ဘုရားသခင်၏စီမံခန့်ခွဲမှုသည် လူသားအတွက် လေးနက်ပုံရနိုင်သော်လည်း လူသားအနေဖြင့် နားမလည်နိုင်စရာ အကြောင်းမရှိပါ။ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်အားလုံးသည် လူသား၏ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေကာ ဘဝ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၊ လူသားတို့၏ ခရီးလမ်းဆုံးပန်းတိုင် စသည်တို့နှင့် ပတ်သက်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသားတို့အကြားနှင့် လူသားတို့အပေါ် ဆောင်ရွက်သည့်အမှုမှာ လွန်စွာလက်တွေ့ကျ၍ အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ဤသည်ကို လူသားသည် မြင်နိုင်ခဲ့၊ တွေ့ကြုံနိုင်ခဲ့ပြီး ဤသည်မှာ လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မဲ့သော စိတ်ကူးသက်သက်သာ မဟုတ်ပါ။ ဘုရားသခင်၏ပြုသော အမှုအားလုံးကို လူသားကလက်မခံနိုင်ပါက ဤအမှုမှာ မည်သို့ အဓိပ္ပာယ် ရှိနိုင်မည်နည်း။ ထို့အပြင် လူသားသည် ဤစီမံခန့်ခွဲမှုမှ ကယ်တင်ခြင်း မည်သို့ရနိုင်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်၏ နောက်တော်လိုက်သော လူအများအပြားသည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ မည်သို့ရနိုင်ပုံ သို့မဟုတ် ကပ်ဘေးမှ မည်သို့ရှောင်ရှားနိုင်ပုံတို့ကိုသာ စိတ်ဝင်စားကြသည်။ ဘုရားသခင်၏အမှုတော်နှင့် စီမံခန့်ခွဲမှုဟု ဆိုလိုက်သည်နှင့် ၎င်းတို့ အသံတိတ်သွားကြပြီး စိတ်ဝင်စားမှုအားလုံး ကုန်ဆုံးသွားသည်။ ဤသို့ ငြီးငွေ့ဖွယ်ကောင်းသော မေးခွန်းများကို သိခြင်းသည် ၎င်းတို့၏အသက်တာကို ကြီးထွားနိုင်စေခြင်းလည်းမရှိ၊ အကျိုးလည်း မရှိသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏စီမံခန့်ခွဲမှုအကြောင်း ၎င်းတို့ကြားဖူးသော်လည်း ပေါ့ပေါ့တန်တန်ပင် သဘောထားကြသည်။ ထို့အပြင် ၎င်းတို့ဘဝ၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ရပ်ဟု လက်ခံဖို့မဆိုထားနှင့် တန်ဖိုးရှိသော အရာတစ်ခုအဖြစ် လက်ခံရမည်ဟု မမြင်ကြပါ။ ထိုသူတို့တွင် ဘုရားသခင် နောက်တော်သို့လိုက်သည်မှာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ ရရန်ဟူသော အလွန်ရိုးရှင်းသည့် ရည်မှန်းချက်တစ်ခုရှိပြီး ၎င်းတို့သည် ဤရည်မှန်းချက်နှင့် မသက်ဆိုင်သော အရာများဆောင်ရွက်ရန် အလွန်ပျင်းရိကြသည်။ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများရရှိရန် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းသည် ၎င်းတို့အတွက် အသင့်တော်ဆုံး ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ဖြစ်ပြီး ဤသည်မှာ ၎င်းတို့ယုံကြည်ချက်၏ တန်ဖိုးပင်ဖြစ်သည်။ ဤရည်မှန်းချက် မရရှိနိုင်သည့်အရာများမှာ ၎င်းတို့အပေါ် မည်သို့မျှ သက်ရောက်မှုမရှိပါ။ ယနေ့ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူအများစုမှာ ဤသို့ဖြစ်နေသည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းနှင့်အတူ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အတွက် အသုံးခံကာ ဘုရားသခင်ထံ မိမိတို့ကိုယ်ကို ဆက်ကပ်အပ်နှံကြပြီး ၎င်းတို့တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ကြသောကြောင့် ၎င်းတို့၏ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အရင်းခံအကြောင်းရင်းတို့မှာ လက်ခံနိုင်ဖွယ် ရှိပုံပေါက်သည်။ ၎င်းတို့၏ငယ်ရွယ်မှုကို စွန့်လွှတ်ကာ မိသားစုနှင့်အလုပ်တို့ကို စွန့်၍ အိမ်နှင့်ဝေးရာတွင် နှစ်ပေါင်းများစွာပင် အလုပ်များနေကြသည်။ ၎င်းတို့၏ လမ်းဆုံးပန်းတိုင်အတွက် ၎င်းတို့၏စိတ်ဝင်စားမှုများကို ပြောင်းလဲကာ ဘဝအပေါ်ရှုမြင်ပုံကို ပြောင်းလဲ၍ ၎င်းတို့ရှာဖွေရာ ဦးတည်ချက်ကိုပင် ပြောင်းလဲကြသည်။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့ယုံကြည်ရခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်ကိုမူ မပြောင်းလဲနိုင်ကြပါ။ ၎င်းတို့ကြိုက်နှစ်သက်ဆုံးအရာများကို စီမံခန့်ခွဲရန် အလုပ်ရှုပ်နေကြပါသည်။ လမ်းခရီးမည်မျှပင်ဝေးပါစေ၊ လမ်းခရီးတွင် အခက်အခဲများနှင့် အတားအဆီးများ မည်မျှပင်ရှိပါစေ၊ စွဲစွဲမြဲမြဲလုပ်ဆောင်ပြီး သေခြင်းကိုမကြောက်ကြပါ။ မည်သည့်တန်ခိုးကြောင့် ၎င်းတို့ ဤသို့ ဆက်လက်ဆက်ကပ်နိုင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့၏ အသိတရားလား။ ၎င်းတို့၏ကောင်းမွန်လွန်း၍ မြင့်မြတ်သော အကျင့်စာရိတ္တကြောင့်လား။ အဆုံးတိုင်အောင် မကောင်းမှုစွမ်းအားများကို တိုက်ထုတ်ရန် ကြံ့ခိုင်သည့် စိတ်ဓာတ်ကြောင့်လား။ ဆုရရန်မဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်ကိုသက်သေခံသည့် ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကြောင့်လား။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းရန် အရာအားလုံးကို စွန့်လွှတ်လိုသော ၎င်းတို့၏သစ္စာရှိမှုလား။ သို့မဟုတ် လွန်ကဲသည့် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလိုအပ်ချက်များကို အမြဲစွန့်လွှတ်စေခဲ့သည့် ၎င်းတို့၏ ဆက်ကပ်မှုစိတ်ဓာတ်ကြောင့်လား။ ရှင်းရှင်းပြောရပါက ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုအလုပ်ကို တစ်ခါမျှမသိခဲ့သူများအတွက် ဤမျှပေးဆပ်ခြင်းမှာ ကြီးမားသောအံ့သြဖွယ်ရာ တစ်ရပ်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ ယခုအချိန်တွင် ထိုသူတို့ မည်မျှပေးဆပ်ခဲ့ကြောင်းကို မဆွေးနွေးကြပါစို့နှင့်။ သို့ရာတွင် ၎င်းတို့၏အပြုအမူကို ငါတို့ လွန်စွာသုံးသပ်ထိုက်ပေသည်။ ၎င်းတို့နှင့် လွန်စွာအနီးကပ် ဆက်စပ်လျက်ရှိသည့် အကျိုးကျေးဇူးများမှလွဲ၍ ဘုရားသခင်ကို မည်သည့်အခါကမျှ နားမလည်သော ထိုသူတို့တွင် သူ့ကို ဤမျှပေးဆပ်စေသည့် အခြားအကြောင်းရင်းများ ရှိနိုင်ပါသလား။ ၎င်းတွင် ယခင်က မတွေ့ခဲ့သောပြဿနာတစ်ရပ် ငါတို့ တွေ့ရှိရသည်။ ဤသည်မှာ လူသားနှင့် ဘုရားသခင်၏ ဆက်ဆံရေးမှာ မိမိကိုယ်ကျိုးတစ်ခုတည်းကြောင့်သာဖြစ်သည် ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ ဤဆက်ဆံရေးမှာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ လက်ခံရရှိသူနှင့် ပေးဆပ်သူတို့အကြားဖြစ်သည်။ ရှင်းရှင်းပြောပါက အလုပ်သမားနှင့် အလုပ်ရှင်တို့အကြား ဆက်ဆံရေးကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ အလုပ်သမားသည် အလုပ်ရှင်မှ ချပေးသောဆုများကို လက်ခံရရှိရေးအတွက်သာ အလုပ်လုပ်သည်။ ဤသို့သော ဆက်ဆံရေးတစ်ရပ်တွင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာမရှိ၊ အပေးအယူတစ်ရပ်သာ ရှိသည်။ ချစ်ခြင်းနှင့် အချစ်ခံရခြင်းမရှိ။ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲခြင်းနှင့် သနားညှာတာမှုသာ ရှိသည်။ နားလည်မှုမရှိခြင်း၊ ကြိတ်မှိတ်သည်းခံခြင်းနှင့် လှည့်ဖြားခြင်းသာ ရှိသည်။ ရင်းနှီးမှုမရှိ၊ ပေါင်းကူးခင်း၍မရနိုင်သော ကွာဟချက်သာ ရှိသည်။ ဤအနေအထားသို့ ရောက်ပြီဆိုပါက ဤသို့သောလမ်းကြောင်းကို မည်သူက ပြန်ပြောင်း၍ လှည့်လိုက်နိုင်မည်နည်း။ ဤဆက်ဆံရေး မည်မျှဆိုးရွားသွားပြီဖြစ်ကြောင်း လူဘယ်နှစ်ဦးသည် အမှန်တကယ် နားလည်နိုင်စွမ်း ရှိကြသနည်း။ လူများသည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာခံစားရခြင်း၏ ဝမ်းမြောက်မှုတွင် မိမိတို့ကိုယ်ကို နှစ်မြုပ်ထားသည့်အခါ ဘုရားသခင်နှင့် ဤသို့သောဆက်ဆံရေးသည် မည်မျှ ရှက်ဖွယ်ကောင်းပြီး အမြင်မတော်သည်ကို မည်သူမျှစိတ်ကူးနိုင်မည် မဟုတ်ဟု ငါယုံကြည်သည်။

ဘုရားသခင်၏ အမှုအကြားတွင် လူသားသည် မိမိဘာသာစီမံခန့်ခွဲနေပြီး ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုကို နာခံခြင်းမရှိခြင်းမှာ ဘုရားသခင်အပေါ် လူသားမျိုးနွယ်၏ ယုံကြည်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဝမ်းနည်းစရာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကိုနာခံ၍ ကိုးကွယ်ရန်ဆောင်ရွက်နေစဉ် တစ်ပြိုင်နက်တည်း လူသားသည် မိမိအကြိုက်နှစ်သက်ဆုံး ခရီးလမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တည်ဆောက်နေကာ အကြီးမားဆုံး ကောင်းချီးမင်္ဂလာ ရရှိအောင်နှင့် အကောင်းဆုံး ခရီးလမ်းဆုံးပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိအောင် မည်သို့ လုပ်ဆောင်ရမည်ကို တွက်ချက်နေခြင်းသည် လူသား၏အကြီးမားဆုံးသော ကျရှုံးမှုဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ၎င်းတို့မည်မျှ သနားဖွယ်ကောင်းကြောင်း၊ မုန်းဖွယ်ကောင်းကြောင်းနှင့် ကရုဏာသက်ဖွယ် ကောင်းကြောင်းကို နားလည်သော်လည်း ၎င်းတို့ အကြိုက်ဆုံးအရာများနှင့် မျှော်လင့်ချက်များကို အလွယ်တကူ စွန့်လွှတ်နိုင်ကြသူ မည်မျှရှိသနည်း။ ထို့အပြင် မည်သူက ၎င်း၏ခြေလှမ်းများကို ရပ်တန့်ကာ မိမိအကြောင်းကိုသာ စဉ်းစားခြင်းကို ရပ်စဲနိုင်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် သူနှင့်အနီးကပ် ပူးပေါင်းလုပ်ကိုင်ကာ သူ၏စီမံခန့်ခွဲမှုကို ပြီးဆုံးအောင် ဆောင်ရွက်မည့်သူများ လိုအပ်သည်။ သူ့ကို နာခံရေးအတွက် သူ၏စီမံခန့်ခွဲမှု လုပ်ငန်းတွင် စိတ်ရောကိုယ်ပါ အပ်နှံမည့်သူများ လိုအပ်သည်။ နေ့စဉ်လက်ဖြန့်တောင်းသူများ မလိုပါ။ အနည်းငယ်သာပေး၍ ဤကျေးဇူးပြုမှုအတွက် ပြန်လည်ပေးဆပ်မှု ရယူရန် စောင့်နေသူများကို သာ၍ပင် မလိုပါ။ အနည်းငယ်သာ ပါဝင်လုပ်ကိုင်၍ မိမိတို့၏အောင်မြင်မှုများကို ကျေနပ်ကာ ဘာမျှဆက်မလုပ်တော့သည့်သူများကို ဘုရားသခင်က စက်ဆုပ်ရွံရှာသည်။ သူ၏ စီမံခန့်ခွဲမှုလုပ်ငန်းအပေါ် မကျေမချမ်းဖြစ်ကာ ကောင်းကင်ဘုံရောက်ရေးနှင့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ရရှိရေး အကြောင်းကိုသာ ပြောလိုကြသည့် သွေးအေးသူများကို သူမုန်းတီးသည်။ လူသားတို့ကို ကယ်တင်ရေးအတွက် သူဆောင်ရွက်သည့်အလုပ်အပေါ် အခွင့်ကောင်းယူသူများကို ပို၍ပင် သူရွံမုန်းသည်။ ထိုသူတို့မှာ ဘုရားသခင်က သူ၏စီမံခန့်ခွဲမှုမှနေ၍ မည်သည့်အရာတို့ကို အောင်မြင်လိုပြီး မည်သည်တို့ကို ရရှိလိုကြောင်း မည်သည့်အခါကမျှ ဂရုမစိုက်ခဲ့သည့်အတွက် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာရရှိရေးအတွက် ဘုရားသခင်၏အမှုတော်မှ ရရှိသည့်အခွင့်အရေးများကို မည်သို့ အသုံးချနိုင်မည်ဆိုသည်ကိုသာ ဂရုစိုက်ကြသည်။ ၎င်းတို့၏အနာဂတ်နှင့် ကံကြမ္မာတို့နှင့် ဖိစီးနေသည့်အတွက် ဘုရားသခင်၏စိတ်နှလုံးကို ဂရုမစိုက်ကြပါ။ ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုလုပ်ငန်းအပေါ် မကျေမချမ်းဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်သည် လူသားတို့ကို ကယ်တင်ပုံအကြောင်းနှင့် သူ၏ အလိုတော်တို့ကို အနည်းငယ်မျှ စိတ်မဝင်စားသူတို့သည် ၎င်းတို့နှစ်သက်ရာကိုသာ ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုမှ သီးခြားလုပ်ကိုင်နေကြသည်။ ၎င်းတို့၏အပြုအမူကို ဘုရားသခင်က အထိန်းအမှတ်အဖြစ် ဂုဏ်ပြုခြင်းမရှိ။ သဘောတူ ခွင့်ပြုခြင်းမရှိ။ ဘုရားသခင်၏ မျက်နှာသာပေးခံရခြင်း သာ၍ပင်မရှိပါ။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ နောက်ဆက်တွဲ (၃)- ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုအလယ်၌သာ လူသားသည် ကယ်တင်ခြင်း ခံရနိုင်သည်