ေက်ာက္က်ီကန္းသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရွိ ေဒသႏၲရအသင္းေတာ္မွ အႀကီးအကဲတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္မ်ားစြာကဲ့သို႔ပင္၊ သခင့္ထံ ယုံၾကည္သူတစ္ဦးအျဖစ္ သူ၏ အႀကီးမားဆုံး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ အသက္ရွင္လ်က္ ခ်ီေဆာင္ခံရရန္၊ သခင့္ကို ဆုံေတြ႕ၿပီး သူႏွင့္အတူ အုပ္စိုးရန္တို႔ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က “၂၀၀၀ ခုႏွစ္၌ သခင္ ျပန္လာမည္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို ယုံၾကည္သူေတြ အသက္ရွင္လ်က္ ခ်ီေဆာင္ခံရမည္” ဆိုသည့္ သတင္းစကားကို ထုတ္ျပန္ၿပီးေနာက္တြင္၊ အရင္ထက္ သူသည္ ပိုမိုစိတ္လႈပ္ရွားကာ စိတ္အားထက္သန္ခဲ့သည္။ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ခ်မႈတို႔ ျပည့္လွ်ံေနေသာ သူသည္ အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တို႔ျဖင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ကာ ေက်ာ္လြန္ၿပီးေနာက္တြင္၊ သူ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ အားလုံးအရာမထင္ျဖစ္ရေခ်ၿပီ။ သူ၏ ဂိုဏ္းခြဲထဲတြင္ မႀကဳံစဖူး ယုံၾကည္ျခင္း ကပ္ဆိုက္ေသာကာလတစ္ခု ျဖစ္ေပၚခဲ့ကာ၊ သူ႔အေနျဖင့္ မွန္ေသာလမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့မိသလား မေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့မိသလားဆိုသည္ကို မေတြးဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ေခ်။ လမ္းေပ်ာက္ကာ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေသာ ေက်ာက္က်ီကန္းႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ေဆာင္ဖက္ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕သည္ ညီအစ္ကိုကူ ဖိတ္ေခၚလာေသာ တရားေဟာဆရာႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ေဆြးေႏြးျငင္းခုံမိၾကသည္။ ဤေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားသည္ ၎တို႔၏ ဂိုဏ္းခြဲအတြင္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၎တို႔ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကသည့္ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ားကို ဗဟိုျပဳခဲ့၏။ ေနာက္ဆုံးတြင္မူ “ေအာင္ျမင္ေသာသူတစ္ေယာက္ဟူသည္ အဘယ္နည္း” “ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ခ်ီေဆာင္ခံရျခင္းဟူသည္ အဘယ္နည္း” ဆိုသည္တို႔ကို ေက်ာက္က်ီကန္း နားလည္လာခဲ့ေလသည္။