ငါ့ကို ခ်ီးမြမ္းရာ၌ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္ ေတးဂီတကို တီးမႈတ္ေလေသာအခါ ဤသီခ်င္းသံသည္ လူသားအတြက္ ငါ၏ စာနာျခင္းကို မလႈံ႕ေဆာ္ဘဲ မေနႏိုင္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ငါ၏ ႏွလုံးသားသည္ ဝမ္းနည္းျခင္းႏွင့္ ျပည့္လာၿပီး ဤစိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ စိတ္ခံစားခ်က္မွ ငါ့ကိုယ္ငါ ဖယ္ရွားပစ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ လူသားႏွင့္ ခြဲခြာခဲ့ရၿပီးေနာက္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းခဲ့ရသည့္ ပူေဆြးျခင္းမ်ားႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမ်ား၌ ငါတို႔သည္ ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖလွယ္ရန္ မတတ္ႏိုင္။ အထက္အရပ္ ေကာင္းကင္ဘုံထဲႏွင့္ ေအာက္အရပ္ ကမာၻေျမႀကီးအေပၚ ကြဲေနခဲ့ၿပီး လူသားႏွင့္ ငါသည္ ပုံမွန္ေတြ႕ဆုံရန္ မတတ္ႏိုင္ၾက။ ယခင္ခံစားခ်က္မ်ားကို တသလြမ္းဆြတ္ျခင္းမွ မည္သူသည္ ခ်ိဳးေဖာက္လြန္ေျမာက္ ႏိုင္သနည္း။ အတိတ္အေၾကာင္းကို ျပန္လည္ စားၿမဳံ႔ျပန္ျခင္းကို မည္သူသည္ ရပ္တန္႔ႏိုင္သနည္း။ မည္သူသည္ အတိတ္ခံစားခ်က္မ်ား၏ ဆက္လက္၍ ျဖစ္ေပၚတည္ရွိျခင္းကို မေမွ်ာ္လင့္လိမ့္မည္နည္း။ မည္သူသည္ ငါ၏ ျပန္လာျခင္းကို မေအာက္ေမ့ဘဲ ရွိလိမ့္မည္နည္း။ လူသားႏွင့္ ငါ၏ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းျခင္းကို မည္သူသည္ မေတာင့္တဘဲ ရွိလိမ့္မည္နည္း။ ငါ၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ အလြန္အမင္း ေသာကေရာက္လ်က္ရွိၿပီး လူသား၏ ဝိညာဥ္သည္ အလြန္အမင္း စိတ္ပူပန္လ်က္ရွိသည္။ ဝိညာဥ္သေဘာအရ ထပ္တူညီေသာ္လည္း ငါတို႔သည္ မၾကာခဏပင္ အတူတကြ မရွိႏိုင္ၾက၊ မၾကာခဏပင္ အခ်င္းခ်င္း ျမင္ေတြ႕၍ မရႏိုင္ၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ အသက္တာသည္ ပူေဆြးေသာကႏွင့္ တင္းက်မ္းျပည့္ႏွက္ေနၿပီး ရွင္သန္မႈစြမ္းအားလည္း ကင္းမဲ့ေနသည္၊ အေၾကာင္းမွာ လူသားသည္ ငါ့ကို အစဥ္အၿမဲ တမ္းတေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လူသတၱဝါမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ဘုံမွ တိုက္ခ်ခံလိုက္ရေသာ အရာဝတၳဳမ်ား ျဖစ္သည့္အလား၊ ငါ့ကို ေျမျပင္ေပၚမွ စူးစိုက္ ေမာ္ၾကည့္လ်က္ ၎တို႔သည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ငါ၏ အမည္ကို ဟစ္ေခၚၾကသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ၎တို႔သည္ ငမ္းငမ္းတက္ ဆာေလာင္ေနေသာ ဝံပုေလြ၏ အႏၲရာယ္မွ အဘယ္သို႔လွ်င္ ၎တို႔ ကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္နည္း။ ၎တို႔သည္ ထိုဝံပုေလြ၏ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈမ်ားမွ အဘယ္သို႔လွ်င္ မိမိတို႔ကိုယ္မိမိတို႔ ကင္းေဝးေစႏိုင္မည္နည္း။ ငါ့အစီအစဥ္၏ စီစဥ္ျခင္းကို နာခံျခင္းအားျဖင့္ လူသတၱဝါမ်ားသည္ မိမိတို႔ကိုယ္မိမိတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘဲ ရွိမည္နည္း။ ထိုသူတို႔သည္ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးေသာအခါ ငါသည္ ၎တို႔ထံမွ ငါ၏မ်က္ႏွာကို လႊဲလိုက္သည္၊ ဆက္လက္၍ ၾကည့္ရန္ ငါမခံရပ္ႏိုင္ေတာ့၊ သို႔ေသာ္လည္း အဘယ္သို႔လွ်င္ ငါသည္ ၎တို႔၏ မ်က္ရည္ျပည့္လွ်မ္းေသာ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားကို မၾကားႏိုင္ဘဲႏွင့္ ရွိမည္နည္း။ လူ႔ေလာကႀကီး၏ မတရားျခင္းမ်ားကို ငါျပင္မည္။ ငါ၏ လူမ်ားကို ေနာက္တစ္ဖန္ ေဘးျပဳျခင္းမွ စာတန္ကို တားျမစ္လ်က္၊ ရန္သူမ်ားကို ၎တို႔စိတ္ႀကိဳက္ ေနာက္တစ္ဖန္ လုပ္ေနျခင္းမွ တားျမစ္လ်က္ ေလာကတစ္လႊားတြင္ ငါ၏ အလုပ္ကို ငါကိုယ္တိုင္၏ လက္မ်ားႏွင့္ ေဆာင္႐ြက္မည္။ ငါ၏ ရန္သူမ်ား အားလုံးကို ေျမေပၚသို႔ လဲက်ေစလ်က္ ၎တို႔၏ ျပစ္မႈမ်ားကို ငါ့ေရွ႕ေမွာက္ ဝန္ခံလာရန္ ျပဳလ်က္ ငါသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္လာမည္ျဖစ္ၿပီး ငါ၏ပလႅင္ကို ထိုေနရာသို႔ ေ႐ႊ႕မည္။ ငါ၏ ဝမ္းနည္းမႈထဲတြင္ အမ်က္ေဒါသသည္ ေရာေထြးစပ္ယွက္ေနသည္၊ မည္သူ႔ကိုမွ် ခ်မ္းသာမေပးဘဲ ငါ့ရန္သူမ်ား၏ ႏွလုံးသားမ်ား အတြင္းသို႔ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းကို ထည့္သြင္းလ်က္ စၾကဝဠာ တစ္ခုလုံးကို ျပားခ်ပ္သြားေအာင္ ငါနင္းေျခမည္။ ကမာၻေျမႀကီးတစ္ခုလုံးကို အပ်က္အစီးမ်ားအျဖစ္သို႔ ယုတ္ေလ်ာ့ေစ၍ ငါ၏ ရန္သူမ်ားကို ထိုအပ်က္အစီးမ်ားအထဲသို႔ လဲက်ေစမည္၊ ထိုသို႔အားျဖင့္ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ၎တို႔သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေနာက္ထပ္ ယိုယြင္းဖ်က္ဆီးျခင္း မျပဳႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ငါ၏ အစီအစဥ္သည္ သတ္မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္၊ မည္သို႔ေသာသူပင္ ျဖစ္ေနပါေစ မည္သူကမွ် ထိုအစီအစဥ္ကို ေျပာင္းလဲႏိုင္မည္ မဟုတ္။ စၾကဝဠာအထက္တြင္ ငါသည္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ခမ္းနားထည္ဝါမႈႏွင့္ လွည့္လည္ သြားလာသည့္အခါ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးသည္ အသစ္ျပဳျပင္ျခင္း ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး အရာခပ္သိမ္းသည္ ျပန္လည္ႏႈိးထလာၾကလိမ့္မည္။ လူသားသည္ ထပ္၍ငိုေႂကြးေတာ့မည္ မဟုတ္ဘဲ အကူအညီရရန္ ငါ့ထံသို႔ ထပ္၍ဟစ္ေခၚၾကမည္ မဟုတ္ေတာ့။ ထို႔ေနာက္ ငါ၏ ႏွလုံးသားသည္ ႐ႊင္လန္းလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး လူတို႔သည္ ေအာင္ပြဲခံရန္ ငါ့ထံသို႔ ျပန္လာၾက လိမ့္မည္။ ထိပ္ဆုံးမွ ေအာက္ေျခအထိ စၾကဝဠာ တစ္ခုလုံးသည္ ဝမ္းေျမာက္ ျခင္း၌ လႈပ္ရွားၾကလိမ့္မည္...

ယေန႔ ေလာကႀကီး၏ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားအၾကား အထေျမာက္ရန္ ငါစတင္ခဲ့ေသာ အလုပ္ကို ငါသည္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္။ ငါ၏ အစီအစဥ္အတြင္း အလုပ္အားလုံးကို လုပ္ေဆာင္လ်က္ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အလယ္တြင္ လႈပ္ရွားသြားလာၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးသည္ ငါ၏ အလိုေတာ္ႏွင့္အညီ ေလာကႀကီး၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစားေသာ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားကို ၿဖိဳခြဲေနၾကသည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ လူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ အာ႐ုံကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ခရီးဆုံးပန္းတိုင္ေပၚ စူးစိုက္ထားသည္၊ အေၾကာင္းမွာ ေန႔ရက္အခ်ိန္သည္ နီးကပ္လာေနၿပီး ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္ ၎တို႔၏ တံပိုးမ်ားကို မႈတ္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည့္အတြက္ ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ထပ္ဆြဲျခင္းတို႔ ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေတာ့၊ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာခပ္သိမ္းတို႔သည္ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ၀မ္းေျမာက္ျခင္း၌ စတင္ကခုန္ၾကလိမ့္မည္။ မည္သူသည္ ၎တို႔သေဘာရွိ ငါ၏ ေန႔ရက္ကို ရွည္ေစႏိုင္သနည္း။ ကမာၻေျမသားေလာ။ သို႔မဟုတ္ မိုးေကာင္းကင္မွ ၾကယ္မ်ားေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားေလာ။ ဣသေရလလူမ်ား၏ ကယ္တင္ျခင္းကို စတင္ရန္အလို႔ငွာ ငါသည္ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္ကို ျပဳေသာအခါ ငါ၏ ေန႔ရက္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးအေပၚသို႔ ဖိႏွိပ္ေလသည္။ လူသားတိုင္းသည္ ဣသေရလ ျပန္လာမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၾက၏။ ဣသေရလ ျပန္လာေသာအခါ ယင္းသည္ ငါ့ဘုန္းေတာ္၏ ေန႔ရက္ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုအခ်ိန္သည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ ေျပာင္းလဲၿပီး အသစ္ျပဳျပင္ျခင္းကို ခံလာရေသာ ေန႔ရက္လည္းျဖစ္လိမ့္မည္။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ တရားစီရင္ျခင္းသည္ စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံးသို႔ က်ေရာက္အံ့ဆဲဆဲ ခ်ဥ္းကပ္လာသည္ႏွင့္ လူသားအားလုံးမွာ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းႏွင့္ စိုးရိမ္မႈတို႔ ႀကီးထြားလာသည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ လူ႔ေလာကထဲ၌ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းဟူသည္မွာ မရွိစဖူး၍ ျဖစ္သည္။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ေနသည္ ထြက္ေပၚလာေသာအခါ အေရွ႕အရပ္သည္ ထြန္းလင္းလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္ ၎မွတစ္လွည့္ လူတိုင္းဆီသို႔ ေရာက္ရွိရင္းႏွင့္ စၾကဝဠာ တစ္ခြင္လုံးသို႔ အလင္းေပးလိမ့္မည္။ အကယ္၍ လူသားသည္ ငါ၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ဧကန္စင္စစ္ပင္ ျပည့္စုံေစႏိုင္ပါက အဘယ္အရာကို ေၾကာက္စရာရွိသနည္း။ ငါ၏ လူမ်ား အားလုံးသည္ ငါ၏ေန႔ရက္ ဆိုက္ေရာက္ျခင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္၊ ၎တို႔အားလုံးသည္ ငါ့ေနရက္၏ ေရာက္လာျခင္းကို ေတာင့္တၾကသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးအေပၚသို႔ အျပစ္ဒဏ္ကို ယူေဆာင္လာရန္ႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ေနျဖစ္ေသာ ငါ၏ အခန္းက႑အားျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ခရီးဆုံးပန္းတိုင္ကို စီစဥ္ရန္ အလို႔ငွာ ၎တို႔သည္ ငါ့ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။ ငါ၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ စၾကဝဠာတစ္ခြင္ အထက္တြင္ ပုံသဏၭာန္ေပၚလာေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး ငါ၏ ပလႅင္သည္ သန္းေပါင္းရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲ၌ ၾသဇာ လႊမ္းမိုး၏။ ငါ၏ ႀကီးျမတ္ေသာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္းသည္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ား၏ အကူအညီႏွင့္ မၾကာမီတြင္ အသီးသီးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ငါ၏ သားမ်ားႏွင့္ ငါ၏ လူမ်ားအားလုံးတို႔သည္ ငါ၏ ျပန္လာျခင္း ကို အသက္ပင္ ရဲရဲမရႈရဲဘဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္၊ ၎တို႔ႏွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းရန္၊ မည္သည့္အခါမွ် ေနာက္တစ္ဖန္ ထပ္၍ မခြဲခြာေတာ့ရန္ ငါ့ကို ေတာင့္တေနၾကသည္။ ငါသည္ ၎တို႔ႏွင့္ အတူရွိျခင္းေၾကာင့္ ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္၏ အသေခ်ၤ မ်ားလွေသာ လူထုသည္ ႐ႊင္လန္းဝမ္းေျမာက္ေသာ ေအာင္ပြဲခံျခင္းျဖင့္ အခ်င္းခ်င္းဆီသို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ မေျပးၾကဘဲ ေနႏိုင္လိမ့္မည္နည္း။ ဤေပါင္းစည္းျခင္းမွာ မည္သည့္ အဖိုးအခမွ ေပးရန္မလိုအပ္ေသာ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ လူသားအားလုံးတို႔၏ မ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ ငါသည္ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိသည္၊ အားလုံးတို႔၏ စကားမ်ားတြင္ ငါသည္ ေႂကြးေၾကာ္ျခင္း ခံရသည္။ ငါျပန္လာသည့္အခါ ရန္သူ၏ အင္အားစု အားလုံးတို႔ကို သာ၍မ်ားစြာပင္ သိမ္းပိုက္မည္။ အခ်ိန္ေရာက္လာေလၿပီ။ ငါ၏အလုပ္ကို ငါသည္ စတင္ လည္ပတ္ေစမည္၊ လူသားတို႔အလယ္တြင္ ငါသည္ ရွင္ဘုရင္အျဖစ္ စိုးစံမည္။ ငါသည္ ျပန္လာမည့္ဆဲဆဲ ရွိၿပီး၊ ငါသည္ ထြက္ခြာသြားလုဆဲဆဲ ရွိသည္။ ဤသည္မွာ လူတိုင္း ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ အရာျဖစ္ၿပီး ဤသည္မွာ ၎တို႔ လိုလားေသာ အရာျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးကို ငါ့ေန႔ရက္၏ ဆိုက္ေရာက္ျခင္းကို ငါျမင္ေစမည္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အား ငါ၏ေန႔ရက္ ေရာက္လာျခင္းကို ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ႀကိဳဆိုေစမည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၂၇)