ကိုးကားရန္ သမၼာက်မ္းပိုဒ္မ်ား-

“အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၁)

“ဘုရားသခင္ကလည္း လင္းျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍ အလင္းျဖစ္ေလ၏။ ထိုအလင္းေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္၍၊ အလင္းႏွင့္ ေမွာင္မိုက္ကိုပိုင္ျခားခြဲထားေတာ္မူ၏။ အလင္းကို ေန႔ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ေမွာင္မိုက္ကို ညဥ့္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ ေတာ္မူ၍ ညဦးႏွင့္ နံနက္သည္ ပဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၃-၅)

“တဖန္ဘုရားသခင္က ေရအလယ္၌ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ျဖစ္ေစ၊ ေရႏွင့္ေရခ်င္းျခားနားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသျဖင့္၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ေအာက္၌ရွိေသာေရႏွင့္၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္အေပၚ၌ရွိေသာေရကို ပိုင္းျခားေတာ္မူသည္အတိုင္းျဖစ္ေလ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၆-၇)

“တဖန္ဘုရားသခင္က မိုဃ္းေကာင္းကင္ေအာက္၌ရွိေသာ ေရစုေဝးေစ၊ ကုန္းေပၚေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ကုန္းကိုေျမဟူေသာ အမည္ျဖင့္၎၊ ေရစုေဝးရာကို ပင္လယ္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ဘုရားသခင္ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၏။ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၎၊ စပါးသီးကို ျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၎၊ ေျမေပၚ မွာ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္ သစ္သီးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၎၊ ေပါက္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၉-၁၁)

“တဖန္ဘုရားသခင္က၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကို ပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ မိုဃ္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ အလင္းအိမ္ တည္ေစ၊ နိမိတ္လကၡဏာ၊ ခ်ိန္းခ်က္ေသာအခ်ိန္၊ ေန႔ရက္ အပိုင္းအျခား၊ ႏွစ္အပိုင္းအျခားဘို႔ျဖစ္ေစ။ မိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာၾကက္၌တည္၍ ေျမႀကီးလင္းစရာ အလင္းအိမ္ျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ သည့္အတိုင္းျဖစ္ေလ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၁၄-၁၅)

“တဖန္ဘုရားသခင္က အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္တို႔ကို ေရသည္မ်ားျပားစြာ ေမြးဘြား ေစ။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚ မိုဃ္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္ျပင္ဝယ္ပ်ံေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ထိုသို႔လွ်င္ေရသည္ တိရစာၦန္အမ်ိဳးအလိုက္ မ်ားျပားစြာ ေမြးသြား၍၊ ငါးႀကီးအစရွိေသာ အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို၎၊ ပ်ံတက္ေသာ ငွက္မ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို၎ ဘုရားသခင္ဖန္ ဆင္း၍၊ ထိုအမူအရာေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၂၀-၂၁)

“တဖန္ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ အသက္ရွင္ေသာသတၱဝါမ်ိဳးတည္းဟူေသာ သားယဥ္တို႔ကို၎၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္တို႔ကို၎၊ သားရဲမ်ိဳးတို႔ကို၎၊ ေမြးဘြားေစဟုအမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ သားရဲမ်ိဳး၊ သားယဥ္မ်ိဳး၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳး အေပါင္း တို႔ကို ဖန္ဆင္း၍၊ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၂၄-၂၅)

“တဖန္ဘုရားသခင္က ငါတို႔ပုံသ႑ာန္ႏွင့္အညီ တသ႑န္တည္း လူကို ဖန္ဆင္းၾကစို႔။ သူသည္ ပင္လယ္ငါးတို႔ကို၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔ကို၎၊ သားယဥ္တို႔ကို၎၊ ေျမတျပင္လုံးႏွင့္တကြ၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္အေပါင္းတို႔ကို၎၊ အုပ္စိုးေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပုံသ႑ာန္ႏွင့္အညီ လူကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္၏ ပုံသ႑ာန္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၂၆-၂၇)

ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးၿပီး အရာခပ္သိမ္းကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေသာသူ ျဖစ္၏။ သူသည္ ရွိသမွ်အားလုံးကို ဖန္ဆင္းခဲ့၏။ ရွိသမွ်အားလုံးကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး၊ ရွိသမွ်အားလုံးအေပၚ အုပ္စိုးကာ ရွိသမွ်အားလုံးအတြက္ ေထာက္ပံ့ေပး၏။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အဆင့္အတန္းျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ ပင္ကိုလကၡဏာျဖစ္၏။ အရာခပ္သိမ္းႏွင့္ ရွိသမွ်အရာ အားလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ ပင္ကိုလကၡဏာမွာ ဖန္ဆင္းရွင္ႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံးကို အုပ္ခ်ဳပ္သူ ျဖစ္၏။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ပင္ကိုလကၡဏာျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔အလယ္တြင္ အတုမရွိျဖစ္၏။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ဝိညာဥ္ေလာကတြင္ျဖစ္ေစ- ဘုရားသခင္၏ သတၱဝါမ်ားထဲမွ မည္သူကမွ် ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို တူေအာင္တုရန္ သို႔မဟုတ္ အစားထိုးရန္ မည္သည့္နည္းလမ္း သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အခြင့္အလမ္းမွ် အသုံးမျပဳႏိုင္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ အလယ္တြင္ ဤပင္ကိုလကၡဏာ၊ တန္ခိုး၊ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းအေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းကို ပိုင္ဆိုင္ေသာသူ- ငါတို႔၏ အတုမရွိေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္- တစ္ဦးတည္းသာ ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ အရာခပ္သိမ္းအလယ္ ေနထိုင္ကာ ေ႐ြ႕လ်ားသြားလာသည္။ သူသည္ အရာခပ္သိမ္း၏အထက္ အျမင့္ဆုံးေသာေနရာသို႔ တက္ႂကြႏိုင္၏။ သူသည္ လူသားျဖစ္လာျခင္း၊ အေသြးအသား ရွိသည့္ သူတို႔ထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္လာျခင္း၊ လူတို႔ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လာျခင္းႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္အတူ အေကာင္းအဆိုးမ်ားကို မွ်ေဝခံစားျခင္းျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ႏွိမ့္ခ်ႏိုင္၏၊ သို႔ေသာ္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူသည္ ရွိသမွ်အရာ အားလုံး၏ ကံၾကမၼာႏွင့္ ယင္းတို႔အားလုံး ေ႐ြ႕လ်ားသည့္ဦးတည္ရာကို ဆုံးျဖတ္ရင္း၊ ရွိသမွ်အရာအားလုံးကို ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံး၏ ကံၾကမၼာကို လမ္းျပၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဦးတည္ခ်က္ကို ထိန္းေက်ာင္းေပး၏။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ဘုရားသခင္တစ္ပါးကို သက္ရွိသတၱဝါအားလုံးက ဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္သင့္သည္၊ နာခံသင့္ၿပီး သိရွိသင့္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ မည္သည့္အုပ္စု သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ အမ်ိဳးအစားႏွင့္သက္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္အား ႐ိုေသေလးျမတ္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို လက္ခံျခင္းႏွင့္ သင္၏ကံၾကမၼာအတြက္ သူ၏ အစီအစဥ္မ်ားကို လက္ခံျခင္းသည္သာ မည္သည့္ လူမဆိုႏွင့္ မည္သည့္ သက္ရွိသတၱဝါအတြက္မဆို တစ္ခုတည္းေသာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ- လိုအပ္ေသာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ- ျဖစ္၏။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁၀)

စၾကဝဠာႏွင့္ အာကာသ၏ က်ယ္ေျပာမႈထဲတြင္၊ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ သတၱဝါမ်ား ေနထိုင္ၿပီး မ်ိဳးပြားၾကသည္၊ ထပ္တလဲလဲ ျဖစ္ေနေသာ ဘဝနိယာမကို လိုက္ေလွ်ာက္ကာ ပုံေသစည္းမ်ဥ္းတစ္ရပ္ကို လိုက္နာေစာင့္ထိန္းၾကသည္။ ေသသူမ်ားသည္ ရွင္သူမ်ား၏ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ၎တို႔ႏွင့္အတူ ယူေဆာင္သြားၾကၿပီး ရွင္ေနသူမ်ားသည္ ေသဆုံးၿပီးေသာသူမ်ား၏ အလားတူ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ သမိုင္းကို တစ္ဖန္ျပန္လုပ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္- ငါတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အသက္ရွင္ၾကသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ ေသၾကရသနည္း။ ဤကမာၻေလာကကို မည္သူ ကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္သနည္း။ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မည္သူ ဖန္ဆင္းခဲ့သနည္း။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သဘာဝတရားမိခင္က အမွန္တကယ္ ဖန္ဆင္းခဲ့သေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ မိမိ၏ကံၾကမၼာကို အမွန္တကယ္ ထိန္းခ်ဳပ္သေလာ...ဟု မေမးဘဲ မေနႏိုင္ေပ။ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က မရပ္မနား ေမးၾကၿပီးျဖစ္သည့္ ေမးခြန္းမ်ား ရွိေလသည္။ အေၾကာင္းအေပါင္း မသင့္၍၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဤေမးခြန္းမ်ားကို သာ၍ စြဲလမ္းလာေလေလ၊ သိပၸံပညာကို ဆာငတ္မႈတစ္ခု သာ၍ျဖစ္ေပၚေလ ျဖစ္သည္။ သိပၸံပညာသည္ ခဏတာ ေက်နပ္အားရျခင္းႏွင့္ အေသြးအသား၏ ယာယီေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ေပးေသာ္လည္း၊ လူသားကို အေဖာ္မဲ့ျခင္း၊ အထီးက်န္ျခင္းႏွင့္ သူ၏ စိတ္ဝိညာဥ္အတြင္းနက္နက္ရွိ မလုံ႔တလုံျဖစ္ေနေသာ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈႏွင့္ အကူအညီမဲ့ေနျခင္းတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ေစဖို႔ လုံေလာက္ရန္ ေဝးပါေသးသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ပကတိမ်က္လုံးျဖင့္ ျမင္ႏိုင္ၿပီး သူ၏ ဦးေႏွာက္ျဖင့္ နားလည္ႏိုင္သည့္ သိပၸံပညာအသိကို မိမိ၏ႏွလုံးသားအား ထုံေစရန္အလို႔ငွာ သုံး႐ုံမွ် အသုံးျပဳေလသည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုသို႔ေသာ သိပၸံပညာအသိသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား နက္နဲမႈမ်ားကို စူးစမ္းေလ့လာျခင္းမွ ရပ္တန႔္ေစဖို႔ မလုံေလာက္ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏အစႏွင့္ အနာဂတ္တို႔ကို မဆိုထားႏွင့္၊ စၾကဝဠာႏွင့္ အရာခပ္သိမ္း၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာရွင္ မည္သူျဖစ္သည္ကိုပင္ တကယ္ကို မသိေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဤနိယာမအလယ္တြင္ မတတ္သာ၍ အသက္ရွင္႐ုံမွ် ရွင္ေလသည္။ အရာခပ္သိမ္းအလယ္ႏွင့္ ေကာင္းကင္တြင္ ကမာၻအဆက္ဆက္ အရာရာတိုင္းအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကိုင္စြဲေသာသူ တစ္ဦးသာ ရွိသည့္အတြက္၊ မည္သူမွ် ယင္းကို မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သကဲ့သို႔ မည္သူမွ် မေျပာင္းလဲႏိုင္ေပ။ သူသည္ လူသားက မည္သည့္အခါမွ် မရႈျမင္ဖူးေသာသူ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က မည္သည့္အခါမွ် မသိဖူးသူ၊ ၎တည္ရွိျခင္းကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္က မည္သည့္အခါမွ် မယုံၾကည္ဖူးသူ ျဖစ္သည္- သို႔ရာတြင္ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဘိုးေဘးမ်ားအထဲ ဇီဝအသက္ကို မႈတ္သြင္းခဲ့ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အသက္ေပးခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တည္ရွိခြင့္ေပးလ်က္၊ ေထာက္ပံ့ကာ အားျဖည့္ေပးသူ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မ်က္ေမွာက္ေခတ္အထိ လမ္းျပၿပီးသူ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူတစ္ပါးတည္းသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ရွင္သန္ေနျခင္းအတြက္ အားထားသည့္သူ ျဖစ္သည္။ သူသည္ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ စြဲကိုင္ၿပီး၊ စၾကဝဠာထဲရွိ သက္ရွိသတၱဝါအားလုံးကို အုပ္စိုးေလသည္။ သူသည္ ရာသီေလးပါးကို ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ေလ၊ ဆီးႏွင္းခဲ၊ ႏွင္းႏွင့္ မိုးတို႔ကို ေခၚေသာသူမွာ သူျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံ ေနေရာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးၿပီး၊ ညကို ဖြင့္လွစ္ ေပးေလသည္။ သူသည္ လူသားကို ေတာင္မ်ား၊ ေရကန္မ်ား၊ ျမစ္မ်ားႏွင့္ ၎တို႔အတြင္းရွိ သက္ရွိအားလုံးကို ေထာက္ပံ့ေပးရင္း၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ခင္းက်င္းသူ ျဖစ္သည္။ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသည္ ေနရာတိုင္းတြင္ရွိ၏၊ သူ၏တန္ခိုးသည္ ေနရာတိုင္းတြင္ ရွိ၏၊ သူ၏ ဉာဏ္ပညာသည္ ေနရာတိုင္းတြင္ရွိၿပီး၊ သူ၏ ဩဇာအာဏာသည္ ေနရာတိုင္းတြင္ရွိ၏။ ဤနိယာမႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းအသီးသီးသည္ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၏ ျပယုဂ္ျဖစ္ၿပီး အသီးသီးသည္ သူ၏ဉာဏ္ပညာႏွင့္ တန္ခိုးတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ျပသသည္။ အဘယ္သူသည္ သူ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမွ ကင္းလြတ္ႏိုင္သနည္း။ ၿပီးလွ်င္ သူ၏ အႀကံအစည္မ်ားမွ အဘယ္သူသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထုတ္ပစ္ႏိုင္သနည္း။ သူ၏အၾကည့္ေအာက္တြင္ အရာခပ္သိမ္းတည္ရွိၿပီး၊ ထို႔အျပင္ အရာခပ္သိမ္းသည္ သူ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ေလသည္။ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ တန္ခိုးတို႔က လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား သူသည္ အမွန္တကယ္ တည္ရွိၿပီး အရာခပ္သိမ္းအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ စြဲကိုင္သည္ကို အသိအမွတ္ျပဳ႐ုံကလြဲ၍ အျခား ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိဘဲ ျဖစ္ရစ္ေစေလသည္။ သူမွလြဲ၍ မည္သည့္အရာမွ် ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မၿပီးႏိုင္မဆုံးႏိုင္ ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ စၾကဝဠာကိုပင္ မကြပ္ကဲမအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို သတိျပဳႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ သတိမျပဳႏိုင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိျခင္းကို ယုံၾကည္သည္ျဖစ္ေစ၊ မယုံၾကည္သည္ျဖစ္ေစ၊ သင္၏ ကံၾကမၼာကို ဘုရားသခင္ ပိုင္းျဖတ္သည္မွာ ေသခ်ာၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အၿမဲ စြဲကိုင္ထားမည္မွာ ေသခ်ာေပသည္။ သူ၏ တည္ရွိျခင္းႏွင့္ ဩဇာအာဏာတို႔သည္ လူသား၏ သတိျပဳခံရကာ နားလည္ျခင္း ရွိမရွိဆိုသည့္အေပၚ အေျခမခံေပ။ သူသာလွ်င္ လူသား၏ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္ အနာဂတ္တို႔ကို သိၿပီး၊ သူသာလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကံၾကမၼာကို အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္သည္။ ဤအခ်က္ကို သင္လက္ခံႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ ဤအရာအားလုံးကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္က မိမိ၏မ်က္စိျဖင့္ မ်က္ျမင္ႀကဳံရမည့္ အခ်ိန္သည္ ၾကာျမင့္လိမ့္မည္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က မၾကာမီ က်ေရာက္ေစမည့္အခ်က္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ မ်က္စိေအာက္တြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အသက္ရွင္ကာ ေသဆုံးၾကရသည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအတြက္ အသက္ရွင္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ၎တို႔မ်က္စိမွိတ္သည့္အခါသည္လည္း ဤစီမံခန႔္ခြဲမႈ အတြက္ပင္ ၎တို႔ မွိတ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ သြားလိုက္လာလိုက္ ျဖစ္သည္။ ထိုအရာအားလုံးမွာ ႁခြင္းခ်က္မရွိ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ သူ၏ အႀကံအစည္တို႔၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈသည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် မရပ္တန႔္ေပ။ ယင္းသည္ မရပ္မနား တိုးတက္ေနသည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား သူ၏ တည္ရွိျခင္းကို သိေစလိမ့္မည္၊ သူ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ယုံၾကည္ကိုးစားေစလိမ့္မည္၊ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ရႈျမင္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ျပန္လာေစလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏အစီအစဥ္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ေထာင္ခ်ီၾကာ သူ စီမံခန႔္ခြဲေနၿပီးျဖစ္သည့္ အမႈ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၃)- ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလယ္၌သာ လူသားသည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သည္

ဘုရားသခင္သည္ ဤကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူဖန္ဆင္းခဲ့၏၊ ထို႔အျပင္ သူသည္ ေရွးေခတ္ ဂရိယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လူသားတို႔၏ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းတိုးတက္မႈ၏ ဗိသုကာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္သာ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ႏွစ္သိမ့္မႈ ေပးၿပီး ဘုရားသခင္သည္သာ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေန႔ေရာညပါ ေစာင့္ေရွာက္သည္။ လူသားမ်ား၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ တိုးတက္မႈတို႔ကို ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမွ ခြဲထုတ္၍မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သမိုင္းႏွင့္ အနာဂတ္သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားမွ ခြဲျခား၍မရႏိုင္ေပ။ အကယ္၍ သင္သည္ စစ္မွန္ေသာ ခရစ္ယာန္တစ္ဦးျဖစ္ပါက၊ မည္သည့္တိုင္းႏိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ လူမ်ိဳးမဆို၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ က်ဆုံးျခင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားအတိုင္း ျဖစ္ေပၚသည္ကို သင္ ဧကန္မုခ် ယုံၾကည္ေပလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ တစ္ပါးတည္းသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ ကံၾကမၼာကို သိၿပီး ဘုရားသခင္ တစ္ပါးတည္းသာ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ လမ္းေၾကာင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္သည္။ အကယ္၍ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ေကာင္းမြန္ေသာ ကံၾကမၼာတစ္ခု ရွိလိုပါက၊ ႏိုင္ငံတစ္ခုသည္ ကံၾကမၼာေကာင္းတစ္ခု ရွိလိုပါက၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ထံ ပ်ပ္ဝပ္ကိုးကြယ္ရမည္၊ ေနာင္တရၿပီး ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဝန္ခ်ရမည္ျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ပါက လူသား၏ ကံၾကမၼာႏွင့္ ခရီးပန္းတိုင္သည္ ေရွာင္လႊဲမရေသာ ကပ္ေဘးတစ္ခု ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ေနာဧက သေဘၤာကို တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလကို ျပန္ၾကည့္ပါက- လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အလြန္အမင္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးခဲ့သည္၊ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမွ ေသြဖည္ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈကို မခံၾကရေတာ့သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ ကတိမ်ားကိုလည္း ဆုံးရႈံးခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အလင္းမရွိဘဲ အေမွာင္ထဲတြင္ အသက္ရွင္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔သည္ သဘာဝအားျဖင့္ လိင္ကိစၥတြင္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ ကင္းမဲ့လာခဲ့ၾကၿပီး၊ အက်ည္းတန္ေသာ အက်င့္ပ်က္ျခင္းထဲတြင္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေပ်ာ္ေမြ႕ေနခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ ကတိေတာ္ကို မရရွိႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို စြန႔္ခြာခဲ့ၿပီးျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္က ၎တို႔အေပၚ ႏွင္းအပ္ေပးထားသမွ်ကို ဖယ္ထားခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ သြန္သင္မႈမ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ႏွာကို မ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ အသံကိုၾကားရန္ မထိုက္တန္ခဲ့ၾကေပ။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ေသြဖည္သည္ထက္ ေသြဖည္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖစ္ခဲ့သည္ႏွင့္အမွ် ၎တို႔သည္ ဆင္ျခင္တုံတရားႏွင့္ လူ႔သဘာဝအားလုံးကို ေက်ာ္လြန္၍ အက်င့္ပ်က္ျပားလာခဲ့ၾကၿပီး တိုး၍တိုး၍ ဆိုးယုတ္လာခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔သည္ ေသျခင္းႏွင့္ နီးသည္ထက္နီးေအာင္ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းေအာက္တြင္ လဲက်ခဲ့ၾကသည္။ ေနာဧတစ္ဦးတည္းသာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အသံႏွင့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို ၾကားႏိုင္ခဲ့သည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတိုင္း သေဘၤာကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး သက္ရွိသတၱဝါ မ်ိဳးစုံကို စုစည္းခဲ့သည္။ ဤနည္းျဖင့္ အားလုံးျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻႀကီး အေပၚ သူ၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ထုတ္လႊတ္ခဲ့သည္။ ေနာဧသည္ ေယေဟာဝါကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ခဲ့ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့သည့္ အတြက္ ေနာဧႏွင့္ အျခား သူ၏မိသားစုဝင္ ခုနစ္ဦးသာ ထိုပ်က္စီးျခင္းမွ အသက္ရွင္ခဲ့သည္။

ယခု မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကို ၾကည့္ေလာ့- ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ၿပီး မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ေနာဧ ကဲ့သို႔ေသာ ေျဖာင့္မတ္သည့္လူမ်ား မတည္ရွိေလၿပီ။ သို႔တိုင္ ဘုရားသခင္သည္ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ က႐ုဏာ ေက်းဇူးျပဳေတာ္မူဆဲဆဲျဖစ္ၿပီး ဤေနာက္ဆုံးေသာ ေခတ္အတြင္းတြင္ ၎တို႔ကို ေျဖလႊတ္ေပးဆဲ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ ေပၚထြန္းလာဖို႔ ေတာင့္တၾကသူမ်ားကို ရွာေဖြသည္။ သူသည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားႏိုင္သူမ်ား၊ သူ၏ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္ကို မေမ့ေလ်ာ့ေသးသကဲ့သို႔ မိမိတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ခႏၶာတို႔ကို သူ႔ထံ ပူေဇာ္ဆက္ကပ္သူမ်ားကို ရွာေဖြေလသည္။ သူ၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ ကေလးသူငယ္မ်ားေလာက္ နာခံတတ္ၿပီး သူ႔ကို မဆန႔္က်င္သူမ်ားကို သူ ရွာေဖြသည္။ သင္သည္ မည္သည့္ တန္ခိုးအာဏာ သို႔မဟုတ္ အင္အား၏ ပိတ္ဆီးျခင္းကိုမခံဘဲ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဘုရားသခင္ထံ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံႏိုင္ပါက၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို မ်က္ႏွာသာေပးၿပီး သူ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို အပ္ႏွင္းလိမ့္မည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ျမင့္မားသည့္ ရာထူးအဆင့္အတန္းရွိပါက၊ ဂုဏ္ယူစရာ နာမည္ဂုဏ္သတင္း ရွိပါက၊ အလွ်ံပယ္ေသာ အသိပညာ ပိုင္ဆိုင္ပါက၊ ေပါမ်ားေသာ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား ပိုင္ဆိုင္သူ ျဖစ္ၿပီး၊ မ်ားစြာေသာလူတို႔၏ ေထာက္ခံအားေပးျခင္းကို ခံရေသာ္လည္း၊ ဤအရာမ်ားက ဘုရားသခင္၏ ေခၚျခင္းႏွင့္ သူ၏တာဝန္ေပး ေစခိုင္းခ်က္ကို လက္ခံရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ေစခိုင္းသည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ လာျခင္းမွ သင့္ကို မတားဆီးပါက၊ သင္လုပ္ေဆာင္သမွ်အားလုံးသည္ ကမာၻေပၚက အဓိပၸာယ္အရွိဆုံး အေၾကာင္းတရားႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ အေျဖာင့္မတ္ဆုံး တာဝန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ေခၚျခင္းကို ျငင္းပယ္ပါက၊ သင္လုပ္ေဆာင္သမွ်အားလုံးသည္ က်ိန္ဆဲျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ စက္ဆုပ္႐ြံရွာျခင္းကိုပင္ ခံရလိမ့္မည္။ သင္သည္ သမၼတတစ္ဦး၊ သိပၸံပညာရွင္တစ္ဦး၊ သင္းအုပ္တစ္ဦး သို႔မဟုတ္ အႀကီးအကဲတစ္ဦး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္၊ သို႔ေသာ္ သင္၏ရာထူး မည္မွ်ပင္ျမင့္မားသည္ျဖစ္ေစ၊ သင္၏ တာဝန္မ်ားတြင္ သင္၏ အသိပညာႏွင့္ အရည္အခ်င္းအေပၚ သင္ အားထားပါက၊ ဘုရားသခင္သည္ သင္လုပ္ေဆာင္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် လက္မခံသကဲ့သို႔၊ သင္၏တာဝန္က ေျဖာင့္မတ္ေသာအရာတစ္ခုဟု လက္မခံေသာေၾကာင့္ သို႔မဟုတ္ သင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အက်ိဳးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနသည္ဟု သူလက္မခံေသာေၾကာင့္၊ သင္သည္ အၿမဲက်ရႈံးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား အၿမဲကင္းမဲ့လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အရာတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ကြယ္ကာမႈကို လူသားတို႔ထံမွ ကန္ထုတ္ဖို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ျငင္းပယ္ဖို႔ ယင္းကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အသိပညာႏွင့္ အစြမ္းအစကို အသုံးျပဳဖို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သူ ဆိုလိမ့္မည္။ သင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အေမွာင္ထုဆီသို႔၊ ေသျခင္းတရားဆီသို႔၊ ၿပီးလွ်င္ လူသားက ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ဆုံးရႈံးသြားသည့္ အကန႔္အသတ္မဲ့ တည္ရွိမႈတစ္ခု၏ အစဆီသို႔ ဦးေဆာင္ေနသည္ဟု သူ ဆိုလိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၂)- လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္

လူမႈေရးသိပၸံပညာမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဖန္တီးႏိုင္မႈ စြမ္းရည္ေနာက္တြင္၊ လူသား၏ စိတ္ကို သိပၸံပညာႏွင့္ အသိပညာမ်ားက ေနရာယူလာၾကၿပီးျဖစ္သည္။ သိပၸံႏွင့္ အသိပညာသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အုပ္စိုးျခင္းအတြက္ တန္ဆာပလာမ်ားျဖစ္လာၿပီး ျဖစ္ကာ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ရန္ အခြင့္အလမ္း လုံလုံေလာက္ေလာက္ မရွိေတာ့သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းအတြက္ သာ၍သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေျခအေနမ်ား မရွိေတာ့ေပ။ ဘုရားသခင္၏ေနရာသည္ လူ၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ ယခင္ထက္ သာ၍နိမ့္ဆင္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဘုရားသခင္ မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသား၏ အတြင္းကမာၻသည္ ေမွာင္မိုက္၏၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ကာ အႏွစ္မဲ့သြားေလသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ စိတ္ႏွင့္ ႏွလုံးသားကို ျဖည့္ဆည္းရန္ လူသားကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ဆိုသည့္ သမၼာတရားႏွင့္ ဆန႔္က်င္သည့္ လူမႈသိပၸံ သေဘာတရားမ်ား၊ လူသားဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ သေဘာတရားႏွင့္ အျခားေသာ သေဘာတရားမ်ားကို ေဖာ္ျပရန္ လူမႈေရးသိပၸံပညာရွင္မ်ား၊ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား မ်ားစြာ ေရွ႕တန္းေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ ဘုရားသခင္က အရာရာကို ဖန္ဆင္းခဲ့ေၾကာင္းကို ယုံၾကည္သူမ်ား နည္းသည္ထက္ နည္းပါးလာခဲ့ၿပီး ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ သေဘာတရားကို ယုံၾကည္သူမ်ားက အေရအတြက္အားျဖင့္ ယခင္ထက္ ပိုမိုမ်ားျပားလာခဲ့ေလသည္။ ဓမၼေဟာင္း ေခတ္ကာလအတြင္း ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ မွတ္တမ္းမ်ားကို ဒ႑ာရီမ်ားႏွင့္ ႐ိုးရာပုံျပင္မ်ားအျဖစ္ သေဘာထားေသာ လူမ်ား ပို၍ ပို၍ မ်ားလာေလသည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္၊ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ ႀကီးျမတ္မႈ၊ ဘုရားသခင္ တည္ရွိၿပီး အရာခပ္သိမ္းအေပၚ အုပ္စိုးမႈ ကိုင္စြဲသည္ဆိုသည့္ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ၾကေတာ့ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရွင္သန္မႈႏွင့္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ လူမ်ိဳးမ်ား၏ ကံၾကမၼာတို႔သည္ ၎တို႔အဖို႔ အေရးမပါေတာ့သကဲ့သို႔၊ လူသည္ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္းႏွင့္ အေပ်ာ္အပါး လိုက္စားျခင္းတို႔ကိုသာ အေလးထားသည့္ အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့သည့္ ေလာကႀကီးတြင္ အသက္ရွင္ေလသည္။...ဘုရားသခင္က ယေန႔ သူ၏ အမႈကို မည္သည့္ေနရာတြင္ လုပ္ေဆာင္သည္ကို ရွာေဖြရန္ သို႔မဟုတ္ လူသား၏ ခရီးပန္းတိုင္ကို ဘုရားသခင္က မည္သို႔ တာဝန္ယူၿပီး စီစဥ္ေပးသည္ကို ရွာေဖြရန္ မိမိတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု လူအနည္းငယ္ကသာ ခံယူထားၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ လူသားက မသိလိုက္ဘဲ၊ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းတိုးတက္မႈသည္ လူသား၏ လိုအင္ဆႏၵမ်ားကို လိုက္နာႏိုင္မႈ နည္းသည္ထက္ နည္းလာခဲ့ၿပီး၊ ထိုသို႔ေသာေလာကတြင္ အသက္ရွင္ရလ်က္၊ ကြယ္လြန္ၿပီးႏွင့္ သူမ်ားထက္ ၎တို႔က ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ သာ၍ ေလ်ာ့နည္းသည္ဟု ခံစားရသည့္ လူမ်ားစြာပင္ ရွိေလသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းတိုးတက္မႈ ျမင့္မားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ လူမ်ားသည္ပင္ ထိုသို႔ေသာ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ဟေျပာဆို ၾကေလသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္၏လမ္းျပမႈမရွိဘဲႏွင့္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ လူမႈေဗဒပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းတိုးတက္မႈကို ထိန္းသိမ္းရန္ မည္မွ်ပင္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားေစကာမူ၊ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေပသည္။ မည္သူမွ် လူသား၏အသက္ မျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူသားကို သူ ဖိစီးႏွိပ္စက္ခံရသည့္ လစ္ဟာမႈမွ မည္သည့္ လူမႈသေဘာတရားကမွ် မလြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္သည့္အတြက္၊ လူသား၏ ႏွလုံးသားထဲရွိ အႏွစ္မဲ့မႈကို မည္သူမွ် မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ေပ။ သိပၸံပညာ၊ အသိပညာ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ ဒီမိုကေရစီ၊ နားေနခ်ိန္၊ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာမႈ- ဤအရာမ်ားက လူသားထံ ယာယီ ႏွစ္သိမ့္မႈတစ္ခုသာ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးသည္။ ဤအရာမ်ားျဖင့္ပင္လွ်င္၊ လူသားသည္ မလြဲမေသြ အျပစ္က်ဴးလြန္ဆဲ ျဖစ္ၿပီး လူမႈအဖြဲ႕အစည္း၏ မတရားမႈမ်ားကို ညည္းညဴၾကဆဲျဖစ္သည္။ ဤအရာမ်ားက လူသား၏ ေတာင့္တမႈႏွင့္ စူးစမ္းေလ့လာလိုစိတ္ကို မခ်ဳပ္ထိန္းႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသားကို ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး လူသား၏ အသိတရားမဲ့ေသာ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံမႈမ်ားႏွင့္ စူးစမ္းေလ့လာမႈမ်ားသည္ ပို၍သာ စိတ္ေသာက ေရာက္ေစႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အနာဂတ္ကို မည္သို႔ရင္ဆိုင္ရမည္ သို႔မဟုတ္ ေရွ႕တြင္ရွိေသာ လမ္းေၾကာင္းကို မည္သို႔ရင္ဆိုင္ရမည္ကို မသိဘဲလ်က္၊ လူကို အေတာမသတ္ေသာ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း အေျခအေနတစ္ခုတြင္ တည္ရွိဖို႔သာ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ သိပၸံႏွင့္ အသိပညာတို႔ကိုပင္ ေၾကာက္႐ြံ႕လာၿပီး အႏွစ္မဲ့ျခင္း ခံစားခ်က္ကို ပို၍ပင္ ေၾကာက္႐ြံ႕လာသည္။ ဤကမာၻေလာကတြင္ သင္သည္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခု သို႔မဟုတ္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားမရွိသည့္ ႏိုင္ငံတစ္ခုတြင္ ေနထိုင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ သင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကံၾကမၼာကို လြတ္ေျမာက္ႏိုင္စြမ္း လုံးဝမရွိေပ။ သင္သည္ အုပ္စိုးသူျဖစ္ေစ၊ အုပ္စိုးခံသူျဖစ္ေစ သင္သည္ စိတ္ရႈပ္ေထြးေစေသာ အႏွစ္မဲ့မႈ ခံစားခ်က္မွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္စြမ္းရွိဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကံၾကမၼာ၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္မႈမ်ားႏွင့္ ခရီးပန္းတိုင္တို႔ကို ေလ့လာစူးစမ္းလိုသည့္ စိတ္ဆႏၵမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္စြမ္း လုံးဝမရွိေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးအဖို႔ ျဖစ္တတ္ေသာ အဆိုပါျဖစ္စဥ္ကို လူမႈသိပၸံပညာရွင္မ်ားက လူမႈျဖစ္စဥ္ဟု ေခၚၾကေသာ္လည္း၊ ထိုသို႔ေသာ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ မည္သည့္ မဟာလူသားမွ် ထြက္မလာႏိုင္ေပ။ အဆုံးတြင္ေတာ့ လူသားသည္ လူသားသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ေနရာႏွင့္ အသက္ကို မည္သည့္လူသားကမွ် အစားမထိုးႏိုင္ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အေယာက္တိုင္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေကြၽးေမြးခံရၿပီး သာတူညီမွ်ျဖစ္ကာ လြတ္လပ္သည့္ တရားမွ်တေသာ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းကိုသာ လိုအပ္သည္မဟုတ္ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ လိုအပ္သည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ ၎တို႔အဖို႔ သူ၏ အသက္အေထာက္အပံ့ ျဖစ္သည္။ လူသားအေနျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ အသက္ေထာက္ပံ့မႈႏွင့္ သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိေသာအခါမွသာ၊ လူသား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ား၊ စူးစမ္းေလ့လာရန္ စိတ္ဆႏၵႏွင့္ ဝိညာဥ္ေရးရာ အႏွစ္မဲ့မႈတို႔သည္ ေျပလည္သြားႏိုင္ေပသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္မႈကို မခံယူႏိုင္ပါက၊ ထိုႏိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ လူမ်ိဳးသည္ အေမွာင္ထုဆီသို႔ က်ဆုံးျခင္း လမ္းကို နင္းေလွ်ာက္ ရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ သုတ္သင္ဖယ္ရွားျခင္းကို ခံရေပလိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၂)- လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္

အေျပာက်ယ္လွေသာ ဤေလာကႀကီးတြင္ ကြင္းျပင္မ်ားအတြင္းသို႔ သမုဒၵရာေရမ်ား ႏုန္းတင္ျခင္း၊ သမုဒၵရာအတြင္းသို႔ ကြင္းျပင္မ်ား ဖုံးလႊမ္းသြားျခင္းတို႔ ထပ္ခါထပ္ခါ ျဖစ္ပ်က္ေန၏။ အရာခပ္သိမ္းအလယ္တြင္ အရာအားလုံးကို အစိုးရေသာ ဘုရားသခင္မွတစ္ပါး မည္သူမွ် ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မဦးေဆာင္၊ မၫႊန္ၾကားႏိုင္ေပ။ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းရန္၊ သို႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ အင္အားႀကီးေသာသူ တစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ၊ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အလင္းပန္းတိုင္ဆီသို႔ ဦးေဆာင္သြား ႏိုင္သူႏွင့္ ကမာၻႀကီး၏ မတရားမႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္သူ သာ၍ပင္ မရွိေပ။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားတို႔၏ အနာဂတ္အတြက္ ဝမ္းနည္းသည္၊ လူသားတို႔၏ က်ဆင္းမႈအတြက္ ပူေဆြးေသာက ေရာက္သည္၊ ထို႔ျပင္ လူသားတို႔သည္ ယိုယြင္းပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ျပန္လမ္းမဲ့လမ္းေၾကာင္းဆီသို႔ တျဖည္းျဖည္း ခ်ီတက္သြားေနျခင္း အတြက္ ဝမ္းနည္းပူေဆြးရသည္။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးကို ေၾကကြဲေစခဲ့ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာသူကို ရွာေဖြရန္ ဘုရားသခင္ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကသည့္ ထိုသို႔ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ေရွးရႈသြားႏိုင္သည့္ ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မည္သူကမွ် မစဥ္းစားခဲ့ဖူးၾကေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို မည္သူမွ် သတိမျပဳမိၾကျခင္း၊ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္သေဘာက်ေစမည့္လမ္းကို မည္သူမွ် မရွာေဖြၾကျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ထံေတာ္သို႔ တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ရန္ မည္သူမွ် မႀကိဳးစားၾကျခင္း၊ ထိုထက္ပို၍ပင္ ဘုရားသခင္၏ ပူေဆြးမႈႏွင့္ နာက်င္ရမႈတို႔ကို နားလည္ေပးရန္ မည္သူမွ် မႀကိဳးစားၾကျခင္းတို႔မွာ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ အသံေတာ္ကို ၾကားၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ပင္ လူသားသည္ သူ႔လမ္းသူ ဆက္ေလွ်ာက္ေန၏၊ ဘုရားသခင္ထံမွ လမ္းလြဲသြားရန္ မေလွ်ာ့တမ္းေပ လုပ္ေနၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ေရွာင္ဖယ္ကာ ဘုရားသခင္၏ သမၼာတရားကို ေရွာင္ရွားလ်က္ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူျဖစ္ေသာ စာတန္ထံသို႔ သူ႔ကိုယ္သူ ေရာင္းခ်ရန္သာ ပိုႏွစ္သက္ေနသည္။ လူသားသည္ ဆက္လက္ေခါင္းမာ ေနမည္ဆိုပါက ဘုရားသခင္သည္ ေနာင္တရျခင္းမရွိဘဲ သူ႔ကိုပစ္သြားသည့္ ဤလူသားတို႔အေပၚ မည္ကဲ့သို႔ တုံ႔ျပန္မည္ဆိုသည္ကို မည္သူစဥ္းစားဖူးသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပးျခင္းႏွင့္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ရျခင္းမ်ား၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ လူသား၏ခႏၶာႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္တို႔ ခံရပ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သည့္ တစ္ခါမွ်မျဖစ္ဖူးေသးေသာ ကပ္ေဘးကို သူ၏ လက္ေတာ္ထဲတြင္ ျပင္ဆင္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္းကို မည္သူမွ်မသိေပ။ ဤကပ္ေဘးသည္ ခႏၶာအတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ စိတ္ဝိညာဥ္အတြက္ပါ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္ ပ်က္ျပားသြားၿပီး၊ သူ၏သတိေပးခ်က္မ်ားႏွင့္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ခ်က္မ်ားသည္ တုံ႔ျပန္မႈကို မခံရပါက သူ႔အေနျဖင့္ မည္သို႔အမ်က္မ်ိဳး ထုတ္လႊတ္မည္ကို သင္သိသင့္သည္။ သူ၏အမ်က္သည္ ဖန္ဆင္းခံသူတို႔ ႀကဳံေတြ႕ဖူးေသာ၊ ၾကားဖူးေသာ အရာမ်ားႏွင့္ လုံးဝတူညီမည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကပ္ေဘးသည္ မႀကဳံစဖူးေသာအရာျဖစ္ၿပီး မည္သည့္အခါမွ်လည္း ထပ္မံ ျဖစ္ေပၚလာမည္ မဟုတ္ဟု ငါေျပာသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဤတစ္ႀကိမ္သာ ဖန္ဆင္း၍ ဤတစ္ႀကိမ္သာ ကယ္တင္ရန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအႀကိမ္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္လည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဤတစ္ႀကိမ္ကယ္တင္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ေစ့စပ္ေသခ်ာသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ စိတ္ထက္သန္ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားမႈတို႔ကို မည္သူမွ် နားမလည္ႏိုင္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္

ဘုရားသခင္သည္ ဤကမာၻႀကီးကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ အသက္ကို သူအပ္ႏွင္းေပးခဲ့သည့္ သက္ရွိသတၱဝါျဖစ္ေသာ လူသားကို ထိုအထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လူသားသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားရွိလာၿပီး တစ္ဦးတည္း မဟုတ္ေတာ့ေပ။ လူသားသည္ ဤ႐ုပ္ဝတၳဳကမာၻႀကီးကို စတင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္မွစကာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံမႈ အတြင္းတြင္သာ တည္ေနရန္ စီရင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္ထံမွ ဇီဝအသက္သည္ သက္ရွိတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းကို အ႐ြယ္ေရာက္သူအျဖစ္ ႀကီးထြားလာရန္ ေတာက္ေလွ်ာက္ပံ့ပိုးေပးသည္။ ဤျဖစ္စဥ္အတြင္းတြင္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္၌ ႀကီးထြားေနသည္ဟု မည္သူမွ် မခံစားရၾကေပ၊ ယင္းအစား လူသားသည္ သူ႔မိဘ၏ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာသည့္ ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္တြင္ ႀကီးထြားလာၿပီး၊ သူ၏ႀကီးထြားမႈကို သူ႔အသက္၏ပင္ကိုအသိစိတ္က လမ္းျပေပးသည္ဟု ၎တို႔ယုံၾကည္ၾကသည္။ အေၾကာင္းရင္းမွာ လူသားသည္ သူ႔အား အသက္ကို အပ္ႏွင္းေပးခဲ့ေသာသူကို မသိေသာေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ ထိုအသက္သည္ မည္သည့္အရပ္မွ လာသည္ကို မသိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ အသက္၏ပင္ကိုအသိစိတ္က အံ့ဖြယ္တို႔အား မည္ကဲ့သို႔ ဖန္တီးေပးသည္ကို သာ၍ပင္ မသိၾကေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။ လူသားသည္ အစားအစာမွာ အသက္ဆက္ရန္ အေျခခံျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဇြဲရွိျခင္းသည္ သူတည္ရွိေနျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သူ႔စိတ္ထဲရွိ ယုံၾကည္မႈမ်ားသည္ သူဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္ရန္ မွီခိုေနရသည့္ အရင္းအႏွီးျဖစ္သည္ဟုသာ သိရွိၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ေထာက္မမႈတို႔ကို လူသားသည္ လုံး၀ သတိမမူမိေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အေပၚ ဘုရားသခင္အပ္ႏွင္းေပးထားေသာ အသက္ကို သူျဖဳန္းတီးပစ္သည္...။ ဘုရားသခင္က ေန႔ေရာညပါ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဤလူသားတို႔အထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မိမိအသိႏွင့္မိမိ ဘုရားသခင္ကို မဝတ္ျပဳမကိုးကြယ္ၾကေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားထားေသာ လူသားအေပၚ သူစီစဥ္ထား သည့္အတိုင္း ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ သူထိုသို႔ ျပဳလုပ္ရျခင္းမွာ တစ္ေန႔တြင္ လူသားသည္ သူ၏အိပ္မက္မွ ႏိုးထကာ ဘဝ၏တန္ဖိုးႏွင့္ အဓိပၸာယ္၊ ဘုရားသခင္က သူ႔ကိုေပးထားသည့္ အရာအားလုံးအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရသည့္ အဖိုးအခႏွင့္ လူသားအေနျဖင့္ သူ႔ထံျပန္လွည့္လာေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ စိတ္ထက္သန္ေသာ ဂ႐ုစိုက္မႈျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနသည္ကို ႐ုတ္တရက္ နားလည္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ လူသားအသက္၏ မူလအစႏွင့္ ေရွ႕ဆက္မႈတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ ထားသည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို မည္သူမွ် စုံစမ္းစစ္ေဆးခဲ့ဖူးျခင္း မရွိေပ။ ဤအရာအားလုံးကို နားလည္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သည္သာ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္ထံမွ ရရွိထားေသာ္လည္း ေက်းဇူးတင္ျခင္းမရွိေသာ လူသားက သူ႔ကိုေပးသည့္ နာက်င္မႈႏွင့္ ထိုးႏွက္မႈတို႔ကို တစ္ခြန္းမွ်မဟဘဲ သည္းခံလ်က္ရွိသည္။ လူသားသည္ ဘဝက ယူေဆာင္လာေသာ အရာအားလုံးကို ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္အေနျဖင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားသည္၊ ထိုနည္းတူပင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ သစၥာေဖာက္ခံရၿပီး ေမ့ေလ်ာ့ခံရကာ ၿခိမ္းေျခာက္ ေတာင္းယူ ခံရျခင္းမွာလည္း “ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္” ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္သည္ အမွန္တကယ္ပင္ ထိုမွ် အေရးႀကီးေနႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ လက္ေတာ္မွလာေသာ ဤသက္ရွိလူသားသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ထိုမွ်အေရးႀကီးေနႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္သည္ အေရးႀကီးသည္ကား ေသခ်ာေပ၏၊ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ဤသက္ရွိသည္ သူ၏အစီအစဥ္အတြက္ တည္ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မုန္းတီးျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အစီအစဥ္ကို အလဟႆ အျဖစ္မခံႏိုင္ေပ။ သူ၏အစီအစဥ္ႏွင့္ သူမႈတ္သြင္းထားခဲ့သည့္ ဇီဝအသက္ေၾကာင့္သာ ဘုရားသခင္သည္ ညႇဥ္းဆဲမႈအားလုံးကို သည္းခံေနျခင္းျဖစ္ၿပီး လူသား၏ ေသြးသားခႏၶာအတြက္ မဟုတ္ဘဲ လူသား၏ အသက္အတြက္ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသား၏ ေသြးသားခႏၶာကို ျပန္ယူရန္မဟုတ္ဘဲ သူမႈတ္သြင္းခဲ့ေသာ အသက္ကို ျပန္ယူရန္ ထိုသို႔ျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။

ဤကမာၻေျမႀကီးထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာသူ အားလုံးသည္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းကို ႀကဳံေတြ႕ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔အထဲမွ အမ်ားစုသည္ ေသဆုံးျခင္းႏွင့္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း သံသရာကို ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္ေနသူမ်ားသည္ မၾကာမီတြင္ ေသဆုံးရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ေသဆုံးသူမ်ားသည္ မၾကာမီ ျပန္လာရလိမ့္မည္။ ဤအရာအားလုံးသည္ သက္ရွိတစ္ဦးစီအတြက္ ဘုရားသခင္ စီစဥ္ ေပးထားေသာ ဘဝလမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဤလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သံသရာသည္ လူသားကို ဘုရားသခင္မွ ျမင္ေတြ႕ေစလိုသည့္ အမွန္တရားအတိအက်ပင္ ျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္မွ လူသားအေပၚ အပ္ႏွင္းထားေသာ အသက္သည္ အဆုံးမရွိေၾကာင္း၊ အေသြးအသား၊ အခ်ိန္၊ သို႔မဟုတ္ ေနရာတို႔၏ ေႏွာင္ဖြဲ႕ထားျခင္းကို မခံရေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ လူသားအေပၚ ဘုရားသခင္ အပ္ႏွင္းေပးထားေသာ အသက္၏နက္နဲရာျဖစ္ၿပီး အသက္သည္ သူ႔ထံမွလာေၾကာင္း သက္ေသလည္းျဖစ္သည္။ အသက္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာသည္ကို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက မယုံၾကည္ၾကေသာ္ျငားလည္း၊ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို ၎တို႔ယုံၾကည္သည္ျဖစ္ေစ၊ ျငင္းဆိုသည္ျဖစ္ေစ လူသားတို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာေသာအရာအားလုံးကို မလြဲဧကန္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနၾကေပသည္။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ တစ္ေန႔၌ ႐ုတ္တရတ္ စိတ္ေျပာင္းကာ ကမာၻႀကီးေပၚတြင္ တည္ရွိေသာ အရာအားလုံးႏွင့္ သူေပးခဲ့ေသာအသက္ကို ျပန္သိမ္းလိုပါက အရာအားလုံးသည္ တည္ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏စြမ္းအားႏွင့္ ၾသဇာအာဏာတို႔ကို အရင္းခံ၍ အရာအားလုံးကို စည္းစနစ္က်နေစျခင္းျဖင့္ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလုံးကို သူ၏အသက္ကိုအသုံးျပဳ၍ ေထာက္ပံ့သည္။ ယင္းမွာ မည္သူမွ် စိတ္ကူး၍မရႏိုင္သည့္ သို႔မဟုတ္ နားမလည္ႏိုင္သည့္ အမွန္တရားျဖစ္ၿပီး၊ ဤနားမလည္ႏိုင္ေသာ အမွန္တရားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ အသက္စြမ္းအားအတြက္ သက္ေသခံခ်က္ႏွင့္ ၎၏ သ႐ုပ္သကန္ပင္ျဖစ္သည္။ ယခုသင့္ကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခု ငါေျပာျပမည္၊ ဘုရားသခင့္အသက္၏ ႀကီးမားမႈႏွင့္ သူ႔အသက္၏ တန္ခိုးကို မည္သည့္ဖန္ဆင္းခံကမွ် ဉာဏ္မမီႏိုင္ေပ။ ဤအခ်က္သည္ ယခု၊ ယခင္ႏွင့္ ေနာင္လာမည့္ ကာလအတြက္လည္း ထိုအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေနမည္ျဖစ္သည္။ ငါေပးမည့္ ဒုတိယလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မွာ ဤအရာျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းခံအရာ အားလုံးသည္ သက္ရွိပုံသဏၭာန္အရ၊ သို႔မဟုတ္ တည္ေဆာက္ပုံအရ မည္သို႔ပင္ ကြဲျပားေနေစကာမူ ၎တို႔အားလုံးအတြက္ အသက္၏ အရင္းအျမစ္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာ၏။ သင္သည္ မည္သည့္သက္ရွိအမ်ိဳးအစား ျဖစ္ေနေစကာမူ ဘုရားသခင္ ခ်မွတ္ထားသည့္ အသက္လမ္းေၾကာင္းကို မခ်ိဳးေဖာက္ ႏိုင္ေပ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ လူသားအေနျဖင့္ ေအာက္ပါအခ်က္ကို နားလည္ရန္သာ ငါအလိုရွိသည္- ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ထိန္းသိမ္းမႈႏွင့္ ေထာက္ပံ့ေပးမႈတို႔ မရွိပါက လူသားသည္ မည္မွ်ပင္ ဝီရိယရွိရွိ ႀကိဳးစားေစကာမူ၊ သို႔မဟုတ္ မည္မွ်ပင္ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႐ုန္းကန္ေစကာမူ သူရရွိရန္ ရည္႐ြယ္ထားသမွ် အရာအားလုံးကို မရႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္ထံမွ အသက္ေထာက္ပံ့ေပးျခင္း မရွိပါက လူသားသည္ အသက္ရွင္ျခင္း၏ တန္ဖိုးႏွင့္ အသက္၏အဓိပၸာယ္တို႔ကို ဆုံးရႈံးရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အသက္၏တန္ဖိုးကို ေပါ့ျပက္ျပက္ျဖဳန္းတီးပစ္ေသာ လူသားကို မည္သို႔လွ်င္ အလြန္အမင္း ပူပင္ေၾကာင့္ၾကကင္းမဲ့ခြင့္ ေပးထားႏိုင္မည္နည္း။ ယခင္က ငါေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း ဘုရားသခင္သည္ သင့္အသက္၏ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္သည္ကို မေမ့ႏွင့္။ အကယ္၍ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ အပ္ႏွံေပးထားေသာ အရာအားလုံးကို ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားရန္ ပ်က္ကြက္ ပါက၊ ဘုရားသခင္သည္ အစအဦး၌ သူေပးထားသည့္ အရာမ်ားကို ျပန္ယူမည္သာမကဘဲ သူေပးထားခဲ့ေသာ အရာအားလုံး၏ အဖိုးအခ ႏွစ္ဆအား လူသားကို သူေပးခိုင္းမည္ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္

အနႏၲတန္ခိုးရွင္၏ အသက္ေထာက္မျခင္းထံမွ လမ္းလြဲၿပီး ေသာအခါ လူသားတို႔သည္ ဘဝရည္႐ြယ္ခ်က္ကို မသိနားမလည္ၾက ေသာ္လည္း မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ေသျခင္းတရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕ ၾက၏။ ၎တို႔၌ အကူအညီ သို႔မဟုတ္ ေစာင့္မမႈကင္းမဲ့ၾကေသာ္လည္း မိမိတို႔၏မ်က္လုံးမ်ားကို မွိတ္ရန္ဝန္ေလးေနၾကဆဲျဖစ္၍ ဤေလာကႀကီးထဲ၌ ယုတ္ညံ့ေသာဘဝကို အခ်ိန္ဆြဲရန္ မိမိတို႔ ကိုယ္ကို စိတ္တင္းထားၾက၏၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ စိတ္ဝိညာဥ္မ်ား အေၾကာင္း မသိသည့္ လူစဥ္မမီေသာသူမ်ားေပတည္း။ သင္သည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ အျခားသူမ်ားနည္းတူ ဤပုံစံျဖင့္ အသက္ရွင္၏။ ဒ႑ာရီလာ သန႔္ရွင္းသူတစ္ပါးတည္းသာ မိမိတို႔၏ဒုကၡဆင္းရဲအလယ္၌ ညည္းတြားလ်က္ေနကာ သူ၏ ႂကြေရာက္လာျခင္းကို အသည္းအသန္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာလူမ်ားကို ကယ္တင္လိမ့္မည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ အသိဉာဏ္မရွိေသာလူမ်ား၌ ယင္းကဲ့သို႔ယုံၾကည္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ေျမာက္ဖူးျခင္းမရွိေပ။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ လူတို႔သည္ ၎ကို အလြန္တမ္းတေနၾကဆဲျဖစ္၏။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္သည္ အလြန္အမင္း ဒုကၡဆင္းရဲကိုခံဖူးေသာ ဤလူမ်ားအေပၚ သနားက႐ုဏာရွိ၏၊ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူသည္ လူသားတို႔ထံမွ အေျဖတစ္ခုကို ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ရသည္မွာ အလြန္ၾကာလွၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသိဉာဏ္ကင္းမဲ့ေသာ ဤလူမ်ား ကိုလည္း စိတ္ပ်က္၏။ သင္သည္ ေရငတ္ျခင္းႏွင့္ ဆာေလာင္ျခင္းကို မခံရေတာ့မည့္အေၾကာင္း သူသည္ ရွာေဖြရန္၊ သင္၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ဝိညာဥ္ကို ရွာေဖြရန္၊ သင့္ထံ ေရႏွင့္ အစာကို ယူေဆာင္လာရန္ႏွင့္ သင့္ကို ႏႈိးရန္ ဆႏၵရွိေတာ္မူ၏။ သင္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေသာအခါႏွင့္ ဤေလာကႀကီး၏ စိတ္ဓာတ္က်ဖြယ္ ပ်က္စီးေျခာက္ကပ္ျခင္း တစ္စုံတစ္ရာကို စတင္ခံစားရေသာအခါ၊ လမ္းေပ်ာက္ျခင္းမရွိေစႏွင့္၊ မငိုေႂကြးေလႏွင့္။ ေစာင့္ၾကည့္ေတာ္မူေသာသူ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္သည္ သင္၏ေရာက္လာျခင္းကို အခ်ိန္မေ႐ြး လက္ခံ ေပြ႕ဖက္ေလမည္။ သူသည္ သင့္ထံပါး၌ အိပ္ဖန္ေစာင့္လ်က္ သင္ေနာက္ျပန္လွည့္လာရန္ ေစာင့္ဆိုင္းေန၏။ သင္၏မွတ္ဉာဏ္ ႐ုတ္တရက္ ျပန္ရေသာေန႔ရက္ကို သူေစာင့္ဆိုင္းလ်က္ေန၏၊ ထိုေန႔ရက္မွာ သင္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာခဲ့ေၾကာင္း၊ မသိခဲ့ေသာအခ်ိန္တစ္ခ်ိန္တြင္ သင္ဦးတည္ခ်က္ေပ်ာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ မသိခဲ့ေသာအခ်ိန္တစ္ခ်ိန္တြင္ လမ္းေပၚ၌ အသိဉာဏ္ ေပ်ာက္ဆုံး ခဲ့ရေၾကာင္းႏွင့္ မသိခဲ့ေသာအခ်ိန္တစ္ခ်ိန္တြင္ “အဖ” တစ္ဦးရ ခဲ့ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ေသာေန႔ရက္၊ ထိုမွ်မက အနႏၲတန္ခိုးရွင္သည္ အစဥ္သျဖင့္ အိပ္ဖန္ေစာင့္ေနကာ သင္ျပန္လာမည္ကို ထိုေနရာ၌ အလြန္႔အလြန္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေစာင့္ဆိုင္းလ်က္ေနေၾကာင္း သင္သေဘာေပါက္ေသာေန႔ရက္ ျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ ျပင္းျပေသာေတာင့္တမႈျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနကာ အေျဖမပါေသာ တုံ႔ျပန္မႈတစ္ခုကို ေစာင့္ဆိုင္းလ်က္ေန၏။ သူ၏အၿမဲတေစ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းႏွင့္ ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းတို႔မွာ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္ဘဲ၊ ယင္းတို႔သည္ လူသား၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ လူသား၏ ဝိညာဥ္အဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္၏။ ဤေစာင့္ၾကည့္ျခင္းႏွင့္ ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းတို႔သည္ အခ်ိန္အကန႔္အသတ္မဲ့ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္၍ ၎မွာ ဆုံးခန္း၌လည္း ရွိေကာင္းရွိေနႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုအခါ သင္၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ဝိညာဥ္တို႔မွာ မည္သည့္ေနရာ၌ ရွိေနေၾကာင္းကို သင္အတိအက် သိသင့္ေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ သက္ျပင္းခ်ေတာ္မူျခင္း