စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရသည်ဟူသည်မှာ မည်သည့် အဓိပ္ပာယ်နည်း။ သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံရသည်ဟူသည်မှာ မည်သည့် အဓိပ္ပာယ်နည်း။ သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံရဖို့အတွက် လူတစ်ယောက်သည် မည်သို့သော စံချိန်စံနှုန်းများနှင့် ပြည့်မီနေဖို့ လိုသနည်း။ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရဖို့အတွက် လူတစ်ယောက်သည် မည်သို့သော စံချိန်စံနှုန်းများနှင့် ပြည့်မီနေဖို့ လိုသနည်း။ သိမ်းပိုက်ခြင်းနှင့် စုံလင်စေခြင်း အလုပ်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူ၌ အလုပ်လုပ်ဖို့အတွက် ဖြစ်သည်။ လူကို မူလသဏ္ဌာန်နှင့် ပြန်တူနိုင်စေရန် အတွက်၊ ယိုယွင်းပျက်စီးပြီး စာတန်နှင့်တူသော စိတ်သဘောထားထံမှသာမက စာတန်၏ လွှမ်းမိုးမှုမှ လူလွတ်မြောက်နိုင်စေဖို့အတွက် ဖြစ်သည်။ လူ၌ အလုပ်လုပ်သည့် ဖြစ်စဉ်တွင် ဤသိမ်းပိုက်ခြင်းသည် အစပိုင်းတွင် လုပ်ဆောင်သော အလုပ်ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ယင်းသည် အလုပ်၏ ပထမဦးဆုံး အဆင့် ဖြစ်သည်။ စုံလင်စေခြင်းသည် ဒုတိယအဆင့် သို့မဟုတ် အပြီးသတ်သည့်အလုပ် ဖြစ်သည်။ လူသားတိုင်းသည် သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရမည်။ မခံလျှင် ဘုရားသခင်ကို သိကျွမ်းနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင် ရှိသည်ကိုလည်း သိမည် မဟုတ်၊ တစ်နည်းအားဖြင့် လူသည် ဘုရားသခင်ကို အသိအမှတ်ပြုနိုင်စွမ်း ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ လူတစ်ယောက်သည် ဘုရားသခင်ကို အသိအမှတ်မပြုလျှင် သူ့ကို ဘုရားသခင်က စုံလင်အောင်လုပ်ပေးဖို့ ဖြစ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုသို့ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးသည်ကို ခံနိုင်ဖို့အတွက် သူသည် စံမီမည် မဟုတ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို အသိအမှတ်ပင် မပြုလျှင် ဘုရားသခင်ကို မည်သို့ သိကျွမ်းနိုင်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်ကို မည်သို့ ကြိုးစားရှာဖွေနိုင် မည်နည်း။ သင်သည် သူ၏ အကြောင်းကိုလည်း သက်သေခံနိုင်မည် မဟုတ်ပေ၊ သူ့အား ကျေနပ်စေရန် ယုံကြည်ခြင်းရှိဖို့ ဆိုလျှင် သာ၍ပင် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးသည်ကို ခံလိုသောသူ မည်သူမဆို လုပ်ဆောင်ရမည့် ပထမဦးဆုံးအလုပ်မှာ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံဖို့ ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ပထမဦးဆုံး လုပ်ဖို့လိုသည့် အရာဖြစ်သည်။ သို့သော် သိမ်းပိုက်ခြင်းဖြစ်စေ၊ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ခြင်းဖြစ်စေ အလုပ်တစ်ခုစီတိုင်း၏ ပန်းတိုင်သည် လူ၌ အလုပ်လုပ်ပြီး လူကို ပြောင်းလဲဖို့ ဖြစ်သည်။ ထိုအလုပ်တစ်ခုစီတိုင်းသည် လူကို စီမံခန့်ခွဲသည့် အလုပ်၌ ပါသောအရာ ဖြစ်သည်။ အဆိုပါအဆင့် နှစ်ဆင့်သည် လူတစ်ယောက်ကို ပြည့်စုံသော သူအဖြစ် ပြောင်းလဲရန် လိုအပ်သော အဆင့်နှစ်ဆင့်ဖြစ်သည်။ မည်သည့် အဆင့်ကိုမျှ ကျော်၍ မရပါ။ မှန်ပါသည်၊ “သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံရသည်” ဟူသည့် စကားသည် ကြားရသည်မှာ နားဝင်ချိုလှသော စကား မဟုတ်ပါ။ သို့သော် လက်တွေ့တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို သိမ်းပိုက်သည့် နည်းလမ်းသည် သူ့ကို ပြောင်းလဲသည့် နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရပြီးနောက် သင်သည် သင်၏ ယိုယွင်းပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို စွန့်ပစ်ပြီး ဖြစ်ချင်မှ ဖြစ်ပေမည်။ သို့သော် ထိုအချိန်၌ သင့်မှာ ထိုစိတ်သဘောထား ရှိကြောင်းကို သင်သိနေပြီး ဖြစ်နေလိမ့်မည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်း အလုပ်အားဖြင့် သင်သည် သင်၏ နိမ့်ကျသော လူ့သဘောသဘာဝနှင့် သင်၏ မနာခံမှုများစွာကို သိလာပြီး ဖြစ်လိမ့်မည်။ သင်သည် ထိုအရာများကို သိမ်းပိုက်ခြင်း အလုပ်၏ တိုတောင်းသော အချိန်ကာလအတွင်းတွင် စွန့်ပစ်နိုင်စွမ်း၊ ပြောင်းလဲနိုင်စွမ်း ရှိမည် မဟုတ်သော်လည်း ထိုအရာများကို သင်သိလာလိမ့်မည်။ ထိုသို့သိလာခြင်းသည် သင်၏စုံလင်မှုအတွက် လိုအပ်သော အခြေခံအုတ်မြစ်ကို ချထားခြင်း ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက် အောင်မြင်ခြင်းနှင့် စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း စသည့် အလုပ်နှစ်ခုစလုံးသည် လူကို ပြောင်းလဲဖို့အတွက် လုပ်ဆောင်သော အရာများ ဖြစ်သည်။ နှစ်ခုစလုံးသည် လူ၌ရှိသော ယိုယွင်းပျက်စီးပြီး စာတန်နှင့်တူသော စိတ်သဘောထားကို ဖယ်ရှားဖို့အတွက် လုပ်သောအလုပ်များ ဖြစ်သည်။ လူက မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်အား အပြည့်အဝ ပေးဆပ်နိုင်ဖို့အတွက် ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံခြင်းသည် လူ၏ စိတ်သဘောထားကို ပြောင်းလဲရာတွင် ပထမဦးဆုံးအဆင့် ဖြစ်သည်၊ လူက မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်အား အပြည့်အဝ ပေးဆပ်ရာတွင် ပထမဦးဆုံး လုပ်ဆောင်သောအဆင့်လည်း ဖြစ်ပြီး၊ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်းထက် အဆင့်လျော့သော အဆင့် ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရသည့် လူတစ်ယောက်၏ အသက်တာ၌ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုများကို စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရပြီးဖြစ်သည့် လူတစ်ယောက်၏ အသက်တာ၌ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုနှင့် ယှဉ်လျှင် ပြောင်းလဲခြင်း အလွန်နည်းသည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရခြင်းနှင့် စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရခြင်းသည် သဘောတရားအရ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု မတူပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၄င်းတို့သည် မတူညီသည့် အလုပ်အဆင့်နှစ်မျိုး ဖြစ်သောကြောင့်၊ ၄င်းတို့၌ လူတို့အတွက် သီးခြား စံသတ်မှတ်ချက်များ ရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ခံရဖို့အတွက် လူတို့၌ ရှိရမည့် စံသတ်မှတ်ချက် များသည် ပိုနိမ့်ပြီး စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရဖို့အတွက် လူတို့၌ ရှိရမည့် စံသတ်မှတ်ချက်များမှာမူ ပိုမြင့်သည်။ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရပြီးဖြစ်သည့် လူများသည် ဖြောင့်မတ်သောသူများ ဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်း စင်ကြယ်စေပြီးသော သူများ ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို စီမံခန့်ခွဲသည့် အလုပ်၏ မြင်ရသော ရလဒ်များ သို့မဟုတ် နောက်ဆုံး ထုတ်ကုန်များ ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် စုံလင်သော လူသားများ မဟုတ်သော်လည်း အဓိပ္ပာယ်ရှိသော အသက်တာကို ရှင်သန်နိုင်ရန် ကြိုးစားနေသူများ ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရသည့် သူများမှာမူ ဘုရားသခင်ရှိသည်ဟု နှုတ်နှင့်သာ အသိအမှတ်ပြုကြသည်။ ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင် လူ့ဇာတိခံယူပြီး ဖြစ်သည်၊ နှုတ်ကပတ်တော် သည် လူ့ဇာတိ၌ ပေါ်လာသည်၊ ဘုရားသခင်သည် တရားစီရင်သည့် အလုပ်နှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမသည့် အလုပ်ကို လုပ်ရန် လောကသို့ လာပြီးဖြစ်သည်ဟု သူတို့က အသိအမှတ်ပြုကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ဆုံးမပြစ်တင်မှု၊ ဘုရားသခင်၏ ထိုးနှက်မှုနှင့် စစ်ဆေးမှုတို့အားလုံးသည် လူအတွက် အကျိုးရှိသော အရာများ ဖြစ်သည်ဟုလည်း သူတို့က အသိအမှတ်ပြုကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သူတို့သည် ယခုမှ လူနှင့် စတင်၍ တူလာကြသူများဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ဘဝနှင့် ပတ်သက်၍ အနည်းအကျဉ်း နားလည်သော်လည်း မှုန်ဝါးဝါး ဖြစ်နေကြသေးသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုသော် သူတို့သည် ယခုမှ လူ့သဘောသဘာဝကို စတင်ပိုင်ဆိုင် လာကြသူများ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည် သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရခြင်း၏ ရလဒ်များ ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်းခံရမည့် လမ်းပေါ်သို့ စတင်လျှောက်လှမ်း သောအခါ သူတို့၏ စိတ်သဘောထား အဟောင်းသည် ပြောင်းလဲနိုင်သည်။ ထို့အပြင် သူတို့၏ အသက်တာသည် ဆက်လက်ကြီးထွားလာပြီး သမ္မာတရားသို့ တဖြည်းဖြည်း သာ၍နက်ရှိုင်းစွာ ဝင်ရောက် တတ်ကြသည်။ သူတို့သည် လောကကို စက်ဆုပ်ရွံရှာနိုင်စွမ်း ရှိကြသည်၊ သမ္မာတရားနောက်သို့ မလိုက်သောသူ အားလုံးကိုလည်း စက်ဆုပ်ရွံရှာနိုင်စွမ်း ရှိကြသည်။ သူတို့သည် အထူးသဖြင့် သူတို့ကိုယ်သူတို့ စက်ဆုပ် ရွံရှာကြသည်။ ထို့အပြင် သူတို့သည် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိကြသည်။ သမ္မာတရားအတိုင်း အသက်ရှင်လိုစိတ် ရှိကြသည်။ သမ္မာတရား နောက်သို့လိုက်ခြင်းကိုလည်း သူတို့၏ ပန်းတိုင်အဖြစ် သတ်မှတ်ကြသည်။ သူတို့သည် သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင် ဦးနှောက်ထဲမှ ထွက်လာသော အတွေးများထဲ၌ အသက်ရှင်လိုစိတ် မရှိကြ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဖြောင့်မတ်သည်ဟု လူက သတ်မှတ်ခြင်း၊ လူ၏ မောက်မာခြင်းနှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အလွန်အမင်း ဘဝင်မြင့်ခြင်းတို့ကို သူတို့သည် စက်ဆုပ်ရွံရှာကြသည်။ သူတို့ စကားပြောသည့်အခါ အလွန်သင့်တင့် လျောက်ပတ်စွာ ပြောတတ်ကြသည်။ အရေးကိစ္စများကို ထိုးထွင်းနားလည်နိုင်သောဉာဏ်၊ ဉာဏ်ပညာတို့ဖြင့် ကိုင်တွယ်တတ်ကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို သစ္စာရှိပြီး နာခံကြသူများလည်း ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုနှင့် တရားစီရင်မှုကို တစ်ကြိမ် ကြုံတွေ့ ခံစားရလျှင် မလှုပ်မယှက် တုံ့ပြန်သူများ မဖြစ်လာတတ်ကြ၊ သို့မဟုတ် အားနည်းသူများလည်း ဖြစ်မလာတတ်ကြဘဲ၊ ဘုရားသခင်ထံမှ ပြစ်တင်ဆုံးမမှုနှင့် တရားစီရင်မှုအတွက် ကျေးဇူးတင်တတ်ကြသည်။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ပြစ်တင်ဆုံးမမှုနှင့် တရားစီရင်မှု မပါဘဲ မလုပ်ဆောင်နိုင်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်မှုကို သူတို့သည် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုနှင့် တရားစီရင်မှုမှ ရရှိနိုင်ကြသည်။ သူတို့သည် ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့် ပျော်ရွှင်ခြင်းကို ပေးသည့် ယုံကြည်ခြင်းကို ရဖို့ မကြိုးစားပေ၊ သူတို့၏ ဆာလောင်မှုကို ဖြေသိမ့်ဖို့အတွက် ပေါင်မုန့်ကို ရှာသည့် ယုံကြည်ခြင်းမျိုးကိုလည်း ရဖို့မကြိုးစားပေ။ ဇာတိပကတိနှင့်ဆိုင်သော ယာယီသာယာမှုများ နောက်သို့လည်း မလိုက်ကြပေ။ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရပြီးဖြစ်သော သူများ၌ ထိုသို့သော အမူအကျင့်များ ရှိကြသည်။ လူတို့သည် သိမ်းပိုက်ခြင်းကို ခံရပြီးနောက်တွင် ဘုရားသခင်ရှိကြောင်းကို အသိအမှတ် ပြုတတ်ကြသည်။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်ရှိကြောင်းကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းသည် မည်သို့သော အပြုအမူများနှင့် ဒွန်တွဲနေပါစေ၊ ထိုအပြုအမူများသည် သူတို့၌ အကန့်အသတ်ဖြင့် ရှိလေ့ရှိသည်။ ဧကန်အမှန်အားဖြင့် လူ့ဇာတိတွင် ပေါ်လာသော နှုတ်ကပတ်တော်ဆိုသည်မှာ မည်သည့် အဓိပ္ပာယ်ကို ရည်ညွှန်းသနည်း။ လူ့ဇာတိခံယူခြင်း၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ အဘယ်နည်း။ လူဇာတိခံယူထားသော ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာများကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သနည်း။ သူ့အလုပ်၏ ပန်းတိုင်နှင့် ရည်ရွယ်ချက်မှာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်သနည်း။ သူ၏ အလုပ်များစွာကို ကြုံတွေ့ခံစားရပြီးနောက်၊ ဇာတိပကတိထဲတွင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သော သူ၏ လုပ်ရပ်များစွာကို ကြုံတွေ့ခံစားရပြီးနောက် သင်သည် မည်သည့်အရာကို ရရှိခဲ့သနည်း။ ဤအရာများအားလုံးကို သင်နားလည်ပြီးမှသာ သင်သည် သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရသော လူတစ်ဦး ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင် ရှိသည်ကို သင်အသိအမှတ်ပြုကြောင်းသာ သင်က ပြောပြီး သင်စွန့်လွှတ်သင့်သည့် အရာကို မစွန့်လွှတ်လျှင်၊ သင်စွန့်လွှတ်သင့်သည့် ဇာတိပကတိနှင့်ဆိုင်သော သာယာမှုများကို မစွန့်လွှတ်လျှင်၊ သင်အမြဲတပ်မက်နေသည့် ဇာတိပကတိနှင့်ဆိုင်သော ဇိမ်ခံစရာများကို ဆက်လက် တပ်မက်နေလျှင်၊ ညီအစ်ကို မောင်နှမများအပေါ်၌ ထားရှိသော အကျိုးအကြောင်းအမှန် အပေါ် အခြေမခံသော သင်၏ အစွဲအလမ်းများကို မစွန့်လွှတ်နိုင်လျှင်၊ သင်လုပ်ရမည့် ရိုးရှင်းသော ကျင့်ဆောင်မှုများကို တာဝန်ကျေအောင် လုပ်နိုင်စွမ်းမရှိလျှင်၊ ထိုအရာများကို မလုပ်နိုင်ခြင်းက သင်သည် သိမ်းပိုက်ခြင်း မခံရသေးကြောင်းကို သက်သေပြနေသည်။ ထိုသို့ဖြစ်နေလျှင် သင်နားလည်သော အရာမြောက်များစွာ ရှိသော်လည်း မည်သည့် အတွက်မှ အကျိုးရှိမည် မဟုတ်ပေ။ သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံပြီးပြီ ဖြစ်သောသူများသည် အစပျိုးပြောင်းလဲမှုအချို့ ရှိထားပြီးသူများ၊ အစပျိုးဝင်ရောက်မှုကို လုပ်ဆောင်ပြီး သူများ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ကြုံတွေ့ခံစားရသောကြောင့် သူတို့၌ ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်သော အစပျိုးအသိပညာနှင့် သမ္မာတရားနှင့် ပတ်သက်သော အစပျိုးနားလည်မှု ရှိကြသည်။ သာ၍နက်နဲသော၊ သာ၍ အသေးစိတ်သော အမှန်တရား တော်တော်များများနှင့်ပတ်သက်လျှင် သင်သည် ယင်းတို့၏ လက်တွေ့ သဘောထဲသို့ အပြည့်အဝ ဝင်ရောက်နိုင်စွမ်း မရှိသော်လည်း၊ သင်၏ လက်တွေ့ အသက်တာ၌ အခြေခံ ဖြစ်သော အမှန်တရား တော်တော်များများကို သင်သည် လက်တွေ့ ကျင့်သုံးနိုင်စွမ်း ရှိသည်။ ထိုအမှန်တရားများမှာ ဇာတိပကတိနှင့်ဆိုင်သော သာယာမှုများ သို့မဟုတ် သင်၏ကိုယ်ပိုင် အဆင့်အတန်းနှင့် သက်ဆိုင်သော အကြောင်းအရာများ ကဲ့သို့သော အမှန်တရားများ ဖြစ်သည်။ မှန်ပါသည်၊ ဤအရာများ အားလုံးသည် သိမ်းပိုက် အောင်မြင်ခြင်းအဆင့်ကို ဖြတ်သန်း သွားနေသူများ လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်သော အရာများဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံရပြီးဖြစ်သော သူတို့၏ အသက်တာ၌ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှု အချို့ကိုလည်း မြင်နိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် သူတို့၏ အဝတ်အစား၊ သပ်သပ်ရပ်ရပ် နေတတ်သည့် အကျင့်နှင့် သူတို့၏အသက်တာ စသည့်အရာများသည် ပြောင်းလဲနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်သော သူတို့၏ အမြင်သည် ပြောင်းလဲသည်။ သူတို့ ကြိုးစားရှာဖွေနေသည့် အရာကိုလည်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိကြသည်။ သူတို့၏ ရည်မှန်းချက်များ လည်း မြင့်လာသည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံနေရသည့် အချိန်ကာလ အတောအတွင်းတွင် သူတို့၏ အသက်တာ၌ စိတ်သဘောထားလည်း အလိုက်သင့် ပြောင်းလဲနိုင်သည်။ သူတို့ လုံးလုံး မပြောင်းလဲကြခြင်းကား မဟုတ်ပေ။ သူတို့၏ ပြောင်းလဲမှုသည် အပေါ်ယံသာ ဖြစ်ပြီး အစပိုင်းတွင်သာ ပြောင်းလဲခြင်း ဖြစ်ကာ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ခြင်း ခံပြီးနောက် တစ်စုံတစ်ယောက်၏ အသက်တာ၌ မြင်ရမည်ဖြစ်သည့် ကြိုးစားရှာဖွေနေသည့် အရာ ပြောင်းလဲသွားခြင်း၊ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲခြင်းတို့နှင့် ယှဉ်လျှင် ၄င်းတို့၏ ပြောင်းလဲမှုသည် အလွန်နည်းလှခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံနေရသည့် အချိန်ကာလ အတောအတွင်းတွင် လူတစ်ယောက်၏ စိတ်သဘောထားသည် လုံးဝ မပြောင်းလဲဘဲနေလျှင်၊ သမ္မာတရားကိုလည်း အနည်းငယ်မျှပင် မရလျှင် ထိုသို့သောသူသည် စွန့်ပစ်ပစ္စည်းတစ်ခုသာ ဖြစ်လာပြီး လုံးလုံးလျားလျား အသုံးမဝင်ပေ။ သိမ်းပိုက်ခြင်း မခံရသေးသော သူများသည် စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း မခံနိုင်ပေ။ လူတစ်ယောက်သည် သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံရဖို့သာ ကြိုးစားနေလျှင် သိမ်းပိုက်ခြင်း အလုပ်ကို ခံနေသည့် အတောအတွင်းတွင် သူ့စိတ်သဘောထားမှာ အလိုက်သင့် ပြောင်းလဲမှုအချို့ကို ပြလျှင်ပင် သူ့အား စုံလင်အောင် အပြည့်အဝ မလုပ်နိုင်ပေ။ သူရရှိခဲ့သည့် ကနဦးအမှန်တရားများကိုလည်း သူဆုံးရှုံးလိမ့်မည်။ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံပြီးသူ၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှု ပမာဏနှင့် စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ခြင်း ခံပြီးသူ၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှု ပမာဏသည် အလွန့်အလွန်ပင် ကွာခြားသည်။ သို့သော်လည်း သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံရခြင်းသည် ပြောင်းလဲမှု၏ ပထမအဆင့် ဖြစ်သည်၊ အခြေခံ အုတ်မြစ်လည်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အစပျိုးပြောင်းလဲမှု မရှိခြင်းက လူတစ်ယောက်သည် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ်ပင် လုံးလုံးလျားလျား မသိကြောင်းကို ပြသည့် သက်သေဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုသို့သော အသိသည် တရားစီရင်မှုမှ ရရှိသော အသိဖြစ်ပြီး ထိုတရားစီရင်မှုသည် သိမ်းပိုက်ခြင်း အလုပ်၌ အရေးပါသောအရာ ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံပြီးသူတိုင်းသည် သိမ်းပိုက်ခြင်းအဆင့်ကို ဖြတ်သန်းပြီးသူများ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ မဖြတ်သန်းလျှင် သူတို့သည် မည်သည့် နည်းနှင့်မျှ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရပြီး ဖြစ်မည် မဟုတ်ပေ။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ သိမ်းပိုက်ခြင်းအလုပ်၏ အတွင်းသမ္မာတရား (၄)