၁ အကယ်၍ လူတို့သည် လူ့ဘဝ၏ မှန်ကန်သောလမ်းကြောင်းအပြင်၊ ဘုရားသခင်၏ လူသားမျိုးနွယ်ကို စီမံခန့်ခွဲမှု ရည်ရွယ်ချက်အား အမှန်တကယ် ရှင်းလင်းစွာ မြင်နိုင်ပါက၊ သူတို့သည် သူတို့တစ်ဦးချင်းစီ၏ အနာဂတ်နှင့် ကံတရားကို သူတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ရတနာတစ်ပါးသဖွယ် ထိန်းသိမ်းထားမည် မဟုတ်ပေ။ ထိုသို့ဖြစ်လျှင် သူတို့သည် ဝက်များနှင့် ခွေးများထက်ဆိုးသော သူတို့၏မိဘများကို‌ အစေခံရာတွင် စိတ်ဝင်စားကြတော့မည်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် ၎င်းတို့ဝင်ရောက်သင့်သော အရာမည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို စေ့စပ်သေချာသည့် နားလည်သဘောပေါက်မှု တစ်ခု ရှိသင့်ပြီး အထူးသဖြင့် ၎င်းတို့သည် အတိဒုက္ခရောက်စဉ်တွင် (ဆိုလိုသည်မှာ မီးပြင်းဖိုထဲတွင် စစ်ဆေးခြင်း အချိန်အတွင်း) ဝင်ရောက်သင့်သည့် အရာအပြင် မီး၏စမ်းသပ်မှုများအတွင်းတွင် ၎င်းတို့ ကုံလုံပြည့်စုံနေသင့်သည့် အရာတို့ကို အဖြေရှာသင့်ပေသည်။ ဝက်များ၊ ခွေးများနှင့် အလားတူကြပြီး ပုရွက်ဆိတ်များနှင့် ပိုးကောင်များထက်ပင် သာ၍ဆိုးရွားကြသော သင့်မိဘများကို (ဇာတိပကတိကို ဆိုလိုခြင်း) အစဉ်အမြဲ အစေမခံကြနှင့်။ ၎င်းအပေါ် မချိတင်ကဲ ခံစားခြင်း၊ အလွန်ပြင်းထန်စွာ တွေးတောခြင်းနှင့် ဦးနှောက်ခြောက်အောင် စဉ်းစားခြင်းတို့၏ အကျိုးမှာ အဘယ်နည်း။

၂ ဇာတိပကတိသည် သင်နှင့် မသက်ဆိုင်ပေ၊ သို့သော် ယင်းသည် သင့်ကို ထိန်းချုပ်ရုံသာမက စာတန်အပေါ်လည်း ဩဇာအာဏာရှိသော ဘုရားသခင်၏ လက်ထဲတွင် ရှိသည်။ သင်သည် ဇာတိပကတိ၏ ညှဉ်းပန်းမှုဒဏ်အောက်တွင် အသက်ရှင်နေရသည်- သို့သော် ဇာတိပကတိကို သင်ပိုင်သလော။ ယင်းသည် သင်၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ရှိသလော။ ယင်းအပေါ်တွင် အဘယ်ကြောင့် ဦးနှောက်ခြောက်ခံသနည်း။ စီရင်ချက်ချခံရကာ၊ ကျိန်ခြင်းခံရပြီးဖြစ်သကဲ့သို့ ညစ်ညူးသောဝိညာဉ်များက ညစ်ညမ်းစေသည်မှာ ရှည်ကြာလှပြီဖြစ်သော အော်ဂလီဆန်စရာကောင်းသည့် သင်၏ဇာတိပကတိ အတွက် အဘယ်ကြောင့် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ခံပြီး ဘုရားသခင်ထံ သဲသဲမဲမဲ အသနားခံသနည်း။ စာတန်၏ အပေါင်းအပါများကို သင့်စိတ်နှလုံးနှင့် အစဉ်အမြဲ အလွန်နီးကပ်စွာ ထိန်းသိမ်းထားဖို့ မည်သည့်လိုအပ်မှု ရှိသနည်း။ ဇာတိပကတိသည် သင်၏ တကယ့်အနာဂတ်၊ သင်၏ နှစ်သက်ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ မျှော်လင့်ချက်များနှင့် သင့်အသက်၏ စစ်မှန်သော ပန်းတိုင်ကို ပျက်စီးစေနိုင်သည်ကို သင်မစိုးရိမ်သလော။

နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိ၌ ပေါ်လာ၏ စာအုပ်ထဲရှိ “လူသားမျိုးနွယ်ကို စီမံခန့်ခွဲခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်” ကို ကောက်နုတ်၍ ဆီလျော်စွာ ပြုပြင်ထားသည်