အပိုင်း ခုနှစ်

၁၂။ ယေရှု သေခြင်းမှရှင်ပြန်ထမြောက်အပြီးတွင် သူ၏တပည့်တော်များကိုပြောသည့် စကားများ

ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၂၀:၂၆-၂၉ ထို့နောက် ရှစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌ တပည့်တော်တို့သည် တဖန်အထဲ၌ရှိကြ၍ သောမလည်းပါ၏။ တံခါးများကို ပိတ်ထားစဉ်အခါ၊ ယေရှုသည်ကြွလာ၍ အလယ်မှာရပ်တော်မူလျက်၊ သင်တို့၌ငြိမ်သက်ခြင်း ရှိစေသတည်းဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအခါ သောမအား၊ သင်၏လက်ညှိုးကိုဆန့်၍ ငါ့လက်ကိုကြည့်လော့။ သင်၏လက်ကိုဆန့်၍ ငါ့ နံဖေးကို စမ်းသပ်လော့။ ယုံမှားခြင်းမရှိနှင့်။ ယုံလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သောမကလည်း၊ အကျွန်ုပ်၏အရှင်၊ အကျွန်ုပ်၏ ဘုရားသခင်ပါတကားဟု ပြန်၍လျှောက်၏။ ယေရှုကလည်း၊ သင်သည်ငါ့ကိုမြင်သောကြောင့် ယုံခြင်းရှိ၏။ ငါ့ကိုမမြင်ဘဲ ယုံသောသူတို့သည် မင်္ဂလာရှိကြ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၂၁:၁၆-၁၇ တဖန်ယေရှုက၊ ယောန၏သားရှိမုန်၊ သင်သည် ငါ့ကိုချစ်သလောဟု ဒုတိယအကြိမ်မေးတော်မူလျှင်၊ ဟုတ်ပါ၏သခင်။ ကိုယ်တော်ကို အကျွန်ုပ်ချစ်သည်ကို ကိုယ်တော်သိတော်မူ၏ဟုလျှောက်သော်၊ ငါ၏ သိုးတို့ကို ထိန်းလော့ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ယေရှုကလည်း၊ ယောန၏သားရှိမုန်၊ သင်သည် ငါ့ကိုချစ်သလောဟု တတိယအကြိမ်မေးတော်မူလျှင်၊ သင်သည်ငါ့ကိုချစ်သလောဟု သုံးကြိမ်မြောက်အောင် မေးတော်မူသောကြောင့် ပေတရုသည်စိတ်နာသဖြင့်၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကိုသိတော်မူ၏။ ကိုယ်တော်ကို အကျွန်ုပ်ချစ်သည်ကို ကိုယ်တော်သိတော်မူ၏ဟု လျှောက်သော်၊ ယေရှုက၊ ငါ၏သိုးတို့ကို ကျွေးမွေးလော့။

ဤစာပိုဒ်မှာ ပြန်လည်ဖော်ပြထားသောအရာတို့က သူ၏ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းပြီးနောက်မှာ သခင်ယေရှု လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး သူ၏တပည့်တော်တို့ကို ပြောခဲ့သော အရာတချို့ဖြစ်သည်။ ပထမဆုံး သခင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းမတိုင်ခင်နှင့် ပြီးနောက်ကြားက ကွာခြားချက်ကို ကြည့်ကြစို့။ သူသည် ယခင်က သခင်ယေရှုနှင့် အတူတူပင်လော။ ကျမ်းစာမှာ သခင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းပြီးနောက်မှာ ဖော်ပြထားသော ဤစာသားတို့ပါဝင်သည်။ “တံခါးများကို ပိတ်ထားစဉ်အခါ၊ ယေရှုသည်ကြွလာ၍ အလယ်မှာရပ်တော်မူလျက်၊ သင်တို့၌ငြိမ်သက်ခြင်း ရှိစေသတည်းဟု မိန့်တော်မူ၏။” ထိုအချိန်မှာ သခင်ယေရှုသည် လူ့ဇာတိမဟုတ်တော့ဘဲ ဝိညာဉ်ခန္ဓာတစ်ခုဖြစ်နေသည်ဆိုသည်မှာ အလွန်ရှင်းသည်။ ၎င်းသည် လူ့ဇာတိ၏ အကန့်အသတ်ကို သူကျော်လွန်သွားသောအတွက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ တံခါးပိတ်ထားစဉ်မှာ လူတို့ကြားထဲကို သူလာပြီး သူတို့ကို မြင်စေနိုင်သေးသည်။ ၎င်းသည် ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက် သခင်ယေရှုနှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းမတိုင်မီ လူ့ဇာတိမှာ အသက်ရှင်သော သခင်ယေရှုကြား အကြီးမားဆုံး ခြားနားချက်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်ခဏမှာ ဝိညာဉ်ခန္ဓာ၏ အသွင်အပြင်နှင့် ယခင်က သခင်ယေရှု၏ အသွင်အပြင်ကြားမှာ ခြားနားချက်မရှိသော်လည်း ထိုအချိန်ခဏမှာ သခင်ယေရှုသည် လူတို့အတွက် သူစိမ်းတစ်ယောက်ကဲ့သို့ခံစားရသော ယေရှုဖြစ်သွား၏။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်လာပြီးနောက်မှာ သူသည် ဝိညာဉ်ခန္ဓာဖြစ်လာသောအတွက်ကြောင့်ဖြစ်ပြီး သူ၏ယခင်က လူ့ဇာတိနှင့်ယှဉ်လျှင် ဝိညာဉ်ခန္ဓာက လူတို့အတွက် ပို၍ပဟေဠိဆန်ပြီး ပို၍ရှုပ်ထွေးစေသည်။ သခင်ယေရှုနှင့် လူတို့ကြား၌ ပိုဝေးသော အကွာအဝေးကိုလည်း ဖန်တီးခဲ့ပြီး ထိုအချိန်ခဏမှာ သခင်ယေရှုသည် ပိုပြီး ထူးခြားဆန်းကြယ်သည်ဟု သူတို့၏ နှလုံးသားထဲ၌ ခံစားရသည်။ လူတို့၏ ဤနားလည်မှုတို့နှင့် ခံစားချက်တို့သည် မမြင်နိုင်၊ မထိတွေ့နိုင်သော ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းခေတ်ကို ရုတ်တရက် ပြန်လည်သယ်ဆောင်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာ သခင်ယေရှုလုပ်ဆောင်ခဲ့သော ပထမဆုံးအရာက လူတိုင်းက သူ့ကိုမြင်ရန်၊ သူတည်ရှိသည်ဆိုသည်ကို အတည်ပြုရန်နှင့် သူ၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းကို အတည်ပြုရန် ဖြစ်သည်။ ထပ်ပြောရလျှင် ဤအချက်က လူ့ဇာတိနှင့် သူအလုပ်လုပ်နေသောအချိန်မှာ သူတို့နှင့် ရှိခဲ့သော ဆက်ဆံရေးအတိုင်း လူတို့နှင့် သူ့ဆက်ဆံရေးကို ပြန်လည်ရရှိစေခဲ့ပြီး သူသည် သူတို့မြင်နိုင်ပြီး ထိတို့နိုင်သော ခရစ်တော်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းလမ်းနှင့်ပတ်သက်၍ ရလဒ်တစ်ခုက သခင်ယေရှုသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ သံနှင့်ရိုက်ခံရပြီးနောက် သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်လာခြင်းကို လူတို့ သံသယမရှိတော့ပေ။ လူသားမျိုးနွယ်ကို ရွေးနုတ်ရန် သခင်ယေရှု၏ လုပ်ဆောင်မှုမှာ သံသယမရှိတော့ပေ။ နောက်ရလဒ်တစ်ခုက သခင်ယေရှု၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းပြီးနောက် လူတို့ဆီသို့ သခင်ယေရှု ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် လူတို့ကို သူ့ကို မြင်ခွင့် ထိခွင့်ပေးခြင်းက ကျေးဇူးတော်ခေတ်မှာ လူသားမျိုးနွယ်ကို ခိုင်ခိုင်မာမာနှင့် ထိန်းသိမ်းနိုင်စေခဲ့သည်။ ဤအချိန်မှစပြီး လူတို့သည် ယခင်ခေတ်ဖြစ်သော ပညတ်တော်ခေတ်ကို ပြန်မသွားနိုင်တော့ပေ။ သခင်ယေရှု၏ “ပျောက်ကွယ်ခြင်း”၊ သို့မဟုတ် “စွန့်ပစ်ခြင်း” ကြောင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့သည် သခင်ယေရှု၏ ဆုံးမစကားတို့နှင့် သူလုပ်ဆောင်ခဲ့သော အလုပ်တို့ကို လိုက်လျှောက်ရင်း ရှေ့ဆက်ပါလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ကျေးဇူးတော်ခေတ်မှာ အဆင့်အသစ်တစ်ခုသည် စနစ်တကျ ပေါ်ထွက်လာသည်။ ပညတ်တော်အောက်မှာရှိနေသော လူတို့သည် ထိုအချိန်မှစပြီး စနစ်တကျ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး အသစ်စတင်ခြင်းနှင့်အတူ ခေတ်သစ်တစ်ခုဆီကို ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့က ရှင်ပြန်ထမြောက်အပြီးမှာ လူသားမျိုးနွယ်ဆီကို သခင်ယေရှုပေါ်ထွန်းခြင်း၏ အမျိုးမျိုးသော အဓိပ္ပာယ်တို့ဖြစ်သည်။

သူသည် ဝိညာဉ်ခန္ဓာတစ်ခုဖြစ်သောကြောင့် လူတို့က သူ့ကို မည်ကဲ့သို့ ထိနိုင်၊ မြင်နိုင်သနည်း။ ၎င်းက လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် သခင်ယေရှု၏ ပေါ်ထွန်းခြင်း၏ အဓိပ္ပာယ်နှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ကျမ်းစာ၏ ဤစာပိုဒ်တို့မှာ သင်တို့ တစ်ခုခု သတိပြုမိသလော။ ယေဘုယျအားဖြင့် ဝိညာဉ်ခန္ဓာတို့က မမြင်နိုင်၊ သို့မဟုတ် ထိတွေ့၍မရနိုင်ပေ။ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာ သခင်ယေရှုလုပ်ဆောင်ခဲ့သောအလုပ်သည် ပြီးပြည့်စုံသွားပါပြီ။ ထို့ကြောင့် သီအိုရီအရဆိုလျှင် သူသည် လူတို့နှင့်တွေ့ရန်အတွက် သူ၏ ပင်ကိုပုံရိပ်နှင့် လူတို့ကြားထဲကို ပြန်လာရန် လုံးဝ မလိုအပ်ပေ။ သို့သော်လည်း သောမလိုမျိုးလူတို့ဆီကို သခင်ယေရှု၏ ဝိညာဉ်ခန္ဓာ ပေါ်ထွန်းခြင်းက သူ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို ပို၍ပင် ခိုင်မာစေပြီး လူတို့၏ နှလုံးသားထဲကို ပို၍ပင် နက်ရှိုင်းစွာ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သည်။ သောမထံ သူလာခဲ့သောအခါ သူသည် သံသယဝင်နေသော သောမကို သူ့လက်ကိုထိစေပြီး သူ့ကိုပြောခဲ့သည်။ “သင်၏လက်ကိုဆန့်၍ ငါ့ နံဖေးကို စမ်းသပ်လော့။ ယုံမှားခြင်းမရှိနှင့်။ ယုံလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။” ဤစကားလုံးတို့ ဤအမူအရာတို့သည် သခင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာမှ သူပြောလို၊ လုပ်လိုခဲ့သော အရာတို့မဟုတ်ဘဲ ၎င်းတို့သည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ သံနှင့်မရိုက်ခံရခင်မှာ သူလုပ်လိုခဲ့သော အရာတို့ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ခြင်းမခံရသေးသော သခင်ယေရှုသည် သောမလိုလူမျိုးတို့အပေါ် နားလည်မှုရှိနှင့်ပြီးဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို ထင်ရှားမြင်သာစေသည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ဤအချက်မှ ငါတို့ ဘာကို မြင်နိုင်သနည်း။ သူသည် ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာ ဤတူညီသော သခင်ယေရှုပင်ဖြစ်သည်။ သူ၏ အနှစ်သာရသည် ပြောင်းလဲမသွားပေ။ သောမ၏ သံသယက အခုလေးတင် စဖြစ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ သခင်ယေရှုနောက်ကိုလိုက်နေစဉ် တစ်ချိန်လုံးမှာ သူနှင့်အတူ ရှိနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူသည် သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခဲ့သော သခင်ယေရှုဖြစ်ပြီး သူ၏ နဂိုမူလ ပုံရိပ်နှင့်၊ သူ၏ နဂိုမူလ စိတ်သဘောထားနှင့်၊ သူ၏ လူ့ဇာတိဖြစ်နေစဉ် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် သူ၏ နားလည်ခြင်းနှင့် ဝိညာဉ်ကမ္ဘာမှ ပြန်လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်သောမကို အရင်ရှာရန် သူသွားခဲ့သည်။ သောမကို သူ၏နံရိုးကို ထိစေရန်၊ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာ သူ၏ ဝိညာဉ်ခန္ဓာကို မြင်စေရုံတင်မကဘဲ သူ၏ ဝိညာဉ်ခန္ဓာ၏ တည်ရှိမှုကို ထိတွေ့ခံစားစေပြီး သူ၏ သံသယတို့ကို လုံးဝ ကင်းရှင်းစေခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ သံနှင့်အရိုက်မခံခင်မှာ သူသည် ခရစ်တော်ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို သောမက အမြဲတစေသံသယရှိနေပြီး မယုံကြည်နိုင်ခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်အပေါ်မှာ သူ၏ ယုံကြည်ခြင်းက သူ့မျက်လုံးနှင့် သူမြင်နိုင်သည့်အပေါ်၊ သူ၏ကိုယ်ပိုင်လက်နှင့် ထိတွေ့နိုင်သည့်အပေါ်မှာသာ အခြေခံပြီး တည်ဆောက်သည်။ သခင်ယေရှုသည် ဤကဲ့သို့သောလူမျိုး၏ ယုံကြည်မှုအပေါ် ကောင်းမွန်သော နားလည်မှုရှိသည်။ သူတို့သည် ကောင်းကင်ဘုံက ဘုရားသခင်ကိုပင် ယုံကြည်ပြီး ဘုရားသခင်စေလွှတ်လိုက်သောသူ၊ သို့မဟုတ် လူ့ဇာတိခံယူသော ခရစ်တော်ကို လုံးဝမယုံကြည်ဘဲ လက်မခံပေ။ သခင်ယေရှု၏ တည်ရှိမှုနှင့် သူသည် အမှန်တကယ်ပင် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို သူအသိအမှတ်ပြုပြီး ယုံကြည်စေရန်အတွက်၊ သောမကို သူ၏လက်ကိုလှမ်းပြီး သူ့နံရိုးကိုထိစေရန် ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ သခင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းမတိုင်မီနှင့် ပြီးနောက်မှာ သောမ၏ သံသယဝင်ခြင်းက ကွဲပြားမှုရှိသလော။ သူက အမြဲတမ်း သံသယဝင်နေပြီး သခင်ယေရှု၏ ဝိညာဉ်ခန္ဓာက သူ့ဆီကို သီးသန့်ပေါ်လာပြီး သူ့ကိုယ်ခန္ဓာက သံရိုက်ရာတို့ကို သောမကို ထိစေခြင်းကလွဲ၍ မည်သူကမျှ သူ့သံသယကို မဖြေရှင်းနိုင်ပေ။ မည်သူကမျှ သူ၏သံသယတို့ကို စွန့်လွှတ်အောင် မလုပ်နိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုက သူ့နံရိုးကို သူ့ကို ထိခွင့်ပေးပြီး သူ့ကို သံရိုက်ရာတို့ရှိကြောင်းကို အမှန်တကယ်ခံစားစေခဲ့သောအချိန်ကစ၍ သောမ၏ သံသယတို့သည် ပျောက်ကွယ်သွားပြီး သခင်ယေရှုသည် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခဲ့သည်ဆိုခြင်းကို အမှန်တကယ်ပင် သိပြီး သခင်ယေရှုသည် စစ်မှန်သော ခရစ်တော်ဖြစ်ကြောင်း၊ သူသည် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်းကို အသိအမှတ်ပြုပြီး ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ဤအချိန်မှာ သောမက သံသယမရှိတော့သော်လည်း သူသည် ခရစ်တော်နှင့်တွေ့ဆုံရန် အခွင့်အရေးကို ထာဝရ ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီ။ သူနှင့် အတူရှိရန်၊ သူ့နောက်ကိုလိုက်ရန်၊ သူ့ကိုသိရန် အခွင့်အရေးကို ထာဝရ ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီ။ သခင်ယေရှုက သူ့ကို စုံလင်စေရန်အတွက် အခွင့်အရေးကို သူဆုံးရှုံးခဲ့ပြီ။ သခင်ယေရှု၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်တို့သည် သံသယတို့နှင့် ပြည့်နေသောသူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းအပေါ်မှ ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် အဆုံးသတ်ကို ထောက်ပံ့ပေးခဲ့သည်။ သံသယရှိသူတို့ကို ပြောရန်၊ ကောင်းကင်ဘုံက ဘုရားသခင်ကိုသာ ယုံကြည်ပြီး ခရစ်တော်ကိုမယုံကြည်သောသူတို့ကို ပြောရန် သူ၏ အစစ်အမှန် နှုတ်ကပတ်တော်တို့နှင့် လုပ်ဆောင်ချက်တို့ကို သူအသုံးပြုခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူတို့၏ ယုံကြည်မှုကို မချီးကျူးခဲ့သကဲ့သို့ သံသယတို့ပြည့်နေသော သူတို့၏ လိုက်လျှောက်ခြင်းကိုလည်း မချီးကျူးခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်နှင့် ခရစ်တော်ကို သူတို့ အပြည့်အဝယုံကြည်သော နေ့၌သာ ဘုရားသခင်က သူ၏ ကြီးမြတ်သောအလုပ်ကို ပြည့်စုံစေသောနေ့ဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုနေ့က သူတို့၏သံသယသည် စီရင်ခြင်းကို ရရှိသော နေ့လည်းဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်အပေါ်မှာထားသော သူတို့၏ သဘောထားသည် သူတို့၏ ကံကို သတ်မှတ်ပြီး သူတို့၏ ခေါင်းမာသော သံသယတို့က သူတို့ယုံကြည်ခြင်းသည် ရလဒ်မရှိပေဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့၏ မာကျောခြင်းက သူတို့မျှော်လင့်ချက်တို့သည် အလဟဿဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ကောင်းကင်ဘုံက ဘုရားသခင်အပေါ် သူတို့၏ယုံကြည်ခြင်းက အစွဲမှားတို့ကိုမှီပြီး ကြီးထွားလာခြင်းဖြစ်သောကြောင့်၊ ခရစ်တော်အပေါ် သူတို့၏သံသယသည် အမှန်တကယ်တွင်မူ ဘုရားသခင်အပေါ် သူတို့၏ တကယ့် သဘောထားဖြစ်ခြင်းကြောင့် သူတို့သည် သခင်ယေရှု၏ ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်က သံရိုက်ရာတို့ကို ထိတွေ့ခဲ့ရသော်လည်း သူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် အသုံးမဝင်ဆဲဖြစ်ပြီး သူတို့၏ ရလဒ်တို့သည်လည်း ခြင်းကြားနှင့် ရေသယ်ခြင်းကဲ့သို့ အလဟဿဖြစ်နေသည်ဟုပင် ဖော်ပြနိုင်သည်။ သခင်ယေရှုက သောမကို ပြောသောအရာက လူတိုင်းကိုလည်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောပြနေသည်။ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးသော သခင်ယေရှုသည် အစပိုင်း၌ လူသားမျိုးနွယ်ကြားမှာ အလုပ်လုပ်ရင်းနှင့် သုံးဆယ့်သုံးနှစ်ခွဲကုန်ဆုံးခဲ့သော သခင်ယေရှုဖြစ်သည်။ သူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ သံနှင့်ရိုက်ခံရပြီး သေမင်းအရိပ်လွှမ်းမိုးသော ချိုင့်ဝှမ်းကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး သေခြင်းမှရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော်လည်း သူ၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာတိုင်းက ပြောင်းလဲခြင်းမရှိပေ။ သူ့ကိုယ်ခန္ဓာမှာ သံရိုက်ရာတို့ရှိသော်လည်း၊ သူသည် သေခြင်းမှရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီး အုတ်ဂူထဲမှ ထွက်ခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏စိတ်သဘောထား၊ လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် သူ၏နားလည်မှုနှင့် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်တို့သည် အနည်းငယ်မျှ မပြောင်းလဲပေ။ သူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှ ဆင်းခဲ့သည်၊ အပြစ်တရားကို အောင်နိုင်ခဲ့သည်၊ အခက်အခဲတို့ကို အောင်နိုင်ခဲ့သည်၊ သေခြင်းကို အောင်နိုင်ခဲ့သည်ဟုလည်း လူတို့ကို ပြောနေသည်။ သံရိုက်ရာတို့က စာတန်အပေါ် သူ၏ အောင်နိုင်မှုသက်သေ၊ လူသားမျိုးနွယ်အားလုံးကို အောင်မြင်စွာ ရွေးနုတ်ရန် အပြစ်ဖြေရာယဇ်ဖြစ်ခြင်း၏ သက်သေဖြစ်သည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ အပြစ်ကို ယူဆောင်ပြီး သူ၏ ရွေးနုတ်ခြင်းအလုပ်ကို ပြီးမြောက်စေခဲ့သည်ဟု လူတို့ကို ပြောနေသည်။ သူ၏ တပည့်တော်တို့ကို တွေ့ရန် သူပြန်လာသောအခါ သူ၏ ပေါ်ထွန်းမှုနှင့် သူတို့ကိုပြောခဲ့သည်။ “ငါသည် အသက်ရှင်ဆဲပင်။ ငါသည် တည်ရှိနေဆဲပင်။ ယနေ့ သင်တို့ ငါ့ကို မြင်နိုင်ပြီး ထိတွေ့နိုင်ရန်အတွက် သင်တို့ရှေ့မှာ ငါအမှန်တကယ် ရှိနေသည်။ ငါသည် သင်တို့နှင့်အတူ အမြဲတစေရှိလိမ့်မည်။” သခင်ယေရှုသည် နောက်လူတို့အတွက် သတိပေးချက်အနေနှင့် သောမ၏ အကြောင်းအရာကိုလည်း အသုံးပြုလိုခဲ့သည်။ သင်က သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်သော်လည်း သင်သည် သူ့ကို မမြင်နိုင်၊ မထိတွေ့နိုင်ပေ။ သို့သော်လည်း သင်၏ စစ်မှန်သော ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် သင်ကောင်းချီးခံစားရနိုင်သည်။ သင်သည် သင်၏ စစ်မှန်သော ယုံကြည်ခြင်းမှတစ်ဆင့် သခင်ယေရှုကို မြင်နိုင်သည်။ ဤကဲ့သို့လူမျိုးသည် ကောင်းချီးခံစားရသည်။

သခင်ယေရှုသည် သောမရှေ့၌ ပေါ်လာသောအချိန်မှာ သူစကားပြောခြင်းကို သမ္မာကျမ်းစာမှာ မှတ်တမ်းတင်ထားသော ဤစကားတို့သည် ကျေးဇူးတော်ခေတ်မှာရှိသော လူတို့အားလုံးအတွက် အလွန်ပင် အထောက်အကူဖြစ်သည်။ သောမရှေ့မှာ ပေါ်ထွက်လာခြင်းနှင့် သူ့ကိုပြောခဲ့သော စကားတို့သည် အနာဂတ်မျိုးဆက်တို့အပေါ် ကြီးမားသော သက်ရောက်မှုရှိပြီး ထာဝရတည်ရှိနေမည့် အဓိပ္ပာယ်ပါဝင်သည်။ သောမသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သော်လည်း ဘုရားသခင်ကို သံသယဝင်သော လူအမျိုးအစားကို ကိုယ်စားပြုသည်။ သူတို့မှာ သံသယဝင်တတ်သော အကျင့်စရိုက်၊ ထိခိုက်မှုပြုတတ်သော နှလုံးသားရှိပြီး ဖောက်ပြန်တတ်သည်။ ဘုရားသခင်ပြီးမြောက်စေနိုင်သောအရာတို့ကို မယုံကြည်ကြပေ။ ဘုရားသခင်၏ အဆုံးအစမရှိသော ဘုန်းတန်ခိုးနှင့် သူ၏ အုပ်ချုပ်မှုကို မယုံကြည်ကြပေ။ လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်ကြပေ။ သို့သော်လည်း သခင်ယေရှု၏ သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက သူတို့ကို အထိနာသွားစေသည်။ ဤအချက်က သူတို့ကိုယ်တိုင်၏ သံသယတို့ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိရန်၊ သူတို့ကိုယ်တိုင်၏ သံသယတို့ကို သတိပြုမိရန်၊ သူတို့ကိုယ်တိုင်၏ ဖောက်ပြန်မှုတို့ကို သိမြင်ရန်ကိုလည်း ထောက်ပံ့ပေးသောကြောင့် သခင်ယေရှု၏ တည်ရှိမှုနှင့် သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းကို အမှန်တကယ် ယုံကြည်သွားစေသည်။ သောမ၏ အဖြစ်အပျက်သည် နောက်ပိုင်းမျိုးဆက်တို့အတွက် သတိပေးချက်နှင့် သတိထားစရာတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီး လူတို့သည် သောမကဲ့သို့ သံသယမဝင်ရန်အတွက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ပိုပြီး သတိပေးနိုင်ရန်အတွက် ဖြစ်ခဲ့သည်။ သံသယဝင်ခဲ့လျှင် သူတို့သည် မှောင်မိုက်ထဲ၌ နှစ်မြုပ်သွားပါလိမ့်မည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်နောက်ကိုလိုက်သော်လည်း သောမကဲ့သို့ သခင်၏ နံရိုးကို အမြဲထိတွေ့လိုပြီး ဘုရားသခင် ရှိမရှိ အတည်ပြုရန်၊ သေချာစေရန်၊ သုံးသပ်ရန်အတွက် သူ၏ သံရိုက်ရာတို့ကို အမြဲ စမ်းကြည့်ချင်နေလျှင် ဘုရားသခင်က သင့်ကို စွန့်ပစ်ပါလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုသည် လူတို့ကို သောမကဲ့သို့မဖြစ်စေလိုပေ။ သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်မျက်လုံးနှင့် မြင်နိုင်သောအရာကိုသာ ယုံကြည်ခြင်းမျိုးမဖြစ်စေလိုဘဲ သန့်စင်သော၊ ရိုးသားသော သူတစ်ယောက်ဖြစ်ရန်၊ ဘုရားသခင်အပေါ် သံသယတို့ မွေးမြူမထားဘဲ သူ့ကိုယုံကြည်ပြီး သူ့နောက်ကိုသာ လိုက်စေလိုသည်။ ဤကဲ့သို့လူမျိုးသည် ကောင်းကြီးခံစားရသည်။ ၎င်းက လူတို့အတွက် သခင်ယေရှု၏ အလွန်သေးငယ်သော သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုဖြစ်ပြီး သူ့နောက်လိုက်တို့အတွက် သတိပေးချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။

၎င်းက သံသယတို့နှင့် ပြည့်နေသောသူတို့အပေါ် သခင်ယေရှု၏ သဘောထားဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် သခင်ယေရှုက သူ့ကို ရိုးရိုးသားသားယုံကြည်ပြီး သူ့နောက်ကိုလိုက်သူတို့ကို ဘာပြောခဲ့သနည်း။ သူတို့အတွက် ဘာလုပ်ခဲ့သနည်း။ ၎င်းက သခင်ယေရှုက ပေတရုကို ပြောသောအရာနှင့် ပတ်သက်ပြီး ငါတို့နောက်ထပ် ကြည့်မည့်အချက်ဖြစ်သည်။

ဤစကားပြောဆိုခြင်း၌ သခင်ယေရှုက ပေတရုကို ထပ်ခါထပ်ခါ မေးခဲ့သည်။ “ပေတရု သင်ငါ့ကိုချစ်သလော။” ၎င်းက သခင်ယေရှု သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာ ပေတရုလိုလူတို့၊ ခရစ်တော်ကို အမှန်တကယ်ယုံကြည်ပြီး သခင်ကို ချစ်ရန် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားသောသူတို့ဆီမှ သခင်ယေရှုလိုအပ်သော ပိုမိုမြင့်မားသော စံသတ်မှတ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤမေးခွန်းက စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းပုံစံမျိုး၊ စစ်ကြောမေးမြန်းခြင်းပုံစံမျိုးဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ထို့ထက်ပို၍ပင် ၎င်းသည် ပေတရုလိုလူတို့၏ လိုအပ်ချက်နှင့် မျှော်မှန်းချက်တို့ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်သုံးသပ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်ရှုစစ်ဆေးရန်အတွက် ဤကဲ့သို့မေးသောနည်းလမ်းကို သူအသုံးပြုခဲ့သည်။ လူတို့အတွက် သခင်ယေရှု၏ လိုအပ်ချက်တို့က အဘယ်နည်း။ သခင့်ကို ငါချစ်သလော။ ငါက ဘုရားသခင်ကို ချစ်သော လူတစ်ယောက်လော။ သခင့်ကို ငါ မည်ကဲ့သို့ ချစ်သင့်သနည်း။ သခင်ယေရှုက ပေတရုကိုပင် ဤမေးခွန်းကိုမေးခဲ့သော်လည်း အမှန်တကယ်က သူ့နှလုံးသားထဲတွင် ဘုရားသခင်ကို ချစ်ရန် အားထုတ်ကြိုးပမ်းသူတို့ဖြစ်သော နောက်ထပ်လူတို့ကို ဤကဲ့သို့မေးခွန်းကို မေးရန် ပေတရုကို မေးသောအခွင့်အလမ်းကို သူအသုံးပြုလိုခဲ့သည်။ ပေတရုသည် ဤကဲ့သို့လူတို့၏ ကိုယ်စားပြုအဖြစ် ပြုမူရန်၊ သခင်ယေရှုကိုယ်တိုင်၏ နှုတ်မှ မေးခြင်းကို လက်ခံရရှိရန် ကောင်းချီးခံရသောအတွက်ကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။

သခင်ယေရှု သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာ သောမကို ပြောခဲ့သော “သင်၏လက်ကိုဆန့်၍ ငါ့နံဖေးကို စမ်းသပ်လော့။ ယုံမှားခြင်းမရှိနှင့်။ ယုံလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏” ဆိုသည်နှင့် ယှဉ်ကြည့်လျှင် ပေတရုကို သုံးကြိမ်မေးသော “ယောန၏သားရှိမုန်၊ သင်သည် ငါ့ကိုချစ်သလော” ဆိုသည်က သခင်ယေရှု၏ သဘောထား၏ လေးနက်မှု၊ သူမေးခွန်းထုတ်နေစဉ် သူခံစားရသော အရေးတကြီးဖြစ်မှုကို လူတို့ကို ပိုပြီး ခံစားရစေသည်။ သောမ၏ လိမ်လည်လှည့်ဖြားတတ်သော အကျင့်စရိုက်နှင့် သံသယဝင်နေသောသူ့အတွက်၊ သူ့လက်ကိုဆန့်ထုတ်ပြီး သူ၏ သံရိုက်ရာတို့ကို ထိကြည့်ရန် ခွင့်ပြုခဲ့ပြီး သခင်ယေရှုသည် သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခဲ့သောလူသားဖြစ်ကြောင်းကို သူ့ကို ယုံကြည်စေခဲ့ပြီး သခင်ယေရှု၏ ဝိသေသလက္ခဏာကို ခရစ်တော်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုစေခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုသည် သောမကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြစ်တင်ပြောဆိုခြင်းမပြုသကဲ့သို့ သူ့အတွက် ရှင်းလင်းသော တရားစီရင်မှုတစ်ခုခုကို နှုတ်မှ မဖော်ပြခဲ့ပေ။ သခင်ယေရှုသည် သူ့ကို နားလည်သည်ဆိုကြောင်းကို လက်တွေ့ လုပ်ဆောင်မှုတို့မှတစ်ဆင့် သိစေခဲ့ပြီး ဤကဲ့သို့လူမျိုးအပေါ် သူ၏ သဘောထားနှင့် သံန္နိဋ္ဌာန်ကိုလည်း ပြသခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့လူမျိုးအပေါ် သခင်ယေရှု၏ လိုအပ်ချက်တို့နှင့် မျှော်မှန်းချက်တို့သည် သူပြောသောအရာတို့မှတစ်ဆင့် မသိနိုင်ပေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သောမကဲ့သို့သောလူတို့သည် မှန်ကန်သော ယုံကြည်ခြင်းတစ်စတစ်လေမျှ အမှန်တကယ်မရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူတို့အတွက် သခင်ယေရှု၏ လိုအပ်ချက်တို့က ဤအရာထဲ၌ပင် ရှိသည်။ သို့သော်လည်း ပေတရုလိုလူတို့အပေါ် သူဖွင့်ပြသော သဘောထားက လုံးဝ မတူပေ။ ပေတရုကို သူ့လက်ကို ဆန့်ပြီး သူ့သံရိုက်ရာတို့ကိုစမ်းရန် မလိုအပ်ခဲ့သကဲ့သို့ ပေတရုကို “ယုံမှားခြင်းမရှိနှင့်။ ယုံလော့” ဟုလည်း မပြောခဲ့ပေ။ ဤကဲ့သို့မဟုတ်ဘဲ သူသည် ပေတရုကို ဤမေးခွန်းတစ်ခုကိုပင် ထပ်ခါထပ်ခါမေးခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ခရစ်တော်၏နောက်လိုက်တိုင်းကို နောင်တရစေမည့်၊ ကြောက်ရွံ့စေမည့်၊ သခင်ယေရှု၏ စိုးရိမ်ပူပန်ပြီး ဝမ်းနည်းသော စိတ်ခံစားမှုကိုလည်း ခံစားသိရှိစေရမည့်၊ စဉ်းစားစရာ အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝသော မေးခွန်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ကြီးမားသော နာကျင်မှုတို့၊ ဒုက္ခခံစားရခြင်းတို့ ဖြစ်သောအခါ သူတို့သည် သခင်ယေရှုခရစ်တော်၏ အလေးထားမှုနှင့် သူ၏ ဂရုစိုက်မှုကို ပိုပြီး နားလည်နိုင်လာကြသည်။ သန့်စင်ပြီး ရိုးသားသောလူတို့၏ တင်းကြပ်သော လိုအပ်ချက်တို့နှင့် သူ၏လေးနက်သော ဆုံးမစကားတို့ကို သူတို့ သိမြင်ကြသည်။ သခင်ယေရှု၏ မေးခွန်းသည် ဤရိုးရှင်းသောစကားလုံးတို့ထဲ၌ ဖွင့်ပြသော လူတို့အပေါ် သခင်ယေရှု၏ မျှော်မှန်းချက်တို့သည် သူ့ကို ယုံကြည်ပြီး သူ့နောက်လိုက်ရုံသက်သက်မဟုတ်ဘဲ ချစ်ခြင်းရရှိရန်၊ သင်၏ သခင့်ကို ချစ်ခြင်း၊ သင့်ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းကို ရရှိရန်ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို လူတို့ကို ခံစားရစေသည်။ ဤကဲ့သို့အချစ်မျိုးသည် ဂရုစိုက်ခြင်းနှင့် နာခံခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် လူသားတို့က ဘုရားသခင်အတွက် အသက်ရှင်ခြင်း၊ ဘုရားသခင်အတွက် အသေခံခြင်း၊ ဘုရားသခင်အတွက် အရာအားလုံးကို နှစ်မြှုပ်ခြင်း၊ ဘုရားသခင်အတွက် အရာရာတိုင်းကို အသုံးတော်ခံပြီး ပေးအပ်ခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့ချစ်ခြင်းမျိုးသည် ဘုရားသခင်ကို စိတ်သက်သာရာရမှုကိုလည်းပေးသည်။ သူ့ကို သက်သေခံခြင်းကို နှစ်သက်ခံစားစေသည်၊ သူ့ကို အနားယူစေသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်အပေါ် လူသားမျိုးနွယ်၏ ပြန်လည်ပေးဆပ်ခြင်းဖြစ်သော သူတို့၏ တာဝန်ယူမှု၊ ဝတ္တရားနှင့် လုပ်ဆောင်ရမည့်တာဝန်တို့ဖြစ်ပြီး လူသားမျိုးနွယ်တို့ သူတို့ဘဝတစ်ခုလုံး၌ လိုက်နာရမည့် လမ်းဖြစ်သည်။ ဤမေးခွန်းသုံးခုသည် သခင်ယေရှု ပေတရုအပေါ် ပြုလုပ်သော လိုအပ်ချက်နှင့် တိုက်တွန်းချက်တစ်ခုဖြစ်ပြီး လူအားလုံးကို စုံလင်စေပါလိမ့်မည်။ ပေတရုအား သူ့အသက်တာလမ်းကြောင်းကို ဦးဆောင်ပြီး တွန်းအားပေးခဲ့ခြင်းက ဤမေးခွန်းသုံးခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သခင့်၏ နှလုံးသားကို ဂရုစိုက်ရန်၊ သခင့်ကို နာခံရန်၊ သခင့်ကို စိတ်သက်သာရာရခြင်းကို ပေးအပ်ရန်၊ ဤချစ်ခြင်းကြောင့် သူ့ဘဝတစ်ခုလုံးနှင့် သူ့ခန္ဓာတစ်ခုလုံးကို ပေးအပ်ရန် သခင့်အတွက် သူ၏ချစ်ခြင်းကြောင့် စုံလင်စေရန်ဖြစ်သော ပေတရု၏ လမ်းကြောင်း၌ သူ့ကို အစပြုစေရန် ဦးဆောင်ခဲ့သော၊ သူ့ကို ဦးဆောင်ခဲ့သော သခင်ယေရှု၏ ခွဲခွာခြင်းအချိန်က မေးခွန်းတို့ဖြစ်သည်။

ကျေးဇူးတော်ခေတ်ကာလအတွင်း၌ ဘုရားသခင်၏လုပ်ဆောင်မှုသည် အဓိကအားဖြင့် လူအမျိုးအစားနှစ်မျိုးအတွက် ဖြစ်သည်။ ပထမက သူ့ကိုယုံကြည်ပြီး သူ့နောက်လိုက်သောသူ၊ သူ၏ ပညတ်တော်တို့ကို ထိန်းသိမ်းနိုင်သူ၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်းနိုင်ပြီး ကျေးဇူးတော်ခေတ်၏ လမ်းဆီသို့ ကိုင်ဆောင်နိုင်သောသူဖြစ်သည်။ ဤလူမျိုးသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးကို ရရှိပြီး ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ခံစားရမည်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယလူအမျိုးအစားက စုံလင်အောင် ပြုပေး၍ ရနိုင်သော ပေတရုကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုသည် သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးသောအခါ အဓိပ္ပာယ်အရှိဆုံးဖြစ်သည့် ဤအရာနှစ်ခုကို ဦးစွာပြုလုပ်ခဲ့သည်။ တစ်ခုက သောမအပေါ် ပြုခဲ့ပြီး တစ်ခုက ပေတရုအပေါ်ပြုခဲ့သည်။ ဤနှစ်ခုက မည်သည်ကို ကိုယ်စားပြုသနည်း။ လူသားမျိုးနွယ်ကို ကယ်တင်ရန်ဖြစ်သော ဘုရားသခင်၏ တကယ့်ရည်ရွယ်ချက်ကို ကိုယ်စားပြုသလော။ လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ ရိုးသားဖြူစင်မှုကို ကိုယ်စားပြုသလော။ သောမကို သူပြုခဲ့သော လုပ်ဆောင်မှုသည် သံသယမရှိဘဲ ယုံကြည်လိုက်ရန် လူတို့ကို သတိပေးရန်ဖြစ်သည်။ ပေတရုကို သူပြုခဲ့သော လုပ်ဆောင်မှုသည် ပေတရုလိုလူတို့၏ ယုံကြည်မှုကို ခိုင်မာစေရန်ဖြစ်ပြီး ဤကဲ့သို့သောလူမျိုးအတွက် ရှင်းလင်းသော လိုအပ်ချက်တို့ ပြုလုပ်ရန်၊ သူတို့ ဘယ်ပန်းတိုင်နောက်ကို လိုက်သင့်သည်ဖြစ်ကြောင်းကို ပြသရန်အတွက်ဖြစ်သည်။

သခင်ယေရှု သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာ လိုအပ်သည်ဟု သူထင်သော လူတို့ထံ၌ သူကိုယ်ထင်ပြခဲ့သည်။ သူတို့နှင့်စကားပြောခဲ့ပြီး သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်တို့ကို ထားခဲ့ရင်း၊ လူတို့အပေါ် သူ၏မျှော်မှန်းချက်တို့ကို ထားခဲ့ရင်း၊ သူတို့အတွက် သတ်မှတ်ချက်တို့ကို ပြဋ္ဌာန်းခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်အနေနှင့် လူ့ဇာတိခံယူထားသော အချိန်အတွင်းမှာ ဖြစ်စေ၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ သံနှင့်အရိုက်ခံရပြီး သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက်မှာဖြစ်စေ၊ လူသားမျိုးနွယ်နှင့် လူတို့အပေါ်ထားရှိသော သတ်မှတ်ချက်တို့အတွက် သူ၏ အလေးထားမှုက မပြောင်းလဲပေ။ သူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ် မရောက်ခင်၌ ဤတပည့်တော်တို့အတွက် စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ သူ့နှလုံးသားထဲ၌ လူတစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်း၏ အခြေအနေက ရှင်းလင်းနေသည်။ လူတိုင်း၏ ချို့ယွင်းချက်တို့ကို သူနားလည်သည်။ သူသေပြီး ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက် ဝိညာဉ်ခန္ဓာဖြစ်သွားသော်ငြားလည်း လူ့ဇာတိမှာရှိတုန်းကကဲ့သို့ပင် လူတိုင်းအပေါ် သူ၏ နားလည်မှုက အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ လူတို့က သူ၏ ဝိသေသလက္ခဏာကို ခရစ်တော်အနေနှင့် လုံးဝ သေချာခြင်းမရှိကြောင်းကို သူသိခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း လူ့ဇာတိမှာရှိနေစဉ်က လူတို့အပေါ် သူတင်းကြပ်စွာ တောင်းဆိုမှုတို့ မပြုလုပ်ခဲ့ပေ။ သို့သော်လည်း သူသည် ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက် သူတို့ရှေ့မှာ ကိုယ်ထင်ပြခဲ့ပြီး သခင်ယေရှုသည် ဘုရားသခင်ဆီမှလာပုံ၊ သူသည် လူ့ဇာတိခံယူထားသော ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်းကို သူတို့ကို လုံးဝ သေချာအောင်ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး သူ၏ ကိုယ်ထင်ပြခြင်းနှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းကို လူသားမျိုးနွယ်၏ တစ်သက်တာ ကြိုးစားအားထုတ်မှုအတွက် အကြီးမားဆုံးမျှော်လင့်ချက်နှင့် တွန်းအားအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည်။ သူ၏ သေခြင်းမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက သူ့နောက်လိုက်သူတို့ အားလုံးကို ခိုင်ခံ့စေခဲ့ရုံမကဘဲ ကျေးဇူးတော်ခေတ်၏ သူ၏လုပ်ဆောင်မှုကို လူသားမျိုးနွယ်ကြားထဲ၌ သေချာစွာ အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိစေခဲ့ခြင်းကြောင့် ကျေးဇူးတော်ခေတ်မှာ သခင်ယေရှု၏ ကယ်တင်ခြင်း၏ ဧဝံဂေလိတရားတော်သည် လူသားမျိုးနွယ်၏ နေရာအနှံ့ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ပျံ့နှံ့သွားခဲ့သည်။ သခင်ယေရှု၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းပြီးနောက်မှာ သူ၏ ကိုယ်ထင်ပြခြင်းက အဓိပ္ပာယ်တစ်ခုခုရှိသည်ဟု သင်ဆိုမည်လော။ ထိုအချိန်မှာ သင်က သောမ၊ သို့မဟုတ် ပေတရုဖြစ်ပြီး အဓိပ္ပာယ်အလွန်ရှိသော ဤအရာကို သင်ကြုံတွေ့ခဲ့လျှင် သင့်အပေါ်၌ မည်ကဲ့သို့သက်ရောက်မှု ရှိမည်နည်း။ သင်၏ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းအသက်တာမှာ အကောင်းဆုံးနှင့် အကြီးမြတ်ဆုံးရူပါရုံပင်ဟု သင်မြင်မည်လော။ ဤသည်ကို သင့်၏ ဘုရားသခင်နောက်ကိုလိုက်ခြင်း၊ သူ့ကိုဖြည့်ဆည်းပေးရန်အတွက် အားထုတ်ကြိုးပမ်းခြင်း၊ သင့်အသက်တာမှာ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းကို အားထုတ်ကြိုးပမ်းခြင်းအတွက် တွန်းအားပေးသော စွမ်းအားအနေနှင့် သင်မြင်မည်လော။ ဤအကြီးမြတ်ဆုံး ရူပါရုံကို ဖြန့်ဝေရန်အတွက် တစ်သက်လုံး အားစိုက်ထုတ်သွားမည်လော။ သခင်ယေရှု၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ဖြန့်ဝေခြင်းကို ဘုရားသခင်ဆီမှ သင်လက်ခံသော တာဝန်တစ်ခုအဖြစ် ပြုလုပ်မည်လော။ သင်တို့က ဤသည်ကို မကြုံတွေ့ဖူးသော်လည်း သောမနှင့် ပေတရု၏ အဖြစ်အပျက်နှစ်ခုက ယခုခေတ်လူတို့အတွက် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် ဘုရားအပေါ် ရှင်းလင်းသော နားလည်ခြင်းကို ရရှိရန် လုံလောက်နေပါပြီ။ ဘုရားသခင်သည် လူ့ဇာတိဖြစ်ပြီးနောက်မှာ၊ လူသားမျိုးနွယ်နှင့် လူသားတစ်ယောက်၏ဘဝကို သူကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့ပြီးနောက်၊ လူသားမျိုးနွယ်၏ ဆိုးယုတ်ခြင်းနှင့် လူ့အသက်တာ၏ အခြေအနေကို သူမြင်ပြီးနောက် လူ့ဇာတိ၌ရှိသော ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ် မည်မျှ ခိုကိုးရာမဲ့ကြောင်း၊ ဝမ်းနည်းဖွယ်ရာကောင်းကြောင်းနှင့် သနားစရာကောင်းကြောင်းတို့ကို နက်နက်နဲနဲ ပိုပြီး ခံစားခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ့ဇာတိနှင့် နေထိုင်စဉ် သူ၏ လူ့သဘာ၀ကြောင့် လူ့ဇာတိမှာရှိသော သူ၏ ဗီဇစိတ်ကြောင့် လူသား၏ အခြေအနေအတွက် ပိုပြီး ကြင်နာသနားခြင်းတို့ ရှိခဲ့သည်။ ဤအချက်က သူ့နောက်လိုက်တို့အတွက် ပိုမိုကြီးမားသော ပူပန်မှုတို့ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ၎င်းတို့က သင်တို့နားမလည်နိုင်သော အရာတို့ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည်။ သို့သော်လည်း သူ့နောက်လိုက်တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းအတွက် ဘုရားသခင်၏ စိုးရိမ်မှုနှင့် ဂရုစိုက်မှုကို ပြင်းထန်သော ပူပန်မှုဆိုသော စကားစုနှင့် ငါဖော်ပြနိုင်သည်။ ဤဝေါဟာရက လူသား၏ ဘာသာစကားမှ လာခြင်းဖြစ်သော်လည်း၊ အလွန်လူသားဆန်သော စကားစုဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ နောက်လိုက်တို့အတွက် သူ၏ ခံစားချက်ကို အမှန်တကယ် ဖော်ပြပြီး ရှင်းလင်းပြသည်။ လူသားတို့အတွက် ဘုရားသခင်၏ပြင်းထန်သော ပူပန်မှုအတွက် သင်တို့၏အတွေ့အကြုံလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်မှာ သင်တို့က ဤသည်ကို တဖြည်းဖြည်း ခံစားရမည်ဖြစ်ပြီး မြည်းစမ်းရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ၎င်းက သင်တို့ကိုယ်တိုင်၏ စိတ်သဘောထားပြောင်းလဲမှုနောက်ကိုလိုက်ခြင်း၏ အခြေခံအချက်အပေါ်မှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို တဖြည်းဖြည်းနားလည်ခြင်းအားဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည်။ သခင်ယေရှု၏ ကိုယ်ထင်ပြခြင်းသည် လူသားမျိုးနွယ်၌ရှိသော သူ၏နောက်လိုက်တို့အတွက် ပြင်းထန်သော ပူပန်မှုကို ရုပ်လုံးထင်စေခဲ့ပြီး ထိုအရာကို သူ၏ ဝိညာဉ်ခန္ဓာဆီသို့ လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်၊ သို့မဟုတ် သူ၏ ဘုရားသဘောသဘာဝကို လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်ဟု သင်တို့ဆိုနိုင်သည်။ သူ၏ ကိုယ်ထင်ပြမှုသည် ခေတ်တစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေခြင်း၊ ခေတ်တစ်ခုကို တည်ဆောက်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်းကို စွမ်းအားကြီးစွာ သက်သေပြရင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ ပူပန်မှုနှင့် ဂရုစိုက်မှုကို လူတို့ နောက်ထပ် တွေ့ကြုံခံစားရစေသည်။ တဖန် ခေတ်တစ်ခုကို အဆုံးသတ်သောသူသည် သူပင်ဖြစ်သည်။ သူ၏ ကိုယ်ထင်ပြခြင်းမှတစ်ဆင့် လူတို့အားလုံး၏ ယုံကြည်ခြင်းကို ပိုမိုခိုင်မာစေခဲ့ပြီး သူ၏ ကိုယ်ထင်ပြခြင်းမှတစ်ဆင့် သူသည် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို သက်သေပြခဲ့သည်။ ဤအချက်က သူ့နောက်လိုက်တို့ကို ထာဝရ အတည်ပြုချက်ကို ပေးခဲ့သည်။ သူ၏ကိုယ်ထင်ပြခြင်းမှတစ်ဆင့် ခေတ်သစ်၌ သူ့အလုပ်၏ အဆင့်တစ်ခုကိုလည်း စတင်ခဲ့သည်။