လက်တွေ့တွင်၊ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းသည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် ဆက်နွှယ်နေသင့်ပေသည်။ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းနေစဉ်တွင်၊ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့ လုပ်ဆောင်ရမည် ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည့်အခါ၊ ပညတ်တော်များ၏ အခြေခံသဘောတရားများကို ချိုးဖောက်ရမည် မဟုတ်သကဲ့သို့၊ ပညတ်တော်များကို ဆန့်ကျင်ရမည် မဟုတ်ပေ။ သင့်ကို ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို သင် လုပ်ဆောင်ရမည်။ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းနှင့် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းတို့သည် အချင်းချင်းဆက်စပ်မှု ရှိနေသည်၊ ဆန့်ကျင်နေခြင်း မဟုတ်ပေ။ သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်လေလေ၊ ပညတ်တော်များ၏ အနှစ်သာရကို စောင့်ထိန်းခြင်းကို သင် လုပ်နိုင်စွမ်းရှိလာလေလေ ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်လေလေ၊ ပညတ်တော်များတွင် ဖော်ပြထားသည့် အတိုင်း ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သင် နားလည်လေလေ ဖြစ်လိမ့်မည်။ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းတို့သည် ဆန့်ကျင်သော လုပ်ရပ်များမဟုတ်ပေ- ၎င်းတို့သည် အချင်းချင်းဆက်စပ်မှု ရှိလေသည်။ ကနဦးတွင်၊ လူသားသည် ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းပြီးမှသာ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်ပြီး သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ထံမှ ဉာဏ်အလင်းပေးမှုကို ရရှိနိုင်သည်၊ သို့သော် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ မူလ ရည်ရွယ်ချက် မဟုတ်ပေ။ သင့်အနေဖြင့် ကောင်းသော အပြုအမူကို ကျင့်ရုံမျှမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်ကို စိတ်နှလုံးဖြင့် ကိုးကွယ်ဖို့ ဘုရားသခင် တောင်းဆိုပေသည်။ သို့ရာတွင်၊ သင်သည် ပညတ်တော်များကို အနည်းဆုံး အပေါ်ယံအားဖြင့် စောင့်ထိန်းရမည်။ တဖြည်းဖြည်း၊ အတွေ့အကြုံမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်နှင့်သက်ဆိုင်သော သာ၍ ရှင်းလင်းသည့် သိနားလည်မှုကို ရရှိပြီးနောက်တွင်၊ လူတို့သည် ဘုရားသခင်အား ပုန်ကန်ခြင်းနှင့် ခုခံခြင်း ရှိတော့မည် မဟုတ်သကဲ့သို့ သူ၏ အမှုနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်သံသယမျှ ရှိတော့မည်မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ လူတို့အနေဖြင့် ပညတ်တော်များ၏ အနှစ်သာရကို လိုက်နာနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိဘဲ၊ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းမျှသည် ထိရောက်မှုမရှိသကဲ့သို့၊ သင်သည် စစ်မှန်သည့် ဝိညာဉ်အသက်တာ မရရှိသေးသည့်အတွက် ဘုရားသခင်ကို မှန်ကန်သော ကိုးကွယ်ခြင်း မဖြစ်ပေ။ သမ္မာတရားမပါဘဲ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းသည် စည်းမျဉ်းများကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် လိုက်နာခြင်းနှင့်သာ ညီမျှပေသည်။ ထိုသို့လုပ်ဆောင်ရာတွင်၊ ပညတ်တော်များသည် အသက်တာတွင် သင့်ကို ကြီးထွားရန် ကူညီမည် မဟုတ်သည့် သင်၏ နိယာမ ဖြစ်လာပေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် သင်၏ဝန်ထုပ်ဖြစ်လာပြီး၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ မျက်မှောက်တော်ကို ဆုံးရှုံးစေလျက်၊ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ ပညတ်တရားများ ကဲ့သို့ သင့်ကို တင်းကျပ်စွာ ချုပ်နှောင်ပေမည်။ ထို့ကြောင့်၊ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့်သာ ပညတ်တော်များကို ထိရောက်စွာ သင် စောင့်ထိန်းနိုင်ပြီး၊ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့အလို့ငှာ ပညတ်တော်များကို သင် စောင့်ထိန်းခြင်းဖြစ်သည်။ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်း ဖြစ်စဉ်တွင်၊ သင်သည် သာ၍များသော သမ္မာတရားများကိုပင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ချိန်တွင် ပညတ်တော်များက အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာ ဆိုလိုသည်နှင့်သက်ဆိုင်၍ သာ၍ပင် နက်ရှိုင်းသော သိနားလည်မှုကို သင် ရရှိလိမ့်မည်။ လူသားများ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းဖို့ ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုမှုနောက်ကွယ်က ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အနက်အဓိပ္ပါယ်သည် လူသားစိတ်ကူးနိုင်သကဲ့သို့ စည်းမျဉ်းများကို လိုက်လျှောက်စေဖို့သာ မဟုတ်ပေ။ ယင်းထက်၊ လူသား၏ အသက်ထဲသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်ပေသည်။ အသက်၌ သင်၏ ကြီးထွားမှု အတိုင်းအတာသည် ပညတ်တော်များကို သင် စောင့်ထိန်းနိုင်မည့် အတိုင်းအတာကို ချမှတ်ပေး၏။ ပညတ်တော်များသည် လူသား စောင့်ထိန်းရန်အတွက် ဖြစ်သော်လည်း၊ ပညတ်တော်များ၏ အနှစ်သာရမှာ လူသား၏ ဘဝအတွေ့အကြုံမှတစ်ဆင့်သာ ပေါ်လွင်လာပေသည်။ လူအများစုက ပညတ်တော်များကို ကောင်းစွာ စောင့်ထိန်းခြင်းသည် ၎င်းတို့အနေဖြင့် “လုံးဝ အဆင်သင့်ရှိကာ၊ လုပ်ဆောင်ဖို့ ကျန်ရှိသမျှသည် ချီဆောင်ခံရဖို့သာ ဖြစ်သည်” ကို ဆိုလိုသည်ဟု ထင်တတ်ကြသည်။ ဤသည်မှာ လွန်ကဲသော အယူအဆတစ်မျိုး ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် ကိုက်ညီခြင်း မရှိပေ။ ထိုသို့သောအရာများကို ပြောဆိုသောသူတို့သည် တိုးတက်ရန် ဆန္ဒမရှိကြဘဲ ဇာတိပကတိကို တပ်မက်ကြလေသည်။ ယင်းသည် အဓိပ္ပါယ်မရှိပေ။ ယင်းသည် စစ်မှန်မှုနှင့် မကိုက်ညီပေ။ ပညတ်တော်များကို အမှန်တကယ် စောင့်ထိန်းခြင်းမရှိဘဲ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရုံမျှ လုပ်ဆောင်ဖို့မှာ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော် မဟုတ်ပေ။ ဤသို့ လုပ်ဆောင်သူတို့သည် မသန်စွမ်းသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ခြေထောက်တစ်ဘက် မရှိသည့် လူများကဲ့သို့ ဖြစ်ကြသည်။ သမ္မာတရားကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းမရှိဘဲ၊ စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာနေသည့်အလား ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းရုံမျှ စောင့်ထိန်းခြင်း- ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းခြင်းငှာ တတ်စွမ်းနိုင်ခြင်းလည်း မရှိပေ။ မျက်စိတစ်ဘက် မရှိသောသူများကဲ့သို့၊ ဤအရာ လုပ်ဆောင်သောသူတို့သည်လည်း မသန်မစွမ်းဖြစ်ခြင်း တစ်မျိုးကို ခံစားကြရပေသည်။ သင်သည် ပညတ်တော်များကို ကောင်းစွာစောင့်ထိန်းပြီး လက်တွေ့ကျသော ဘုရားသခင်နှင့်သက်ဆိုင်သည့် ရှင်းလင်းသော သိနားလည်မှုတစ်ခုကို ရရှိပါက၊ သမ္မာတရားကို သင် ပိုင်ဆိုင်လိမ့်မည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။ နှိုင်းယှဉ်ပြောဆိုရမည်ဆိုပါက၊ သင်သည် စစ်မှန်သော ဝိညာဉ်အသက်တာကို ရရှိပြီးဖြစ်လိမ့်မည်။ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သည့် သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပါက၊ ပညတ်တော်များကိုလည်း သင် စောင့်ထိန်းလိမ့်မည် ဖြစ်ပြီး၊ ဤအရာနှစ်ခုသည် အချင်းချင်း ဆန့်ကျင်ခြင်း မရှိပေ။ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းတို့သည် စနစ်နှစ်ခုဖြစ်သည်၊ ထိုအရာ နှစ်ခုစလုံးသည် လူတစ်ဦး၏ အသက်အတွေ့အကြုံနှင့်ဆိုင်သော တစ်သားတည်းဖြစ်သည့် အစိတ်အပိုင်းများ ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦး၏ အတွေ့အကြုံသည် ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းနှင့် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းတို့အား ခွဲခြားခြင်းမဟုတ်၊ ပေါင်းစည်းခြင်း အဖြစ် ပါဝင်သင့်ပေသည်။ သို့ရာတွင်၊ ဤအရာနှစ်ခုကြားတွင် ကွဲပြားမှုများနှင့် ဆက်နွှယ်မှုများ နှစ်ခုလုံးရှိလေသည်။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းခြင်းနှင့် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း