က်န္ရွင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ဘုရားသခင္၌ သူတို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ လူတို႔ ရွာေဖြၾကသည့္အရာမွာ အနာဂတ္အတြက္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရန္ျဖစ္သည္၊ ဤသည္မွာ သူတို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းထဲက သူတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ လူအေပါင္း၌ ဤရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔၏သဘာဝဗီဇအတြင္းမွ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို စမ္းသပ္မႈမ်ားအားျဖင့္ ေျဖရွင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အေနျဖင့္ သန္႔စင္ေစျခင္း မခံရေသးေသာ မည္သည့္က႑မ်ားတြင္မဆို ယင္းက႑မ်ား၌ စစ္ေဆးျခင္းကို သင္ခံရမည္၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးသည္၊ သင္၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို သင္သိႏိုင္ရန္ ထိုေနရာတြင္ သင့္ကို မျဖစ္မေန အစစ္ေဆးခံေစသည္။ အဆုံးတြင္ သင္သည္ ေသလိုၿပီး သင္၏အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္ အလိုဆႏၵမ်ားကို စြန႔္လႊတ္လိုသည့္ အေနအထားအထိေရာက္ကာ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ အစီအစဥ္ကို က်ိဳးႏြံနာခံမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အကယ္၍ လူတို႔သည္ ႏွစ္အနည္းငယ္ စစ္ေဆးခံရျခင္း မရွိပါက၊ အကယ္၍ ၎တို႔သည္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းကို မခံရပါက ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏အေတြးမ်ားႏွင့္ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲမွ ဇာတိပကတိေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း၏ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈကို ဖယ္ရွားႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ စာတန္၏ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းကို ခံေနရေသးေသာ မည္သည့္က႑မ်ားတြင္မဆို၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အလိုဆႏၵမ်ား၊ သင္၏လိုအင္မ်ား ရွိေနေသးေသာ မည္သည့္က႑မ်ားတြင္မဆို သင္သည္ ယင္းက႑မ်ားတြင္ ဒုကၡဆင္းရဲခံသင့္သည္။ ဒုကၡဆင္းရဲထဲ၌သာ သင္ခန္းစာမ်ားကို သင္ယူႏိုင္ၿပီး၊ ယင္းမွာ သမၼာတရားကို ရႏိုင္စြမ္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ အမွန္အားျဖင့္ သမၼာတရားမ်ားစြာကို နာက်င္ေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားအား ေတြ႕ႀကဳံျခင္းျဖင့္ နားလည္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သက္ေသာင့္သက္သာရွိၿပီး လြယ္ကူေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခု၌ ရွိေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ အေျခအေနမ်ား ေကာင္းမြန္ေနေသာအခါ၌ မည္သူမွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္ႏိုင္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ အနႏၲတန္ခိုးႏွင့္ ဉာဏ္ပညာကို အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို နားလည္သေဘာေပါက္ျခင္း ရွိႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအရာမွာ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “စမ္းသပ္မႈမ်ားအလယ္၌ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစသင့္သည့္ နည္းလမ္း”) ဤအပိုဒ္ကို ဖတ္ရသည့္အခါ၊ နာမက်န္းျဖစ္ဖူးသည့္ အေတြ႕အႀကဳံတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ သတိရမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက နာက်င္မႈမ်ားရွိၿပီး မ်က္ရည္မ်ားစြာ က်ခဲ့ရေသာ္လည္း၊ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို နားလည္လာခဲ့ပါသည္၊ ကြၽန္ေတာ့္၏ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားစြာ ရွာျခင္းကို ရပ္တန႔္ခဲ့ၿပီး ဤဆင္းရဲဒုကၡမွ သင္ခန္းစာအခ်ိဳ႕ ကြၽန္ေတာ္ ရရွိခဲ့ကာ၊ ဤသည္မွာလည္း ဘုရားသခင္ထံမွ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ခံစားခဲ့ရသည္။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္က အထက္တန္းေက်ာင္းမွာသာ ရွိေသးသည္။ လူကို ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ျခင္းက မွန္ကန္သည့္ လမ္းေၾကာင္း- တန္ဖိုးအရွိဆုံး၊ အဓိပၸာယ္အရွိဆုံး လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပသခဲ့ပါသည္။ အသင္းေတာ္ အစည္းအေဝးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ စတက္ခဲ့ၿပီး ရာသီဥတုက မည္သို႔ျဖစ္ပါေစ တစ္ခါမွ မပ်က္ခဲ့ဖူးပါ။ ကြၽန္ေတာ္၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို ဧဝံေဂလိတရား ေဟာဖို႔ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ ေန႔တိုင္း ကြၽန္ေတာ္ ေက်နပ္မိၿပီး အလြန္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ရွိခဲ့ပါသည္။

တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးစစ္ဖို႔အတြက္ ေဆး႐ုံကိုသြားခဲ့ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မွာ အသည္းေရာင္အသားဝါ ဘီ ပိုးရွိေနသည္ကို သိလိုက္ရသည္။ ကုသဖို႔ ခက္ၿပီး ပိုဆိုးလာခဲပါက၊ ကင္ဆာျဖစ္သြားႏိုင္သည္ဟု ဆရာဝန္က ေျပာသည္။ ဤေရာဂါကို ႐ုတ္တရက္ သိလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ ထုံထိုင္းသြားသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက ေအးစက္သြားၿပီး လက္မ်ားက တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနသည္။ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ အနာဂတ္က ထိုမွ် မေသခ်ာသကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားသည္။ ထိုေန႔ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို စိတ္ဓာတ္က်ေနခဲ့သည္။ ဆက္ဆက္၍သာ ငိုေနမိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ “ဒီ ေရာဂါကို ငါ ဘယ္လိုရသြားတာလဲ။ တျခားလူတိုင္းလို ငါက ဘာလို႔ မက်န္းမာရတာလဲ။” ဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေမးေနမိသည္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ပါက၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းကေန ကာကြယ္မည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ထင္ခဲ့ဖူးသည္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္ ထမ္းေဆာင္ရျခင္းသည္ အေတာ္ေကာင္းမည္။ သို႔ေသာ္ ယခုေတာ့ မည္သည့္အခ်ိန္ ေကာင္းလာမည္ပင္ မသိဘဲ၊ မက်န္းမာေနသည့္အတြက္ ပိုဆိုးလာပါက ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ပင္ ဆုံးရႈံးႏိုင္သည္။ ဤ အေတြးမ်ားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို စိတ္ညစ္မိၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္ကို သြားကာ အႀကိမ္မ်ားစြာ ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။ ဤ အေျခအေနကို မည္သို႔ ျဖတ္သန္းရမည္ကို သိဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္ဖို႔အလို႔ငွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ခြန္အားအတြက္ကို ေပးဖို႔၊ လမ္းျပၿပီး ဉာဏ္အလင္းျပဖို႔ ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းေလွ်ာက္သည္။

ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက သိသြားသည့္အခါ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီအားေပးဖို႔ ေရာက္လာၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ျပပါသည္။ “နာမက်န္းမႈ ေပၚေပါက္သည့္အခါတြင္၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ၿပီး၊ အတြင္းတြင္ သူ၏ ၾကင္နာေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား မုခ် ရွိေပ၏။ သင္၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ ဆင္းရဲဒုကၡ အနည္းငယ္ ခံစားရေသာ္လည္း၊ စာတန္ထံမွ မည္သည့္စိတ္ကူးမွ် လက္သင့္မခံႏွင့္။ ဖ်ားနာျခင္းအလယ္တြင္ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းကာ၊ သင္၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္း အလယ္တြင္ ဘုရားသခင္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေလာ့။ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရာတြင္ စိတ္ပ်က္ျခင္း မရွိႏွင့္၊ အဖန္ဖန္ ႀကိဳးစားၿမဲႀကိဳးစားကာ လက္မေလွ်ာ့ႏွင့္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို သူ၏ အလင္းျဖင့္ အလင္းေပးလိမ့္မည္။ ေယာဘ၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ အဘယ္သို႔ျဖစ္ခဲ့သနည္း။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္း တတ္စြမ္းႏိုင္ေသာ သမားေတာ္တစ္ဦး‌‌‌‌ ေပတကား။ နာမက်န္းမႈ၌ တည္ျခင္းသည္ မက်န္းမာဖို႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ စိတ္ဝိညာဥ္၌ တည္ျခင္းသည္ က်န္းမာဖို႔ ျဖစ္၏။ သင္သည္ ထြက္သက္ဝင္သက္တစ္ခု ရွိေသးသေ႐ြ႕၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အား ေသေစလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၆)) ဤအပိုဒ္ကို ဖတ္ရင္း၊ ကြၽန္ေတာ္ ပိုဆိုးလာျခင္း ရွိမရွိမွာ ဘုရားသခင္၏ လက္ထဲမွာရွိသည္ကို ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန သိခဲ့သည္- ဘုရားသခင္က အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္မ်ား၊ စိတ္ေသာကေရာက္ေနျခင္းမ်ား အားလုံးက လုံးဝ မလိုအပ္ပါ။ ယခု ကြၽန္ေတာ္ နာမက်န္းျဖစ္ေနသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ အမွန္တကယ္ အမွီျပဳၿပီး အားကိုးခဲ့ရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ သက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ မသက္သာသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ကို အျပစ္တင္၍မရဘဲ၊ သူ႔၏ အုပ္စိုးမႈကို နာခံခဲ့ရပါသည္။ ထိုသို႔ႏွင့္ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး ကြၽန္ေတာ့္၏ ေရာဂါႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ခဏခဏ ဆုေတာင္းသကဲ့သို႔၊ ကုသမႈလည္း ခံယူသည္။ ေျခာက္လၾကာၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ေနာက္ထပ္ ေဆးစစ္ဖို႔အတြက္ ေဆး႐ုံကို သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေျခအေနက ေကာင္းလာကာ ထိန္းထားႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္ေတာ္ ကုသမႈ မလိုေတာ့ပါဟု ဆရာဝန္က ေျပာသည္။ ဤသည္ကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ ေပ်ာ္သြားၿပီး “ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။” ဟု မျပတ္ ေျပာေနမိသည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို မည္သည့္အရာကို ေျပာရမွန္းမသိခဲ့ဘဲ၊ ဤသည္မွာ သူ႔၏ ၾကင္နာျခင္းႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတို႔ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့ပါသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေကာလိပ္ေက်ာင္း တက္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေက်ာင္းနယ္ေျမထဲမွာ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝ၍ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အတိုင္ခံရေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းထုတ္ခံခဲ့ရသည္။ ထိုအခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ ခက္ခဲသည့္အခ်ိန္ပင္ ျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း ဤေနရာကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္ စာႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ေတာ့ လူသားကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပေနၿပီး အလုပ္လုပ္ေနသည့္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္ေလွ်ာက္မွသာ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္ေပသည္။ ကပ္ေဘးႀကီးမ်ားက မၾကာမီ ေရာက္လာေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ဘဲ၊ ေကာင္းမႈမ်ား မလုပ္ပါက ကြၽန္ေတာ္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းခံရမည္ကို ေၾကာက္ခဲ့သည္။ “ေကာလိပ္ကို ထားလိုက္ေတာ့။ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး အသင္းေတာ္မွာ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ပဲ ငါ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားေတာ့မယ္။” ဟု ကြၽန္ေတာ္ မိမိဘာသာ စဥ္းစားမိသည္။ သုံးေလးရက္ၾကာၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကေနထြက္ခဲ့ၿပီး အသင္းေတာ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို စၿပီး ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ မည္သည့္ တာဝန္ကိုသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ေပးထားသည္ျဖစ္ေစ ကြၽန္ေတာ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာႏွင့္ ေစာဒကတက္ျခင္းမရွိဘဲ ခံယူသည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ တစ္ဖက္စြန္းက်သည့္ ဖိႏွိပ္မႈ၊ ဖမ္းဆီးမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး ရဲမ်ား၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရလုနီးပါး ႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္ခဲ့သည္ပင္ ကြၽန္ေတာ္ မေၾကာက္႐ြံ႕ခဲ့ဘဲ၊ ဧဝံေဂလိကို ဆက္ျဖန႔္ေဝခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ဆက္ၿပီး ထမ္းေဆာင္ေနမွသာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ကာကြယ္မွာျဖစ္ၿပီး ယင္းကသာ ေကာင္းမြန္သည့္ ပန္းတိုင္ရရွိဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ခံစားခဲ့ရသည္။

၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ၿမိဳ႕ျပင္ကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့ရသည္။ တစ္ရက္က်ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ့္ထံမွ အျခားသူမ်ားကို မကူးေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္သည့္သေဘာႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဆးစစ္ဖို႔ ေဆး႐ုံကို သြားခိုင္းသည္။ ဤသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားရေတာ့ “ငါ ေနာက္ဆုံး ေဆးစစ္ၿပီးကတည္းက အခုအခ်ိန္အထိ ငါးႏွစ္ေလာက္ရွိေနၿပီ။ ငါ့ေရာဂါက ဒီအခ်ိန္အတြင္း ပိုဆိုးလာႏိုင္တယ္။ ေရာဂါက ေတာ္ေတာ္ကို ကူးစက္တတ္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ကင္ဆာအျဖစ္ ေျပာင္းသြားရင္ ငါ့ တာဝန္ကို လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။” ဟု မိမိဘာသာ စဥ္းစားလိုက္သည္။ ဤအေတြးက ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို စိတ္ညစ္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ၿပီး ယင္းကို လက္ခံႏိုင္မည္မဟုတ္သည္ကို သိခဲ့ပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေဆး႐ုံကို သြားခဲ့ေသာ္လည္း၊ ထိုေနရာေရာက္သည့္အခါ ေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း “အခုအခ်ိန္မွာ ကင္ဆာျဖစ္သြားရင္ ဒါမွမဟုတ္ ေတာ္ေတာ္ ကူးစက္တတ္တယ္ဆိုရင္ ဒီမွာ ငါ့ကို သူတို႔ ကုေပးႏိုင္ပါ့မလား။ သူတို႔ ကုမေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ။” ဟု စဥ္းစားမိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဆုေတာင္းခဲ့ၿပီး မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ ကြၽန္ေတာ္ နာခံမည္ဟု ေျပာခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ႏွလုံးစည္းခ်က္မမွန္သည့္ ေရာဂါ ရွိသည္ဟု ဆရာဝန္က ေျပာသည္။ ကြၽန္ေတာ္ “ဒါ မက်န္းမာလာတဲ့ လကၡဏာလား။ တျခားဘာေၾကာင့္ ငါက ႏွလုံးစည္းခ်က္မမွန္တဲ့ ေရာဂါ ရွိရမွာလဲ” ဟု စဥ္းစားလ်က္၊ ထပ္စိတ္ပူသြားမိသည္။ ဆရာဝန္၏ စိတ္ပူသည့္ မ်က္ႏွာကို အနီးကပ္ၾကည့္ရင္း၊ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အေျခအေနသိပ္မေကာင္းသည္ကို သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ဆရာဝန္က အျခားအရာမ်ား သိပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ေသြးနည္းနည္း ယူထားၿပီး အိမ္ျပန္ ေစာင့္ေနဖို႔ေျပာသည္။

ကြၽန္ေတာ္ ေဆးအေျဖရမည့္ ေန႔က နီးလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္၏ စိတ္ေသာကေရာက္မႈက ျပန္ေပၚလာျပန္သည္။ သတင္းဆိုးၾကားရမည္ကို ေၾကာက္ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္မည္ဟု မထင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ၿပီးသာ ေကာင္းသြားခ်င္သည္။ တစ္ပတ္ၾကာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ရလဒ္အေျဖ သိရဖို႔ ေဆး႐ုံကို သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ေသြးက အသည္းေရာင္ အသားဝါ ဘီပိုးမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနၿပီး ယင္းက အေျခအေနဆိုးသည့္ အသည္းေရာင္အသားဝါ ေရာဂါျဖစ္လာခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္ဟု သူကေျပာသည္။ ယင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ကူးစက္တတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အျမန္ဆုံး ကုသမႈ ခံယူဖို႔ လိုအပ္သည္ဟု ဆရာဝန္က ေျပာသည္။ ကြၽန္ေတာ္က “သြားၿပီပဲ။ အခု ငါ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါေတာ့မလား။ အစည္းအေဝးေတြတက္ၿပီး အသင္းေတာ္ အသက္တာကို ရွင္သန္ႏိုင္ပါ့မလား။” ဟု မိမိဘာသာ ေတြးလိုက္သည္။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္၏ မက်န္းမာမႈအေၾကာင္းကိုသာ ေတြးေနမိၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္၏ စက္ဘီးကို စီးရသည္မွာလည္း ေျခကုန္လက္ပန္းက်သည္ဟု ခံစားရသည္။ အိမ္ ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ အြန္လိုင္းမွာ ကုသမႈမ်ား ရွာၾကည့္ရင္း၊ အေျခအေနဆိုးေနသည့္ အသည္းေရာင္ အသားဝါေရာဂါက လူကို ေမ့ေျမာသြားေစၿပီး သုံးေလးရက္အတြင္းတြင္ ေသေစႏိုင္သည္ ဟု ဖတ္ရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္လန႔္သြားၿပီး၊ “ငါက အဲဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာမွာလား။ တကယ္သာ ဒီလိုမ်ိဳးေသသြားရင္ အဲဒါဟာ ငါ့ယုံၾကည္ျခင္းရဲ႕ အဆုံးသတ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးလား။ တျခား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက အရမ္း က်န္းမာၾကတယ္။ ဘာလို႔ မက်န္းမာတဲ့သူက ငါတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာလဲ။ ဘာလို႔ တျခားလူတိုင္းနဲ႔ ငါက အရမ္း ကြဲျပားေနရတာလဲ။” ဟု စဥ္းစားမိသည္။ သူမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ပိုပိုၿပီး မနာလို ျဖစ္လာသည္။ သူတို႔က ေရာဂါေၾကာင့္ ဒုကၡမေရာက္ဘဲ သူတို႔သည္ဝန္မ်ားကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္။ ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပင္ဆင္ေနၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ နာမက်န္းျဖစ္ေနသည္၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ျပန္လုပ္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိကို လုံးဝ မသိရပါ။ ျပန္မလုပ္ႏိုင္ပါက၊ ကြၽန္ေတာ္ စြန႔္ပစ္ျခင္းခံရၿပီး ကပ္ေဘးမ်ားထဲကို ထိုးက်သြားမလား။ ကြၽန္ေတာ့္၏ ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းကေန ထုတ္ခံရၿပီး ကမာၻမွာရွိသည့္ ကြၽန္ေတာ့္၏ အနာဂတ္ကို စြန႔္လႊတ္ခဲ့သည္။ ရည္းစားလည္း တစ္ခါမွ မထားဖူးခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္အတြက္ အိမ္ကေန ထြက္ခြာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို မည္သို႔ျဖစ္ေစ စြန႔္ပစ္ၿပီး သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းပစ္မည္ဆိုပါက၊ ဤႏွစ္မ်ား တစ္ေလွ်ာက္လုံး ကြၽန္ေတာ့္၏ ယုံၾကည္ျခင္း၌ ေပးဆပ္ခဲ့ျခင္းမ်ားအားလုံးက အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸာယ္ ျဖစ္မေနပါလား။ ယခုအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ျပန္သြားပါက တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖမ္းမည္။ ေသခ်ာေပါက္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္က်မည္သာ ျဖစ္သည္။ ဤအေတြးမ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုပိုစိတ္ညစ္ေစလာၿပီး စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ေစလာခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းပစ္ဖို႔ ဒီအနာေရာဂါကို အသုံးျပဳေနတာလား။” ဟု ေတြးေတာမိခဲ့သည္။ မ်က္ရည္မ်ားက်လာသည္ကို မတားဆီးႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုပ္ဖို႔ စိတ္မပါဘဲ၊ ေတာ္ေတာ္ကို အားေလ်ာ့ေနသည္။ မည္သည့္အရာမွ်ပင္ ကြၽန္ေတာ္ မစားခ်င္ခဲ့ပါ။ လုံးဝကို ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္၏ နာက်င္မႈမ်ားျဖင့္ ဘုရားေရွ႕ေမွာက္ကိုသြားၿပီး “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းအားေလ်ာ့ေနၿပီး အရမ္းနာက်င္ေနရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို မေတြးဘဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ပန္းတိုင္မရွိေတာ့သလို ခံစားရပါတယ္။ အဖ ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္က ဒီအနာေရာဂါကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ ျဖစ္ဖို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္ဆိုတာ သိပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕အလိုေတာ္ကို နားလည္ဖို႔ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဉာဏ္အလင္းျပၿပီး လမ္းျပေတာ္မူပါ။” ဟု ဆုေတာင္းခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား တစ္ပိုဒ္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ေပၚလာသည္။ “လူမ်ားအားလုံးအတြက္၊ စစ္ေဆးျခင္းသည္ ေဝဒနာျပင္းထန္ၿပီး၊ လက္ခံရန္ အင္မတန္ ခက္ခဲသည္- သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္သည္ လူသားထံ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ေပၚလြင္ေစၿပီး၊ လူသားအတြက္ သူ၏သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို လူသိရွင္ၾကား ျဖစ္ေစကာ၊ သာ၍ ဉာဏ္အလင္းပြင့္ျခင္းကို ေပးၿပီး၊ သာ၍ စစ္မွန္ေသာ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔ကို ေပးသည္မွာ စစ္ေဆးျခင္း အေတာအတြင္းတြင္ ျဖစ္သည္။ အမွန္တရားမ်ားႏွင့္ သမၼာတရားၾကား ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ သူသည္ လူသားကို သူကိုယ္တိုင္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ သာ၍ ႀကီးမားေသာ အသိပညာႏွင့္ သမၼာတရားကို ေပးၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သာ၍ႀကီးမားသည့္ သိနားလည္ျခင္းကို လူသားအား ေပး၏၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္အေပၚ သာ၍စစ္မွန္ၿပီး သာ၍ျဖဴစင္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိေစရန္ လူသားကို အခြင့္ေပးေလသည္။ ယင္းမွာ စစ္ေဆးျခင္းကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ ဘုရားသခင္၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။ လူသား၌ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအားလုံးသည္ ကိုယ္ပိုင္ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အေရးပါမႈတို႔ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သည္ အဓိပၸာယ္မရွိေသာအမႈကို မလုပ္ေဆာင္သကဲ့သို႔၊ လူသားအဖို႔ အက်ိဳးမရွိသည့္ အမႈကိုလည္း မလုပ္ေဆာင္ေပ။ စစ္ေဆးျခင္းဟူသည္မွာ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေမွာက္မွ လူတို႔အား ဖယ္ရွားျခင္းကို မဆိုလိုသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔ကို ငရဲတြင္ ဖ်က္ဆီးျခင္းကိုလည္း မဆိုလိုေပ။ ယင္းထက္၊ စစ္ေဆးျခင္း အေတာအတြင္းတြင္ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲျခင္း၊ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ သူ၏ အျမင္ေဟာင္းမ်ားကို ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ဘုရားသခင္ အတြက္ သူ၏ခ်စ္ျခင္းကို ေျပာင္းလဲေပးျခင္းႏွင့္ သူ၏ဘဝတစ္ခုလုံး ေျပာင္းလဲေပးျခင္းတို႔ကို ဆိုလိုသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စစ္ေဆးျခင္းကိုႀကဳံေတြ႕ျခင္းအားျဖင့္သာ လူသားသည္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သည္) ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေတြးဆရင္း၊ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္သည့္ အလိုေတာ္က ဤနာမက်န္းျဖစ္ျခင္းအတြင္းတြင္ တည္ရွိေနသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့သည္။ သူက ကြၽန္ေတာ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္အား မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိေစဖို႔၊ သင္ယူစာရေစဖို႔ ဤအေျခအေနကို အသုံးျပဳေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေယာဘအေပၚကို ထိုစမ္းသပ္မႈမ်ားကို ဘုရားသခင္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည့္အေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိသည္။ သူက ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ နာက်င္မႈကို ခံစားရေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္က သူ႔အသက္ကို ႏုတ္ယူဖို႔ ဒဏ္ေပးေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ သူ႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းကို စုံလင္ေစဖို႔၊ ဘုရားသခင္ကို ေယာဘ ပို၍ သိေစဖို႔ အခြင့္ကို ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဖယ္ရွင္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္အား နာမက်န္းျဖစ္ေစျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ္၏ ယုံၾကည္ျခင္းမွာရွိသည့္ အစြန္းအထင္းမ်ားကို သန႔္စင္ဖို႔ႏွင့္ သူ႔ကို အမွန္တကယ္ခ်စ္ၿပီး နာခံေစဖို႔ပါ။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္မတင္ႏိုင္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္ျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ ရွိသည့္ မွားယြင္းသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ မည္သို႔ပုံစံႏွင့္ မနာခံဘဲ၊ ခုခံေနသည္ကို ဆန္းစစ္ခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္လ်က္၊ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ကို အျပဳသေဘာေဆာင္လာသည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ ဆုေတာင္းသည္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ၿငိမ္သက္ေစခဲ့ၿပီး၊ သင့္ေတာ္သည့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ျခင္းမ်ား လုပ္ခဲ့သည္။

ကြၽန္ေတာ္၏ရွာေဖြျခင္း၌၊ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ရပါသည္။ “၎တို႔ကို ငါ အနာၿငိမ္းေစႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ခႏၶာကိုယ္မ်ားမွ မသန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္မ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္ ငါ၏တန္ခိုးမ်ားကို အသုံးျပဳႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ငါ့ထံမွ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔ကို ၎တို႔ ရေကာင္းရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာ သူတို႔က ယုံၾကည္ၾကေပသည္။ သာ၍ႀကီးမားေသာ ႐ုပ္ဝတၳဳဆိုင္ရာ ႂကြယ္ဝမႈကို ငါ့ထံမွ ေတာင္းခံရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤဘဝကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ကုန္ဆုံးၿပီး၊ ေနာင္ဘဝတြင္ ေဘးကင္းလုံၿခဳံမႈရွိဖို႔ရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ငရဲ၏ဒုကၡဆင္းရဲကို ေရွာင္ရွားၿပီး၊ ေကာင္းကင္၏ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ မ်ားစြာေသာ သူတို႔က ယာယီ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းအတြက္သာ ငါ့ကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း၊ ေနာင္ဘဝ၌ မည္သည့္အရာမွ် ရရွိရန္ မႀကိဳးစားၾကေပ။ လူသားအေပၚ ငါ၏ အမ်က္ေဒါသကို ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္က သူ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္းတို႔ကို ငါ သိမ္းပိုက္ခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ လူသားသည္ သံသယရွိလာခဲ့၏။ ငါသည္ လူသားကို ငရဲ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေပးၿပီး ေကာင္းကင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတို႔ကို ျပန္လည္ သိမ္းယူသည့္အခါ၊ လူသား၏အရွက္သည္ ေဒါသအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းသြား၏။ သူ႔ကို ေရာဂါၿငိမ္းေစရန္ ငါ့အား သူေတာင္းဆိုသည့္အခါ၊ ငါသည္ သူ႔ကို အေလးဂ႐ုမျပဳသကဲ့သို႔ သူ႔အေပၚ စက္ဆုပ္႐ြံ႕ရွာမႈ ခံစားခဲ့ရသည္။ လူသားသည္ ေအာက္လမ္းေဆးဝါးႏွင့္ ေမွာ္အတတ္တို႔၏ နည္းလမ္းကိုသာ ရွာရန္ ငါ့ထံမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ငါ့ထံမွ လူသား ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီးသမွ်အားလုံးကို ငါသိမ္းယူလိုက္ခ်ိန္တြင္၊ အေယာက္တိုင္းက အစအနရွာ၍မရေအာင္ ေပ်ာက္သြားၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ အလြန္မ်ားလွစြာေသာ ေက်းဇူးေတာ္ေပးၿပီး ရရန္ မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္၊ လူသားသည္ ငါ၌ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိသည္ဟု ငါဆို၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္း သင္ မည္သည့္အရာ သိရွိသနည္း) “လူသား၏ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ ပကတိ မိမိ၏ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား လက္ခံရရွိသူႏွင့္ ေပးသူတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ရွင္းရွင္းေျပာပါက၊ အလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေပသည္။ အလုပ္သမားသည္ အလုပ္ရွင္ ခ်ေပးေသာ ဆုလာဘ္မ်ားကို လက္ခံရရွိရန္သာ အလုပ္လုပ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္တြင္ ခ်စ္ခင္ျခင္းမရွိေပ၊ အေပးအယူသာ ရွိသည္။ ခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ခံရျခင္းမရွိ၊ ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲျခင္းႏွင့္ သနားက႐ုဏာသာ ရွိသည္။ နားလည္မႈမရွိ၊ မ်ိဳသိပ္ထားေသာ နာၾကည္းမႈႏွင့္ လွည့္ျဖားျခင္းသာ ရွိသည္။ ရင္းႏွီးမႈမရွိ၊ ျဖတ္သန္းမရႏိုင္သည့္ ကြာဟခ်က္သာ ရွိသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၃)- ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလယ္၌သာ လူသားသည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သည္) ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရင္း၊ ကြၽန္ေတာ္၏ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္ကို ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ မဆက္ဆံေနသည္ကို သတိျပဳမိခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္ကို ေကာင္းခ်ီးမ်ား ထုတ္ေပးေနသည့္စက္တစ္ခုလို ေတြးထင္ေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ နာမက်န္းျဖစ္တုန္းက ပထမဆုံး စဥ္းစားသည္မွာ ကြၽန္ေတာ့္၏ အနာဂတ္အလားအလာမ်ား၊ ကြၽန္ေတာ္ သက္သာျခင္း ရွိမရွိတို႔ျဖစ္ၿပီး ေရာဂါအေၾကာင္းႏွင့္ မည္သို႔ကုသရမည္ကို အြန္လိုင္းေပၚမွာ ရွာခဲ့သည္။ မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာမွာ စိတ္ပါဝင္စားမႈ လုံးဝ မရွိခဲ့ပါ။ ပိုဆိုးလာသည့္အခါ ကြၽန္ေတာ့္ကို မကာကြယ္သည့္အတြက္၊ မက်န္းမာေစသည့္အတြက္ဟု ဘုရားသခင္ကို တရားမမွ်တဟု အျပစ္တင္သည္၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ပညာသင္ျခင္းမ်ား၊ မိသားစုမ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္၏ ငယ္႐ြယ္မႈကို စြန႔္လႊတ္ခဲ့ျခင္းမ်ားအတြက္ ေနာင္တပင္ ရခဲ့သည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရင္းႏွင့္ “ဒီယုံၾကည္လာတဲ့ ႏွစ္တစ္ေလွ်ာက္မွာ ငါ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ အရာရာကို ငါ ဘယ္လိုမ်ား စြန႔္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့တာလဲ။” ဟု ေတြးမိသည္။ ယင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မွားယြင္းသည့္ အျမင္ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကို သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္အတြက္ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး မိမိတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ေနသေ႐ြ႕ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္းခ်ီးေပးသင့္သည္၊ ကြၽန္ေတာ္၏ မက်န္းမာမႈကို ေပ်ာက္ကင္းေစသင့္သည္၊ အႏၲရာယ္မ်ားကေန ကြၽန္ေတာ့္ကို လုံၿခဳံေအာင္ထားသင့္သည္ဟု ထင္ျမင္ခဲ့သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ကပ္ေဘးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ေသမည္မဟုတ္ပါ၊ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ၿပီး ေကာင္းမြန္သည့္ အဆုံးသတ္ပန္းတိုင္ရွိမည္။ ယင္းကသာ ကြၽန္ေတာ္ မိမိတာဝန္မွာ ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခ ေပးဆပ္လိုသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္သည့္ ကြၽန္ေတာ့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ေကာင္းခ်ီးမ်ားရဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ အေျခအေနက ဆိုးလာသည့္အခါမွာ၊ ကြၽန္ေတာ္၏ ေကာင္းခ်ီးခံစားရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ပ်က္စီးသြားသည့္အခါမွာ သမၼာတရားကို လိုက္ေလွ်ာက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္၏ စိတ္ပိုင္းျဖတ္မႈႏွင့္ မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားမ်ားက ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပင္ ျငင္းခုံခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကိုသာ ကြၽန္ေတာ္ ရွာေဖြခဲ့သည္ကို သတိျပဳမိခဲ့ပါသည္။ နာမက်န္းျဖစ္သည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္၏ ကိုယ္ပိုင္ အနာဂတ္ အလားအလာမ်ားအေၾကာင္းသာ ေတြးၿပီး ကြၽန္ေတာ့္၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီပြားကိုသာ စဥ္းစားသည္- ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို လုံးဝ မရွာေဖြခဲ့ဘဲ၊ ဘုရားသခင္ကိုပင္ အျပစ္တင္ခဲ့သည္၊ အထင္လြဲခဲ့ၿပီး သစၥာေဖာက္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာေကာင္းခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ ဤအေတြးမ်ား အားလုံးက တကယ္ကို ဘုရားသခင္ကို နာက်င္ေစၿပီး စိတ္ပ်က္ေစခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ ယုံၾကည္ျခင္းက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္း မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း မဟုတ္သည္ကို အမွန္တရားက ျပသေနပါသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းသည့္ဘဝကို ရဖို႔၊ ေကာင္းမြန္သည့္ အဆုံးသတ္ပန္းတိုင္ ရွိဖို႔သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ အနာဂတ္ ဆုလာဘ္မ်ားႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ရဖို႔ ကြၽန္ေတာ္၏ ဒုကၡခံမႈကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ အလဲအလွယ္လုပ္ခ်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္ကို အသုံးခ်ေနၿပီး သူ႔ကို လိမ္ညာဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္း မဟုတ္ပါလား။ ေပါလုက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီး ဒုကၡအမ်ားႀကီး ခံခဲ့ကာ၊ အဆုံးမွာ ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ သူက ဖန္ဆင္းခံ တစ္ေယာက္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အလုပ္လုပ္ေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဆုလာဘ္မ်ားရဖို႔၊ သရဖူေဆာင္းဖို႔အတြက္ လုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ေပါလု၏ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္ေနသည္ကို ေနာက္ဆုံးမွာ သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က သန႔္ရွင္းၿပီး ေျဖာင့္မတ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကဲ့သို႔ အေပးအယူလုပ္ဖို႔ ႏွင့္ သူ႔ကို လိမ္ညာဖို႔ ယတိျပတ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားသည့္သူကို သူက သူ႔၏ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို မည္သို႔မ်ား ဝင္ခြင့္ေပးမွာလဲ။ ဤသည္ကို ေတြးဆရင္း၊ ကြၽန္ေတာ္ ယခု ျဖတ္သန္းေနရသည့္ ဤအနာေရာဂါက ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာရဖို႔ ကြၽန္ေတာ္၏ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္ကို ေဖာ္ထုတ္ေနသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဆုံးမွာ နားလည္ခဲ့ပါသည္။ ဤအရာ မရွိဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ္၏ ယုံၾကည္ျခင္း၌ရွိသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အစြန္းအထင္းမ်ား အားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိဦးမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ေပါလု၏ လမ္းေၾကာင္း၊ ဘုရားသခင္ ရႈတ္ခ်သည့္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေလွ်ာက္ေနသည္ကို သတိထားမိမည္ မဟုတ္ပါ။ ဤအေတြးျဖင့္ ဤေရာဂါရွိျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္ စိတ္မညစ္ေတာ့ဘဲ၊ ထိုအစား ဤနည္းလမ္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကယ္တင္သည့္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ခဲ့ပါသည္။ အျပင္ပန္းမွာမူ ယင္းက ေရာဂါတစ္ခု၊ မေကာင္းသည့္အရာတစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ယင္းထဲ၌ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္သည့္ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းက ပါဝင္ေနပါသည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္၏ ယုံၾကည္ျခင္းမွာရွိသည့္ အစြန္းအထင္းမ်ား အားလုံးကို သန႔္စင္ေပးဖို႔အတြက္ ယုံၾကည္ျခင္း၏ မွန္ကန္သည့္ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းၫႊန္ ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ဤအရာမ်ားအားလုံးကို ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားရင္းႏွင့္ “ဘုရားသခင္က လူသားကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ၿပီး သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ သူက ငါတို႔ကို ကိုယ္က်ိဳးမၾကည့္ဘဲ အသက္ကို ေပးခဲ့ၿပီး ဘာမွ ျပန္မေတာင္းဆိုခဲ့ဘူး။” ဟု မိမိဘာသာ စဥ္းစားမိသည္။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးက မည္မွ် လွပၿပီး ေကာင္းမြန္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေပ်ာ္ေမြ႕လ်က္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ေရေလာင္းျခင္း၊ ေထာက္ပံ့ျခင္းကို အမ်ားႀကီး ခံရေသာ္လည္း၊ မိမိတာဝန္၌ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၿပီး နာမက်န္းျဖစ္သည့္အခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ကို အျပစ္တင္ၿပီး အထင္လြဲလ်က္၊ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ တစ္စက္မွ် မစဥ္းစားခဲ့သည္ကို မိမိဘာသာ ေတြးမိသည္။ ဤအေတြးတြင္ အလြန္ ရွက္မိၿပီး စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္မိသည္။ အလြန္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာေကာင္းသည့္အတြက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီးမိသည္။ စာတန္က ကြၽန္ေတာ္ မည္သို႔ျပဳမူေနထိုင္သည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္အခ်ိန္၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္၏ စိတ္အတြင္းက်က်အေတြးမ်ားကို အဆက္မျပတ္ စိစစ္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္က စာတန္၏ ဟားတိုက္ အရီခံရသည့္သူ ျဖစ္၍ မျဖစ္ပါ။ ဘုရားသခင္ဘက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ရပ္တည္ခဲ့သည္၊ သူ၏ အစီအစဥ္မ်ားကို နာခံခဲ့ၿပီး သင္ခန္းစာမ်ားကို ေကာင္းစြာ သင္ယူခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ “ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆႏၵကို စြန႔္လႊတ္ခ်င္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ သက္သာသည္ျဖစ္ေစ၊ မသက္သာသည္ျဖစ္ေစ စာတန္ကို အရွက္ရေစဖို႔အတြက္ ကိုယ္ေတာ့္ကို နာခံၿပီး ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္ခ်င္ပါတယ္။” ဟု ေျပာလ်က္၊ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။ ဆုေတာင္းၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ စိတ္ၿငိမ္သက္သြားၿပီး မိမိအေၾကာင္းကို အရမ္း မစဥ္းစားေတာ့ပါ။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ရပါသည္။ “ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္တို႔ကို ရွင္သန္ ခြင့္ျပဳေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္သင့္သည္။ ကြၽန္ုပ္တို႔ ရွင္သန္သည့္ေန႔ တစ္ရက္ခ်င္းစီသည္ ကြၽန္ုပ္တို႔ ထမ္းေဆာင္ရမည့္ တစ္ရက္တာ တာဝန္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္ကို ကြၽန္ုပ္တို႔၏ အေရးအႀကီးဆုံး လုပ္ေဆာင္ခ်က္တာဝန္ အျဖစ္ ကြၽန္ုပ္တို႔ သေဘာထားသင့္ၿပီး ကြၽန္ုပ္တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ယင္းတို႔သည္ အသက္တာ၌ အႀကီးမားဆုံး အေရးကိစၥမ်ား ျဖစ္သည့္အလား ေဆာင္႐ြက္သင့္သည္။ မိမိတို႔၏တာဝန္မ်ား ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ၿပီးဆုံးသြားသည္အထိ ကြၽန္ုပ္တို႔ အားထုတ္ေကာင္း အားထုတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ စာတန္ကို ကြၽန္ုပ္တို႔အား စြပ္စြဲခ်က္မ်ား မျပဳႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားေစလ်က္၊ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ အသိစိတ္အတိုင္း ကြၽန္ုပ္တို႔ ျပဳမူၿပီး၊ အသိစိတ္၏ ေနာင္တမရွိဘဲ၊ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစၿပီး ေနာင္တလုံးဝ မရွိဘဲ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သည့္သူတစ္ေယာက္က မိမိ၏ တာဝန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ထားရွိသင့္သည့္ သေဘာထား ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) ကြၽန္ေတာ္ သက္သာလာျခင္း ရွိမည္ မရွိမည္ကို မသိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္သည္က ဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးသည့္ တာဝန္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္၏ ေရာဂါေၾကာင့္ မတြန႔္ဆုတ္ေနေတာ့ဘဲ၊ မိမိတာဝန္ကို စိတ္ပါလက္ပါႏွင့္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ေရာဂါကို ၾကည့္ဖို႔ ေဆး႐ုံကို ျပန္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က အေျခအေနေကာင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ့္၏ အသည္းကလည္း ပုံမွန္သာ ျဖစ္သည္ဟု ဆရာဝန္ကေျပာသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ေသြးထဲမွာေတာ့ ပိုးအမ်ားႀကီး ရွိေနေသာ္လည္း၊ အျခားက အကုန္လုံး အဆင္ေျပသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္မပူဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္က သာမန္ ကုသမႈသာလိုသည္ကို ေသခ်ာမွာသြားသည္။ ဆရာဝန္က ဤကဲ့သို႔ ေျပာသည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ မေနႏိုင္ဘဲ၊ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို သနားညႇာေနသည္ကို ခံစားရသည္၊ ကြၽန္ေတာ္က တကယ္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္မာသည္၊ အက်ိဳးအျမတ္ရဖို႔သာ ၾကည့္သည္၊ တာဝန္အခ်ိဳ႕ကိုလုပ္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ တစ္ခုခု ျပန္ရခ်င္သည္၊ ဘုရားသခင္ကို လိမ္ညာၿပီး သူ႔ကို ႐ြံရွာေစသည္၊ သို႔ေသာ္ သူက ကြၽန္ေတာ့္၏ ပုန္ကန္မႈကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ ယုံၾကည္ျခင္း၌ မွားယြင္းသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အျမင္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ သိလာဖို႔အလို႔ငွာ သူ႔၏ အလုပ္ကို ႀကဳံေတြ႕ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဉာဏ္အလင္းျပၿပီး လမ္းျပဖို႔ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဆက္တိုက္ အသုံးျပဳခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းက မည္မွ် ႀကီးျမတ္သည္ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို ခံစားခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္သည့္ေနရာမွာ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ဤစမ္းသပ္မႈကို ႀကဳံေတြ႕ျခင္းမွတစ္ဆင့္ သင္ခန္းစာအခ်ိဳ႕ ရလိမ့္မည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခု စီစဥ္သည့္အခါ၊ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထုတ္ေဖာ္ခံရျခင္းအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ၾသခဲ့ရပါသည္။

တစ္လၾကာၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခါ ေဆးစစ္ဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဆး႐ုံကို သြားခိုင္းသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ေရာဂါက အလြန္ ကူးစက္လြယ္ပါက၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ အေဝးတြင္ မိမိဘာသာေနရမည္ဟု သူကေျပာသည္။ သူ ဤကဲ့သို႔ ေျပာသည္ကို ၾကားရလ်က္၊ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚကို ေက်ာက္တုံးအႀကီးႀကီးႏွင့္ ဖိထားသကဲ့သို႔၊ အမွန္တကယ္ စိတ္ညစ္ဖို႔ေကာင္းသည္။ “ငါ့ကို လူေတြနဲ႔ အေဝးမွာထားရင္ အစည္းအေဝးေတြကို ငါ သြားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အသင္းေတာ္အသက္တာကို ရွင္သန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ တစ္ေန႔က်ရင္ ငါက ေတာ္ေတာ္ နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူကမွ ဒါကို မသိဘူးဆိုရင္ ငါဘာလုပ္မလဲ။ ကပ္ေဘးႀကီးေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလုံး စုေဝးၿပီး မိတ္သဟာယ ဖြဲ႕ႏိုင္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ကူညီေထာက္ပံ့ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါကေတာ့ လုံးဝ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ အားကိုးရမွာ။ ငါ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္ပါ့မလား။” ဟု ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္က လႈပ္ရွားလာသည္။ စဥ္းစားေလေလ၊ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဓာတ္က်ေလေလသာ ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးၿပီး ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈကို နာခံတတ္ေအာင္ သင္ယူဖို႔ ေျပာခဲ့သည္။ ဤအေျခအေနမွာ ေယာဘကဲ့သို႔ပင္ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို ပိုၿပီး ရွာေဖြဖို႔၊ ေကာင္းခ်ီးရသည္ျဖစ္ေစ၊ ေဘးဒုကၡေရာက္သည္ျဖစ္ေစ ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းဖို႔ ေျပာသည္။ ဤသည္ကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထိခိုက္ခံစားခဲ့ရသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အရင္တစ္ေခါက္က ကြၽန္ေတာ္၏ အေတြ႕အႀကဳံကို သတိရသည္။ ဤအရာကို ဘုရားသခင္က ခြင့္ျပဳထားၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ ဦးစြာလုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုအပ္သည့္အရာမွာ နာခံဖို႔သာ ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္မွာ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ႐ြတ္ဖတ္ျပျခင္း ဗီဒီယိုတစ္ခုကို ၾကည့္ခဲ့ပါသည္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေယာဘသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူစကားမ်ား မေျပာခဲ့သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္အေပၚ ေတာင္းခံခ်က္မ်ားႏွင့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။ ဘုရားသခင္၏နာမကို သူ၏ခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္ အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးျခင္းထဲက ဘုရားသခင္၏ ႀကီးျမတ္ေသာ တန္ခိုးႏွင့္ ဩဇာအာဏာေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ယင္းသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို သူရခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ သို႔မဟုတ္ ေဘးဒုကၡ ဆိုက္ေရာက္သည္ကို ခံခဲ့ရျခင္း ရွိမရွိဆိုသည့္အေပၚ မမူတည္ခဲ့ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အား ေကာင္းခ်ီးေပးသည္ ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔အေပၚ ေဘးဒုကၡ က်ေရာက္ေစသည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးႏွင့္ ဩဇာအာဏာသည္ ေျပာင္းလဲလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ ထိုသို႔ျဖင့္၊ လူတစ္ဦး၏ အေျခအေနမ်ားကို ပဓာနမထားဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ နာမကို ခ်ီးမြမ္းသင့္သည္ဟု သူ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို ခံစားရသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး လူသားအေပၚ ေဘးဒုကၡ က်ေရာက္သည့္အခါတြင္လည္း ယင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးႏွင့္ ဩဇာအာဏာသည္ လူသားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အရာရာတိုင္းအေပၚ အုပ္စိုးၿပီး ျပင္ဆင္၏။ လူသား ကံၾကမၼာ၏ မတည္တံ့ျခင္းမ်ားမွာ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးႏွင့္ ဩဇာအာဏာတို႔၏ သ႐ုပ္သကန္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အျမင္ကို ပဓာနမထားဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ နာမကို ခ်ီးမြမ္းသင့္ေပသည္။ ဤသည္မွာ ေယာဘသည္ သူ၏ အသက္တာ ႏွစ္ကာလမ်ားအတြင္းတြင္ ေတြ႕ႀကဳံခံစားခဲ့ၿပီး သိရွိလာခဲ့သည့္ အရာ ျဖစ္သည္။ ေယာဘ၏ အေတြးမ်ားႏွင့္ လုပ္ရပ္အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ နားသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ကာ ဘုရားသခင္က အေရးႀကီးသည္ဟု ျမင္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ေယာဘ၏ ဤအသိပညာကို ျမတ္ႏိုးခဲ့ၿပီး ထိုသို႔ေသာ စိတ္ႏွလုံး တစ္ခုရွိျခင္းအတြက္ ေယာဘကို တန္ဖိုးထားခဲ့သည္။ ဤစိတ္ႏွလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ အမိန္႔ကို အၿမဲတေစ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ၿပီး ေနရာအားလုံးႏွင့္ မည္သည့္အခ်ိန္ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ေနရာတြင္ျဖစ္ေစ ယင္းသည္ သူ႔အေပၚ က်ေရာက္သည့္ အရာမွန္သမွ်ကို လက္ခံႀကိဳဆိုခဲ့သည္။ ေယာဘသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ မည္သည့္ေတာင္းဆိုခ်က္မွ် မျပဳခဲ့ေပ။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သူေတာင္းဆိုခဲ့သည္မွာ ဘုရားသခင္ထံမွလာေသာ အစီအစဥ္အားလုံးကို ေစာင့္ဆိုင္းရန္၊ လက္ခံရန္၊ ရင္ဆိုင္ရန္ႏွင့္ နာခံရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏တာဝန္ျဖစ္သည္ဟု ေယာဘယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ အလိုရွိခဲ့ေသာအရာ အတိအက် ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) ကြၽန္ေတာ္ ဤဗီဒီယိုကို ၾကည့္ရင္း၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ရွက္မိသည္။ ေယာဘက ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးက်ဴးေထာမနာျပဳေနသည္က အႏွစ္မပါသည့္ စကားမ်ား သက္သက္မဟုတ္ပါ။ သူ၏ခ်ီးမြမ္းမႈက သူ႔စိတ္ႏွလုံး အတြင္းထဲမွ လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာ၊ သူ၏ အနႏၲတန္ခိုးရွိျခင္းႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ေယာဘက သိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို သူ႔ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဘုရားအျဖစ္ ဆက္ဆံႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က မည္သည့္အရာကို စီစဥ္ၫႊန္ၾကားပါေစ၊ စီစဥ္ပါေစ ေစာဒကတက္ျခင္း၊ ေတာင္းဆိုျခင္းမ်ား တစ္ခုမွ မလုပ္ခဲ့ပါ။ ေယာဘက ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ။ သူက ေကာင္းခ်ီးမ်ားႏွင့္ ႀကဳံရသည္ျဖစ္ေစ၊ ေဘးဒုကၡမ်ားႏွင့္ ႀကဳံရသည္ျဖစ္ေစ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းသာ နာခံခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းကသူ႔၏အသက္ထက္ ပိုအေရးႀကီးသည္ဟု ခံယူခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားသခင္ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခဏခဏ အေပးအယူလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး၊ ေကာင္းခ်ီးမ်ားေနာက္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ေခါင္းမာမာႏွင့္ လိုက္ခဲ့သည္ကို မိမိအေၾကာင္းကို ေတြးမိသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ႏွလုံးသားထဲမွာ ဘုရားသခင္အတြက္ ေနရာမရွိ၍၊ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို မေၾကာက္႐ြံ႕ခဲ့၍ ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္၏ အနာဂတ္ႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးရဖို႔အတြက္ကို အရမ္းအေလးထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ထို႔အေၾကာင္းေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မက်န္းမာေနသည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္ကို မနာခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးအခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ခံစားႏိုင္ခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဤနာမက်န္းျဖစ္ျခင္းကို ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ က်ေရာက္ေစျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာရွိသည့္ အရာရာတိုင္းကို ဘုရားသခင္က ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ သူက ျပန္ယူသြားပါက၊ ယင္းမွာလည္း ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ပု႐ြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္ထက္ နိမ့္က်သည့္ ကြၽန္ေတာ္က အဘယ့္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ျငင္းခုံဖို႔ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီရမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကို နာခံဖို႔ ဆႏၵရွိပါမည္ဟု ဘုရားသခင္ထံ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို လူမ်ားႏွင့္ ခြဲထားရမည္ဆိုလည္း ရပါသည္။ ဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို မည္သည့္ေနရာမွာပင္ ထားထား၊ ေဘးဒုကၡမ်ား က်ေရာက္လွ်င္ပင္ ကြၽန္ေတာ္ ေစာဒကမတက္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ မည္သည့္ေနရာမွာပင္ ေရာက္ေနေန ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ပါမည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးစစ္ဖို႔အတြက္ ေဆး႐ုံကို သြားခဲ့သည္။ ထိုေနရာကိုသြားသည့္လမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားသခင္ဆီကိုသာ ဆက္တိုက္ဆုေတာင္းေနၿပီး သူ႔၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဆင္ျခင္ေနခဲ့သည္။ ေဆး႐ုံကို စက္ဘီးနင္းသြားရသည္မွာ အလြန္ လြယ္ကူသည္ဟု ခံစားရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ထိုေနရာကိုေရာက္သည့္အခါ၊ “ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့လတုန္းက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေသြးထဲမွာ တစ္မီလီမီတာကို ပိုးေပါင္း သန္း ၁၇၀၀ ရွိတယ္။ အခုေတာ့ ၅ သိန္း ၆ ေသာင္းပဲရွိၿပီး ခင္ဗ်ားဆီက သိပ္ၿပီး ပိုးမကူးစက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။” ဟု ဆရာဝန္ကေျပာသည္။ တစ္လတည္းႏွင့္ ထိုမွ်ထိက်သြားသည္ကို ျမင္ရသည္မွာ အလြန္ေကာင္းလွသည္ဟုလည္း သူကေျပာသည္။ ဤသည္ကို ၾကားရလ်က္၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘုရားသခင္အေပၚ ေက်းဇူးတင္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ ရွိေနၿပီး အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုး စီမံေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ယင္းက အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းၿပီး လက္ေတြ႕က်ေပသည္။

ဤနာမက်န္းျဖစ္ျခင္းကို ႀကဳံေတြ႕ရျခင္းက ေကာင္းခ်ီးလိုခ်င္သည့္ ကြၽန္ေတာ့္၏ ဆႏၵႏွင့္ စက္ဆုပ္စရာ ေကာင္းသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို လုံးဝ ရွင္းလင္း သြားေစပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာရွိခဲ့သည့္ အားထုတ္လိုက္စားျခင္း ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မွားယြင္းသည့္အျမင္မ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို နားလည္မႈအခ်ိဳ႕ ရွိလာခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာႏွင့္ပတ္သက္သည့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း တစ္ခုလည္း ရွိလာခဲ့သည္။ ဤအရာမ်ား အားလုံးက ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမ်ားမွ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ အသည္းေရာင္အသားဝါေရာဂါ လုံးဝ ေပ်ာက္သြားမည္ကို ယခု ကြၽန္ေတာ္ မေတြးေတာ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ဤအေျခအေနအလယ္တြင္ ဘုရားသခင္၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈမ်ားႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကိုသာ ကြၽန္ေတာ္ နာခံၿပီး ကြၽန္ေတာ္၏တာဝန္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္လိုသည္။ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါသည္။