၁ ေပါလုႏွင့္ ေပတ႐ုတို႔၏ ခရီးပန္းတိုင္မ်ားကို ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦးအေနႏွင့္ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ၎တို႔ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ရွိ မရွိဆိုသည္အရ တိုင္းတာျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔၏ ပံ့ပိုးမႈ အတိုင္းအတာအရ မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔၏ ခရီးပန္းတိုင္မ်ားသည္ အစကတည္းမွ ၎တို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည့္ အရာအတိုင္း သတ္မွတ္ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔ အလုပ္မည္မွ် လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အေပၚ အျခားသူမ်ား၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားအတိုင္း မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦးအေနႏွင့္ မိမိ၏ တာဝန္ကို တက္ႂကြစြာ ထမ္းဆာင္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္မႈဆီသို႔ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္း၏ လမ္းေၾကာင္းအား ေဖြရွာျခင္းသည္ အမွန္ကန္ဆုံးေသာ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ ေဟာင္းေသာ စိတ္သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အတြက္ ျဖဴစင္ေသာ ခ်စ္ျခင္းအား ေဖြရွာျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္မႈဆီသို႔ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သည္။

၂ ထိုသို႔ေသာ ေအာင္ျမင္မႈဆီသို႔ လမ္းေၾကာင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ နဂိုမူလတာဝန္ႏွင့္ နဂိုမူလ အသြင္အျပင္ကို ျပန္ရရွိျခင္း လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ျပန္ရရွိျခင္း လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ၿပီး၊ အစအဦးမွ အဆုံးထိတိုင္ ဘုရားသခင္၏ အမႈအားလုံး၏ ရည္မွန္းခ်က္လည္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူ၏ လိုက္စားျခင္းသည္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ လြန္ကဲေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားႏွင့္ ယုတၱိမတန္ေသာ ေတာင့္တျခင္းမ်ားျဖင့္ စြန္းထင္းပါက၊ စြမ္းေဆာင္ရရွိသည့္ အက်ိဳးတရားသည္ လူ၏ စိတ္သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ား ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ဤအရာသည္ ျပန္ရရွိျခင္း အလုပ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည္။ ယင္းသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က လုပ္ေဆာင္သည့္ အလုပ္ ဧကန္မုခ် မဟုတ္ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရာက ဤကဲ့သို႔ေသာ လိုက္စားျခင္းမ်ိဳးကို ဘုရားသခင္က လက္မခံသည္ကို သက္ေသျပေပသည္။ ဘုရားသခင္က လက္မခံသည့္ လိုက္စားျခင္းတစ္ခုသည္ မည္သည့္ အေရးပါမႈ ရွိပါသနည္း။

“ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္” ကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပဳျပင္ထားသည္