ဖန္ဆင္းရွင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္သို႔ လာၿပီး ေသျခင္းကို တည္ၿငိမ္စြာ ရင္ဆိုင္ေလာ့

လူတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားသည့္ အခိုက္အတန႔္တြင္ အထီးက်န္သည့္ ဝိညာဥ္တစ္ခုသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚက ဘဝအေတြ႕အႀကဳံ၊ ဖန္ဆင္းရွင္ ၎အတြက္ စီစဥ္ေပးထားသည့္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ဆိုင္သည့္ ၎၏ အေတြ႕အႀကဳံကို စတင္ေလသည္။ ေျပာစရာမလိုသည္မွာ ဤလူအတြက္၊ ဝိညာဥ္အတြက္၊ ဤသည္မွာ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာႏွင့္ဆိုင္သည့္ အသိပညာကို ရရွိဖို႔၊ သူ၏ ၾသဇာအာဏာကို သိရွိလာၿပီး ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကဳံရဖို႔၊ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ အခြင့္အေရးျဖစ္ပါသည္။ လူတို႔သည္ ဖန္ဆင္းရွင္က ၎တို႔အတြက္ ခ်ေပးခဲ့သည့္ ကံၾကမၼာ၏ နိယာမမ်ားအတြင္း ေနထိုင္ၾကၿပီး အသိစိတ္ရွိသည့္ အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆက္စပ္ေတြးေခၚတတ္သည့္ မည္သူမဆိုအတြက္ ၎တို႔ဘဝ၏ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အခြင့္အာဏာကိုသိၿပီး သူ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို နားလည္သိျမင္ဖို႔က ခက္ခဲသည့္အရာ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာဆယ္စုႏွစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္ လူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ဘဝအေတြ႕အႀကဳံမ်ားမွတဆင့္ လူတိုင္းအတြက္ လူသား၏ ကံၾကမၼာအားလုံးသည္ ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းထားသည္ကို သတိျပဳမိဖို႔ အလြန္လြယ္ကူသင့္ၿပီး အသက္ရွင္ဖို႔ဆိုသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုေၾကာင္း သေဘာေပါက္ဖို႔ သို႔မဟုတ္ ၿခဳံငုံဆန္းစစ္ဖို႔ လြယ္ကူသင့္ေပသည္။ ဤဘဝသင္ခန္းစာမ်ားကို လက္ခံသည္ႏွင့္ အမွ်၊ ဘဝက မည္သည့္ေနရာမွလာသည္ကို တျဖည္းျဖည္း နားလည္လာလိမ့္မည္၊ ႏွလုံးသားက မည္သည့္အရာ အမွန္တကယ္ လိုအပ္သည္၊ မည္သည့္အရာက မွန္ကန္သည့္ ဘဝလမ္းေၾကာင္း ဆီသို႔ ဦးေဆာင္လိမ့္မည္ ဆိုသည္ႏွင့္၊ လူသားဘဝ၏ တာဝန္ႏွင့္ ပန္းတိုင္က မည္သည့္အရာ ျဖစ္သင့္သည္ဆိုသည္တို႔ကို တျဖည္းျဖည္း သေဘာေပါက္လာလိမ့္မည္။ ဖန္ဆင္းရွင္ကို မကိုးကြယ္လွ်င္၊ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္ကို မလာလွ်င္၊ ေသျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ဖို႔ အခ်ိန္က်လာသည့္အခါ၊ ဝိညာဥ္က ဖန္ဆင္းရွင္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မည့္အခါ၊ ၎၏ႏွလုံးသားသည္ အကန႔္အသတ္မရွိသည့္ ထိတ္လန႔္မႈႏွင့္ စိတ္မသက္မသာမႈမ်ား ျပည့္ေနမည္ကို တျဖည္းျဖည္း သတိျပဳမိလာပါလိမ့္မည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ ကမာၻေပၚတြင္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ရွိခဲ့ၿပီး လူသားဘဝက မည္သည့္အရပ္ကလာသည္ဆိုသည္ကို နားမလည္ သကဲ့သို႔ လူသားကံၾကမၼာက မည္သူ၏ လက္ထဲ၌ ရွိသည္ဆိုသည္ကို သတိမျပဳမိေသးပါက၊ ေသျခင္းကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ႏိုင္မည္မဟုတ္သည္မွာ အံ့ၾသစရာမရွိေပ။ ၎တို႔၏ လူ႔ဘဝ ဆယ္စုႏွစ္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား၌ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ဆိုင္သည့္ သိနားလည္မႈ ရရွိၿပီးသူသည္ ဘဝ၏ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ တန္ဖိုးအတြက္ မွန္ကန္သည့္ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖိုးထားမႈ ရွိသည့္သူျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ လူသည္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ဆိုင္ေသာ စစ္မွန္သည့္ အေတြ႕အႀကဳံႏွင့္ သိနားလည္မႈတို႔ႏွင့္အတူ ဘဝရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ နက္ရႈိင္းေသာ အသိပညာတစ္ခု ရွိသကဲ့သို႔၊ ထို႔ထက္ပို၍ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ၾသဇာအာဏာကို က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္ေလသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းျခင္း၏ အဓိပၸါယ္ကို နားလည္သည္။ လူသားသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ကိုးကြယ္သင့္သည္၊ လူသားပိုင္ဆိုင္သည့္ အရာရာတိုင္းက ဖန္ဆင္းရွင္ဆီကလာၿပီး သိပ္မေဝးလွသည့္ အနာဂတ္တစ္ေန႔တြင္ သူ႔ထံသို႔ ျပန္သြားလိမ့္မည္ဆိုသည္ကို နားလည္သည္။ ဤလိုလူမ်ိဳးသည္ ဖန္ဆင္းရွင္က လူသား၏ ေမြးဖြားမႈကို စီစဥ္ၿပီး လူသား၏ ေသဆုံးမႈအေပၚမွာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ရွိသည္၊ ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းႏွစ္ခုလုံးသည္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ၾသဇာအာဏာအားျဖင့္ ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းထားျခင္းျဖစ္သည္ကို နားလည္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရာမ်ားကို အမွန္တကယ္ သေဘာေပါက္သည့္အခါ ေသျခင္းကို က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ဘဲ ထိတ္လန႔္ျခင္းႏွင့္ ဆန႔္က်င္႐ုန္းကန္ျခင္းထက္ ေသျခင္းကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္လာသည္၊ ေလာကီ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ႏွင့္ ေဘးဖယ္ထားႏိုင္သည္၊ ျဖစ္လာသည့္အရာ အားလုံးကို လက္ခံၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္စြာက်ိဳးႏြံ နာခံလာႏိုင္ကာ၊ ဖန္ဆင္းရွင္က စီစဥ္ထားသည့္ ေနာက္ဆုံး ဘဝဆုံမွတ္ကို ႀကိဳဆိုႏိုင္ေလသည္။ ဘဝကို ဖန္ဆင္းရွင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအား ေတြ႕ႀကဳံဖို႔ႏွင့္ သူ၏ ၾသဇာအာဏာကို သိလာရဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ဟု ရႈျမင္ပါက၊ ဘဝကို ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ မိမိတာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး မိမိ၏အလုပ္ကို ၿပီးေျမာက္ေစဖို႔ ရွားပါးသည့္ အခြင့္အေရးအေနႏွင့္ ျမင္ပါက၊ ဘဝအေပၚ ဧကန္မုခ် မွန္ကန္သည့္အျမင္ ရွိေပလိမ့္မည္၊ ဖန္ဆင္းရွင္အားျဖင့္ ေကာင္းႀကီးခံစားရၿပီး လမ္းျပခံရသည့္ ဘဝတစ္ခုကို ဧကန္မုခ် အသက္ရွင္ရလိမ့္မည္၊ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အလင္းထဲ၌ ဧကန္မုခ် ေလွ်ာက္လွမ္းလိမ့္မည္၊ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ဧကန္မုခ် သိလိမ့္မည္၊ သူ႔အုပ္စိုးမႈေအာက္သို႔ ဧကန္မုခ် လာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သူ၏ အံ့ၾသဖြယ္ရာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားႏွင့္ သူ၏ ၾသဇာအာဏာအဖို႔ ဧကန္မုခ် မ်က္ျမင္သက္ေသတစ္ဦး ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ လူသည္ ဖန္ဆင္းရွင္က ဧကန္မုခ် ခ်စ္ကာ လက္ခံလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ေသာ လူကသာ ေသျခင္းအေပၚ တည္ၿငိမ္သည့္ စိတ္သေဘာကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၿပီး ဘဝ၏ ေနာက္ဆုံးဆုံမွတ္ကို ဝမ္းေျမာက္ျခင္းျဖင့္ ႀကိဳဆိုႏိုင္သည္ကို ေျပာဖို႔မလိုအပ္ေပ။ ေသျခင္းအေပၚ ဤကဲ့သို႔ေသာ သေဘာထားမ်ိဳးကို သိသိသာသာ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့သည့္ လူတစ္ဦးမွာ ေယာဘ ျဖစ္ေပသည္။ ေယာဘသည္ ဘဝ၏ ေနာက္ဆုံး ဆုံမွတ္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ လက္ခံႏိုင္သည့္ အေနအထားတစ္ခုတြင္ ရွိခဲ့ၿပီး သူ႔ဘဝခရီးကို ေခ်ာေမြ႕သည့္ နိဂုံးခ်ဳပ္ဆီသို႔ ယူေဆာင္ကာ ဘဝတြင္ သူ႔တာဝန္ကို ၿပီးျပည့္စုံေစလ်က္ ဖန္ဆင္းရွင္ထံပါးသို႔ သူျပန္သြားခဲ့ေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၃)