လူမ်ားက ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဘုရားသခင္ျဖစ္ၿပီး လူသည္ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔ အဆုံးထိ လိုက္ေနသမွ်ကာလပတ္လုံး ဘုရားသခင္သည္ အေျဖာင့္မတ္ဆုံးျဖစ္သည့္အတြက္ လူတို႔အေပၚတြင္ သမာ သမတ္က်မည္မွာ ေသခ်ာသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ လူသည္ အဆုံးထိ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔ လိုက္ပါက ဘုရားသခင္က သူ႔အား ေဘးဖယ္ထားႏိုင္မည္ေလာ။ ငါသည္ လူသားအားလုံးအေပၚ သမာသမတ္က်ကာ လူတိုင္းအား ငါ၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားျဖင့္ တရားစီရင္သည္၊ သို႔ေသာ္ လူအား ငါေတာင္းဆိုေသာ သင့္ေလ်ာ္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ရွိၿပီး မည္သူမဆို လူတိုင္း ငါေတာင္းဆိုေသာအရာကို ၿပီးေျမာက္ရမည္၊ သင့္အရည္အခ်င္းမ်ား မည္မွ်က်ယ္ျပန္႔သည္ သို႔မဟုတ္ မည္သို႔ အားနည္းသည္ကို ငါဂ႐ုမစိုက္၊ သမၼာတရားကို သင္ ခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ဆာငတ္ျခင္း ရွိ မရွိႏွင့္ ငါ့လမ္းတြင္ သင္ေလွ်ာက္၏၊ မေလွ်ာက္၏ ကိုသာ ငါဂ႐ုစိုက္သည္။ သင့္တြင္ သမၼာတရားမရွိဘဲ ငါ့နာမည္ကို အရွက္ရေစၿပီး ငါ့နည္းလမ္းအတိုင္း မလုပ္ေဆာင္၊ ဂ႐ုစိုက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အေလးထားျခင္းမရွိဘဲ လိုက္နာသည္ဆို႐ုံမွ်သာ လုပ္ေဆာင္ပါက၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ ငါသည္ သင့္ကို လဲက်ေစၿပီး သင္ျပဳေသာ မေကာင္းမႈအတြက္ သင့္ကို ျပစ္ဒဏ္ေပးမည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္ဘာေျပာ မည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ မေျဖာင့္မတ္ဟု သင္ေျပာႏိုင္မည္ေလာ။ ယေန႔တြင္၊ ငါေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ား အတိုင္း သင္လိုက္နာပါက သင္သည္ ငါအတည္ျပဳေသာ လူမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔ လိုက္စဥ္ သင္သည္ ဒုကၡဆင္းရဲ အၿမဲခံစားရသည္၊ သူ႔ေနာက္သို႔ ေအးအတူပူအမွ် လိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီ၊ သူႏွင့္ ဆိုးတူေကာင္းဖက္ အတူေဝမွ်ခဲ့ၿပီဟု သင္ဆိုသည္၊ သို႔ေသာ္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေျပာခဲ့သည့္ စကားမ်ားအတိုင္း မေနထိုင္ခဲ့ပါ၊ ေန႔ရက္တိုင္းတြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေနာက္ အေျပးအလႊား လိုက္ဖို႔သာ ဆႏၵရွိၿပီး အသက္တာကို ေလးေလးနက္နက္ ရွင္သန္ရန္ကိုမူ ဘယ္ေသာအခါမွ် သင္မစဥ္းစားခဲ့။ အရာရာတြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟု သင္ယုံၾကည္ေၾကာင္း သင္ဆိုသည္- သူ႔အတြက္ သင္ဒုကၡဆင္းရဲ ခံခဲ့ရသည္၊ သူ႔အတြက္ သင္လႈပ္ရွား ႐ုန္းကန္ သည္၊ သင့္ကိုယ္သင္ သူ႔ထံ၌ ေပးအပ္ဆက္ကပ္ထားသည္၊ မည္သည့္အသိအမွတ္ျပဳျခင္းကိုမွ် မရရွိေသာ္လည္း သင္ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္သည္။ သူ သင့္ကို အမွတ္ရမွာ ေသခ်ာပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ ဆိုသည္မွာ အမွန္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ေျဖာင့္မတ္မႈတြင္ မည္သည့္ မစင္ၾကယ္ျခင္းမွ် စြန္းထင္းမေနပါ- ယင္းတြင္ လူသားတို႔၏ အလိုဆႏၵ မပါ၊ ဇာတိပကတိ သို႔မဟုတ္ လူသားတို႔၏ ကိစၥအဝဝတို႔ျဖင့္ အမည္းစက္ထင္ျခင္း မရွိပါ။ သူ႔အား ပုန္ကန္သူ၊ ဆန္႔က်င္သူႏွင့္ သူ၏လမ္းကို မလိုက္ေလွ်ာက္ေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ အျပစ္ဒဏ္ ေပးျခင္းကို ခံရၾကမည္၊ မည္သူမွ် ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို မခံရ၊ မည္သူ႔ကိုမွ် ခ်မ္းသာမေပး။ အခ်ိဳ႕လူမ်ားက “ယေန႔ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ကြၽန္ုပ္လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ပါ၏။ အဆုံးသို႔ေရာက္ေသာအခါ ကြၽန္ုပ္အား ေကာင္းခ်ီးအနည္းငယ္ ေပးႏိုင္ပါမည္လား” ဟု ဆိုသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင့္ကို ငါေမးမည္ “သင္သည္ ငါ့စကားမ်ားကို လိုက္နာၿပီး ပါၿပီေလာ။” သင္ေျပာေသာ ေျဖာင့္မတ္မႈသည္ ကိစၥရပ္ေပၚ မွီတည္ေနသည္။ ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး လူသား အားလုံးအေပၚ သမာသမတ္က်ကာ အဆုံးတိုင္ေအာင္ ငါ့ေနာက္လိုက္သူမွန္သမွ်သည္ ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရၿပီး ငါ့ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေသခ်ာေပါက္ရမည္ဟုသာ သင္ထင္ေနသည္။ ငါ့စကားမ်ားတြင္ သိုဝွက္အဓိပၸါယ္ရွိသည္ “ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ေသာသူ အားလုံးသည္ ေသခ်ာေပါက္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိမည္”- ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ေသာသူ တို႔သည္ ငါ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ရယူမည့္သူမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ သူတို႔ကို ငါသိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ သူတို႔သည္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး ၿပီးျပည့္စုံျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ အေျခအေနမ်ားကို သင္ရရွိၿပီးပါၿပီလဲ။ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ျခင္းသာ သင္ရရွိၿပီ၊ အျခား ဘာရွိေသးသနည္း။ ငါ့စကားမ်ားကို လိုက္နာၿပီးၿပီေလာ။ သင္သည္ ငါ့ေတာင္းဆိုခ်က္ ငါးခ်က္ထဲမွ တစ္ခ်က္ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း က်န္ရွိေသာ ေလးခ်က္ကို ၿပီးေျမာက္ရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ မရွိေပ။ သင္သည္ အ႐ိုးရွင္းဆုံး၊ အလြယ္ကူဆုံးလမ္းကို ေတြ႕ရွိၿပီးျဖစ္ၿပီး သင့္ကိုယ္သင္ ကံေကာင္းၿပီဟု ထင္ကာ ယင္းလမ္းကို လိုက္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ သင္ကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားအတြက္ ငါ၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္း တစ္ခုခု ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဒဏ္ခတ္ခံရျခင္းတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး မေကာင္းမႈျပဳလုပ္သူ အားလုံးအတြက္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ငါ့လမ္း၌ မေလွ်ာက္လွမ္းေသာသူ အားလုံးသည္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ လိုက္လွ်င္ပင္ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ေသခ်ာေပါက္ ခံရေပမည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို လူသားအား ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပသည့္အခါ လူသားသည္ အံ့အားသင့္လ်က္ ၾကက္ေသေသေနေပလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔လိုက္စဥ္ ဘုရားသခင္၏လမ္း၌ မေလွ်ာက္ခဲ့သည့္အတြက္ ေနာင္တရေပမည္။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ဘုရားသခင္ေနာက္ လိုက္ေနစဥ္ သူအနည္းငယ္သာ ဒုကၡခံစားခဲ့သည္ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ လမ္း၌ မေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့။ မည္သည့္ဆင္ေျခမ်ား ရွိသနည္း။ ျပစ္တင္ဆုံးမ ခံရျခင္းမွလြဲ၍ အျခားနည္းလမ္း မရွိပါ။ သို႔တိုင္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ “မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ထိ လိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္ ကြၽန္ုပ္ကို ဆုံးမလွ်င္ပင္ ျပင္းျပင္ထန္ထန္ ဆုံးမလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ဤသို႔ဆုံးမၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ ကြၽန္ုပ္ကို အလိုရွိေနေပဦးမည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္း ကြၽန္ုပ္သိပါ၏။ ကြၽန္ုပ္အား ထိုနည္းျဖင့္ အၿမဲ ဆက္ဆံလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ အဆုံးမွာေတာ့ ကြၽန္ုပ္သည္ ရွင္းထုတ္ျခင္း ခံရသူမ်ားႏွင့္ မတူပါ။ ရွင္းထုတ္ျခင္း ခံရသူမ်ားသည္ ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမ်ိဳးကို ခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ကြၽန္ုပ္အား ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွာေတာ့ ေပါ့ပါးလိမ့္မည္” ဟု ေတြးေနေပသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ သင္ေျပာသလိုမဟုတ္။ မိမိတို႔အျပစ္ကို ဝန္ခံတတ္ သည့္သူမ်ားကို သက္ညႇာစြာ ဆက္ဆံသည့္ ကိစၥမဟုတ္။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ သန္႔ရွင္းျမင့္ျမတ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး လူတို႔၏ ျပစ္မႈမ်ားကို အမွန္တကယ္ လက္မခံေသာ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည့္အျပင္ ညစ္ညမ္းေသာ အရာမ်ားႏွင့္ မေျပာင္းလဲေသာအရာမ်ား အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာေသာ အရာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ ပညတ္ခ်က္မဟုတ္၊ သို႔ေသာ္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အမိန္႔ျဖစ္သည္- ယင္းသည္ ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အမိန္႔ျဖစ္ၿပီး ယင္းစီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အမိန္႔သည္ သမၼာတရားကို မပိုင္ဆိုင္ဘဲ ေျပာင္းလဲမႈမရွိေသာ မည္သူမဆိုအတြက္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ ျဖစ္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ နယ္နိမိတ္ မရွိပါ။ လူကို အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားသည့္အခါ ေကာင္းေသာ သူမ်ားသည္ ဆုကိုရမည္ျဖစ္ၿပီး မေကာင္းေသာသူမ်ားသည္ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံရမည္။ လူ၏ရည္မွန္းခ်က္ကို ရွင္းလင္းေအာင္ လုပ္သည့္အခ်ိန္သည္ ကယ္တင္ျခင္းအလုပ္ အဆုံးသတ္မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး လူကို ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ေတာ့ေပ။ ဒဏ္ခတ္ခံရျခင္းသည္ မေကာင္းမႈကို က်ဴးလြန္သူတိုင္း အေပၚသို႔ က်ေရာက္လိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ