၁ ဘုရားသခင္က အရာအားလုံးကို စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔အေပၚ အုပ္စိုးမႈရွိဖို႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ခြင့္ျပဳထားေသာ္လည္း၊ လူသားက အလုပ္ကို ေကာင္းစြာလုပ္၏ေလာ။ လူသားသည္ သူဖ်က္ဆီး ႏိုင္သမွ်ကို ဖ်က္ဆီးတတ္သည္၊ သူသည္ ဘုရားသခင္က သူ႔အတြက္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အရာတိုင္းကို ၎၏ နဂိုအေနအထားအတိုင္း လုံးဝ မထိန္းသိမ္းႏိုင္ေပ၊ သူက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္းကို ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ေတာင္မ်ားကို ေ႐ႊ႕ခဲ့ၾကသည္၊ ပင္လယ္မ်ားမွေန၍ ေျမကို ျပန္သိမ္းခဲ့ၾကၿပီး၊ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္မ်ားကို မည္သူမွ မေနႏိုင္သည့္ ကႏၲာရမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ၾကသည္။ သို႔တိုင္ လူက စက္႐ုံမ်ား ျပဳလုပ္ထားၿပီး န်ဴကလီးယား အေျခစိုက္စခန္းမ်ားကို ေဆာက္လုပ္ကာ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ေနရာအႏွံ႔ စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္မွာ ကႏၲာရထဲ၌ပင္ ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ ျမစ္မ်ားမွာ ျမစ္ႏွင့္မတူေတာ့၊ ပင္လယ္က ပင္လယ္ႏွင့္ မတူေတာ့ပါ။...

၂ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္၏ ဟန္ခ်က္ညီမွ်မႈႏွင့္ ယင္း၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ထားၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ သူ၏ ကပ္ဆိုက္မည့္ေန႔ႏွင့္ ေသျခင္းသည္ မေဝးေတာ့ပါ။ ၎ကို ေရွာင္လႊဲ၍မရပါ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ေဘးအႏၲရာယ္ က်ေရာက္ လာေသာအခါ ဘုရားသခင္က သူ႔အတြက္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အရာတိုင္း၏ အဖိုးတန္မႈႏွင့္ ၎က လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ မည္မွ်အေရးပါသည္တို႔ကို သိနားလည္လိမ့္မည္။ လူသားအတြက္ သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူ ေလႏွင့္မိုးတို႔လာတတ္သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုတြင္ ေနထိုင္ရျခင္းမွာ ပရဒိသုဘုံ၌ ေနထိုင္ရသကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။ လူတို႔က ဤအရာကို ေကာင္းခ်ီးတစ္ပါးျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာမေပါက္ၾကေပ၊ သို႔ေသာ္ ၎တို႔အားလုံးကို သူတို႔ဆုံးရႈံးရသည့္အခ်ိန္တြင္ ၎သည္ အဘယ္မွ် ႀကဳံေတာင့္ႀကဳံခဲျဖစ္ၿပီး အဖိုးတန္သည္ကို သူတို႔ သိျမင္လိမ့္မည္။

၃ ထို႔ျပင္ ယင္းက မရွိေတာ့သည္ႏွင့္ သူတို႔ ယင္းကို မည္သို႔ျပန္ရယူမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္ အရာကိုမွ် မလုပ္ပါက၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ တစ္ခုခု လုပ္ေပးဖို႔ ဆႏၵမရွိေတာ့ပါက၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူက ဤကိစၥတြင္ ၾကားဝင္မစြက္ပါက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အေကာင္းဆုံး နည္းလမ္းမွာ ဤဖ်က္ဆီးမႈအလုံးစုံကို ရပ္တန္႔ရန္ႏွင့္ သူတို႔၏ ေနထိုင္ရာပတ္ဝန္းက်င္ကို ၎၏နဂိုအေျခအေနသို႔ ျပန္ေရာက္ ေစခြင့္ျပဳရန္ပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤဖ်က္ဆီးမႈအလုံးစုံကို အဆုံးသတ္ျခင္းဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းထားခဲ့သည့္ အရာမ်ားအား အဓမၼလုယက္ျခင္းႏွင့္ အႀကီးအက်ယ္ ဖ်က္ဆီးျခင္းအား အဆုံးသတ္လိုက္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ ထိုသို႔ျပဳျခင္းက လူသားေနထိုင္သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို တျဖည္းျဖည္း ျပန္က်န္းမာလာခြင့္ ေပးမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုသို႔ မလုပ္ႏိုင္ျခင္းသည္ အသက္ရွင္သန္မႈအတြက္ ယင္း၏ပ်က္စီးျခင္းက အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ျမန္ဆန္သြားမည္ျဖစ္သည့္ ပို၍ပင္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ပတ္ဝန္းက်င္အျဖစ္သို႔ အက်ိဳးဆက္ ေပၚလာမည္ျဖစ္သည္။ လူသည္ က်န္သည့္ဖန္ဆင္းျခင္းတို႔မွ တကြဲတျပားစီ အသက္မရွင္ႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူက အရာခပ္သိမ္းအေပၚ ရွိသင့္သည့္ သေဘာထားမွာ- ၎တို႔ကို တန္ဖိုးထားျခင္း၊ ၎တို႔ကို ကာကြယ္ေပးျခင္းႏွင့္ ၎တို႔ကို အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။

“ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၇)” ကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပဳျပင္ထားသည္