၁ ငါ၏အမြင်တွင်၊ လူသားသည် အရာခပ်သိမ်းကို အုပ်စိုးသူဖြစ်သည်။ ငါသည် သူ့ကို- တောင်တန်းများပေါ်ရှိ မြက်ခင်း၊ သစ်တောများအကြားရှိ တိရစ္ဆာန်များနှင့် ရေထဲက ငါးများ- ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်က အရာခပ်သိမ်းကို စီမံခန့်ခွဲခွင့်ပေးလျက်၊ ပေးခဲ့သည့် ဩဇာအာဏာ ပမာဏမှာ မသေးပေ။ သို့ရာတွင် ဤအရာကြောင့် ပျော်ရွှင်ရမည့်အစား လူသားသည် စိုးရိမ်ပူပန်မှုဖြင့် ဝိုင်းရံဖိစီးခြင်းကို ခံရသည်။ သူ၏အသက်တာ တစ်ခုလုံးသည် မချိတင်ကဲ ဝေဒနာခံရသည့် အသက်တာနှင့် ဟိုဟိုသည်သည် အလုပ်ရှုပ်သည့်၊ အနှစ်မဲ့ခြင်းကို အပျော်ဆင့်သည့် အသက်တာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သူ၏ အသက်တာတစ်ခုလုံး၌ အသစ်သော တီထွင်မှုများနှင့် ဖန်တီးမှုများ မရှိချေ။ ဤအနှစ်သာရမရှိသော အသက်တာမှ မည်သူမျှ မိမိတို့ကိုယ်ကိုယ် မလွတ်မြောက်စေနိုင်၊ အဓိပ္ပာယ်ရှိသော အသက်တာတစ်ခုကို မည်သူမျှ ရှာဖွေတွေ့ရှိဖူးခြင်း မရှိသကဲ့သို့၊ စစ်မှန်သောအသက်တာကို မည်သူမျှ တွေ့ကြုံဖူးခြင်းမရှိပေ။

၂ ယနေ့ လူအားလုံးသည် ငါ၏တောက်ပသော အလင်းအောက်တွင် အသက်ရှင်ကြသော်လည်း၊ ကောင်းကင်ဘုံရှိ အသက်တာနှင့်သက်ဆိုင်သည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ ၎င်းတို့ မသိကြချေ။ အကယ်၍ ငါသည် လူသားအပေါ် ကရုဏာစိတ်မရှိသကဲ့သို့၊ လူသားမျိုးနွယ်ကို မကယ်တင်ပါက၊ လူအားလုံးသည် အချည်းနှီး ရောက်လာကြခဲ့ပြီဖြစ်သည်၊ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ၎င်းတို့၏ အသက်တာများသည် အဓိပ္ပာယ်မရှိသကဲ့သို့၊ ၎င်းတို့သည် ဂုဏ်ယူစရာဘာမျှမရှိဘဲ အချည်းနှီး ထွက်ခွာသွားကြလိမ့်မည် ဖြစ်၏။ ဘာသာတရားတိုင်း၊ လူမှုအဖွဲ့အစည်း ကဏ္ဍတိုင်း၊ တိုင်းနိုင်ငံတိုင်းနှင့် ဂိုဏ်းဂဏတိုင်း၏ လူအားလုံးသည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်က အနှစ်မဲ့ခြင်းကို သိကြပြီး ၎င်းတို့အားလုံးသည် ငါ့ကိုရှာဖွေကြကာ ငါ၏ပြန်လာခြင်းကို စောင့်ဆိုင်းကြသည်- သို့ရာတွင် ငါ ကြွရောက်ချိန်တွင်၊ မည်သူသည် ငါ့ကိုသိနိုင်စွမ်း ရှိသနည်း။

နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိ၌ ပေါ်လာ၏ စာအုပ်ထဲရှိ “အခန်း ၂၅” စကြဝဠာတစ်ခုလုံးအတွက် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ ကို ကောက်နုတ်၍ ဆီလျော်စွာ ပြုပြင်ထားသည်