လူတစ်ဦး၏ သဘာဝကို ဖြေရှင်းခြင်းသည် ဇာတိပကတိကို စွန့်လွှတ်ခြင်းနှင့် စတင်ပြီး၊ ဇာတိပကတိကို စွန့်လွှတ်ခြင်းသည်လည်း အခြေခံသဘောတရားများ ရှိခြင်း လိုအပ်သည်။ လူတစ်ဦးသည် နားဝေတိမ်တောင်ဖြစ်နေစဉ်တွင် ဇာတိပကတိကို စွန့်လွှတ်နိုင်သလော။ ပြဿနာတစ်ခုကို သင် ကြုံရသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်၊ ဇာတိပတိကို သင် အလျှော့ပေးသည်။ ပြဿနာတစ်ခုကို သင် ကြုံနေသည့်အခါ သင် သာ၍ပင် ရှာဖွေသင့်သည့် အတော် အရေးပါသော အခြေခံသဘောတရားတစ်ခု ရှိ၏၊ ထိုပြဿနာကို ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက် သင် ယူဆောင်လာသင့်ပြီး ယင်းကို ပို၍ အချိန်ယူ သုံးသပ်ဆင်ခြင်သင့်သည်။ ထို့အပြင်၊ ညနေခင်းတိုင်းတွင်၊ သင်၏ ကိုယ်ပိုင်အခြေအနေကို ဆန်းစစ်ရမည်ဖြစ်ပြီး သင်၏ ကိုယ်ပိုင် အပြုအမူကို စေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်ရှု စစ်ဆေးရမည်- သင်၏ လုပ်ရပ်များထဲမှ မည်သည့်အရာက သမ္မာတရားနှင့်အညီ လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်ကာ မည်သည့်အရာက အခြေခံသဘောတရားများကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သနည်း။ ဤသည်မှာ နောက်ထပ် အခြေခံသဘောတရားတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤအချက်နှစ်ချက်က အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်သည်- တစ်ခုမှာ သင် တစ်စုံတစ်ရာ လုပ်ဆောင်နေစဉ်တွင် မိမိကိုယ်ကိုယ် ဆန်းစစ်ရန်ဖြစ်ပြီး၊ အခြားတစ်ခုမှာ ၎င်းနောက်တွင် သင့်ကိုယ်သင် ဆန်းစစ်ရန်ဖြစ်သည်။ တတိယ အခြေခံသဘောတရားမှာ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းက မည့်သည့်အရာကို ဆိုလိုကြောင်းနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းသည့် ပုံစံဖြင့် ကိစ္စရပ်များကို ကိုင်တွယ်ခြင်းက မည်သည့်အရာကို ရည်ညွှန်းကြောင်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ လုံးဝ ရှင်းလင်းစေဖို့ဖြစ်သည်။ ဤအရာအပေါ် သင် ပြတ်သားရှင်းလင်းသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်၊ ကိစ္စရပ်များကို မှန်မှန်ကန်ကန် သင် ကိုင်တွယ်လိမ့်မည်။ ဤအခြေခံသဘောတရား သုံးခုကို လိုက်နာစောင့်ထိန်းခြင်းဖြင့်၊ ချုပ်တည်းခြင်းကို သင် ကျင့်သုံးနိုင်လိမ့်မည်။ သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော သဘာဝသည် မိမိကိုယ်ကိုယ် ထုတ်ဖော်ပြနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်၊ ပြန်ပေါ်လာလိမ့်မည်မဟုတ်။ ဤသည်မှာ လူသားသဘာဝကို ဖြေရှင်းခြင်းအတွက် အဓိကကျသော အခြေခံသဘောတရားလည်း ဖြစ်သည်။

“နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၃)၊ နောက်ဆုံးသော ကာလ ခရစ်တော်၏ ဟောပြောချက်များ၊ အပိုင်း သုံး” ကို ကောက်နုတ်၍ ဆီလျော်စွာ ပြုပြင်ထားသည်