ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသသည္ ဖုံးကြယ္ထားၿပီး၊ လူသားက မသိႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုအရာသည္ ထိပါးေစာ္ကားမႈကို သည္းမခံေပ

မိုက္မဲျခင္းအားလုံးႏွင့္ အသိမဲ့သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ ဆက္ဆံမႈက သနားညႇာတာမႈႏွင့္ သည္းခံမႈအေပၚမွာ အဓိက အေျခခံပါသည္။ တစ္ဖက္မွာေတာ့ သူ၏အမ်က္ေဒါသသည္ က်ယ္ျပန႔္သည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာအမ်ားစုထဲမွာ ဖုံးကြယ္ထားပါသည္။ ၎ကို လူသားက မသိေပ။ အက်ိဳးရလဒ္အေနႏွင့္ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ျပျခင္းကို ျမင္ရဖို႔ လူသားအတြက္ ခက္ခဲၿပီး သူ၏အမ်က္ေဒါသကို နားလည္ဖို႔လည္း ခက္ခဲပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ပင္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို အေလးမထားေပ။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးအမႈႏွင့္ လူသားကို သည္းခံျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ေနာက္ဆုံးအဆင့္ကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံး သနားညႇာတာမႈႏွင့္ သူ၏ ေနာက္ဆုံး သတိေပးခ်က္တို႔က လူသားတို႔ဆီကို ေရာက္သည့္အခါမွာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ ဤနည္းလမ္းကိုပင္ အသုံးျပဳဆဲျဖစ္ၿပီး ေနာင္တရဖို႔ မည္သည့္အားထုတ္မႈမွ မျပဳလုပ္ဘူးဆိုလွ်င္၊ သူတို႔၏ နည္းလမ္းမ်ားကို ျပင္ဆင္ျခင္း သို႔မဟုတ္ သူ၏ သနားညႇာတာမႈကို လက္ခံျခင္း မျပဳလုပ္ဘူးဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏သည္းခံမႈႏွင့္ စိတ္ရွည္မႈတို႔ကို သူတို႔အေပၚမွာ ခ်ေပးသနားမွာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ ဘုရားသခင္က သူ၏ သနားညႇာတာမႈကို ျပန္လည္႐ုတ္သိမ္းျခင္းသည္ ဤအခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ ၎အၿပီးမွာ သူ၏အမ်က္ေဒါသကိုသာ ပို႔လႊတ္ပါလိမ့္မည္။ သူ၏ အမ်က္ေဒါသကို မတူညီသည့္ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။ လူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ခတ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးဖို႔ မတူညီသည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို သူအသုံးျပဳႏိုင္သကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။

ေသာဒုံၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဘုရားသခင္၏ မီးကိုအသုံးျပဳျခင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္စု သို႔မဟုတ္ အရာဝတၳဳတစ္ခုကို လုံးဝအျမစ္ျဖတ္သည့္ သူ၏ အျမန္ဆုံးနည္းလမ္းပင္ျဖစ္သည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏လူတို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းေစျခင္းက သူတို႔၏ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိုယ္ခႏၶာမ်ားထက္ပိုၿပီး ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ဤၿမိဳ႕ထဲက လူတို႔သည္ လူသားအတြက္ မျမင္ႏိုင္သည့္ေလာကႏွင့္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကႏွစ္ခုစလုံးမွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ ေသခ်ာေစရင္း သူတို႔၏ ဝိညာဥ္တစ္ခုလုံး၊ သူတို႔၏စိတ္ႏွင့္ သူတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာတို႔ကို ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ၎က ဘုရားသခင္က သူ႔အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္ေဖာ္သည့္နည္းႏွင့္ ေဖာ္ျပသည့္နည္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤထုတ္ေဖာ္ျခင္းႏွင့္ ေဖာ္ျပျခင္း ပုံစံက ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသ၏ အႏွစ္သာရ၏ ရႈေထာင့္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ အႏွစ္သာရကို အလိုအေလ်ာက္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္သကဲ့သို႔မ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္သည့္အခါမွာ သူသည္ မည္သည့္သနားညႇာတာမႈ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္စာနာသနားမႈမွ မေဖာ္ထုတ္ေတာ့သကဲ့သို႔ သူ၏သည္းခံျခင္း သို႔မဟုတ္ စိတ္ရွည္ျခင္းတို႔ကိုလည္း ထပ္မျပေတာ့ေပ။ သူ႔ကို ဆက္ၿပီး စိတ္ရွည္ေစဖို႔၊ သူ၏သနားညႇာတာမႈကို ထပ္ေပးဖို႔၊ သူ၏သည္းခံျခင္းကို ေနာက္တစ္ခါ ခ်ေပးသနားဖို႔ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည့္ လူ၊ အရာဝတၳဳ သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိေပ။ ဤအရာမ်ားအစား ဘုရားသခင္သည္ ခဏေလးမွ် တြန႔္ဆုတ္ျခင္းမရွိဘဲ သူ၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို ေစလႊတ္ပါလိမ့္မည္။ သူဆႏၵရွိသည့္အတိုင္း လုပ္လိမ့္မည္။ သူသည္ ဤအရာမ်ားကို သူ၏ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵႏွင့္အညီ လ်င္ျမန္ၿပီး ရွင္းလင္းသည့္ ပုံစံႏွင့္ လုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ လူသားက ထိပါးျခင္းမျပဳလုပ္ရသည့္ သူ၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို ဘုရားသခင္ေစလႊတ္သည့္ နည္းလမ္းျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ လကၡဏာသြင္ျပင္တစ္ရပ္၏ ေဖာ္ျပျခင္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္က လူသားအေပၚ ပူပင္မႈႏွင့္ စိုးရိမ္မႈအား ျပသျခင္းကို ျမင္ရသည့္အခါမွာ သူတို႔သည္ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို သတိမျပဳမိႏိုင္ၾကေပ။ သူ၏ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို မျမင္ႏိုင္ၾကေပ။ သို႔မဟုတ္ သူ၏ ထိပါးေစာ္ကားမႈကို သည္းမခံျခင္းကို မခံစားႏိုင္ၾကေပ။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ သနားညႇာတာျခင္း၊ သည္းခံျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသက္သက္ပင္ဟုဆိုၿပီး လူတို႔ကို ယုံၾကည္ဖို႔ ဤအရာမ်ားက ဦးတည္သြားေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးျခင္း သို႔မဟုတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္စုကို ႐ြံမုန္းျခင္းကို ေတြ႕ရသည့္အခါ၌ လူသားကို ဖ်က္ဆီးျခင္းမွ သူ၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ သူ၏ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔က လူတို႔ကို သူ၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း စိတ္သေဘာထား၏ အျခားတစ္ဖက္ကို အနည္းအက်ဥ္းျမင္ေစပါသည္။ ဤသည္မွာ ထိပါးေစာ္ကားျခင္းကို ဘုရားသခင္၏ သည္းမခံျခင္းျဖစ္သည္။ ထိပါးေစာ္ကားျခင္းကို သည္းမခံသည့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ မည္သည့္ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါမဆို၏ ေတြးျမင္ျခင္းထက္ သာလြန္ပါသည္။ ဖန္ဆင္းခံမဟုတ္သည့္ သတၱဝါမ်ားၾကားမွာ မည္သူကမွ ၎ကို ဝင္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ သက္ေရာက္မႈရွိေစျခင္း မျပဳလုပ္ႏိုင္ေပ။ တဖန္ ၎ကို အေယာင္ေဆာင္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အတုခိုးျခင္းလည္း ျပဳလုပ္၍ မရႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဤအခ်က္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အသိသင့္ဆုံးေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ဤကဲ့သို႔စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးရွိပါသည္။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ဤကဲ့သို႔ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဆိုးယုတ္ျခင္း၊ ေမွာင္မိုက္ျခင္း၊ ပုန္ကန္ျခင္းႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖ်က္ဆီးၿပီး ဝါးမ်ိဳသည့္ စာတန္၏ မေကာင္းသည့္ အျပဳအမူမ်ားကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ သူႏွင့္ဆန႔္က်င္သည့္ အျပစ္၏လုပ္ရပ္အားလုံးကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ သူ၏ သန႔္ရွင္းၿပီး ညစ္ညမ္းျခင္းမရွိသည့္ အႏွစ္သာရတို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ဤကဲ့သို႔ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ပိုင္ဆိုင္ပါသည္။ ဖန္ဆင္းခံ သို႔မဟုတ္ ဖန္ဆင္းခံမဟုတ္သည့္ သတၱဝါတို႔က သူ႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆန႔္က်င္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းမ်ားကို သူခံမည္မဟုတ္ဟုဆိုသည့္ အရာက ထို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ သူ တစ္ခါက သနားညႇာတာမႈျပခဲ့သည့္ သို႔မဟုတ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည့္သူပင္လွ်င္ သူ၏ စိတ္သေဘာထားကို ရန္စၿပီး သူ၏ စိတ္ရွည္ျခင္းႏွင့္ သည္းခံျခင္းနိယာမကို က်ဴးလြန္သည္ႏွင့္ သူသည္ သနားညႇာတာျခင္း သို႔မဟုတ္ တြန႔္ဆုတ္ျခင္း အနည္းငယ္မွ်မရွိဘဲ သူ၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္လႊတ္ၿပီး ထုတ္ေဖာ္ပါလိမ့္မည္။ ထိပါးေစာ္ကားမႈကို သည္းမခံသည့္ စိတ္သေဘာထားျဖစ္ပါသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)