မီက်ယ္၊ ရွန္ဒုံစီရင္စု

အသင္းေတာ္သည္ ရာထူးေနရာအားလုံးတြင္ရွိသည့္ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို တြဲဖက္တစ္ေယာက္စီ ရွာေစသည့္ အလုပ္အစီအစဥ္တစ္ခု ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ (လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ဦးက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွင့္တြဲဖက္ လုပ္ေဆာင္ရန္)။ ထိုအခ်ိန္၌ ထိုအမႈအရာသည္ ေကာင္းမြန္ေသာ အစီအစဥ္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္မေတြးမိသည္။ ကြၽန္မသည္ အရည္အခ်င္း နည္းပါးသူတစ္ဦးျဖစ္သည့္အတြက္ အသင္းေတာ္ဆိုင္ရာလုပ္ငန္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၿပီးစီးဖို႔ရန္ ကြၽန္မကိုကူညီမည့္သူ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ဦး အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မႏွင့္ ကြၽန္မ၏ တြဲဖက္ျဖစ္လာေသာ အစ္မသည္ အသင္းေတာ္တြင္ အမႈေတာ္ဆိုင္ရာ အလုပ္တို႔ကို အတူတကြ စတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ သူသည္ ကြၽန္မလိုလားသည့္အတိုင္း အရာရာကိုလုပ္ေဆာင္ ျခင္းမရွိ သည္ကို ကြၽန္မတျဖည္းျဖည္းနားလည္လာရၿပီး ကြၽန္မစိတ္ထဲတြင္ စတင္ၿပီးအတားအဆီး ျဖစ္လာသည္။ “ငါ ကိုယ့္ဖာသာလုပ္ရတုန္းက နည္းနည္းအလုပ္ပိုရႈပ္ေပမဲ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ေတြအားလုံးကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေသးတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တြဲဖက္တစ္ေယာက္စီစဥ္တာက အဆင္မေျပဘူး။ သူ႔ကို အလုပ္နည္းနည္း ေပးလုပ္ခိုင္းၿပီး မျပည့္စုံဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ဖာသာပဲလုပ္မွာေပါ့။ ငါ သူ႔ကို အလုပ္ေပးမလုပ္ရင္၊ အင္း သူက ငါ့တြဲဖက္ပဲ။ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြေတာ့ ဝင္ပါခိုင္းသင့္ပါတယ္ေလ။” ထိုသို႔ျဖင့္ ကြၽန္မ စိတ္ထဲတြင္ ပိုပိုၿပီး အတားအဆီးျဖစ္လာသည္။ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ၌ သူမသည္ တစ္စုံတစ္ရာကို ကြၽန္မလုပ္ေဆာင္ ေစလိုသည့္အတိုင္း မဟုတ္ဘဲ လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကို မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ျဖစ္လ်က္ သူ႔အေပၚ အမ်က္ ထြက္မိေလသည္။ “နင္ဘာျဖစ္တာလဲ။ နင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာတာေလ၊ ဘယ္လို လုပ္ၿပီး ဒီအလုပ္ေသးေသးေလးကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏိုင္တာလဲ။ အခုေနာက္ပိုင္းသုံးေလးခါေလာက္မွာ နင့္ကို ေျပာလို႔မရတာ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ နင္က နားကိုမလည္တာလား”။ ထိုသို႔ျပဳၿပီး ေနာက္ ကြၽန္မစိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး စိတ္မသိုးမသန္႔ျဖစ္ေလသည္။ “ငါ့ရဲ႕ေဒါသကို မထိန္းႏိုင္ဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေပါက္ကြဲမိတာလဲ။ ငါ့ဘက္က တစ္ခုခုလြဲေနၿပီလား။” ဟူ၍ မိမိကိုယ္ကိုေတြးေလသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ကြၽန္မသည္ အေျဖရွာဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔လာၿပီး ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ေတာ္ထြက္ တရားကို ေတြ႕ရွိေလသည္။ “ယေန႔ သင္တို႔အား ျပဳထားေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္သည့္ သဟဇာတက်စြာ အတူတကြ အလုပ္လုပ္ျခင္းမွာ ဣသေရလ အမ်ိဳးသားမ်ားအား ေယေဟာဝါ ေတာင္းဆိုခဲ့သည့္ အေစခံျခင္းႏွင့္ အလားတူသည္- သို႔မဟုတ္ပါက သင္တို႔၏ အေစခံျခင္းမွာ ရပ္စဲလိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို တိုက္႐ိုက္ အေစခံၾကသည့္ လူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အနည္းဆုံး အေနျဖင့္ သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ အေစခံျခင္း၌ သစၥာေစာင့္သိမႈႏွင့္ က်ိဳးႏြံနာခံမႈ ရွိႏိုင္စြမ္းရွိရမည့္အျပင္ သင္ခန္းစာမ်ားကို လက္ေတြ႕က်ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ သင္ယူႏိုင္စြမ္းရွိရမည္။...သင္တို႔သည္ ဤကဲ့သို႔ လက္ေတြ႕က်ေသာ သင္ခန္းစာမ်ိဳးမ်ားကို ေလ့လာျခင္း သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းပင္ မရွိပါဘဲလ်က္ ဘုရားသခင္အား အေစခံျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာေနေသးသည္တကား။...အသင္းေတာ္မ်ားတြင္ အလုပ္ လုပ္ေဆာင္ေနခ်ိန္တြင္ သင္သည္ အခ်င္းခ်င္းထံမွ သင္ယူျခင္းမရွိ၊ အခ်င္းခ်င္း ကူညီျခင္းမရွိ၊ အခ်င္းခ်င္း၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေထမိေစျခင္း မရွိပါက၊ သင္ခန္းစာ တစ္ခုတစ္ေလကို သင္မည္သို႔ သင္ယူႏိုင္မည္နည္း။ တစ္စုံတစ္ခုကို ႀကဳံေတြ႕ေသာအခါတိုင္း သင္တို႔၏ အသက္တာမ်ားက အက်ိဳးရရွိႏိုင္ရန္အတြက္ သင္တို႔အခ်င္းခ်င္း မိတ္သဟာယ ျပဳေပးသင့္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားမ်ား အေစခံခဲ့သကဲ့သို႔ အေစခံေလာ့) ၿပီးေနာက္တြင္ ဤအရာကို ေဒသနာတစ္ပုဒ္တြင္ ေတြ႕ရွိေလသည္။ “လူတခ်ိဳ႕သည္ မိမိတို႔၏တာဝန္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ မည္သူႏွင့္မွ်မပူးေပါင္းႏိုင္ေသာ သူမ်ားရွိသည္။ ထိုသူတို႔ကို မည္သူမွ်မခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ေပ။ ယင္းသည္ သူတို႔၏ေမာက္မာျခင္းႏွင့္ဘဝင္ျမင့္ျခင္းကို ေဖာ္ျပသည္။ သူတို႔၌ မည္သည့္သနားၾကင္နာျခင္းႏွင့္ အသိတရားမွ်မရွိသည့္အျပင္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို သတိျပဳမိျခင္း မရွိၾကေပ။ အျခားသူမ်ားကို အထင္အျမင္ေသးတတ္ ၾကသည္။ ထိုအျဖစ္သည္ သနားစရာေကာင္းသည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ ပင္ကိုစိတ္သေဘာထားရွိေသာလူတို႔သည္ အသက္တာမေျပာင္းလဲတတ္ၾကသလို ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္မလားဆိုသည္ကို ေျပာဆိုဖို႔ရန္ပင္ ခက္ခဲလွသည္။ မိမိကိုယ္ကို အမွန္သိျမင္ေသာသူတို႔သည္ အျပစ္ျမင္ျခင္းမ်ားစြာ မရွိဘဲ အျခားသူမ်ားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ျပဳမူဆက္ဆံႏိုင္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ားကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ကူညီေဖးမႏိုင္ၿပီး ထိုသူတို႔အား ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းေသာ သူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ခံစားလာေအာင္ျပဳတတ္ ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္လည္း မွန္ကန္သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဆက္ဆံမႈရွိႏိုင္သည္။ သူတို႔သည္ သနားၾကင္နာတတ္သူမ်ားျဖစ္ၿပီး သနားၾကင္နာတတ္သူမ်ားသာလွ်င္ ဘုရားသခင္အတြက္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ ရွိကာ အျခားသူမ်ားႏွင့္ သဟဇာတရွိစြာအသက္ရွင္ႏိုင္သည္သာမက သူတို႔၏တာဝန္ကို ျပည့္ျပည့္ဝဝၿပီးစီး တတ္ၾကသည္။” (အထက္အရပ္မွ မိတ္သဟာယျပဳျခင္း) ထိုသို႔ေသာ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ဤေဒသနာအားျဖင့္ ရာထူးေနရာအားလုံးတြင္ရွိသည့္ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို တြဲဖက္တစ္ေယာက္စီရွာေစသည့္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ကြၽန္မနားမလည္ခဲ့ေၾကာင္း ေနာက္ဆုံး၌ ကြၽန္မ ေတြ႕ျမင္ေလသည္။ ထိုေနာက္မွသာ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးၿငိမ္လာၿပီး ထိုအမႈကို ေသခ်ာစြာေတြးဆေလသည္။ အမွန္တကယ္တြင္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ထဲမွ ဤလိုအပ္ခ်က္သည္ ကြၽန္မ၏အရည္အခ်င္းႏွင့္အေတြ႕အႀကဳံ နည္းပါးမႈေၾကာင့္သာမကပဲ သမၼာတရားကို က႑ေပါင္းစုံမွ နားလည္သေဘာေပါက္ျခင္း အားနည္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မတို႔သည္ အသင္း၏လုပ္ငန္း က႑အားလုံးကို မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္အျဖစ္ ယူေဆာင္၍မရေပ။ သို႔ျဖစ္၍ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၏အကူအညီအားျဖင့္ အသင္းေတာ္၏အလုပ္ က႑ေပါင္းစုံကို သာ၍ေကာင္းမြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ျခင္းငွာ မိမိတို႔၏အားနည္းခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔အတြက္ အခ်င္းခ်င္း၏အားသာခ်က္မ်ားကို သင္ယူႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား ကြၽန္မတို႔၏ သေဘာသဘာဝသည္ အလြန္ေမာက္မာၿပီး ဩဇာအာဏာကို လိုလားကာ အရာရာ၌ အျမင့္ဆုံးအာဏာကို ရလိုတတ္ၾကသည္။ အသင္းေတာ္၏အလုပ္ကိုထိခိုက္ေစႏိုင္သည့္ ဤကဲ့သို႔ တစ္ခ်က္လႊတ္အာဏာဆန္ဆန္၊ မစဥ္းမစား၊ မဆင္မျခင္လုပ္ေဆာင္မႈတို႔ကို တြဲဖက္တစ္ေယာက္၏ ႀကီးၾကပ္မႈ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မႈတို႔ျဖင့္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ပါသည္။ ကြၽန္မတို႔သည္ မွန္ကန္ေသာလူ႔သေဘာျဖင့္ သမၼာတရားထဲသို႔ဝင္ေရာက္လွ်င္ သာ၍ ေကာင္းေသာစြမ္းေဆာင္မႈကိုျပဳႏိုင္သည္။ တူညီေသာေျခလွမ္း၌ ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ လည္းေကာင္း၊ နားလည္မႈ အျပန္အလွန္ရရွိျခင္းငွာ သမၼာတရား၌ မည္ကဲ့သို႔မိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သမၼာတရားအတြက္ ဆက္ကပ္ႏိုင္ေစရန္လည္းေကာင္း သင္ယူ ႏိုင္သည္။ ထိုအခါမွသာ အသင္းေတာ္လုပ္ငန္းႏွင့္မိမိတို႔၏ကိုယ္တိုင္ အသက္တာအတြက္ ကြၽန္မတို႔အလုပ္၌ သဟဇာတရွိစြာပူးေပါင္းျခင္းသည္ အလြန္အေရးပါေၾကာင္းကို ကြၽန္မ သိျမင္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအမႈအရာအားလုံး၌ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ကြၽန္မလုံးဝမရွာေဖြခဲ့ေပ။ လုပ္ငန္းထဲတြင္ ပူးေပါင္းျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္မသင္ယူႏိုင္ေသာလက္ေတြ႕သင္ခန္းစာမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္မိခဲ့ေပ။ ကြၽန္မသည္ အသင္းေတာ္၏အစီအစဥ္ေၾကာင့္သာ သူႏွင့္အတူ စိတ္မပါစြာလုပ္ေဆာင္ခဲ့ရသည္။ အနည္းငယ္ေသာ အမႈကိစၥမ်ားကို သူေကာင္းေကာင္း မကိုင္တြယ္ႏိုင္သည္ႏွင့္တၿပိဳက္နက္ သူ႔ကို ဆူၿပီး ေဒါသထြက္မိေလေတာ့သည္။ ကြၽန္မသည္ မိမိ၏အားသာခ်က္မ်ားကို သူမ၏အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အၿမဲႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး သူမသည္ မိမိကဲ့သို႔ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဟူ၍ စိတ္ထဲခံစားလ်က္ေနတတ္သည္။ ကြၽန္မသည္ သူ၏အားသာခ်က္မ်ားႏွင့္ ေကာင္းကြက္မ်ား ကိုမေတြ႕ျမင္တတ္ေပ။ အသင္းေတာ္၏အစီအစဥ္ကိုပင္ ကြၽန္မဆန္႔က်င္လာသည္။ ကြၽန္မသည္ အမွန္တကယ္ပင္ အလြန္ေမာက္မာၿပီး မိမိကိုယ္ကိုသတိမမူဘဲ သနားၾကင္နာမႈႏွင့္ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔သည္ ကြၽန္မ၌ အနည္းငယ္မွ်ပင္ မရွိေပ။ ကြၽန္မ၌ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ႏွလုံးသား လုံးဝမရွိသလို ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ သည္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း ကြၽန္မႏွင့္ မထိုက္တန္ေပ။

ထိုအရာမ်ားကို နားလည္ၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္ထံသို႔ ကြၽန္မဤသို႔ဆုေတာင္းပါသည္။ “အို ဘုရားသခင္ အျခားလူမ်ားႏွင့္ သင့္တင့္လိုက္ဖက္စြာ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ ကြၽန္မ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္းကို သိျမင္ေစတဲ့၊ ကိုယ္ေတာ္အတြက္ ကြၽန္မ အမႈေတာ္ထမ္းေဆာင္ရာမွာ ကြၽန္မရဲ႕ မာနႀကီးၿပီး သနားစရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို သိျမင္ေစတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ဖြင့္ျပျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ ယေန႔မွစ၍ ကိုယ္ေတာ့္ ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ ႏွလုံးသားအားေစာင့္ထိန္းရန္ ကြၽန္မလိုလားပါ၏။ မိမိကိုယ္ကို မေျမႇာက္ပင့္ေတာ့ဘဲ အသင္းေတာ္၏ လိုလားခ်က္အေပၚ အာ႐ုံစိုက္ပါမည္။ လုပ္ငန္း၌ ကြၽန္မ၏အစ္မႏွင့္ ပူးေပါင္းရာတြင္ သူ႔ကိုေဖးမလ်က္ သူ႔ထံမွ သင္ယူပါမည္။ မိမိကိုယ္တိုင္၏အသက္တာကို အာ႐ုံစိုက္လ်က္ သမၼာတရားႏွင့္ သနားၾကင္နာျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ သူျဖစ္လာရန္ ရွာေဖြကာ ကိုယ္ေတာ္၏ႏွလုံးေတာ္ကို ေက်နပ္အားရေစျခင္းငွာ မိမိ၏တာဝန္ကို အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္ပါမည္။”