၁ ငါ၏အမြင်တွင် လူသားသည် အရာအားလုံး၏ အုပ်စိုးသူဖြစ်သည်။ ငါသည် သူ့ကို တောင်များပေါ်၌ရှိသော မြက်ခင်း၊ သစ်တောများအကြား၌ရှိသော တိရစ္ဆာန်များနှင့် ရေထဲ၌ရှိသော ငါးများဖြစ်ကြသည့် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှ အရာအားလုံးကို စီမံခန့်ခွဲခွင့်ပြုရင်း သေးငယ်သောသြဇာအာဏာကို ပေးခဲ့သည်မဟုတ်ပေ။ သို့ရာတွင် ဤအတွက်ကြောင့် ပျော်ရွှင်ရမည့်အစား လူသားသည် စိုးရိမ်ပူပန်မှု၏ ဝိုင်းရံဖိစီးခြင်းကို ခံရသည်။ သူ၏အသက်တာတစ်ခုလုံးသည် မချိတင်ကဲဝေဒနာခံရသည့်အသက်တာနှင့် ဟိုဟိုသည်သည်အလုပ်ရှုပ်သော အသက်တာဖြစ်ပြီး ဘာမျှမရှိခြင်းအပေါ် အပျော်ဆင့်ကာ သူ၏အသက်တာတစ်ခုလုံး၌ အသစ်သောတီထွင်မှုများနှင့် ဖန်ဆင်းခြင်းများမရှိချေ။ ဤအနှစ်မပါသောအသက်တာမှ မည်သူမျှ မိမိတို့ကိုယ်ကိုယ် မိမိ မလွတ်မြောက်စေနိုင်၊ အဓိပ္ပာယ်ရှိသော အသက်တာကို မည်သူမျှ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ဖူးခြင်းမရှိ၊ ထို့အပြင် မည်သူမျှ စစ်မှန်သောအသက်တာကို တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးခြင်းမရှိပေ။

၂ ယနေ့ လူအားလုံးတို့သည် ငါ၏တောက်ပသောအလင်းအောက်တွင် အသက်ရှင်ကြသော်လည်း ကောင်းကင်ဘုံရှိ အသက်တာအကြောင်းကို သူတို့သည် ဘာမျှမသိကြချေ။ အကယ်၍ ငါသည် လူသားအပေါ် ကရုဏာစိတ်မရှိပါက၊ လူသားမျိုးနွယ်ကို မကယ်တင်ပါက၊ လူအားလုံးသည် အချည်းနှီးလာကြလျက် သူတို့၏ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ အသက်တာများသည် အဓိပ္ပာယ်မရှိဘဲဖြစ်ကာ သူတို့သည် ဂုဏ်ယူစရာဘာမျှမရှိဘဲ အချည်းနှီး ထွက်ခွာသွားကြမည်ဖြစ်၏။ ဘာသာတရားတိုင်း၊ လူမှုအသိုက်အဝန်းတိုင်း၊ တိုင်းနိုင်ငံတိုင်းနှင့် ဂိုဏ်းဂဏတိုင်း၏ လူအားလုံးတို့သည် ကမ္ဘာမြေကြီး၏ ဘာမျှမရှိခြင်းကို သိကြပြီး သူတို့အားလုံးသည် ငါ့ကိုရှာကြလျက် ငါ၏ပြန်လာခြင်းကို စောင့်စားကြသည်။ သို့ရာတွင် ငါရောက်လာသောအခါ မည်သူသည် ငါ့ကိုသိခြင်းငှာ တတ်စွမ်းနိုင်သနည်း။

နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိ၌ ပေါ်လာ၏ စာအုပ်ထဲရှိ “အခန်း အခန်း ၂၅” စကြဝဠာ တစ်ခုလုံးအတွက် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ ကို ကောက်နုတ်၍ ဆီလျော်စွာ ပြုပြင်ထားသည်။