လူငယ်များပါ မိသားစု စည်းကမ်းများကို လိုက်နာကြသည်။ မည်သူမျှ ချိုးဖောက်၍ မရပေ။ ၎င်းတို့သည် အလွန်ပင် စည်းကမ်းရှိသည့်ပုံစံ၊ အလွန်ရည်မွန်သည့်ပုံစံ၊ အလွန်မြင့်မြတ်သည့်ပုံစံ၊ အလွန်ဂုဏ်ရှိသည့်ပုံစံ ရှိကြသည်။ သို့တိုင်အောင် ၎င်းတို့သည် မည်မျှပင် ဤပုံစံရှိပါစေ အားလုံးက အပြင်ပန်း အပြုအမူကောင်းများသာ ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများနှင့် သက်ဆိုင်သလော။ မသက်ဆိုင်ပေ။ ယင်းသည် လူတို့၏ အပြင်ပန်း အပြုအမူများကို တိုင်းတာသည့် စံနှုန်းတစ်ခုထက် မပိုပေ။ မည်သည့်အပြုအမူများဖြစ်သနည်း။ အဓိကအားဖြင့် ၎င်းတို့၏ အပြောနှင့် အလုပ်တို့ဖြစ်သည်။ ဥပမာ အစာစားသောအခါတွင် စကားမပြောသင့်၊ သို့မဟုတ် အစာဝါးသောအခါတွင် အသံမထွက်သင့်။ အစာစားရန် ထိုင်သောအခါ မည်သူက အရင်ဆုံးထိုင်ရမည်ဆိုသည်နှင့်ပတ်သက်ပြီး အစီအစဉ်တစ်ခုရှိသည်။ အကြမ်းဖျင်းအနေဖြင့် မတ်တတ်ရပ်ပြီး ထိုင်ရန် သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော နည်းလမ်းများရှိသည်။ ဤအရာများအားလုံးသည် အပြုအမူများ၊ ပြင်ပအပြုအမူများထက် မပိုပေ။ ဤအရာအားလုံးပင်ဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြစ်ရာ လူတို့သည် ဤစည်းမျဉ်းများကို အမှန်တကယ် လိုက်နာလိုစိတ် ရှိကြသလော။ ဤအရေးကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ပြီး လူတို့က မည်သို့စဉ်းစားကြသနည်း။ မည်သို့ခံစားရသနည်း။ ဤအရေးမပါသော စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာခြင်းသည် လူတို့အတွက် အကျိုးဖြစ်သလော။ ၎င်းတို့အား ဘဝတွင် တိုးတက်မှုကို ပေးအပ်သလော။ ဤအရေးမပါသော စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာခြင်းတွင် မည်သည့်ပြဿနာရှိသနည်း။ ထိုသို့လိုက်နာခြင်းက အမှုအရာများနှင့် အသက်စိတ်သဘောထားအပေါ် လူတစ်ယောက်၏ အမြင်တွင် ပြောင်းလဲမှုရှိမရှိဆိုသည့် ကိစ္စနှင့် သက်ဆိုင်သလော။ လုံးဝ မသက်ဆိုင်ပေ။ လူတို့၏ အပြုအမူနှင့်သာ သက်ဆိုင်သည်။ ယင်းသည် လူတို့၏ အပြုအမူအပေါ် သတ်မှတ်ချက်အနည်းငယ်ကိုသာ ချမှတ်သည်။ မည်သည့်စည်းမျဉ်းများကို လူတို့ပြည့်မီပြီး လိုက်နာရမည်ဆိုသည်နှင့်သက်ဆိုင်သော သတ်မှတ်ချက်များဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်က ဤစည်းမျဉ်းများကို မည်သို့ထင်မြင်ကောင်းထင်မြင်ပါစေ၊ ဤစည်းမျဉ်းများကို မုန်းတီးစက်ဆုပ်ခြင်းပင် ဖြစ်ပါစေ သူ၏ မိသားစုနှင့် ဘိုးဘေးဘီဘင်များကြောင့်၊ သူ၏ အိမ်တွင်း စည်းကမ်းကျင့်ဝတ်ကြောင့် ဤစည်းကမ်းများ၏ ချည်နှောင်ခြင်းကို ခံရလျက် အသက်ရှင်ဖို့မှလွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိပေ။ သို့တိုင်အောင် ဤစည်းမျဉ်းများနှင့်ပတ်သက်ပြီး လူတို့တွင် မည်သည့်အသေးစိတ် အတွေးများရှိသည်၊ သို့မဟုတ် လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ အတွေးတွင် ထိုစည်းကမ်းများကို မည်သို့ရှုမြင်ပြီး မှတ်ယူသည်ကို စုံစမ်းစစ်ဆေးဖို့၊ သို့မဟုတ် ထိုစည်းကမ်းများအပေါ် ၎င်းတို့၏ အမြင်နှင့် သဘောထားတို့ကို စုံစမ်းစစ်ဆေးဖို့ မည်သူကမျှ မလုပ်ဆောင်ပေ။ ဤသတ်မှတ်ထားသော နယ်ပယ်တွင် ကောင်းသောအပြုအမူကို ထုတ်ဖော်ပြသပြီး ဤစည်းကမ်းများကို လိုက်နာလျှင် သင့်အတွက် လုံလောက်နေသည်။ ဤသို့လုပ်ဆောင်သောသူတို့သည် လျော်ကန်သင့်မြတ်သောသူများ ဖြစ်သည်ဟူ၏။ “အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်း” သည် လူတို့၏ အပြုအမူအပေါ်ကိုသာ တောင်းဆိုမှုအမျိုးမျိုး လုပ်ဆောင်သည်။ ယင်းကို လူတို့၏ အပြုအမူကို ဘောင်ခတ်ရန်သာ အသုံးပြုသည်။ ထိုင်သောအခါ၊ ထသောအခါတွင် လူတို့၏ ကိုယ်နေဟန်ထား၊ ကိုယ်ခန္ဓာလှုပ်ရှားမှုများ၊ ၎င်းတို့၏ အာရုံခံ အင်္ဂါများ၏ ဟန်အမူအရာများ၊ ၎င်းတို့၏ မျက်လုံးများက မည်သည့်ပုံစံရှိရမည်၊ ပါးစပ်က မည်သို့လှုပ်ရမည်၊ ခေါင်းကမည်သို့ လှည့်ရမည် အစရှိသည်တို့ အကျုံးဝင်သော အပြုအမူများဖြစ်သည်။ ယင်းသည် လူတို့အား အပြင်ပန်း အပြုအမူအတွက် စံနှုန်းတစ်ခုကို ပေးပြီး ၎င်းတို့၏ စိတ်၊ စိတ်သဘောထားနှင့် ၎င်းတို့လူ့သဘာဝ၏ အနှစ်သာရကို ဂရုမစိုက်ပေ။ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းတို့အတွက် စံနှုန်းမှာ ထိုသို့ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဤစံနှုန်းဖြင့် ကိုက်ညီလျှင် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသောသူ ဖြစ်သည်။ သင်သည် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းဟူသည့် အပြုအမူကောင်းကို ပိုင်ဆိုင်လျှင် သူတစ်ပါးတို့၏ အမြင်တွင် အထင်ကြီးလေးစားမှုနှင့် ထိုက်တန်သောသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြစ်သည် မဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသို့ဖြစ်ရာ ဤအဆိုအမိန့်သည် လူ၏ အပြုအမူကို အာရုံစိုက်သလော။ (စိုက်ပါသည်။) အမှန်တကယ်တွင် ဤအပြုအမူဆိုင်ရာ စံနှုန်းကို မည်သည့်နေရာတွင် အသုံးပြုသနည်း။ အဓိကအားဖြင့် လူတစ်ယောက်က လျော်ကန်သင့်မြတ်ပြီး စည်းကမ်းကောင်းခြင်းရှိမရှိ၊ သူတစ်ပါးတို့နှင့် ဆက်ဆံရာတွင် ၎င်းတို့၏ အထင်ကြီးလေးစားမှုကို ရရှိနိုင်ခြင်းရှိမရှိ၊ အထင်ကြီးဖို့ ထိုက်တန်ခြင်းရှိမရှိကို တိုင်းတာရန် အသုံးပြုသည်။ လူတို့ကို ဤသို့တိုင်းတာခြင်းသည် သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများနှင့် လုံးလုံးလျားလျား ကွဲလွဲနေသည်။ ဤသည်မှာ အရေးမပါပေ။

ယခု ငါတို့၏ မိတ်သဟာယသည် အဓိကအားဖြင့် လူတစ်ယောက်၏ ရည်မွန်ယဉ်ကျေးခြင်းနှင့်သက်ဆိုင်သည်။ “အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိပါ” ဟူသည့် အဆိုအမိန့်က ပြဋ္ဌာန်းထားသည့် သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ “အသိတရားရှိခြင်း” ဆိုသည်မှာ မည်သည့်အရာကို ရည်ညွှန်းသနည်း။ (မွန်ရည်မှုနှင့် ကျင့်ဝတ်ထုံးတမ်းကို နားလည်ကြောင်း ပြသခြင်းဖြစ်ပါသည်။) ဤသည်မှာ အနည်းငယ် အပေါ်ယံဆန်သော်လည်း ယင်း၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ “အသိတရားရှိခြင်း” ဟူသည်မှာ အကျိုးအကြောင်းကို မြင်သည်အထိ ယဉ်ကျေးမှုရှိခြင်း၊ အကျိုးအကြောင်းကို လိုလိုလားလား လက်ခံနိုင်ခြင်းကို မဆိုလိုသလော။ ငါတို့သည် ဤအရာကို အသေးစိတ် ပြောဆိုနိုင်သလော။ (ပြောဆိုနိုင်ပါသည်။) မွန်ရည်မှုနှင့် ကျင့်ဝတ်ထုံးထမ်းကို နားလည်ကြောင်း ပြရန်၊ အကျိုးအကြောင်းကို မြင်သည်အထိ ယဉ်ကျေးမှုရှိရန်ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ရာ ခြုံငုံ၍ ဆိုရလျှင် လူတစ်ယောက်သည် “အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိပါ” တွင် ပါဝင်သော အပြုအမူများကို ပိုင်ဆိုင်လျှင် ယင်းအပြုအမူကို အလုံးစုံ မည်သို့ပြသသနည်း။ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသောသူကို သင်တို့မြင်တွေ့ဖူးသလော။ သင်တို့၏ လူကြီးသူမများနှင့် ဆွေမျိုးများထဲတွင်၊ သို့မဟုတ် သင်တို့၏ မိတ်ဆွေများထဲတွင် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသူ ရှိသလော။ သူ့ကို ခွဲခြားသိမြင်နိုင်သော အချက်က အဘယ်နည်း။ ထိုသူသည် အရေအတွက် များပြားလွန်းလှသော စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာသည်။ သူ၏ အပြောအဆိုနှင့်ပတ်သက်ပြီး အလွန်ပင် အနုစိတ်သည်။ သူတစ်ပါးတို့အပေါ် ကြမ်းတမ်းခြင်း၊ သို့မဟုတ် ရိုင်းပျခြင်း၊ သို့မဟုတ် ထိခိုက်ခြင်းတို့ မရှိပေ။ ထိုင်သောအခါ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ ထိုင်သည်။ မတ်တတ်ရပ်သောအခါ ဟန်ဖြင့် ရပ်သည်။ အဘက်ဘက်တွင် သူ့အပြုအမူသည် သူတစ်ပါးတို့အမြင်၌ ယဉ်ကျေးပြီး ဣန္ဒြေရသည့်ပုံပေါ်၍ သူတစ်ပါးတို့က သူ့ကို မြင်သည့်အခါ ချစ်ခင်နှစ်သက်ပြီး အားကျကြသည်။ ထိုသူသည် လူတို့နှင့် တွေ့ဆုံသောအခါ ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ကိုယ်ကို စောင်းသည်။ ဦးညွှတ်ပြီး ရိုကျိုးသည်။ ယဉ်ကျေးစွာ ပြောဆိုသည်။ အများပြည်သူ၏ လူမှုရေးကျင့်ဝတ်နှင့် ငြိမ်ဝပ်ပိပြားရေးတို့၏ စည်းကမ်းများကို တစ်သဝေမတိမ်း လိုက်နာသည်။ လူ့အဖွဲ့အစည်းရှိ နိမ့်ကျသော အဆင့်အတန်း၏ အလေ့အထ၊ သို့မဟုတ် ရမ်းကားမှု မရှိပေ။ ခြုံကြည့်လျှင် သူ၏ အပြင်ပန်းအပြုအမူကို မြင်သောသူတို့သည် စိတ်သက်သာရာရပြီး ချီးမွမ်းကြလေသည်။ သို့သော် ဤအရာနှင့်ပတ်သက်ပြီး ပြဿနာရှိသည့် အရာတစ်ခုကား ရှိ၏။ ထိုသူအတွက် အရာရာ၌ စည်းမျဉ်းများရှိသည်။ စားသောက်ခြင်းတွင် စည်းမျဉ်းရှိသည်။ အိပ်စက်ခြင်းတွင် စည်းမျဉ်းရှိသည်။ လမ်းလျှောက်ခြင်းတွင် စည်းမျဉ်းရှိသည်။ အိမ်မှ ထွက်ခွာပြီး အိမ်သို့ ပြန်လာခြင်းတွင်ပင် စည်းမျဉ်းများရှိသည်။ အကြင်သူသည် ထိုသို့သောသူနှင့်အတူ ရှိနေသောအခါ အလွန်စိတ်ကျဉ်းကျပ်ပြီး အနေရခက်၏။ ထိုသူသည် မည်သည့်အချိန်တွင် စည်းမျဉ်းတစ်ခု ထုတ်ပြောမည်ကို သင်မသိပေ။ သင်သည် ထိုစည်းမျဉ်းကို ပေါ့ဆစွာ ချိုးဖောက်လျှင် အလွန်ပင် မဆင်မခြင်ဖြစ်ပြီး မသိနားမလည်သည့် ပုံစံရှိသော်လည်း ထိုသူကမူ အလွန်ယဉ်ကျေးသည့် ပုံစံရှိလေသည်။ ထိုသူသည် သူ၏ အပြုံးတွင်ပင် အလွန် ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့၏။ သွားများကို မဖော်ပြပေ။ ငိုကြွေးသောအခါ၌ သူတစ်ပါးတို့ရှေ့တွင် မည်သည့်အခါမျှ မငိုဘဲ ညအချိန်၌ အခြားလူများ အိပ်ပျော်နေစဉ်တွင် သူ၏ စောင်ခြုံ၍သာ ငိုသည်။ မည်သည့်အရာကို သူလုပ်ဆောင်ပါစေ စည်းမျဉ်းနှင့်ညီသည်။ ဤသည်မှာ “သွန်သင်ဆုံးမခြင်း” ဟု ခေါ်သည်။ ဤသို့သောသူတို့သည် ကျင့်ဝတ်ထုံးတမ်း ထွန်းကားသော နယ်မြေတွင်၊ ကြီးမားသော မိသားစုကြီးတွင် နေထိုင်သည်။ ၎င်းတို့တွင် စည်းမျဉ်းအမြောက်အမြားနှင့် သွန်သင်ဆုံးမမှုအများအပြားရှိသည်။ မည်သည့်ပုံစံဖြင့် ပြောသည်ဖြစ်စေ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းတို့တွင် ပါဝင်သည့် ကောင်းသော အပြုအမူများသည် လူတစ်ယောက် ကြီးပြင်းလာသော ပတ်ဝန်းကျင်က စွဲမှတ်အောင် သွန်သင်ပေးခဲ့သော၊ မိမိ၏ ကိုယ်ပိုင်အပြုအမူအပေါ် ကိုယ်တိုင်သတ်မှတ်သည့် မြင့်မားသော စံနှုန်းများနှင့် တင်းကျပ်သော သတ်မှတ်ချက်များက လူတစ်ယောက်တွင် တဖြည်းဖြည်းချင်း ပုံသွင်းပေးသော အပြင်ပန်း အပြုအမူကောင်းများဖြစ်သည်။ ဤသို့သော အပြုအမူများက လူတို့အပေါ် မည်သည့်လွှမ်းမိုးမှုရှိနိုင်ပါစေ ၎င်းတို့သည် လူ၏ အပြင်ပန်း အပြုအမူမှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်အရာနှင့်မျှ မသက်ဆိုင်ပေ။ ဤသို့သော အပြင်ပန်း အပြုအမူများကို လူက ကောင်းသော အပြုအမူများဖြစ်သည်ဟု မှတ်ယူထားသော်လည်း၊ ယင်းတို့သည် လူတို့ကြိုးပမ်းအားထုတ်ပြီး လက်ခံသည့် အပြုအမူများဖြစ်သော်လည်း လူ့စိတ်သဘောထားနှင့် ကွဲပြားသော အရာဖြစ်၏။ လူတစ်ဦး၏ အပြင်ပန်း အပြုအမူက မည်မျှကောင်းပါစေ သူ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို မဖုံးကွယ်နိုင်ပေ။ လူတစ်ဦး၏ အပြင်ပန်း အပြုအမူက မည်မျှကောင်းပါစေ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုကို အစားမထိုးနိုင်ပေ။ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသောသူ၏ အပြုအမူသည် အတော်အတန် စည်းကမ်းတင်းကျပ်၍ သူတစ်ပါးတို့၏ အထင်ကြီးလေးစားမှုကို များစွာ ဖြစ်ပေါ်စေသော်လည်း သူ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားက ပွင့်အံထွက်လာသောအခါတွင် သူ၏ ထိုကောင်းသော အပြုအမူသည် လုံးဝ အသုံးမဝင်ပေ။ သူ၏ အပြုအမူက မည်မျှမြင့်မြတ်ပြီး ရင့်ကျက်နိုင်ပါစေ သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများနှင့် သက်ဆိုင်သည့်အရာတစ်ခုခုက ထိုသူအပေါ်သို့ ကျရောက်လာသောအခါ သူ၏ ထိုကောင်းသော အပြုအမူသည် လုံးဝ အသုံးမဝင်သကဲ့သို့ သမ္မာတရားကို သူနားလည်အောင်လည်း လှုံ့ဆော်မပေးပေ။ ထိုအစား ထိုသူသည် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းက အပြုသဘောဆောင်သောအရာဖြစ်သည်ဟု သူ၏ အယူအဆများတွင် ယုံကြည်သောကြောင့် ထိုအရာကို သမ္မာတရားအဖြစ် ဆက်၍ မှတ်ယူပြီး ဘုရားသခင်ပြောဆိုသည့် နှုတ်ကပတ်တော်များကို ထိုအရာဖြင့် အကဲဖြတ်ကာ မေးခွန်းထုတ်သည်။ သူ၏ ကိုယ်ပိုင်အပြောအဆိုနှင့် လုပ်ရပ်များကို ထိုအဆိုအမိန့်နှင့်အညီ အကဲဖြတ်ပြီး ထိုအဆိုအမိန့်သည် သူတစ်ပါးတို့ကို အကဲဖြတ်ခြင်းအတွက် သူ၏ စံနှုန်းလည်းဖြစ်လေသည်။ သမ္မာတရားကို မိမိ၏ စံသတ်မှတ်ချက်အဖြစ် ထားရှိကာ လုံးလုံးလျားလျား ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်နှင့်အညီ လူများနှင့် အမှုအရာများကို ရှုမြင်ပြီး ကျင့်ကြံပြုမူကာ လုပ်ဆောင်ခြင်းဟူသည့် “သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်း ဆိုသည်မှာ” ၏ အဓိပ္ပာယ်သတ်မှတ်ချက်ကို ယခုကြည့်လော့။ ထိုသို့ကြည့်လျှင် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိရန် တောင်းဆိုသည့် အပြင်ပန်း အပြုအမူအတွက် စံနှုန်းသည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့်ရော သမ္မာတရားနှင့်ပါ လုံးဝ သက်ဆိုင်မှုရှိသလော။ (မရှိပါ။) ၎င်းတို့သည် ဆက်စပ်မှုကို မရှိပေ။ ၎င်းတို့သည် ကွဲလွဲလျက်ရှိသည်။ ကွဲလွဲမှုက မည်သည့်နေရာတွင် ရှိသနည်း။ (ဤသို့သော ဆိုရိုးစကားများသည် လူတို့အား ၎င်းတို့အတွင်းတွင်ရှိသည့် ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများကို လျစ်လျူရှုစေလျက် အပြင်ပန်း အပြုအမူကောင်းကိုသာ အာရုံစိုက်စေပါလိမ့်မည်။ လူတို့သည် ဤကောင်းသော အပြုအမူများ၏ လှည့်စားခြင်းကို ခံရပြီး ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အတွေးများနှင့် အယူအဆများတွင်ရှိသော အရာကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်းမရှိအောင်၊ ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို ထိုးထွင်းမမြင်နိုင်ဘဲ သူတစ်ပါးတို့အား ထိုသူတို့၏ အပြုအမူကိုကြည့်ပြီး မစဉ်းမစားဖြင့် အားကျ၍ ကိုးကွယ်ကြအောင် ထိုဆိုရိုးစကားများက လုပ်ပါသည်။) ဤအရာများသည် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုရှိ အဆိုအမိန့်များကို လက်ခံခြင်း၏ အကျိုးဆက်များဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လူက ဤကောင်းသော အပြုအမူများအား လုပ်ဆောင်မှုကို မြင်သောအခါ ထိုအပြုအမူများကို တန်ဖိုးထားလိမ့်မည်။ ဤအပြုအမူများသည် ကောင်းသည်၊ အပြုသဘောဆောင်သောအရာများ ဖြစ်သည်ဟု စတင်ယုံကြည်ပြီး ၎င်းတို့သည် အပြုသဘောဆောင်သောအရာများ ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို အခြေခံလျက် ၎င်းတို့ကို သမ္မာတရားကဲ့သို့ မှတ်ယူသည်။ ထို့နောက်တွင် သူသည် သူ့ကိုယ်သူ ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်ပြီး သူတစ်ပါးတို့ကို အကဲဖြတ်ရန်အတွက် စံသတ်မှတ်ချက်အဖြစ် ဤအရာကို အသုံးပြုသည်။ လူများနှင့် အမှုအရာများအပေါ် သူ၏ ရှုမြင်မှုများအတွက် အခြေပြုချက်အဖြစ် ထိုအရာကို သူမှတ်ယူပြီး ထိုသို့လုပ်ဆောင်စဉ်တွင် သူ၏ ကျင့်ကြံနေထိုင်မှုနှင့် ပြုမူဆောင်ရွက်မှုများအတွက် အခြေပြုချက်အဖြစ်လည်း ထိုအရာကို သူမှတ်ယူလေသည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ယင်းသည် သမ္မာတရားနှင့် မကွဲလွဲသလော။ (ကွဲလွဲပါသည်။) အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိရမည်ဟူသည့် အဆိုအမိန့်က လူတို့ကို လှည့်စားခြင်းရှိမရှိကို ယခု ငါတို့ဘေးချထားပြီး ဤအဆိုအမိန့်အကြောင်းကိုပင် ပြောဆိုမည်။ “အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိပါ” ဆိုသည့်အရာသည် ယဉ်ကျေးလိမ္မာသော၊ မြင့်မြတ်သော စကားဖြစ်သည်။ ဤအဆိုအမိန့်ကို လူတိုင်းက နှစ်သက်သည်။ ဤအဆိုအမိန့်သည် မှန်သည်၊ ကောင်းမွန်သည်၊ စံသတ်မှတ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်ဆိုသည့် အယူအဆအပေါ်တွင် အခြေပြု၍ လူသည် သူတစ်ပါးတို့ကို အကဲဖြတ်ရန်၊ လူများနှင့် အမှုအရာများကို ရှုမြင်ရန် ဤအဆိုအမိန့်ကို အသုံးပြုသည်။ ထိုသို့ သူလုပ်ဆောင်ရာတွင် ထိုအဆိုအမိန့်ကို သူ၏ ကျင့်ကြံနေထိုင်မှုနှင့် ပြုမူဆောင်ရွက်မှုများအတွက် အခြေပြုချက်အဖြစ်လည်း မှတ်ယူလေသည်။ ဥပမာ လူသည် လူတစ်ယောက်၏ ကောင်းမြတ်ခြင်းအပေါ် သူ၏ အကဲဖြတ်ခြင်းကို ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များတွင် အခြေမခံပေ။ မည်သည့်အရာအပေါ် အခြေခံသနည်း။ “ဤလူသည် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသလော။ သူ၏ အပြင်ပန်း အပြုအမူက ယဉ်ကျေးသလော။ စည်းမျဉ်းကို သူကောင်းကောင်း လိုက်နာသလော။ သူတစ်ပါးတို့ကို သူလေးစားသလော။ သူ့တွင် ယဉ်ကျေးဖွယ်ရာမှု ရှိသလော။ သူတစ်ပါးတို့နှင့် စကားပြောရာတွင် နှိမ့်ချသော သဘောထားကို သူခံယူသလော။ ပိုကြီးသည့် သစ်တော်သီးကို တစ်ခါက ကောင်ရုံပေးခဲ့သကဲ့သို့ ကောင်းသော အပြုအမူများ သူ့တွင် ရှိသလော။^[က] သူသည် ဤသို့သောသူမျိုး ဖြစ်သလော” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤမေးခွန်းများနှင့် အမြင်များကို မည်သည့်အရာအပေါ်တွင် သူအခြေခံပြီး မေးသနည်း။ ရှေးဦးစွာ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်း စံသတ်မှတ်ချက်အပေါ်တွင် အခြေခံသည်။ သူ၏ စံသတ်မှတ်ချက်အဖြစ် ထိုအရာကို အသုံးပြုခြင်းသည် မှန်ကန်သလော။ (မမှန်ကန်ပါ။) အဘယ်ကြောင့် မမှန်သနည်း။ အလွန်ရိုးရှင်းသော အဖြေဖြစ်သည့်တိုင် သင်တို့ အဖြေမထုတ်နိုင်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်က အကဲဖြတ်သည့်ပုံစံ မဟုတ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် သူသည် လူကို ထိုသို့ လုပ်ဆောင်စေမည် မဟုတ်ပေ။ လူက ဤသို့ လုပ်ဆောင်လျှင် ထိုသူသည် အထင်မှားနေခြင်းပင် ဖြစ်၏။ တစ်စုံတစ်ယောက်က လူတစ်ယောက်၊ သို့မဟုတ် ဖြစ်ရပ်တစ်ခုကို ဤနည်းဖြင့် အကဲဖြတ်လျှင်၊ လူများနှင့် အမှုအရာများကို ရှုမြင်ရန် စံနှုန်းအဖြစ် ယင်းကို အသုံးပြုလျှင် ထိုသူသည် သမ္မာတရားနှင့် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ချိုးဖောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ရိုးရာအယူအဆများနှင့် သမ္မာတရားအကြား ကွဲလွဲမှုဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) သူတစ်ပါးတို့ကို လူက အကဲဖြတ်ရာတွင် ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို မည်သည့်အရာအပေါ် အခြေခံစေသနည်း။ လူများနှင့် အမှုအရာများကို လူက ရှုမြင်ရာတွင် ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို မည်သည့်အရာနှင့်အညီ ရှုမြင်စေသနည်း။ (ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များ ဖြစ်ပါသည်။) ဘုရားသခင်သည် လူကို သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်နှင့်အညီ လူတို့အပေါ် ရှုမြင်စေသည်။ အတိအကျဆိုရလျှင် ဤသည်မှာ လူတစ်ယောက်တွင် လူ့သဘာဝရှိမရှိကို ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့်အညီ အကဲဖြတ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဤသည်မှာ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်၏။ ထို့အပြင် ထိုသူက သမ္မာတရားကို ချစ်ခြင်းရှိမရှိ၊ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သော စိတ်နှလုံးရှိမရှိ၊ သမ္မာတရားအား ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း ရှိမရှိတို့အပေါ်တွင် အခြေခံသည်။ ဤအရာတို့သည် အသေးစိတ်အချက်များ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသို့ဆိုလျှင် လူသည် အခြားလူ၏ ကောင်းမြတ်ခြင်းကို အကဲဖြတ်ရာ၌ မည်သည့်အရာကို အခြေခံသနည်း။ ထိုသူသည် ရည်မွန်ယဉ်ကျေးပြီး စည်းမျဉ်းကို ကောင်းစွာလိုက်နာခြင်းရှိမရှိ၊ အစာစားသောအခါတွင် ပါးစပ်မှ အသံမြည်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် တို့ကနန်းဆိတ်ကနန်းဖြင့် မွှေနှောက်နေခြင်းရှိမရှိ၊ အစာစားရာတွင် ကိုယ်တိုင်မထိုင်မီ လူကြီးသူမများထိုင်သည်အထိ စောင့်ဆိုင်းခြင်းရှိမရှိတို့အပေါ်တွင် အခြေခံသည်။ လူသည် သူတစ်ပါးတို့ကို အကဲဖြတ်ရန်အတွက် ဤသို့သောအရာများကို အသုံးပြုသည်။ ဤအရာများကို အသုံးပြုခြင်းသည် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းတို့ကို အပြုအမူအတွက် စံနှုန်းအနေဖြင့် အသုံးပြုခြင်း မဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသို့သော အကဲဖြတ်မှုများသည် မှန်ကန်တိကျသလော။ သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီသလော။ (မကိုက်ညီပါ။) သမ္မာတရားနှင့် မကိုက်ညီသည်မှာ အလွန်ရှင်းသည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ထိုသို့ အကဲဖြတ်ခြင်းမှ အဆုံး၌ မည်သည့်အရာကို ရရှိသနည်း။ အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသူ မည်သူမဆိုသည် လူကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟု အကဲဖြတ်သူက ယုံကြည်သည်။ သင်က ထိုသူကို သမ္မာတရားအကြောင်း မိတ်သဟာယဖွဲ့စေလျှင် သူသည် လူတို့အား ထိုအိမ်တွင်းစည်းကမ်းများနှင့် အဆုံးအမများအပြင် အပြုအမူကောင်းများကို စိတ်ထဲတွင် စွဲမှတ်အောင် အစဉ် သွန်သင်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုသူက လူတို့၏ စိတ်ထဲတွင် ဤအရာများကို စွဲမှတ်အောင် သွန်သင်ခြင်းအားဖြင့် အဆုံး၌ ရရှိလာသည့်အရာမှာ လူတို့ကို အပြုအမူကောင်းများ ရရှိအောင် သူဦးတည်ပေးခြင်းဖြစ်၏။ သို့သော်လည်း ထိုလူများ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော အနှစ်သာရကမူ လုံးဝ ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်ပေ။ အမှုအရာများကို ဤသို့ လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် သမ္မာတရားနှင့်ရော ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့်ပါ အလွန်ဝေးကွာလှသည်။ ဤသို့သောသူများသည် ကောင်းသော အပြုအမူအနည်းငယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းသာဖြစ်၏။ ဤသို့ဖြစ်ရာ ၎င်းတို့အတွင်းတွင်ရှိသော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည့် စိတ်သဘောထားသည် ကောင်းသော အပြုအမူကြောင့် ပြောင်းလဲနိုင်သလော။ ဘုရားသခင်အပေါ် ကျိုးနွံနာခံခြင်းနှင့် သစ္စာရှိခြင်းကို ၎င်းတို့ရရှိနိုင်သလော။ လုံးဝကို မရရှိနိုင်ပေ။ ဤလူများသည် မည်သူအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသနည်း။ အပြင်ပန်း အပြုအမူကောင်းသာရှိသော်လည်း အခြေခံအားဖြင့် သမ္မာတရားကို နားမလည်သော၊ ဘုရားသခင်ကို မကျိုးနွံမနာခံနိုင်သော ဖာရိရှဲများအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ ဤသို့မဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဖာရိရှဲများကို ကြည့်လော့။ ပုံပန်းသဏ္ဌာန်အရ ၎င်းတို့သည် အပြစ်အနာအဆာ မကင်းသလော။ ၎င်းတို့သည် ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ထိန်းသည်။ ဥပုသ်နေ့တွင် မည်သည့်အရာကိုမျှ မလုပ်ဆောင်ပေ။ ၎င်းတို့သည် အပြောအဆို ယဉ်ကျေးသည်။ အလွန်ပင် စည်းကမ်းရှိပြီး စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာသည်။ အလွန်ပင် ရည်မွန်သည်။ အလွန်ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ပြီး အသိပညာကြွယ်ဝသည်။ ၎င်းတို့သည် ဟန်ဆောင်ကောင်းပြီး ဘုရားသခင်အား လုံးဝ မကြောက်ရွံ့ဘဲ ဘုရားသခင်ကို ဝေဖန်ပြီး ရှုတ်ချသောကြောင့် အဆုံးတွင် ဘုရားသခင်၏ ကျိန်ဆဲခြင်းကို ခံရသည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အားလုံးကို မကောင်းမှုပြုသူများဖြစ်သော ကြောင်သူတော် ဖာရိရှဲများအဖြစ် ကြေညာခဲ့သည်။ အလားတူပင် မိမိတို့၏ ကျင့်ကြံနေထိုင်မှုနှင့် ပြုမူဆောင်ရွက်မှုအတွက် စံသတ်မှတ်ချက်အနေဖြင့် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းဟူသည့် အပြုအမူကောင်းကို အသုံးပြုသည့် လူစားမျိုးသည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားသောသူများ မဟုတ်သည်မှာ ထင်ရှား၏။ ၎င်းတို့က သူတစ်ပါးတို့ကို အကဲဖြတ်ရန်၊ ကျင့်ကြံနေထိုင်ပြီး ပြုမူဆောင်ရွက်ရန်အတွက် ဤစည်းကမ်းကို အသုံးပြုသောအခါတွင် သမ္မာတရားကို လိုက်စားနေခြင်း မဟုတ်သည်မှာ ပြောစရာမလိုပေ။ ၎င်းတို့သည် လူတစ်ယောက်၊ သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ခုကို ဝေဖန်သုံးသပ်သောအခါ ထိုဝေဖန်သုံးသပ်မှုအတွက် စံနှုန်းနှင့် အခြေပြုချက်က သမ္မာတရားနှင့် မညီဘဲ သမ္မာတရားကို ချိုးဖောက်သည်။ ၎င်းတို့အာရုံစိုက်သည့် တစ်ခုတည်းသောအရာမှာ လူတစ်ယောက်၏ အပြုအမူနှင့် နည်းလမ်းများ ဖြစ်သည်။ ထိုသူ၏ စိတ်သဘောထားနှင့် အနှစ်သာရကို မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့၏ အခြေပြုချက်မှာ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များမဟုတ်၊ သမ္မာတရား မဟုတ်ပေ။ ထိုအစား ၎င်းတို့၏ အကဲဖြတ်ချက်များသည် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုတွင်ရှိသော အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းဟူသည့် ဤအပြုအမူစံနှုန်းကို အခြေခံသည်။ ဤသို့သော အကဲဖြတ်ခြင်း၏ ရလဒ်မှာ လူတစ်ယောက်တွင် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းကဲ့သို့သော အပြင်ပန်း အပြုအမူကောင်းများရှိသရွေ့ ထိုသူသည် ကောင်းမွန်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ညီသည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ဤသို့သော အမျိုးအစားခွဲခြင်းများကို ခံယူကျင့်သုံးသောအခါတွင် သမ္မာတရားနှင့် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်အား သိသာစွာပင် ဆန့်ကျင်ပြီး ရပ်တည်သည်။ ပြီးလျှင် လူများနှင့် အမှုအရာများကို ရှုမြင်ပြီး ကျင့်ကြံနေထိုင်ကာ ပြုမူဆောင်ရွက်ရန် ဤအပြုအမူဆိုင်ရာ စံသတ်မှတ်ချက်ကို ၎င်းတို့ ပို၍အသုံးပြုလေ ထိုမှ ရရှိလာသောအရာသည် ၎င်းတို့အား ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်နှင့် သမ္မာတရားနှင့် ပို၍ ဝေးကွာစေလေပင် ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင်ပင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်သည့်အရာကို နှစ်သက်ပြီး သမ္မာတရားအား ၎င်းတို့လိုက်စားနေသည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု၏ အဆိုအမိန့်ကောင်း အနည်းငယ်ကို စောင့်ထိန်းရာတွင် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် စစ်မှန်သော လမ်းခရီးကို စောင့်ထိန်းနေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ သို့တိုင်အောင် ၎င်းတို့သည် ထိုအရာများကို မည်သို့ပင် လိုက်နာစောင့်ထိန်းပါစေ၊ ထိုအရာများကို မည်သို့ပင် မလျှော့တမ်းလုပ်ဆောင်ပါစေ အဆုံးတွင် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ပတ်သက်၍လည်းကောင်း၊ သမ္မာတရားနှင့်ပတ်သက်၍လည်းကောင်း မည်သည့်အတွေ့အကြုံ၊ သို့မဟုတ် နားလည်သဘောပေါက်မှုမျှ ရှိမည်မဟုတ်သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်အား အနည်းငယ်မျှပင် ကျိုးနွံနာခံမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်အား အမှန်တကယ် ကြောက်ရွံ့စိတ် ပေါ်လာရန်မှာမူ ပို၍ပင် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ဤသည်မှာ လူတို့က အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိခြင်းကဲ့သို့ ကောင်းသော အပြုအမူမှန်သမျှကို စောင့်ထိန်းသောအခါတွင် ဖြစ်ပျက်သောအရာဖြစ်သည်။ လူသည် ကောင်းသော အပြုအမူကိုလည်းကောင်း၊ ထိုအပြုအမူဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ထိုအပြုအမူကို လိုက်စားခြင်းကိုလည်းကောင်း အာရုံစိုက်လေလေ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ဝေးကွာလေလေဖြစ်သည်။ လူသည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ဝေးကွာလေလေ သမ္မာတရားကို ပို၍ နားမလည်နိုင်လေလေဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်သာ ဖြစ်တော့၏။ လူတစ်ယောက်၏ အပြုအမူက တိုးတက်လာလျှင် သူ၏ စိတ်သဘောထားက ပြောင်းလဲသည်ဟု ဆိုလိုသလော။ သင်တို့သည် ဤအရာကို တွေ့ကြုံဖူးသလော။ သင်တို့သည် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသောသူများဖြစ်ရန် မသိစိတ်မှနေ၍ အားထုတ်ဖူးသလော။ (အားထုတ်ဖူးပါသည်။) ဤသည်မှာ အကြင်သူသည် အသိပညာ ကြွယ်ဝပြီး အသိတရားရှိသောသူတစ်ယောက် ဖြစ်ခြင်းအားဖြင့် သူတစ်ပါးတို့အမြင်တွင် အလွန်လေးစားဖွယ်ဖြစ်ပြီး မြင့်မြတ်သည့်ပုံစံရှိကြောင်းကို လူတိုင်းက နားလည်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူတစ်ပါးတို့က ထိုသူကို အထင်ကြီးသည်။ ဤသို့ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသို့ဆိုလျှင် ဤကောင်းသော အပြုအမူများကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းသည် မကောင်းသောအရာ မဖြစ်သင့်ပေ။ သို့သော် ဤကောင်းသော အပြုအမူများ၊ ဤကောင်းသော ပြသမှုများကို ရရှိခြင်းသည် လူ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို ဖြေရှင်းနိုင်သလော။ မကောင်းသောအရာများကို လူတို့မလုပ်ဆောင်အောင် တားဆီးနိုင်သလော။ ဤသို့မဟုတ်လျှင် ထိုသို့သော အပြုအမူကောင်းများသည် မည်သို့အသုံးဝင်သနည်း။ အမြင်ကောင်းသည့် အရာတစ်ခုသာဖြစ်သည်။ အသုံးမဝင်ပေ။ ဤသို့သော အပြုအမူကောင်း ရှိသူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံနိုင်သလော။ သမ္မာတရားကို လက်ခံပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်သလော။ မလုပ်ဆောင်နိုင်သည်မှာ ရှင်းသည်။ ကောင်းသော အပြုအမူသည် သမ္မာတရားအား လူ၏ လိုက်စားခြင်းကို အစားမထိုးနိုင်ပေ။ ယင်းသည် ဖာရိရှဲများကဲ့သို့ပင် ဖြစ်သည်။ ဖာရိရှဲများ၏ အပြုအမူက အလွန်ကောင်းသည်။ ၎င်းတို့သည် အလွန်ပင် ဘာသာတရား ကိုင်းရှိုင်းကြသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် သခင်ယေရှုအား မည်သို့ဆက်ဆံခဲ့သနည်း။ ၎င်းတို့သည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ကယ်တင်ရှင်ကို ကားစင်တင်ပစ်ရက်ကြလိမ့်မည်ဟု မည်သူကမျှ စိတ်ကူးမိမည်မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် အပြင်ပန်း အပြုအမူကောင်းများသာရှိပြီး သမ္မာတရားကို မရရှိသေးသောသူများသည် အန္တရာယ်ကြုံနေရ၏။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို အာခံပြီး သစ္စာဖောက်လျက် ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်နေသည့်အတိုင်း ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ သင်သည် ဤအရာကို ထိုးထွင်းမမြင်နိုင်လျှင် လူတို့၏ ကောင်းသော အပြုအမူကြောင့် လှည့်စားခြင်းကို အစဉ် ခံရနိုင်သည်။

အောက်ခြေမှတ်စု(များ)-

က။ ကောင်ရုံသည် လူသိများသော တရုတ်ပုံပြင်တစ်ပုဒ်တွင် ပါဝင်၏။ ထိုပုံပြင်ကို ယဉ်ကျေးရည်မွန်မှုနှင့် ညီရင်းအစ်ကိုကြားရှိ မေတ္တာတို့၏ တန်ဖိုးများအကြောင်း ကလေးများကို အသိပညာပေးရာတွင် အစဉ်အဆက် သုံးလာခဲ့ကြသည်။ လေးနှစ်သားအရွယ် ကောင်ရုံသည် သူ၏ မိသားစုက သစ်တော်သီးတစ်ခြင်း လက်ခံရရှိသည့်အခါ ပိုကြီးသော သစ်တော်သီးများကို သူ့အစ်ကိုများအား ပေးပြီး သူကိုယ်တိုင်အတွက်မူ အသေးဆုံး သစ်တော်သီးကို ယူခဲ့ပုံအကြောင်း ဤဇာတ်လမ်းက ပြောပြသည်။