ယောဘသည် ဘုရားသခင်၏ နာမကို ကောင်းချီးပေးပြီး ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ သို့မဟုတ် ဘေးဒုက္ခ အကြောင်း မတွေးပေ

သမ္မာကျမ်းစာထဲမှ ယောဘ၏ ဇာတ်လမ်းများထဲတွင် မည်သည့်အခါမျှ ရည်ညွှန်းခဲ့ခြင်း မရှိသော ဖြစ်ရပ်မှန် တစ်ခုရှိသည်၊ ၎င်းမှာ ယနေ့ ငါတို့အာရုံပြုမည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ယောဘသည် ဘုရားသခင်ကို မည်သည့်အခါမျှ မြင်ခဲ့ဖူးခြင်း သို့မဟုတ် သူ၏ နားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ စကားသံများကို မကြားခဲ့သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ယောဘ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ နေရာတစ်ခု ရှိခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ဘုရားသခင်အပေါ် ယောဘ၏ သဘောထား အဘယ်သို့ရှိခဲ့သနည်း။ ၎င်းမှာ ယခင်က ရည်ညွှန်းခဲ့သည်နှင့်အညီ “ယေဟောဝါ၏ နာမတော်သည် မင်္ဂလာရှိပါစေ” ဟူ၍ပင် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏နာမကို သူကောင်းချီးပေးခြင်းမှာ အခြေအနေအပေါ် မမူတည်ပါ၊ မည်သည့်အခြေအနေ၌မဆို အကြောင်းပြချက် မရှိခဲ့ပေ။ ယောဘသည် ဘုရားသခင်အား သူ၏စိတ်နှလုံးကို ပေးခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်အား ထိန်းချုပ်ခွင့်ပေးကြောင်းကို ငါတို့မြင်ရသည်၊ သူတွေးသမျှ၊ သူဆုံးဖြတ်သမျှနှင့် သူ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ သူကြံစည်သမျှသည် ဘုရားသခင်ရှေ့၌ ဖွင့်ချထားပြီး ဘုရားသခင်အား ပိတ်ပင်ခဲ့ခြင်း မရှိပေ။ သူ၏စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ခဲ့ခြင်း မရှိသည့်အပြင် ဘုရားသခင်အား သူ့အတွက် တစ်စုံတစ်ခု လုပ်ပေးရန် သို့မဟုတ် သူ့အား တစ်စုံတစ်ခုပေးရန် မည်သည့်အခါမျှ မတောင်းခဲ့ပေ၊ ထို့အပြင် ဘုရားသခင်အား သူကိုးကွယ်ခြင်းဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုကို ရမည်ဟူ၍ လွန်ကဲသော အလိုဆန္ဒများကို သူ သိုလှောင်ထားခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ ယောဘသည် ဘုရားသခင်နှင့် အရောင်းအဝယ်များအကြောင်း မပြောသည့်အပြင် ဘုရားသခင်ထံ တောင်းခံချက်များနှင့် တောင်းဆိုချက်များကို တင်ခဲ့ခြင်း မရှိပေ။ ဘုရားသခင်၏နာမကို သူချီးမွမ်းခြင်းသည် အရာခပ်သိမ်းအပေါ် အုပ်စိုးသော ဘုရားသခင်၏ ကြီးမြတ်သော တန်ခိုးနှင့် အာဏာကြောင့် ဖြစ်ခဲ့ပြီး ကောင်းချီးမင်္ဂလာများကို သူရခဲ့ခြင်း ရှိမရှိ သို့မဟုတ် ဘေးဒုက္ခ ဆိုက်ရောက်ခဲ့ခြင်း ရှိမရှိအပေါ် မမူတည်ခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား ကောင်းချီးပေးခြင်း သို့မဟုတ် ၎င်းတို့အပေါ် ဘေးဒုက္ခ ကျရောက်စေခြင်း ရှိသည်ဖြစ်စေ မရှိသည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးနှင့် အာဏာသည် ပြောင်းလဲခြင်း မရှိသဖြင့် လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး၏ အခြေအနေများကို ပဓာနမထားဘဲ ဘုရားသခင်၏ နာမကို ချီးမွမ်းသင့်သည်။ လူသားသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာကို ခံရခြင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကြောင့် ဖြစ်ပြီး လူသားအပေါ် ဘေးဒုက္ခကျရောက်သည့်အခါတွင်လည်း ၎င်းမှာ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးနှင့် အာဏာသည် လူသား၏ ခပ်သိမ်းသောအရာအပေါ် အုပ်စိုး၍ ပြင်ဆင်တော်မူ၏၊ မတည်တံ့သော လူသား၏ ကံကြမ္မာမှာ ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးနှင့် အာဏာ ထုတ်ဖော်ခြင်းပင် ဖြစ်ပြီး တစ်စုံတစ်ဦး၏ သဘောထားကို ပဓာနမထားဘဲ ဘုရားသခင်၏ နာမကို ချီးမွမ်းသင့်သည်။ ဤသည်မှာ ယောဘခံစားခဲ့ရပြီး သူ၏အသက်တာ နှစ်များအတောအတွင်း သိလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယောဘ၏ အတွေးအခေါ်နှင့် လုပ်ရပ်အားလုံးကို ဘုရားသခင် ကြားခဲ့ပြီး ယင်းတို့သည် ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ ရောက်ခဲ့ကာ ဘုရားသခင်က အရေးကြီးသည်ဟု အမြင်ခံခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်သည် ယောဘ၏ ဤအသိပညာကို မြတ်နိုးခဲ့ပြီး ယင်းကဲ့သို့ စိတ်နှလုံးမျိုးရှိသည့်အတွက် ယောဘကို တန်ဖိုးထားခဲ့သည်။ ဤစိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ အမိန့်ကို အမြဲတစေ စောင့်ဆိုင်းခဲ့ပြီး နေရာအားလုံး၌၊ မည်သည့်အချိန် သို့မဟုတ် မည်သည့်နေရာ ဖြစ်ပါစေ ၎င်းသည် သူ့အပေါ် ကျရောက်မည့် အရာမှန်သမျှကို လက်ခံကြိုဆိုခဲ့သည်။ ယောဘသည် ဘုရားသခင်ထံ တောင်းဆိုချက်များ တင်ခြင်းကို မပြုခဲ့ပေ။ သူ့ကိုယ်သူ တောင်းဆိုခဲ့သောအရာမှာ ဘုရားသခင်ထံမှလာသော အစီအစဉ်အားလုံးကို စောင့်ဆိုင်းရန်၊ လက်ခံရန်၊ ရင်ဆိုင်ရန်နှင့် နာခံရန်ဖြစ်သည်၊ ဤအရာမှာ သူ၏တာဝန်ဖြစ်သည်ဟု ယောဘယုံကြည်ခဲ့ပြီး ၎င်းမှာ ဘုရားသခင် အလိုရှိခဲ့သောအရာပင် ဧကန်ဖြစ်သည်။ ယောဘသည် ဘုရားသခင်ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မြင်ဖူးခဲ့ခြင်း မရှိသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်သည် တစ်စုံတစ်ရာသော စကားများကို ပြောခြင်း၊ အမိန့်တစ်စုံတစ်ရာကို ထုတ်ပြန်ခြင်း၊ သွန်သင်ချက် တစ်စုံတစ်ရာကို ပေးခြင်း သို့မဟုတ် သူ့အား တစ်စုံတစ်ရာကို ညွှန်ကြားခြင်းကို ကြားခဲ့ဖူးခြင်းလည်း မရှိပေ။ ယနေ့ခေတ် စကားများဖြင့်ဆိုပါက ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ဉာဏ်အလင်းဖွင့်ပြချက်၊ သမ္မာတရားနှင့်စပ်လျဉ်း၍ လမ်းပြမှု သို့မဟုတ် ထောက်ပံ့မှုတို့ကို မပေးခဲ့သောအခါ သူ့အတွက် ယင်းကဲ့သို့ အသိပညာနှင့် ဘုရားသခင်အပေါ် သဘောထား တစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ရန်မှာ အဖိုးထိုက်ပြီး သူ့အတွက်မူကား ယင်းကဲ့သို့ အရာများကို ထင်ရှားစွာပြခြင်းမှာ ဘုရားသခင်အတွက် လုံလောက်ခဲ့ပြီး သူ၏ သက်သေခံချက်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချီးကျူးခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ မြတ်နိုးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ယောဘသည် ဘုရားသခင်ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မြင်ခဲ့ဖူးခြင်း မရှိပေ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင် သူ့အား သွန်သင်ချက် တစ်စုံတစ်ရာကို ဖွင့်ဟပြောဆိုခြင်းကို ကြားခဲ့ဖူးခြင်း မရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်အတွက် သူ၏ စိတ်နှလုံးနှင့် သူကိုယ်တိုင်သည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အလွန်လေးနက်သော အယူအဆအကြောင်းကိုသာ ပြောနိုင်သောသူများ၊ ဝါကြွားနိုင်သောသူများနှင့် ယဇ်များကို ပူဇော်ရန် ပြောသော်လည်း ဘုရားသခင်အပေါ်၌ မည်သည့်အခါမျှ စစ်မှန်သော အသိပညာ မရှိခဲ့သည့်အပြင် ဘုရားသခင်ကို မည်သည့်အခါမှ စစ်မှန်စွာ မကြောက်ရွံ့ခဲ့သောသူများထက် ပို၍ပင် အဖိုးထိုက်တန်ခဲ့ပေသည်။ ယောဘ၏ စိတ်နှလုံးသည် စင်ကြယ်ခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်ထံမှ မဖုံးကွယ်ခဲ့ခြင်းကြောင့် သူ၏လူ့သဘာဝမှာ ရိုးသားပြီး ကြင်နာတတ်သည် သာမက တရားမျှတမှုနှင့် အပြုသဘောဆန်သော အရာကို နှစ်သက်ခဲ့သည်။ ယင်းကဲ့သို့ စိတ်နှလုံးနှင့် လူ့သဘာဝကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သော ဤကဲ့သို့ လူသားတစ်ဦးတည်းသာလျှင် ဘုရားသခင် လမ်းခရီးနောက်သို့ လိုက်နိုင်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့၍ မကောင်းမှုကို ရှောင်နိုင်စွမ်းရှိမည်ဖြစ်သည်။ ယင်းကဲ့သို့သော လူသား တစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို မြင်နိုင်သည်၊ သူ၏အာဏာနှင့် တန်ခိုးကို မြင်နိုင်ပြီး သူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် အစီအစဉ်များအပေါ် နာခံခြင်းကို ရရှိနိုင်စွမ်းရှိခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့ လူသားတစ်ဦးတည်းသာလျှင် ဘုရားသခင်၏နာမကို စစ်မှန်စွာ ချီးမွမ်းနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ကောင်းချီးပေးမည် မပေးမည် သို့မဟုတ် ဘေးဒုက္ခ ကျရောက်စေမည် မကျရောက်စေမည်ကို သူမကြည့်ခဲ့ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အရာခပ်သိမ်းသည် ဘုရားသခင်၏ လက်တော်ဖြင့် ထိန်းချုပ်ခြင်းကို ခံရကြောင်းကို သူသိခဲ့ပြီး လူသားအတွက် စိုးရိမ်မှုဆိုသည်မှာ မိုက်မဲမှု၊ ပညာမဲ့မှုနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရား ကင်းမဲ့မှု၏ လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်ပြီး အရာခပ်သိမ်းအပေါ်ရှိ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာအပေါ် သံသယဖြစ်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်အား မကြောက်ရွံ့ခြင်းကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ယောဘ၏ အသိပညာမှာ ဘုရားသခင် အလိုရှိခဲ့သော အသိပညာပင် ဧကန်အမှန် ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဆိုသော် ယောဘ၌ သင်တို့ထက် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ပိုမိုများပြားသော အယူအဆဆိုင်ရာ အသိပညာ ရှိခဲ့သလော။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုအချိန်က ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်နှင့် မိန့်မြွက်ချက်များမှာ အနည်းငယ်သာ ဖြစ်ခဲ့သောကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်သော အသိပညာကို ရရန်မှာ လွယ်သည့်ကိစ္စ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ယောဘ၏ ယင်းကဲ့သို့ အောင်မြင်မှု တစ်ခုမှာ စွမ်းဆောင်မှုကြောင့် မဟုတ်ခဲ့ပေ။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို ကြုံတွေ့ခဲ့ဖူးခြင်း မရှိခဲ့သည်သာမက ဘုရားသခင် စကားပြောသည်ကို ကြားဖူးခြင်း သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ မျက်နှာကို မြင်ဖူးခြင်း မရှိပေ။ ဘုရားသခင်အပေါ် ယင်းကဲ့သို့ သဘောထားတစ်ခု ရှိနိုင်ခြင်းမှာ သူ၏လူ့သဘာဝနှင့် ယနေ့ခေတ်လူတို့ ပိုင်ဆိုင်ခြင်းမရှိသော သူ၏ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လိုက်စားမှု၊ လူ့သဘာဝတစ်ခုနှင့် လိုက်စားမှုရလဒ်ကြောင့်သာ လုံးလုံးလျားလျား ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုခေတ်ကာလ၌ ဘုရားသခင်က “မြေကြီးပေါ်တွင် သူနှင့် တူသောသူ တစ်ဦးမျှမရှိ၊ စုံလင်ပြီး တည်ကြည်သောသူ” ဟုဆိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုခေတ်ကာလ၌ ဘုရားသခင်သည် သူ့အပေါ် ယင်းကဲ့သို့ အကဲဖြတ်ချက်ကို ပြုလုပ်နှင့်ပြီဖြစ်၍ ယင်းကဲ့သို့ သုံးသပ်ချက်တစ်ခုကို ချမှတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယနေ့တွင် မည်မျှပင် ပို၍ မှန်ကန်ခဲ့လိမ့်မည်နည်း။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၂)၊ ဘုရားသခင်ကို သိကျွမ်းခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍၊ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်၊ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင် (၂)