အရာခပ္သိမ္း ထေျမာက္သည့္ေန႔တြင္ ငါသည္ လူတို႔အၾကားလာ၍၊ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ေန႔မ်ားႏွင့္ညမ်ားတြင္ ငါသည္ သူႏွင့္အတူရွိခဲ့၏။ ဤအခါမွသာ လူသားသည္ ငါ့ထံခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ျခင္းကို အနည္းငယ္ သတိျပဳမိ၏၊ သူႏွင့္ငါ မၾကာခဏ အျပန္အလွန္ ပိုမိုဆက္ဆံသည္ႏွင့္အမွ်၊ သူသည္ ငါ၏အရာအားလုံးႏွင့္ ျဖစ္ျခင္းအခ်ိဳ႕ကို ျမင္၏— ရလဒ္အေနျဖင့္၊ သူသည္ ငါ့အေၾကာင္း အနည္းငယ္သိရွိ၏။ လူသားအားလုံး အၾကား၊ ငါသည္ ငါ၏ဦးေခါင္းကိုျမႇင့္၍ ၾကည့္၍၊ သူတို႔အားလုံး ငါ့ကိုျမင္၏။ သို႔ရာတြင္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚသို႔ ေဘးအႏၲရာယ္ က်ေရာက္သည့္အခါ၊ သူတို႔သည္ ခ်က္ခ်င္းေၾကာင့္ၾကလာ၍၊ ငါ၏ပုံရိပ္သည္ သူတို႔၏ႏွလုံးသားမ်ားမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ ေဘးအႏၲရာယ္က်ေရာက္မႈေၾကာင့္ ေၾကာက္စိတ္မႊန္လ်က္၊ သူတို႔သည္ ငါ၏တိုက္တြန္းခ်က္မ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ ငါသည္ လူသားမ်ားအၾကား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ အၿမဲပင္ သတိမမူမိဘဲ ငါ့ကို မည္သည့္အခါမွ် မသိခဲ့ေပ။ ယေန႔ ငါကိုယ္တိုင္၏ႏႈတ္ျဖင့္ ငါေျပာ၍၊ လူအားလုံးကို ငါ့ထံမွ တစ္စုံတစ္ရာလက္ခံရန္ ငါ့ေရွ႕ေမွာက္လာေစေသာ္လည္း သူတို႔သည္ ငါႏွင့္ေဝးရာတြင္ ေနလ်က္ရွိေသးသျဖင့္ သူတို႔သည္ ငါ့ကို မသိေပ။ စၾကဝဠာအစြန္းတစ္ေလွ်ာက္ ငါ၏ေျခလွမ္းမ်ား နင္းေလွ်ာက္သည့္အခါ လူသားသည္ သူ႔ကိုယ္သူ စတင္၍ ျပန္လည္စဥ္းစားမည္ျဖစ္ကာ၊ လူအားလုံးတို႔သည္ ငါ့ထံသို႔လာ၍ ငါ့ေရွ႕တြင္ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ငါ့ကို ဝတ္ျပဳလိမ့္မည္။ ဤေန႔သည္ ငါ၏ဘုန္းေတာ္ ထင္ရွားသည့္ေန႔၊ ငါတစ္ဖန္ ျပန္လာေသာေန႔အျပင္ ငါထြက္ခြာသည့္ေန႔လည္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ငါ၏စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္အဆုံး၌ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံး တစ္ေလွ်ာက္ ငါ၏အမႈကို လူသားအားလုံးအၾကား ငါတရားဝင္စတင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ ယခုအခ်ိန္မွစ၍ သတိမျပဳသူ မည္သူမဆိုသည္ မည္သည့္အခ်ိန္၌မဆို က႐ုဏာကင္းမဲ့ေသာ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈအၾကား ထိုးခ်ခံသြားဖြယ္ရွိ၏။ ဤသည္မွာ ငါသည္ ႏွလုံးသားကင္းမဲ့၍မဟုတ္ဘဲ ငါ့စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္၏ အဆင့္တစ္ဆင့္သာ ျဖစ္၏။ အရာခပ္သိမ္းသည္ ငါ့အစီအစဥ္၏ အဆင့္မ်ားအတိုင္း ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ကာ၊ မည္သည့္လူသားမွ် ဤသည္ကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ပါ။ ငါသည္ ငါ၏အမႈကို တရားဝင္စတင္သည့္အခါ လူအားလုံးသည္ ငါလႈပ္ရွားသည္အတိုင္း လႈပ္ရွားသျဖင့္၊ စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္လုံးရွိ လူတို႔သည္ ငါႏွင့္တူညီေသာေျခလွမ္းလွမ္းရန္ လုပ္ေဆာင္ၾက၏၊ စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္လုံး “ႀကီးစြာဝမ္းေျမာက္” ၾကကာ၊ ငါသည္ လူသားအား ေရွ႕သို႔တက္လွမ္းရန္ ေစ့ေဆာ္၏။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈအေနျဖင့္၊ ငါသည္ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး ကိုယ္တိုင္အား ေသြး႐ူးေသြးတန္းျဖစ္ကာ မႊန္ထူသြားေစ၍၊ ၎သည္ ငါ၏အမႈအတြက္ အေစခံကာ၊ လိုလားသည့္ဆႏၵ မရွိေသာ္လည္း ၎၏ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵမ်ားေနာက္သို႔ မလိုက္ႏိုင္ဘဲ ငါ၏ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို နာခံရန္မွလြဲ၍ အျခားဘာမွ် မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ငါ၏အစီအစဥ္အားလုံးတြင္၊ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးသည္ ငါ၏အျဖည့္ခံ၊ ငါ၏ရန္သူႏွင့္ ငါ၏အေစခံကြၽန္လည္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ၎အေပၚ ငါ၏ “သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား” ကို မည္သည့္အခါမွ် ေလွ်ာ့ေပးျခင္း မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါ၏လူ႔ဇာတိခံယူေသာအမႈ၏ ေနာက္ဆုံးအဆင့္သည္ ၎၏အိမ္ေထာင္စုအတြင္းတြင္ အၿပီးသတ္ခဲ့၏။ ဤနည္းအားျဖင့္၊ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးသည္ ငါ့အတြက္ သင့္ေတာ္စြာအေစခံျခင္းကို သာ၍ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္၏။ ဤနည္းအားျဖင့္ ငါသည္ သူ႔အားသိမ္းပိုက္၍ ငါ၏အစီအစဥ္ကို အဆုံးသတ္မည္။ ငါသည္ အမႈေဆာင္စဥ္ ေကာင္းကင္တမန္အားလုံးသည္ ငါႏွင့္ အဆုံးအျဖတ္ေပးသည့္ တိုက္ပြဲစတင္၍ ေနာက္ဆုံးအဆင့္တြင္ ငါ၏ဆႏၵမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရန္ ဆုံးျဖတ္၏။ ဤသည္မွာ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိလူသားတို႔ ငါ့ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေကာင္းကင္တမန္တို႔ကဲ့သို႔ အရႈံးေပး၍ ငါ့ကိုဆန္႔က်င္လိုသည့္ဆႏၵ မရွိရန္ႏွင့္ ငါ့ကိုပုန္ကန္သည့္အရာ တစ္ခုမွ်မလုပ္ရန္ျဖစ္၏။ ဤသည္တို႔မွာ စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံး ငါ့အမႈ၏ ေျပာင္းလဲေစေသာအင္အားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။

လူသားမ်ားအၾကား ငါေရာက္လာျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္တို႔မွာ လူသားအားလုံးကို ကယ္တင္ရန္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ငါ၏အိမ္ေထာင္စုသို႔ ျပန္လည္ေခၚေဆာင္လာရန္၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ျပန္လည္ ေပါင္းစပ္ေပးရန္ႏွင့္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးအၾကား “အခ်က္ျပခ်က္မ်ား” ကို လူသားမွေပးေစရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လူသား၏ ပင္ကိုယ္အရင္းခံ အလုပ္တာဝန္ျဖစ္သည့္အတြက္ ျဖစ္၏။ လူသားကို ငါဖန္ဆင္းခဲ့ခ်ိန္၌ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အရာခပ္သိမ္းအဆင္သင့္ရွိရန္ ငါလုပ္ေဆာင္ခဲ့ကာ၊ ေနာင္တြင္ ငါသတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း သူ႔ကိုငါေပးသည့္ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈမ်ားကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား လက္ခံခြင့္ကို ငါေပး၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါ၏လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံး ယေန႔ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္ဟု ငါဆို၏။ ထို႔အျပင္ ဤသည္အားလုံးမွာ ငါ၏အစီအစဥ္ျဖစ္၏။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးအၾကား၊ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ လူတို႔သည္ ငါ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၏ အကာအကြယ္ေအာက္တြင္ တည္ရွိၾကကာ၊ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ လူတို႔သည္ ငါ၏မုန္းတီးမႈ၏ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈေအာက္တြင္ ေနၾက၏။ လူတို႔အားလုံး ငါ့ထံဆုေတာင္းၾကေသာ္လည္း သူတို႔သည္ သူတို႔၏လက္ရွိအေျခအေနမ်ားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ သူတို႔သည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုံးရႈံးသြားသည္ႏွင့္ သဘာဝအတိုင္းသာ ခြင့္ျပဳရန္သာ တတ္စြမ္းႏိုင္၍ ငါ့အေပၚမနာခံျခင္းကို ရပ္လိုက္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤသည္မွာ လူသားမွ ေအာင္ျမင္ရရွိႏိုင္သည္အားလုံး ျဖစ္၍ျဖစ္သည္။ လူသား၏ဘဝအေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍မူ၊ လူသားသည္ စစ္မွန္ေသာအသက္ကို ရွာမေတြ႕ေသးေပ၊ သူသည္ မတရားမႈ၊ အနိ႒ာ႐ုံျမင္ကြင္းႏွင့္ ကမာၻေျမႀကီး၏ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ အေျခအေနမ်ားကို မရိပ္စားမိေသးေပ— ထို႔ေၾကာင့္ ေဘးအႏၲရာယ္က်ေရာက္သည့္ အျဖစ္အပ်က္သာမရွိခဲ့လွ်င္ လူအမ်ားစုသည္ မိခင္သဘာဝတရားကို လက္ခံဆဲျဖစ္မည္ျဖစ္ကာ၊ “ဘဝ” အရသာတြင္ အာ႐ုံ နစ္ျမဳပ္ေနလ်က္ ရွိေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ကမာၻေျမႀကီး၏ အျဖစ္မွန္မဟုတ္ေပေလာ။ ဤသည္မွာ လူသားအေပၚ ငါထုတ္ေျပာသည့္ ကယ္တင္ျခင္း၏အသံ မဟုတ္ေပေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကား မည္သူမွ် ငါ့ကို စစ္မွန္စြာမခ်စ္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈႏွင့္ စစ္ေဆးခံရသည့္ အခ်ိန္မ်ားအၾကားသာ လူသားသည္ ငါ့ကို ခ်စ္ေသာ္လည္း ငါ၏အကာအကြယ္ေအာက္တြင္ မည္သူမွ် ငါ့ကို မခ်စ္သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ငါသည္ လူသားတို႔အေပၚ ငါ၏ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ခ်ေပးၿပီးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ၎ကိုၾကည့္ေသာ္လည္း လ်စ္လ်ဴရႈကာ ယခုအခ်ိန္တြင္ ၎ကိုေလ့လာလ်က္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ျခင္း မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားအေပၚက်ေရာက္သည့္ အရာအားလုံးသည္ က႐ုဏာကင္းမဲ့သည့္ တရားစီရင္ျခင္းသာျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ ငါအမႈေဆာင္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားအနက္ တစ္ရပ္သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤသည္မွာ လူသားအား ေျပာင္းလဲေစရန္ႏွင့္ ငါ့အေပၚခ်စ္ေစရန္ျဖစ္၏။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၂၉)