ေလာဝ့္ရီ စပိန္ႏိုင္ငံ

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္က၊ ကြၽန္မႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ ေရေလာင္းျခင္း တာဝန္ကို ကြၽန္မ ယူခဲ့သည္။ သူတို႔ အလြန္စိတ္အားထက္သန္ၾကၿပီး တာဝန္သိတတ္ၾကသည္။ အျခားသူမ်ား၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို သူတို႔ မၾကာခဏ ခံရၾကၿပီး၊ ယင္းက ကြၽန္မကို သူတို႔အား မ်ားစြာ ေလးစားမိေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ တစ္ေန႔တြင္ သူတို႔ကဲ့သို႔ ျဖစ္ၿပီး သူတစ္ပါး၏ အထင္ႀကီးျခင္းကို ခံရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ အျခားအသင္းေတာ္တစ္ခုဆီသို႔ ကြၽန္မ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခံခဲ့ရသည္။ ထိုေနရာက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္သည္ လက္ေတြ႕က်သည့္ အလုပ္မလုပ္ျခင္းအတြက္ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရၿပီး လူစားထိုးခံခဲ့ရသည္ႏွင့္ မၾကာမီတြင္ သူတို႔၏ေနရာ၌ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ကြၽန္မ ေ႐ြးခ်ယ္ခံခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မကို သိသည္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက၊ “ဘုရားသခင္က နင့္ကို ျမႇင့္တင္ေပးေနတာပဲ၊ အဲဒါကို အေကာင္းဆုံး တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးပါ” ဟုဆိုရင္း ကြၽန္မကို အားေပးခဲ့ၾကသည္။ ဤတာဝန္က ႀကီးမားသည္ တာဝန္တစ္ခုျဖစ္မည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ၿပီး ဤသည္မွာ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သက္ေသျပဖို႔ ႀကီးမားသည္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ျဖစ္မည္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မက ေကာင္းေကာင္းလုပ္ပါက၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၏ အထင္ႀကီးေလးစားမႈကို ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ဤတာဝန္ကို မုခ် အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္ရန္ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ကြၽတ္မ တိတ္တိတ္ေလး ခ်ခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ အဖြဲ႕စုေဝးပြဲတိုင္းတြင္၊ ယခင္ ေခါင္းေဆာင္က လက္ေတြ႕က်သည့္အလုပ္ မလုပ္ခဲ့ပုံကို ကြၽန္မ ခြဲျခမ္းစိစစ္ခဲ့ၿပီး မၾကာခဏ အပ်က္သေဘာေဆာင္စြာ ေျပာဆိုကာ အေယာက္တိုင္းက ထိုသူတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တကယ္ကို စိတ္ဆိုးခဲ့ၾကသည္။ ဤအရာကို ျမင္ရသည့္အခါ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားသည္ ယခုတြင္ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ပိုင္းျခားသိျမင္ႏိုင္ၿပီး ကြၽန္မကို လက္ေတြ႕က်သည္အလုပ္ လုပ္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္ကိုကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မၾကာခဏ သတိေပးရသည္။ ကြၽန္မ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး သူတို႔၏ လက္ခံမႈကို ရဖို႔ ႀကိဳးပမ္းရမည္ျဖစ္သည္။ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္၊ အသင္းေတာ္တြင္ အေျခအေနကို ဖန္တီးအရယူဆုံးျဖစ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အျခားမည္သူမဆိုထက္ပိုၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡခံဖို႔ လိုလားေနရမည္ျဖစ္ကာ မည္သူမဆိုထက္လည္း စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံမႈမ်ား ပိုျပဳလုပ္ႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ား ေရာက္လာခ်ိန္တြင္၊ အျခားသူမ်ားထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ယုံၾကည္မႈျခင္း ရွိရမည္ျဖစ္ကာ သူတို႔ ျပဳခဲ့သကဲ့သို႔ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာရမည္ မဟုတ္ပါ။ အေယာက္တိုင္းက ကြၽန္မကို ခ်ီးမြမ္းေတးေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ဆိုေနေစဖို႔ အသင္းေတာ္ထဲက အျခားသူမ်ားထက္ အခန္းက႑တိုင္းတြင္ ကြၽန္ေတာ္ ပိုေတာ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အေတြးမ်ားျဖင့္ လႊမ္းမိုးခံရလ်က္၊ အဖြဲ႕လိုက္အစည္းအေဝးအားလုံးျဖင့္ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အလုပ္ရႈပ္ေနေစခဲ့ၿပီး၊ ေန႔တိုင္း ေနာက္က်မွ အိပ္ရာဝင္ခဲ့သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ စကားစျမည္ေျပာေနခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္ႏွင့္ မည္မွ် အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့ၿပီး အိပ္ရာဝင္ေနာက္က်ခဲ့ပုံတို႔ကို တမင္သက္သက္ လႊတ္ခနဲ႔ ေျပာမိခဲ့သည္။ ဤအရာကို သူတို႔ၾကားသည့္အခါ ကြၽန္မက အလြန္ တာဝန္သိတတ္ၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡခံရန္ အလြန္ လိုလားေနသည္ဟု ထင္ခဲ့ၾကၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဂ႐ုစိုက္ရန္ ကြၽန္မကို အၿမဲေျပာေနခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မကို သူတို႔အိမ္မ်ားမွ အရသာရွိသည့္ အစားအေသာက္ ေကာင္းမ်ားျဖင့္လည္း လက္ေဆာင္ေပးၾကသည္။ သူတို႔ထဲမွ တစ္ေယာက္က မေကာင္းသည့္ အေျခအေနတြင္ ရွိသည့္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္မဆို၊ ရာသီဥတုက မည္သို႔ျဖစ္ပါေစ၊ သူတို႔ကို ေထာက္ပံ့ဖို႔ ကြၽန္မ အေျပးအလႊားသြားခဲ့သည္။ စုေဝးပြဲမ်ားတြင္၊ ကြၽန္မက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အပ်က္သေဘာေဆာင္မႈကို ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မက သူတို႔ႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕လိုက္သည့္အခါ တစ္ဖန္ အျပဳသေဘာေဆာင္သြားခဲ့သည့္ ဟိုလူသည္လူအေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့သည္။ ထိုအခါ အေယာက္တိုင္းက ကြၽန္မသည္ အသက္ငယ္ေသာ္လည္း၊ ခ်စ္ခင္တတ္ၿပီး စိတ္ရွည္သည္ဟု ထင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဖို႔ရန္၊ အလားအလာရွိသည့္ ေျပာင္းလဲသူတစ္ဦး ေပၚလာသည္ႏွင့္ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္ကို သူတို႔ႏွင့္ သြားၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ကြၽန္မ အျမန္သြားေျပာၿပီး၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ပင္ သူတို႔ႏွင့္အတူ သက္ေသခံေဝမွ်ဖို႔ သြားခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ ဧဝံေဂလိအလုပ္သည္ စတင္ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းခဲ့ၿပီး စုေဝးပြဲတြင္ အျခားသူတို႔အား ကြၽန္မက၊ “ေတြ႕လား။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္က အရင္က သိပ္မေကာင္းဘူး၊ ဒါေပမဲ့ အခု ကြၽန္မတို႔မွာ လတိုင္း ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို လက္ခံတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ အားထုတ္ရမယ္”ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ထိုအခါ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မ ေရာက္ကတည္းက ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းထားၿပီးၿပီဟု ခံစားခဲ့ရၿပီး သူတို႔က ကြၽန္မကို ပို၍ပင္ အထင္ႀကီးေလးစားကာ ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ၾကေလသည္။ စုေဝးပြဲမ်ားတြင္ ကြၽန္မ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို ကြၽန္မ မိတ္သဟာယျပဳသည့္အခါ၊ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ ဝင္ေရာက္မႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ ျဖစ္ရပ္အခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ အလြန္အမင္း အေလးထားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈအေၾကာင္းကို အလြန္မ်ားစြာ ေျပာခဲ့ပါက၊ ျပႆနာမ်ား ေပၚလာသည့္အခါ ကြၽန္မက ထိခိုက္လြယ္ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ နည္းပါးသည္ဟု အျခားသူတို႔က ထင္ကာ ကြၽန္မကို ေနာက္ထပ္ မေလးစားေတာ့မည္ကို ကြၽန္မ စိုး႐ြံ႕မိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ မည္သို႔ အပ်က္သေဘာေဆာင္ခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ အားနည္းခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ကြၽန္မ မည္သို႔ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းကို အလြန္နည္းပါးစြာ ေျပာေလ့ရွိခဲ့သည္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို မည္သို႔ရွာေဖြခဲ့သည္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မည္သို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ မည္သို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ လမ္းျပမႈကို မည္သို႔ျမင္ခဲ့သည္ဆိုသည္တို႔ကိုမူ၊ အေသးအစိတ္အခ်က္အလက္တိုင္းအာ ျပန္ေျပာျပသည္ကို ေသခ်ာေစလ်က္၊ ကြၽန္မ အကုန္ေျပာျပခဲ့သည္။ ကြၽန္မက အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဤသို႔ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မကို သမၼာတရားအား လိုက္စားရာတြင္ ေတာ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္းကို အၿမဲရွာေတြ႕ႏိုင္သည္ဟု ထင္ၾကခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔တြင္ ျပႆနာမ်ားရွိခဲ့ခ်ိန္တြင္ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကို ရွာခဲ့ၾကသည္။

အခ်ိန္ခဏသည့္ေနာက္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္၏ က႑အားလုံးသည္ စတင္ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့သည္။ လူမ်ား၏ ယုံၾကည္ျခင္း တိုးလာခဲ့ၿပီး၊ မိမိတို႔၏တာဝန္ကို သာ၍ သာ၍ လုပ္ေဆာင္ခ်င္ခဲ့ၾကသည္။ ဤေအာင္ျမင္မႈကို ျမင္ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္၏ ေထာက္တိုင္ျဖစ္ခဲ့သကဲ့သို႔ ပို၍ပင္ ခံစားမိလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မ တည့္တည့္မတ္မတ္ရပ္ၿပီး ကြၽန္မ သြားခဲ့သည့္ေနရာတိုင္းတြင္ ပို၍ ရဲရင့္စြာ စကားေျပာဆိုခဲ့သည္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေနခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ ရာထူးက အေတာ္ထိုက္တန္သည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ အျခားသူမ်ားႏွင့္ အလုပ္လုပ္သည့္အခါ ကြၽန္မ အၿမဲတမ္း ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ သူတို႔အေနျဖင့္ ကြၽန္မကို ေလးစားၿပီး ကြၽန္မ ေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ ကြၽန္မက သူတို႔ထက္သာေနသကဲ့သို႔ ျပစားခဲ့ၾကသည္။ တစ္ႀကိမ္တြင္၊ စုေဝးဖို႔ အိမ္တစ္လုံးကို ကြၽန္မတို႔ ငွားခဲ့ရသည္။ သင္းေထာက္တစ္ဦးႏွင့္ ကြၽန္မ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ျဖစ္သည့္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ထိုအိမ္ကို သြားစစ္ေဆးခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မက၊ “အဲဒီလို အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုမွာ ငါက ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိသင့္တယ္။ ငါကိုယ္တိုင္ ၾကည့္ၿပီးရင္ေတာင္မွ ငါမပါဘဲ နင္တို႔ လက္ခံလိုက္လို႔ မရဘူးေလ”ဟု ေတြးမိခဲ့သည္။ အမွန္တြင္၊ ဤအစ္ကိုက ကြၽန္မထက္ အသက္ပိုႀကီးၿပီး အေတြ႕အႀကဳံပိုရွိသကဲ့သို႔၊ အိမ္က သင့္ေတာ္သည္၊ မသင့္ေတာ္သည္ကို သူက ကြၽန္မထက္ပိုသိမည္ကို ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ သိခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မက “အိမ္တစ္အိမ္ကို ငွားတဲ့အခါမွာ တျခားဘာအေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြ၊ ျပႆနာေတြ ထည့္စဥ္းစားဖို႔ လိုသလဲ”ဟု ေတြးရင္း၊ ကြၽန္မ မည္မွ်ေတာ္သည္ကို မည္သို႔ျပႏိုင္မည္ဆိုသည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽန္မ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားခဲ့သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ကြၽန္မ ေမးခြန္းအခ်ိဳ႕ ထုတ္ၿပီး၊ သူတို႔ကို ပိုစုံစမ္းခိုင္းခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္၊ ထိုအိမ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပႆနာအခ်ိဳ႕ ေတြ႕ခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ တြဲဖက္အမႈေဆာင္မ်ားက ေတြ႕သြားခ်ိန္တြင္၊ သူတို႔က၊ “ငါတို႔ အရမ္း ရွက္မိတယ္။ ငါတို႔က နင့္ထက္ ႀကီးေပမဲ့ အေၾကာင္းကိစၥေတြကို နင္လိုမ်ိဳး ဂ႐ုတစိုက္ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး”ဟု ေျပာခဲ့ၾကသည္။ ဤအရာကို ၾကားရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အလြန္ေက်နပ္မိခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍၊ အေယာက္တိုင္းက အေျဖမ်ားကို ရွာေဖြကာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဆြးေႏြးဖို႔ ကြၽန္မဆီ လာခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိန္ကုန္လြန္လာသည္ႏွင့္အမွ်၊ အရာရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽန္မ၏ အယူအဆကို ေပးဖို႔ရန္ ကြၽန္မကို ေစာင့္ဆိုင္းရင္း ကြၽန္မႏွင့္ အလုပ္အတူလုပ္ၾကသူမ်ားသည္ အနည္းငယ္ မတုန္မလႈပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူတို႔က ကြၽန္မကို ပိုပိုၿပီး အမွီျပဳလာခဲ့ၾကသည္။

တြဲဖက္အမႈေဆာင္ေတြၾကားတြင္ ကြၽန္မ၏ ဂုဏ္သိကၡာက ပိုတည္ၿမဲလာေနၿပီး၊ ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ ငယ္သည္ျဖစ္ေစ အသင္းေတာ္ကိစၥအားလုံးတြင္ ကြၽန္မက ဆုံးျဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္ကို တျဖည္းျဖည္း ကြၽန္မ သိလာခဲ့သည္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက အခက္အခဲတိုင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သူတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ကြၽန္မကို အားကိုးခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အဖို႔ မရွိမျဖစ္အျဖစ္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခံစားရၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ မၾကာခဏ အလြန္ ေက်နပ္ေနေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ကြၽန္မက ေလးစားခံရသူမ်ားထံ ကံမေကာင္းျခင္းက ေရာက္လာလိမ့္မည္ဟု ေတြးၿပီး စိတ္မသက္မသာျဖစ္ကာ မိမိကိုယ္ကိုယ္၊ “လူတိုင္း ငါ့ကို အရမ္းေလးစားၾကတယ္။ ငါ လမ္းလြဲေနၿပီလား”ဟု ေမးမိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မက၊ “ငါက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပဲ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြနဲ႔ ငါ့ဆီကို လာသင့္တယ္ေလ။ ငါ ကူညီေျဖရွင္းေပးႏိုင္တဲ့ ျပႆနာေတြ သူတို႔မွာ ရွိၾကတယ္။ သူတို႔ ငါ့ကို အားကိုးၾကတယ္ဆိုတာ ပုံမွန္ပါပဲ။ သူတို႔ကို ကူညီေပးတဲ့သူနဲ႔ေနရတာကို မႀကိဳက္တဲ့သူ ဘယ္သူရွိလို႔လဲ”ဟု စဥ္းစားခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အျပစ္တင္မႈႏွင့္ သတိေပးခ်က္မ်ားကို ကြၽန္မ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၿပီး ကြၽန္မကိုယ္တိုင္၏ အေျခအေန၊ ကြၽန္မ ေရာက္ေနသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို မဆန္းစစ္ခဲ့ပါ။ ထိုအစား အရင္လမ္းမွားအတိုင္းသာ ကြၽန္မ ဆက္ေလွ်ာက္ေနခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ျပစ္တင္ဆုံးမၿပီး ဆုံးမပဲ့ျပင္သည့္အခါမွသာ ကြၽန္မ၏ ထုံထိုင္းေသာ ႏွလုံးသားက သတိျပဳမိလာခဲ့ပါသည္။

တစ္မနက္ ကြၽန္မ ႏိုးလာခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဘယ္ဘက္မ်က္လုံးက တကယ္ နာက်င္ေနခဲ့သည္ကို သိလိုက္ရသည္။ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်ၿမဲ စီးက်ေနၿပီး၊ မွန္တြင္ၾကည့္သည့္အခါ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာ၏ ဘယ္ဘက္ျခမ္းတစ္ခုလုံးက ေတာင့္တင္းေနတာကို ေတြ႕ရသည္။ မ်က္လုံး ပိတ္လို႔မရ၊ ပါးစပ္လည္း လႈပ္လို႔မရခဲ့ပါ။ ဘာျဖစ္ေနမွန္းလည္း ကြၽန္မ လုံးဝ မသိခဲ့ပါ။ ထိုေန႔ေန႔လယ္ စုေဝးပြဲတြင္ အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ျမင္ၿပီး လန႔္သြားကာ ဤသည္မွာ မ်က္ႏွာ ေလျဖတ္သြားျခင္းျဖစ္ကာ ခ်က္ခ်င္း ကုသမႈ ခံယူရမည္ဟု ဆိုခဲ့သည္။ ေႏွာင့္ေႏွးပါက ကြၽန္မ မ်က္ႏွာက ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟု သူေျပာခဲ့သည္။ ဤအရာက တကယ့္ ထိုးႏွက္ခ်က္တစ္ခုကဲ့သို႔ ျဖစ္လာၿပီး ကြၽန္မ စိတ္က လုံးဝ ဗလာျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ငယ္ငယ္ေလးျဖင့္ အဘယ္သို႔ ထိုသို႔ေသာ ေရာဂါတစ္ခုကို ရရွိႏိုင္ရသနည္း။ သူေျပာသည့္အရာ မွန္ေနခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ မ်က္ႏွာက ေစာင္းသြားခဲ့ပါက၊ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ကြၽန္မ မည္သို႔ ထမ္းေဆာင္မည္နည္း။ လူမ်ားကို မည္သို႔ ရင္ဆိုင္ရမည္နည္း။ ကြၽန္မ လုံးဝ ေၾကာင္သြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးတြင္ စတင္ အားနည္းလာခဲ့သည္။ အျခားသူမ်ားသည္ ကြၽန္မ၏ ေရာဂါကို ေဆြးေႏြးေနခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မေခါင္းထဲမွာေတာ့ လုံးဝ ရႈပ္ေထြးေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မတြင္ မည္သည့္ အားအင္မွ် မက်န္ေတာ့ပါ။

ထိုေန႔ ကြၽန္မ၏ အိမ္အျပန္လမ္းက ေဝဝါးေနခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ မည္သည့္အရာ ေျပာရမွန္း မသိခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ လုပ္ႏိုင္သမွ်မွာ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးကို ၿငိမ္သက္ေစၿပီး သူ၏အလိုေတာ္ကို ရွာေဖြဖို႔ ကြၽန္မကို လမ္းျပရန္ ဘုရားသခင္ထံ ေတာင္းေလွ်ာက္ၿမဲေတာင္းေလွ်ာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ႐ုတ္တရက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဓမၼေတးတစ္ပုဒ္ကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိခဲ့သည္- “နာမက်န္းမႈ၏ ဆင္းရဲဒုကၡ သင့္အေပၚ က်ေရာက္သည့္အခါ၊ သင္ မည္သို႔ ေတြ႕ႀကဳံခံစားသင့္သနည္း။ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္သို႔ သူ၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ရန္ ရွာေဖြရင္းႏွင့္ မည္သည့္ အျပစ္က်ဴးလြန္မႈမ်ိဳးကို သင္ျပဳမိခဲ့သည္ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းမ်ားကို သင္ မေျဖရွင္းရေသးသည္ကို ဆန္းစစ္ရင္း ဆုေတာင္းဖို႔ လာရမည္။ သင္ ႐ုပ္ပိုင္းအရ ဆင္းရဲဒုကၡ မခံဘဲမေနႏိုင္ေပ။ ဆင္းရဲဒုကၡမွတဆင့္ စိတ္ခ်ဳပ္တည္ျခင္းျဖင့္သာ လူတို႔သည္ အထိန္းအကြပ္မဲ့မႈကို ရပ္တန႔္ႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ အၿမဲအသက္ရွင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ လူတို႔ စိတ္မခ်မ္းမႈ ခံစားၾကသည့္အခါ၊ သူတို႔ အမွားတစ္ခုခု ျပဳမိသည္ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔ျပစ္မွားမိၿပီးျဖစ္ႏိုင္သည္ကို သုံးသပ္ဆင္ျခင္ရင္း အၿမဲဆုေတာင္းၾကသည္။ ဤအရာက သူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိေလသည္။ ႀကီးမားသည့္ နာက်င္မႈႏွင့္ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို လူတို႔ ဒုကၡခံၾကရသည့္အခါ၊ ယင္းသည္ ေသခ်ာေပါက္ တိုက္ဆိုင္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေပ။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ “နာမက်န္းမႈက ထိုးနက္သည့္အခါ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သင္ရွာေဖြရမည္”) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ေျပာပါသည္- “ႀကီးမားသည့္ နာက်င္မႈႏွင့္ စမ္းသပ္မႈမ်ားကို လူတို႔ ဒုကၡခံၾကရသည့္အခါ၊ ယင္းသည္ ေသခ်ာေပါက္ တိုက္ဆိုင္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေပ။” ဤေရာဂါသည္ မေတာ္တဆမဟုတ္သည္ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မကို နားလည္သေဘာေပါက္ေစခဲ့သည္။ ထိုအရာ၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ အလိုေတာ္ ဧကန္မုခ် ရွိခဲ့ၿပီး၊ သူက ကြၽန္မကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ေနခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ မည္သို႔ ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ကို သိရဖို႔ ကြၽန္မ အေလးအနက္ ရွာေဖြရမည္ျဖစ္ၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ေရွ႕သို႔ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ လာခဲ့သည္- “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ကြၽန္မ အခု နာမက်န္းျဖစ္ေနၿပီး ဒါဟာ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ေနတယ္ဆိုတာ၊ ကြၽန္မကို သတိေပးဖို႔အတြက္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ဖို႔အတြက္ ဒီ ေရာဂါကို အသုံးျပဳေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ အခု အရမ္း ထုံထိုင္းေနပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာေတြကို အေျဖမရွာႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဒီေရာဂါကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မရဲ႕ သင္ခန္းစာကို သင္ယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး အသိဉာဏ္ပြင့္ေစေတာ္မူပါ။” ဆုေတာင္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ ကြၽန္မ ထိုအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတြးၿမဲေတြးေနမိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ မည္သို႔ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ကို မသိႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အေလးအနက္ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ ဘုရားေရွ႕သို႔ ကြၽန္မ တစ္ဖန္ လာခဲ့ကာ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႔ ရက္အနည္းငယ္ၾကာ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၿပီး ရွာေဖြခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ဆုေတာင္းသံမ်ားကို ၾကားျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါသည္။ ထို႔ေနာက္ မ်ားမၾကာမီတြင္ ကြၽန္မ၏ ျပႆနာမ်ားကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔ရန္အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္က အေျခအေနတစ္ခု စီစဥ္ခဲ့သည္။

တစ္ရက္တြင္ ကြၽန္မ အပ္စိုက္ကုထုံး ခံယူဖို႔အတြက္ အစ္မေခ်ာင္၏ အိမ္ကို သြားခဲ့သည္။ သူ၏မိသားစုဝင္အားလုံးက ကြၽန္မ စိတ္ညစ္ေနမည္စိုး၍ ကြၽန္မ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိသည္ကို ေမးခဲ့ၾကသည္။ အပ္စိုက္ကုထုံးခံယူေနစဥ္အတြင္းတြင္၊ သူတို႔က ေရာဂါကို မည္သို႔ကိုင္တြယ္ရမည္ဆိုသည္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ကြၽန္မအား ဖတ္ျပခဲ့ၾကသည္။ အစ္မ ေခ်ာင္က ကြၽန္မကို မစိုးရိမ္ဖို႔၊ ဘုရားသခင္ကို ပိုဆုေတာင္းၿပီး အမွီျပဳဖို႔၊ ယုံၾကည္ျခင္းရွိဖို႔ႏွင့္ ကုသျခင္းျဖင့္ ကြၽန္မ အျမန္သက္သာလာမည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း မကုရင္ အၿမဲ႐ြဲ႕သြားမည္ဟု ယခင္က သူ ေျပာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မ တကယ္ကို ေၾကာက္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူက ကြၽန္မႏွင့္ပတ္သက္၍ အလြန္စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက၊ “တကယ္တမ္း ငါ ဘယ္လို ခံစားေနရတယ္ဆိုတာကို သူမ်ားေတြ သိရင္ ငါက ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈနည္းတယ္လို႔ ထင္ၾကမွာလား။ ဘယ္သူမဆို စမ္းသပ္မႈႀကဳံရရင္ ဒါမွမဟုတ္ ဖ်ားနာရင္ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ဆက္စပ္တဲ့ သမၼာတရားကို သူတို႔ကို ငါ မိတ္သဟာယျပဳေပးတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ယုံၾကည္မႈ ျပင္းထန္သလို ခံစားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု ႐ုတ္တရက္ႀကီး ငါ ဖ်ားနာေတာ့ ငါ့မွာ ယုံၾကည္ျခင္းနည္းေနတာကို ငါ ျပေနၿပီးေတာ့ စိုးရိမ္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈေတြ ေဖာ္ျပေနတယ္။ ငါက အယူဝါဒေတြကိုပဲ ေဟာေနတယ္လို႔ လူတိုင္းက ထင္ၾကမလား”ဟု ေတြးမိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး အစ္မေခ်ာင္ကို၊ “ကြၽန္မအခုနာမက်န္းျဖစ္ေနေတာ့ တကယ္တမ္းေတာ့ နည္းနည္း အားနည္းသလို ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရာရာတိုင္းက ဘုရားလက္ထဲမွာပဲရွိတယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒီ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဒုကၡက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မ အနာက်င္ဆုံးအရာက ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ မရွာႏိုင္တာပဲ၊ ကြၽန္မ ျပႆနာေတြကဘာလဲဆိုတာ အေျဖမရွာႏိုင္တာပဲ။ အရမ္းထုံထိုင္းလို႔ ကြၽန္မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္”ဟု ေျပာလိုက္သည္။ သူက ကြၽန္မကို ေလးစားစြာ ၾကည့္ၿပီး၊ “အခု ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေတာ့ နင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္သင့္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ၿပီး နားလည္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါ။ ကုသမႈလည္းခံယူပါ။ နင္က အၿမဲတမ္း အလုပ္ႀကိဳးစားေနေတာ့ ေနမေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္တာပဲ။ မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္အထိ နင့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တယ္။ ငါတို႔အားလုံးက ဒါကို ေလးစားၾကပါတယ္။ အခုေတာင္မွ နင္က တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခ်င္ေသးတယ္။ စိတ္ေလွ်ာ့ထားလိုက္ပါ။ နင္နဲ႔အတူလုပ္တဲ့အစ္မကို အလုပ္ကို တန္းတူမလုပ္လို႔ ငါ အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ေတြကို ပိုၿပီး အာ႐ုံစိုက္ဖို႔ သူ႔ကို ငါ သတိေပးခဲ့တယ္”ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ဤအရာကို သူ ေျပာသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အနည္းငယ္ စိတ္မသက္မသာျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ သေဘာေပါက္သြားေအာင္ ကြၽန္မက၊ “အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အာ႐ုံစိုက္တာ ငါ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ငါ့ကို အရမ္းႀကီး အထင္မႀကီးပါနဲ႔”ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုေန႔ အိမ္အျပန္လမ္းတြင္၊ “ငါ့ေၾကာင့္ အဲဒီအစ္မကို အဲဒီလိုမ်ိဳး ဘာလို႔ သူက ေဝဖန္ရတာလဲ။ သူ႔အျမင္မွာ ငါက လူတိုင္းထက္ပိုၿပီး တာဝန္သိတတ္ေနတာလား။ ငါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲတမ္း ခ်ီးမြမ္းေနၿပီး သူမ်ားေတြကို ႏွိမ္ခ်ေနတာျဖစ္ရမယ္”ဟု ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အားနည္းခ်က္ကို အစ္မေခ်ာင္ မသိေအာင္ မည္သို႔ ကြၽန္မ ဖုန္းကြယ္ခဲ့ၿပီး အင္မတန္ ခိုင္မာသည့္ယုံၾကည္ျခင္းရွိသကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္ခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိသည္- သူ႔ကို ကြၽန္မ လွည့္စားခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား။ ကြၽန္မ ဤအရာကို ေတြးေနခ်ိန္တြင္ အစ္မက်န္းက ကြၽန္မဆီသို႔ လာေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ သူက ကြၽန္မအတြက္ လုံးဝ စိတ္ေတြပူေနၿပီး၊ “နင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ နင္က ဒီအေျခအေနေၾကာင့္ အားေလ်ာ့ေနရင္ ငါတို႔ ဘာလုပ္ရမွာလဲ”ဟု ေျပာခဲ့သည္။ သူက အလြန္ပြင့္လင္းစြာ ေျပာသည္ကို ၾကားရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အလြန္ စိုး႐ြံ႕သြားမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ဆက္သြားရင္း၊ သူေျပာခဲ့သည့္အရာကို စဥ္းစားၿမဲ စဥ္းစားေနမိခဲ့သည္။ စိတ္ထဲတြင္ ေၾကာက္သလို စတင္ခံစားရၿပီး၊ “ငါက အေရးမပါတဲ့ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္သက္သက္ပါ။ အသင္းေတာ္က ငါမပါလည္း အဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္။ ငါမပါဘဲနဲ႔ သူတို႔ ဘာလုပ္ရမလဲလို႔ သူဘာေၾကာင့္ ေမးရတာလဲ။ သူ ဒီလိုေျပာတာက ကြၽန္မက သူတို႔ စိတ္ႏွလုံးေတြထဲမွာ ေနရာယူထားေနတာပဲဆိုတာ ျပပါတယ္။ စိတ္ႏွလုံးဆိုတာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းပါ။ ငါက အဲဒီေနရာမွာ ယူေနရင္ ဘုရားသခင္ကို အာခံေနတာမဟုတ္ဘူးလား”ဟု ေတြးမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မက လူမ်ား၏ လက္ခံမႈႏွင့္ ေလးစားမႈကို အၿမဲတမ္းလိုခ်င္ခဲ့ေသာ္လာ္း၊ အစ္မက ထိုသို႔ ေျပာသည္ကို ၾကားရသည့္အခါ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္႐ြံ႕ခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္။ “တျခား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကေရာ ငါ လွည့္စားတာ ခံခဲ့ၾကရၿပီလား။ တျခားသူေတြက အစ္မက်န္းလိုမ်ိဳး ခံစားရတယ္ဆိုရင္၊ ငါက လူေတြကို ငါ့ေရွ႕ကို ေခၚေဆာင္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမဟုတ္လား။ ငါက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေနတာပဲ”ဟု ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့ဖူးသည့္ အႏၲိခရစ္တခ်ိဳ႕ ယခင္က ထုတ္ပယ္ခံရသည့္အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိၿပီး ေၾကာက္စိတ္က ေက်ာထဲကေန စိမ့္တက္လာသလို ခံစားခဲ့ရသည္။ ေဘးဒုကၡႀကီးတစ္ခုႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕လိုက္ရသကဲ့သို႔ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။

ကြၽန္မ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္မ၏ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား က်မ္းစာအုပ္ကို ယူၿပီး ဤအရာကို ဖတ္ရႈခဲ့ရသည္- “မာနေထာင္လႊားသည့္ သဘာဝရွိေသာလူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို မနာခံျခင္း၊ ခုခံျခင္း၊ ဘုရားကို ေဝဖန္အကဲျဖတ္သည့္ အျပဳအမူမ်ားကို က်ဴးလြန္ျခင္းႏွင့္ ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ျခင္းတို႔ကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းႏွင့္ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ တစ္ခုျဖစ္သည့္ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိၾကသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ လူႏွစ္ေသာင္းသည္ လက္ခံဖို႔ရွိၿပီး သင္က အလုပ္လုပ္ဖို႔ ထိုေနရာသို႔ သြားရန္ စီစဥ္ေနသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ငါက သင့္ကို တစ္လၾကာ လ်စ္လ်ဴရႈထားၿပီး၊ သင့္ဘာသာ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ဖို႔ သင့္အား ဩဇာအာဏာ လႊဲေျပာင္း ေပးခဲ့သည္ဟု ဆိုၾကပါစို႔၊ ဆယ္ရက္မျပည့္မီ၊ သင္သည္ လူတိုင္းက သင့္ကို သိေအာင္လုပ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ၿပီးလွ်င္ တစ္လအတြင္းမွာပင္၊ ၎တို႔အားလုံးက စကားလုံးတိုင္းတြင္ သင့္ကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း သီခ်င္းဆိုလ်က္၊ သင္သည္ ထိုးထြင္းအျမင္ရွိစြာ တရားေဟာၾကားသည္ဟု ေျပာၿပီး သင္၏ေျပာဆိုခ်က္မ်ားသည္ ၎တို႔လိုအပ္သည့္ အရာျဖစ္ၿပီး သင္သည္ ၎တို႔၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ေၾကာင္း မေလွ်ာ့တမ္း အခိုင္အမာ ဆိုၾကလ်က္၊ သင့္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဒူးေထာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္- အားလုံးမွာ ‘ဘုရားသခင္’ ဟူသည့္ စကားလုံးကို တစ္ခါမွ် ထုတ္ေဖာ္ဖြင့္ဟျခင္းမရွိဘဲ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤအမႈကို မည္သို႔ ျပဳၿပီး ျဖစ္မည္နည္း။ ဤလူမ်ားအတြက္ ထိုသို႔ေသာ တုံ႔ျပန္မႈတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္းက သင္လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အလုပ္သည္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံျခင္း လုံးဝ မပါရွိသည္ကို သက္ေသျပေနသည္။ ထို႔ထက္ သင့္ကိုယ္သင္သာ သက္ေသခံၿပီး၊ သင့္ကိုယ္သင္သာ ဝါႂကြားခဲ့သည္။ သင္သည္ ထိုသို႔ေသာ ရလဒ္တစ္ခုကို မည္သို႔ စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္ရသနည္း။ လူအခ်ိဳ႕က ‘ကြၽန္ုပ္ မိတ္သဟာယျပဳသည္မွာ သမၼာတရား ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မည္သည့္အခါမွ် ေသခ်ာေပါက္ သက္ေသမခံဖူးပါ။’ ဟု ေျပာၾကသည္။ သင္၏ထိုသေဘာထား၊ ထိုဟန္ပန္သည္ လူမ်ားကို ဘုရားသခင္၏ေနရာမွ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားတစ္ေယာက္၏ အေနအထားတြင္ ရပ္တည္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ သင္ေျပာသမွ်သည္ စကားႀကီး စကားက်ယ္ႏိုင္သည့္ စကားမ်ားျဖစ္ၿပီး အျခားသူမ်ားကို ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျပဳေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းက သင္ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ လုံးဝမသက္ဆိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္ရယူမည့္ အက်ိဳးတရားမွာ လူမ်ားက သင့္ကို ကိုးကြယ္ေစဖို႔၊ အားက်ေစဖို႔ႏွင့္ အဆုံး၌ ၎တို႔အားလုံးက သင့္ကို သိကြၽမ္းၿပီး သင့္ကိုခ်ီးမြမ္းေစဖို႔၊ သင့္ကို သက္ေသခံဖို သင့္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ဖို႔ႏွင့္ သင့္ကို အလြန္ဆိုး႐ြားစြာ ေျမႇာက္ပင့္ဖို႔တို႔ ျဖစ္သည္။ ထိုအရာ ျဖစ္ပ်က္သည့္အခါ၊ သင္သည္ ဆုံးခန္းတိုင္ သြားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ က်ရႈံးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသည္က သင္တို႔အားလုံး ယခုေရာက္ေနသည့္ လမ္းေၾကာင္း မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ လူေထာင္ေပါင္းအနည္းငယ္ သို႔မဟုတ္ ေသာင္းေပါင္းအနည္းငယ္ကို ဦးေဆာင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုျခင္း ခံရပါက၊ သင္သည္ ဘဝင္ခိုက္ေနလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သင္သည္ မာနေထာင္လႊားလာၿပီး ဘုရားသခင္၏ အေနအထား၊ စကားေျပာျခင္းႏွင့္ လက္ဟန္ေျခဟန္ႏွင့္ေျပာဆိုျခင္းတို႔ကိုပါ စတင္ ေနရာယူဖို႔ ႀကိဳးစားလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သည့္အရာကို ဝတ္ရမည္၊ မည္သည့္အရာကို စားရမည္ သို႔မဟုတ္ မည္သို႔လမ္းေလွ်ာက္ရမည္တို႔ကို သင္သိမည္ မဟုတ္ေပ။ သင့္လက္ေအာက္မွ အမ်ားစုကို သင္ေတြ႕ဆုံမည္ မဟုတ္ဘဲ၊ သင္သည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အက်င့္ပ်က္ကာ၊ ေကာင္းကင္တမန္မင္းကဲ့သို႔ပင္ ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သင္တို႔အားလုံးသည္ ဤသည္ကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သင့္သနည္း။ တစ္ေန႔တြင္ သင္တို႔ထြက္သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္မ်ား အမွန္တကယ္ ျပဳလုပ္ျဖစ္ၿပီး၊ သင္တို႔က ဤအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိပါက၊ အမႈကို မည္သို႔တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္မည္နည္း။ ဤသည္မွာ ဒုကၡေပးသည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ဆိုလွ်င္ မည္သူက သင္တို႔ကို ထြက္သြား ခြင့္ျပဳဝံ့မည္နည္း။ သင္သည္ ထြက္သြားသည့္အခါ၊ ျပန္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေျပာသမွ်ကို မည္သည့္အာ႐ုံမွ် စိုက္မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ သင္သည္ ဤလူမ်ားကို ကယ္တင္ျခင္း ေဆာင္ၾကဥ္းေပးကာ၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ျပဳေနသည့္အလား၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္ကာ၊ ဤေနရာတြင္ အလုပ္လုပ္ ေနသည့္အလား လူမ်ားကို ခံစားေစလ်က္၊ ဆက္လက္ ႂကြားဝါေနၿပီး သင့္ကိုယ္သင္ သက္ေသခံေနလိမ့္မည္— ၿပီးလွ်င္ လူမ်ားက သင့္ကို ကိုးကြယ္သည္ႏွင့္အညီ၊ သင္သည္ ပီတိ႐ႊန္းၿပီး၊ ၎တို႔က သင့္ကို ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ဆက္ဆံပါက၊ သင္သည္ သေဘာပင္တူ ေနလိမ့္မည္။ သင္သည္ ဤအဆင့္ကို ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သင္ပြဲသိမ္းသြားၿပီျဖစ္သည္။ သင္သည္ တစ္စစီပ်က္စီး သြားလိမ့္မည္။ သင္ သတိမထားမိဘဲ၊ ဤမာနေထာင္လႊားသည့္ သဘာဝမ်ိဳးသည္ အဆုံး၌ သင္၏ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္သည့္ လူတစ္ဦး၏ နမူနာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဤေနရာအထိ ေရာက္လာသည့္လူမ်ားသည္ အသိစိတ္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏သိျမင္နားလည္ျခင္းက အလုပ္မလုပ္ေတာ့ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူသား၏ မာနေထာင္လႊားေသာ သဘာဝသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ သူဆန္႔က်င္ျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္သည္”) “လူအခ်ိဳ႕က မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္အေၾကာင္း ထပ္တလဲလဲ သက္ေသခံဖို႔၊ မိမိတို႔၏ ၾသဇာအာဏာ အရွိန္အဝါကို ျမႇင့္တင္ဖို႔ႏွင့္ လူမ်ားႏွင့္ အဆင့္အတန္းအတြက္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ မိမိတို႔၏ ရာထူးမ်ားကို အသုံးျပဳၾကစဥ္တြင္၊...၎တို႔သည္ လူမ်ားကို သိမ္းသြင္းႏိုင္ဖို႔ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ ႀကိဳးစားရင္း၊ လူတို႔ကို ၎တို႔အား ကိုးကြယ္ေစရန္ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေဆာင္႐ြက္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသုံးျပဳၾကေလသည္။ အခ်ိဳ႕သည္ ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ဆက္ဆံျခင္းခံရႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔မွာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ဟု ေတြးထင္ေစရန္ လူမ်ားကို တမင္တကာ လွည့္စားၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံခဲ့ရဖူးသည္- ၎တို႔သည္လည္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး မာနေထာင္လႊားေသာ သူမ်ားျဖစ္သည္၊ ၎တို႔ကို မကိုးကြယ္ၾကဖို႔ႏွင့္ သူတို႔မည္မွ်ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ၾကသည္ျဖစ္ေစ ထိုအရာအားလုံးမွာ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာကို ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟု တစ္စုံတစ္ဦးကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် ေျပာမည္မဟုတ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤအရာမ်ားကို ၎တို႔ မေျပာၾကသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔သည္ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ မိမိတို႔၏ေနရာ ဆုံးရႈံးသြားမည္ကို အလြန္အမင္း စိုး႐ြံ႕ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာလူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သိနားလည္ရန္ မည္သည့္အခါမွ် မႀကိဳးစားၾကသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ကို‌ မည္သည့္အခါတြင္မွ် မခ်ီးေျမႇာက္ဘဲ ဘုရားသခင္အတြက္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် သက္ေသ မခံၾကေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁)) “ယိုယြင္းေသာသူအေပါင္းသည္ ၎တို႔ကိုယ္ကို ခ်ီးေျမာက္ၿပီး ၎တို႔အေၾကာင္းကို သက္ေသခံၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔အေၾကာင္းကို လွည့္ပတ္ႂကြားဝါတတ္ၾကၿပီး မိမိ၏အရွိန္အဝါကို ျဖန႔္ၾကက္ၾကသည့္အျပင္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ႏွလုံးသြင္းျခင္း လုံးဝမရွိေပ။ ငါေျပာျပေနေသာအရာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သင္တို႔၌ အေတြ႕အႀကဳံတစ္စုံတစ္ရာ ရွိသေလာ။ လူမ်ားစြာသည္ ၎တို႔အေၾကာင္းကို အဆက္မျပတ္ သက္ေသခံေနၾကသည္- ‘ငါသည္ ဤပုံစံ ထိုပုံစံျဖင့္ ဒုကၡဆင္းရဲခံခဲ့သည္၊ ငါသည္ ဤအလုပ္ ထိုအလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီ၊ ဘုရားသခင္သည္ ငါ့ကို ဤနည္းထိုနည္းျဖင့္ ဆက္ဆံခဲ့သည္။ သူသည္ ဤသို႔ထိုသို႔လုပ္ရန္ ငါ့ကို ေစခိုင္းခဲ့သည္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အထူးသျဖင့္ ငါ့ကို အထင္ႀကီးသည္။ ယခုအခါ ငါသည္ ဤကဲ့သို႔ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။’ ၎တို႔သည္ အသံေနအသံထားတစ္ခုခုျဖင့္ တမင္သက္သက္ စကားေျပာၾကၿပီး ဟန္ပန္အမူရာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ေ႐ြးခ်ယ္ၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ လူအခ်ိဳ႕က ဤလူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆျခင္းျဖင့္အဆုံးသတ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ယင္းအဆင့္သို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ၎တို႔ကို စြန႔္ခြာခဲ့သည္မွာ ၾကာျမင့္ေနၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ေလာေလာဆယ္အခ်ိန္တြင္ ၎တို႔သည္ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းကို ခံရၿပီး ႏွင္ထုတ္ျခင္းကို မခံရေသာ္လည္း ၎တို႔၏ကံၾကမၼာကို သတ္မွတ္ၿပီးျဖစ္၍ ၎တို႔လုပ္ႏိုင္ေသာအရာတစ္ခုတည္းမွာ ၎တို႔၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ေစာင့္ရန္သာျဖစ္၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အလြန္ေျမာက္ျမားစြာ ေတာင္းဆိုၾကသည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ ႏွလုံးသားကို ဓားတစ္စင္းကဲ့သို႔ ထိုးေဖာက္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ကြၽန္မ၏ တာဝန္တြင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲ ခ်ီးေျမႇာက္ေနခဲ့ၿပီး ႂကြားဝါေနခဲ့လ်က္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ေျပာထားသည့္အတိုင္းသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့ကတည္းက ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ လူတိုင္းက လက္ခံၿပီး ေလးစားဖို႔ရန္ အျခားသူမ်ားထက္ေတာ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ ပိုရွိရမည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို မိတ္သဟာယျပဳသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ ဟန္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ကိုယ္တိုင္၏ အားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ အေၾကာင္းကို မေျပာသေလာက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက သူတို႔ေလာက္သာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးခဲ့သည္ဟု သိသြားခဲ့ပါက အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မကို မေလးစားေတာ့မည္ကို စိုး႐ြံ႕ခဲ့သည္။ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ပင္ ကြၽန္မက အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၿပီး စတင္ညည္းညဴကာ အလြန္ ေၾကာက္လန႔္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ၏ ပုံရိပ္ကို ထိန္းသိမ္းရန္ အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မကို ပို၍ပင္ ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ၾကဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္မ မည္မွ် အျပဳသေဘာေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ အျခားသူမ်ားထက္ မည္မွ် ယုံၾကည္ျခင္း ပိုရွိသည္ကို ေတြးထင္ၾကဖို႔လို႔ငွာ ကြၽန္မ၏ ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ကို ဖုန္းကြယ္ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္အရာမ်ားကိုသာ ေျပာခဲ့သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ကြၽန္မသည္ ေနာက္က်မွ အိပ္ၿပီး ပို၍ ဒုကၡခံသင့္သည္ထင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မက အလြန္ တာဝန္သိတတ္ၿပီး အလုပ္ႀကိဳးစားသည္ဟု ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ေတြးထင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ သူတို႔ကို ကြၽန္မ မည္မွ် အလုပ္မ်ားခဲ့ၿပီး၊ မည္မွ်အထိ ေနာက္က်မွ အိပ္ကာ မည္မွ် အလုပ္ႀကိဳးစားခဲ့သည္ဆိုသည္တို႔ကို အၿမဲ တမင္တကာ ထုတ္ေျပာခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏တာဝန္တြင္ ျမင္ခဲ့ရသည့္ ေအာင္ျမင္မႈမွာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္မွာ သိသာထင္ရွားေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် မခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့ပါ၊ ကြၽန္မ မပါဘဲ မည္သည့္အရာမွ် မၿပီးႏိုင္သည့္အလား လူတိုင္းက ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္၏ ေထာက္တိုင္အျဖစ္ ထင္ျမင္ၾကေစဖို႔အလို႔ငွာ ကြၽန္မ မည္မွ် ဆင္းရဲဒုကၡခံခဲ့ၿပီးျဖစ္ကာ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ဆိုသည္တို႔ကို ႂကြားဝါခဲ့သည္။ အျခားသူမ်ားကို လွည့္စားလ်က္၊ ဤကဲ့သို႔ ကြၽန္မ အၿမဲ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့သည္၊ ယင္းက ဤေရာဂါျဖင့္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ခံရျခင္းအျဖစ္သို႔ ကြၽန္မကို ဆိုက္ေရာက္ေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မ အလုပ္ႀကိဳးစားခဲ့ပုံေၾကာင့္ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့ရေလၿပီဟု ယုံၾကည္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အတြက္ အႀကီးမားဆုံးေသာ ဝန္ကို ထမ္းခဲ့ရသည့္အလား ကြၽန္မႏွင့္ အတူလုပ္ခဲ့သည့္ အစ္မကို မွ်မွ်တတမလုပ္ျခင္းအတြက္ အျပစ္ပင္တင္ခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မသည္ အျခားသူမ်ားကို လွည့္စားရင္း၊ ေလွာင္ပိတ္ရင္းႏွင့္ သူတို႔ကို ကြၽန္မ ေရွ႕သို႔ ေခၚေဆာင္ရင္း၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ကာ ဤနည္းျဖင့္ ႂကြားဝါခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရန္လိုေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤအရာကို စဥ္းစားရင္း၊ ကြၽန္မ မေၾကာက္႐ြံ႕ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ။ အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မကို ေလးစားကာ ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ၾကေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ႂကြားဝါဖို႔ႏွင့္ သူမ်ားေတြကို လွည့္စားဖို႔ နည္းေပါင္းစုံ အသုံးျပဳခဲ့သည္၊ ယင္းက သူတို႔စိတ္ႏွလုံးမ်ား၌ ဘုရားသခင္အတြက္ ေနရာမရွိေတာ့သည္အထိ ကြၽန္မအေပၚ အမွီျပဳေစခဲ့သည္။ အရာရာ၌ ကြၽန္မ၏ ထင္ျမင္ခ်က္ႏွင့္ ေထာက္ခံမႈကို သူတို႔ ရွာခဲ့ၾကသည္- ကြၽန္မသည္ အသင္းေတာ္၌ ဘုရင္မတစ္ဦးကဲ့သို႔ အုပ္စိုးေနမိၿပီး ျဖစ္သည္ မဟုတ္ပါလား။ အသင္းေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ဝတ္ျပဳရန္ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္သင့္ေပသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းႏွင့္ အျခားသူမ်ားကို ကြၽန္မ ေရွ႕သို႔ ေခၚေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္၊ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ကို အစားထိုးၿပီး သူ႔ကို ျပယုဂ္တစ္ခုအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းရန္ ႀကိဳးစားေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။ ကြၽန္မသည္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးကဲ့သို႔ပင္ ဘုရားသခင္ကို အာခံၿပီး သစၥာေဖာက္ေနခဲ့မိၿပီ ျဖစ္သည္- ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားသည့္ ဆိုးဝါးေသာ အျပစ္ကို ကြၽန္မ က်ဴးလြန္မိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ပင္ ကြၽန္မ ေၾကာက္လန႔္သြားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ေဒါသထြက္ေစခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္မ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့ကာ သူသည္ ယခု သူ႔၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို ျပသေနေပသည္။ အလြန္ ထုံထိုင္းၿပီး ပုန္ကန္တတ္ျခင္းအတြက္ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီးမိခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားက မည္သည့္ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ် သည္းမခံပုံကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ဆုေတာင္းၿပီး ေနာင္တရဖို႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္ ကြၽန္မ ပ်ပ္ဝပ္လိုက္သည္- “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္မွာ ကြၽန္မ ကိုယ္ေတာ့္ကို အေစမခံဘဲ မေကာင္းမႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ လူေတြကို ကြၽန္မေရွ႕ကို ေခၚေဆာင္ခဲ့တယ္။ ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္ေတာ္နဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တယ္။ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းစြာ၊ ရွက္စရာေကာင္းစြာနဲ႔ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္လို ျပဳမူခဲ့ပါတယ္။ အဖ ဘုရားသခင္ ကြၽန္မ တကယ္ကို မွားခဲ့ပါၿပီ။” ေနာင္တျဖင့္ မႊန္ထူလ်က္၊ ဘုရားသခင္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ကြၽန္မ အလြန္ ရွက္႐ြံ႕မိခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြၽန္မက- “ဒီလို မွားယြင္းတဲ့လမ္းေပၚကို ငါ ဘယ္လို ေရာက္လာရတာလဲ။ ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးေၾကာင့္ ဒီလို ျဖစ္ရတာလဲ”ဟု စတင္ စဥ္းစားမိခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရပါသည္- “လူအခ်ိဳ႕သည္ ေပါလုကို အထူးသျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အျပင္ထြက္၍ ေဟာေျပာျခင္းႏွင့္ အမႈျပဳျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ စုေဝးပြဲမ်ား တက္ေရာက္ၿပီး ေဟာေျပာျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္၊ ထို႔အျပင္ သူတို႔သည္ သူတို႔ကို နားေထာင္ေနသည့္၊ သူတို႔ကို ကိုးကြယ္ေနသည့္၊ သူတို႔ကို ဗဟိုျပဳေနသည့္ သူမ်ားကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏စိတ္ထဲ၌ ဂုဏ္ျဒပ္ရွိလိုၾကၿပီး အျခားသူမ်ားက သူတို႔ ျပသသည့္ ပုံရိပ္ကို တန္ဖိုးထားရွိသည့္အခါ သေဘာက်ၾကသည္။ ဤအျပဳအမူမ်ားမွတစ္ဆင့္ သူတို႔၏ သဘာဝဗီဇမ်ားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကပါစို႔- ၎တို႔၏ သဘာဝမွာ အဘယ္နည္း။ အကယ္၍ ထိုသူသည္ ဤကဲ့သို႔ အမွန္တကယ္ ျပဳမူပါက သူတို႔သည္ ေမာက္မာ၍ ေထာင္လႊားေသာ သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ျပသရန္ လုံေလာက္၏။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ မကိုးကြယ္ေပ။ ျမင့္မားေသာ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ကို သူရွာေဖြၿပီး၊ အျခားသူမ်ားအေပၚ ၾသဇာအာဏာ ရွိလိုကာ ထိုသူမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္လိုၿပီး ၎တို႔၏ စိတ္မ်ားထဲ၌ ဂုဏ္ရွိလိုသည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ စံနမူနာ ပုံရိပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ပိုမိုေပၚလြင္ေနသည့္ ၎တို႔ သဘာဝဗီဇ၏ လကၡဏာသြင္ျပင္မ်ားမွာ ေမာက္မာမႈႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရန္ မလိုလားမႈႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ခံလိုမႈတို႔ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ သဘာဝဗီဇထဲသို႔ အလြန္ရွင္းလင္းေသာ အျမင္ကို သင့္အား ေပးႏိုင္ေပသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူ႔သဘာဝကို သိရွိရန္ နည္းလမ္း”) “လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ခံရသည့္အတြက္၊ ၎တို႔၏သဘာဝသည္ စတင္ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီး ပုံမွန္လူတို႔ ပိုင္ဆိုင္သည့္ ဆင္ျခင္တုံတရား အသိစိတ္ကို ၎တို႔ တျဖည္းျဖည္း ဆုံးရႈံးခဲ့ၾကသည္။ ယခုတြင္ ၎တို႔သည္ လူသား၏ေနရာတြင္ လူသားမ်ားကဲ့သို႔ က်င့္ႀကံျပဳမူျခင္း မရွိၾကေတာ့ေပ။ ထို႔ထက္ ၎တို႔သည္ လူ၏ အဆင့္အတန္းကို ေက်ာ္လြန္ရန္ ဆႏၵရွိၾကၿပီး၊ သာ၍ျမင့္မားကာ သာဤႀကီးျမတ္ေသာ အရာတစ္ခုကို တမ္းတၾကသည္။ ေနာက္ၿပီးလွ်င္ ဤပို၍ျမင့္မားေသာ ဤအရာက အဘယ္နည္း။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေက်ာ္လြန္ရန္၊ ေကာင္းကင္ကို ေက်ာ္လြန္ရန္ႏွင့္ အျခားအရာခပ္သိမ္းကို ေက်ာ္လြန္ရန္ ဆႏၵရွိၾကသည္။ လူတို႔ ဤကဲ့သို႔ျဖစ္လာၿပီးသည့္ အေၾကာင္းရင္း၏ အရင္းအျမစ္တြင္ အဘယ္အရာရွိသနည္း။ အရာရာကို ၿခဳံငုံသုံးသပ္ရလွ်င္၊ လူသား၏ သဘာဝမွာ လြန္ကဲစြာ မာနေထာင္လႊားသည္။...မာနေထာင္လႊားမႈ၏သ႐ုပ္သကန္မွာ ဘုရားသခင္အေပၚ ပုန္ကန္ျခင္းႏွင့္ ဆန္႔က်င္ျခင္းျဖစ္၏။ လူတို႔မာနေထာင္လႊား၍ မိမိဘာသာ ႀကီးက်ယ္ေနကာ မိမိဘာသာ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟု ထင္ေနေသာအခါ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ သီးျခား ႏိုင္ငံေတာ္မ်ားကို တည္ေထာင္ကာ ၎တို႔လိုခ်င္သည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိၾက၏။ အျခားသူမ်ားကိုလည္း ၎တို႔၏ လက္ထဲသို႔ဆြဲသြင္းကာ ၎တို႔၏ ပိုက္ေထြးမႈအတြင္း ဆြဲသြင္းၾက၏။ လူတို႔သည္ ဤကဲ့သို႔ေသာအရာမ်ားကို လုပ္ကိုင္ႏိုင္သည့္အခါ ၎တို႔၏ မာနေထာင္လႊားမႈ၏အႏွစ္သာရမွာ ေကာင္းကင္တမန္မင္း၏ မာနေထာင္လႊားမႈပင္ ျဖစ္၏။ ၎တို႔၏ မာနေထာင္လႊားမႈႏွင့္ မိမိဘာသာ ႀကီးက်ယ္ေနမႈသည္ အဆင့္တစ္ရပ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေနာက္ ယင္းအရာက ထိုသူတို႔ ေကာင္းကင္တမန္မင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အား ေဘးဖယ္ထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို သတ္မွတ္ေလ၏။ သင္၌ ဤသို႔ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားရွိပါက သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဘုရားသခင္အတြက္ ေနရာရွိမည္ မဟုတ္ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူသား၏ မာနေထာင္လႊားေသာ သဘာဝသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ သူဆန္႔က်င္ျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္သည္”) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ ျပႆနာ၏ အႏွစ္သာရကို သာ၍ ရွင္းလင္းသည့္ သိနားလည္မႈ ေပးခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ တာဝန္တြင္ ကြၽန္မက မိမိကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီး ႂကြားဝါခဲ့မိသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ယင္းမွာ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားသည့္၊ စိတ္ႀကီးဝင္ေသာ သဘာဝေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ေရာက္ခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းမွာ အစကတည္းက မွားေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ တာဝန္တြင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီး ႂကြားဝါျခင္းသည္ ကြၽန္မကို ေပါလုကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ေပါလုသည္ သူ၏ အလုပ္ကို လုပ္ေနစဥ္တြင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲ ခ်ီးေျမႇာက္ကာ သက္ေသခံခဲ့ကာ သူ၏စာထဲတြင္ သခင္ေယရႈက လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္ဟု တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် သက္ေသမခံခဲ့ပါ။ သူ မည္မွ် ဆင္းရဲဒုကၡခံခဲ့ၿပီး စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့သည္ဆိုသည္တို႔ကိုသာ သက္ေသခဲ့သည္။ “အသက္ရွင္သည္အရာမွာ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္၏။” (ဖိလိပၸိ ၾသဝါဒစာ ၁:၂၁) “ေကာင္းစြာေသာ တိုက္လွန္ျခင္းကို ငါျပဳၿပီ။ ေျပးရေသာလမ္းကို အဆုံးတိုင္ေအာင္ေျပးၿပီ။ ယုံၾကည္ျခင္းတရားကို ေစာင့္ေရွာက္ၿပီ။ ယခုမွစ၍ ဓမၼသရဖူသည္ ငါ့အဘို႔သိုထားလ်က္ရွိ၏။” (တိေမာေသ ဩဝါဒစာ ဒုတိယေစာင္ ၄:၇-၈) ဟူ၍ပင္ ေျပာခဲ့သည္။ သူသည္ သရဖူႏွင့္ ဆုလာဘ္မ်ား ထိုက္တန္သည္ဟု အျခားသူမ်ားကို သူ ယုံၾကည္ေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ သဘာဝသည္ ေပါလုကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရပါသည္။ အထင္ႀကီးေလးစားခံရၿပီး ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ခံရျခင္း၊ လူမ်ား ကြၽန္မနားမွာ စုေဝးေနၾကျခင္းႏွင့္ ကြၽန္မ သြားခဲ့သည့္ေနရာတိုင္းတြင္ ကြၽန္မကို လူမ်ားက ခ်ီးမြမ္းၾကသည္ကို ၾကားရျခင္းတို႔ကို ကြၽန္မ ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့သည္။ လူမ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္ ေနရာတစ္ခုရဖို႔ ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ေျပာခဲ့သည့္အတိုင္းပင္၊ ကြၽန္မ၏ သဘာဝက “ေမာက္မာမႈႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရန္ မလိုလားမႈႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ခံလိုမႈတို႔” ျဖင့္ ျပည့္ေနခဲ့သည္ကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မသည္ အလြန္ မာနေထာင္လႊားခဲ့သည္မွာ အသိစိတ္အားလုံး ေက်ာ္လြန္သည့္အထိ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအျဖစ္ ကြၽန္မ၏ေနရာကို ယူၿပီး ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ မကိုးကြယ္ႏိုင္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ကို ဘုရားအျဖစ္ မဆက္ဆံခဲ့ဘဲ ထိုအစား မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူခဲ့သည္။ ၾကည္ညိဳခံရကာ ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ခံရဖို႔ ကြၽန္မ၏တာဝန္တြင္ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပင္ဆင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္၊ ယင္းက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို လွည့္စားျခင္းသို႔ ကြၽန္မကို ဆိုက္ေရာက္ေစခဲ့သည္။ ျပႆနာမ်ား ေပၚလာခ်ိန္တြင္၊ သူတို႔သည္ ကြၽန္မအေပၚ အမွီျပဳခဲ့ၾကၿပီး၊ အလုပ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားအားလုံးကို ခ်ေစခဲ့သည္။ လူမ်ားကို ကြၽန္မ၏ ေရွ႕သို႔ ကြၽန္မ ေခၚေဆာင္ခဲ့ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူက ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ဆြကာ ကြၽန္မကို မမုန္းတီးေစဘဲ အဘယ္သို႔ ေနႏိုင္မည္နည္း။ ကြၽန္မရဲ႕ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ မေကာင္းမႈ ျပဳျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို အာခံျခင္းအတြက္ ထိုအရာႏွင့္ ကြၽန္မ ထိုက္တန္ပါသည္။ ကြၽန္မကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းအတြက္၊ ကြၽန္မ၏ မေကာင္းမႈလုပ္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို ရပ္တန႔္ေစျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ဤအရာကို နားလည္သေဘာေပါက္လ်က္၊ ဘုရားသခင္ထံ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့သည္- “မနက္ျဖန္ကစၿပီး ကြၽန္မ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဇာတိကပတိကို စြန႔္လႊတ္ပါမယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အက်ည္းတန္မႈကို သူမ်ားေတြ ျမင္ဖို႔အတြက္၊ ကြၽန္မရဲ႕ အရွိအတိုင္းကို ျမင္ဖို႔၊ ကြၽန္မကို ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္တာ မလုပ္ေတာ့ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ေဖာ္ထုတ္ပါမယ္။” ေနာက္ေန႔မနက္ ကိုးကြယ္ဝတ္ျပဳခ်ိန္တြင္ ႐ိုးသားကာ ပြင့္လင္းျခင္းအေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔ ခ်ီးေျမႇာက္ကာ သက္ေသခံရမည့္အေၾကာင္း ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ေျပာပါသည္- “ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံေသာအခါတြင္ ဘုရားသခင္ လူတို႔ကို တရားစီရင္ၿပီး ျပစ္တင္ဆုံးမပုံ၊ လူတို႔ကို စစ္ေဆးရန္ႏွင့္ သူတို႔၏ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ေျပာင္းလဲရန္ မည္သည့္စမ္းသပ္မႈမ်ားအား သူအသုံးျပဳသည့္ အေၾကာင္းတို႔ကို ပို၍ အဓိက ေျပာသင့္သည္။ သင္တို႔၏ အေတြ႕အႀကဳံထဲတြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း မည္မွ် ထုတ္ေဖာ္ထားေၾကာင္း၊ သင္တို႔ အဘယ္မွ် ခံစားခဲ့ၿပီးေၾကာင္းႏွင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းကို အဘယ္သို႔ ခံခဲ့ရေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း ေျပာသင့္သည္၊ သင္တို႔၌ ဘုရားသခင္၏အမႈအေပၚ စစ္မွန္ေသာသိျခင္း အဘယ္မွ် ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အတြက္ အဘယ္သို႔ သက္ေသခံၿပီး သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အဘယ္သို႔ ျပန္ေပးဆပ္သင့္ေၾကာင္းတို႔ကိုလည္း ေျပာသင့္သည္။ သင္တို႔သည္ ဤကဲ့သို႔ေသာ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ိဳးကို ႐ိုးရွင္းေသာပုံစံျဖင့္ ေျပာလ်က္ ပို၍ အႏွစ္သာရရွိရွိ ေျပာသင့္သည္။ အႏွစ္သာရမဲ့ေသာ သီအိုရီမ်ားအေၾကာင္းကို မေျပာေလႏွင့္။ ပိုမို၍ လက္ေတြ႕က်ေအာင္ ေျပာေလာ့။ ႏွလုံးသားထဲမွ စကားေျပာေလာ့။ ဤသည္မွာ သင္ေတြ႕ႀကဳံသင့္ပုံ ျဖစ္သည္။ ဝါႂကြားရန္ အားထုတ္သည့္အေနျဖင့္ ေလးနက္ဟန္ရွိေသာ၊ အႏွစ္သာရမဲ့ေသာ သီအိုရီမ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို မျပင္ဆင္ေလႏွင့္။ ဤသို႔ျပဳျခင္းက သင္တို႔ကို အေတာ္ပင္ စိတ္ႀကီးဝင္ၿပီး အသိတရားမဲ့ဟန္ ေပၚေစမည္။ သင္သည္ စစ္မွန္ၿပီး ႏွလုံးသားထဲမွျဖစ္သည့္ သင္၏ တကယ့္ အေတြ႕အႀကဳံမွ စစ္မွန္ေသာအရာမ်ားကို ပို၍ေျပာသင့္သည္။ ဤသည္မွာ အျခားသူမ်ားအတြက္ အက်ိဳးျပဳဆုံးျဖစ္ၿပီး သူတို႔ေတြ႕ျမင္ရန္ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံးျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အဆန္႔က်င္ဆုံးေသာသူမ်ားႏွင့္ သူ႔ကို နာခံရန္ အနည္းဆုံးလိုလားသူမ်ား ျဖစ္ေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုတြင္ သိမ္းပိုက္ျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္သည္- ဤသည္ကို မည္သည့္အခါမွ် မေမ့ေလႏွင့္။ ဤကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္ သာ၍ ေတြးဆၿပီး စဥ္းစားသင့္သည္။ ၎တို႔ကို လူတို႔ ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ မည္သို႔ သက္ေသခံရမည္ကို ၎တို႔ သိၾကလိမ့္မည္၊ သို႔မဟုတ္ပါက၊ ၎တို႔သည္ ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး အသိတရားမရွိေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို က်ဴးလြန္ဖြယ္ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားအား လိုက္စားျခင္းအားျဖင့္သာ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ရရွိႏိုင္သည္”) “‘အေတြ႕အႀကဳံမ်ား မွ်ေဝျခင္းႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း’ ဆိုသည္မွာ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲမွ အေတြးအားလုံး၊ သင္၏အေျခအေန၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအေပၚ သင္၏အေတြ႕အႀကဳံမ်ားႏွင့္ သိျခင္းသာမက သင္၏ အတြင္းမွ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား အေၾကာင္းကို ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ အျခားသူမ်ားက ဤအရာမ်ားကို ေဝဖန္ပိုင္းျခားၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ အရာမ်ားကို လက္ခံၿပီး မည္သည့္အရာသည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေၾကာင္းကို အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ ဤအရာသည္သာလွ်င္ မွ်ေဝျခင္းျဖစ္ၿပီး ဤအရာသည္သာလွ်င္ စစ္မွန္စြာ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း ျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “႐ိုးသားေသာလူတစ္ဦးျဖစ္ျခင္း၏ အေျခခံအက်ဆုံး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္”) ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီး သက္ေသခံဖို႔၊ ကြၽန္မတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ပုန္ကန္မႈအေၾကာင္းကို ကြၽန္မတို႔ ပိုေျပာရမည္၊ ကြၽန္မတို႔၏ စစ္မွန္ေသာ အေျခအေနႏွင့္ အေတြးမ်ားကို ဖြင့္ခ်ျပရမည္၊ ကြၽန္မတို႔၏ အရင္းခံ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ ကြၽန္မတို႔ လုပ္ေဆာင္ၿပီးသည့္အရာႏွင့္ ရလဒ္ျဖစ္ခဲ့သည့္အရာတို႔အေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္းကို ကြၽန္မတို႔ ေတြ႕ႀကဳံကာ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ သိရွိလာပုံအေၾကာင္းတို႔ကို ေျပာျပရမည္ဆိုသည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့ပါသည္။ အေယာက္တိုင္းက ကြၽန္မတို႔ကို အရွိအတိုင္း ျမင္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ကြၽန္မတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ကာ ခြဲျခမ္းစိစစ္သင့္ၿပီး၊ အေယာက္တိုင္းက လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းကို သိျမင္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို မည္သို႔ ျပစ္တင္ဆုံးမၿပီး ဆုံးမပဲ့ျပင္ၿပီးျဖစ္ကာ ကြၽန္မတို႔ကို လမ္းျပဖို႔ အေျခအေနမ်ား မည္သို႔ စီစဥ္ခဲ့သည္ဆိုသည့္အေၾကာင္းကို ေျပာျပသင့္သည္။ ကြၽန္မတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမွ စစ္မွန္စြာ ကြၽန္မတို႔ ေျပာဆိုသင့္ၿပီး ဝင့္ႂကြား သို႔မဟုတ္ ႂကြားဝါရမည္မဟုတ္ပါ။ ယခု လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ကြၽန္မ ရွိသည့္အတြက္၊ ခုတစ္ေလ အႏၲိခရစ္လမ္းေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေလွ်ာက္ေနၿပီးျဖစ္သည့္ နည္းလမ္းအားလုံးအေၾကာင္းကို မိတ္သဟာယတြင္ အျခားသူမ်ားထံ ကြၽန္မ ဖြင့္ေျပာခဲ့ပါသည္။ ဤလမ္းေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေလွ်ာက္ၿပီး လူတို႔ကို လွည့္စားခဲ့ပုံ၏ ေၾကာက္စရာ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ကြၽန္မ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာခဲ့ၿပီး၊ ဤအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယျပဳေလေလ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ပိုၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေလေလ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ အျခားသူတို႔က ဤအရာတစ္ခုတစ္ေလကိုမွ် သူတို႔ နားလည္ခဲ့ေသးသကဲ့သို႔၊ ကြၽန္မ၏ ပါးနပ္သည့္ အေျပာအဆိုႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားအားျဖင့္ လွည့္စားခံခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္ကို ေျပာခဲ့ၾကသည္။ အစ္မတစ္ေယာက္က၊ “နင္က သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ေတာ္တယ္လို႔ ငါ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ နင္က ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီး အၿမဲတမ္း အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး ေနႏိုင္ေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။ အခုေတာ့ နင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတယ္ဆိုတာ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အားနည္းတယ္ဆိုတာ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးက အတူတူပဲဆိုတာကို ငါ သိရတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ငါတို႔ ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္မေနသင့္ဘူး၊ ဘယ္သူကိုမွ ဖ်ာလိုလိပ္ ထိပ္ေပၚတင္လို႔ မျဖစ္ဘူး”ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ အစ္မတစ္ေယာက္က၊ “နင္က တကယ္ကို ထက္ျမက္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့ဖူးၿပီးေတာ့ နင့္အနားမွာဆိုရင္ ငါ ဘယ္ေတာ့မွ မပြင့္လင္းခ်င္ခဲ့ဘူး။ နင္နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ ငါက အရမ္းကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတယ္လို႔ ထင္ေလ့ရွိဖူးတယ္။ အခု နင္က ငါတို႔ကို ဒီေန႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျပခဲ့ေတာ့ ငါတို႔အားလုံးက အတူတူပဲဆိုတာကို သိရတယ္”ဟု ေျပာခဲ့သည္။ အစ္မေတြက ဤသို႔ေျပာသည္ကို ၾကားရျခင္းက၊ ကြၽန္မကို အလြန္ အရွက္ရေစကာ ေနာင္တရေစခဲ့သည္။ ကြၽန္မက သူတို႔ကို “ငါ့ကို ေနာက္ထပ္ အထင္မႀကီးပါနဲ႔ေတာ့။ ငါက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေလွ်ာက္ေနၿပီး နင္တို႔အားလုံးကို လွည့္စားခဲ့တာပါ” ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ကြၽန္မအေနျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိရွိေစဖို႔ ကြၽန္မ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ တြဲဖက္အမႈေဆာင္မ်ားက ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳခဲ့ၾကၿပီး၊ ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ သူတို႔အားလုံးႏွင့္ မ်ားစြာ ပိုနီးကပ္လာသကဲ့သို႔ ခံစားခဲ့ရသည္။ ထို႔ေန႔ အိမ္ေရာက္သည့္အခါ ကြၽန္မ မ်ားစြာပို၍ စိတ္ေအးလက္ေအး ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ထိုညေနတြင္ ကြၽန္မ၏ ေရာဂါကို ေမ့လုနီးပါးျဖစ္သြားခဲ့ၿပီး၊ ကေလးတစ္ဦးကဲ့သို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ ေနာက္ေန႔ ကြၽန္မ ႏိုးလာခ်ိန္တြင္ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာက ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေတာ့ ကြၽန္မ ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ တစ္ညထဲတြင္ပင္ သက္သာသြားခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ စုေဝးပြဲတစ္ခုတြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲက ဤအပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္- “သာမန္အားျဖင့္၊ မိမိတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား မွန္ကန္မႈမရွိသည့္ သူမ်ားအျပင္၊ အျခားသူမ်ား ျမင္သည္ကို ႏွစ္သက္ေသာသူမ်ား အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရန္ စိတ္အားထက္သန္ေသာ သူမ်ား၊ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားကို ျဖစ္ေစတတ္သူမ်ား၊ ဘာသာေရး အယူဝါဒကို ေလေၾကာရွည္ရာတြင္ ေတာ္ေသာသူမ်ား၊ စာတန္၏ လက္ပါးေစမ်ား စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လာသည့္အခါတြင္- ဤလူမ်ား ထရပ္သည့္အခါ၊ ထိုသူတို႔သည္ အသင္းေတာ္အတြက္ အခက္အခဲမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီး၊ ဤအရာက ၎တို႔၏ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ျခင္းကို အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြားေစသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ား ဟန္ေဆာင္ျခင္းကို သင္ ႀကဳံရခ်ိန္တြင္ ခ်က္ခ်င္း တားျမစ္ေလာ့။ အဖန္ဖန္ သတိေပးခံရေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ မေျပာင္းလဲပါက၊ ၎တို႔ ဆုံးရႈံးျခင္း ခံစားရလိမ့္မည္။ အကယ္၍ မိမိတို႔၏ နည္းလမ္းမ်ား အတိုင္း ေခါင္းမာမာႏွင့္ မရမကလုပ္ေဆာင္သူမ်ားသည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ႀကိဳးပမ္းၿပီး မိမိတို႔၏အျပစ္မ်ားကို ဖုံးကြယ္ရန္ ႀကိဳးစားပါက၊ အသင္းေတာ္က ၎တို႔ကို ခ်က္ခ်င္း ျဖတ္ေတာက္ပစ္သင့္ၿပီး၊ ၎တို႔ လႈပ္ရွားေဆာင္႐ြက္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း မရွိေစသင့္ေပ။ အနည္းငယ္ကို ကယ္တင္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖင့္ မ်ားစြာ မဆုံးရႈံးေစႏွင့္။ အေျခအေနတစ္ရပ္လုံးကို ၾကည့္ေနေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၁၇)) လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ၏ အသိသာဆုံး အက်င့္စ႐ိုက္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္လာကတည္းက ကြၽန္မလုပ္ခဲ့သည့္ အရာရာတိုင္းတြင္ ဦးေဆာင္ရသည္ကို အၿမဲေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့သည္။ အေယာက္တိုင္းထက္ ေတာ္ေနသကဲ့သို႔ ကြၽန္မ ႂကြားဝါခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အလုပ္ေဖာ္မ်ားႏွင့္ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္တြင္၊ သူတို႔တြင္ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မက အၿမဲ ဦးေဆာင္ကာ ကြၽန္မ၏ “ပိုသာသည့္” ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို စကားေၾကာရွည္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အေျခအေနဖန္တီးလုပ္ယူကာ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ပုံ ရခဲ့ေသာ္လည္း၊ လက္ေတြ႕အရွိတရားတြင္ ကြၽန္မ လုပ္ေဆာင္သည့္ အရာတိုင္း၌ ႂကြားဝါခ်င္ခဲ့ၿပီး လူတို႔အား ကြၽန္မကို ေလးစားေစခ်င္ခဲ့သည္။ ဤအရာကို စဥ္းစားရင္းျဖင့္၊ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားေသာ သဘာဝက ကြၽန္မကို အရွက္မဲ့စြာ ျပဳမူေစခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ အျခားသူမ်ားက ကြၽန္မ၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ေလးစားၿပီး အေၾကာင္းကိစၥမ်ားကို ကြၽန္မႏွင့္အတူ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သည္ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနခဲ့ၾကသည္- အာဏာရွင္မဆန္ခဲ့ၾက သို႔မဟုတ္ မာနမေထာင္လႊားခဲ့ၾကပါ။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မက သူတို႔ထက္ေတာ္သည္ဟု ဤအရာကို အဓိပၸာယ္ေကာက္ခဲ့ၿပီး၊ အၿမဲတမ္း အထက္စီးဆန္ခ်င္ခဲ့ကာ ကြၽန္မ မည္မွ်ပိုေတာ္သည္ကို ျပခ်င္ခဲ့သည္။ အားလုံးက အလြန္ ရီခ်င္စရာ ေကာင္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သတိျပဳမိျခင္း လုံးဝ မရွိဘဲ ဘုရင္ ဧကရာဇ္တစ္ဦး၏ အဝတ္အစားအသစ္မ်ားကို ဝတ္ထားသည့္ ဘုရင္ ဧကရာဇ္တစ္ဦးကဲ့သို႔ ခံစားခဲ့မိသည္။ ကြၽန္မ မည္မွ် ရွက္ဖြယ္ေကာင္းစြာ ျပဳမူေနခဲ့သည္ကို မသိခဲ့ဘဲ ရသည့္ အခြင့္အေရးတိုင္းတြင္ ႂကြားသာႂကြားဝါေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အျပဳအမူအေၾကာင္းကို စဥ္းစားရင္း၊ ကြၽန္မ အရွက္ရမိၿပီး ကသိကေအာက္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အမွန္တကယ္ မသိခဲ့တာေၾကာင့္ အရမ္းေတာ္သည္ဟု ထင္ခဲ့မိေပသည္။ ကြၽန္မ ေရာက္ေနခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိရင္း ေၾကာက္လာခဲ့သည္၊ အထူးသျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲတြင္ ႂကြားဝါျခင္းကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ မွားယြင္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိသည့္ လူမ်ားကို ကြၽန္မတို႔ ေတြ႕သည့္အခါ သူတို႔ကို “ခ်က္ခ်င္း တားျမစ္သင့္သည္”၊ ၿပီးလွ်င္ သူတို႔ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ မဆင္ျခင္ဘဲ ဆင္ေျခမ်ားေပးေနပါက၊ “အသင္းေတာ္က ၎တို႔ကို ခ်က္ခ်င္း ျဖတ္ေတာက္ပစ္သင့္ၿပီး၊” ဆိုသည့္အရာကို ဖတ္မိတဲ့အခါတြင္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာက ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔ကို ျပသခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မသည္ ရသမွ် အခြင့္အေရးတိုင္း၌ ႂကြားဝါေနခဲ့ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို လွည့္စားမိျခင္းႏွင့္ ကြၽန္မကို ပို၍ပင္ ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္လာေစျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့သည္။ ဤအရာက သူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္ ဘုရားသခင္အတြက္ ေနရာမရွိေစဖို႔ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မႏွင့္ အတူ အလုပ္လုပ္သည့္သူမ်ားကို အမည္ခံ ျပယုဂ္မ်ားအျဖစ္သို႔ ကြၽန္မ တိတ္တဆိတ္ေျပာင္းခဲ့ၿပီး သူတို႔သည္ တာဝန္သိတတ္စြာ မျပဳမူၾကေတာ့ပါ။ အသင္းေတာ္ထဲတြင္ အထိန္းအကြပ္မရွိ ေျပးလႊားလႈပ္ရွားလ်က္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထြက္ေပၚလာေနသည့္ ၾကယ္အျဖစ္ ထင္ျမင္သည့္တစ္ခ်ိန္လုံးတြင္၊ လုံးဝ သတိမျပဳမိဘဲ ထိခိုက္နစ္နာမႈကိုသာ ကြၽန္မ ျဖစ္ေစမိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ျပင္းထန္စြာ တရားမစီရင္ခဲ့ပါက၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သို႔မဟုတ္ ကြၽန္မ ရွိေနခဲ့သည့္ မွားယြင္းေသာ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သို႔မဟုတ္ ျပန္လမ္းမရွိသည့္ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ကြၽန္မ ေရာက္ေနခဲ့သည္ကို လုံးဝ သိရွိၿပီးျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။ ဒါကို နားလည္လာရင္း၊ အမႈအရာမ်ားအေပၚ ကြၽန္မ၏ အျမင္ စၿပီး ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မအေနျဖင့္ အျခားသူမ်ား၏ အထင္ႀကီးေလးစားမႈကို ခံရသည့္ တတ္စြမ္းေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ပါက၊ အနည္းငယ္မွ် ႂကြားဝါျခင္းသည္ ႀကီးမားသည့္ ျပႆနာမဟုတ္ပါ၊ မြန္ျမတ္ပင္ မြန္ျမတ္သည္ဟု ထင္ေလ့ရွိခဲ့သည္။ ယခုတြင္ လူမ်ားအား ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေလးစားေစဖို႔ ထိုသို႔ေသာ စက္ဆုပ္ဖြယ္နည္လမ္းျဖင့္ ႂကြားဝါျခင္းသည္ ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ နားမလည္ရန္၊ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈကို မရွာေဖြရန္ႏွင့္ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားေနာက္ကိုလိုက္ကာ ရသမွ် အခြင့္အေရးတိုင္းတြင္ ႂကြားဝါရန္မွာ မည္မွ် ဂုဏ္သိကၡာမဲ့ခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ လူသားသဘာဝရွိေသာ သူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ မာနေထာင္လႊားမႈကို စြန႔္ပစ္ႏိုင္သည္၊ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ႏိုင္သည္၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းမြန္စြာ ျပဳမူေနထိုင္ႏိုင္သည္၊ မိမိတို႔၏ တာဝန္ကို လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး စကားႏွင့္ လုပ္ရပ္ျဖင့္ပါ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံႏိုင္ပါၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားသည္ စဥ္းစားတတ္ၿပီး ဂုဏ္သိကၡာရွိသည့္ ဘဝမ်ားကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ၾကေပသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္၊ ကြၽန္မ သတိမထားမိဘဲ ႂကြားဝါမိသည့္အခါတိုင္းတြင္ ႐ြံရွာမိၿပီး တြန္းလွန္ခ်င္သလို ခံစားခဲ့ရသည္။ ထိုအခါ ကြၽန္မ မည္သူႏွင့္ ေနပါေစ စစ္မွန္ရမည္ျဖစ္ၿပီး မႂကြားဝါရဟု သတိရွိရွိ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးခဲ့ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မ၏ မိတ္သဟာယမ်ားတြင္ ပိုလက္ေတြ႕က်ၿပီး မႂကြားဝါမိဖို႔ ေနရမည္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို မိတ္သဟာယမျပဳမီတြင္၊ သူ႔ကို ပို၍ သက္ေသခံဖို႔အလို႔ငွာ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္မ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို မွန္ကန္ေစဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း၊ ဘုရားသခင္ထံ သတိရွိရွိ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးေနာက္တြင္၊ ကြၽန္မ ေျပာခဲ့ၿပီးသည့္ အရာမ်ားတြင္ နည္းလမ္းတစ္ခုခုျဖင့္ ကြၽန္မ ႂကြားဝါခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေမးခဲ့သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ကြၽန္မ ေျပာခဲ့ၿပီးသည့္အရာတြင္ အနည္းငယ္ ႂကြားဝါခဲ့မိသည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအဖြဲ႕ႏွင့္ပင္ ကြၽန္မ ေတြ႕ဆုံသည့္ ေနာက္တစ္ခ်ိန္တြင္၊ သူတို႔အားလုံးက ကြၽန္မ၏ စကားမ်ားကို ပိုင္းျခားသိျမင္ၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ဘဲ ကြၽန္မကို မကိုးကြယ္ၾကဖို႔ရန္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဖြင့္ခ်ကာ ကြၽန္မ၏ ယခင္ အျပဳအမူမ်ားကို စိစစ္သုံးသပ္ခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႔ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးေနာက္တြင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မ၏ စစ္မွန္ေသာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို ျမင္ႏိုင္ခဲ့ၾကကာ ကြၽန္မကို ေနာက္ထပ္ အထင္ႀကီးေလးစားျခင္း မရွိၾကေတာ့ပါ။

ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်အားလုံးကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္သည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေပးခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ ကိစၥကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အႏၲိခရစ္၏ လမ္းေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေလွ်ာက္ခဲ့ကာ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ မ်ားစြာ ေက်းဇူးေႂကြး တင္မိပါသည္။ ဘုရားသခင္က ထိုနာမက်န္းျဖစ္ျခင္းျဖင့္ ကြၽန္မကို ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္း မရွိခဲ့ပါက၊ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္းမရွိဘဲႏွင့္၊ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ သိရွိဦးမည္မဟုတ္ပါ။ “ဘုရားသခင္၏ဒဏ္ခတ္ျခင္းႏွင့္ စစ္ေၾကာျခင္းကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟူ၍ သိမွတ္ပါ” ဟူသည့္ ဓမၼေတးသီခ်င္းကို ကြၽန္မ အၿမဲဆိုေလ့ရွိေသာ္လည္း၊ ထိုသီခ်င္းႏွင့္ပတ္သက္၍ တကယ့္အေတြ႕အႀကဳံ သို႔မဟုတ္ သိနားလည္မႈ လုံးဝ မရွိခဲ့ဖူးပါ။ ယခုတြင္ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းနဲ႔ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းတို႔သည္ သူ႔၏ အႀကီးျမတ္ဆုံး ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ အမွန္တကယ္ ခံစားလာခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းကို ကြၽန္မ ေတြးဆခဲ့သည္ႏွင့္အမွ် အလြန္ တို႔ထိခံခဲ့ရၿပီး၊ သမၼာတရားကို မလိုက္စားမိခဲ့သည္ကို ေနာင္တရမိခဲ့သည္။ ႐ိုးသားတဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမည္ဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ ကြၽန္မ ေျပာခဲ့ပါသည္။ စုေဝးပြဲမ်ားတြင္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစမည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအေပၚ မည္သို႔ သက္ေသခံရမည္ဆိုသည့္အေပၚ ကြၽန္မ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္အတူ ရွိခ်ိန္တြင္၊ သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ သူတို႔၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ေလးစားၿပီး အတည္ျပဳဖို႔ရန္ ကြၽန္မ ပိုအားထုတ္မႈျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ယခင္က ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့သကဲ့သို႔ သူတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ျခင္းႏွင့္ ႂကြားဝါျခင္းတို႔ကို ရပ္တန႔္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အလုပ္ေဖာ္မ်ားႏွင့္ ကြၽန္မသည္ မည္သူမွ် ေနာက္ထပ္ ဦးေဆာင္ေနျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ၊ တန္းတူညီမွ်မႈရွိခဲ့သည္။ ျပႆနာမ်ား ေပၚလာသည့္အခါ၊ အေယာက္တိုင္းက အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ရွာေဖြခဲ့ၾကၿပီး၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို နားလည္ေစၿပီး သူ႔ကို စတင္ေၾကာက္႐ြံလာေစသည့္ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို ကြၽန္မ အလြန္ေက်းဇူးတင္မိခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို အေစခံေနစဥ္တြင္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအျဖစ္ ကြၽန္မ၏ ေနရာကို ယူဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ကြၽန္မ ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္မကို ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။