၁

အေရွ႕အရပ္မွ အာ႐ုဏ္ဦး မိုးေသာက္ၾကယ္ ထြက္လာ။

ၾကယ္သစ္ တစ္ပြင့္၊ ၿငိမ္သက္သည့္ ေကာင္းကင္ကို ထြန္းလင္းေစ၊

လူတို႔ စိတ္ႏွလုံး၌ မွိန္ေသာ အလင္းကို ေတာက္ေလာင္ ေစ

ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ အထီးမက်န္၊ အေမွာင္တြင္ မရွိေတာ့ၿပီ။

သို႔ေသာ္ ညအေမွာင္ထဲ သင္တစ္ဦးတည္း အိပ္ေမာက်လ်က္ေန၊

အလင္းလည္း မျမင္ႏိုင္၊ အသံကိုလည္း မၾကားႏိုင္

ေခတ္ကာလသစ္၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးသစ္

ေပၚထြန္းေၾကာင္း တစ္စုံတစ္ရာ စတင္ျခင္းကို သတိမျပဳႏိုင္။

သင့္ရဲ႕ “အေဖ” က ေစာေသးတယ္၊ အျပင္မွာက ေအးတယ္၊

အျပင္ထြက္ရင္ မင္း မ်က္လုံးေတြ ဓားထိုးမိမယ္ ဟု ဆို

အေဖရဲ႕ အခ်စ္စစ္နဲ႔ အသက္အ႐ြ‌ယ္‌ေၾကာင့္ သင္ဟာ

အေဖေျပာတာကို ယုံၾကည္တာ ျဖစ္ေန

၂

ထိုအခ်စ္ႏွင့္ သတိေပးခ်က္က

သင့္ကို အလင္းရွိေၾကာင္း ျငင္းပယ္ေစ။

ေလာက၌ သမၼာတရား ရွိမရွိ သင္ အေရးမစိုက္။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ လာကယ္တင္ရန္ ႏွင့္

အလင္း ျမင္ေတြ႕ရန္သင္မေမွ်ာ္လင့္ေပ၊

လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္။

သင့္အျမင္တြင္ လွပသည့္ အရာမ်ား မတည္ၿမဲႏိုင္။

လူ၏ မနက္ျဖန္ႏွင့္ အနာဂတ္ဟာ ဆုံးရႈံး ေပ်ာက္ကြယ္။

အေဖကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္၊ ေက်နပ္စြာ ဒုကၡအတူခံစား၊

ခရီးသြားေဖာ္ႏွင့္ ဦးတည္ခ်က္ကို

ဆုံးရႈံးရမွာ သင္ ေၾကာက္႐ြံ႕ရင္းေလ။

ဝိုးတဝါး ဤေလာက သည္ သင္ကဲ့သို႔ ေျမာက္ျမားစြာကို

က႑အသီးသီး၌ မတြန႔္ဆုတ္ဘဲ၊ အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့ ေစခဲ့။

ေသျခင္းတရားကို မေၾကာက္ေသာ “စစ္သည္” မ်ားစြာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့၊

ဖန္ဆင္းခံရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို မသိသည့္

ထုံထိုင္းေသာ လူသားမ်ား (ထုံထိုင္းေသာလူမ်ား)

၃

ဒုကၡခံရေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရား ၾကည့္ရႈ။

သူတို႔၏ ညည္းတြားသံကို သူၾကားၿပီး

မည္မွ် သူတို႔အရွက္မဲ့သည္၊ သူတို႔ ခိုကိုးရာမဲ့မႈ၊

ကယ္တင္ျခင္း ဆုံးရႈံးရမွာ ပူပန္မႈတို႔ကို သူ ျမင္သည္။

သူ၏ ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေရွာက္မႈကို လူတို႔ ပစ္ပယ္၊

ကိုယ့္သေဘာအတိုင္း သြား။

ဒုကၡပင္လယ္၏ ခါးသီးမႈကို ရန္သူႏွင့္ အတူပိုျမည္းစမ္းလို

ဘုရား၏ သက္ျပင္းခ်သံ မၾကားရ၊ ယခု သူ႔လက္မ်ား လူကို မထိ

သူအႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုံးရႈံးလိုက္ႏွင့္

ျပန္ရလိုက္ ( ဆုံးရႈံးလိုက္ႏွင့္ ျပန္ရလိုက္ )

သူ ပင္ပန္းလာကာ သူ႔အမႈကို ရပ္တန႔္။

သူသည္ လူတို႔အၾကား လွည့္ပတ္သြားလာျခင္း မရွိေတာ့ေပ။

ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ သူ၏ သြားလာျခင္းကို သတိမမူမိၾက၊

သူ၏ နက္ရႈိင္းေသာ ဝမ္းနည္းျခင္း

ဘုရား၏ သက္ျပင္းခ်ျခင္းလည္း မျမင္ရေပ။

“ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ သက္ျပင္းခ်ေတာ္မူျခင္း” ကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပဳျပင္ထားသည္