ပေတရုအား ဘုရားသခင် ဆုံးမချိန်၌ သူဆုတောင်းခဲ့သည်၊ “အို ဘုရားသခင်၊ ကျွန်ုပ်၏ ဇာတိပကတိ သည် နာခံခြင်းမရှိပါ၊ ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်အား ပြစ်တင်ဆုံးမပြီး တရားစီရင်ပါသည်။ ကိုယ်တော်၏ ပြစ်တင် ဆုံးမခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်းကို ကျွန်ုပ် ဝမ်းမြောက်ပါသည်။ ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်ကို အလိုမရှိလျှင်ပင် ကိုယ်တော် ၏ တရားစီရင်ခြင်း၌ ကိုယ်တော်၏ မြင့်မြတ်သန့်ရှင်းပြီး ဖြောင့်မတ်တော်မူသည့် စိတ်သဘောထားကို ကျွန်ုပ် မြင်ပါသည်။ ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်ကို တရားစီရင်သည့်အခါ ကျွန်ုပ် အားရကျေနပ်မိပါသည်။ ဤသို့အားဖြင့် အခြားသူများသည် ကိုယ်တော်၏ တရားစီရင်ခြင်း၌ ကိုယ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်တော်မူသည့် စိတ်သဘောထားကို ရှုမြင်နိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။ အကယ်၍ တရားစီရင်ခြင်းသည် ကိုယ်တော်၏ စိတ်သဘောထားကို ထုတ်ဖော်ပြသ နိုင်မည်ဆိုလျှင်၊ သတ္တဝါအားလုံးအား ကိုယ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်သဘောထားကို မြင်တွေ့ခွင့် ရစေမည်ဆိုလျှင်၊ ကိုယ်တော့်အပေါ် ကျွန်ုပ်၏ချစ်ခြင်းကို ပိုမိုဖြူစင်စေမည်ဆိုလျှင် ဤသည်မှာ သနားကရုဏာ နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ကိုယ်တော်၏ အလိုတော် ဖြစ်သောကြောင့် ဖြောင့်မတ်သူ၏ပုံရိပ်ကို ကျွန်ုပ် ရနိုင်မည် ဖြစ်ပြီး ကိုယ်တော်၏ တရားစီရင်ခြင်းသည် ကောင်းမြတ်လှပါသည်။ ကျွန်ုပ်အထဲတွင် ပုန်ကန်လိုသောစိတ် များစွာရှိသေးကြောင်းနှင့် ကိုယ်တော်၏ ရှေ့တော်မှောက်သို့ ဝင်ရန် မသင့်လျော်သေးကြောင်းကို ကျွန်ုပ်သိပါ သည်။ ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်အား ပို၍ပင် တရားစီရင်ရန် ကျွန်ုပ်လိုလားပါသည်။ ရန်လိုသော ပတ်ဝန်းကျင်အားဖြင့် ဖြစ်စေ၊ အတိဒုက္ခကြီးစွာ ခံစားရသည်ဖြစ်စေ၊ ကျွန်ုပ်အား မည်သို့ပင် ကိုယ်တော်စီရင်စေကာမူ၊ ကျွန်ုပ်အဖို့ အဖိုးထိုက်တန်လှပါသည်။ ကိုယ်တော်၏ ချစ်ခြင်းသည် အလွန်နက်နဲသိမ်မွေ့ပြီး စောဒကစိုးစဉ်းမျှပင် မတက်ဘဲ ကိုယ်တော်၏ သနားခြင်းကရုဏာတော်ကို ခံယူရန် ကျွန်ုပ်လိုလားပါသည်။” ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ အမှုကို တွေ့ကြုံပြီးနောက် ပေတရု၏ အသိအမြင် ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်အပေါ်ထားရှိသော သူ၏ချစ်ခြင်းအတွက် သက်သေခံချက်တစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။ ယနေ့၊ သင်တို့အား သိမ်းပိုက်အောင်နိုင်ပြီးဖြစ်သည်- သို့သော် ဤသိမ်းပိုက်အောင်နိုင်မှုကို သင်တို့အထဲတွင် မည်သို့ ဖော်ပြပါသနည်း။ လူအချို့တို့က “ကျွန်ုပ်၏ သိမ်းပိုက်အောင်နိုင်ခြင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ အမြင့်ဆုံးသော ကျေးဇူးတော်နှင့် ချီးမြှောက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုမှပင် ကျွန်ုပ်သတိပြုမိသည်မှာ လူ့အသက် သည် ဗလာသက်သက်ဖြစ်ပြီး ထူးခြားမှုမရှိပါ။ အသက်ရှင်ခြင်းသည်လည်း အဓိပ္ပါယ်ကင်းမဲ့လှသည်၊ သေရသည်က သာ၍ကောင်းသေးသည်။ လူသည် မျိုးဆက်များ တစ်ဆက်ပြီးတစ်ဆက် မွေးဖွားပျိုးထောင်ပြီး သူ့အသက်တာတွင် အလောသုံးဆယ် နေထိုင်ခဲ့သော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် ဘာမျှ မကျန်ရှိပါ။ ယနေ့၊ ဘုရားသခင်၏ သိမ်းပိုက်ခြင်းကို ခံရပြီးနောက်မှသာလျှင် ထိုသို့အသက်ရှင်ခြင်းမှာ အဖိုးမတန်ကြောင်း ကျွန်ုပ် သိမြင်ခဲ့ရသည်၊ ယင်းမှာ စင်စစ် အဓိပ္ပါယ်ကင်းမဲ့လှသော အသက်တာပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်သည်လည်း သေပြီး ပြီးပြတ်သွားနိုင်သည်။” ထိုသို့သော သိမ်းပိုက်ပြီးသူများကို ဘုရားသခင် ရယူနိုင်မည်လော။ သူတို့သည် နမူနာများနှင့် စံပြလူများ ဖြစ်လာနိုင်မည်လော။ ထိုသူများသည် လှုပ်ရှားတက်ကြွမှုမရှိသော ပြယုဂ်တစ်ခု ဖြစ်သည်၊ သူတို့တွင် ရည်မှန်းချက်များမရှိဘဲ သူတို့ကိုယ်ကို တိုးတက်လာအောင်လည်း မကြိုးပမ်းကြ။ သူတို့သည် သိမ်းပိုက်ခံပြီးသူများဟု ယူဆကြသော်လည်း ထိုသို့သော မတုန်မလှုပ်လူများသည် ပြီးပြည့်စုံစေခြင်း ခံရသူများအဖြစ် လုပ်နိုင်စွမ်းမရှိကြ။ သူ့အသက်ဆုံးခါနီး၊ ပြည့်စုံစေခြင်းကို ခံရပြီးနောက် ပေတရုက “အို ဘုရားသခင်၊ နှစ်အနည်းငယ် ကျွန်ုပ် အသက်ဆက်ရှင်ရမည်ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်ကို ပိုမိုဖြူစင်စွာနှင့် ပိုမိုလေးနက်စွာ ချစ်ခင်လိုပါသည်” ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ကားတိုင်ပေါ်၌ တင်ရခံနီးအချိန်တွင် စိတ်နှလုံးထဲမှ သူဆုတောင်းသည်မှာ “အို ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်၏အချိန် ယခု ကျရောက်ပါပြီ၊ ကျွန်ုပ်အတွက် ကိုယ်တော် ပြင်ဆင်ထားသောအချိန် ကျရောက်ပါပြီ။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်အတွက် အသေခံရမည်၊ ဤသက်သေခံချက် ကို ကျွန်ုပ်ခံဆောင်ရမည်၊ ပြီးလျှင် ကျွန်ုပ်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ကိုယ်တော်၏ တောင်းဆိုချက်များကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်လိမ့်မည်၊ ချစ်ခြင်းသည်လည်း ပိုမိုဖြူစင်လာနိုင်မည်ဟု ကျွန်ုပ်မျှော်လင့်ပါသည်။ ယနေ့၊ ကိုယ်တော်အတွက် အသေခံနိုင်ခြင်းနှင့် ကိုယ်တော်အတွက် ကားစင်တင်ခံရခြင်းတို့သည် ကျွန်ုပ်အတွက် နှစ်သိမ့်စိတ်ချမှုကို ပေးပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကိုယ်တော်အတွက် ကားတိုင်ပေါ်တွင် အသေခံခြင်းနှင့် ကိုယ်တော်၏အလိုကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်ခြင်းအပြင် ကျွန်ုပ်ကိုယ်ကို ကိုယ်တော့်လက်သို့ အပ်နိုင်ခြင်းနှင့် ကျွန်ုပ်၏အသက်ကို ကိုယ်တော့်ကို ဆက်ကပ်နိုင်ခြင်းတို့ထက် မည်သည့်အရာကမျှ ကျွန်ုပ်အား ပို၍ကျေနပ်အားရစေမှာ မဟုတ်ပါ။ အို ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အလွန်ချစ်ခင်ဖွယ် ဖြစ်၏။ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို အသက်ရှင်ခွင့်ပေးခဲ့ပါက၊ ကိုယ်တော့် ကို ပို၍ပင် ချစ်ရန် ကျွန်ုပ်လိုလားပါလိမ့်မည်။ ကျွန်ုပ် အသက်ရှင်နေသရွေ့ ကိုယ်တော့်ကို ချစ်နေပါမည်။ ကိုယ်တော့်ကို ပိုမိုလေးနက်စွာ ချစ်လိုပါသည်။ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမကာ စမ်းသပ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်သည် မဖြောင့်မှန်ဘဲ အပြစ်ကျူးလွန်ခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ကိုယ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်သဘောထားကို ပိုမို၍ သိသာထင်ရှားစွာ ကျွန်ုပ် မြင်လာပါသည်။ ကိုယ်တော်ကို ကျွန်ုပ် ပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာ ချစ်လာနိုင်စေသည့်အတွက် ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်အဖို့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ တစ်ခုဖြစ်ပြီး ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်ကို မချစ်လျှင်ပင် ဤနည်းအတိုင်း ကိုယ်တော့်ကို ကျွန်ုပ် ချစ်လိုပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်သဘောထားကို ရှုမြင်လိုပါသည်။ ယင်းက ကျွန်ုပ်အား လေးနက်သောအသက်တာကို သာ၍ အသက်ရှင်နိုင်စေသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော့်အတွက် ကားတိုင်တင်ခံရပြီး ကိုယ်တော့်အတွက် အသေခံခြင်းသည် အဓိပ္ပါယ်ပြည့်ဝသောကြောင့် ကျွန်ုပ်၏ လက်ရှိအသက်တာသည် ပိုမို လေးနက်လာသည်ဟု ကျွန်ုပ်ခံစားရပါသည်။ သို့သော် ကိုယ်တော့်အကြောင်းကို အနည်းငယ်သာ ကျွန်ုပ် သိသည့်အတွက်၊ ကိုယ်တော်၏ အလိုတော်များကို ပြည့်စုံစွာ မဖြည့်ဆည်းနိုင်ကြောင်းနှင့် ကိုယ်တော့်ကို အနည်းငယ်သာ ပြန်လည်ပေးဆပ်ခဲ့ကြောင်းတို့ကို သိသည့်အတွက် ကျွန်ုပ် ကျေနပ်အားရခြင်း မရှိသေးပါ။ ကျွန်ုပ်၏အသက်တာတွင် ကိုယ်တော့်ကို အလုံးစုံ ပြန်လည်ပေးဆပ်ရန် မတတ်စွမ်းနိုင်ခဲ့ပါ၊ ဝေးလှပါသေးသည်။ ဤအခိုက်အတန့်တွင် နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်ကြည့်သည့်အခါ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော့်အပေါ် အလွန်ပင် အကြွေးတင်နေကြောင်း ခံစားရပါသည်။ ဤအခိုက်တန့်တွင် ကျွန်ုပ်၏ အမှားများအားလုံးနှင့် ကိုယ်တော့်ကို ပြန်လည်မပေးဆပ်ရသေးသည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာများအားလုံးကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်ရန် ဆောင်ရွက်ရပါမည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ ပေတရု၏ အတွေ့အကြုံများ- ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်းတို့နှင့်သက်ဆိုင်သည့် သူ၏အသိပညာ