၁ အရာရာကို စြန႔္လႊတ္ကာ သခင့္ေနာက္လိုက္ဖို႔ ကြၽန္ုပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ သစၥာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း၊ ႂကြယ္ဝျခင္း၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ တို႔ႏွင့္ဆိုင္ေသာ စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ားမွ ကြၽန္ုပ္ ထြက္ေျပးမလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ဧဝံေဂလိတရား ျဖန႔္ေဝၿပီး သခင့္အတြက္ သက္ေသခံဖို႔ ဒုကၡခံစားဖို႔ရန္မွာ အထူးအခြင့္အေရးတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္ုပ္ အမွန္တကယ္ ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ဖိႏွိပ္မႈႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡတို႔ကို ကြၽန္ုပ္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ ကြၽန္ုပ္ စိတ္ထိခိုက္ကာ အရွက္ရမိခဲ့သည္။ သခင့္၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို လိုက္ေလွ်ာက္ကာ၊ အျခားသူမ်ားကို ကိုယ္ ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ဖို႔ရန္ ကြၽန္ုပ္ မၾကာခဏ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ အျပစ္ထဲတြင္ အသက္ရွင္ရင္း အဆင့္အတန္းအတြက္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ကာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ သခင့္ေရွ႕တြင္ အႀကိမ္မ်ားစြာ အစာေရွာင္ၿပီး “ အို သခင္။ ကိုယ္ေတာ္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျပန္လာၿပီး ကြၽန္ုပ္ကို အျပစ္၏ ေခ်ာက္ထဲမွ ကယ္တင္မည္နည္း။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ုပ္ သန႔္စင္ခံရၿပီး ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္မည္နည္း” ဟု ေလးေလးနက္နက္ ေအာ္ေခၚရင္း ဆုေတာင္းခဲ့သည္။

၂ ကြၽန္ုပ္ ေတြေဝမိသည္တြင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၏ အသံေတာ္က ကြၽန္ုပ္၏ႏွလုံးသား တံခါးကို ေခါက္ေနသည္ကို ကြၽန္ုပ္ ၾကားရသည္။ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားလုံးက ကြၽန္ုပ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း အမွန္တရားကို ထုတ္ေဖာ္ျပရင္း ကြၽန္ုပ္၏ စိတ္ႏွလုံးကို ထက္ေသာ ဓါးတစ္စင္းကဲ့သို႔ ထိုးေဖာက္ေလသည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိဖို႔ႏွင့္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ဖို႔ရန္သာ သခင့္ကို ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ သခင္ႏွင့္အတူ ကြၽန္ုပ္ အေပးအယူမ်ား လုပ္ေနခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ကြၽန္ုပ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူ႔ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ မေတြးခဲ့ေပ။ ကြၽန္ုပ္၏ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားမွာ အဘယ္မွာနည္း။ သခင့္ကို သက္ေသခံျခင္းအေၾကာင္း ကြၽန္ုပ္ ေျပာဆိုေသာ္လည္း၊ ထိုအစား ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ သခင့္ကို ကြၽန္ုပ္ လွည့္ျဖားခဲ့သည္။ ေကာင္းမႈအခ်ိဳ႕ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အတြက္ ကြၽန္ုပ္ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရၿပီး ေျပာင္းလဲခဲ့သည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို ႀကဳံရသည့္အခါ၊ ကြၽန္ုပ္ သက္ေသရပ္တည္ေနသည္ဟု ယုံၾကည္လ်က္၊ ကြၽန္ုပ္သည္ က်ိဳးႏြံနာခံသည့္ အသြင္သာေပါက္ခဲ့ေပသည္။ ေန႔စဥ္ အျပစ္ျပဳကာ ဝန္ခ်ရင္းျဖင့္ အျပစ္ထဲတြင္ ကြၽန္ုပ္ အသက္ရွင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ ထဲသို႔ ကြၽန္ုပ္ ဝင္ေရာက္ဖို႔ ေတာင့္တဆဲျဖစ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ သန႔္ရွင္းျခင္းတို႔ကို ေတြ႕ျမင္ရင္း၊ ကြၽန္ုပ္၏ အရွက္ရျခင္းကို ကြယ္ဝွက္စရာေနရာမရွိျဖစ္ကာ ကြၽန္ုပ္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ပ်ပ္ဝပ္မိပါသည္။

၃ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို ႀကဳံရျခင္းသည္ မီးအိုင္၏ စစ္ေဆးမႈကို ႀကဳံရျခင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပ။ ကြၽန္ုပ္ မာနေထာင္လႊားခဲ့ၿပီး အႀကိမ္မ်ားစြာ ပုန္ကန္ခဲ့သည္၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႐ိုက္ႏွက္ကာ ပဲ့ျပင္ဆုံးမခဲ့သည္။ ကြၽန္ုပ္၏ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေပၚ မရမကေလွ်ာက္ခ်ိန္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က ကြၽန္ုပ္ထံမွ လွည့္ထြက္သြားခဲ့ၿပီး၊ အေမွာင္ထဲတြင္ ကြၽန္ုပ္ အသက္ရွင္ရသည္။ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းကို အၿမဲလြတ္ေျမာက္ခ်င္လ်က္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ကြၽန္ုပ္ ေခါင္းမာၿပီး မနာခံခဲ့ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက သူ၏ အမႈေတာ္ကို နားလည္ဖို႔ ကြၽန္ုပ္ကို ဉာဏ္အလင္းေပးကာ လမ္းျပေလသည္။ လူသားထံ ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းအားလုံးသည္ သမၼာတရားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားျဖစ္ေပ။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း သူ၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို မနာခံျခင္းျဖင့္၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ုပ္ မည္သို႔ သိကြၽမ္းမည္နည္း သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားကို မည္သို႔ ရရွိႏိုင္မည္နည္း။ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းမရွိဘဲႏွင့္၊ စာတန္၏ စြမ္းအားမွ ကြၽန္ုပ္ အဘယ္သို႔ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္နည္း။ စမ္းသပ္မႈမ်ားမွတဆင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္ုပ္ ျမင္ရေလၿပီ။ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းက ကြၽန္ုပ္ကို ကယ္တင္ခဲ့ၿပီး၊ လူသားပုံသ႑န္တစ္ခုကို ကြၽန္ုပ္ အသက္ရွင္ေနထိုင္သည္။