မီေဟြ႕ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၂၁မွာ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္မွာ ေရေလာင္းအလုပ္ကို ဦးေဆာင္ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလမွာ ကြၽန္မတို႔ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးရအခ်က္အလက္ေတြ သိထားဖို႔အတြက္ အလုပ္တိုးတက္မႈအေၾကာင္းကို ခဏခဏ ေမးပါတယ္။ အလုပ္မွာ ျပႆနာတစ္ခုခုရွိသလားဆိုတာကိုလည္း ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေမးတယ္။ အစေတာ့ ကြၽန္မက တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ စိတ္မရွည္ျဖစ္လာတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “တိုးတက္မႈကို ေခါင္းေဆာင္ကို အသိေပးေနရတာက ေတာ္ေတာ္စိတ္ရႈပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ဒါက အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီး ျဖဳန္းတီးေနတာပဲ။ ငါ့အလုပ္ကို လုပ္တာကို မထိခိုက္ဘူးလား။ ငါ အလုပ္လုပ္တာ မေကာင္းရင္ ေခါင္းေဆာင္က ငါ့ကို ထုတ္မွာမဟုတ္ဘူးလား” ေပါ့။ ဒါကို သတိထားမိၿပီး ကြၽန္မတို႔အလုပ္ကို ေခါင္းေဆာင္က ႀကီးၾကပ္တာကို ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္အတိုက္အခံျဖစ္လာတယ္။

တစ္ခါေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မဆီကို အလုပ္ဘယ္လိုအေျခအေနရွိလဲဆိုတာ ေမးတဲ့ စာတစ္ေစာင္ပို႔တယ္။ သူက အဲဒီလမွာ ဧဝံေဂလိလက္ခံခဲ့တဲ့သူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ အဖြဲ႕ဝင္ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က ပုံမွန္ စုေဝးပြဲမတက္သလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဘယ္ဘာသာေရးအယူအဆေတြကို သူတို႔ကိုင္စြဲထားသလဲ၊ အဲဒါေတြကို ကြၽန္မတို႔က မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္ ဘယ္လိုေျဖရွင္းသလဲဆိုတာေတြကို ေမးတယ္။ ကြၽန္မက ဒီေမးခြန္းေတြအားလုံးကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး နည္းနည္း စိတ္မခ်မ္းသာဘူး။ လုပ္စရာအေၾကာင္းအရာေတြက အမ်ားႀကီးရွိေနၿပီး ကြၽန္မက ေရေလာင္းအမႈေဆာင္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီး အကုန္ စစ္ၾကည့္ရမွာ။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္မတို႔အလုပ္က အရမ္း ေႏွာင့္ေႏွးသြားမွာ။ ကြၽန္မက အတိုက္အခံျဖစ္လာတယ္။ “ရွင္က ဒီေမးခြန္းေတြနဲ႔ အရမ္းအေသးစိတ္ေမးေနတာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေႏွာင့္ေႏွးေနမွာလဲ။ ကြၽန္မတို႔ ေရေလာင္းအလုပ္မွာ ရလဒ္ေတြမထြက္ရင္ ကြၽန္မက လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္ဘူး၊ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးလို႔ ေျပာမွာလား” ေပါ့။ ကြၽန္မနဲ႔တြဲလုပ္ရတဲ့ အစ္မေတြကလည္း စိုးရိမ္တာေတြရွိေနတာကို ကြၽန္မ သတိထားမိေတာ့ စဥ္းစားမိတယ္။ “ဒီဟာေၾကာင့္ ေႏွာင့္ေႏွးသြားမယ္လို႔ သူတို႔ကလည္း ထင္တယ္ဆိုရင္ ငါတို႔က အႀကံတစ္ခုကို တင္ျပလို႔ရႏိုင္တယ္။ ဒါဆို ေခါင္းေဆာင္က အလုပ္အေၾကာင္းသိထားေအာင္လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလိုအေသးစိတ္ေမးခြန္းေတြ ေမးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ ငါ့အလုပ္က မလုံေလာက္တာေတြက သိပ္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ခံရမွာမဟုတ္ဘူး” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက ေပ်ာင္သလိုေနာက္သလို ေျပာလိုက္တယ္။ “ေခါင္းေဆာင္က ဒီအေသးစိတ္ေမးခြန္းေတြအကုန္လုံးေမးေနတာ ကြၽန္မတို႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူတာျဖစ္ရမယ္” ေပါ့။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က သေဘာတူၿပီးေတာ့ “အျပန္အလွန္ စစ္ေမးေနသလိုပဲ” ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ ညီအစ္မတစ္ေယာက္ သေဘာတူတာကို ၾကားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကြၽန္မက ရီၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ “ကြၽန္မတို႔က အခုေတာင္ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ။ ဒီလို အေသးစိတ္ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရတာက အရမ္း စိတ္ရႈပ္ဖို႔ေကာင္းမယ္။ ကြၽန္မတို႔ေရေလာင္းအလုပ္ ရလဒ္ေတြကို မထိခိုက္ဘူးလား” ေပါ့။ တျခားညီအစ္မေတြက ေခါင္းညိတ္ၿပီး သေဘာတူၾကတယ္။ ကြၽန္မက ႀကိတ္ၿပီး ဝမ္းသာေနတာေပါ့။ “ၾကည့္ရတာ ဒါကို ဆန႔္က်င္တာ ငါတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔အႀကံေတြကို ေခါင္းေဆာင္ကို အတူေပးလိုက္လို႔ရတယ္။ ဒါဆိုရင္ ငါတို႔အလုပ္မွာ ေနာက္ဆုံးအေျခအေနေတြကို သူ အၿမဲတမ္းေမးေနမွာမဟုတ္ဘူး” ေပါ့။ ကြၽန္မက လႈံ႕ေဆာ္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ေၾကာင္းကိုသိေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ကလာေမးတိုင္းမွာ ကြၽန္မတြဲဖက္ေတြက မ်က္ႏွာထိမ်က္ႏွာထားနဲ႔ေနၿပီး သူတို႔က ျပန္ေျဖရင္ေတာင္ ဝတ္ေက်တန္းေက်မွတ္ခ်က္ေတြပဲ ေပးတယ္။ ကြၽန္မတို႔အလုပ္က ကိစၥေတြနဲ႔ ျပႆနာေတြကို အေသးစိတ္တင္ျပတာေတြမလုပ္ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ကြၽန္မတို႔မွာရွိေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေခါင္းေဆာင္က နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ေရေလာင္းအလုပ္က မတိုးတက္ႏိုင္ဘူး။

ေနာက္တစ္ခါမွာေတာ့ ကြၽန္မတို႔က ေရေလာင္းအမႈေဆာင္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ အာ႐ုံစိုက္မေနဘူးဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္က သတိထားမိသြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူက ကြၽန္မတို႔ဆီကို ဒီအလုပ္က႑ရဲ႕ အေရးႀကီးမႈကို မိတ္သဟာယျပဳထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္ပို႔ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းနည္းနည္းေပးတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ဒီပေရာဂ်က္အတြက္ တာဝန္ခံယူမႈမရွိဘူး၊ အခ်ိန္ဆြဲေနၿပီး ထိေရာက္မႈမရွိဘူးလို႔လည္း သူက ေထာက္ျပတယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ လူသစ္ေတြကို သင္တန္းမေပးရဘူး။ ဒီဟာက ေရေလာင္းအလုပ္အေပၚ တိုက္႐ိုက္သက္ေရာက္မႈရွိေနတယ္။ ဒီျပႆနာကို စအာ႐ုံစိုက္ဖို႔ သူကြၽန္မတို႔ကိုေျပာတယ္။ လာမယ့္လမွာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ရလဒ္ေတြတိုးတက္ရမယ္၊ လူသစ္တခ်ိဳ႕ကို ေရေလာင္းသူေတြျဖစ္ေအာင္ အျမန္သင္တန္းေပးဖို႔ကိုလည္း ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒီစာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ နည္းနည္းအတိုက္အခံျဖစ္တယ္။ “ဒါ ေတာင္းဆိုတာ မ်ားလြန္းတယ္။ ဒီလူသစ္ေတြက တာဝန္စလုပ္တာ မၾကာေသးဘူး။ သူတို႔ကိုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔က အဲေလာက္ မလြယ္ဘူး။ ရွင္က လူေတြကို ပ်ိဳးေထာင္တဲ့ေနရာမွာ အေတြ႕အႀကဳံအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ရွင့္စံႏႈန္းနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ကို ယွဥ္ၾကည့္လို႔မရဘူးေလ” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “ငါက တိုက္႐ိုက္ေစာဒကတက္ရင္ ငါက အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ အမႈေဆာင္မဟုတ္ဘူးလို႔ သူ ထင္မွာမဟုတ္လား။ မျဖစ္ဘူး။ ငါတို႔တစ္ဖြဲ႕လုံးက ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိဘူးဆိုတာ သူ႔ကို ျပရမယ္။ ဒါဆိုရင္ သူက အေလွ်ာ့ေပးဖို႔က လြဲၿပီး ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိဘူး။ ငါတစ္ေယာက္တည္း တာဝန္ခံရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔လိုက္ၿပီး စိုးရိမ္တဲ့ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ “ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြက နည္းနည္းျမင့္လြန္းတယ္။ ကြၽန္မတို႔က သူ႔ေလာက္ အေတြ႕အႀကဳံမရွိဘူး။” ေပါ့။ တျခားညီအစ္မေတြက ခ်က္ခ်င္းေခါင္းညိတ္ၿပီး သေဘာတူၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။ “ေခါင္းေဆာင္က အစြမ္းအစေကာင္းရွိၿပီး သူ႔အလုပ္မွာ အရမ္းထိေရာက္မႈရွိတယ္။ ကြၽန္မတို႔က သူနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ ယွဥ္လို႔ရႏိုင္မွာလဲ” တဲ့။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။ “ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ကို ေတာင္းဆိုတာ မ်ားလြန္းတယ္။ ဒီအလုပ္ကို ကြၽန္မတို႔က ဘယ္လိုၿပီးေအာင္လုပ္ရမွာလဲ” တဲ့။ လူတိုင္းက စိတ္ကူးတူေနတာျမင္ရေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ေလွ်ာ့ေပးဖို႔ကလြဲၿပီး ေ႐ြးစရာရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ တကယ္ေတာ့လည္း တစ္ဖြဲ႕လုံးကို သူထုတ္လို႔မရဘူးေလ။ ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနအေၾကာင္းကို ေခါင္းေဆာင္သိေအာင္လုပ္ဖို႔ သူ႔ရဲ႕စာကို ကြၽန္မ ျပန္ေျဖလိုက္ၿပီး အလုပ္မွာ ကြၽန္မတို႔ရွိေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ အဆုံးမွာ ကြၽန္မက စာတစ္ေၾကာင္းထပ္ျဖည့္ၿပီး “ဒါက ေလာေလာဆယ္မွာ ကြၽန္မတို႔အေကာင္းဆုံး လုပ္ႏိုင္တဲ့ပမာဏပဲ။ ဆက္ၿပီးျမႇင့္ဖို႔က ခက္လိမ့္မယ္” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စာထဲမွာ “ကြၽန္မတို႔” ဆိုတဲ့စကားကို ေသခ်ာအေလးေပးေျပာတယ္။ ဒါက ကြၽန္မတို႔ စုေပါင္းထားတဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္သိေအာင္ေပါ့။ ဒါဆိုရင္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ကို ဒီလို စံႏႈန္းျမင့္ၿပီး ထားမွာမဟုတ္ဘူး ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားရတာက ေနာက္စုေဝးပြဲမွာ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ေဖာ္ထုတ္တယ္။ ကြၽန္မက တာဝန္ယူမႈမရွိဘူး၊ တိုးတက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ စိတ္မပါဘူး၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ကူးေတြျဖန႔္တယ္၊ ကြၽန္မနဲ႔အတူ ေခါင္းေဆာင္ကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ အဖြဲ႕ေတြလုပ္ၿပီး သူမ်ားေတြကို ဆြေပးတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မက လူသစ္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္တဲ့ေနရာမွာ အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး အဖြဲ႕ရဲ႕အလုပ္မွာ ဘယ္ေနရာကမွ ဝင္မလုပ္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့လည္း ေျပာတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ အထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။

အထုတ္ခံရၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္အျပစ္ရွိသလိုခံစားရၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာဘူး။ ကြၽန္မက ျပႆနာလုပ္ခဲ့တယ္၊ မေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး ဘုရားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိတယ္။ ျပႆနာေတြ ေပၚတဲ့အခါမွာ သမၼာတရားကို မရွာဘူး။ လူတိုင္းကို အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး မတက္ႂကြတဲ့အေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ေအာင္ အယူအဆေတြကိုေတာင္ ျဖန႔္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကြၽန္မ တကယ္ကို ပိတ္ဆို႔ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရင္းနဲ႔ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕မိတယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ မိမိတို႔ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ခရစ္ေတာ္၏ ဘုရားသဘာဝကို အၿမဲ သံသယထားၿပီး မနာခံေသာ စိတ္သေဘာထား အၿမဲ ရွိၾကေသာေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္က ၎တို႔ကို အမႈအရာမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ အပ္ႏွံေသာအခါ ယင္းတို႔ကို အၿမဲ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးၿပီး ေဆြးေႏြးၾကသကဲ့သို႔ ယင္းတို႔သည္ မွန္ကန္ျခင္း ရွိမရွိ၊ မွားယြင္းျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ကို လူတို႔အား ေမးျမန္းၾကသည္။ ဤသည္မွာ အလြန္ဆိုး႐ြားေသာ ျပႆနာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ (ဟုတ္ပါသည္။) ၎တို႔သည္ ဤအရာမ်ားကို သမၼာတရားအား နာခံျခင္း ရႈေထာင့္အျမင္မွ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္း မရွိၾကေခ်။ ထိုအစား ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ျခင္းျဖင့္ ယင္းတို႔ကို ခ်ဥ္းကပ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္သည္။ ခရစ္ေတာ္၏ အမိန႔္မ်ားႏွင့္ အလုပ္အစီအစဥ္မ်ားကို ၎တို႔ ၾကားသည့္အခါ ယင္းတို႔ လက္ခံကာ နာခံျခင္းမရွိဘဲ စတင္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ မည္သည့္အရာကို ၎တို႔ ေဆြးေႏြးၾကသနည္း။ ခရစ္ေတာ္၏ စကားမ်ားႏွင့္ အမိန႔္မ်ားက မွန္ကန္ျခင္း ရွိမရွိ၊ မွားယြင္းျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ကို ေဆြးေႏြးၾကၿပီး ယင္းတို႔ကို ေဆာင္႐ြက္သင့္ျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ကို ဆန္းစစ္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ ဤအရာမ်ားကို တကယ္ ေဆာင္႐ြက္လိုသည့္ သေဘာထားျဖစ္သေလာ။ မဟုတ္ပါ။ ၎တို႔သည္ ပိုမ်ားေသာလူတို႔ကို မိမိတို႔ကဲ့သို႔ျဖစ္ရန္ ဤအရာမ်ားကို မလုပ္ေဆာင္ရန္ တိုက္တြန္းအားေပးၾကသည္။ ယင္းတို႔ကို မလုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ နာခံမႈ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သေလာ။ မဟုတ္သည္မွာ သိသာသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အရာကို ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသနည္း။ (ပုန္ကန္ေနၾကသည္။) ၎တို႔ကိုယ္တိုင္က ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ေနၾကသည္သာမက စုေပါင္း ပုန္ကန္မႈကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားၾကသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔ လုပ္ရပ္မ်ား၏ သေဘာသဘာဝ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ စုေပါင္း ပုန္ကန္မႈသည္ ခရစ္ေတာ္၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ အမိန႔္မ်ားကို စုေပါင္း ဆန႔္က်င္ရင္း လူတိုင္းကို ၎တို႔ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေစျခင္း၊ လူတိုင္းကို ၎တို႔ကဲ့သို႔ ေတြးေစျခင္း၊ ၎တို႔ကဲ့သို႔ ေျပာေစျခင္း၊ ၎တို႔ကဲ့သို႔ ဆုံးျဖတ္ေစျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ယုံၾကည္မႈမွာ ‘လူတိုင္းလုပ္လွ်င္ ျပစ္မႈမဟုတ္’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသို႔ျဖစ္ပါက ဘုရားအိမ္ေတာ္က ၎တို႔ကို လုပ္ႏိုင္သည့္အရာ မည္သည့္အရာမွ် ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ေတြးထင္လ်က္ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ရန္ အျခားသူမ်ားကို ၎တို႔ တိုက္တြန္းၾကသည္။ ဤသည္မွာ မိုက္မဲသည္ မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္တိုက္ခိုက္ရန္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္ အစြမ္းအစမွာ အလြန္ နည္းပါးသည္၊ ၎တို႔ တစ္ကိုယ္တည္းသာ ရွိၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ‘ငါသည္ လူတစ္စုကို လွည့္စားၿပီး ငါလုပ္သည့္အတိုင္း သူတို႔ကို စဥ္းစားကာ ေဆာင္႐ြက္ေစမည္။ ငါတို႔အတူတူ ခရစ္ေတာ္၏ စကားမ်ားကို ျငင္းကာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဟန႔္တားၿပီး အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းလာျခင္း မရွိေအာင္တားမည္။ ငါ၏ အလုပ္ကို တစ္စုံတစ္ဦးက လာစစ္ေဆးသည့္အခါ ယင္းကို ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ရန္ လူတိုင္း ဆုံးျဖတ္ၾကသည္ဟု ငါ ေျပာမည္။ ထို႔ေနာက္ ယင္းကို ကိုယ္ေတာ္ မည္သို႔ ကိုင္တြယ္မည္ကို ငါတို႔ ၾကည့္မည္။ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ထိုအရာကို ငါလုပ္မည္မဟုတ္။ ဤအရာကို ငါ ေဆာင္႐ြက္မည္မဟုတ္။ ၿပီးလွ်င္ ငါ့ကို ကိုယ္ေတာ္ မည္သည့္အရာ လုပ္မည္ဆိုသည္ကို ၾကည့္ၾကစို႔’ ဟု ေတြးလ်က္ ဘုရားသခင္ကို စုေပါင္း ဆန႔္က်င္ရန္ လူတို႔ကို စည္း႐ုံးဖို႔ ၎တို႔ ႀကိဳးစားၾကေလသည္။...အႏၲိခရစ္မ်ားတြင္ ေပၚလြင္ထင္ရွားသည့္ ဤအရာမ်ားသည္ မႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ (အလြန႔္အလြန္ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္သည္။) ၿပီးလွ်င္ မည္သည့္အရာက ထိုအရာမ်ားကို မႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ေစသနည္း။ ဤအႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္တြင္ အာဏာသိမ္းလိုၾကသည္၊ ၎တို႔ရွိသည့္ေနရာတြင္ ခရစ္ေတာ္၏ စကားမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ျခင္း မရွိေခ်။ ယင္းတို႔ကို ၎တို႔က ေဆာင္႐ြက္ၾကမည္မဟုတ္။ ခရစ္ေတာ္၏ စကားမ်ားကို လူတို႔ မနာခံႏိုင္ၾကသည့္အခါ အျခားေသာ အေျခအေနမ်ိဳးလည္း ပါဝင္ပတ္သက္ႏိုင္သည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ လူတို႔သည္ အစြမ္းအစ ညံ့ၾကသည္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ၾကားသည့္အခါ ၎တို႔ နားမလည္ႏိုင္ၾကသကဲ့သို႔ ယင္းတို႔ကို မည္သို႔ ေဆာင္႐ြက္ရမည္ကို မသိၾကေခ်။ မည္သို႔ေဆာင္႐ြက္ရမည္ကို ၎တို႔အား သင္က သင္ေပးလွ်င္ပင္ ၎တို႔ မလုပ္ႏိုင္ၾကေသးေခ်။ ဤသည္မွာ ကြဲျပားျခားနားေသာ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယခု ငါတို႔ မိတ္သဟာယျပဳေနသည့္ အေၾကာင္းအရာသည္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အမႈကိစၥမ်ားကို လူတို႔ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္း မရွိျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ အစြမ္းအစက မည္သည့္အရာႏွင့္ တူသည္ဆိုသည္ႏွင့္ မဆက္ႏႊယ္ေပ။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္သေဘာထား၊ အႏွစ္သာရတို႔ႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ သမၼာတရား၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို လုံးဝ ဆန႔္က်င္ၾကသည္။ ၎တို႔တြင္ နာခံမႈမရွိ၊ ဆန႔္က်င္မႈသာ ရွိသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး ျဖစ္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၁၀ (အပိုင္း ၄)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ၿပီး သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာက ႀကီးေလးတဲ့ ပုန္ကန္မႈဆိုတာကိုေပါ့။ အထူးသျဖင့္ အႏၲိခရစ္ေတြက ဘယ္လို ပုန္ကန္တဲ့စိတ္သေဘာထားရွိတယ္၊ ဘုရားရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈေတြနဲ႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္အစီအစဥ္ေတြကို နည္းနည္းေလးမွ လက္မခံဘူး၊ နာခံလိုစိတ္မရွိဘူး၊ အတိုက္အခံလုပ္တာ၊ ဆႏၵျပတာေတြမ်ားေနၿပီး သူမ်ားေတြကိုေတာင္ သူတို႔နဲ႔အတူ အာခံၾကဖို႔ လွည့္စားတယ္ဆိုတာေတြကို ဘုရားသခင္ ရွင္းျပတာကို ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္မလည္း ဒီလိုအျပဳအမူမ်ိဳး ျပခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔အလုပ္ကို အေသးစိတ္ စစ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မက စိတ္ရႈပ္ၿပီး ဒီဟာေၾကာင့္ တာဝန္မွာ ကြၽန္မက ေႏွာင့္ေႏွးလိမ့္မယ္၊ ကြၽန္မအလုပ္လုပ္တဲ့ ပမာဏာကို ထိခိုက္မယ္လို႔ စိတ္ပူခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက ဒါကို လက္မခံႏိုင္ဘဲ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ဖက္သတ္အျမင္ေတြ ျဖန႔္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မနဲ႔အတူ ထႂကြၿပီး သူ႔ကိုပုန္ကန္ဖို႔အတြက္ တျခားညီအစ္မေတြကို စည္း႐ုံးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔တိုးတက္မႈက ေႏွးလြန္းတယ္၊ ရလဒ္ေတြမရဘူးလို႔ ေခါင္းေဆာင္က ေထာက္ျပၿပီး ကြၽန္မတို႔အလုပ္ထိေရာက္မႈကို ဘယ္လိုတိုးတက္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ မွ်ေဝေတာ့ ကြၽန္မက အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ျငင္းခုံတယ္။ မနာခံဘူး။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔အတြက္ စံႏႈန္းကို အရမ္းျမႇင့္ထားၿပီး ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ တကယ့္ျပႆနာေတြကို နားမလည္ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ထိေရာက္မႈတိုးတက္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေတာ့ ကြၽန္မက နားမေထာင္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ကို အေလွ်ာ့ေပးၿပီး သူ႔စံႏႈန္းေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ေအာင္လုပ္ဖို႔ ကြၽန္မတို႔အလုပ္က မေကာင္းတဲ့ရလဒ္ေတြက ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူေသခ်ာသိေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြက ျမင့္လြန္းတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးကို သူမ်ားေတြၾကားထဲျဖန႔္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ကို ဖိအားေပးလြန္းတယ္လို႔ သူတို႔ယုံေအာင္တိုက္တြန္းတယ္။ ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္း တာဝန္မခံရေအာင္လို႔ ကြၽန္မနဲ႔အတူ အာခံေအာင္ သူတို႔ကို လႈံ႕ေဆာ္တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းကို ဒုကၡေပးၿပီး ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ ေဖာက္ျပန္မႈေတြနဲ႔ စကားေျပာတယ္။ ကြၽန္မစဥ္းစားႏိုင္သမွ်က ကြၽန္မရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြရဖို႔အတြက္ တျခားလူေတြကို ဘယ္လိုအသုံးျပဳရမယ္ဆိုတာပဲ။ ကြၽန္မတို႔မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို အခ်ိန္မီရွာေဖြၿပီး ျပဳျပင္ဖို႔အတြက္၊ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ ထိေရာက္မႈကို ျမင့္ေအာင္ကူညီေပးၿပီး လူသစ္ေတြကို သူတို႔တာဝန္ကို အျမန္ဆုံးလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔အလုပ္ရဲ႕ အေသးစိတ္အခ်က္ေတြကို ေမးတာပါ။ သူက ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုတာေတြနဲ႔ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြအရပဲ လုပ္ေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက မနာခံဘဲ အတိုက္အခံလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါက ကြၽန္မေခါင္းေဆာင္နဲ႔ သေဘာမတူတာမဟုတ္ဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုတာေတြကို အတိုက္အခံလုပ္တာပဲ။ ကြၽန္မက ဘုရားကို လုံးဝ ဆန႔္က်င္ၿပီး ျပဳမူေနတာပါ။ ကြၽန္မက လူတိုင္းကို ကြၽန္မဘက္ကရပ္ဖို႔အတြက္ လွည့္စားၿပီး လႈံ႕ေဆာ္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို ဆန႔္က်င္ရာမွာ ကြၽန္မတို႔အားလုံးက ယုံၾကည္ခ်က္တူၿပီး တစ္ေလသံတည္းထြက္မယ္ေပါ့။ ကြၽန္မက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ျပခဲ့ၿပီး စာတန္ရဲ႕ လက္ပါးေစအျဖစ္ ျပဳမူေနတာပါ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို လွည့္စားဖို႔အတြက္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ သူတို႔ေတြကို တိုးတက္ဖို႔အတြက္ စိတ္တြန္းအား ေပ်ာက္သြားေစၿပီး လက္ရွိအဆင့္မွာပဲ အေျခခ်လို႔စိတ္ျဖစ္ၿပီး အလုပ္မွာ ဝတ္ေက်တန္းေက်နဲ႔ ျဖစ္သလိုလုပ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ေရေလာင္းအလုပ္က ရလဒ္ေတြ ထြက္ဖို႔ ဆက္တိုက္ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။ လူသစ္ေတြကို သင္တန္းေပးရာမွာ ခုလို ပိတ္ဆို႔ဟန႔္တားတာဟာ မေကာင္းမႈပဲ။ ဒါကို သေဘာေပါက္သြားၿပီး ကြၽန္မ နည္းနည္းေၾကာက္သြားတယ္။ ကြၽန္မက ဒီလိုဆက္သြားေနရင္ မေကာင္းမႈကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ လုပ္မိၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ အႏၲိခရစ္ျဖစ္လာၿပီးေတာ့ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး စြန႔္ပစ္ခံရမွာပဲ။ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို ထုတ္တာဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းနဲ႔ ကြယ္ကာျခင္း နိမိတ္လကၡဏာပဲ။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ေရွ႕လာၿပီး ဆုေတာင္းတယ္။ “အဖ ဘုရားသခင္၊ သမီး ထုတ္ခံရတာက ကိုယ္ေတာ့္ေျဖာင့္မတ္ျခင္းရဲ႕ လကၡဏာတစ္ခုပါ။ ကိုယ္ေတာ့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းကတစ္ဆင့္ သမီးရဲ႕ အႏၲိခရစ္စိတ္သေဘာထားကို သိျမင္လာပါၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္က ဒီထုတ္ပယ္ျခင္းကေန သမီးကို ကာကြယ္ၿပီး ကယ္တင္ေနတာပါ။ ကိုယ္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဒီလို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးကို ဖြင့္ျပတဲ့ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕တယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ လူတို႔ကို လွည့္စားရန္ သီအိုရီမ်ား မၾကာခဏ ျဖန႔္ၾကသည္။ မည္သည့္ အလုပ္တစ္ခုကို အႏၲိခရစ္မ်ားက ေဆာင္႐ြက္ၾကသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔ အၿမဲ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရား၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို လုံးဝ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ခ်ိဳးေဖာက္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အႏၲိခရစ္မ်ားတြင္ ေပၚလြင္ထင္ရွားသည့္ အရာအားျဖင့္ ေဝဖန္ပိုင္းျဖတ္ရလွ်င္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္သေဘာထားမွာ မည္သည့္အရာသာ ျဖစ္သနည္း။ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာအရာမ်ားကို ၎တို႔ ႏွစ္သက္ၾကသေလာ၊ သမၼာတရားကို ႏွစ္သက္ၾကသေလာ။ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္ေသာ နာခံမႈ ၎တို႔ ရွိၾကသေလာ။ (မရွိၾကပါ။) ၎တို႔၏ အႏွစ္သာရမွာ သမၼာတရားအေပၚ ၿငီးေငြ႕ျခင္းႏွင့္ မုန္းတီးျခင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔သည္ အလြန္ မာနေထာင္လႊားၿပီး ဆင္ျခင္တုံတရားအားလုံး ေပ်ာက္ဆုံးၾကကာ အနိမ့္ဆုံး အသိစိတ္ႏွင့္ အသိတရားပင္ ကင္းမဲ့ၾကသည္။ လူမ်ားဟု ေခၚရန္ မသင့္ေတာ္ၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ စာတန္ကဲ့သို႔ တစ္မ်ိဳးတစ္စားတည္း ျဖစ္ၾကသည္ဟုသာ ေျပာ၍ရႏိုင္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သမၼာတရားကို လက္ခံျခင္း မရွိသူအားလုံးသည္ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ယင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံသယထားစရာမရွိေခ်။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၁၀ (အပိုင္း ၄)) “အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားတြင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ကို နာခံျခင္းအေပၚ ၎တို႔၏ သေဘာထားမွာ မည္သည့္အရာ ျဖစ္သနည္း။ စကားတစ္ခြန္းျဖင့္ဆိုရလွ်င္ ဆန႔္က်င္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎င္တို႔ ဆန႔္က်င္ၿမဲ ဆန႔္က်င္ေနၾကသည္။ ဤဆန႔္က်င္ျခင္းအတြင္းတြင္ ပါဝင္သည့္ စိတ္သေဘာထားမွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းကို မည္သည့္အရာက ျဖစ္ေပၚေစသနည္း။ မနာခံျခင္းသည္ ယင္းကို ျဖစ္ေပၚေစသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ စိတ္သေဘာထားအရ ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို ၿငီးေငြ႕ျခင္း ျဖစ္သည္၊ မိမိတို႔စိတ္ႏွလုံးမ်ားတြင္ မနာခံမႈ ရွိျခင္းျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔ မနာခံလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ဦးက ဦးေဆာင္ဆုံးျဖတ္မည့္အစား တြဲဖက္ညီစြာ အလုပ္အတူ လုပ္ၾကဖို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အမႈကိစၥမ်ားအား မည္သို႔ေဆြးေႏြးရမည္ကိုလည္းေကာင္း သင္ယူၾကဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားအိမ္ေတာ္က ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ားကို ေစခိုင္းသည့္အခါ အႏၲိခရစ္မ်ားက မိမိတို႔ စိတ္ႏွလုံးတြင္ မည္သည့္အရာကို စဥ္းစားၾကသနည္း။ ‘လူတို႔ႏွင့္ အရာရာတိုင္းကို ေဆြးေႏြးျခင္းမွာ အလြန္ဒုကၡမ်ားလြန္းသည္။ ဤအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ငါခ်ႏိုင္သည္။ အျခားသူမ်ားႏွင့္ အလုပ္လုပ္ျခင္း၊ ယင္းကို ၎တို႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းတို႔သည္ မည္မွ် မိုက္မဲၿပီး ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ ျဖစ္သနည္း’ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို ၎တို႔ နားလည္သည္၊ ၎တို႔အဖို႔ အရာရာ ရွင္းလင္းသည္၊ ၎တို႔တြင္ မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္ ထိုးထြင္းအျမင္မ်ားႏွင့္ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္နည္းမ်ားရွိသည္ဟု အႏၲိခရစ္မ်ားက ေတြးထင္ၾကေသာေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိၾကေခ်။ လူတို႔ႏွင့္ မည္သည့္အရာမွ် ၎တို႔ မေဆြးေႏြးၾက။ အရာရာကို မိမိတို႔သေဘာအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ၾကၿပီး အျခားမည္သူ႔ကိုမွ် နားမေထာင္ၾကေခ်။ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ႏႈတ္မ်ားက ၎တို႔ နာခံရန္ လိုလားလ်က္ရွိၿပီး အျခားသူမ်ားႏွင့္ အလုပ္လုပ္ရန္ လိုလားလ်က္ရွိသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း အျပင္ပန္းတြင္ ၎တို႔၏ အေျဖမ်ားက မည္မွ် ေကာင္းမြန္ပုံရပါေစ၊ ၎တို႔၏ စကားမ်ားက မည္မွ် ၾကားေကာင္းပါေစ ၎တို႔၏ ပုန္ကန္တတ္ေသာ အေျခအေနကို ၎တို႔ မေျပာင္းလဲႏိုင္ၾက၊ ၎တို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ၾကေခ်။ သို႔ေသာ္ စိတ္ထဲတြင္ ၎တို႔သည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္စြာ ပုန္ကန္တတ္ၾကသည္။ မည္သည့္ အတိုင္းအတာထိနည္း။ အသိပညာႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဘာသာစကားျဖင့္ ရွင္းျပရလွ်င္ ဤသည္မွာ မတူကြဲျပားေသာ သဘာဝႏွစ္ခုကို အတူတကြ ထားရွိသည့္အခါ ျဖစ္ေပၚသည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ျငင္းပယ္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ယင္းကို ‘အတိုက္အခံလုပ္ျခင္း’ဟု ငါတို႔ အနက္ျပန္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္သေဘာထား အတိအက် ျဖစ္သည္။ အထက္ကို ဆန႔္က်င္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အထက္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ ႏွစ္သက္ၾကၿပီး မည္သူ႔ကိုမွ် မနာခံၾကေခ်။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၁၀ (အပိုင္း ၄)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မ ႏွလုံးသားကို ဓားနဲ႔ထိုးလိုက္သလိုပဲ။ အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ သဘာဝနဲ႔ အႏွစ္သာရက သမၼာတရားကို မုန္းတီးျခင္း၊ ဘုရားကို အာခံျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားက ေျပာတယ္။ ကြၽန္မ စိတ္သေဘာထားက အႏၲိခရစ္နဲ႔အတူတူပဲဆိုတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈကို စိတ္တိုၿပီး အတိုက္အခံလုပ္တယ္။ ကြၽန္မအလုပ္ေႏွာင့္ေႏွးမယ္လို႔ ထင္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ အလုပ္ပမာဏကိုျမႇင့္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတာက မ်ားလြန္းတယ္လို႔ ထင္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက မနာခံဘူး။ ဆက္တိုက္ ေအာ္ဟစ္ကန႔္ကြက္ၿပီး ဆႏၵျပတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔အလုပ္က ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပေနတာကို လက္ခံဖို႔ အသင့္ရွိသင့္တယ္။ ကြၽန္မတို႔အလုပ္မွာ ဘာေၾကာင့္ ရလဒ္ေတြ မရႏိုင္သလဲ၊ ကြၽန္မတို႔က တာဝန္မွာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ျဖစ္လြန္းတာေၾကာင့္လား၊ အသိအျမင္ကင္းမဲ့ၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို အသုံးမျပဳႏိုင္တာလားဆိုတာ တာဝန္သိသိနဲ႔ ဆင္ျခင္သုံးသပ္သင့္တယ္။ ျပႆနာကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ျပဳျပင္ၿပီး တိုးတက္ေစဖို႔အတြက္ အျမန္လုပ္သင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံခဲ့ဘူး။ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အျပစ္တင္တာ၊ လိပ္ျပာမလုံတာလည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အထုတ္မခံရေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ သူမ်ားေတြကို ကြၽန္မနဲ႔အတူ ေခါင္းေဆာင္ကို အာခံေအာင္တိုက္တြန္းဖို႔အတြက္ အရမ္းႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္က အလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲလိုက္ၿပီး ႀကီးၾကပ္တာက အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့အရာျဖစ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက အာခံၿပီး ကန႔္ကြက္တယ္။ အျပင္ပန္းမွာေတာ့ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ျငင္းခုံေနတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အႏွစ္သာရမွာေတာ့ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္တာေတြကို မုန္းေနတာပါ။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ၾကားျဖတ္ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး ဘုရားကိုေတာင္ ဆန႔္က်င္ပုန္ကန္တာကို ျမင္ရၿပီး ကြၽန္မ ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ထိတ္လန႔္မိတယ္။ အသင္းေတာ္က အထုတ္ခံရတဲ့ အႏၲိခရစ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ လူေတြက သူတို႔ကို ေဝဖန္တာ၊ ကူညီတာ၊ ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ သူတို႔က သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံဘူး။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မဆင္ျခင္ၾကဘူး။ လူေတြက သူတို႔အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ရင္၊ သူတို႔ကို အႀကံေတြေပးရင္ သူတို႔က ရွက္ၿပီးေတာ့ စိတ္ဆိုးၿပီး အဲဒီလူေတြကို သူတို႔ရန္သူေတြအျဖစ္ မွတ္ယူတယ္။ သူတို႔ေတြက အဆုံးထိကို ေခါင္းမာမာနဲ႔ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ ကန႔္ကြက္ၿပီး အာခံၾကတယ္။ အသင္းေတာ္ကို အရမ္းထိခိုက္တဲ့ မေကာင္းမႈေတြကို က်ဴးလြန္ရင္ေတာင္သူတို႔က ေနာင္တရမွာမဟုတ္ေသးဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာ အသင္းေတာ္ကေန ထုတ္ပယ္တာ ခံရတယ္။ ဒါေတြအားလုံးက သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး မုန္းတီးတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ပဲ။ ကြၽန္မျပတဲ့ စိတ္သေဘာထားက အႏၲိခရစ္ေတြလိုမ်ိဳးပဲမဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မက ေနာင္တမရရင္ ေနာက္ဆုံးမွာ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး စြန႔္ပစ္ခံရမွာပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ကို အာခံဖို႔အတြက္ ဘာလို႔ သူမ်ားေတြကို လႈံ႕ေဆာ္ခဲ့သလဲဆိုတာကိုလည္း ေတြးၾကည့္တယ္။ ဒါေတြအားလုံးေနာက္ကြယ္မွာရွိေနတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ဘာလဲ ေပါ့။ ကြၽန္မ ရွာေဖြရင္းနဲ႔ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ေတြ႕တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေတြ႕ႀကဳံရၿပီး သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီးသည္အထိ အတြင္း၌ သူတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္၍ အုပ္စိုးသည္မွာ စာတန္၏ သဘာဝဗီဇျဖစ္၏။ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ ထိုသဘာဝဗီဇကို မည္သည့္အရာက ျဖစ္ေပၚေစသနည္း။ ဥပမာ၊ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ရသနည္း။ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ကာကြယ္ သနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာ အားေကာင္းသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ား ရွိသနည္း။ ထိုမေျဖာင့္မတ္ေသာ အရာမ်ားကို သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားသနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုမေကာင္းမႈမ်ားကို ႏွစ္သက္သနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို သင္၏ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း၏ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းက အဘယ္နည္း။ ဤအရာတို႔သည္ အဘယ္အရပ္က လာၾကသနည္း။ ၎တို႔အား လက္ခံသည္ကို သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသနည္း။ ဤအရာမ်ားအားလုံး၏ ေနာက္ကြယ္ရွိ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမွာ လူသားအတြင္းတြင္ စာတန္၏အဆိပ္ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုတြင္ သင္တို႔အားလုံး နားလည္လာၾကၿပီ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ စာတန္၏ အဆိပ္ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းကို မည္သို႔ ေဖာ္ျပႏိုင္သနည္း။ ဥပမာအားျဖင့္၊ သင္က ‘လူမ်ား အဘယ္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္သနည္း။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာအတြက္ အသက္ရွင္သင့္သနည္း’ ဟု ေမးပါက၊ သူတို႔က ‘လူတိုင္း ကိုယ့္အတြက္သာ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ျဖစ္သည္’ ဟု ေျဖၾကလိမ့္မည္။ ဤတစ္ခုတည္းေသာ စကားစုက ျပႆနာ၏ တကယ့္အရင္းအျမစ္ကို ေဖာ္ျပေလသည္။ စာတန္၏ အေတြးအေခၚႏွင့္ ေတြးေခၚမႈစနစ္သည္ လူသားတို႔၏ အသက္တာမ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာေနာက္သို႔ လိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္သာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္— ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုအတြက္သာ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ‘ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ’ ဟူေသာ ဤအရာမွာ လူသား၏အသက္ ဒႆနအျမင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းက လူသား၏ သဘာဝကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳေလသည္။ ဤစကားမ်ားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သဘာဝ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝ၏ အမွန္တကယ္ ျပယုဂ္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ျဖစ္တည္မႈအတြက္ အေျခခံအခ်က္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီၾကာသည္အထိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္ကာလအထိ စာတန္၏ အဆိပ္ျဖင့္ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ စာတန္လုပ္သမွ်အရာတိုင္းသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ အာသာရမၼက္၊ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ဦးတည္ခ်က္မ်ားအတြက္ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို ေက်ာ္လြန္ခ်င္သည္။ ဘုရားသခင္ထံမွ လြတ္ေျမာက္ခ်င္သည္။ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေသာအရာအားလုံးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်င္သည္။ ယခုအခါတြင္ လူတို႔သည္ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံရသည္အထိျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၎တို႔အားလုံးတြင္ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝမ်ားရွိသည္။ ၎တို႔အားလုံးသည္ ဘုရားကို ျငင္းပယ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုၿပီး ဘုရားသခင္၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ ၎တို႔ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အာသာရမၼက္တို႔သည္ စာတန္ႏွင့္ အတိအက်ပင္ တူညီသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသား၏ သဘာဝသည္ စာတန္၏ သဘာဝျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ေပတ႐ု၏လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းနည္း) ကြၽန္မက ဒီလို အရမ္းကို ဘုရားကို အာခံတဲ့လုပ္ရပ္ကို က်ဴးလြန္ႏိုင္စြမ္းရွိတာက ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျပတာ သက္သက္မဟုတ္ဘဲ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ကြၽန္မက ဘုရားကို အခ်ိန္မေ႐ြး အာခံႏိုင္ေနတယ္။ ကြၽန္မက စာတန္က ဖ်က္ဆီးတာကို ေတာ္ေတာ္ေလးခံထားရတာကို ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏” ဆိုတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚအတိုင္း ကြၽန္မ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီး အရမ္းကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး လွည့္စားတတ္လာတယ္။ ကြၽန္မလုပ္သမွ်၊ ေျပာသမွ်အားလုံးက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ၿပီး ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ပဲ။ ေခါင္းေဆာင္က ႀကီးၾကပ္ေနတုန္းမွာ ကြၽန္မအလုပ္က ျပႆနာေတြ၊ ကိစၥေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မက အရည္အခ်င္းမရွိဘူးလို႔ ေခါင္းေဆာင္ကေျပာၿပီး ကြၽန္မကို ထုတ္မွာစိတ္ပူေတာ့ ကြၽန္မက ပူးေပါင္းႀကံစည္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္အေပၚ မေက်မနပ္မႈေတြျဖစ္ေအာင္ ေသြးထိုးတယ္။ ကြၽန္မနဲ႔ပူးေပါင္းဆန႔္က်င္ဖို႔အတြက္ ရပ္တည္ဖို႔၊ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈကို ကန႔္ကြက္ဖို႔၊ မထိေရာက္ဘဲ လုပ္ေနတာက ကြၽန္မ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာ၊ ကြၽန္မတို႔အားလုံးရဲ႕ ျပႆနာဆိုတာအသိေပးဖို႔အတြက္ သူမ်ားေတြကို ေသြးေဆာင္ၿပီး လႈံ႕ေဆာ္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အေသးစိတ္ႀကံစည္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္က အရမ္းထိခိုက္သြားတယ္။ ကြၽန္မ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ေလေလ၊ ကြၽန္မက ဘယ္ေလာက္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းၿပီး အရွက္မဲ့သလဲဆိုတာ ျမင္ေလေလပဲ။ အရမ္းအႏၲရာယ္ရွိတာ တစ္ခုခုလုပ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ကြၽန္မက လူ႔သဘာဝလုံးလုံးကင္းမဲ့ေနတာ ရွင္းပါတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းကိုေနာင္တရၿပီး ဘုရားကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “အဖဘုရားသခင္၊ သမီး မေကာင္းမႈက်ဴးလြန္ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့ပါတယ္။ အျပည့္အဝ ေနာင္တရဖို႔၊ သမီးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ လမ္းျပမႈကို လက္ခံဖို႔၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သမီးတာဝန္ကို အေလးအနက္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ” ဆိုၿပီးေတာ့။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကို ဖတ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ လမ္းျပမႈအေပၚထားဖို႔ မွန္ကန္တဲ့ သေဘာထားကို ျပေပးခဲ့ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ယခုေခတ္တြင္ လူမ်ားစြာက တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ေသာ္လည္း သမၼာတရားကို လိုက္စားေသာသူ အနည္းငယ္သာရွိသည္။ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္လ်က္ျဖင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈသို႔ ဝင္ေရာက္သည္မွာ ရွားပါးသည္။ လူအမ်ားစုအတြက္ အမႈအရာမ်ားကို ၎တို႔လုပ္ေဆာင္သည့္ပုံစံတြင္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားမရွိေသးေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္နာခံေသာသူမ်ားမဟုတ္ေသးေပ။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကိုခ်စ္သည္၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားလိုစိတ္ရွိသည္၊ သမၼာတရားအတြက္ ႀကိဳးပမ္းလိုစိတ္ရွိသည္ဟု ၎တို႔ႏႈတ္မွ ေျပာ႐ုံသာရွိသည့္တိုင္ေအာင္ ၎တို႔၏ စိတ္ခိုင္မာမႈသည္ မည္မွ်တည္တံ့မည္ကို မသိရေသးေပ။ သမၼာတရားကို မလိုက္စားေသာသူတို႔သည္ အခ်ိန္မေ႐ြး၊ ေနရာမေ႐ြး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ဖြင့္ျပတတ္သည္။ သမၼာတရားကို မလိုက္စားေသာသူတို႔သည္ ၎တို႔၏ တာဝန္အေပၚ တာဝန္သိတတ္စိတ္ လုံးဝမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ မၾကာခဏ ေပါ့ဆၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက်ျပဳသည္။ ၎တို႔ဆႏၵရွိသလို လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းပင္ မရွိၾကေပ။ သမၼာတရားကို မလိုက္စားေသာလူတို႔သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အားနည္းလာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အရႈံးေပးတတ္ၾကသည္။ ဤသို႔ မၾကာခဏ ျဖစ္ပ်က္သည္။ ဤထက္ပို၍ အျဖစ္မ်ားေသာအရာမရွိေပ။ ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို မလိုက္စားေသာသူအားလုံး ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သည့္ပုံစံျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ သမၼာတရားကို မရရွိေသးသည့္အခါတြင္ စိတ္မခ်ရဘဲ မယုံၾကည္ထိုက္ေပ။ ၎တို႔သည္ မယုံၾကည္ထိုက္သည္ဆိုသည္မွာ မည္သည့္အဓိပၸာယ္ျဖစ္သနည္း။ ဤသည္မွာ ၎တို႔သည္ အခက္အခဲမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ဆုတ္ဆိုင္းမႈမ်ား ႀကဳံေတြ႕ရေသာအခါတြင္ က်ရႈံးႏိုင္ေျခမ်ားၿပီး အပ်က္သေဘာေဆာင္ကာ အားနည္းလာႏိုင္ေျခမ်ားသည္ကို ဆိုလိုသည္။ မၾကာခဏ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အားနည္းသူသည္ ယုံၾကည္ထိုက္ေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သေလာ။ ေသခ်ာေပါက္မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္ သမၼာတရားကို နားလည္ေသာသူတို႔သည္ ဤသို႔မဟုတ္ေပ။ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ နားလည္ေသာသူတို႔သည္ အေသအခ်ာပင္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာစိတ္ႏွလုံး၊ ဘုရားသခင္ကို နာခံေသာစိတ္ႏွလုံးရွိၾကသည္။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္ စိတ္ႏွလုံးရွိေသာလူတို႔သည္သာ ယုံၾကည္ထိုက္ေသာလူမ်ားျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ စိတ္ႏွလုံးမရွိေသာသူတို႔သည္ မယုံၾကည္ထိုက္ေပ။ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ စိတ္ႏွလုံးမရွိေသာသူတို႔ကို မည္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္သင့္သနည္း။ ခ်စ္ခင္ေသာ ကူညီပံ့ပိုးမႈကို ၎တို႔အား ေပးသင့္သည္မွာ မွန္ေပသည္။ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေသာအခါ ၎တို႔ကို ပို၍ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈသင့္သည္။ ပို၍ လမ္းျပကူညီေပးသင့္သည္။ ထိုအခါမွသာ ၎တို႔တာဝန္ကို ထိေရာက္စြာ ထမ္းေဆာင္ရန္ စိတ္ခ်ႏိုင္သည္။ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ရျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ အဘယ္နည္း။ အဓိက ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းရန္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအေနျဖင့္ ျပႆနာမ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ရန္၊ ၎တို႔ကို ခ်က္ခ်င္းပံ့ပိုးရန္၊ ေထာက္ပံ့ရန္၊ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ရန္၊ ၎တို႔၏ လမ္းလြဲမႈမ်ားကို တည့္မတ္ရန္၊ ၎တို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကို ဖာေထးလုပ္ေဆာင္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္သည္။ ဤအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ မလိုမုန္းထားျခင္းတစ္ခုမွ်မရွိေပ။ လူတို႔ကို ႀကီးၾကပ္ျခင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း၊ ၎တို႔ကို သိကြၽမ္းေအာင္လုပ္ေဆာင္ျခင္းတို႔အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္ရာတြင္ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းကို ၎တို႔ဝင္ေရာက္ေစဖို႔ ကူညီေပးရန္၊ ၎တို႔တာဝန္ကို ဘုရားသခင္ေတာင္းဆိုသည့္အတိုင္းႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ မည္သည့္အေႏွာင့္အယွက္၊ အဖ်က္အဆီးကိုမွ် ၎တို႔ မျဖစ္ေစရန္၊ အခ်ိန္မျဖဳန္းေစရန္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ ၎တို႔အေပၚတြင္လည္းေကာင္း။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္အေပၚတြင္လည္းေကာင္း ရွိေသာတာဝန္မွ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဤတြင္ မလိုမုန္းထားျခင္းမရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) “ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္သည္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္သူတို႔ကို ႀကီးၾကပ္၊ ေစာင့္ၾကည့္ကာ စစ္ေဆးသည္။ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ ဤစည္းမ်ဥ္းကို သင္တို႔ လက္ခံႏိုင္သေလာ။ (လက္ခံႏိုင္ပါသည္။) သင့္အား ႀကီးၾကပ္ရန္၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာရန္၊ စစ္ေဆးရန္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကို သင္အခြင့္ေပးႏိုင္လွ်င္ အလြန္ေကာင္းေသာအရာျဖစ္သည္။ သင့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္၊ သင္၏ တာဝန္ကို ေက်နပ္ဖြယ္ရာ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းတြင္ ယင္းက သင့္အတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ မေကာင္းသည့္အခ်က္ လုံးဝ မရွိဘဲ လူတို႔ကို အက်ိဳးျပဳၿပီး ကူညီေပး၏။ ဤအရာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို လူတစ္ေယာက္က နားလည္သြားသည္ႏွင့္ ထိုသူသည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အမႈေဆာင္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ လူမ်ား၏ ႀကီးၾကပ္မႈကို အတိုက္အခံျဖစ္ေသာ၊ ခုခံေသာ ခံစားခ်က္တစ္ခုတေလ မရွိသင့္ေတာ့သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ရွိသင့္သေလာ။ သင္သည္ ရံဖန္ရံခါ စစ္ေဆးခံရျခင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္ခံရျခင္း ရွိႏိုင္ၿပီး သင္၏ အလုပ္သည္လည္း ေစာင့္ၾကည့္ခံရႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ ပုဂၢိဳလ္ေရးကို ထိပါးသည္ဟု မွတ္ယူရမည့္အရာ မဟုတ္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခုတြင္ သင္၏ အလုပ္မ်ား၊ သင္ထမ္းေဆာင္ေသာ တာဝန္ႏွင့္ သင္လုပ္ေဆာင္ေသာ မည္သည့္အလုပ္မဆိုသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်၏ အတြင္းေရးကိစၥမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအလုပ္ မဟုတ္ေပ။ ယင္းတို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနၿပီး ဘုရားအလုပ္၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ အခ်ိန္အနည္းငယ္သုံး၍ သင့္ကို ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ ေလ့လာသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ အေသးစိတ္ေမးခြန္းမ်ား ေမးေသာအခါတြင္လည္းေကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ပင္ အနည္းငယ္ ၾကမ္းတမ္းေသာအခါ၊ သင့္ကို အနည္းငယ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္ေသာအခါ၊ ပဲ့ျပင္ဆုံးမၿပီး အျပစ္တင္ေသာအခါတြင္လည္းေကာင္း ဤအရာအားလုံးတို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အေပၚတြင္ ၎တို႔၌ သိတတ္မႈရွိေသာ၊ တာဝန္သိတတ္ေသာ သေဘာထားတစ္ခု ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအေပၚတြင္ သင္သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ အေတြးမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ခံစားခ်က္မ်ား မရွိသင့္ေပ။ အျခားလူတို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္မႈတို႔ကို သင္လက္ခံႏိုင္လွ်င္ ယင္းမွာ အဘယ္အဓိပၸာယ္ရသနည္း။ ယင္းကသင့္စိတ္ႏွလုံးတြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံသည္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ သင္သည္ သင့္အေပၚ လူတို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္မႈတို႔ကို လက္မခံလွ်င္၊ ဤအရာအားလုံးတို႔ကို သင္က ျငင္းဆန္လွ်င္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္မႈကို သင္လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းသည္ ပို၍ အေသးစိတ္ကာ ႏွံ႔စပ္ၿပီး လူတို႔၏ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းထက္ ပို၍ တိက်မွန္ကန္သည္။ ဘုရားသခင္ေတာင္းဆိုေသာအရာသည္ ဤထက္ ပို၍ အေသးစိတ္ၿပီး တိက်မႈရွိကာ ႏွံ႔စပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ား၏ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးျခင္းကို သင္ လက္မခံႏိုင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ေၾကာင္း သင္၏ အခိုင္အမာေျပာဆိုခ်က္သည္ အႏွစ္မဲ့ေသာ စကားမ်ား မဟုတ္သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းႏွင့္ စစ္ေဆးျခင္းတို႔ကို သင္လက္ခံႏိုင္ဖို႔အတြက္၊ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးျခင္းကို ဦးစြာ လက္ခံႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) ကြၽန္မတို႔အတြင္းထဲမွာ ဆိုးယုတ္တဲ့၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြရွိတာေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔အလုပ္မွာ ခဏခဏ တစ္ဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းၿပီး ပ်င္းရိတဲ့သဘာဝေၾကာင့္ တာဝန္ေတြမွာ ကြၽန္မတို႔က ခဏခဏ ဝတ္ေက်တန္းေက်လုပ္ၿပီး ရလဒ္ေကာင္းေတြထြက္ဖို႔ မႀကိဳးစားဘူး။ ၿပီးေတာ့လည္း စည္းမ်ဥ္းေတြကို နည္းေပါင္းစုံနဲ႔ ဆန႔္က်င္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္က ေခ်ာေမြ႕စြာ တိုးတက္ေအာင္ ေသခ်ာလုပ္ဖို႔အတြက္ ႀကီးၾကပ္ၿပီး စစ္ေဆးဖို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ေတြ လိုပါတယ္။ ဒါက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြအေပၚ ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုတဲ့အရာျဖစ္ၿပီး သူတို႔အလုပ္ရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ က႑တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ လမ္းျပမႈကို ကြၽန္မ နာခံၿပီး လက္ခံသင့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္က ႀကီးၾကပ္တာ၊ စစ္ေဆးတာေတြက ကြၽန္မတာဝန္မွာ ကြၽန္မကို ေႏွာင့္ေႏွးေစၿပီး ကြၽန္မအလုပ္လုပ္တာကို ထိခိုက္မယ္လို႔ ထင္ၿပီးေတာ့ မမွန္ကန္တဲ့ အယူအဆကို လက္သင့္ခံခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ျပႆနာေတြကို ရွာေဖြဖို႔၊ ကြၽန္မတို႔ ကိစၥေတြကို ကူေျဖရွင္းေပးၿပီး ျပႆနာေတြကို ျပဳျပင္ဖို႔အတြက္ အလုပ္ရဲ႕ အေသးစိတ္အခ်က္ေတြကို စူးစမ္းတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ တကယ္တမ္းမွာ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ စြမ္းေဆာင္မႈကို တိုးတက္ေစတယ္။ တိုးတက္မႈကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္မလုပ္ဘူး။ ဥပမာ တစ္ခါေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔အလုပ္ကို စစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မတို႔က လူသစ္ေတြကို ခ်စ္ျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္းနဲ႔ ေရေလာင္းမေပးဘဲ သူတို႔အေပၚ ကြၽန္မတို႔ ေတာင္းဆိုတာေတြက ျမင့္လြန္းေနတယ္ဆိုတာ သူက သတိထားမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ လူသစ္ေတြက အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး သူတို႔တာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ၾကေတာ့ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္ပဲ အလုပ္မွာရွိေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မတို႔ ျမင္ႏိုင္ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔က လူသစ္ေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ကိုင္တြယ္ဖို႔အတြက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳၿပီး သူတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သူတို႔တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ရျခင္း အဓိပၸာယ္ကို အသိေပးတယ္။ လူသစ္ေတြကို သူတို႔ရဲ႕ တကယ့္ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို အေျခခံၿပီး အလုပ္ေတြ ခ်ေပးတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူတို႔အေျခအေနေတြက တိုးတက္ၿပီး သူတို႔တာဝန္ေတြကို ပုံမွန္ လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ လမ္းျပမႈက ကြၽန္မတို႔အလုပ္အေပၚ မေကာင္းတဲ့ သက္ေရာက္မႈ မရွိ႐ုံမကဘဲ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ကြၽန္မကို စည္းမ်ဥ္းေတြ ပိုနားလည္ေစတယ္ဆိုတာ ျမင္သြားတယ္။ ဒါေတြအားလုံးက အလုပ္အေပၚ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ လမ္းျပမႈကို လက္ခံျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ေတြပဲ။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈကို လက္ခံတာဟာ အသင္းေတာ္အလုပ္အေပၚ တာဝန္သိတတ္တဲ့ သေဘာထားတစ္ခုပဲ၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ကိုယ္ထားရွိရမယ့္ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုပဲဆိုတာ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။

အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတာ ဆက္လုပ္ဖို႔ တာဝန္ေပးတယ္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔အလုပ္မွာ ကြၽန္မတို႔ကို စစ္ေဆးၿပီး လမ္းျပတဲ့အခါ ကြၽန္မ အတိုက္အခံမျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ရွာေတြ႕တဲ့ ျပႆနာေတြကို အာ႐ုံစိုက္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ တြဲဖက္ေတြနဲ႔အတူ တာဝန္ေတြမွာ ျပႆနာေတြကို တက္တက္ႂကြႂကြေဆြးေႏြးၿပီး အႏွစ္ခ်ဳပ္တယ္။ ကြၽန္မတို႔အလုပ္မွာရွိေနတဲ့ ျပႆနာေတြအေၾကာင္း ပိုၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိလာတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ စြမ္းေဆာင္မႈက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။ ကြၽန္မတို႔ တာဝန္ေတြမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ လမ္းျပမႈကို လက္ခံျခင္း၊ သမၼာတရားအေပၚ လက္ခံတဲ့ သေဘာထားရွိျခင္း၊ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ျခင္းေတြအားျဖင့္သာ တာဝန္ေတြမွာ ရလဒ္ေကာင္းေတြရႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မ တကယ္ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။