ကြၽန္ေတာ္က ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုမွာ ေမြးခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ၿပီး အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့ မိဘေတြက မိသားစုကို လယ္အလုပ္နဲ႔ ေထာက္ပံ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ႐ြာထဲက လူခ်မ္းသာေတြက အစားေကာင္းေတြစားၿပီး အဝတ္ေကာင္းေတြ ဝတ္ၾကသလို၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈနဲ႔ အားေပးမႈရတာကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ အားက်ခဲ့ၿပီး ေငြရွိတာက အရာရာကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့သေဘာပဲလို႔ ယုံခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္မက္ေတြထဲမွာေတာင္၊ ေငြအမ်ားႀကီး ရွာခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တိတ္တိတ္ေလး ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ အနာဂတ္မွာ ခ်မ္းသာလာၿပီး ျမင့္မားတဲ့ ဘဝတစ္ခုကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔ေပါ့။

အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္မက္ေတြကို အျမန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ အလုပ္ၾကမ္းသမားအေနနဲ႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ၿမိဳ႕ကို တစ္ေယာက္ထဲ ေျပာင္းလာခဲ့တယ္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ အခ်ိန္ပို အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ေပမဲ့လည္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စုေငြေတြက နည္းေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ စၿပီး ေသခ်ာေတြးမိတယ္။ တစ္သက္လုံး အလုပ္အရမ္းႀကိဳးစားေနတာက ကြၽန္ေတာ့္အိမ္မက္ေတြကို လုံးဝ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေပါ့။ အမ်ားႀကီး ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကန္ထ႐ိုက္တာလုပ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကို စဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြဆီကေန ေငြခ်ီးတယ္၊ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေျမကြက္တစ္ခု ဝယ္ၿပီး အေဆာက္အဦးတစ္ခုကို ေဆာက္လုပ္ခဲ့တယ္။ စာခ်ဳပ္ေတြကို အာမခံၿပီး ေငြအျမန္ရေအာင္လို႔၊ ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီတစ္ခုကေန ပေရာဂ်က္တစ္ခုကို ရဖို႔ အဆက္အသြယ္ေတြနဲ႔ လက္ေဆာင္ေတြကို သုံးခဲ့တယ္။ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း ၿပီးတာ ေသခ်ာေအာင္လို႔၊ ကြၽန္ေတာ္ ေန႔တိုင္း မနက္ေစာေစာ ေဆာက္လုပ္ေရး ေနရာကို စၿပီး ႀကီးၾကပ္တယ္။ မနက္စာကို ခဏခဏ လြတ္သလို၊ ညေနမွာ အလုပ္သမားေတြက အလုပ္ၿပီးသြားေတာ့ စစ္ေဆးတယ္။ အရည္အေသြးမျပည့္တဲ့ ဘယ္အလုပ္ကိုမဆို ၿဖိဳဖ်က္ၿပီး အခ်ိန္ပိုအလုပ္နဲ႔ ျပန္တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ကုမၸဏီအလုပ္အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈကို ရခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ ပေရာဂ်က္ေတြကို ရခဲ့တယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ေငြတခ်ိဳ႕ ရွာလို႔ရခဲ့တယ္။ အေႂကြးေတြကို ရွင္းၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို အသစ္ျပဳျပင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးမွာ ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဝမ္းေျမာက္မႈ ခံစားခဲ့ရတယ္။ လူနာႏွစ္သစ္ကာလမွာ ေဆြမ်ိဳးနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြက ပါဝင္ဆင္ႏြဲဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို လာၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿပဳံးၿပီး ေျပာတယ္။ “သူေဌး၊ သူေဌးကို ေပ်ာ္စရာႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစဖို႔ ဆႏၵျပဳဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လာတာပါ။ ပိုပိုၿပီး ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ႀကီးပြားခ်မ္းသာတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္”တဲ့။ တျခားလူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ႏုတ္ဆက္ၿပီး ေျပာတယ္။ “ေငြရွာဖို႔ ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံး အားကိုးပါတယ္ဗ်ာ”တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က အာ႐ုံစိုက္ခံရတဲ့သူ၊ ေလးစားခံရတဲ့သူလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိတယ္။ “ေငြရွိတာက တကယ္ ေကာင္းတယ္။ ေငြနဲ႔ဆို ကိုယ့္ကို လူေတြ ေလးစားၿပီး ႐ိုေသၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဆင့္ျမင့္တဲ့ဘဝတစ္ခုကို အသက္ရွင္လို႔ရတယ္”လို႔ေပါ့။ ဒါကို ေတြးမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အေတာ္ေလး အားရေက်နပ္မိတယ္။ ေငြပိုရွာဖို႔၊ ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္ အမ်ားႀကီး ထပ္လက္ခံခဲ့ၿပီး၊ မိုးေသာက္ကေန ေနဝင္တဲ့ထိ ေန႔တိုင္း မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ၾကာလာေတာ့ ညမွာ ကြၽန္ေတာ္ အိပ္လို႔မရခဲ့ဘူး။ အလုပ္သမားေတြက ျငမ္းေပၚကေန က်ၿပီး မေတာ္တဆမႈေတြ ျဖစ္မွာ၊ အဲဒီလိုနဲ႔ သိသာတဲ့ ေငြေၾကးဆုံးရႈံးမႈေတြ ျဖစ္သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနခဲ့တယ္။ ေန႔တိုင္း စိတ္ဖိစီးၿပီး ဖ်ားတာ၊ အေအးမိတာ၊ ေခါင္းမူးတာေတြ ခဏခဏ ခံစားရတယ္။ အရပ္ ၅ေပ ၈လက္မရွိေပမဲ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္က ေပါင္ ၁၂၀ ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ အားမပါဘဲ စကားေျပာၿပီး ရပ္ေနရင္းေတာင္ အိပ္ေမာက်က်သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ အနားယူခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ေတြကို လက္မခံရင္၊ ေငြရမွာမဟုတ္ဘူး၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားအားက်တာကို ခံရမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အားေမြးၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္႐ုံကလြဲလို႔ ေ႐ြးစရာမရွိခဲ့ဘူး။ ေငြပိုၿပီး ရသထက္ရလာတာနဲ႔အမွ်၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡနဲ႔ ပင္ပန္းတာေတြအားလုံး တန္တယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း ျဖစ္ထြန္းေနတုန္းမွာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးက နံရံကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ တတိယထပ္ ျငမ္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ သူက ပ်ဥ္ျပားတစ္ခုကို တိုက္မိၿပီး ပထမထပ္ကို က်တယ္။ ခ်က္ခ်င္း သတိေမ့သြားတယ္။ သူ႔ကို ေဆး႐ုံအျမန္ပို႔လိုက္ရၿပီး၊ တစ္နာရီေက်ာ္ အေရးေပၚ ကုသမႈခံယူၿပီးတဲ့ေနာက္ ေနာက္ဆုံးမွာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖစ္သြားၿပီး သတိျပန္လည္လာခဲ့တယ္။ ေဆး႐ုံကဆင္းဖို႔ သူ႔အေနနဲ႔ လုံေလာက္ေအာင္ ျပန္သက္သာဖို႔က တစ္လေက်ာ္ၾကာခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမ ေဆး႐ုံကေန ဆင္းခဲ့ၿပီးတာကို ကြၽန္ေတာ့္အစ္မႀကီးက သိၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ လာလည္တယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို ေဝမွ်တယ္။ အဲဒီတုန္းက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းကို တို႔ထိခံခဲ့ရတာ သတိရမိေသးတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ “ကမာၻႀကီးထဲသို႔ သင္ငိုယိုကာ ေရာက္ရွိလာသည့္အခ်ိန္မွစ၍ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို စတင္ျဖည့္ဆည္းရေပေတာ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ႏွင့္ သူ၏ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းမႈအတြက္ သင္၏က႑ကို သင္ေဆာင္႐ြက္ၿပီး သင့္ဘဝ၏ ခရီးစဥ္ကို စတင္ရေတာ့သည္။ သင့္ေနာက္ေၾကာင္းႏွင့္ သင့္ေရွ႕ဆက္ခရီးတို႔ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေနေစကာမူ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ေကာင္းကင္ဘုံ၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈမ်ားႏွင့္ စီစဥ္ျခင္းမ်ားကို မေရွာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မိမိကံတရားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သူလည္း မရွိေပ၊ အေၾကာင္းမွာ အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္တစ္ပါး တည္းသာလွ်င္ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို လုပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ လူသားစတင္ျဖစ္တည္လာသည့္ေန႔မွစကာ ဘုရားသခင္သည္ စၾကဝဠာကို စီမံခန္႔ခြဲလ်က္၊ အရာအားလုံးအတြက္ ေျပာင္းလဲမႈ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ေ႐ြ႕လ်ားသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို လမ္းၫႊန္ျပသေပးလ်က္ ဤကဲ့သို႔ အမႈျပဳလာခဲ့သည္။ ခပ္သိမ္းေသာ အရာမ်ားနည္းတူ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ခ်ိဳၿမိန္သာယာမႈ၊ မိုးေရႏွင့္ ႏွင္းစက္ႏွင္းေပါက္တို႔၏ အာဟာရေပးမႈကို တိတ္တဆိတ္ႏွင့္ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ရရွိေနသည္၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာမ်ားနည္းတူ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈေအာက္တြင္ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။ လူသား၏ ႏွလုံးသားႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ဘုရားသခင္သည္ လက္၌ကိုင္ေဆာင္ထားၿပီး၊ လူသား၏ ဘဝတစ္ခုလုံးကို ဘုရားသခင္သည္ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ရႈလ်က္ရွိသည္။ သင္သည္ ဤအခ်က္ကို ယုံသည္ျဖစ္ေစ၊ မယုံသည္ျဖစ္ေစ၊ သက္ရွိျဖစ္ျဖစ္၊ သက္မဲ့ျဖစ္ျဖစ္ အရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္အညီ ေ႐ြ႕လ်ားေျပာင္းလဲကာ ျပန္လည္စတင္ၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္တာဝန္ယူသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ရာကေနတစ္ဆင့္၊ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္သြားတယ္။ လူတိုင္းရဲ႕ ကံၾကမၼာက ဘုရားလက္ထဲမွာရွိတယ္ဆိုတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက တတိယထပ္ကေန က်ၿပီး အသက္ရွင္က်န္ခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ သူ ကံေကာင္းလို႔မဟုတ္ဘဲ ဘုရားရဲ႕ ကြယ္ကာမႈေၾကာင့္ပါ။ တျခားကန္ထ႐ိုက္တာေတြရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးဆိုက္ေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မေတာ္တဆမႈေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေတြးမိတယ္။ တခ်ိဳ႕အလုပ္သမားေတြက တတိယထပ္ျငမ္းကေန က်ၿပီး ေဆး႐ုံကို ပို႔ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္ ကယ္လို႔မရခဲ့ဘူး။ တျခားလူေတြက ဒုတိယ ဒါမွမဟုတ္ ပထမထပ္ျငမ္းကေန က်ၿပီး အဲဒီေနရာမွာပဲ ပြဲခ်င္းၿပီးေသသြားၾကတယ္။ ဒါေတြအကုန္လုံးက ဘုရားသခင္ ေျပာတဲ့အရာအတြက္ သက္ေသတစ္ခုပဲ မဟုတ္လား။ “မိမိကံတရားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သူလည္း မရွိေပ၊ အေၾကာင္းမွာ အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္တစ္ပါး တည္းသာလွ်င္ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို လုပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။” ဒီေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ့္အစ္မက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္တာကလည္း ဘုရားရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာက စီစဥ္ထားတာပါ။ သူ႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္၊ လူသားေတြနဲ႔ အရာခပ္သိမ္းကို ဘုရားဖန္ဆင္းခဲ့မွန္း ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့ရတယ္။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ အမႈေတာ္ အဆင့္သုံးဆင့္ကို လုပ္ခဲ့ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဒီေန႔ထိ ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္။ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက ဒီအမႈေတာ္ဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ရာမွာ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ျဖစ္ၿပီး၊ လူေတြအတြက္ ကယ္တင္ခံရဖို႔က ရွားပါးတဲ့ အခြင့္အေရးတစ္ခုပဲ။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး ဘုရားေရွ႕မွာ ကိုးကြယ္ျခင္းနဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ေကာင္းတဲ့ကံၾကမၼာတစ္ခုရွိႏိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ဧဝံေဂလိကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံခဲ့ၾကၿပီး အဲဒီကတည္းက စုေဝးပြဲေတြကို တက္တက္ႂကြႂကြ တက္ခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲအခ်ိန္ေတြမွာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးကို အထူးသျဖင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေစၿပီး အရင္က ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈကို ေျဖလြတ္ေပးတဲ့ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က စုေဝးပြဲေတြမွာ ကြၽန္ေတာ္ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္တာကို ျမင္ၿပီး ယုံၾကည္သူအသစ္သုံးေယာက္ကို ေရေလာင္းေပးတဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စီစဥ္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ေန႔မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးကို စီမံရၿပီး၊ ညမွာ အလုပ္အခ်က္အလက္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ရသလို စာရင္းကိုင္ လုပ္ရလို႔ပါ။ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြကို ေရေလာင္းဖို႔ အခ်ိန္ ဘယ္မွာ ရွိမွာလဲ။ ဒီတာဝန္ကို ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ ပထမဆုံး ယုံၾကည္ၿပီး၊ ေဆာက္အလုပ္ေရးအလုပ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားခဲ့တုန္းက ညေနဖက္ေတြမွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေရေလာင္းၿပီး ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ လာၾကတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳရာကတစ္ဆင့္ သမၼာတရားကို နားလည္ေအာင္ ကူညီခဲ့ၾကတယ္။ အခုက အသင္းေတာ္ထဲမွာ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြ ပိုမ်ားလာၿပီး ေရေလာင္းတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကူညီဖို႔ လူမေလာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ပံ့ပိုးသင့္တယ္။ ဒါကို ေတြးမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္မႈလုပ္ဖို႔ ဦးေဆာင္လမ္းျပၿပီး ဉာဏ္အလင္းေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္တယ္။ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ “ဤအရာတစ္ခုကို သင္တို႔အား ငါေျပာပါရေစ- သူ၏တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လူ၏ စြမ္းေဆာင္မႈသည္ သူလုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္ၿပီး သူသည္ သူ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိပါက ဤသည္မွာ သူ၏ ပုန္ကန္မႈျဖစ္သည္။ လူသည္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲသည္မွာ သူ၏တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္စဥ္မွတစ္ဆင့္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ သစၥာေစာင့္သိမႈကို ျပသသည္မွာ ဤျဖစ္စဥ္မွတစ္ဆင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ပို၍ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေလ၊ သာ၍ မ်ားသည့္ သမၼာတရားကို သင္ ရရွိေလျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သင္၏ေဖာ္ျပခ်က္သည္ သာ၍ စစ္မွန္လာေလ ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ႏွင့္ လူ၏တာဝန္ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈ) ဖန္ဆင္းခံေတြအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္တာက လုံးဝ သဘာဝက်ၿပီး တရားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသက္ေတြက ဘုရားဆီကလာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားသမွ်တိုင္းက သူ႔ဆီက လက္ေဆာင္ျဖစ္လို႔ပဲဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ေအာင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကူညီေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တာဝန္ေတြကို လုပ္တာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြကို သားသမီးဝတ္ေက်ပြန္တာနဲ႔တူတယ္။ အဲဒါက သံသယရွိစရာမလိုတဲ့ တာဝန္နဲ႔ ဝတၱရားတစ္ခုပဲ။ ဒီတာဝန္ကို ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံခဲ့ရင္၊ တကယ္ကို အသိစိတ္မဲ့ခဲ့မွာပဲ။ ဒါ့အျပင္၊ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးၿပီး ေရေလာင္းေပးတာက တစ္ပတ္ႏွစ္ႀကိမ္ ညေနပိုင္းေတြမွာပဲ လုပ္ရတာေလ။ ဒီေတာ့ အဲဒါက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္ စီမံတာကို သိပ္စြက္ဖက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့၊ ဒီတာဝန္ကိုယူဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာတူလိုက္တယ္။ တစ္ခါတေလ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြ၊ အယူအဆေတြကို ကြၽန္ေတာ္မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့အခါ၊ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းၿပီး လမ္းျပမႈ ရွာခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ရာကတစ္ဆင့္၊ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ အမွတ္တမဲ့နဲ႔ နားလည္သြားတယ္။ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြက သူတို႔ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ အယူအဆေတြ ေျပလည္သြားခဲ့သလို၊ ႐ူပါ႐ုံနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သမၼာတရားအေပၚ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သိနားလည္မႈက ပိုရွင္းလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လုပ္ရာမွာ ကြၽန္ေတာ္ ပိုၿပီး တက္ႂကြလာတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၿပီးေတာ့ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းေပးမႈနဲ႔ ဦးေဆာင္မႈကို ရႏိုင္တယ္၊ သမၼာတရားေတြကို ပိုနားလည္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးမွာ ၿငိမ္သက္ျခင္းနဲ႔ စိတ္ခ်မႈ အသိစိတ္တစ္ခု ရတယ္လို႔ ခံစားရလို႔ပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သမၼာတရား လိုက္စားရာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ထက္သန္မႈကို ျမင္ေတာ့၊ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္အေနနဲ႔ အေစခံဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေ႐ြးခဲ့ၾကတယ္။ ဒီတာဝန္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာတာက ဘုရားေမတၱာ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုဆိုတာကို သိၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အေတာ္ေလးေပ်ာ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားၿပီး ဒီတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးမွာ စိုးရိမ္တာေတြတခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းက သိသိသာသာ ႀကီးထြားခဲ့ၿပီျဖစ္သလို အဲဒါရဲ႕ အျမတ္အစြန္းက ဆက္တိုးတက္ဖို႔ အလားအလာရွိေနတာေလ။ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္တာဝန္ကို လက္ခံလိုက္ရင္၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကို စီမံဖို႔ အားေလ်ာ့သြားမွာ ေသခ်ာတယ္။ အဲဒါက ဝင္ေငြနည္းသြားေစမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္တဲ့ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံး အမႈေတာ္ျဖစ္မွန္း သတိရခဲ့တယ္။ ေငြရွာတာကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ရင္၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ရႏိုင္မွာလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီ ကြၽန္ေတာ္ ဆုေတာင္းတယ္။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းရာမွာ ဦးေဆာင္ဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ရတယ္။ “ယေန႔တြင္ သင္ စြမ္းေဆာင္ရရွိရန္ လိုအပ္သည္မွာ ေနာက္ထပ္ေတာင္းဆိုမႈမ်ား မဟုတ္ဘဲ၊ လူ၏ တာဝန္ႏွင့္ လူအားလုံးက လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ မိမိ၏တာဝန္ကိုပင္ သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း မရွိပါက၊ သို႔မဟုတ္ ယင္းကို ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါက၊ သင္တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဒုကၡေရာက္ေစျခင္း မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ ေသျခင္းတရားကို ဖိတ္ေခၚေနသည္ မဟုတ္ေလာ။ အနာဂတ္ႏွင့္ အလားအလာမ်ားရွိဖို႔ သင္သည္ အဘယ္သို႔ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ဦးမည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ လူ၏ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအတြက္ ေပးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူလုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ အားလုံးကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးေနာက္တြင္၊ လူသည္ သူ၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈတြင္ တြန္႔တိုျခင္း မရွိရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ဘုရားသခင္၏အမႈတြင္ လူသည္ မည္သည့္လုံ႔လကိုမွ် မခ်န္သင့္၊ သူ၏သစၥာေစာင့္သိမႈကို ဆက္ကပ္သင့္ၿပီး၊ အေတာ္မ်ားေသာ အယူအဆမ်ားတြင္ မေမြ႕ေလ်ာ္သင့္ေပ သို႔မဟုတ္ မလႈပ္မယွက္ထိုင္ကာ ေသျခင္းကို မေစာင့္ဆိုင္းသင့္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လူသားအတြက္ စေတးႏိုင္သည္၊ သို႔ဆိုလွ်င္ လူသည္ သူ၏သစၥာေစာင့္သိျခင္းကို ဘုရားသခင္အား အဘယ္ေၾကာင့္ မဆက္ကပ္ႏိုင္သနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအေပၚ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္းရွိသည္၊ သို႔ဆိုလွ်င္ လူသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈ အနည္းငယ္ကို မဆက္ကပ္ႏိုင္ရသနည္း။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အမႈျပဳသည္၊ သို႔ဆိုလွ်င္ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအတြက္ မိမိ၏ တာဝန္အခ်ိဳ႕ကို အဘယ္ေၾကာင့္ မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သနည္း။ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ ဤအထိ ေရာက္ရွိလာေလၿပီ၊ သို႔ေသာ္ သင္သည္ ျမင္ေသာ္ျငား မလုပ္ေဆာင္၊ ၾကားေသာ္ျငား မလႈပ္ရွားေခ်။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ ထာဝရ ျပစ္ဒဏ္ခံရသူမ်ား ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အရာအားလုံးကို လူသားအဖို႔ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံထားၿပီး ျဖစ္သည္၊ သို႔ဆိုလွ်င္ ယေန႔တြင္ လူသည္ သူ၏တာဝန္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ စိတ္အားထက္သန္စြာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိသနည္း။ ဘုရားသခင္ အတြက္၊ သူ၏အမႈသည္ ပထမ ဦးစားေပးျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈသည္ အေရးအႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္။ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းတို႔သည္ သူ၏ ပထမ ဦးစားေပးျဖစ္သည္။ ဤအရာကို သင္တို႔အားလုံး နားလည္သင့္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ လူ၏လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းတို႔ထိခံခဲ့ရတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားသခင္က လူသားအေနနဲ႔ ပထမဆုံး လူ႔ဇာတိခံခဲ့ၿပီး၊ လူသားအျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရတယ္။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းခံရဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ သမၼာတရားေတြအားလုံးကို ေဖာ္ျပဖို႔၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပိုၿပီးနားလည္ေအာင္၊ သမၼာတရားကို ရေအာင္၊ ကယ္တင္ျခင္းရေအာင္ ကူညီဖို႔အတြက္ ဒီသမၼာတရားေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း၊ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ေနာက္တစ္ခါ လူ႔ဇာတိခံခဲ့တယ္။ ဘုရားလုပ္သမွ်တိုင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေမတၱာကို ျပန္ဆပ္ဖို႔ ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို လုံးဝ အေလးမထားခဲ့သလို၊ ဒီတာဝန္ကို လက္ခံတာက ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ ဝင္ေငြကို ထိခိုက္မွာစိုးရိမ္ၿပီးေတာ့ ျငင္းပယ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္အေလးထားတာက ေငြဘယ္လိုရွာရမယ္ဆိုတာျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ တကယ္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာပဲ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္အေနနဲ႔ အေစခံဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေ႐ြးခဲ့ၾကခ်ိန္မွာ၊ အဲဒါက ဘုရားဆီကေန ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာတဲ့ အလုပ္၊ တာဝန္နဲ႔ ဝတၱရားတစ္ခု ျဖစ္သလို၊ လက္ခံၿပီး၊ က်ိဳးႏြံနာခံသင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ျငင္းလိုက္ရင္၊ လူသားလို႔ မေခၚထိုက္သလို၊ သမၼာတရားရမဲ့ အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးသြားမွာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ဖယ္ရွားရွင္းလင္းတာခံရမွာပဲ။ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈကို ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈကို ခ်က္ခ်င္း လက္မလႊတ္ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအတိုင္း ျပဳမူၿပီး ဒီတာဝန္ကို လက္ခံဖို႔ အဲဒါကို အေကာင္းဆုံး ျဖည့္ဆည္းဖို႔ လိုလားခဲ့တယ္။

အစမွာေတာ့ စုေဝးပြဲေတြ၊ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ရာမွာ ေလ့က်င့္တာေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ သက္ေသခံတာေတြအတြက္ အခ်ိန္ရေအာင္ စီမံႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးပေရာဂ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ပိုၿပီး လက္ခံေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္နဲ႔ စုေဝးပြဲေတြအတြက္ ရည္႐ြယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ထိခိုက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ တစ္ခါတုန္းက ေျမပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္က ေနာက္ထပ္စီမံကိန္းတခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ သုံးထပ္အေဆာက္အအုံေလးခုေဆာက္ဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဝန္ေလးေနခဲ့တယ္။ ဒီပေရာဂ်က္က ေတာ္ေတာ္ႀကီးၿပီး စီမံခန႔္ခြဲတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ စိုးရိမ္ဖို႔လိုတဲ့ မၿပီးေသးတဲ့ တျခားပေရာဂ်က္တစ္ခုလည္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရွိေနေသးတယ္ေလ။ ပေရာဂ်က္အသစ္ကို သေဘာတူလိုက္တာက ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္နဲ႔ စုေဝးပြဲေတြအတြက္ အခ်ိန္ ပိုေတာင္နည္းသြားမဲ့ သေဘာျဖစ္မွာ။ လုပ္ငန္းစရမဲ့ေန႔စြဲကို ေ႐ႊ႕ဆိုင္းဖို႔ ေျမပိုင္ရွင္နဲ႔ ညႇိဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက သေဘာမတူဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဖိစီးသြားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အခ်ိန္မီ မစႏိုင္ရင္ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြက ပ်က္ျပယ္သြားမွာျဖစ္ၿပီး၊ ေငြေၾကးဆုံးရႈံးမႈေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္း ထိခိုက္တာေတြ ျဖစ္သြားမွာေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကတိေပးၿပီးသားအလုပ္ေတြကို ၿပီးေအာင္မလုပ္ႏိုင္ရင္ အနာဂတ္ ပေရာဂ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္မွာလဲ။ ပေရာဂ်က္ေတြ မရွိဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေငြရွာႏိုင္ပါဦးမလား။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပူပန္မႈေတြရွိေပမဲ့၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ေျမပိုင္ရွင္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ သေဘာတူၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သစ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားလာခဲ့တယ္။ တစ္ခါတေလ ေဆာက္လုပ္ေရးဆိုက္မွာ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးရွိတဲ့အခါ မနက္ပိုင္း မထြက္ခင္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဒီအတိုင္းပဲ ဖ်တ္ခနဲၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုံမွန္ဝိညာဥ္ေရးရာ အသက္တာကို ေႏွာင့္ယွက္႐ုံမက၊ ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ ပါဝင္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘဲ ျဖစ္သြားေစခဲ့တယ္။ အဲဒီကာလမွာ၊ ဧဝံေဂလိ အလုပ္မွာ ရလဒ္ေတြမရွိတာကို ျမင္ရေတာ့၊ နည္းနည္း အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးမွာ တိတ္တိတ္ေလး ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ အနာဂတ္မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးက ဘယ္လိုပဲ အလုပ္မ်ားပါေစ၊ စုေဝးပြဲေတြ တက္တာ၊ ကိုယ့္တာဝန္ လုပ္တာကို ဦးစားေပးရမယ္လို႔ေပါ့။

တစ္ေန႔မွာ စုေဝးပြဲတစ္ခု တက္ဖို႔ စီစဥ္ေနတုန္းမွာပဲ၊ လာတဲ့လမ္းမွာ ဖုန္းက ႐ုတ္တရက္ ျမည္လာတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးဆိုက္က ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔လိုတဲ့ ျပႆနာတစ္ခု ရွိတယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ တြန႔္ဆုတ္သြားတယ္။ ဒီတစ္ခါ နဂိုက ကြၽန္ေတာ္ စုေဝးၿပီး ဧဝံေဂလိ အလုပ္အေၾကာင္းကို မိတ္သဟာယျပဳခ်င္ခဲ့တာေလ။ ဒါေပမဲ့ အခု ဒီျပႆနာ ေပၚလာတယ္။ ဆိုက္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာကို သြားကိုင္တြယ္ရင္၊ စုေဝးပြဲ တက္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါက ဘုရားကို လွည့္စားတာ ျဖစ္မွာ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ မသြားခဲ့ဘဲ ေျမပိုင္ရွင္က တရားစြဲရင္ေကာ၊ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ ေငြေၾကးရည္တည္ခ်က္ကို ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒီလိုဆက္ျဖစ္ရင္၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ စီမံႏိုင္မွာလဲ။ ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္ကို ဦးစားေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္မွ စုေဝးပြဲနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္အတြက္ အခ်ိန္ရေအာင္လုပ္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကတိေပးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးဆိုက္ဆီကို ကြၽန္ေတာ္ သြားခဲ့တယ္။

ညေန အိမ္ျပန္လာေတာ့၊ တစ္ေန႔တာရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သုံးသပ္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္ရွိသလိုခံစားရတယ္။ စုေဝးပြဲကို တက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ စီစဥ္ခဲ့ေပမဲ့ ေငြေၾကးပူပန္မႈေတြကို ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္လုပ္တာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ စြက္ဖက္ခြင့္ေပးမိခဲ့တယ္။ ဒီကာလမွာ၊ ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္အေပၚ ကြၽန္ေတာ့္အာ႐ုံေၾကာင့္ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္တာရဲ႕ တိုးတက္မႈက ေႏွာင့္ေႏွးသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မထမ္းေဆာင္ခဲ့တာ သေဘာေပါက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္ကို ေဘးဖယ္ၿပီး ေငြရွာတာ ရပ္လိုက္ရင္၊ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၿပီး ေလးစားခံရတဲ့ ဘဝတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္မွာလဲ။ ဒြိဟျဖစ္ေနရင္းနဲ႔၊ ဘုရားေရွ႕ကို ကြၽန္ေတာ္လာၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံး ေသာကေရာက္ေနပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ကို ယုံၾကည္တာ၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ လုပ္တာေတြက လုံးဝ သဘာဝက်ၿပီး၊ တရားတာ သိေပမဲ့၊ ေငြကို လက္လႊတ္ဖို႔ အခက္ေတြ႕မိပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မွန္ကန္တဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္မႈ ျပဳလုပ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းျပပါ”လို႔ေပါ့။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးက တျဖည္းျဖည္း တည္ၿငိမ္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ရွာၾကည့္ရင္းနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္မိတယ္။ “အကယ္၍ ယခုတြင္ ငါသည္ သင္တို႔ေရွ႕၌ ေငြေၾကးအခ်ိဳ႕ကို ပုံေပးၿပီး လြတ္လပ္စြာ ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ေပးပါက၊ ထို႔ျပင္ ငါသည္ သင္တို႔၏ ေ႐ြးခ်ယ္မႈအတြက္ သင္တို႔ကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်မည္ မဟုတ္ပါက အမ်ားစုသည္ ေငြေၾကးကိုသာ ေ႐ြးၿပီး သမၼာတရားကို ပစ္ပယ္ၾကေပလိမ့္မည္။ သင္တို႔ထဲက ပိုေကာင္းေသာလူမ်ားသည္ ေငြေၾကးကို မယူဘဲ သမၼာတရားကို အင္တင္တင္ႏွင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ၾကလိမ့္မည္၊ ထိုႏွစ္မ်ိဳးၾကားထဲမွ လူမ်ားမွာမူ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ေငြေၾကးကို ဖမ္းကိုင္လ်က္ က်န္လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ သမၼာတရားကို ဖမ္းကိုင္ၾကလိမ့္မည္။ ဤနည္းႏွင့္ဆိုပါက သင္တို႔၏ ဗီဇ႐ုပ္မ်ားသည္ ပကတိအတိုင္း ရွင္းသြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ သမၼာတရားႏွင့္ သင္တို႔သစၥာေစာင့္သိေသာ အရာတစ္ခုခုကို ေ႐ြးၾကစတမ္း ဆိုပါက သင္တို႔အားလုံးသည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမ်ိဳးကိုသာ ျပဳၾကလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သင္တို႔၏ သေဘာထားသည္ တစ္ပုံစံတည္း ရွိေနရစ္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္တို႔ထဲ၌ အမွားႏွင့္ အမွန္ၾကား ဗ်ာမ်ားေနေသာသူမ်ား မ်ားစြာရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။ အျပဳသေဘာႏွင့္ အႏုတ္သေဘာ၊ အျဖဴႏွင့္ အမည္းၾကားရွိ ယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲမ်ား၌ သင္တို႔သည္ မိသားစုႏွင့္ ဘုရားသခင္ၾကား၊ သားသမီးမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္ၾကား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းႏွင့္ ၿပိဳကြဲပ်က္စီးျခင္းၾကား၊ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲျခင္းၾကား၊ ဂုဏ္ျဒပ္ရွိျခင္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္မဲ့ျခင္းၾကား၊ ေထာက္ခံမႈခံရျခင္းႏွင့္ ေဘးဖယ္ထားမႈခံရျခင္း အစရွိသည္တို႔အၾကား၌ သင္တို႔ျပဳခဲ့ေသာ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမ်ားကို သင္တို႔ အေသအခ်ာသိသည္။...ၾကည့္ရ သေ႐ြ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္ ေပးအပ္ျမႇဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ လုံ႔လထုတ္မႈသည္ ေက်ာခိုင္းမႈႏွင့္ သင္တို႔၏ စိတ္ပ်က္ အားေလ်ာ့ျခင္းတို႔ကိုသာ ငါ့ထံယူေဆာင္လာေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ေရွ႕၌ ငါ၏ေန႔ရက္ကို အလုံးစုံခ်ခင္းထားၿပီး ျဖစ္သည့္အတြက္ သင္တို႔အေပၚထားေသာ ငါ၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားမွာ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ပိုႀကီးထြားလာ၏။ သို႔ေသာ္လည္း သင္တို႔သည္ အေမွာင္ထုအျပင္ မေကာင္းမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာအရာမ်ားကို မေလွ်ာ့တမ္း ရွာေဖြေနၾကၿပီး ၎တို႔ကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ျငင္းဆန္ၾကသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ သင္တို႔၏ ရလဒ္ကား အဘယ္အရာျဖစ္မည္နည္း။ ဤအေၾကာင္းကို သင္တို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးၾကည့္ဖူးသေလာ။ အကယ္၍ သင္တို႔ကို ထပ္ေ႐ြးခိုင္းပါက သင္တို႔၏ရပ္တည္ခ်က္သည္ မည္သို႔ျဖစ္လိမ့္မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္မည္သူ႔ကို သစၥာေစာင့္သိသနည္း) ဘုရားသခင္ ေဖာ္ထုတ္တာက ကြၽန္ေတာ့္ အေျခအေနပါ။ ကြၽန္ေတာ္က လက္တစ္ဖက္မွာ ေငြကိုင္ထားၿပီး တစ္ဖက္မွာ သမၼာတရားကို ကိုင္ထားတဲ့သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္လား။ ဘုရားကို ေက်နပ္ေစဖို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ လိုလားတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ၿပီး၊ ဇာတိကို တြန္းလွန္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ဖို႔ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္က ေငြေၾကးအက်ိဳးစီးပြားေတြနဲ႔ ဆန႔္က်င္ကြဲလြဲတဲ့အခါ၊ ေငြနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားမႈရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈကို ကြၽန္ေတာ္ မတြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ဆႏၵေတြေနာက္ကို အလိုလိုလိုက္မိၿပီး ေငြကို ေ႐ြးခ်ယ္ေနမိတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုႀကီးမားတဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ကို လက္ခံတာက အခ်ိန္နဲ႔ အားထုတ္မႈ ပိုလိုအပ္တာ၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘဲ ျဖစ္ေစမွာကို ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မွားမွန္းသိခဲ့ေပမဲ့ ေငြပိုရွာဖို႔နဲ႔ တျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈရဖို႔ အဲဒါကို လက္ခံဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေ႐ြးခ်ယ္တုန္းပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးက ေငြရွာတာကို အာ႐ုံစိုက္ခဲ့သလို၊ တစ္လေက်ာ္ၾကာေအာင္ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို လိုက္လုပ္ေပးဖို႔ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ဧဝံေဂလိျဖန႔္တာက ရပ္သြားတယ္။ ဘုရားေပးထားတဲ့ တာဝန္ကို ဒီလို ကြၽန္ေတာ္ သေဘာထားခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ အေႂကြး တကယ္တင္သြားတယ္။

အဲဒီေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လုပ္ရင္ သမၼာတရား ရဖို႔ ျဖစ္လာမွာကို သိရက္နဲ႔ ဘာလို႔ ေငြကို ကြၽန္ေတာ္ လက္မလႊတ္ႏိုင္တာလဲဆိုတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ ရွာၾကည့္ရင္းနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ “စာတန္သည္ လူတို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ အလြန္မ်ားစြာပူးေပါင္း ထားေသာ နည္းလမ္းျဖစ္သည့္ လြန္စြာ သိမ္ေမြ႕ညင္သာေသာ နည္းလမ္းမ်ိဳးကို အသုံးျပဳ၏။ ယင္းသည္ လုံးဝ အစြန္းေရာက္ေသာ နည္းလမ္း မဟုတ္။ ယင္းမွတစ္ဆင့္ ၎၏ရွင္သန္ျခင္း နည္းလမ္း၊ လိုက္နာရမည့္ သူ၏စည္းကမ္းမ်ားကို စာတန္က လူတို႔အား အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ လက္ခံေစကာ၊ ဘဝပန္းတိုင္မ်ားႏွင့္ အသက္တာ ဦးတည္ခ်က္မ်ားကို ထူေထာင္ေစေလသည္၊ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ အသက္တာထဲတြင္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကိုလည္း အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ရွိလာၾက ေလသည္။ ဤဘဝရည္မွန္းခ်က္မ်ားက မည္မွ်ပင္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား ပုံရသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဤအရာ တို႔သည္ ‘ေက်ာ္ၾကားမႈ’ ႏွင့္ ‘အျမတ္အစြန္း’ ႏွင့္ ခြဲမရေအာင္ ခ်ိတ္ဆက္ထားေလသည္။ အမွန္တကယ္၌ ႀကီးျမတ္ေသာ၊ ေက်ာ္ၾကားေသာ ပုဂၢိဳလ္ မည္သူမဆို၊ လူအားလုံးတို႔သည္ အသက္တာတြင္ ၎တို႔ လိုက္သည့္အရာသည္ ‘ေက်ာ္ၾကားမႈ’ ႏွင့္ ‘အျမတ္အစြန္း’ ဟူေသာ ဤစကားလုံး ႏွစ္လုံးႏွင့္သာ ဆက္စပ္ေနသည္။ လူတို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းကို ၎တို႔ ရၾကသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ျမင့္မားေသာ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ႀကီးမားေသာ ႂကြယ္ဝျခင္းတို႔ကို ခံစားရန္ႏွင့္ အသက္တာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ရန္ အတြက္ ဤအရာမ်ားကို အက်ိဳးရွိေအာင္ အသုံးခ်ႏိုင္မည္ဟု ထင္ၾက၏။ ၎တို႔အေနျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔ကို အေပ်ာ္အပါးလိုက္စားသည့္ အသက္တာႏွင့္ ကာယိေျႏၵမေစာင့္ဘဲ ဇာတိပကတိ၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္း အသက္တာကို ရရွိဖို႔ အသုံးျပဳႏိုင္သည့္ အရင္းအႏွီးမ်ိဳးဟု ထင္ၾကေလသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အလြန္တပ္မက္သည့္ ဤေက်ာ္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔အတြက္၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ခႏၶာႏွင့္ စိတ္၊ ၎တို႔တြင္ရွိသည္မ်ား အားလုံး၊ ၎တို႔၏အနာဂတ္မ်ားႏွင့္ ကံၾကမၼာမ်ားအားလုံးကို အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္လိုလက္ရျဖင့္ စာတန္အား ေပးအပ္ၾကေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္ တုံ႔ဆိုင္းျခင္း အလွ်င္းမရွိသည့္အျပင္၊ ၎တို႔ လႊဲအပ္သမွ်ကို ျပန္၍ရယူရန္ လိုအပ္သည္ကိုလည္း လုံးဝမသိနားမလည္ဘဲ ထိုသို႔ျပဳၾက၏။ လူတို႔သည္ စာတန္ထံတြင္ ဤသို႔ ခိုလႈံၾကၿပီး၊ ၎အေပၚ သစၥာရွိ သြားၾကသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ၎တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဦးမည္ေလာ။ ေသခ်ာေပါက္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ စာတန္က ၎တို႔ကို လုံးဝအႂကြင္းမဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ ၎တို႔သည္ ႏြံအိုင္ထဲသို႔ လုံးဝအႂကြင္းမဲ့ နစ္ျမဳပ္သြားၾကၿပီး ျဖစ္ကာ၊ မိမိကိုယ္ကို ျပန္႐ုန္းထြက္ရန္ မတတ္ႏိုင္ၾကေပ။ လူတစ္ေယာက္သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတြင္ နစ္ျမဳပ္သြားသည္ႏွင့္၊ ေတာက္ပေသာအရာ၊ တရားမွ်တေသာအရာ သို႔မဟုတ္ လွပ၍ ေကာင္းမြန္ေသာ အရာမ်ားကို ရွာေဖြျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူတို႔အေပၚတြင္ ရွိေသာ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔၏ ဆြဲေဆာင္မႈ အင္အားသည္ ႀကီးမားလြန္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ လူတို႔အတြက္ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး လိုက္စားသည့္ အရာမ်ား၊ အဆုံးမရွိ ထာဝရလိုက္စားသည့္ အရာမ်ားပင္ ျဖစ္သြားၾက၏။ ဤသည္မွာ အမွန္ မဟုတ္သေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၆)) “လူတို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္သာ စဥ္းစားတတ္ေတာ့သည္ အထိျဖစ္ေအာင္၊ ၎တို႔၏ အေတြးမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ စာတန္သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းကို အသုံးျပဳ၏။ ၎တို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား ၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ အခက္အခဲမ်ားကို ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ အရွက္ရျခင္းမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ ႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ ၎တို႔တြင္ ရွိသမွ်အရာတိုင္းကို စြန႔္လႊတ္ၾကသကဲ့သို႔၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔အတြက္ မည္သို႔ေသာ အကဲျဖတ္မႈ၊ ဆုံးျဖတ္မႈကိုမဆို ၎တို႔က ျပဳလုပ္ၾကလိမ့္မည္။ ဤနည္းလမ္းျဖင့္ စာတန္သည္ လူတို႔အား မျမင္ႏိုင္ေသာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔ႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို တြန္းလွန္ရန္ အင္အားမရွိသလို သတၱိလည္းမရွိၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဤအခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔အား အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ သယ္ေဆာင္ၾကၿပီး ႀကီးစြာေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ေရွ႕သို႔ဆက္ကာသာ ႐ုန္းၾကရ၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၆)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေသခ်ာေတြးၾကည့္တဲ့အခါ၊ နားလည္လာတယ္။ ေငြ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ကို လိုက္စားဖို႔ လူေတြကို ေသြးေဆာင္ရာမွာ စာတန္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္က သူတို႔ကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔၊ သူတို႔ စိတ္ႏွလုံးေတြကို ဘုရားဆီကေန ေဝးသြားေစဖို႔ပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မကယ္တင္ႏိုင္တဲ့ စာတန္ရဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ပိတ္မိေစမယ္ဆိုတာပဲ။ ေန႔တိုင္း ေငြရွာဖို႔ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မနက္ကေန ေနဝင္တဲ့ထိ ကြၽန္ေတာ္ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါက “ေငြေၾကးသည္ ကမာၻကို လည္ပတ္ေစသည္” ဆိုတာနဲ႔ “ေငြသည္ အဓိကမဟုတ္ေသာ္လည္း၊ ေငြမရွိလွ်င္ ဘာမွ်လုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္”ဆိုတာေတြလို စာတန္ရဲ႕ အဆိပ္ေတြ လႊမ္းမိုးတာကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ခံခဲ့ရရာကေန အရင္းခံခဲ့တာပဲ။ ေငြရွိတာက တျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈနဲ႔ သာလြန္တဲ့ ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံတစ္ခုအပါအဝင္ အရာရာရွိတာပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ယုံခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ေတြက ပိုႀကီးလာၿပီး၊ အမ်ိဳးေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းတာကို ကြၽန္ေတာ္ ခံရေတာ့ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈက လူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈကို ရေစႏိုင္တယ္လို႔ ပိုလို႔ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံယုံၾကည္လာခဲ့တယ္။ ေန႔တိုင္း အဲဒီအတြက္ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ အလုပ္လုပ္ရင္း၊ အၿမဲတေစ ပူပန္ေသာက ေၾကာက္႐ြံ႕မႈနဲ႔ အသက္ရွင္ရင္းနဲ႔ ေငြရွာတာကို ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အလုပ္ခြင္မွာ မေတာ္တဆမႈေတြနဲ႔ အဲဒီအက်ိဳးဆက္ေတြကို အၿမဲ စိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ အျပင္ပန္းမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေငြရွာၿပီး ေက်ာ္ၾကားမႈ ရေနပုံရေပမဲ့ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ စိတ္ဖိစီးေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ခႏၶာကိုယ္ ဒုကၡခံစားရၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးဆိုရင္ အသက္ဆုံးရႈံးလုနီးပါးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ဒီအေတြ႕အႀကဳံေတြ ရွိေပမဲ့၊ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ရွာတာကို ကြၽန္ေတာ္ လက္မလႊတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲကို ေရာက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ဘုရားကို ယုံၾကည္တာက သမၼာတရား လိုက္စားတာ ပါဝင္သင့္မွန္း နားလည္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စာတန္ရဲ႕ အႀကံေတြကို ကြၽန္ေတာ္ မရိပ္စားႏိုင္ခဲ့သလို၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ တမင္မဟုတ္ဘဲ ႀကိဳးပမ္းေနမိတာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ဧဝံေဂလိ အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔က ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေငြပိုရွာဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး တစ္လၾကာေအာင္ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို လိုက္လုပ္ေပးဖို႔ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ဒီအျပဳအမူရဲ႕ သေဘာသဘာဝက ဘုရားကို လွည့္စားၿပီး သစၥာေဖာက္တာနဲ႔ ညီမွ်တယ္။ ဒါ့အျပင္၊ ဝိညာဥ္ေရးရာ ဝတ္ျပဳျခင္းေတြနဲ႔ စုေဝးပြဲေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈရင္းနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ေတြ စီမံတာနဲ႔ပဲ ေန႔တိုင္း ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္ျမႇဳပ္ေနခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးက ဘုရားဆီကေန ပိုေဝးလြင့္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ အသက္တာက ဆုံးရႈံးမႈကို ခံရတယ္။ ဒီလိုဆက္ျဖစ္ရင္၊ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လုပ္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္း ရမဲ့အခြင့္အေရးကို ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးရႈံးရမွာပဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို လိုက္စားတာက ေကာင္းတဲ့ လမ္းေၾကာင္းမဟုတ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အဲဒါက လူေတြကို စာတန္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီး ထိခိုက္ေစတဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခု၊ ေနာက္ဆုံးမွာ စာတန္ရဲ႕ ကစားတာ၊ ထိခိုက္နစ္နာေအာင္လုပ္တာ ခံရဖို႔ ေက်းကြၽန္ဘဝေရာက္ေစတဲ့ တန္ဆာပလာတစ္ခုပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ရတယ္။ “သင္တို႔ လိုအပ္သည့္အရာသည္ ငါ၏ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးစား အားထုတ္သည့္ အလုပ္ ျဖစ္ဖို႔မဆိုထားႏွင့္၊ သမၼာတရားႏွင့္ အသက္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ မည္သို႔ျပဳမူေနထိုင္ရမည္ဟူေသာ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ားလည္း မဟုတ္ေပ။ ယင္းထက္၊ သင္တို႔ လိုအပ္ေသာအရာမွာ ဇာတိပကတိ၌ သင္တို႔ ပိုင္ဆိုင္သမွ် အရာရာ ျဖစ္သည့္- ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ၊ အဆင့္အတန္း၊ မိသားစု၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ငါ၏အမႈကို လုံးဝ အထင္အျမင္ ေသးၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းကို ဝတ္က်တမ္းေက် ဟူေသာ စကားတစ္လုံးျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ဳံးႏိုင္သည္။ သင္တို႔သည္ သင္တို႔ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ဆက္ကပ္ထားေသာ အရာမ်ားကို ရရွိဖို႔ရန္ မည္သည့္အတိုင္းအတာထိမဆို လုပ္ေဆာင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔၏ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္သည့္ ကိစၥမ်ားအတြက္ အလားတူ လုပ္ေဆာင္ၾကမည္ မဟုတ္သည္ကို ငါ သိရွိၿပီး ျဖစ္သည္။ အတိအက်ဆိုရပါက၊ သင္တို႔သည္ အေတာ္အသင့္သာ သစၥာရွိၿပီး အေတာ္အသင့္သာ ေလးေလးနက္နက္ရွိၾကသည္။ ယင္းမွာ အဆုံးစြန္ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈရွိသည့္‌ စိတ္ႏွလုံးတစ္ခု ကင္းမဲ့ေသာသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၌ ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ ရႈံးနိမ့္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု ငါ ေျပာရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ေပသည္။ ေသခ်ာစြာစဥ္းစားေလာ့- သင္တို႔အထဲတြင္ ရႈံးနိမ့္သူမ်ားစြာ ရွိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရီးပန္းတိုင္ႏွင့္ပတ္သက္၍) ဘုရားကို ယုံၾကည္တာက သမၼာတရား လိုက္စားၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို နားလည္ေအာင္လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တာဝန္ေတြကို လုပ္ၿပီး သမၼာတရား နားလည္ျခင္းအားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တျဖည္းျဖည္း စြန႔္ပယ္ၾကတယ္၊ အဲဒီလိုနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရႏိုင္တယ္။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့တာကို ကြၽန္ေတာ္ သတိရသြားတယ္။ “သင္တို႔တြင္ အၾကင္သူသည္ မိမိ၌ရွိသမွ်ကို မစြန္႔ဘဲေန၏။ ထိုသူသည္ ငါ့တပည့္မျဖစ္ႏိုင္ ရာ။” (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၄:၃၃) ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ၊ ေပတ႐ုက ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ ဒါမွမဟုတ္ အက်ိဳးအျမတ္ေနာက္ကို မလိုက္ခဲ့ဘူး။ သခင္ေယရႈက သူ႔ကို ေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ငါးဖမ္းတာကို စြန႔္ၿပီး၊ သခင္ဘုရားေနာက္ လိုက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ လိုက္စားမႈက သမၼာတရားအတြက္သက္သက္ပဲ။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ သူ႔ကိုယ္သူ သိရွိျခင္းပဲ။ သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို ဖယ္ရွားျခင္းပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားက စုံလင္ေအာင္လုပ္ေပးတာခံရၿပီး အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ဘဝတစ္ခုကို အသက္ရွင္ရင္းနဲ႔ ဘုရားအတြက္ လွပၿပီး ထူးကဲတဲ့ သက္ေသကို ခံသြားခဲ့တယ္။ ေပတ႐ုရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံကို သုံးသပ္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္တာ ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္ဆိုတာေပါ့။ အခု ႀကီးမားတဲ့ ကပ္ေဘးေတြ ေရာက္ခ်လာေတာ့ သမၼာတရားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ေတြ လိုက္စားတာကို ဆက္ဖက္တြယ္ေနရင္၊ အရမ္းေနာက္က်သြားမွာပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာ ျမည္တမ္းငိုေႂကြးၿပီး အံသြားခဲႀကိတ္ရင္းနဲ႔ ကပ္ေဘးထဲကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ က်သြားမွာ။ ေပတ႐ုရဲ႕ ဥပမာေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားရမယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္တာထက္ ေငြရွာတာကို ဦးေပးလို႔မရဘူး။ စုေဝးပြဲေတြကို ပုံမွန္ တက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ေတြကို လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရး ပစၥည္းေတြအားလုံးကို တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ ေရာင္းလိုက္ဖို႔နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ေတာက္တိုမယ္ရအလုပ္ေတြ လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးကို ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးနဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ အစမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးက သေဘာမတူခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ အေတြးေတြနဲ႔ နားလည္ထားတာေတြကို သူ႔ကို ရွင္းျပလိုက္ၿပီးေတာ့ သူက မကန႔္ကြက္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပစၥည္းကိရိယာေတြအားလုံးကို ေရာင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အခ်ိန္ျပည့္ ဆက္ကပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လုပ္ရာမွာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တြဲဖက္လုပ္ေဆာင္မႈမွာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ လမ္းျပမႈကို ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္သြားသလို၊ လြတ္လည္းလြတ္လပ္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့အခါတိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လုပ္ရပ္ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝနဲ႔ အက်ိဳးဆက္ေတြကို သုံးသပ္ၿပီး သိဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ သမၼာတရားကို ရွာခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တြန္းလွန္ၿပီး သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ႏိုင္တဲ့အခါ၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းနဲ႔ စိတ္အတြင္းၿငိမ္သက္ျခင္းကို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကတစ္ဆင့္၊ သမၼာတရား လိုက္စားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္တာရဲ႕ အေရးပါမႈအေပၚ လက္ေတြ႕က်တဲ့ သိနားလည္မႈ ရခဲ့တယ္။

အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ေတာက္တိုမယ္ရ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနတုန္း ကြၽန္ေတာ့္ သူေဌးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္။ “ခင္ဗ်ားက ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ေတြ စီမံႏိုင္စြမ္းရွိတာ ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္။ ဒီမွာ အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ၿပီးေတာ့ အေတာ္ေလး အျမတ္အစြန္းမ်ားတယ္။ အတူတြဲလုပ္ရေအာင္၊ တစ္ေယာက္ တစ္ဝက္စီေပါ့။ တစ္ေယာက္စီက ယြမ္ရာေထာင္ခ်ီရဖို႔ကေတာ့ ေသခ်ာတယ္”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္ သူေဌးရဲ႕ စကားေတြကို ၾကားၿပီးတဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ယိမ္းယိုင္သြားၿပီး၊ ေတြးမိတယ္။ “ဒါက ေငြ ေကာင္းေကာင္း ရွာလို႔ရမဲ့ ရွားပါးတဲ့ အခြင့္အေရးတစ္ခုပဲ။ ႏွစ္ႏွစ္ သုံးႏွစ္ေလာက္ လုပ္လိုက္ရင္၊ သန္းခ်ီ ရႏိုင္တယ္။ ဘဝက နည္းနည္း ပိုေကာင္းသြားမွာပဲ။ ငါ့သူေဌးရဲ႕ အဆိုျပဳခ်က္ကို ငါ သေဘာတူသင့္လား”ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ တျခားအေတြး ေတြးမိတယ္။ “ေငြအတြက္ ပေရာဂ်က္ စီမံခန႔္ခြဲမႈထဲ ဝင္ရင္၊ စုေဝးပြဲေတြကို ငါ ဘယ္လိုတက္ၿပီး ငါတာဝန္ေတြကို လုပ္မွာလဲ။ သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရဖို႔ အခြင့္အေရး ငါ ဆုံးရႈံးသြားမွာပဲ။ ဒါက စာတန္ရဲ႕ အႀကံမဟုတ္လား။ စာတန္က ေငြနဲ႔ ငါ့ကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔လွည့္ကြက္ထဲ ငါ အမိခံလို႔ မရဘူး”လို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ သူေဌးကို ကြၽန္ေတာ္ ျငင္းလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ျပတ္သားတဲ့ သေဘာထားကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ သူေဌးက စိတ္ပ်က္သြားတယ္။

ဒီအေတြ႕အႀကဳံကတစ္ဆင့္၊ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္ေနာက္လိုက္ျခင္းရဲ႕ အႏၲရာယ္နဲ႔ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ စာတန္က လူေတြကို ေသြးေဆာင္ၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစဖို႔ ေငြကို အသုံးျပဳတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ကြၽန္ေတာ္ ရိပ္စားမိခဲ့တယ္။ ဘုရားက စာတန္ရဲ႕ အႏၲရာယ္ကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လြတ္ေျမာက္ေစၿပီး သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိခြင့္ေပးဖို႔ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈကို လက္လႊတ္ေစခ်င္မွန္းကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့တယ္။ ဒါက အဓိပၸာယ္အရွိဆုံးနဲ႔ တန္ဖိုးအရွိဆုံးေသာ အရာပဲ။ အခု အလုပ္နဲ႔ ေငြကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ကို လုပ္ရာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပည့္အဝ ရင္းႏွီးဆက္ကပ္ႏိုင္ၿပီ။ ဒီအသိနဲ႔ ေျပာင္းလဲမႈအားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ ရခဲ့တာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ လမ္းျပမႈကတစ္ဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပဲ။