လူအများစုသည် ၎င်းတို့၏ အနာဂတ် ခရီးပန်းတိုင်အတွက် သို့မဟုတ် ခဏတာ ပျော်ရွှင်မှုအတွက် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကြသည်။ မည်သည့် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းခြင်းကိုမျှ မကြုံရသေးသည့် သူများအတွက်၊ ကောင်းကင်ဘုံသို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှာ၊ ဆုလာဘ်များ ရရှိရန်အလို့ငှာ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြလေသည်။ ၎င်းတို့သည် စုံလင်စေခြင်းခံရဖို့အလို့ငှာ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခံ သတ္တဝါတစ်ဦး၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန်အလို့ငှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကြခြင်း မဟုတ်ပေ။ ယင်းမှာ လူအများစုသည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို ဖြည့်ဆည်းရန် အလို့ငှာ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ ဝတ္တရားကို ပြည့်စုံစေရန် အလို့ငှာ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ကြခြင်း မဟုတ်ဟု ဆိုရပေမည်။ လူများသည် အဓိပ္ပာယ်ရှိသော အသက်တာများကို နေထိုင်ရန်အလို့ငှာ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခဲလှသကဲ့သို့၊ လူသည် အသက်ရှိသည့်အတွက် သူသည် ဘုရားသခင်အား ချစ်သင့်သည်၊ အကြောင်းမှာ ယင်းသို့ လုပ်ဆောင်ရန်မှာ ကောင်းကင်ဘုံ၏ ဥပဒေသနှင့် ကမ္ဘာမြေကြီး၏ အခြေခံသဘောတရားဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်ပြီး၊ လူ၏ ပင်ကို မွေးရာပါတာဝန် ဖြစ်သည်ဟူ၍ ယုံကြည်သော သူများလည်း မရှိပေ။ ဤသို့ဖြင့် မတူကွဲပြားသော လူအသီးသီးသည် မိမိတို့၏ကိုယ်ပိုင် ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်များကို လိုက်စားကြသော်လည်း၊ ၎င်းတို့ လိုက်စားခြင်း၏ ရည်မှန်းချက်နှင့် ယင်းနောက်ကွယ်ရှိ ကြံရွယ်ချက်တို့သည် အားလုံးအတူတူ ဖြစ်သည်၊ ထို့အပြင် ၎င်းတို့ အများစုအတွက် ၎င်းတို့၏ ကိုးကွယ်ခြင်း ရည်မှန်းချက်များက များစွာ တူညီကြပေသည်။ ပြီးခဲ့သည့် ထောင်ချီနှစ်အချို့တွင်၊ ယုံကြည်သူများစွာ သေဆုံးကြပြီး ဖြစ်သည်၊ များစွာသောသူတို့သည်လည်း သေဆုံးခဲ့ကာ တစ်ဖန် မွေးဖွားကြပြီး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ရှာဖွေသောသူမှာ တစ်ဦး နှစ်ဦးသာ မဟုတ်သကဲ့သို့၊ တစ်ထောင် နှစ်ထောင်ပင် မဟုတ်ဘဲ၊ ဤလူအများစုသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အလားအလာများ သို့မဟုတ် အနာဂတ်အတွက် ၎င်းတို့၏ မွန်မြတ်သော မျှော်လင့်ချက်များအတွက် လိုက်စားကြပေသည်။ ခရစ်တော်ကို ဆည်းကပ်သော သူများသည် အခါကျဲ၍ အလာနည်းလေသည်။ ဘုရားဝတ်၌ မွေ့လျော်သော ယုံကြည်သူ များစွာသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင် ပိုက်ကွန်များတွင် ကျော့မိလျက် သေဆုံးဆဲဖြစ်ကြသကဲ့သို့၊ ထို့အပြင် အောင်မြင်ပြီးသော လူအရေအတွက်မှာ သေးဖွဲ နည်းပါးလှပေသည်။ ယနေ့ထိတိုင် လူများ ရှုံးနိမ့်ရသည့် အကြောင်းရင်းများ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ အောင်မြင်မှု၏ လျှို့ဝှက်ချက်များကို ၎င်းတို့ မသိရှိကြသေးချေ။ ခရစ်တော်ကို ဖွေရှာခြင်းအား စိတ်စွဲလမ်းကြသော သူများသည် ၎င်းတို့၏ ရုတ်ခြည်း ထိုးထွင်းသိမြင်မှု အခိုက်အတန့်ကို မရရှိကြသေးချေ၊ ၎င်းတို့သည် တကယ်ကို မသိကြသောကြောင့်၊ ဤနက်နဲမှုများ၏ အကြောင်းရင်းမှန်ကို စူးစမ်းဖော်ထုတ်ခြင်း မရှိခဲ့ကြသေးပေ။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အားထုတ်ခြင်းတွင် အပတ်တကုတ် အားထုတ်မှုများ ပြုကြသော်လည်း၊ ၎င်းတို့ လျှောက်သော လမ်းကြောင်းသည် တစ်ချိန်က ၎င်းတို့၏ အရင်လူများက လျှောက်ခဲ့သော ရှုံးနိမ့်မှု လမ်းကြောင်း ဖြစ်ပြီး၊ အောင်မြင်မှု လမ်းကြောင်း မဟုတ်ပေ။ ဤသို့ဖြင့် ၎င်းတို့ မည်မျှ ဖွေရှာသည် ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့သည် အမှောင်သို့ ဦးတည်သည့် လမ်းကြောင်းကို လျှောက်ကြသည် မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့ ရရှိသည်မှာ ခါးသက်သော အသီးအပွင့် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ အတိတ်အချိန်ကာလများတွင် အောင်မြင်ခဲ့ကြသော သူများကို အတုယူကြသော လူများသည် နောက်ဆုံးတွင် အခွင့်အလမ်းကောင်း ရရှိကြမည်လော သို့မဟုတ် ဘေးဒုက္ခတွေ့ကြမည်လော ဆိုသည်ကို ကြိုတင်ခန့်မှန်းရန် ခက်ခဲသလောက်ဖြစ်ပေသည်။ သို့ဆိုလျှင် ရှုံးနိမ့်ခဲ့သော သူများ၏ ခြေလှမ်းများနောက် လိုက်လျှောက်ခြင်းဖြင့် ရှာဖွေကြသော သူများအတွက် အလားအလာ မည်မျှ ဆိုးရွားသနည်း။ ၎င်းတို့သည် သာ၍ ကြီးမားသည့် ရှုံးနိမ့်မှု အလားအလာ တစ်ခုတွင် ရှိသည် မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့ လျှောက်သော လမ်းကြောင်းတွင် မည်သည့် တန်ဖိုးရှိသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အချိန်ကို ဖြုန်းနေခြင်း ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ လူများသည် ၎င်းတို့၏ အားထုတ်ခြင်းတွင် အောင်မြင်သည်ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် ရှုံးနိမ့်သည်ဖြစ်စေ၊ တိုတိုပြောရလျှင် ၎င်းတို့ ထိုသို့ဖြစ်ရသည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခု ရှိပြီး၊ ၎င်းတို့၏ အောင်မြင်မှု သို့မဟုတ် ရှုံးနိမ့်မှုကို ၎င်းတို့ သဘောကျ ဖွေရှာခြင်းအားဖြင့် ဆုံးဖြတ်သည် မဟုတ်ပေ။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ အောင်မြင်မှု သို့မဟုတ် ရှုံးနိမ့်မှုသည် လူလျှောက်သော လမ်းကြောင်းအပေါ်တွင် မူတည်သည်