ေပဟီ၊ ေဟေဘးစီရင္စု

စာကိုလုံေလာက္စြာ ကြၽန္မတို႔ မသင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ အသိပညာ မရွိခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မႏွင့္ ကြၽန္မအမ်ိဳးသာတို႔က “နဖူးက ေခြၽး ေျခမ က်ရသည့္” ဘဝမ်ားကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္ဟု ကြၽန္မ အၿမဲ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခက္ခဲပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡခံစားရပါေစ၊ ကြၽန္မ၏ သားသမီးမ်ား တစ္ခုခုေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္၊ လူအုပ္မွ ထင္ေပၚဖို႔ရန္ႏွင့္ ကြၽန္မတို႔၏ ေျခလွမ္းမ်ားကို မလိုက္ရဖို႔ရန္အလို႔ငွာ သူတို႔ကို ေက်ာင္းကိုပို႔မည္ဟု ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ယင္းအခ်က္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္၊ ကြၽန္မႏွင့္ ကြၽန္မ၏ ေယာက္်ားသည္ ကြၽန္မတို႔၏ သမီးအႀကီးဆုံးကို နည္းပညာေက်ာင္းကို ပို႔ဖို႔ႏွင့္ သားအႀကီးဆုံးကို တကၠသိုလ္ကိုပို႔ဖို႔အတြက္ ႐ိုး႐ိုးဝတ္စားၿပီး ပိုက္ဆံကို ျခစ္ကုတ္စုေဆာင္းခဲ့ၾကပါသည္။ ကြၽန္မတို႔တြင္ ေနာက္ထပ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရွိပါေသးေသာေၾကာင့္ သူတို႔ကို တကၠသိုလ္ ပို႔ဖို႔ရန္ ကြၽန္မ၏ ေယာက္်ားသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအလုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ အိမ္ကေနထြက္ခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္မသည္ လယ္ကြင္းမ်ားႏွင့္ ဝက္မ်ားကို အိမ္တြင္ မိုးလင္းမွမိုးခ်ဳပ္ထိ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါသည္။ လယ္အလုပ္က အလြန္ေျခကုန္လက္ပန္းက် စရာျဖစ္သည့္ အခ်ိန္တိုင္းတြင္ ကြၽန္မ ဤအတိုင္းရပ္ပစ္၍ရလွ်င္ ရပ္လိုက္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ေခတ္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ မည္မွ် ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားေၾကာင္း ေတြးမိရာတြင္၊ ကြၽန္မ ကေလးမ်ားကို ေက်ာင္းမပို႔လွ်င္ ကြၽန္မကဲ့သို႔ ႐ႊံ႕ထဲတြင္ လုပ္ေနရသည့္ အနာဂတ္တစ္ခုကိုသာ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ကာ၊ မည္သည့္ အရာကိုမွ် သူတို႔ စြမ္းေဆာင္ရရွိမည္ မဟုတ္ဘဲ၊ အထင္ေသးခံၾကရမည္ျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္ကို ေရာက္ရွိျခင္းျဖင့္သာ အလုပ္ေကာင္းတစ္ခု သူတို႔ ရႏိုင္မည္ သို႔မဟုတ္ အရာရွိတစ္ဦး ျဖစ္လာႏိုင္သည္၊ တစ္စုံတစ္ရာကို ေအာင္ျမင္ရရွိႏိုင္မည္၊ သူတို႔အတြက္ အနာဂတ္တစ္ခု ရရွိလာႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔အတြက္ ဂုဏ္က်က္သေရမ်ား ရရွိလာမည္ျဖစ္သည္။ ဤအရာကို ကြၽန္မ ေတြးမိသည့္အခါ ကြၽန္မ ခံစားေနရသည့္ နာက်င္မႈႏွင့္ ပင္ပန္းမႈမ်ား ထိုက္တန္လိမ့္မည္ကို ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေန႔တိုင္း ကြၽန္မႏိုးထသည့္အခါ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကို အလုပ္ရႈပ္ေစခဲ့သည္မွာ မၾကာခဏ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိသည္အထိ သို႔မဟုတ္ ပုံမွန္ ဝိညာဥ္အသက္တာတစ္ခုအတြက္ အခ်ိန္မရွိသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့သည့္အျပင္၊ ပုံမွန္ အသင္းေတာ္ အသက္တာအတြက္ သို႔မဟုတ္ ကြၽန္မ၏ တာဝန္မ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ အခ်ိန္ ပို၍ပင္ နည္းပါးခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မ ဘာကိုမွ မစဥ္းစားခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မ၏ ကေလးမ်ားအတြက္ အလုပ္အလြန္အကြၽံ လုပ္ခဲ့သည္။

လတ္တေလာတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရပါသည္။ “သားသမီးမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍မူ၊ မိဘအားလုံးက ၎တို႔၏ သားသမီးမ်ား ပို၍အဆင့္ျမင့္ေသာ ပညာေရးကိုရၿပီး ၎တို႔သည္ တစ္ေန႔တစ္ခ်ိန္တြင္ ေအာင္ျမင္ကာ၊ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲတြင္ ေနရာတစ္ခု ရသည္သာမက ပုံမွန္ဝင္ေငြႏွင့္ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးရွိ၍ ထိုနည္းျဖင့္ ၎တို႔သည္ မိသားစုမ်ိဳး႐ိုးကို ဂုဏ္ျပဳႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္။ အေယာက္တိုင္း၌ ဤသေဘာထား ရွိၾကသည္။ ‘သားသည္ နဂါးတစ္ေကာင္ ျဖစ္လာ၍၊ သမီးသည္ ဖီးနစ္ငွက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္လာရန္’ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမွာ မွန္ေသာရႈေထာင့္ ျဖစ္သေလာ။ အေယာက္တိုင္းသည္ ၎တို႔၏ သားသမီးမ်ား ဘြဲ႕မ်ားရၿပီးေနာက္ လူအုပ္ထဲတြင္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလိမ့္မည္ဟု ထင္ၾက၍ ဂုဏ္သတင္းႀကီးေသာ တကၠသိုလ္တစ္ခု၌ တက္ေရာက္ကာ အဆင့္ျမင့္ ေလ့လာ့ဆည္းပူးမႈမ်ား လိုက္စားေစလိုၾကသည္။ ဤအရာမွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူမူကား အေယာက္တိုင္းသည္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ‘အျခားအရာမ်ားကို ေလ့လာလိုက္စားျခင္း၏ တန္ဖိုးမွာ ေသးငယ္သည္၊ စာအုပ္စာေပမ်ားကို ေလ့လာျခင္းသည္ ၎တို႔အားလုံးအနက္ အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္’ ဟု ယုံၾကည္ၾက၍ အသိပညာကို ကိုးကြယ္ၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်မက မ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမွာ အထူးသျဖင့္ ျပင္းထန္ၿပီး ဘြဲ႕တစ္ခု မရွိပါက စားပြဲေပၚတြင္ အစားအစာကို တင္ႏိုင္ရန္ပင္ သင္၌ အာမခံခ်က္ မရွိေပ။ ဤသည္မွာ ၎ႏွင့္ပတ္သက္၍ အေယာက္တိုင္း ေတြးပုံေတြးနည္း ျဖစ္သည္။...သို႔ေသာ္လည္း ၎တို႔သည္ ယင္းကဲ့သို႔ ပညာေရးမ်ိဳးကို ရရွိၿပီးေနာက္တြင္ အဆိပ္အေတာက္ မည္မွ်ႏွင့္ စာတန္၏ အေတြးအေခၚႏွင့္ အယူအဆမည္မွ်တို႔သည္ ၎တို႔အထဲ၌ သြတ္သြင္းျခင္း ခံရလိမ့္မည္ကို သင္ ေတြးခဲ့သေလာ။…တစ္ရက္ေရာက္ေသာအခါမွ သင္၏ သားသမီးမ်ား ျပန္လာၿပီး သင္သည္ သူတို႔အား ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ရန္ ေျပာေသာအခါ ႐ြံ႕မုန္းမႈကို ၎တို႔ ျပၾကသည္။ သမၼာတရား အေၾကာင္းကို ၎တို႔အား သင္ ေျပာၿပီးေသာအခါ ၎တို႔က သင္သည္ မိုက္မဲေၾကာင္း ဆိုကာ သင့္ကို ရယ္ေမာၾက၍ သင္ ေျပာေသာအရာတို႔ကို သေရာ္ၾကမည္။ ထိုအခ်ိန္၌ သင္သည္ သင္၏ သားသမီးမ်ားကို ထိုကဲ့သို႔ ပညာေရးကို ရေစရန္ ထိုေက်ာင္းမ်ားသို႔ ေစလႊတ္ခဲ့ျခင္းမွာ လမ္းမွားကို ေ႐ြးခ်ယ္မိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သင္ ေတြးမိလိမ့္မည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ေနာင္တရရန္ အလြန္အခ်ိန္ေႏွာင္းလိမ့္မည္။…၎တို႔၏ သားသမီးမ်ားႏွင့္ပတ္သက္လာပါက ဘုရားသခင္ သတ္မွတ္ထားေသာ သေဘာထားမ်ားႏွင့္ အေတြးအေခၚမ်ားကို အႂကြင္းမဲ့ လက္ခံရန္ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ သတ္မွတ္ထားေသာ လူအမ်ိဳးအစား ျဖစ္ရန္အတြက္ ၎တို႔ကို ဘုရားသခင္ေရွ႕သို႔ ေခၚေဆာင္လာရန္ မည္သူမွ် လိုလိုလားလားမရွိၾကေခ်။ လူတို႔သည္ ဤအရာကို မလုပ္လိုၾကသည့္အျပင္ လုပ္ရန္ သတၱိ မရွိၾကေပ။ အကယ္၍ ၎တို႔ ထိုသို႔ျပဳပါက ၎တို႔၏ သားသမီးမ်ားသည္ ဝမ္းစာမရွာေဖြႏိုင္မည္ သို႔မဟုတ္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲတြင္ အနာဂတ္တစ္ခု မရွိကို စိုးရိမ္ၾကသည္။ ဤသေဘာထားသည္ မည္သည့္အရာကို အတည္ျပဳသနည္း။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ သမၼာတရား သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အေပၚ စိတ္ဝင္စားျခင္း၊ စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈႏွင့္ ထိုမွ်မက စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္း မရွိေၾကာင္းကို အတည္ျပဳသည္။ ဤေလာကမွ ထြက္ခြာေသာလူမ်ားသည္ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ဟုေတြးလ်က္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ေမွ်ာ္ၾကည့္ၿပီး ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ကိုးကြယ္ေသာအရာမွာ ဤေလာကပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။…လူသား၏ ဤအေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ သေဘာထားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ျခင္းႏွင့္ ျငင္းပယ္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈမရွိေပ။” (ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏လြဲမွားေသာအယူအဆေၾကာင့္ ေပၚေပါက္သည့္အျမင္မ်ားကို သတိျပဳျခင္းျဖင့္သာ သင့္ကိုယ္သင္ သိႏိုင္မည္”) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ခုစီတိုင္းက ကြၽန္မကို နက္ရႈိင္းစြာ တို႔ထိခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မ၏ ကေလးမ်ား တကၠသိုလ္တက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးစုံတို႔ကို ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့ရျခင္း၊ ခက္ခဲပင္ပန္းေသာအလုပ္ ႏွင့္၊ ကုန္က်စရိတ္ ေခြၽတာျခင္းမရွိသည့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ စာတန္၏ “ပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္ရန္ဆိုသည္မွာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ ထိပ္ဆုံးတြင္ ရွိေနရန္ပင္ျဖစ္သည္” ဟူသည့္ စာတန္၏ ရွင္သန္ရပ္တည္ေရး စည္းမ်ဥ္းကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ စာတန္၏ အဆိပ္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္တြင္ ကြၽန္မက အရာအားလုံး၏အထက္တြင္ အသိပညာကို ဦးစားေပးခဲ့ၿပီး၊ အသိပညာျဖင့္သာ ထင္ေပၚႏိုင္သည္၊ ကိစၥမ်ားကို ၿပီးေျမာက္ႏိုင္မည္၊ အနာဂတ္ရွိၿပီး လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အဆင့္အတန္း ရရွိမည္ဟု ကြၽန္မ ထင္ခဲ့သည္။ ပညာေရး မရွိသူမ်ားမွာ အထင္အျမင္ေသးထိုက္ေသာ အေျခခံလူတန္းစားမ်ား၊ အႏွိမ့္တကာ အနိမ့္ဆုံးသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္မ ထင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မကေလးမ်ားက ေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၿပီး၊ “နဖူးကေခြၽး ေျခမသို႔က်” ရသည့္ ဘဝမ်ားအား ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္သည္ကို ေသခ်ာေစဖို႔၊ သူတို႔ စာေလ့လာဖို႔ ေစလႊတ္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ ပိုမိုျမင့္မားေသာ ပညာေရးကိုေထာက္ပံ့ႏိုင္ရန္ ကြၽန္မ တတ္ႏိုင္သည့္ အရာမွန္သမွ် လုပ္ခဲ့ပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာ၊ အရာအားလုံးေရွ႕တြင္ ကြၽန္မ၏ ပန္းတိုင္ကို ဦးစားေပးခဲ့သည္၊ ထိုအေတာအတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ ကြၽန္မ၏ တာဝန္မ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ ကယ္တင္ျခင္းတို႔ကို ကြၽန္မ၏ မသိစိတ္ထဲတြင္ ျမဳပ္ႏွံထားခဲ့သည္။ စာတန္၏ အဆိပ္က ကြၽန္မကို အလြန္ ထိခိုက္ေစခဲ့ပါသည္။ ႏွစ္မ်ားစြာ ဘုရားသခင္ေနာက္ ကြၽန္ လိုက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ မရရွိခဲ့သလို၊ ကြၽန္မ၏ ရႈေထာင့္အျမင္မ်ား လုံးဝ မေျပာင္းလဲခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ ကိုးကြယ္ခဲ့သည္မွာ အသိပညာ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ တမ္းတၿပီး အမွီျပဳအားထားသည္မွာ စာတန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ ေလာကီေရးရာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း ေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ မယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ လုံးဝ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖတ္ရႈျခင္းအားျဖင့္၊ အသိပညာက ဘဝေပးအသိ၊ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈမ်ားႏွင့္ ဘဝထဲက စည္းမ်ဥ္းမ်ားကဲ့သို႔ေသာ အခ်ိဳ႕အရာမ်ားကို ကြၽန္မတို႔ကို ရွိခြင့္ေပးၿပီး ဤသို႔ေသာ အသိပညာမ်ိဳးက ကြၽန္မတို႔အတြက္ အေတာ္အတန္ အက်ိဳးျပဳသည္ကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ အသိပညာအမ်ားစုမွစာတန္၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အယူအဆမ်ားမွ လာၿပီး လူတို႔ကို လွည့္ျဖားၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစဖို႔ စာတန္ အသုံးျပဳသည့္ အေတြးမွားမ်ားႏွင့္ မိစာၦအယူဝါဒမ်ားျဖစ္သည္။ စာတန္သည္ သူ၏ ပညာေရးကို ရရွိျခင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ေစရန္ လူတို႔ကို လွည့္စားဖို႔အတြက္ ေလ့လာျခင္းနဲ႔ သင္ယူျခင္းကို အသုံးခ်ၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သူတို႔၏ စိတ္မ်ားထဲသို႔ မိမိ၏ အဆိပ္ႏွင့္ အေတြးတို႔ကို သြန္းေလာင္းၿပီး၊ အဆိပ္ ေရာက္ရွိသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္၊ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို ျငင္းပယ္ၿပီး ဆန႔္က်င္သည့္ ဘုရားမဲ့အေတြးမ်ားႏွင့္ လြဲမွားေသာအယူအဆမ်ား၏ စိုးမိုးမႈကို လုံးဝခံရေတာ့သည္။ သို႔ျဖစ္၍ စာတန္သည္ လူမ်ားကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း၊ ဝါးမ်ိဳျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ သူ၏ပန္းတိုင္မ်ားကို ေအာင္ျမင္ရရွိေလသည္။ “ကယ္တင္ရွင္ မည္သည့္အခါကမွ် မရွိခဲ့ေပ” “လူသားသည္ ေမ်ာက္ဝံမွ ဆင့္ကဲျဖစ္ေပၚလာ၏” ၊ “မိုးေလဝသအားလုံးကို သဘာဝက ပုံေဖာ္သည္”၊ “ကိုယ့္ကံၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးသည္”၊ “ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ ၿပီးေရာ” ကဲ့သို႔ေသာ စကားရပ္မ်ားသည္ ႐ုပ္ဝတၱဳဝါဒႏွင့္ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲျခင္းဆိုင္ရာ အယူအဆမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ စိတ္ကူးမ်ားႏွင့္ ရႈေထာင့္အျမင္မ်ားအားလုံး ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔ကို ကြၽန္မတို႔ စိတ္ႏွလုံးမ်ား၏ အနက္ရႈိင္းဆုံးေသာ အစိတ္အပိုင္းမ်ားထဲသို႔ ထိုးသြင္းခံရၿပီး ယင္းတို႔က ကြၽန္မတို႔ကို ဘုရားသခင္ကို အာခံေစၿပီး သူ၏ တည္ရွိျခင္းကို ပိုပိုၿပီး ျငင္းပယ္ေစေလသည္။ စာတန္၏ လွည့္စားမႈမ်ားကို ကြၽန္မ ထြင္းေဖာက္မျမင္ႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ေရွ႕သို႔ ကြၽန္မကေလးမ်ားကို မည္သို႔ ေခၚေဆာင္ရမည္ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ထံမွလာေသာ သမၼာတရားကို သူတို႔လက္ခံကာ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ အသက္ရွင္ႏိုင္ေစဖို႔ လုံးဝ မစဥ္းစားဘဲ စာတန္ထံ သူတို႔ကို ကြၽန္မ လက္လႊဲေပးရင္းျဖင့္၊ ဆိုးယုတ္ေသာ ပညာေရးတစ္ခု ရရွိဖို႔ ကြၽန္မ၏ ကေလးမ်ားကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ကြၽန္မ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ လတ္တေလာတြင္၊ ကြၽန္မသားသည္ တကၠသိုလ္တစ္ခုမွ ဘြဲ႕ရခဲ့ၿပီး၊ အသိပညာမ်ားစြာ သူရရွိခဲ့ေသာ္လည္း သူသည္ စာတန္၏ အေတြးမွားမ်ားႏွင့္ မိစာၦအယူဝါဒအားလုံးျဖင့္ ျပည့္ခဲ့ေလသည္။ ဘုရားသခင္အေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အရာတစ္ခုခုကို ကြၽန္မ ေျပာသည့္အခါ သူက ကြၽန္မကို ေခ်ပဖို႔အတြက္ သိပၸံအသိပညာႏွင့္ အယူအဆမ်ိဳးစုံတို႔ကို ႂကြားဝါေျပာဆိုခဲ့သည္။ ကြၽန္မကို ပညာမတတ္သူ၊ မသိနားမလည္သူ၊ မခြဲျခားတတ္သူဟု ေခၚေဝၚခဲ့သည္ သိပၸံပညာကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္သင့္သည္ဟု သူေျပာခဲ့သည္။...ဤအရာအားလုံးကို ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အေတာ္ ေနာင္တရမိခဲ့ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္မွ ဆိုးယုတ္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ အသိပညာအားလုံးသည္ သမၼာတရားႏွင့္ ဆန႔္က်င္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို အျပင္းအထန္ဆန႔္က်င္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့ရသည္။ ၎တို႔သည္ လူမ်ားကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ စာတန္အသုံးျပဳသည့္ အေထာက္အကူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အသိပညာမ်ားစြာ ရွိျခင္းက ေကာင္းမြန္သည့္ အရာတစ္ခု မဟုတ္သည္ကိုလည္း ကြၽန္မ နားလည္လာခဲ့သည္။ ပိုျမင့္မားေသာ ပညာေရးကို လူတို႔ရရွိေလေလ၊ အသိပညာမ်ားကို သူတို႔ သေဘာေပါက္ေလေလ၊ စာတန္၏အဆိပ္မ်ားက သူတို႔ထဲတြင္ ပိုမိုသြတ္သြင္းခံရေလေလျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္ထံမွ သူတို႔ေဝးကြာလာေလေလ၊ သမၼာတရားကို ရရွိဖို႔ သူတို႔အတြက္ ပိုခက္ေလေလျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိဖို႔ သူတို႔အတြက္ ပိုခက္ခဲေလေလျဖစ္သည္။ လူတစ္ေယာက္က စာအုပ္မ်ားမ်ား ဖတ္ေလေလ၊ သူတို႔တြင္ အသိပညာ မ်ားမ်ားရွိေလေလ၊ ဘုရားသခင္အေပၚ သူတို႔၏ ဆန႔္က်င္မႈက ပိုမိုဆိုး႐ြားေလေလျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဤသို႔ေသာ အသိပညာသည္ အလြန္အႏၲရာယ္မ်ားသည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။

“အျခားေလ့လာလိုက္စားမႈမ်ား၏ တန္ဖိုးမွာ ေသးငယ္သည္၊ အသိအလိမၼာ စာမွာရွိ” ဆိုသည္မွာ ဆိုးယုတ္ေသာ အေတြးမွားတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူတို႔ကို လွည့္စားရန္၊ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစဖို႔ စာတန္၏ မုသားမ်ားထဲမွ တစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္မွ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းမွ ကြၽန္မကို နားလည္ေစခဲ့သည္။ စာတန္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ စာတန္၏ အေတြးအျမင္ဆိုင္ရာ ပညာေရးကို လက္ခံျခင္းျဖင့္၊ ကြၽန္မတို႔ ပိုပိုၿပီးသာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးလာ ႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့ရသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္၊ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ကို ဖတ္ရႈဖို႔ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ျပဳမူၾကဖို႔ရန္ ကြၽန္မတို႔၏ ကေလးမ်ားကို ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ေခၚေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္သာ၊ သူတို႔ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ဘဝမ်ားကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ပင္၊ ဘုရားသခင္ေရွ႕ ကြၽန္မ လာၿပီး သူ႔ထံ ကြၽန္မ၏ ႏွလုံးသားကို သြန္းေလာင္ခဲ့သည္။ “ဘုရားရွင္၊ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ျဖားတာနဲ႔ ဖိစီးႏွိပ္စက္တာကို ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္ မခံခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္မ သမၼာတရားေနာက္ကို ဦးစြာလိုက္စားၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ မွားယြင္းတဲ့ အျမင္ေတြကို ေျပာင္းလဲခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈအတြက္ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အေျခခံအုတ္ျမစ္ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕အငယ္ဆုံးကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိၿပီး စစ္မွန္တဲ့ လူေတြျဖစ္လာဖို႔ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ေရွ႕ကို ကြၽန္မ ေခၚေဆာင္လာခ်င္ပါတယ္။”