၁ လူတို႔အေနျဖင့္ ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပင္ ျဖစ္သည္၊ သူ႔ေနာက္လိုက္ေသာသူမ်ားအတြက္မူ ၎မွာ အကန႔္အသတ္မဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သူ၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သို႔မဟုတ္ သနားျခင္းက႐ုဏာ မရွိခဲ့ပါက လူတို႔သည္ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ေလွ်ာက္ လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္ အခ်ိန္အေတာအတြင္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္ ျပဳေသာအမႈထဲတြင္ သူ၏ အသိသာဆုံးႏွင့္ အေရးပါဆုံးေသာ အႏွစ္သာရမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပင္ ျဖစ္သည္၊ ၎မွာ အနႏၲသည္းခံျခင္း ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမဟုတ္ဘဲ သင္ထင္ျမင္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္သည္ လူတစ္ဦးကို ဆုံးပါးေစရန္ ရည္႐ြယ္ပါက သူသည္ ထိုသို႔ျပဳလုပ္သည္၊ သူသည္ လူတစ္ဦးကို မုန္းပါက သူသည္ ထိုလူကို အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း၊ က်ိန္ဆဲျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို ျပဳလိမ့္သည္ ဆိုလွ်င္ သူသည္ မည္မွ် တင္းၾကပ္ေသာသူ ျဖစ္ေနမည္နည္း။ သူသည္ လူတို႔ကို ေဒါသထြက္ပါက လူတို႔သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈျဖင့္ တုန္လႈပ္ၾကမည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏မ်က္ေမွာက္တြင္ မတ္တတ္ရပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၾကမည္မဟုတ္ေပ။” ဟူ၍ သင္တို႔ စိတ္ကူးသကဲ့သို႔ မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာမွ မွန္ကန္မႈမရွိပါ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပရန္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ ကယ္တင္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေသးသည္။ သူ၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ သူ၏ စိတ္သေဘာထား ထုတ္ေဖာ္ျခင္းမ်ားအားလုံး၌ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ရွိသည္။

၂ လူ႔ဇာတိ၌ အမႈျပဳေနစဥ္အတြင္း လူတို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ အမ်ားဆုံးထုတ္ေဖာ္ေသာအရာမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္သည္။ စိတ္ရွည္ျခင္း ဆိုသည္မွာ အတြင္းရွိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေၾကာင့္ သနားက႐ုဏာရွိျခင္း ျဖစ္ၿပီး ၎၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ လူတို႔ကို ကယ္တင္ရန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိေသာေၾကာင့္ လူတို႔အေပၚ သူ သနားျခင္းက႐ုဏာ ရွိႏိုင္သည္။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္၌ အမုန္းတရားႏွင့္ အမ်က္ေဒါသသာ ရွိခဲ့ပါက၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကိုသာ ခ်မွတ္ၿပီး ယင္းတို႔အထဲတြင္ မည္သည့္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွ် မရွိခဲ့ပါက အေျခအေနသည္ သင္တို႔ ယခုျမင္ရေသာအရာ ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္ဘဲ ကပ္ေဘးဒုကၡသည္ သင္တို႔လူေတြအေပၚ က်ေရာက္ေလမည္။ သူသည္ သင္တို႔အား သမၼာတရားကို ေပးမည္ေလာ။ လူတို႔သည္ ျပစ္တင္ဆုံးမခံရၿပီး တရားစီရင္ခံရၿပီးေနာက္၊ က်ိန္ဆဲျခင္းခံခဲ့ရမည္ဆိုလွ်င္၊ ၎တို႔ လုံးဝ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ က်သြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္၊ ယေန႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ မည္သို႔ တည္ရွိလိမ့္ဦးမည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ မုန္းတီးမႈ၊ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အားလုံးတို႔ကို ဤလူအုပ္စုကို ကယ္တင္ျခင္း၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ျပသည္။ ဤစိတ္သေဘာထားက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ သနားက႐ုဏာအျပင္ အလြန္ႀကီးမားေသာ သည္းခံျခင္းတစ္ခုလည္း ပါရွိေလသည္။ ဤအမုန္းက အျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိျခင္း သေဘာတစ္ခု ရွိသည္၊ ယင္းတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ အကန႔္အသတ္မဲ့ ပူပန္ျခင္းႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားခ်က္ ပါဝင္သည္။

၃ ဘုရားသခင္၏ မုန္းတီးမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ရည္႐ြယ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ပုန္ကန္ျခင္းႏွင့္ အျပစ္မ်ားကို ရည္႐ြယ္သည္။ ယင္းသည္ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ၿပီး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္အေပၚ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိသည့္အခါမွသာ အမုန္းရွိသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ဘုရားသခင္၏ မုန္းတီးမႈသည္ စာတန္အေပၚ သူ၏ မုန္းတီးမႈႏွင့္ မတူေပ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔ကို ကယ္တင္ၿပီး စာတန္ကို မကယ္တင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ေျဖာင့္မတ္ေသာစိတ္သေဘာထားသည္ အၿမဲ ရွိေနၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၌ အမ်က္ေဒါသ၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္၊ စီရင္ျခင္းတို႔က အစအဦးကတည္းက ရွိၿပီးျဖစ္သည္။ အမွန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ေတာ္ ရွိသည္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ အမ်က္ေဒါသထြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ သူျပဳသမွ် အမႈမ်ား အားလုံးသည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွ ရရွိလာသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ျဖစ္သည္။ ယင္းက ပမာဏႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ကိစၥ မဟုတ္ေပ။ ယင္း၏ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္သည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္သည္။ ထို႔ထက္နည္းပါက၊ လူသားမ်ားသည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ ခ်စ္ျခင္းအားလုံးကို လူမ်ားအတြက္ ရည္စူးထားသည္။

“ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရသည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတည္း” ကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပဳျပင္ထားသည္