က်န္းလိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ကြၽန္မ ဘဝအတြက္ ႀကီးမားသည့္ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ထိုႏွစ္မွာ ကြၽန္မ အမ်ိဳးသားက မေတာ္တဆကားတိုက္မႈျဖစ္ၿပီး အိပ္ရာထဲ လဲသြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္က ငယ္ေသးၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ မိသားစုအတြက္ ခက္ခဲသည့္ အခ်ိန္ကာလပင္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မအတြက္ အလြန္ ခက္ခဲသည္။ မည္သို႔ ျဖတ္သန္းရမည္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ မသိခဲ့ပါ။ ထို႔ေနာက္မွာ ကြၽန္မ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မတို႔ ဘဝမ်ားကို ေပးဆပ္ရမည္၊ ကြၽန္မတို႔ ကံၾကမၼာမ်ားက သူ႔လက္ထဲမွာရွိသည္၊ ေကာင္းမြန္သည့္ ကံၾကမၼာရွိဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ယုံၾကည္ရမည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၿပီး ကြၽန္မ သိခဲ့ရပါသည္။ ကြၽန္မ မွီခိုႏိုင္သည့္အရာတစ္ခုကို ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့ရသည္ဟု ခံစားရပါသည္။ အစည္းအေဝးမ်ားကို ကြၽန္မ ပုံမွန္ စတက္ခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၿပီး ဆုေတာင္းဖို႔ ကြၽန္မ ကေလးမ်ားကို ေခၚသြားသည္။ သိပ္မၾကာမီတြင္ အသင္းေတာ္မွာ ကြၽန္မ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြၽန္မ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးေကာက္ခံခဲ့ရၿပီး ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မက “ငါက ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ကို အသစ္ျဖစ္ေနတာေတာင္ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတယ္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားရမွာ ငါ ေတာ္မွျဖစ္မယ္။ ငါ့တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ၿပီး ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန လုပ္ရမယ္။ ဒါဆိုရင္ ငါ ေသခ်ာေပါက္ ကယ္တင္ခံရမွာပဲ။” ဟု ကြၽန္မ မိမိဘာသာ ေတြးမိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ စဥ္းစားမိသည္က ကြၽန္မ တာဝန္မွာ ေတာ္ေတာ္ကို တြန္းအားျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဧဝံေဂလိတရားေဟာၿပီး မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရင္းႏွင့္ ကြၽန္မ၏အခ်ိန္အမ်ားစုကို ကုန္ဆုံးေစခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္မႈကို ဆန႔္က်င္ၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားက အသေရဖ်က္ၿပီး ေလွာင္ေျပာင္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ နည္းနည္း အားေလ်ာ့လာေသာ္လည္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ျခင္းကို မရပ္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ အမ်ိဳးသားလည္း ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ၏တာဝန္ကိုလည္း စတင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ဤသည္က ကြၽန္မ အလြန္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေစခဲ့သည္။ “ကြၽန္မတို႔ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ ေပးဆပ္မႈေတြ လုပ္သေ႐ြ႕ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးကို ကြၽန္မတို႔ ခံစားရမွာပဲ။” ဟု ကြၽန္မ ေတြးထင္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မက ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခ ေပးဆပ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ကြၽန္မ ေသခ်ာေပါက္ ခံရမည္ဟု ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ေျပာသည္ကို ၾကားရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ အလုပ္လုပ္ဖို႔ အမ်ားႀကီးပိုၿပီး တြန္းအား ရခဲ့သည္။

၂၀၁၂ခုႏွစ္၏ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မ ရင္ဘတ္မွာ အနည္းငယ္ နာသည့္ အဖုတစ္ခု ေတြ႕သည္။ အေရးႀကီးသည့္အရာ တစ္ခုခုျဖစ္ေနမည္ကို ကြၽန္မ စၿပီး စိုးရိမ္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ေနာက္တြင္ “မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အသင္းေတာ္မွာ ငါ့တာဝန္ကို ေန႔တိုင္း ထမ္းေဆာင္တာပဲ။ ဘုရားသခင္အတြက္ တကယ္ ေပးဆပ္မႈေတြ လုပ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္အေပၚ ဘုရားသခင္က အဲဒီလို လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကြယ္ကာမႈနဲ႔ ငါ အရမ္းႀကီး နာမက်န္းျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။” ဟု ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ စဥ္းစားရင္း ကြၽန္မ၏ ပူပန္မႈမ်ားက ေပ်ာက္သြားၿပီး ခါတိုင္းကဲ့သို႔ ကြၽန္မ တာဝန္ကို ဆက္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ယုံၾကည္သူမ်ားအေပၚ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈက ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ပို၍ ပို၍ ဆိုးလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အမ်ိဳးသားႏွင့္ ကြၽန္မက ဧဝံေဂလိျဖန႔္ေဝျခင္းေၾကာင့္ ေဒသတြင္းမွာ လူသိမ်ားၾကၿပီး အဖမ္းဆီးခံရမည့္ အႏၲရာယ္ကို အၿမဲတမ္း ႀကဳံေနရသည္။ ကြၽန္မတို႔ တာဝန္ကို ဆက္ၿပီး ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေစရန္ အိမ္ကေန ထြက္ခဲ့ၾကၿပီး အေဝးႀကီးကို ေျပာင္းခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ရင္ဘတ္က အဖုက ႀကီးလာသည္ကို ေတြ႕ရၿပီး ေရာဂါ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနမွာကို ကြၽန္မ စိတ္ပူမိသည္။ သို႔ေသာ္ မေကာင္းသည့္အရာမ်ား တစ္ခုမွ်မျဖစ္သည္မွာ ႏွစ္ခ်ီေနၿပီး ဘုရားသခင္ကလည္း ကြၽန္မကို ေသခ်ာေပါက္ ကာကြယ္ေနသည္ဟု စဥ္းစားမိသည္။ ကြၽန္မက မိမိတာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ပိုၿပီး ေပးဆပ္မႈမ်ားျပဳေနသေ႐ြ႕ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို သနားညႇာတာမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အရမ္းႀကီး နာမက်န္းျဖစ္မည္ မဟုတ္ဟု တြက္လိုက္သည္။

၂၀၁၈ခုႏွစ္မွာ ကြၽန္မ စၿပီး ေနမေကာင္း ျဖစ္လာသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ အမ်ိဳးသားက ကြၽန္မကို ေဆးစစ္ဖို႔ ေခၚသြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ရင္ဘတ္က အဖုက ငန္းဥေလာက္ ႀကီးလာေနၿပီး‌ အေျခအေန မေကာင္းဟု ဆရာဝန္ကေျပာသည္။ ခ်က္ခ်င္း ခြဲစိတ္သည္က အလြန္ အႏၲရာယ္မ်ားၿပီ မခြဲစိတ္ႏိုင္မီတြင္ အဖုကို ေသးသြားေစရန္ဟု ဓာတုကုထုံး ဦးစြာယူရမည္ဟု ေျပာသည္။ “အေျခအေန မေကာင္းပါ၊” “ဓာထုကုထုံးယူရမည္” ဆိုသည့္စကားမ်ားကို ၾကားသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အလြန္ ထိတ္လန႔္သြားသည္။ “ကင္ဆာရွိတဲ့သူေတြပဲ ဓာထုကုထုံးယူရတာ။ ငါ့မွာ ကင္ဆာရွိေနၿပီလား။ ငါ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ေသရေတာ့မွာလား” ဟု ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ ကြၽန္မ ယုံကို မယုံႏိုင္ခဲ့ပါ။ ေဆး႐ုံ ေလွ်ာက္လမ္းမွာရွိသည့္ ခုံရွည္ေပၚကို ကြၽန္မ ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ငိုခ်လိုက္မိသည္။

ကြၽန္မ အမ်ိဳးသားက ကြၽန္မကို “ဒီ အစပိုင္း စစ္ေဆးခ်က္က ေသခ်ာေပါက္ မွန္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ မနက္ျဖန္က်ရင္ ေနာက္ေဆး႐ုံတစ္ခုမွာ သြားစစ္ၾကမယ္” ဟု ေျပာလ်က္၊ ႏွစ္သိမ့္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလသည္။

ေနာက္ေန႔မွာ ေနာက္ထပ္ေဆး႐ုံတစ္ခုကို ကြၽန္မတို႔ သြားၾကၿပီး ကြၽန္မကို အသားတစ္ရွဴးစစ္ေပးသည္။ ကြၽန္မ အေျခအေနက ဆိုးေနၿပီး ယင္းမွာ ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဆရာဝန္က ကြၽန္မ အမ်ိဳးသားကိုေျပာသည္။ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ေစာင့္၍မျဖစ္ေတာ့သကဲ့သို႔၊ ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ ခြဲစိတ္ခံရမည္ဟု သူကေျပာသည္။

သူ ထိုကဲ့သို႔ ေျပာသည္ကို ၾကားရသည့္အခါမွာ ကြၽန္မ လုံးဝ ေပ်ာ့ေခြသြားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ႏွလုံးသားက ေအးခဲသြားသည္။ “ဒါ တကယ္ပဲ ကင္ဆာလား။ လူေတြက ကင္ဆာျဖစ္ၿပီး ေသၾကတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ငါက ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲ။” ဟု ကြၽန္မ စဥ္းစားမိသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္တြင္ “မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ငါက ယုံၾကည္သူ ျဖစ္လာကတည္းက အၿမဲတမ္း တာဝန္ ထမ္းေဆာင္တယ္၊ ေပးဆပ္မႈေတြ လုပ္တယ္၊ ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခ ေပးဆပ္တယ္၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္တာ၊ အသေရ ဖ်က္တာေတြ၊ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္တာ၊ လိုက္ဖမ္းတာေတြကို ေတာင့္ခံခဲ့တယ္။ ငါ့တာဝန္အေပၚ ဘယ္အရာကမွ အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစခဲ့ဘူး။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ငါ ကင္ဆာျဖစ္ရတာလဲ။ ဒါဆိုရင္ ငါက ကယ္တင္ခံရၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လုံးဝ မရွိေတာ့တဲ့ အဓိပၸာယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ငါ့ရဲ႕ ေပးဆပ္မႈေတြက အလဟႆျဖစ္သြားၿပီလား။” ဟု စဥ္းစားမိသည္။ ကြၽန္မ အင္မတန္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့သည္။

ထိုေန႔ည အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲရင္း လူးလွိမ့္ေနၿပီး တစ္ေမွးမွ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ အေျဖရွာ၍ကို မရႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ကို အသုံးေတာ္ခံခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ မည္သို႔မ်ား ကြၽန္မက အရမ္းနာမက်န္းျဖစ္သြားရသနည္း။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို အဘယ့္ေၾကာင့္ မကာကြယ္သနည္း။ ထိုေနာက္မွာ အခ်ိန္ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ ကြၽန္မခံယူရမည့္ ခြဲစိတ္မႈကို စဥ္းစားမိသည္။ ေအာင္ျမင္ျခင္း ရွိမရွိ ဆိုသည္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ မသိခဲ့ပါ။... ကြၽန္မ လုံးဝကို ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ “ခ်စ္လွစြာေသာ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ အခုအခ်ိန္မွာ အရမ္း စိတ္ေသာက ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကို ဘယ္လို ျဖတ္သန္းရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ မသိပါဘူး။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစၿပီး လမ္းျပေတာ္မူပါ...” ဟု ဘုရားသခင္ဆီကို ကြၽန္မ တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ လူသားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေနာက္ဆုံး လိုအပ္ခ်က္ ဆယ့္တစ္ခုကို ဖတ္ခဲ့ပါသည္။ “၅။ ငါ့အတြက္ ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာႏွင့္အတူ အစဥ္အၿမဲ အလြန္ သစၥာေစာင့္သိၿပီးသည့္တိုင္ မက်န္းမာမႈ၊ ဆင္းရဲမႈႏွင့္ သင္၏ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၏ စြန႔္ပစ္ျခင္းတည္းဟူေသာ ညႇဥ္းဆဲမႈကို သင္ ခံရပါက၊ သို႔မဟုတ္ ဘဝတြင္ အျခား ကံအေၾကာင္းမလွသည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို သင္ ႀကံ့ႀကံ့ခံရပါက၊ ငါ့အတြက္ သင္၏ သစၥာေစာင့္သိျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ ဆက္ရွိဦးမည္ေလာ။ ၆။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲက သင္ စိတ္ကူးထားသည့္ မည္သည့္အရာကမွ် ငါ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အရာႏွင့္ တစ္ထပ္တည္းမျဖစ္ပါက၊ သင္၏ အနာဂတ္လမ္းေၾကာင္းကို သင္ မည္သို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလိမ့္မည္နည္း။ ၇။ သင္ ရရွိဖို႔ ေမွ်ာ္လငင့္ခဲ့သည့္ အရာမ်ား တစ္ခုကိုမွ် သင္ မရရွိပါက၊ သင္သည္ ငါ၏ ေနာက္လိုက္အျဖစ္ ဆက္လက္ရွိႏိုင္မည္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အလြန္ႀကီးေလးေသာ ျပႆနာတစ္ခု- သစၥာေဖာက္ျခင္း (၂)) ဤလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားရင္းႏွင့္ ဤေရာဂါက ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ သူ႔အေပၚ အမွန္တကယ္ သစၥာရွိ မရွိ၊ သူ႔ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္မခ်စ္ကို ၾကည့္ဖို႔ ကြၽန္မကို စမ္းသပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ေယာဘက သူ႔၏ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္အခ်ိန္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ သူ႔၏ ပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္းမ်ား၊ သူ႔သားသမီးမ်ားကို ဆုံးရႈံးရသည္။ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အနာစိမ္းမ်ားေပါက္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သူ နားမလည္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို အျပစ္တင္ဖို႔ထက္ သူ႔ကိုယ္သူသာ က်ိန္ဆဲခဲ့ၿပီး၊ ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္၏ အမည္နာမကို သူ ခ်ီးက်ဴးေထာမနာျပဳခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္အေပၚ သူ႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းကို ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ၿပီး ဆက္ၿပီး နာခံျခင္း ရွိခဲ့သည္။ စာတန္ေရွ႕မွာ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အေထာက္အပံ့မ်ားကို အမ်ားႀကီး ခံစားခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ကြၽန္မ လုံးဝ နားမလည္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မမွာ ကင္ဆာရွိေနသည္ကို သိလိုက္ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက ကယ္တင္မခံရႏိုင္ေတာ့သကဲ့သို႔၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ဟု ထင္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အထင္လြဲၿပီး အျပစ္တင္ခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယုံၾကည္လာခဲ့ၿပီး အနစ္နာခံမႈမ်ားစြာ လုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ နာမက်န္းမျဖစ္ေစရန္ တားဆီးသင့္သည္ဟု ထင္ခဲ့မိသည္။ ကြၽန္မ၏ ေပးဆပ္မႈမ်ား အားလုံးက ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားျခင္း သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစဖို႔ လုပ္ခဲ့ျခင္းတို႔မွ ျဖစ္လာျခင္း မဟုတ္သည္ကို ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္သည့္အခါမွသာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရပါသည္။ ဤအရာမ်ားက ေကာင္းခ်ီးမ်ား ရဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေရာက္ဖို႔ အတြက္ ျဖစ္ပါသည္- ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူ လုပ္ေနခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္အတြက္ သစၥာရွိမႈႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းမ်ားအားလုံးက စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းက လုံးလုံး ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈ မရွိခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ တကယ္ကို နာက်င္ေစၿပီး စိတ္ပ်က္ေစခဲ့ပါသည္။

ထိုေနာက္မွာ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ရပါသည္။ “လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံးထဲမွ အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ မ်က္လုံးထဲ၌ ဂ႐ုစိုက္မခံရသူဟူ၍ မည္သူရွိသနည္း။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းထားျခင္း အလယ္၌ မေနထိုင္သူ မည္သူရွိသနည္း။ လူသား၏ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ ေ႐ြးခ်ယ္ခ်က္ျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္သေလာ။ လူသားသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထား သေလာ။ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ ေသျခင္းတရားကို ေအာ္ေခၚၾက ေသာ္လည္း၊ ၎သည္ သူတို႔ထံမွ ေဝးကြာေန၏။ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ ဘဝတြင္ ႀကံ့ခိုင္၍ ေသျခင္းတရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူမ်ား ျဖစ္လိုၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔အား ေသျခင္းတရား၏ အသူတစ္ရာ နက္ေသာေခ်ာက္ထဲသို႔ ထိုးဆင္းေနရင္း ၎တို႔၏ေသဆုံးျခင္း ေန႔ရက္သည္ ၎တို႔သတိမထားမိခင္ ခ်ဥ္းကပ္လာေန၏။ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ ေကာင္းကင္သို႔ ၾကည့္၍ ေလးေလးပင္ပင္ သက္ျပင္းခ်ၾက၏။ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ သည္းထန္စြာငိုေႂကြး၍ ေအာ္ျမည္ ရႈိက္ငိုၾက၏။ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ စမ္းသပ္မႈမ်ားအၾကား လဲၿပိဳၾကၿပီး မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ စုံစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္း၏ အက်ဥ္းသားမ်ား ျဖစ္သြားၾက၏။ ငါ့အား ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ခြင့္ျပဳရန္ ငါသည္ ကိုယ္တိုင္ေပၚထြန္းလာျခင္း မရွိေသာ္လည္း၊ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ ၎တို႔ကို ငါ ဒဏ္ခတ္မည္ ဟုလည္းေကာင္း၊ ၎တို႔ကို ငါအဆုံးစီရင္မည္ ဟုလည္းေကာင္း လြန္စြာေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ ငါ့၏မ်က္ႏွာကို ျမင္ရန္ ေၾကာက္ၾက၏။ လူသားသည္ ငါ့ကို အမွန္တကယ္ သိသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ မသိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၁၁)) လူသား၏ ဇာတိကပတိႏွင့္ ဝိညာဥ္၏ အရင္းအျမစ္က ဘုရားသခင္ဆီမွာရွိသည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မကို ျပသခဲ့ပါသည္။ ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းက ဘုရားသခင္၏ လက္ထဲမွာ ရွိၿပီး ကြၽန္မတို႔မွာ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္မရွိပါ။ ဖန္ဆင္းခံမ်ားအေနႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္မ်ားအေပၚ ကြၽန္မတို႔ နာခံသင့္သည္။ ဤသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး၊ ကြၽန္မ ေသျခင္းကို သိပ္မေၾကာက္မိေတာ့ပါ။ ကြၽန္မ တိတ္တဆိတ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ “ငါ့ ခြဲစိတ္မႈက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ၊ ငါ အသက္ရွင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေသသည္ျဖစ္ေစ ငါ့အသက္ကို ဘုရားသခင္ဆီကို လႊဲေျပာင္းေပးထားၿပီး သူ႔ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကို နာခံပါတယ္။” ဟု ျဖစ္ပါသည္။

ကြၽန္မ နာခံၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကြၽန္မ ႏွလုံးသားထဲမွာ အမ်ားႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသြားခဲ့သည္။ ခြဲစိတ္ခန္းကို ကြၽန္မကို ေခၚသြားသည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ အဆက္မျပတ္ ဆုေတာင္းေနခဲ့သည္။ ခြဲစိတ္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ေတာ္ေတာ္ကို အဆင္ေျပေသာ္လည္း၊ အေျခအေန မည္သို႔ျဖစ္မည္ကို သိဖို႔ ဖယ္ရွားထားသည့္ အဖုကို စမ္းသပ္ရဦးမည္ ဟု ဆရာဝန္က ေျပာသည္။ “ဘုရားသခင္က ငါ့ကို ကာကြယ္ေပးေနတာေၾကာင့္ ခြဲစိတ္မႈက ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပသြားတာပဲ” ဟု ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ အျခားလူနာမ်ားက ခြဲစိတ္မႈၿပီးသြားသည့္အခါ၊ ေတာ္ေတာ္ကို အားေလ်ာ့ၿပီး စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မကေတာ့ ေနေကာင္းၿပီး စိတ္႐ႊင္လန္းေနသည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရသည္။ ကြၽန္မ၏ လူနာေဆာင္ထဲက လူမ်ားက ကြၽန္မက ခြဲစိတ္ခံထားရသည္ႏွင့္ လုံးဝ မတူပါဟု ေျပာၾကသည္။ ထိုအတြက္ ကြၽန္မ ႏွလုံးသားထဲကေန ဘုရားသခင္ကို အဆက္မျပတ္ ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ “လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္ႏွစ္က ဒီအခဲကို ငါ့ရင္ဘတ္မွာ ေတြ႕ခဲ့တာ။ ဒါက ကင္ဆာသာဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ အေျခအေနဆိုးေနတာ ၾကာေနေလာက္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ငါ လုံးဝ ေနထိုင္ မေကာင္းမျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဒါ ကင္ဆာမဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ ဟုတ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘုရားသခင္က အနႏၲတန္ခိုးရွိၿပီး သူက အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာ ငါယုံၾကည္တယ္။” ဟုလည္း ကြၽန္မ ေတြးမိေသးသည္။ အခ်ိဳ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက သူတို႔ ေတာ္ေတာ္ နာမက်န္းျဖစ္သည့္အခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ကို အားကိုးခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အံ့ဖြယ္လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို သက္ေသခံခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ယခင္က ၾကားဖူးသည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အတြက္ အၿမဲတမ္း ေပးဆပ္မႈမ်ားျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မကို သူ ေသခ်ာေပါက္ ကာကြယ္မည္ ျဖစ္သည္။

သုံးရက္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျပည့္ႏွင့္ ေဆးအေျဖကို သြားၾကည့္ခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အားလုံး ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ရသည္။ ယင္းက တကယ္ကို ကင္ဆာျဖစ္ေနေလသည္။

ကြၽန္မ ထိုေနရာမွာသာ မလႈပ္မယွက္ႏွင့္ ထိုင္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ထပ္ခါထပ္ခါ ငိုရင္း၊ ေဆးအေျဖကိုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ၿပီး ထပ္ခါထပ္ခါ ဖတ္ေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ထိန္းလိုက္သည္။ “ငါ့ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဖယ္ရွားဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္က ဒီ ေရာဂါကို အသုံးျပဳေနတာလား။ ဘုရားသခင္ကို အေစခံဖို႔ေတာင္မွ ငါ အရည္အခ်င္း မျပည့္မီေတာ့ဘူးလား။ ငါ ဘုရားသခင္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံတာေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီး မိုးထဲေလထဲၾကားမွာ ဧဝံေဂလိေဟာေျပာခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ဒါေတြကို တစ္ခုမွ မမွတ္မိဘူးလား။ ဘုရားသခင္အေပၚ ငါ့ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈက ဒီလိုမ်ိဳး အဆုံးသတ္ သြားမွာလား။” ဟု မိမိဘာသာ ေတြးမိသည္။ ကြၽန္မ ပို၍ ပို၍ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လာၿပီး၊ အားအင္မ်ား လုံးဝ ေလ်ာ့လာသကဲ့သို႔ ခံစားခဲ့ရသည္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ မစားခ်င္ မေသာက္ခ်င္ေတာ့သကဲ့သို႔၊ စကားပင္ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါ။ ဆရာဝန္က ကြၽန္မကို အာဟာရဆိုင္ရာ ျဖည့္စြက္ေဆးမ်ားကို ေသာက္ၿပီး ပိုၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႔ ေျပာသည္။ “ငါက ေသမိန႔္က်ေနၿပီသား။ အာဟာရ ျဖည့္စြက္ေဆးေတြနဲ႔ ေလ့က်င့္ခန္းက ဘာထူးမွာလဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါက အေႏွးနဲ႔ အျမန္ ေသမွာပဲေလ။” ဟု ေတြးမိသည္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ဖိစီးၿပီး “ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူတို႔ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိခင္မွာ နာမက်န္းျဖစ္ၾကၿပီး ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေနျပန္ေကာင္းသြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါက ဘုရားသခင္အေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းရွိၿပီးကတည္းက ေန႔တိုင္း ငါ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့တာ။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ငါက ကင္ဆာျဖစ္ရတာလဲ။ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံတာေတြက ကယ္တင္ျခင္းရဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ လက္မွတ္ပဲလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ကြၽန္မက ကယ္တင္မခံရ႐ုံတင္မကဘဲ ကင္ဆာနဲ႔ ေသရေတာ့မယ္။” ဟု ဆက္တိုက္ ေတြးေနမိသည္။ ကြၽန္မ၏ ဘုရားသခင္အေပၚ အျပစ္တင္ခ်င္သည့္ ခံစားခ်က္ႏွင့္ အထင္လြဲမႈမ်ားက ကြၽန္မထံမွ အထိန္းအကြပ္မရွိ အန္ထြက္လာခဲ့သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနရင္း၊ “ခ်စ္လွစြာေသာဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ကို နာက်င္ေနရပါတယ္။ နာမက်န္းျဖစ္ေနၿပီး ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ နားမလည္ပါဘူး။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစၿပီး ကိုယ္ေတာ့္အလိုေတာ္ကို နားလည္ ေစေတာ္မူပါ။” ဟု ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ေျပာခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ရပါသည္။ “လူမ်ားအားလုံးအတြက္၊ စစ္ေဆးျခင္းသည္ ေဝဒနာျပင္းထန္ၿပီး၊ လက္ခံရန္ အင္မတန္ ခက္ခဲသည္- သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္သည္ လူသားထံ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ေပၚလြင္ေစၿပီး၊ လူသားအတြက္ သူ၏သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို လူသိရွင္ၾကား ျဖစ္ေစကာ၊ သာ၍ ဉာဏ္အလင္းပြင့္ျခင္းကို ေပးၿပီး၊ သာ၍ စစ္မွန္ေသာ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔ကို ေပးသည္မွာ စစ္ေဆးျခင္း အေတာအတြင္းတြင္ ျဖစ္သည္။ အမွန္တရားမ်ားႏွင့္ သမၼာတရားၾကား ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ သူသည္ လူသားကို သူကိုယ္တိုင္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ သာ၍ ႀကီးမားေသာ အသိပညာႏွင့္ သမၼာတရားကို ေပးၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သာ၍ ႀကီးမားသည့္ သိနားလည္ျခင္းကို လူသားအား ေပး၏၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္အေပၚ သာ၍စစ္မွန္ၿပီး သာ၍ျဖဴစင္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိေစရန္ လူသားကို အခြင့္ေပးေလသည္။ ယင္းမွာ စစ္ေဆးျခင္းကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ ဘုရားသခင္၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။ လူသား၌ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအားလုံးသည္ ကိုယ္ပိုင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အေရးပါမႈတို႔ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သည္ အဓိပၸာယ္မရွိေသာအမႈကို မလုပ္ေဆာင္သကဲ့သို႔၊ လူသားအဖို႔ အက်ိဳးမရွိသည့္ အမႈကိုလည္း မလုပ္ေဆာင္ေပ။ စစ္ေဆးျခင္းဟူသည္မွာ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေမွာက္မွ လူတို႔အား ဖယ္ရွားျခင္းကို မဆိုလိုသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔ကို ငရဲတြင္ ဖ်က္ဆီးျခင္းကိုလည္း မဆိုလိုေပ။ ယင္းထက္၊ စစ္ေဆးျခင္း အေတာအတြင္းတြင္ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲျခင္း၊ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ သူ၏ အျမင္ေဟာင္းမ်ားကို ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ဘုရားသခင္ အတြက္ သူ၏ခ်စ္ျခင္းကို ေျပာင္းလဲေပးျခင္းႏွင့္ သူ၏ဘဝတစ္ခုလုံး ေျပာင္းလဲေပးျခင္းတို႔ကို ဆိုလိုသည္။ စစ္ေဆးျခင္းသည္ လူသားအား စစ္မွန္ေသာ စစ္ေဆးမႈတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္မွန္ေသာ ေလ့က်င့္မႈပုံစံတစ္ခု ျဖစ္ကာ၊ စစ္ေဆးျခင္း အေတာအတြင္းတြင္သာ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ၎၏ ပင္ကိုလုပ္ငန္းတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စစ္ေဆးျခင္းကိုႀကဳံေတြ႕ျခင္းအားျဖင့္သာ လူသားသည္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သည္) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ နားလည္ေအာင္ ကူညီေပးသည္။ ကြၽန္မက မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိကာ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖယ္ရွားၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ ကြၽန္မ၏ အတြင္းပိုင္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း၊ ပုန္ကန္လိုျခင္းႏွင့္ စြန္းထင္းေနသည့္ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ေရာဂါကို ဘုရားသခင္က အသုံးျပဳေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ အသက္ကို ယူၿပီး ကြၽန္မကို ဖယ္ရွားပစ္ခ်င္ခဲ့သည္ဟု ထင္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို အထင္လြဲၿပီး အျပစ္တင္ခဲ့သည္၊ လုံးဝ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေပ်ာက္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မက မိမိ၏ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံမႈမ်ားအေပၚမွာ တန္ဖိုး သတ္မွတ္ၿပီး နာမည္ယူဖို႔၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ျငင္းခုံဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ဖို႔ မိမိ၏ ေသျခင္းကိုပင္ အသုံးျပဳခ်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက အသိတရားအားလုံး ေပ်ာက္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္အေပၚ မ်ားစြာ အေႂကြးတင္သည္ဟု ခံစားရျခင္းေၾကာင့္ ဆုေတာင္းၿပီးေနာက္ ကြၽန္မ နာမက်န္းျဖစ္သည့္အခါ အဘယ့္ေၾကာင့္ မနာခံႏိုင္ဘဲ ထိုအစား ဘုရားသခင္ကို အထင္လြဲၿပီး အျပစ္တင္မိသည္ကို ရွာေဖြဖို႔ ဘုရားေရွ႕ကို လာခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္မွာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ပါသည္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “၎တို႔ကို ငါ အနာၿငိမ္းေစႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ခႏၶာကိုယ္မ်ားမွ မသန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္မ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္ ငါ၏တန္ခိုးမ်ားကို အသုံးျပဳႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ငါ့ထံမွ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔ကို ၎တို႔ ရေကာင္းရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာ သူတို႔က ယုံၾကည္ၾကေပသည္။ သာ၍ႀကီးမားေသာ ႐ုပ္ဝတၳဳဆိုင္ရာ ႂကြယ္ဝမႈကို ငါ့ထံမွ ေတာင္းခံရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤဘဝကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ကုန္ဆုံးၿပီး၊ ေနာင္ဘဝတြင္ ေဘးကင္းလုံၿခဳံမႈရွိဖို႔ရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ငရဲ၏ဒုကၡဆင္းရဲကို ေရွာင္ရွားၿပီး၊ ေကာင္းကင္၏ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ မ်ားစြာေသာ သူတို႔က ယာယီ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းအတြက္သာ ငါ့ကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း၊ ေနာင္ဘဝ၌ မည္သည့္အရာမွ် ရရွိရန္ မႀကိဳးစားၾကေပ။ လူသားအေပၚ ငါ၏ အမ်က္ေဒါသကို ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္က သူ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္းတို႔ကို ငါ သိမ္းပိုက္ခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ လူသားသည္ သံသယရွိလာခဲ့၏။ ငါသည္ လူသားကို ငရဲ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေပးၿပီး ေကာင္းကင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတို႔ကို ျပန္လည္ သိမ္းယူသည့္အခါ၊ လူသား၏အရွက္သည္ ေဒါသအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းသြား၏။ သူ႔ကို ေရာဂါၿငိမ္းေစရန္ ငါ့အား သူေတာင္းဆိုသည့္အခါ၊ ငါသည္ သူ႔ကို အေလးဂ႐ုမျပဳသကဲ့သို႔ သူ႔အေပၚ စက္ဆုပ္႐ြံ႕ရွာမႈ ခံစားခဲ့ရသည္။ လူသားသည္ ေအာက္လမ္းေဆးဝါးႏွင့္ ေမွာ္အတတ္တို႔၏ နည္းလမ္းကိုသာ ရွာရန္ ငါ့ထံမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ငါ့ထံမွ လူသားေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီးသမွ်အားလုံးကို ငါသိမ္းယူလိုက္ခ်ိန္တြင္၊ အေယာက္တိုင္းက အစအနရွာ၍မရေအာင္ ေပ်ာက္သြားၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ အလြန္မ်ားလွစြာေသာ ေက်းဇူးေတာ္ေပးၿပီး ရရန္ မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္၊ လူသားသည္ ငါ၌ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိသည္ဟု ငါဆို၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္း သင္ မည္သည့္အရာ သိရွိသနည္း) “ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္ရာတြင္ ႐ိုးရွင္းသည့္ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုသာရွိၿပီး၊ ယင္းရည္မွန္းခ်က္မွာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဤရည္မွန္းခ်က္ တိုက္႐ိုက္ မပါဝင္သည့္ အျခား မည္သည့္အရာကိုမွ် အေလးဂ႐ုျပဳဖို႔ အပင္ပန္းမခံႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔အဖို႔ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းထက္ သာ၍ သဘာဝက်သည့္ ရည္မွန္းခ်က္ မရွိေခ်- ယင္းမွာ ၎တို႔ယုံၾကည္ျခင္း၏ တကယ့္တန္ဖိုး ျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ရာသည္ ဤရည္မွန္းခ်က္ကို မပံ့ပိုးေပးပါက၊ ၎တို႔သည္ ထိုအရာအားျဖင့္ လုံးဝ တို႔ထိမခံရဘဲရွိၿမဲ ရွိၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ ယေန႔ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္သူအမ်ားစုႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥရပ္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္သည္ႏွင့္အမွ်၊ ဘုရားသခင္အတြက္လည္း ၎တို႔ အသုံးခံၾကေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ထံ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆက္ကပ္ အပ္ႏွံၾကၿပီး ၎တို႔တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကေသာေၾကာင့္၊ ၎တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္တို႔သည္ သဘာဝက်ပုံ ေပၚေလသည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ငယ္႐ြယ္မႈကို စြန႔္လႊတ္ၾကသည္၊ မိသားစုႏွင့္ အသက္ေမြးအလုပ္တို႔ကို စြန႔္ပစ္ၿပီး၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အလုပ္မ်ားေစလ်က္ အိမ္ႏွင့္ေဝးရာတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာပင္ ကုန္ဆုံးၾကေလသည္။ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆုံးရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္အတြက္၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ဝင္စားမႈမ်ားကို ေျပာင္းလဲၾကသည္၊ ဘဝအေပၚ ၎တို႔၏ အျမင္ႏွင့္ ၎တို႔ ရွာေဖြသည့္ ဦးတည္ခ်က္ကိုပင္ ေျပာင္းလဲၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္၌ ၎တို႔ယုံၾကည္မႈ၏ ရည္မွန္းခ်က္ကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ စံမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအတြက္ ၎တို႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။ လမ္းမည္မွ် ေဝးသည္ျဖစ္ေစ၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ အတားအဆီးမ်ား မည္မွ်ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔သည္ မဆုတ္မနစ္ႀကိဳးပမ္းၾကၿပီး ေသျခင္းကိုမေၾကာက္ၾကေခ်။ မည္သည့္တန္ခိုးက ၎တို႔ကို ဤနည္းျဖင့္ မျဖစ္မေန ဆက္လက္ဆက္ကပ္ေစသနည္း။ ယင္းမွာ ၎တို႔၏ အသိစိတ္ေလာ။ ၎တို႔၏ ႀကီးျမတ္ၿပီး မြန္ျမတ္သည့္ အက်င့္စ႐ိုက္ေလာ။ မေကာင္းမႈ အင္အားမ်ားကို တကယ့္အဆုံးထိ တိုက္ခိုက္ရန္ျဖစ္သည့္ ၎တို႔၏ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ေလာ။ ယင္းမွာ ဆုလာဘ္ကို မရွာေဖြဘဲ၊ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံရန္ျဖစ္သည့္ ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းေလာ။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္၏အလိုကို စြမ္းေဆာင္ရရွိရန္ အရာရာတိုင္းကို စြန႔္လြတ္ဖို႔ လိုလားရာတြင္ ၎တို႔၏ သစၥာေစာင့္သိမႈေလာ။ သို႔မဟုတ္ ယင္းသည္ လြန္ကဲသည့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို အၿမဲ လက္လႊတ္ဖို႔ျဖစ္သည့္ ၎တို႔၏ ဆက္ကပ္မႈ စိတ္ဓာတ္ေလာ။ အေတာ္အတန္ ႐ိုးရွင္စြာေျပာရပါက၊ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲျခင္းအမႈကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် နားမလည္ဖူးသူအတြက္ ဤမွ်ေပးဆပ္ဆဲျဖစ္ဖို႔မွာ အံ့ဩဖြယ္ရာ တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ိန္တစ္ခဏၾကာ၊ ဤလူတို႔ မည္မွ်ေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္သည္ကို မေဆြးေႏြးၾကပါစို႔ႏွင့္။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔၏အျပဳအမူကို ငါတို႔ အလြန္ စိစစ္ထိုက္ေပသည္။ ၎တို႔ႏွင့္ အလြန္အနီးကပ္ ဆက္စပ္သည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားမွလြဲ၍၊ ဘုရားသခင္ကို မည္သည့္အခါကမွ် နားမလည္ဖူးေသာ သူတို႔က သူ႔အတြက္ အလြန္မ်ားလွစြာ ေပးဆပ္ရမည့္ အျခားအေၾကာင္းရင္းတစ္ခုတစ္ေလ ရွိႏိုင္မည္ေလာ။ ဤတြင္ ယခင္က အမည္မေဖာ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ျပႆနာတစ္ရပ္ကို ငါတို႔ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိေပသည္- လူသား၏ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ ပကတိ မိမိ၏ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား လက္ခံရရွိသူႏွင့္ ေပးသူတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ရွင္းရွင္းေျပာပါက၊ အလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေပသည္။ အလုပ္သမားသည္ အလုပ္ရွင္ ခ်ေပးေသာ ဆုလာဘ္မ်ားကို လက္ခံရရွိရန္သာ အလုပ္လုပ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္တြင္ ခ်စ္ခင္ျခင္းမရွိေပ၊ အေပးအယူသာ ရွိသည္။ ခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ခံရျခင္းမရွိ၊ ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲျခင္းႏွင့္ သနားက႐ုဏာသာ ရွိသည္။ နားလည္မႈမရွိ၊ မ်ိဳသိပ္ထားေသာ နာၾကည္းမႈႏွင့္ လွည့္ျဖားျခင္းသာ ရွိသည္။ ရင္းႏွီးမႈမရွိ၊ ျဖတ္သန္းမရႏိုင္သည့္ ကြာဟခ်က္သာ ရွိသည္။ အမႈအရာမ်ားက ဤအဆင့္သို႔ ေရာက္ၿပီးျဖစ္သျဖင့္၊ မည္သူသည္ ထိုသို႔ေသာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေျပာင္းျပန္ လွည့္ႏိုင္မည္နည္း။ ဤဆက္ဆံေရးက မည္မွ် ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျဖစ္လာၿပီး ျဖစ္သည္ကို လူမည္မွ်က အမွန္တကယ္ နားလည္ႏိုင္စြမ္း ရွိသနည္း။ လူမ်ားသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရျခင္း၏ ဝမ္းေျမာက္မႈတြင္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ႏွစ္ျမဳပ္ထားသည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးက မည္မွ် ရွက္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး ျမင္မေကာင္း ရႈမေကာင္း ျဖစ္သည္ကို မည္သူမွ် စိတ္မကူးႏိုင္ဟု ငါယုံၾကည္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၃)- ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလယ္၌သာ လူသားသည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သည္) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ ႏွလုံးသားကို ဓားတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို႔ ထိုးေဖာက္သြားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ အလြန္ ရွက္မိပါသည္။ ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္ျခင္း ေနာက္ကြယ္က ရည္႐ြယ္ခ်က္က ဘုရားသခင္ေျပာသကဲ့သို႔ပင္ အနာဂတ္မွာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားရဖို႔ မဟုတ္ပါလား။ အနစ္နာခံသည့္ ပုံစံမ်ား မည္သို႔သာ ေပၚေနပါေစ၊ ကြၽန္မက ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားအတြက္သာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူ လုပ္ေနျခင္း သက္သက္ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ နာခံေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခါစအခ်ိန္က၊ မည္သည့္ေဘးဒုကၡမွ ကြၽန္မအေပၚ ေရာက္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ကြၽန္မက ေကာင္းခ်ီးခံစားရၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြးထင္ခဲ့ဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာမွာ မည္သည့္အရာကိုမွ် အတားအဆီးမျဖစ္ေစခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ သားသမီးမ်ားကို ေက်ာင္းပို႔ဖို႔၊ ႀကိဳဖို႔ပင္ အခ်ိန္ပင္ မရွိခဲ့ပါ။ သူမ်ား၏ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း၊ အသေရဖ်က္ျခင္းမ်ား၊ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ လိုက္ဖမ္းျခင္းမ်ားကို ခံရသည့္တိုင္- ကြၽန္မႏွင့္ ကြၽန္မတာဝန္ၾကားမွာ မည္သည့္အရာကမွ် အတားအဆီး မျဖစ္ခဲ့ပါ။ ထိုအရာမ်ား အားလုံးေၾကာင့္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အေပၚ သစၥာရွိသည္၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေသခ်ာေပါက္ ခ်ီးမြမ္းၿပီး ေကာင္းခ်ီးေပးမည္ဟု ထင္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မမွာ ကင္ဆာရွိသည္ကို သိလိုက္ရသည့္အခါ ကြၽန္မ ဇာတ္သိမ္း သြားၿပီ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ရဖို႔ ကြၽန္မ၏ အိပ္မက္အားလုံးက အေငြ႕အျဖစ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မမွာ နားလည္မႈလြဲျခင္းမ်ား၊ အျပစ္တင္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္ ျငင္းခုံခဲ့သည္၊ ဘုရားသခင္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ မိမိ၏ ေသျခင္းတရားကိုပင္ အသုံးျပဳခ်င္ခဲ့သည္။ အမွန္တရားမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ ဒုကၡခံျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အသုံးေတာ္ခံျခင္းမ်ား အားလုံးက အျပန္အလွန္အေနႏွင့္ ေကာင္းမြန္သည့္ ပန္းတိုင္ကို ရဖို႔အတြက္သာ ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ကြၽန္မ၏ ဆက္ဆံေရးက “အလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔အၾကား ဆက္ဆံေရး” ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မ ေပးဆပ္ခဲ့သည့္ အဖိုးအခေလးတိုင္းအတြက္ ဆုလာဘ္ ရခ်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျခင္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ဘုရားကို အသုံးျပဳေနျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဘုရားကို လိမ္လည္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ထိုကဲ့သို႔ အျမင္ရႈေထာင့္မ်ိဳး ရွိေနသည့္အတြက္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ႐ြံရွာ မုန္းတီးျခင္းသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ ႏိုးထေစဖို႔ ဤ ေရာဂါကို အသုံးမျပဳခဲ့ပါက၊ ကြၽန္မက ယုံၾကည္ျခင္းအေပၚ မိမိ၏ မွားယြင္းသည့္အျမင္ကို ဆက္ၿပီး ဖက္တြယ္ေနမည္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို စြန႔္ပစ္ၿပီး ဖယ္ရွားပစ္လိုက္မည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္မိသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ ေနာင္တႏွင့္ ျပည့္ေနၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိခဲ့ပါသည္။ “ခ်စ္လွစြာေသာ ဘုရားသခင္ ဒီ ေရာဂါကေနတစ္ဆင့္ ကြၽန္မကို ကိုယ္ေတာ္ မေဖာ္ထုတ္ခဲ့ရင္ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕ လြဲမွားတဲ့အျမင္ေတြကို လုံးဝ နားလည္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္မႈနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္မႈေတြက ကြၽန္မရဲ႕ ဝိညာဥ္ကို ႏိုးထေစခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ကုစားၿပီး ေကာင္းခ်ီးလိုခ်င္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ဆႏၵကို စြန႔္လႊတ္ခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္မ သက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ မသက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ အသက္ရွင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မရွင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို နာခံဖို႔ ကြၽန္မ ဆႏၵရွိပါတယ္။” ဟု ေျပာလ်က္ ကြၽန္မ ဒူးေထာက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ဆုေတာင္း ၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ပိုၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသြားၿပီး ပိုသက္သာသည့္ အေျခအေနမွာ ကြၽန္မ ရွိေနပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မ ေလ့က်င့္ခန္းဆက္တိုက္လုပ္ၿပီး အာဟာရ ျဖည့္စြက္ေဆးမ်ားကို ေသာက္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ၏ က်န္းမာေရးက တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ သိပ္မၾကာမီတြင္ ကြၽန္မ ေဆး႐ုံမွ ဆင္းႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္မ၏ အမ်ိဳးသားႏွင့္ သားသမီးမ်ားက အျပင္ထြက္ ဧဝံေဂလိေဟာၾကားၿပီး သူတို႔ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေနသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ေတြ႕ရေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မကေတာ့ အိပ္ရာထဲသာ လွဲေနႏိုင္ၿပီး မည္သည့္တာဝန္မွ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ အနည္းငယ္ စိတ္ဓာတ္က်လာသကဲ့သို႔ စတင္ ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ လုံးဝ သက္သာေပ်ာက္ကင္း သြားမည္ကို မသိသကဲ့သို႔၊ တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မ၏တာဝန္မ်ားကို ျပန္ၿပီး ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိကို လုံးဝ မသိခဲ့ပါ။ တာဝန္မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါက ကြၽန္မက ဆန္ကုန္ေျမေလးသာ ျဖစ္ေနမွာမဟုတ္ပါလား။ သို႔ဆိုလွ်င္ ကြၽန္မက မည္သို႔မ်ား ကယ္တင္ခံရႏိုင္မည္နည္း။ ဤနည္းျဖင့္ ေတြးသည့္အခါ၊ ေကာင္းခ်ီးကို လိုခ်င္သည့္ ကြၽန္မ၏ ဆႏၵက ျပန္ၿပီးေခါင္းေထာင္လာသည္ကို ကြၽန္မ သတိျပဳမိခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အျမန္ဆုေတာင္းခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲက ဤအပိုဒ္ကို ဖတ္ပါသည္။ “လူတို႔သည္ ယခင္က မည္သည့္အရာအေပၚ အေျခခံ၍ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသနည္း။ လူတို႔အားလုံး ၎တို႔ ကိုယ္တိုင္အတြက္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ၾက၏။ မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ၊ ဤသည္မွာ လူ႔သဘာဝ၏ အႏွစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းသည္ မိမိအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရယူျခင္းသည္ ထိုသို႔ပင္ သာ၍ျဖစ္၏။ အမႈအရာမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကို ဘုရားသခင္အတြက္ အသုံးခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အေပၚ သစၥာရွိျခင္း၊ ဤအရာအားလုံးကို မိမိအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းသာျဖစ္၏။ အတိုခ်ဳပ္အားျဖင့္ ယင္းမွာ မိမိအတြက္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္အတြက္ခ်ည္းသာ ျဖစ္၏။ ေလာကတြင္ အရာခပ္သိမ္းသည္ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္သာ ျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရယူရန္အတြက္ လူတစ္ဦးအေနျဖင့္ အရာခပ္သိမ္းကို စြန္႔ပယ္ျခင္းျဖစ္ကာ၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားရယူရန္အတြက္ လူတစ္ဦးသည္ မ်ားစြာေသာ ဒုကၡကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအရာအားလုံးမွာ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ သေဘာသဘာဝအေပၚ လက္ေတြ႕ကိုအေျခခံေသာ အေထာက္အထားျဖစ္၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “အျပင္ပန္းေျပာင္းလဲမႈမ်ားႏွင့္ စိတ္ေနသေဘာထားေျပာင္းလဲမႈမ်ားၾကားက ျခားနားခ်က္”) ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူလုပ္သည့္ အေၾကာင္းရင္းႏွင့္ အမႈကိစၥမ်ားက ကြၽန္မ ျဖစ္ေစခ်င္သကဲ့သို႔ မျဖစ္သည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ၿပီး ဆန႔္က်င္သည့္ အေၾကာင္းရင္းက စာတန္၏ အဆိပ္မ်ိဳးစုံက ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထား၍ ျဖစ္သည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မအား ေတြ႕ျမင္ေစခဲ့သည္။ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏၊” “အခေၾကးေငြမရဘဲ အလုပ္မလုပ္ႏွင့္” ဆိုသည့္ ဤဆိုးယုတ္သည့္ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ ရွင္သန္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့သည့္အရာတိုင္းက မိမိအတြက္ လုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မိမိအတြက္ အက်ိဳးရွိေစဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ပင္ ေကာင္းခ်ီးႏွင့္ ဆုလာဘ္မ်ားရဖို႔အတြက္ႏွင့္ အပင္ပန္းခံၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ အလုပ္ရႈပ္ေစခဲ့သည္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း၊ စိတ္သေဘာထားေျပာင္းလဲျခင္းအေပၚ လုံးဝ အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ လိုခ်င္သည့္ ေကာင္းခ်ီးမ်ား မရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ၏ ဆိုးယုတ္သည့္ သဘာဝက ေပါက္ကြဲထြက္လာၿပီး ဘုရားသခင္ကို အထင္လြဲၿပီး အျပစ္တင္ခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္အတြက္ ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့သည့္ အရာရာတိုင္းကို ေနာင္တရခဲ့သည္။ ေပါလုက သခင့္အတြက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီး ဒုကၡမ်ား အမ်ားႀကီး ခံခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူ႔မွာ သမၼာတရားအေပၚ ခ်စ္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ကို သိဖို႔၊ သူ႔ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ သူ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ။ သူ ဒုကၡခံၿပီး အနစ္နာခံခဲ့ျခင္းမ်ားအတြက္ အျပန္အလွန္အေနႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း သရဖူကိုသာ ရလိုခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားက မေျပာင္းလဲခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ သူ႔၏ မာနေထာင္လႊားမႈက အသိစိတ္အားလုံးကို ေမာင္းထုတ္ခဲ့ၿပီး သူကိုယ္တိုင္က ခရစ္ေတာ္ ျဖစ္သည္ဟု သက္ေသခံခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ လူမ်ားကို သူ႔ေရွ႕သို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ယင္းက ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့ၿပီး ထာဝရ အျပစ္ဒဏ္ ေပးျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မက စာတန္၏ အဆိပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္ၿပီး အသက္ရွင္ေနပါက၊ ေပါလုကဲ့သို႔သာ အဆုံးသတ္မည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္က သူ႔ကို အာခံသည့္အတြက္ ကြၽန္မကို အျပစ္ဒဏ္ေပးလိမ့္မည္။ ေကာင္းခ်ီးကို ရွာေဖြၿပီး သမၼာတရားကို မလိုက္စားျခင္းက မည္မွ် အႏၲရာယ္ႀကီးသည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အရမ္း ေက်းဇူးတင္မိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္ျခင္းအေပၚ လိုက္စားမႈမွာ ကြၽန္မ၏ မွားယြင္းသည့္ အျမင္ကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနသည္ကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၿပီး သိျမင္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို ကြၽန္မကို ေပးဖို႔ရန္ ဤေရာဂါကို အသုံးျပဳသည့္အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ေက်းဇူးတင္ခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရပါသည္။ “ဘုရားသခင္သည္ အစဥ္အၿမဲ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္၍ အၿမဲဂုဏ္သေရရွိသည္၊ လူသားမွာမူ အစဥ္အၿမဲ ယုတ္ညံ့၍ အစဥ္အၿမဲ သုံးမရေပ။ ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ စြန္႔လႊတ္မႈမ်ား အၿမဲျပဳေပးကာ သူ႔ကိုယ္သူ ေပးအပ္ျမႇဳပ္ႏွံထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း လူသားမွာမူ အစဥ္အၿမဲ မိမိအတြက္သာလွ်င္ ရယူၿပီး ႀကိဳးပမ္းေလ၏။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရွင္သန္ေရးအတြက္ အစဥ္အၿမဲ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးပမ္းေနေသာ္လည္း လူသားကမူ အလင္းအတြက္၊ သို႔မဟုတ္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအတြက္ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုံးဝ မေထာက္ကူေပးေပ။ လူသားအေနျဖင့္ တစ္ခဏတာမွ် လုံ႔လစိုက္ထုတ္လွ်င္ပင္ ထိုလုံ႔လမွာ အားနည္းလြန္း လွေသာေၾကာင့္ ထိုးႏွက္ခ်က္ တစ္ခုကိုမွ်ပင္ ခံႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ အေၾကာင္းမွာ လူသား၏လုံ႔လသည္ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးအတြက္သာ အစဥ္အၿမဲ ျဖစ္ေနၿပီး အျခားသူမ်ားအတြက္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ အစဥ္အၿမဲ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၏၊ ဘုရားသခင္ကမူ အစဥ္အၿမဲ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ တရားမွ်တေသာအရာ၊ ေကာင္းေသာအရာႏွင့္ လွပေသာအရာအားလုံး၏ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္ၿပီး လူသားမွာမူ အက်ည္းတန္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာ အရာအားလုံးကို ဆက္ခံကာ ထင္ရွားေအာင္ ျပဳလုပ္သူျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္ၿပီး လွပသည့္ အႏွစ္သာရကို မည္သည့္အခါမွ် ေျပာင္းလဲမည္ မဟုတ္ေပ၊ သို႔ေသာ္ လူသားကမူ အခ်ိန္မေ႐ြး၊ အေျခအေနမေ႐ြး၌ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို သစၥာေဖာက္ကာ ဘုရားသခင္ထံမွ လမ္းလြဲသြားၾကရန္ ေကာင္းေကာင္းတတ္ႏိုင္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္) ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ေတြးဆရင္းႏွင့္ အလြန္ စိတ္ထိခိုက္ ခံစားခဲ့ရပါသည္။ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို နက္နက္နဲနဲ ခံထားရသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္က မ်ားစြာ ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခ ေပးဆပ္ခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ေထာင္တုန္းက ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔အတြက္ ယုဒျပည္၌ ပထမဆုံးအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ပါသည္။ ဂ်ဴးဘာသာဝင္မ်ား၏ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း၊ အသေရဖ်က္ျခင္း၊ ညႇဥ္းပန္းျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္းတို႔ကို သူ ေတာင့္ခံခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ကားတိုင္မွာ သံမႈိစြဲခံရၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို ေအာင္ျမင္ ၿပီးေျမာက္ခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အၿပီးသတ္ သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔အလို႔ငွာ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ၿပီ။ ေခါင္းခ်စရာ ေနရာမရွိ၊ အနားယူစရာ ေနရာမရွိခဲ့ဘဲ၊ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက သူ႔ကို လိုက္ဖမ္းၿပီး ဖိႏွိပ္သည္ကို ခံခဲ့ရသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္သူမ်ား၏ အထင္လြဲျခင္း၊ အျပစ္တင္ျခင္း၊ မလိုက္နာျခင္း၊ အာခံျခင္းတို႔ကိုလည္း သူ ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ကို လုံးဝ မရပ္တန႔္ခဲ့ပါ၊ ထိုအစား မည္သည့္အရာကိုမွ် ျပန္ရဖို႔ လုံးဝ မေတာင္းဆိုဘဲ၊ ကြၽန္မတို႔အတြက္ သူတတ္ႏိုင္သမွ် တိတ္တဆိတ္ လုပ္ေဆာင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မကေတာ့ မိမိတာဝန္မွာ ေပးဆပ္မႈမ်ား လုပ္ၿပီး ေကာင္းခ်ီးမ်ားႏွင့္ ပန္းတိုင္ကို ျပန္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မ၏ အသိတရားကို ဆန႔္က်င္ၿပီး လုပ္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မက အလြန္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး မုန္းစရာေကာင္းသည္။ ကြၽန္မက မည္သို႔ စစ္မွန္သည့္ ယုံၾကည္သူမ်ိဳးမွ မဟုတ္ပါ။ ဤသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ရင္း၊ ေနာင္တရဖို႔ ဆႏၵရွိလ်က္၊ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။

တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မ ဝတ္ျပဳျခင္း၌ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲမွ ဤအပိုဒ္ကို ဖတ္ပါသည္။ “ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာ ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုလိုေပသည္- ဘုရားသခင္သည္ အရာအားလုံးအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကိုင္စြဲသည္ဟု ယုံၾကည္မႈအရ၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အမႈတို႔ကို လူတစ္ဦးက ေတြ႕ႀကဳံခံစားသည္၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သန႔္စင္သည္၊ ဘုရားသခင္၏အလိုကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းလာေပသည္။ ဤခရီးလမ္းမ်ိဳးကိုသာ ‘ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း’ ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ က်မ္းဦးစကား) “ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္ျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ သူ႔ကိုေက်နပ္ေစရန္ႏွင့္ သူေတာင္းဆိုေသာ စိတ္သေဘာထားျဖင့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္ ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုမွသာ သူ၏လုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ဘုန္းေတာ္သည္ မထိုက္တန္ေသာ ဤလူအုပ္စုအားျဖင့္ ထင္ရွားေစႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ မွန္ကန္ေသာအျမင္ျဖစ္ၿပီး၊ သင္ရွာေဖြသင့္ေသာ ပန္းတိုင္လည္း ျဖစ္သည္။ သင္၌ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မွန္ကန္ေသာသေဘာထား ရွိသင့္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ရရွိရန္ သင္ႀကိဳးစားသင့္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ဖို႔ လိုအပ္ၿပီး၊ သင္သည္ သမၼာတရားကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ရမည္၊ အထူးသျဖင့္ သင္သည္ သူ၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ စၾကဝဠာတစ္ဝွမ္းလုံးရွိ သူ၏ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသာမက လူ႔ဇာတိအားျဖင့္ သူျပဳသည့္ လက္ေတြ႕က်ေသာအမႈတို႔ကို ျမင္ႏိုင္ရမည္။ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ လက္ေတြ႕က်ေသာ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ ၎တို႔အေပၚ သူ၏အမႈကို မည္သို႔ျပဳေၾကာင္းႏွင့္ ၎တို႔အတြက္ သူ၏အလိုေတာ္မွာ မည္သည့္အရာျဖစ္ေၾကာင္းကိုပင္ သတိျပဳမိႏိုင္သည္။ ဤအရာအားလုံးတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ လူတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းရန္ ျဖစ္သည္။ သင့္အထဲ၌ရွိေသာ မသန႔္ရွင္းျခင္းႏွင့္ မေျဖာင့္မတ္ျခင္း အလုံးစုံကို ဖယ္ရွားၿပီး၊ သင္၏ မွားယြင္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို စြန္႔ပစ္ကာ၊ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္ေသာယုံၾကည္ျခင္း ျဖစ္ေပၚလာၿပီးေနာက္- စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းသို႔ ေရာက္မည့္သူမ်ားသည္ စစ္ေဆးျခင္းကို ခံၾကရမည္) ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မတို႔ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ လိုက္စားသင့္သည့္ မွန္ကန္သည့္ပန္းတိုင္ကို ျပသေပးသည္။ ကြၽန္မတို႔၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား၌ ကြၽန္မတို႔ မည္သို႔ ဆုံးမပဲ့ျပင္ခံရေကာင္း ခံရပါေစ၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို သန႔္စင္ၿပီး ေျပာင္းလဲဖို႔ အရာရာခပ္သိမ္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ စီမံပါသည္။ ဤအရာမ်ား အားလုံးကို လက္ခံျခင္း၊ နာခံျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္သင့္သည္၊ ကြၽန္မ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ အေျခအေနမ်ားမွာ သမၼာတရားကို ရွာေဖြသင့္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ အရာခပ္သိမ္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစၿပီး သူ႔၏ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္လည္ ေပးဆပ္သင့္သည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ပါသည္။ ယင္းကသာ မွန္ကန္သည့္ အားထုတ္လိုက္စားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မ ေကာင္းခ်ီးမ်ားရဖို႔ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး ကြၽန္မ၏ ေရာဂါက မည္သည့္လမ္းကိုသာ ေခၚေဆာင္သြားသည္ ျဖစ္ေစ ကြၽန္မ၏ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္မည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ေနာက္ထပ္ အခြင့္အေရးေပးလာခဲ့ပါက၊ ေကာင္းခ်ီးမ်ားအတြက္ ဘုရားႏွင့္ အေပးအယူ မလုပ္ေတာ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ တာဝန္မွာ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး ကြၽန္မ၏ စိတ္သေဘာထားမွာ အေျပာင္းအလဲကို ရွာေဖြဖို႔သာ လုပ္ခ်င္ခဲ့သည္။

သိပ္မၾကာမီမွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို စမ္းသပ္ခဲ့သည္။

တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မ၏ သမီးက အသင္းေတာ္ အစည္းအေဝး တစ္ခုကေန ျပန္လာၿပီး ယုံၾကည္သူမ်ားကို ေရေလာင္းေပးသည့္ အစ္မဝမ္ေနာက္ကို ရဲမ်ားက လိုက္ၾကၿပီး၊ သူမကို အစားထိုးဖို႔ မည္သူ႔ကိုမွ် ရွာမေတြ႕ေသးပါဟု ေျပာေလသည္။ သူက ထိုအလုပ္ကို အသင္းေတာ္ထဲက မည္သူလုပ္ႏိုင္သနည္းဟု ကြၽန္မကို ေမးသည္။ ကြၽန္မက ဤတာဝန္ကို ယခင္က လုပ္ဖူးၿပီး ေကာင္းေကာင္း သိေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မက အသင့္ေတာ္ဆုံးသာ ျဖစ္သည္ဟု ေတြးမိသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ေတာ့ လြန္ခဲ့သည့္ ရက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကပင္ ကြၽန္မ ခြဲစိတ္မႈခံယူ ထားသည္ကို စဥ္းစားမိသည္။ ခြဲစိတ္ဒဏ္ရာက ေကာင္းစြာ မက်က္ေသးသကဲ့သို႔၊ ရာသီဥတုက ပူေနသည္။ အိမ္မွာ ကြၽန္မ ခြဲစိတ္ဒဏ္ရာကို တစ္ရက္ကို ႏွစ္ႀကိမ္သုံးႀကိမ္ ေဆးရသည္။ ဤတာဝန္ကို ကြၽန္မ ယူၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ဒဏ္ရာကို ေဆးဖို႔အတြက္ အလြန္ အလုပ္ရႈပ္ေနပါက၊ ဒဏ္ရာက ဆိုးလာႏိုင္သည္။ ကြၽန္မလက္ေမာင္းက သိပ္အသုံးျပဳ၍ မရေသးဘဲ၊ ေန႔တိုင္း လွ်ပ္စစ္စက္ဘီးေလးေပၚမွေန ကြၽန္မက တြန္းတိုက္ သြားလာေနပါက ခြဲစိတ္ဒဏ္ရာက က်က္မည္ မဟုတ္ပါ၊ သို႔ဆိုလွ်င္ ကြၽန္မ တကယ္ နာမက်န္းျဖစ္လာမည္ ျဖစ္သည္။ အေျခအေနကို ၾကည့္ပါက ဤတာဝန္ကို ယူျခင္းက ကြၽန္မ က်န္းမာေရးအတြက္ တစ္ခုမွ် ေကာင္းျခင္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ေတာ့ “ဒီတာဝန္အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့သူကို ရွာမေတြ႕ေသးဘူး။ ငါက ဒီတာဝန္ကို မယူရင္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးသြားမွာ မဟုတ္ဘူးလား။ ငါ ဘာလုပ္သင့္လဲ။” ဟု ကြၽန္မ စဥ္းစားမိသည္။ ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား က်မ္းပိုဒ္တစ္ပိုဒ္က ကြၽန္မ စိတ္ထဲေရာက္လာခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္၌ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း၌ သင္က၊ ‘ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္အေပၚ မည္သည့္ေရာဂါ သို႔မဟုတ္ သေဘာမတူဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို က်ေရာက္ခြင့္ျပဳပါေစ- ဘုရားသခင္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ပါေစ- ကြၽန္ုပ္သည္ နာခံၿပီး ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကြၽန္ုပ္၏ ေနရာတြင္ ေနရမည္။ အျခားအရာအားလုံးထက္ပိုၿပီး သမၼာတရား၏ ဤရႈေထာင့္ကို- နာခံျခင္း- ကြၽန္ုပ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည္၊ ယင္းကို ကြၽန္ုပ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္း စစ္မွန္မႈတြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္သည္။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္ကို တာဝန္ေပးေစခိုင္းသည့္ အရာႏွင့္ ကြၽန္ုပ္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္ တာဝန္ကို ကြၽန္ုပ္ ေဘးမဖယ္၍မျဖစ္ေပ။ ကြၽန္ုပ္၏ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္တြင္ပင္၊ ကြၽန္ုပ္သည္ မိမိ၏တာဝန္ကို လက္ခံရမည္။’ ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ သက္ေသခံခ်က္ေပးျခင္း မဟုတ္ေလာ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လမ္းေၾကာင္းသည္ သမၼာတရားကို သမၼာတရားကို မၾကာခဏ ေတြးဆျခင္း”) ကြၽန္မ၏ ခြဲစိတ္ရာမ်ားက ေကာင္းစြာ မက်က္ေသးေသာ္လည္း၊ မိမိအတြက္သာ ေတြးၿပီး ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္အတြက္ မေတြးဘဲ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ တြက္ကပ္ျခင္းမ်ား မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ရင္း ေကာင္းခ်ီးမ်ားရဖို႔ ကြၽန္မ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို တစ္ခါမွ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစဖို႔ မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္အေပၚ တကယ္ အေႂကြးတင္ေနပါသည္။ ဤတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ လူတစ္ေယာက္ အေရးတႀကီးလိုေနၿပီး ကြၽန္မ လုပ္ခ်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ က်န္းမာေရးက မည္သို႔ျဖစ္ပါေစ၊ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္ဖို႔ကိုသာ ကြၽန္မ ေတာင္းဆိုပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ လမ္းျပျခင္းကို ခံယူၿပီး ကြၽန္မ ေရာဂါ၏ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကို မခံေတာ့ဘဲ၊ ထိုအလုပ္ကို တာဝန္ယူဖို႔ စာရင္းေပးခဲ့ပါသည္။

ဤတာဝန္အေပၚကိုသာ ကြၽန္မ စိတ္ႏွစ္ျမဳပ္ ထားသည့္အခါမွာ ဘုရားသခင္၏ အံ့ၾသဖြယ္ ကာကြယ္မႈကို ကြၽန္မ မ်က္ျမင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါသည္။ တစ္ပတ္ ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ကြၽန္မ၏ ခြဲစိတ္ရာက ပိုဆိုးသြားျခင္းမ်ိဳး မရွိ႐ုံတင္မကဘဲ၊ လုံးဝ ေကာင္းသြားသည္။ “ဒီ ခြဲစိတ္မႈမ်ိဳး ခံယူၿပီးတဲ့အခါမွာ လက္ေမာင္းမွာ အက်ိတ္ေရာင္တာက ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္လေက်ာ္ အနားယူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ လူနာက ဓာတုကုထုံးလုပ္ဖို႔ လိုေသးတယ္။” ဟု ဆရာဝန္က ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုတာဝန္ကို ကြၽန္မ စၿပီး ထမ္းေဆာင္ကတည္းက ကြၽန္မ၏ ခြဲစိတ္ဒဏ္ရာက မနာေတာ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ လက္ေမာင္းမွာ အက်ိတ္ေရာင္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ ဓာတုကုထုံးလည္း သြားမကုခဲ့ပါ။ ယခု ခြဲစိတ္မႈၿပီးကတည္းက တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ကြၽန္မ လုံးဝ ေနေကာင္းသည္။ ဘုရားသခင္၏ အံ့ဖြယ္လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား အတြက္ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေျပာထားသည့္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။ “သက္ရွိျဖစ္ျဖစ္၊ သက္မဲ့ျဖစ္ျဖစ္ အရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္အညီ ေ႐ြ႕လ်ားေျပာင္းလဲကာ ျပန္လည္စတင္ၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္တာဝန္ယူသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္) ကြၽန္မ၏ က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ေလ်ာ္သည့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူ မလုပ္ေတာ့သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ အုပ္စိုးမႈအျပင္ သူ၏ အံ့ဖြယ္လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ကြၽန္မ အမွန္တကယ္ မ်က္ျမင္ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရပါသည္။

ဤေရာဂါ၏ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ အေတြ႕အႀကဳံက အျပင္ပန္းတြင္ ေဘးဒုကၡတစ္ခုႏွင့္တူေသာ္လည္း၊ ထိုအထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက ကြယ္ဝွက္လ်က္ရွိသည္။ ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းႏွင့္ လမ္းၫႊန္မႈတို႔က ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိဖို႔ ကြၽန္မ၏ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ၏ မစင္ၾကယ္ျခင္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း အခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မကို ေပးခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အေပၚ နာခံမႈအခ်ိဳ႕ ရွိလာၿပီး၊ ေရာဂါကို ေတြ႕ႀကဳံခံစားရျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ တစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းက ကြၽန္မကို သန႔္စင္ၿပီး ေျပာင္းလဲဖို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကြၽန္မ အမွန္တကယ္ သိရွိခဲ့သည္။ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းပါသည္။