ယန္ယိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ သခင္ေယရႈကို ကြၽန္မစၿပီး ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးေနာက္မွာ ကြၽန္မကို ႏွစ္ေတြၾကာတဲ့အထိ ဒုကၡေပးခဲ့တဲ့ ႏွလုံးေရာဂါတစ္ခုက ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ သခင့္ကို ကြၽန္မ အရမ္းေက်းဇူးတင္ၿပီး ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲတာေတြလည္း ခဏခဏလုပ္ခဲ့တယ္။ သုံးႏွစ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအမႈေတာ္ကို ကြၽန္မလက္ခံၿပီး သခင္ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ႀကိဳဆိုတဲ့အခါမွာ ပိုႀကီးမားတဲ့ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြကိုေတာင္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ျခင္းကတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန္႔စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳၿပီးေတာ့ လူေတြကို လွပတဲ့ပန္းတိုင္တစ္ခုဆီကို လမ္းျပေပးပုံကို ကြၽန္မ သိခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတာက ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးကိုလိုခ်င္ၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘုရားသခင္အတြက္ အသုံးခံသင့္တယ္၊ ဒုကၡခံသင့္တယ္၊ အနစ္နာခံသင့္တယ္ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ ဧဝံေဂလိတရားကို စတင္ျဖန္႔ေဝၿပီး အိမ္ရွင္အျဖစ္ ဧည့္ခံတာေတြကို ရံဖန္ရံခါလုပ္တယ္။ ကြၽန္မတတ္ႏိုင္သမွ်ကို အေကာင္းဆုံးလုပ္တယ္။ ကြၽန္မမွာ အပိုရွိေနတဲ့ပိုက္ဆံတိုင္းကိုေတာင္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီကို လႉတယ္။ တစ္ခါမွာ ကြၽန္မ ဧဝံေဂလိျဖန္႔ေဝေနတုန္းမွာ ရဲေတြဖမ္းတာခံရၿပီး ႏွိပ္စက္ခံရတယ္။ ေထာင္ေတာင္က်သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ သစၥာမေဖာက္ခဲ့ဘူး။ လုံးဝ ယုဒမျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ထားၿပီး ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေသခ်ာေပါက္ ေကာင္းခ်ီးေပးမွာပဲလို႔ ထင္ခဲ့တာ။ ေနာက္ေတာ့ ၂၀၁၈ခုႏွစ္မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္တုန္းက ကြၽန္မရဲ႕ ႏွလုံးေရာဂါက ျပန္ေပၚလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မမွာ ေသြးတိုးေရာဂါရွိၿပီး ေဆး႐ုံကိုႏွစ္ႀကိမ္တက္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဘာသာစဥ္းစားမိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ ညည္းညဴလို႔မျဖစ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈနဲ႔ စီမံမႈေတြကို ငါနာခံသင့္တယ္ေပါ့။ အံ့ၾသစရာပဲ။ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပဲၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ သက္သာလာၿပီး ေဆး႐ုံကဆင္းခဲ့ရတယ္။ ဘုရားသခင္ကို ေလးေလးနက္နက္ကို ေက်းဇူးတင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ မညည္းညဴခဲ့ဘဲ ေဆး႐ုံကဆင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မတာဝန္ကိုေတာင္ ဆက္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္သစၥာရွိၿပီး နာခံတာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ၂၀၁၉၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ႏွလုံးေရာဂါနဲ႔ ေသြးတိုးေရာဂါက သူ႔ဘာသာ ျပန္ေပၚလာျပန္တယ္။ အရင္ကထက္ ပိုဆိုးတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ ကြၽန္မမွာ ဆီးခ်ိဳရွိေနတာကိုလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာ႐ိုးကလည္း ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဘာသာမလုပ္ႏိုင္ဘူး။ လွဲေနရင္းနဲ႔ စားရတယ္။ သန္႔စင္ခန္းသြားဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ေခြၽးမက ကြၽန္မကို သယ္ပို႔ေပးရတယ္။ တစ္ေနကုန္ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲေနရၿပီး စကားေျပာဖို႔၊ မ်က္ေတာင္ခတ္ဖို႔ကို အားမရွိသေလာက္ပဲ။ တစ္ညမွာ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနက ႐ုတ္တရက္ဆိုးလာၿပီး ရင္ဘတ္က အရမ္းနာလာတာ အသက္ရွဴဖို႔ေတာင္ ေၾကာက္တယ္။ အသက္ရွဴလိုက္ရင္ အားလုံးၿပီးျပတ္သြားေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ။ နာရီဝက္ေလာက္ နာေနၿပီး အခ်ိန္မေ႐ြးေသေတာ့မလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းနာေနၿပီးေတာ့ ေတြးမိတယ္။ ငါ အရမ္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ မ်က္ေတာင္ခတ္ဖို႔ကို အားမရွိသေလာက္ပဲ။ ဒါအဆုံးသတ္ပဲလား။ ငါေသရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ငါဘယ္လိုဝင္ရမလဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ငါ လုံးဝ မွ်ေဝမခံစားရေတာ့ဘူး။ ခမ္းနားထည္ဝါတဲ့ ရႈခင္းေတြကို မၾကည့္လိုက္ရေတာ့ဘူး။ ငါ့အတြက္ အားလုံးက ၿပီးဆုံးသြားၿပီလားေပါ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားေလေလ၊ ခံစားရတာ ပိုဆိုးေလေလပဲ။ ကြၽန္မဆုေတာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့အခါ မရပ္မနားျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ေရာဂါေဝဒနာေၾကာင့္ အသက္ရွင္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသတာက ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မ သိေနတယ္။ ကြၽန္မ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ မသိစိတ္ကေန ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းဆိုမႈေတြ လုပ္လာခဲ့တယ္။ “ကြၽန္မ ဘယ္အခ်ိန္မွာ သက္သာလာမွာလဲ။ ကြၽန္မနဲ႔႐ြယ္တူ ညီအစ္မေတြအားလုံးက ကြၽန္မထက္ပိုၿပီး က်န္းမာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ထက္ပိုေလွ်ာ့ၿပီး အသုံးခံတာ၊ ပံ့ပိုးတာမရွိခဲ့ဘူး။ လိုအပ္ေနတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို လႉႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေခြၽတာသုံးစြဲၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ ကြၽန္မ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ တတ္ႏိုင္သမွ်တာဝန္တိုင္းကို တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရတဲ့အခါ၊ ေထာင္က်တဲ့အခါ၊ ဒုကၡေတြအမ်ားႀကီးခံရတဲ့အခါမွာေတာင္ ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ မျငင္းပယ္ခဲ့ဘူး။ သစၥာမေဖာက္ခဲ့ဘူး။ ေကာင္းမႈေတြကို ကြၽန္မ လုံလုံေလာက္ေလာက္ မလုပ္ခဲ့ဘူးလား။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဘာေၾကာင့္ ေကာင္းခ်ီးမေပးတာလဲ။ မကာကြယ္တာလဲ။ သန္မာတဲ့ကိုယ္ခႏၶာကို မေပးတာလဲ ေပါ့။” ကြၽန္မက အဆက္မျပတ္ ညည္းညဴေနၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးက ေမွာင္မိုက္တဲ့ေနရာမွာရွိေနခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ႏွလုံးက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္နာလာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဆုေတာင္းၿပီး ရွာေဖြဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ကို လာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းတယ္။ ဘုရားသခင္ ကြၽန္မရဲ႕ ႏွလုံးျပႆနာက ႐ုတ္တရက္ပိုဆိုးလာပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ကြၽန္မ သေဘာမေပါက္ႏိုင္သလို ဒါကို ဘယ္လို ႀကဳံေတြ႕ခံစားရမယ္ဆိုတာကို မသိပါဘူး။ အဖဘုရားသခင္ ကြၽန္မ ကိုယ္ေတာ္ကို မပုန္ကန္ခ်င္ပါဘူး။ မဆန္႔က်င္ခ်င္ပါဘူး။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကေန ကြၽန္မ သင္ယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပၿပီး လမ္းျပေတာ္မူပါ ဆိုၿပီး ေတာင္းလိုက္တယ္။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္က စိတ္ထဲေပၚလာတယ္။ “အဖ်ားေရာဂါက်ေရာက္ျခင္းကို မည္သို႔ ေတြ႕ႀကဳံခံစားသင့္သနည္း။ သင္သည္ ဆုေတာင္းရန္ႏွင့္ ဘုရား၏အလိုေတာ္ကို သေဘာေပါက္ဖို႔ ႀကိဳးစားရန္ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ေရာက္လာသင့္ၿပီး သင္ျပဳမွားမိသည့္အရာက မည္သည့္အရာပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ သင့္အထဲ၌ သင္မေျဖရွင္းႏိုင္သည့္ မည္သည့္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ဆန္းစစ္သင့္သည္။ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို နာက်င္မႈမရွိဘဲ ေျဖရွင္း၍မရေပ။ လူတို႔ကို ေဝဒနာအားျဖင့္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ရမည္။ ထိုအခါမွသာ ၎တို႔သည္ အေပ်ာ္က်ဴးျခင္းကို ရပ္စဲၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္၌ အစဥ္အၿမဲ အသက္ရွင္္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ဒုကၡဆင္းရဲႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ အၿမဲ ဆုေတာင္းၾကလိမ့္မည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ အစားအစာ၊ အဝတ္အစား သို႔မဟုတ္ အေပ်ာ္အပါးအတြက္ စိတ္ကူးရွိမည္မဟုတ္ဘဲ၊ ၎တို႔သည္ ဆုေတာင္းၾကလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဤကာလအေတာအတြင္း တစ္စုံတစ္ရာ ျပဳမွားမိခဲ့ျခင္းရွိမရွိကို ဆန္းစစ္ၾကလိမ့္မည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူတို႔သည္ ျပင္းထန္ေသာ အဖ်ားေရာဂါ သို႔မဟုတ္ တစ္မူထူးျခားေသာ ေရာဂါတစ္ခုခုျဖင့္ ဖိစီးႏွိပ္စက္ခံရၿပီး ၎တို႔ကို ေဝဒနာႀကီးစြာ ျဖစ္ေစေသာအခါ ဤအရာမ်ားက မေတာ္တဆျဖစ္ပ်က္သည္ မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ ဖ်ားနာသည္ျဖစ္ေစ က်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ၊ ထိုအရာအားလုံး၏ ေနာက္ကြယ္၌ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ရွိသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို သမၼာတရားရႈေထာင့္မွ ၾကည့္ရမည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဆင္ျခင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ကြၽန္မ ပိုၿပီးေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနားလည္လာခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မရဲ႕အသက္ကို ယူဖို႔ ဒီနာမက်န္းမႈကို အသုံးျပဳေနတာမဟုတ္သလို အေၾကာင္းမရွိဘဲ ကြၽန္မကို ဒုကၡခံေစတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ တကယ္က နာမက်န္းမႈဟာ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္တဲ့ သူ႔ရဲ႕နည္းလမ္းပဲ။ ကြၽန္မကို သင္ခန္းစာေပးေနတာပဲ။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ကယ္တင္တဲ့ နည္းလမ္းပဲ။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို အထင္မလြဲသင့္ဘူး။ အျပစ္မတင္သင့္ဘူး။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တကယ္ကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ခဲ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနကို ပိုၿပီးနားလည္ေအာင္ကူညီေပးခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္တခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ “၎တို႔ကို ငါ အနာၿငိမ္းေစႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ခႏၶာကိုယ္မ်ားမွ မသန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္မ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္ ငါ၏တန္ခိုးမ်ားကို အသုံးျပဳႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ငါ့ထံမွ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔ကို ၎တို႔ ရေကာင္းရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာ သူတို႔က ယုံၾကည္ၾကေပသည္။ သာ၍ႀကီးမားေသာ ႐ုပ္ဝတၳဳဆိုင္ရာ ႂကြယ္ဝမႈကို ငါ့ထံမွ ေတာင္းခံရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤဘဝကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ကုန္ဆုံးၿပီး၊ ေနာင္ဘဝတြင္ ေဘးကင္းလုံၿခဳံမႈရွိဖို႔ရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ငရဲ၏ဒုကၡဆင္းရဲကို ေရွာင္ရွားၿပီး၊ ေကာင္းကင္၏ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယာယီ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းအတြက္သာ ငါ့ကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း၊ ေနာင္ဘဝ၌ မည္သည့္အရာမွ် ရရွိရန္ မႀကိဳးစားၾကေပ။ လူသားအေပၚ ငါ၏ အမ်က္ေဒါသကို ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္က သူ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္းတို႔ကို ငါ သိမ္းပိုက္ခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ လူသားသည္ သံသယရွိလာခဲ့၏။ ငါသည္ လူသားကို ငရဲ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေပးၿပီး ေကာင္းကင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတို႔ကို ျပန္လည္ သိမ္းယူသည့္အခါ၊ လူသား၏အရွက္သည္ ေဒါသအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းသြား၏။ သူ႔ကို ေရာဂါၿငိမ္းေစရန္ ငါ့အား သူေတာင္းဆိုသည့္အခါ၊ ငါသည္ သူ႔ကို အေလးဂ႐ုမျပဳသကဲ့သို႔ သူ႔အေပၚ စက္ဆုပ္႐ြံရွာမႈ ခံစားခဲ့ရသည္။ လူသားသည္ ေအာက္လမ္းေဆးဝါးႏွင့္ ေမွာ္အတတ္တို႔၏ နည္းလမ္းကိုသာ ရွာရန္ ငါ့ထံမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ငါ့ထံမွ လူသားေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီးသမွ်အားလုံးကို ငါသိမ္းယူလိုက္ခ်ိန္တြင္၊ အေယာက္တိုင္းက အစအနရွာ၍မရေအာင္ ေပ်ာက္သြားၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ အလြန္မ်ားလွစြာေသာ ေက်းဇူးေတာ္ေပးၿပီး ရရန္ မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္၊ လူသားသည္ ငါ၌ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိသည္ဟု ငါဆို၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္း သင္ မည္သည့္အရာ သိရွိသနည္း) “လူသား၏ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ ပကတိ မိမိ၏ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား လက္ခံရရွိသူႏွင့္ ေပးသူတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ရွင္းရွင္းေျပာပါက၊ အလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေပသည္။ အလုပ္သမားသည္ အလုပ္ရွင္ ခ်ေပးေသာ ဆုလာဘ္မ်ားကို လက္ခံရရွိရန္သာ အလုပ္လုပ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္တြင္ ခ်စ္ခင္ျခင္းမရွိေပ၊ အေပးအယူသာ ရွိသည္။ ခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ခံရျခင္းမရွိ၊ ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲျခင္းႏွင့္ သနားက႐ုဏာသာ ရွိသည္။ နားလည္မႈမရွိ၊ မ်ိဳသိပ္ထားေသာ နာၾကည္းမႈႏွင့္ လွည့္ျဖားျခင္းသာ ရွိသည္။ ရင္းႏွီးမႈမရွိ၊ ျဖတ္သန္းမရႏိုင္သည့္ ကြာဟခ်က္သာ ရွိသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၃)- ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလယ္၌သာ လူသားသည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သည္) “ငါသည္ တစ္ေလွ်ာက္လုံး လူသားကို တင္းက်ပ္ေသာ စံႏႈန္းတစ္ခု သတ္မွတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္၏ သစၥာေစာင့္သိမႈသည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ လာပါက၊ ၎တို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ငါ့ကို လွည့္ျဖားၿပီး၊ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ငါ့ကို ၿခိမ္းေျခာက္ညႇစ္ယူေသာသူတို႔ကို ငါ စက္ဆုပ္သည့္အတြက္၊ သင္၏ သစၥာေစာင့္သိမႈဟု ေခၚေသာအရာမရွိဘဲသာ ေနလိုက္ခ်င္သည္။ လူ႔အေနျဖင့္ ငါ့အား လုံးဝ သစၥာေစာင့္သိၾကရန္ႏွင့္- ယုံၾကည္ျခင္း- ဟူေသာ စကားလုံး တစ္လုံးအတြက္- သက္ေသျပရန္အလို႔ငွာ- အရာခပ္သိမ္းကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ကိုသာ ငါ အလိုရွိသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူစစ္စစ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္သေလာ) ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ႏွလုံးသားကို ထိုးေဖာက္တဲ့ ဓါးထက္ထက္တစ္ေခ်ာင္းလိုပါပဲ။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ရွက္မိၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ အသိစိတ္ဝင္သြားတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စၿပီး ျပန္သုံးသပ္တယ္။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္တဲ့ႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ပန္းတိုင္က တစ္ကယ္တမ္းဘာျဖစ္ခဲ့သလဲေပါ့။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ေတြ႕ရတဲ့အခါတိုင္း ကူညီတာေတြ၊ အသင္းေတာ္မွာလိုအပ္တဲ့ ဘာတာဝန္ကိုမဆို ကြၽန္မအတတ္ႏိုင္ဆုံး ထမ္းေဆာင္တာေတြ၊ စီစီပီက ဖမ္းခံရတာေတာင္မွ၊ ေထာင္က်ၿပီး ႏွိပ္စက္ခံရတာေတာင္မွ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ သစၥာမေဖာက္ခဲ့တာေတြကို ေတြးမိတယ္။ ေကာင္းမႈေတြအမ်ားႀကီးကို ကြၽန္မ တကယ္ကိုလုပ္ခဲ့တယ္လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျပမႈ၊ အခ်က္အလက္ေတြကေန ေဖာ္ထုတ္မႈကေန ကြၽန္မဟာ ဘုရားသခင္ကို နာခံၿပီး ေက်နပ္ေစဖို႔ အသုံးခံတာ၊ ေပးဆပ္တာမဟုတ္ဘဲ ဘုရားရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ရယူဖို႔၊ က်န္းမာတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကို ထိန္းသိမ္းၿပီး အဆုံးမွာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ပထမအႀကိမ္ ကြၽန္မ ေနမေကာင္းတုန္းက ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အတြက္ အမ်ားႀကီးအသုံးခံခဲ့တာေၾကာင့္ ဘုရားက ကြၽန္မကို ေသေစမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးခဲ့တာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို အျပစ္မတင္ခဲ့ဘူး။ ဒုတိယအႀကိမ္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ဆိုးလာၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္တဲ့အခါ၊ ၾကာရွည္တဲ့ ဒုကၡနဲ႔ ေသျခင္းရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြနဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့အခါမွာ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ရဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အခြင့္အေရးက နည္းတယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အရင္တုန္းက ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသုံးခံတာကို ေနာင္တရခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ကို က်ိဳးေၾကာင္းျပၿပီး ျငင္းခုံဖို႔အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ အရင္က အနစ္နာခံတာေတြ၊ သုံးစြဲတာေတြကိုေတာင္ အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္နဲ႔ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ေနတာပဲ။ ဘုရားသခင္ကို လွည့္စားၿပီး အသုံးျပဳေနတာပဲ။ ဘုရားသခင္အတြက္ အမွန္တကယ္ အသုံးခံတာနဲ႔ အေဝးႀကီးပါ။ ကြၽန္မက ဘာေၾကာင့္ အရမ္းကို က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ခဲ့တာလဲဆိုတာကို ျပန္သုံးသပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ထုတ္ေဖာ္ျပသလိုပဲ။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အတြက္ အသုံးခံၿပီး ေပးဆပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေကာင္းခ်ီးေပးသင့္တယ္။ က်န္းမာတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို ေပးသင့္တယ္။ ေလာကီမွာလိုပဲ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတဲ့အေပၚ အေျခခံၿပီး နစ္နာေၾကးေပးတာဟာ မွ်တတယ္လို႔ မွတ္ယူတယ္ဆိုတဲ့ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆရွိခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဒုကၡခံမႈေတြ၊ အနစ္နာခံမႈေတြကို ေကာင္းမြန္တဲ့ပန္းတိုင္ရဖို႔ ဘုရားနဲ႔ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ဖို႔ အသုံးျပဳႏိုင္တဲ့ အရင္းအႏွီးအျဖစ္ မွတ္ယူခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ မရတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးက အျပစ္တင္တာေတြ၊ ကန္႔ကြက္တာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ကို က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ခဲ့တာပါ။ ဘုရားသခင္က သန္႔ရွင္းေျဖာင့္မတ္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ကို ႐ိုးသားစစ္မွန္စြာ ေပးဆပ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဘုရားသခင္နဲ႔ အေပးအယူလုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို လွည့္စားၿပီး ဆန္႔က်င္ေနခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မ အျမန္ေနာင္တမရရင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ႐ြံရွာၿပီး ဖယ္ရွင္းပစ္မွာပဲ။

ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ ျပႆနာရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို နားလည္ေအာင္ ရွာေဖြခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားအားလုံး ၎တို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ၾက၏။ မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ၊ ဤသည္မွာ လူ႔သဘာဝ၏ အႏွစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းသည္ မိမိအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔သည္ အမႈအရာမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ၾကသည္၊ သူ႔အတြက္ မိမိကိုယ္ကို အသုံးခံၿပီး သူ႔အေပၚ သစၥာရွိၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ ဤအရာအားလုံးကို မိမိကိုယ္က်ိဳးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းသာျဖစ္၏။ အတိုခ်ဳပ္အားျဖင့္ ယင္းမွာ မိမိအတြက္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္အတြက္ခ်ည္းသာ ျဖစ္၏။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အရာခပ္သိမ္းကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ လုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္အတြက္သာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၾကျခင္းျဖစ္၏။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္အတြက္ လူတို႔သည္ အရာခပ္သိမ္းကို စြန္႔ပယ္ျခင္းျဖစ္ကာ မ်ားစြာေသာ ဒုကၡကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအရာအားလုံးမွာ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ သေဘာသဘာဝအေပၚ လက္ေတြ႕ကိုအေျခခံေသာ အေထာက္အထားျဖစ္၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “အျပင္ပန္းေျပာင္းလဲမႈမ်ားႏွင့္ စိတ္ေနသေဘာထားေျပာင္းလဲမႈမ်ားၾကားက ျခားနားခ်က္”) “စာတန္၏အဆိပ္မွာ မည္သည့္အရာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍၊ ယင္းကို စကားလုံးမ်ားျဖင့္ အျပည့္အဝ ေဖာ္ျပႏိုင္၏။ ဥပမာအားျဖင့္၊ သင္က ‘လူမ်ား အဘယ္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္သနည္း။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာအတြက္ အသက္ရွင္သင့္သနည္း’ ဟု ေမးပါက၊ သူတို႔က ‘လူတိုင္း ကိုယ့္အတြက္သာ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ျဖစ္သည္’ ဟု ေျဖၾကလိမ့္မည္။ ဤတစ္ခုတည္းေသာ စကားစုက ျပႆနာ၏ တကယ့္အရင္းအျမစ္ကို ေဖာ္ျပေလသည္။ စာတန္၏ ေတြးေခၚမႈစနစ္သည္ လူသားတို႔၏ အသက္တာမ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာေနာက္သို႔ လိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္သာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္— ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုအတြက္သာ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ‘ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ’ ဟူေသာ ဤအရာမွာ လူသား၏အသက္ႏွင့္ ဒႆနအျမင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းက လူသား၏ သဘာဝကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳေလသည္။ စာတန္၏ ဤစကားမ်ားမွာ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ စာတန္၏ အဆိပ္ျဖစ္ၿပီး၊ လူတို႔က ယင္းကို ႏွလုံးသြင္းၾကသည့္အခါတြင္၊ ယင္းသည္ သူတို႔၏ သဘာဝဗီဇ ျဖစ္လာသည္။ စာတန္၏ သဘာဝဗီဇမွာ ဤစကားလုံးမ်ားအားျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းခံရသည္။ ယင္းတို႔က ၎ကို လုံးလုံး ကိုယ္စားျပဳ၏။ ဤအဆိပ္သည္ လူတို႔၏ အသက္မ်ားျဖစ္လာသည့္အျပင္၊ သူတို႔တည္ရွိမႈ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္လာၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ၍ ဤအဆိပ္၏ အုပ္စိုးျခင္းကို မေျပာင္းမလဲ ခံလာရၿပီျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေပတ႐ု၏လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းနည္း”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မသဘာဝရဲ႕ တကယ့္အႏွစ္သာရကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားသခင္နဲ႔ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို လွည့္စားတဲ့၊ အသုံးျပဳရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ကြၽန္မက စာတန္ရဲ႕ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို နက္နက္နဲနဲခံထားရလို႔ပါ။ ကြၽန္မရဲ႕ အေတြးေတြ၊ အယူအဆေတြအားလုံးက စာတန္ရဲ႕အဆိပ္ေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးျခင္းကို ခံထားရတယ္။ “ကြၽန္မက မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏”၊ “ကိုယ္ကအၿမဲအသာစီးရပါေစ။ ဘယ္ေတာ့မွ အထိခိုက္မခံနဲ႔” ဆိုတာမ်ိဳး ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ သေဘာတရားေတြအတိုင္း ေနထိုင္ခဲ့တယ္။ အၿမဲတမ္း ကိုယ့္အက်ိဳးအတြက္ပဲ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ဖို႔အတြက္ပဲ ဘုရားကို အခ်ိန္ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ဆီက တစ္ခုခုရဖို႔၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးရဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ သုံးစြဲမႈေလးေတြနဲ႔ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ဖို႔ အၿမဲတမ္းၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ စာတန္ရဲ႕ အဆိပ္နဲ႔ ရွင္သန္ခဲ့ၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့တယ္။ နိမ့္က်ၿပီး ကိုယ္က်ိဳးကိုပဲ ရွာေဖြခဲ့တယ္။ ေကာင္းခ်ီးေတြ၊ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို မရတဲ့အခါမွာ ဘုရားကိုေတာင္ ကြၽန္မ အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မမွာ လူ႔သဘာဝနည္းနည္းေလးမွ မရွိခဲ့ဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ဟာ ပထမအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူတဲ့အခါမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ေ႐ြးႏႈတ္ဖို႔ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူတဲ့အခါမွာ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးရဲ႕ ႏိုင္ငံကို လာခဲ့တယ္၊ စီစီပီရဲ႕ ဖိႏွိပ္ျခင္းကို ခံရၿပီး ဘာသာေရးေလာကရဲ႕ ရႈတ္ခ်ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရတာကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ ႀကီးမားတဲ့ ဒုကၡနဲ႔ အရွက္ရျခင္းကို ခံရၿပီး ကြၽန္မတို႔ကို ေရေလာင္းၿပီး ပံ့ပိုးဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပဆဲျဖစ္တယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ သူ႔ကိုတစ္ခုခုေပးဖို႔အတြက္ ကြၽန္မတို႔ကို လုံးဝ မေတာင္းဆိုခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူ႔ကိုယ္သူ တိတ္ဆိတ္စြာ အသုံးခံခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို သူ႔ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ပန္းတိုင္ကိုေပးဖို႔ေတာင္မွ ကြၽန္မ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလိုခ်င္တဲ့အရာကိုမရေတာ့ ဘုရားသခင္ကို အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အသိတရားက ဘယ္ေရာက္ေနခဲ့တာလဲ။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ ထိုက္တန္ဖို႔မေျပာနဲ႔။ လူသားလို႔ေခၚဖို႔ကို မထိုက္တန္သေလာက္ပါပဲ။ ဒါေတြအားလုံးကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတဲ့ေနာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တကယ္ကို မုန္းတီးခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ကိုလည္း အရမ္း ေက်းဇူးတင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေနမေကာင္းမျဖစ္ခဲ့ရင္၊ အိပ္ရာထဲလဲၿပီး ေသျခင္းရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို မခံစားခဲ့ရရင္ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ ဆင္ျခင္မိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီ မွားယြင္းတဲ့လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ ဆက္သြားေနမွာပဲ။ ဘာျဖစ္သြားမွန္းေတာင္မသိဘဲနဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စြန္႔ပစ္ျခင္း၊ ဖယ္ရွားျခင္းကို ခံရမွာပဲ။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို သနားခဲ့ၿပီး အဲဒီမွားယြင္းတဲ့လမး္ေၾကာင္းကို သြားဖို႔ခြင့္မျပဳႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မကို ႏိုးထေစၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ခြင့္ျပဳၿပီး ဘုရားသခင္ဘက္ကို လွည့္ဖို႔အတြက္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းနဲ႔ ေနမေကာင္းျဖစ္ျခင္းနဲ႔ သန္႔စင္ျခင္းကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေတြအားလုံးက ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းအပိုင္းေတြပါပဲ။ ကြၽန္မ အရမ္းကို ခံစားခဲ့ရၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “အဖဘုရားသခင္၊ ဒီနာမက်န္းမႈဟာ ကြၽန္မအတြက္ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မအခု ျမင္ပါၿပီ။ ကြၽန္မ နာခံဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္။ ဒီ တရားစီရင္မႈ၊ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ၊ စမ္းသပ္မႈနဲ႔ စစ္ေဆးမႈမ်ိဳးကေနသာ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ စတင္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ လမ္းလြဲေနတဲ့ အားထုတ္မႈေတြ၊ အယူအဆေတြကို ေျပာင္းၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဆႏၵရွိေနပါတယ္။”

ေနာက္ေတာ့မွ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ေတြ႕တယ္။ “လူ၏တာဝန္ႏွင့္ သူ ေကာင္းခ်ီးခံစားရျခင္း သို႔မဟုတ္ က်ိန္ျခင္းခံရျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္တို႔ၾကားတြင္ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ႏႊယ္ေနမႈ မရွိေပ။ တာဝန္သည္ လူက ျဖည့္ဆည္းသင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ေကာင္းကင္ဘုံေပးသည့္ သူ၏အသက္ေမြးအလုပ္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဆုလာဘ္၊ အေျခအေနမ်ား သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားေပၚတြင္ မမူတည္သင့္ေပ။ ထိုအခါမွသာ သူ၏တာဝန္ကို သူ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ခံစားရဖို႔ဟူသည္မွာ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ တရားစီရင္ျခင္းကို ႀကဳံရၿပီးေနာက္ စုံလင္ေစျခင္းခံရကာ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ိန္ျခင္းအမဂၤလာခံရဖို႔ဟူသည္မွာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ကို ႀကဳံရၿပီးေနာက္ တစ္စုံတစ္ဦး၏ စိတ္သေဘာထား မေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔သည္ စုံလင္ေစျခင္းကို မေတြ႕ႀကဳံရဘဲ အျပစ္ေပးခံရသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပး ခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ က်ိန္ျခင္းခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားသည္ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ရင္းႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ရင္း၊ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းသင့္ၾကေပသည္။ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး၊ ဘုရားသခင္ေနာက္ကိုလိုက္သည့္ လူတစ္ဦးက အနည္းဆုံး လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ခံစားရရန္သာ သင္၏တာဝန္ကို မလုပ္ေဆာင္သင့္သကဲ့သို႔၊ က်ိန္ျခင္း ခံရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ မျငင္းဆန္သင့္ေပ။ ဤအရာတစ္ခုကို သင္တို႔အား ငါေျပာပါရေစ- သူ၏တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လူ၏ စြမ္းေဆာင္မႈသည္ သူ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ သူ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိပါက၊ ဤသည္မွာ သူ၏ ပုန္ကန္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ႏွင့္ လူ၏တာဝန္ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈ) အခု ကြၽန္မ နားလည္ၿပီ။ ကြၽန္မက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ပါ။ ဘုရားသခင္အတြက္ ေပးဆပ္ျခင္းနဲ႔ အသုံးခံျခင္းက မွန္ကန္သင့္ေလ်ာ္တယ္။ ဒါ ကြၽန္မတာဝန္ပဲ။ ဘုရားသခင္အေပၚ ေတာင္းဆိုမႈေတြကို ကြၽန္မ မလုပ္သင့္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ သုံးစြဲမႈေတြအတြက္ ကြၽန္မကို ေကာင္းခ်ီးေတြနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ပန္းတိုင္တစ္ခုကို ဘုရားသခင္ကို ေပးေစခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ကို က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ခဲ့တာပါ။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို အသက္ကိုေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို သူက က်န္းမာတဲ့ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပန္းတိုင္တစ္ခုကို ေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ မေပးသည္ျဖစ္ေစ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ေတြမွာ ဘုရားေနာက္ကိုလိုက္သင့္ၿပီး ဘုရားအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသုံးခံသင့္တယ္။ မိဘေတြက ကေလးေတြကို ဘယ္လိုဆက္ဆံသည္ျဖစ္ေစ၊ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို အေမြေပးႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေပးႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ ကေလးတစ္ေယာက္က မိဘကို အၿမဲတမ္း ေလးစားသင့္သလိုမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေတြက တာဝန္ဝတၱရားေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္မို႔လို႔ပဲ။ ကြၽန္မက မသက္သာေသးဘဲ ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားေနရေသးေပမဲ့ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို အထင္မလြဲေတာ့ဘူး။ အျပစ္မတင္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ သက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ မသက္သာသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈနဲ႔ စီမံမႈေတြကို နာခံဖို႔ ကြၽန္မ ဆႏၵရွိေနခဲ့တယ္။

တကယ္တမ္းေတာ့ ဘယ္အရာကို ေကာင္းမႈလို႔သတ္မွတ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ဘယ္လို အသုံးခံၿပီး ေပးဆပ္တာမ်ိဳးက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးျခင္းကိုရမယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အရင္တုန္းက ဒါေတြကို ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး အၿမဲတမ္း အကဲျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါက ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္နဲ႔မကိုက္ညီဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲက တရားစီရင္မႈ စံႏႈန္းကို ေတြ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္က်မွ ဘယ္အရာမွာ ေကာင္းမႈပါဝင္တယ္ဆိုတာကို ရွင္းလင္းသြားခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေျပာတယ္။ “လူတစ္ဦး၏အက်င့္မ်ားကို ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ဟူ၍ အကဲျဖတ္ေသာ စံႏႈန္းမွာအဘယ္နည္း။ ၎မွာ သင္သည္ သင္၏အေတြးမ်ား၊ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားႏွင့္ အျပဳအမူမ်ား၌ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈအတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းအေၾကာင္း သက္ေသခံခ်က္ ရွိမရွိအေပၚ မူတည္၏။ အကယ္၍ သင္၌ ဤစစ္မွန္မႈ မရွိပါက၊ သို႔မဟုတ္ ဤအရာအတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းမရွိပါက၊ သင္သည္ အဓမၼျပဳသူတစ္ဦးျဖစ္သည္မွာ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိေပ။ ဘုရားသခင္က ဒုစ႐ိုက္ျပဳသူမ်ားကို အဘယ္သို႔ ျမင္သနည္း။ သင့္အေတြးမ်ားႏွင့္ အျပင္ပန္းအျပဳအမူမ်ားက ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသမခံသကဲ့သို႔ ယင္းတို႔က စာတန္အား အရွက္ကြဲေစျခင္း သို႔မဟုတ္ စာတန္အား အႏိုင္ယူျခင္းလည္း မျပဳေခ်၊ ထို႔အစား ဘုရားသခင္ကို သူတို႔ အရွက္ရေစၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို အရွက္ရေစသည့္ လကၡဏာမ်ားႏွင့္ ပြထေနသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံေနျခင္း မရွိ၊ ဘုရားသခင္အဘို႔ မိမိကိုယ္ကို အသုံးခံေနျခင္း မရွိသကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္အတြက္ သင္၏ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားတို႔ကို ျဖည့္ဆည္းေနျခင္းလည္း မရွိပါေပ၊ ထို႔အစား သင့္ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးအတြက္ သင္ျပဳမူေနသည္။ ‘သင့္ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးအတြက္’ ဟူသည့္ ၫႊန္းဆိုခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ စာတန္အတြက္ကို ဆိုလိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္က ‘အဓမၼအမႈကို ျပဳေသာသူတို႔၊ ငါ့ထံမွ ဖယ္ၾက’ ဟု ဆိုလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ အျမင္တြင္ ေကာင္းမႈမ်ားကို သင္ မျပဳလုပ္ေသးဘဲ၊ တကယ္တမ္းတြင္ သင့္အမူအက်င့္မွာ ဆိုးယုတ္မႈသို႔ ေျပာင္းသြားၿပီျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ရမည့္အစား၊ သင္သည္ စီရင္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၌ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္မႈ ရွိသည့္သူတစ္ဦးသည္ အဘယ္အရာကို ရရွိဖို႔ ႀကိဳးစားသနည္း။ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္မႈသည္ အဆုံး၌ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္မည္ မဟုတ္ေလာ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) “ဤလမ္း မွန္ကန္သည္ဟု သင္ေသခ်ာသည့္အတြက္၊ အဆုံးထိတိုင္ သင္ လိုက္ေလွ်ာက္ရမည္။ ဘုရားသခင္ထံ သင္၏ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းကို သင္ ထိန္းသိမ္းရမည္။ သင့္ကို စုံလင္ေစဖို႔ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ကမာၻေျမေပၚသို႔ ႂကြလာၿပီးျဖစ္သည္ကို သင္ ျမင္ရၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္၊ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးကို သူ႔အား လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေပးအပ္သင့္ေပသည္။ သူမည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ တကယ့္အဆုံးတြင္ သင့္အတြက္ မလိုလားအပ္ေသာ ရလဒ္ကို သူဆုံးျဖတ္ေပးလွ်င္ပင္၊ သင္သည္ သူ႔ေနာက္လိုက္ႏိုင္ဆဲျဖစ္ပါက၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ သင္၏ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မႈကို ထိန္းသိမ္းျခင္း ျဖစ္သည္။ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ခႏၶာႏွင့္ အပ်ိဳစင္ကို ဘုရားသခင္ထံ ဆက္ကပ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ ႐ိုးသားစစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ထိန္းသိမ္းျခင္းဟု ဆိုလိုသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္၊ ႐ိုးသားစစ္မွန္ျခင္းသည္ သန႔္စင္ျဖဴစင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္႐ိုးသားႏိုင္စြမ္းသည္ သန႔္စင္ျဖဴစင္ျခင္းကို ထိန္းသိမ္းျခင္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ထံ သင္၏ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းကို ထိန္းသိမ္းသင့္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားသခင္ဟာ လူေတြကို ႐ိုးသားစစ္မွန္ေစခ်င္တယ္၊ ျပန္ေပးဖို႔ မေတာင္းဆိုဘဲ ဘုရားသခင္အတြက္ လိုလိုလားလားနဲ႔ အနစ္နာခံေစခ်င္တယ္၊ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ေတြမွာ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံေစခ်င္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မနားလည္ခဲ့တယ္။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ဆိုတာ အမွန္တကယ္က ဒါကိုဆိုလိုတာပါ။ အရင္က ကြၽန္မမွာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္အေပၚ လြဲမွားေနတဲ့နားလည္မႈရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အသုံးခံသေ႐ြ႕၊ ဒုကၡခံသေ႐ြ႕၊ အနစ္နာခံမႈေတြ ျပဳသေ႐ြ႕ ကြၽန္မက ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကို စုေနတာျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က သတိရမွာပဲလို႔ ထင္ခဲ့တာ။ ေနာက္ေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ လႉဒါန္းမႈတစ္ခုျပဳခဲ့တဲ့ ဆင္းရဲတဲ့မုဆိုးမကို သခင္ေယရႈက ခ်ီးက်ဴးခဲ့တာကို ေတြးမိတယ္။ လူအမ်ားစုအတြက္ကေတာ့ သူက နည္းနည္းေလးပဲ တန္တဲ့ ဒဂၤါးႏွစ္ျပားကိုပဲ လႉခဲ့သလိုျဖစ္ေပမဲ့ ဘုရားသခင္က လူေတြဘယ္ေလာက္လႉတာကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ဂ႐ုစိုက္တယ္။ မုဆိုးမက ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္မႈရွိတယ္။ သူက အေပးအယူ၊ အလဲအလွယ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးျခင္းကို သူရခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသုံးခံခဲ့ၿပီး မုဆိုးမေပးခဲ့သေလာက္ကို ခဏခဏေပးခဲ့တယ္။ ဒါဆို ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဘာေၾကာင့္ မခ်ီးက်ဴးခဲ့တာလဲ။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မရဲ႕ သုံးစြဲမႈကို ႐ြံရွာတာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ ဉာဏ္မ်ားတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လွည့္စားတတ္မႈကို ႐ြံရွာတာပါ။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အေပၚ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈမရွိဘူး။ ကြၽန္မ ေပးဆပ္တာက အေရာင္းအဝယ္သေဘာျဖစ္ၿပီး မသန္႔စင္ဘူး။ ဒီနည္းနဲ႔ ကြၽန္မဘယ္ေလာက္ပဲ ေပးေပး၊ ေကာင္းတဲ့အလုပ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ သတ္မွတ္ခံရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ဘုရားဆီကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ သက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ မသက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ပန္းတိုင္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ဘုရားသခင္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႐ိုးသားစစ္မွန္စြာ အသုံးေတာ္ခံပါမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ေက်ာ႐ိုးက မသက္သာလာေသးဘူး။ ႏွလုံးေရာဂါက ျပန္ျပန္ေပၚေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ မက်န္းမာမႈေၾကာင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းမခံရေတာ့ဘူး။ ေကာင္းခ်ီးရဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ဆႏၵရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို မခံရေတာ့ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မ ပုံမွန္စားေသာက္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စုေဝးပြဲေတြကို တက္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ႏိုင္တယ္။

ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအမႈေတာ္ကို လက္ခံဖို႔ အခြင့္အလမ္းကို ကြၽန္မ ရခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ အသံေတာ္ကို ၾကားရဖို႔ ကံေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြအားလုံးက ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ခ်ီးေျမႇာက္ဖို႔အတြက္ ႁခြင္းခ်က္တစ္ခုလုပ္ေနတာပါ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ရွင္းလင္းေဖာ္ျပျခင္းနဲ႔ တရားစီရင္ျခင္းကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မဟာ စာတန္ရဲ႕ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ေတာ္ေတာ္ခံထားရတာ လူသားတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ သိပ္မတူေတာ့တာကို ျမင္လာခဲ့ပါတယ္။ အခုမွသာ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္မွာ အသိစိတ္နဲ႔ နာခံမႈတခ်ိဳ႕ကို ရခဲ့တာပါ။ အခု ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြကို ႀကဳံခဲ့ရၿပီဆိုေတာ့ ကြၽန္မ ေသသြားရင္ေတာင္ အခ်ည္းႏွီးရွင္သန္ခဲ့တာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္းခ်ီးေတြလိုခ်င္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ဆႏၵကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ဖ်ားနာမႈရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းခံေနရတာကို ရပ္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္မ ပိုၿပီးအသိတရားရွိလာသလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕ မက်န္းမာမႈအတြက္ ကုသဖို႔ မရွာေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔စၿပီး ေကာင္းလာတယ္။ အခုဆို ကြၽန္မ မတ္မတ္ထိုင္ႏိုင္ၿပီးေတာ့ ကြန္ျပဴတာမွာ စာေရးႏိုင္တယ္။ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံဖို႔ ေဆာင္းပါးေတြေရးတာကို ေလ့က်င့္ေနပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း အခု ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္လာတယ္။ ကြၽန္မကို သင္ခန္းစာတစ္ခုေပးဖို႔ မက်န္းမာမႈကို အသုံးျပဳတဲ့အတြက္၊ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းကို ျမင္ခြင့္ျပဳတဲ့အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲကေန ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၌ သူတို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ လူတို႔ ရွာေဖြၾကသည့္အရာမွာ အနာဂတ္အတြက္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရန္ျဖစ္သည္၊ ဤသည္မွာ သူတို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းထဲက သူတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ လူအေပါင္း၌ ဤရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔၏သဘာဝဗီဇအတြင္းမွ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို စမ္းသပ္မႈမ်ားအားျဖင့္ ေျဖရွင္းရမည္ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အေနျဖင့္ သန္႔စင္ေစျခင္း မခံရေသးေသာ မည္သည့္က႑မ်ားတြင္မဆို ယင္းက႑မ်ား၌ စစ္ေဆးျခင္းကို သင္ခံရမည္၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးသည္၊ သင္၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို သင္သိႏိုင္ရန္ ထိုေနရာတြင္ သင့္ကို မျဖစ္မေန အစစ္ေဆးခံေစသည္။ အဆုံးတြင္ သင္သည္ ေသလိုၿပီး သင္၏အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္ အလိုဆႏၵမ်ားကို စြန႔္လႊတ္လိုသည့္ အေနအထားအထိေရာက္ကာ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ အစီအစဥ္ကို က်ိဳးႏြံနာခံမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အကယ္၍ လူတို႔သည္ ႏွစ္အနည္းငယ္ စစ္ေဆးခံရျခင္း မရွိပါက၊ အကယ္၍ ၎တို႔သည္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းကို မခံရပါက ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏အေတြးမ်ားႏွင့္ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲမွ ဇာတိပကတိေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း၏ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈကို ဖယ္ရွားႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ စာတန္၏ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းကို ခံေနရေသးေသာ မည္သည့္က႑မ်ားတြင္မဆို၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အလိုဆႏၵမ်ား၊ သင္၏လိုအင္မ်ား ရွိေနေသးေသာ မည္သည့္က႑မ်ားတြင္မဆို သင္သည္ ယင္းက႑မ်ားတြင္ ဒုကၡဆင္းရဲခံသင့္သည္။ ဒုကၡဆင္းရဲထဲ၌သာ သင္ခန္းစာမ်ားကို သင္ယူႏိုင္ၿပီး၊ ယင္းမွာ သမၼာတရားကို ရႏိုင္စြမ္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္းကို ဆိုလိုသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “စမ္းသပ္မႈမ်ားအလယ္၌ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစသင့္သည့္ နည္းလမ္း”)