၁ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္က သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ေျပာင္းလဲျခင္း၌ တြန႔္ဆုတ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ မျပတ္သားျခင္းတို႔ မပါဝင္ေပ။ စင္စစ္အားျဖင့္ ေဒါသသက္သက္မွ သည္းခံျခင္းသက္သက္ကို ကူးေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင့္အႏွစ္သာရ၏ မွန္ကန္သည့္ ထုတ္ေဖာ္ခ်က္ျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္တို႔၌ မျပတ္သားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ တြန႔္ဆုတ္ျခင္းတို႔ မည္သည့္အခါမွ်မရွိေပ။ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေနာက္က အေျခခံမူမ်ားႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားအားလုံးသည္ ရွင္းလင္းၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာ၏၊ သန႔္စင္ၿပီး ေျခာက္ျပစ္ကင္း၏။ အတြင္း၌ လွည့္ကြက္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ လွ်ိဳ႕ဝွက္အႀကံအစည္မ်ား ေရာေထြးေနျခင္း လုံးဝမရွိေပ။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ဘုရားသခင္၏အႏွစ္သာရထဲ၌ အေမွာင္ထုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆိုးယုတ္ျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း မပါဝင္ေပ။

၂ နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ား၏ ဆိုးညစ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားက သူ႔ေရွ႕ကို ေရာက္လာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ေဒါသထြက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက သူ၏ေဒါသသည္ သူ၏အႏွစ္သာရမွ ဆင္းသက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ေဒါသသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ၏သည္းခံျခင္းကို နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခ်ေပးသနားသည့္အခါ သူဖြင့္ျပသည့္အရာအားလုံးက သူ၏ကိုယ္ပိုင္အႏွစ္သာရပင္ ျဖစ္ေနေသး၏။ ဤေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုလုံးက ဘုရားသခင္အေပၚ လူသား၏သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအခ်ိန္ကာလတစ္ခုလုံးအတြင္း၌ ဘုရားသခင္၏ ထိပါးေစာ္ကား၍မရသည့္ စိတ္သေဘာထားက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ ဘုရားသခင္၏ သည္းခံသည့္ အႏွစ္သာရက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္၏ ေမတၱာက႐ုဏာႏွင့္ျပည့္စုံေသာ အႏွစ္သာရက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။

“ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)” ကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပဳျပင္ထားသည္