လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို နားလည်နိုင်စွမ်း ရှိကြပြီး၊ တူညီသည့်စံနှုန်းများအတွက် ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေရာတွင် တစ်စိတ်တစ်ဝမ်းတည်း လုပ်ဆောင်နိုင်ကာ နိုင်ငံတော်ဆီသို့ သွားရာလမ်းပေါ်တွင် အတူတကွ ရှေ့သို့ တက်လှမ်းနိုင်လိမ့်မည်ဟု ဘုရားသခင်မျှော်လင့်သည်။ မလိုလားအပ်သော အယူအဆများကို စိတ်ကူးရရန် အဘယ်ကြောင့် လိုအပ်မည်နည်း။ ယနေ့အထိ မည်သူ၏ တည်ရှိခြင်းသည် ဘုရားသခင်အဖို့ အလို့ငှာမဟုတ်ဘဲ ဖြစ်ဖူးသနည်း။ ထိုသို့ဖြစ်သဖြင့် ဝမ်းနည်းခြင်း၊ ပူဆွေးခြင်းနှင့် ပင့်သက်ရှိုက်ခြင်းများကို အဘယ်ကြောင့် လိုမည်နည်း။ ယင်းသည် မည်သူ့အတွက်မှ အကျိုးမရှိပေ။ လူတို့၏ ဘဝတစ်ခုလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ လက်များထဲတွင် ရှိနေသည်ဖြစ်ပြီး၊ အကယ်၍ ဘုရားသခင်၏ရှေ့တော်ရှိ ၎င်းတို့၏ သန္နိဌာန်အတွက်သာ မဟုတ်ခဲ့လျှင် အနှစ်သာရမဲ့သော ဤလူ့လောကကြီးထဲတွင် မည်သူသည် အချည်းနှီးသက်သက် နေထိုင်ရန် လိုလိုလားလား ရှိလိမ့်မည်နည်း။ အဘယ်ကြောင့် စိတ်ရှုပ်ခံနေမည်နည်း။ လောကထဲတွင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အပြေးအလွှားသွားနေရင်း ဘုရားသခင်အတွက် မည်သည့်အရာတစ်ခုကိုမှ ၎င်းတို့မလုပ်ဆောင်ပါက၊ ၎င်းတို့၏ဘဝတစ်ခုလုံးကို ဖြုန်းတီးပစ်ရာ ရောက်လိမ့်မည်မဟုတ်လော။ အကယ်၍ သင်၏လုပ်ဆောင်မှုများကို ဖော်ပြရန်ထိုက်သည်ဟု ဘုရားသခင်က မယူဆလျှင်ပင်၊ သင်၏သေခြင်း အခိုက်အတန့်တွင် အားရကျေနပ်ခြင်း အပြုံးတစ်ခုကို သင်မပေးပြီလော။ သင့်အနေဖြင့် အပြုသဘောဆောင်သည့် တိုးတက်မှုရအောင် အားထုတ်သင့်ပြီး အပျက်သဘောဆောင်သည့် ဆုတ်ယုတ်မှုရအောင် အားမထုတ်သင့်ပေ။ ဤသည်မှာ ပိုကောင်းသော လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု မဟုတ်လော။

“နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ ‘စကြဝဠာတစ်ခုလုံးအတွက် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ’ နှင့်သက်ဆိုင်သော နက်နဲမှုများကို အနက်ဖွင့်ဆိုချက်၊ အခန်း (၃၉)” ကို ကောက်နုတ်၍ ဆီလျော်စွာ ပြုပြင်ထားသည်