ရွီးအင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “လူသားသည္ အဆုံး၌ ဘုရားသခင္အတြက္ မည္သည့္သက္ေသကိုခံသနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္သည့္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ၏ စိတ္သေဘာထားသည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ အမ်က္ေဒါသ၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း လူသားက သက္ေသခံ၏။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို သက္ေသခံသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို စုံလင္ေစရန္အတြက္ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းကို အသုံးျပဳသည္၊ သူသည္ လူသားကို ခ်စ္ခဲ့ၿပီး ကယ္တင္ခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာထဲတြင္ မည္မွ်ပါဝင္သနည္း။ တရားစီရင္ျခင္း၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္၊ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ က်ိန္ဆဲမႈတို႔ ပါဝင္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ယခင္က က်ိန္ဆဲခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားကို အနက္ဆုံးေသာတြင္းထဲသို႔ လုံးလုံးလ်ားလ်ား မပစ္ခ်ခဲ့ဘဲ၊ ယင္းနည္းလမ္းကို အသုံးျပဳ၍ လူသား၏ ယုံၾကည္ျခင္းကို သူစစ္ေဆးခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားကို မကြပ္မ်က္ ခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူသားကို စုံလင္ေအာင္ျပဳရန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ လူ႔ဇာတိ၏အႏွစ္သာရမွာ စာတန္၏အႏွစ္သာရ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ထိုသို႔ပင္ အတိအက်ေျပာခဲ့သည္- သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အညီ ၿပီးေျမာက္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။ သင္သူ႔ကို ခ်စ္လာေကာင္း ခ်စ္လာေစရန္ႏွင့္ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရကို သင္သိေကာင္း သိႏိုင္ေစရန္ သူသည္ သင့္ကို က်ိန္ဆဲျခင္းျဖစ္သည္။ သင္ႏိုးၾကားေကာင္း ႏိုးၾကားလာေစရန္၊ သင့္အထဲမွ အားနည္းခ်က္မ်ားကို သင္သိေစရန္ႏွင့္ လူသား၏ အႂကြင္းမဲ့ မထိုက္တန္မႈကို သင္သိေစရန္ သင့္ကို သူျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ က်ိန္ဆိုျခင္းမ်ား၊ တရားစီရင္ျခင္းမ်ား အျပင္၊ သူ၏ဘုန္းအာႏုေဘာ္ႏွင့္ အမ်က္ေဒါသ အားလုံးတို႔သည္ လူသားကို စုံလင္ေစရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အရာမ်ား အားလုံးႏွင့္ သင္တို႔အတြင္း၌ သူထင္ရွားေပၚလြင္ေစသည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား အားလုံးသည္ လူသားကို စုံလင္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ထိုကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ “ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းသည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္သည္”) လူေတြ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေမတၱာအေၾကာင္း ေျပာၾက တဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ႕သနားက႐ုဏာနဲ႔ၾကင္နာမႈ၊ သူ႔ရဲ႕ေက်းဇူး ေတာ္နဲ႔ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြကို ေျပာတာလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့မိတယ္။ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းေတြနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ သူရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ကြၽန္မ တကယ္နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ အဲဒါ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးမွန္း ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့ရတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြဟာ အမွန္တရားေတြျဖစ္ၿပီး၊ အားလုံးဟာ တကယ္ လက္ေတြ႕က်တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မျမင္ခဲ့ရတယ္။ တရားစီရင္ျခင္းဟာ တကယ္ကို လူသားေတြ အေပၚထားတဲ့ ဘုရားရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ၿပီး အေကာင္းဆုံးကယ္တင္ျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္။

ေရေလာင္းတဲ့အဖြဲ႕အတြက္ ကြၽန္မတာဝန္ယူေလ့ ရွိခဲ့ၿပီး၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္မ ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕အလုပ္ကို အစ္မဝမ္ လႊဲေျပာင္းတာဝန္ယူ ဖို႔ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က စီစဥ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ေျပာမထြက္ႏိုင္ေအာင္ ခံစားခဲ့ရတယ္။ အရင္က အစ္မဝမ္ရဲ႕အလုပ္ကို ကြၽန္မက ႀကီးၾကပ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ အခုေတာ့ သူက ကြၽန္မရဲ႕အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ေတာ့မွာ။ ကြၽန္မက အစြမ္းအစမရွိတဲ့ပုံ ေပၚမေနဘူးလား။ ႀကီးၾကပ္ရတဲ့လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ကေန ေရေလာင္းတဲ့အဖြဲ႕ရဲ႕ သာမန္အဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္လို႔ ကြၽန္မကိုသိတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ေတြ သိသြားရင္ ရွက္စရာ မေကာင္းဘူးလား။ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း မထမ္း ေဆာင္မိခဲ့တဲ့အတြက္ ကြၽန္မ တကယ္ေနာင္တရ တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဖြဲ႕ရဲ႕ေဆြးေႏြးမႈမွာ လူတိုင္းက ခဏေလာက္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့ၾကတယ္၊ ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ကုန္သြားတာကို ကြၽန္မၾကည့္ရင္း နဲ႔ ေတြးမိတယ္၊ ငါ့မွာ ႀကီးၾကပ္ဖို႔တာဝန္မရွိေတာ့ေပမယ့္၊ ေရေလာင္းတဲ့အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငါ့မွာ အေတြ႕အႀကဳံတခ်ိဳ႕ရွိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ပိုပါဝင္ၿပီး၊ ငါ့ရဲ႕အေတြးေတြကို ေဖာ္ျပသင့္တယ္လို႔ေပါ့။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ကြၽန္မ အေရးႀကီးတဲ့အခန္းက႑ တစ္ခုကေန ပါဝင္ေနေသးတယ္ဆိုတာကို အားလုံး ေတြ႕သြားမယ္၊ ၿပီးေတာ့ အားလုံးက ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးၾက မွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မရဲ႕အေတြးေတြနဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆ ခ်က္ေတြကို ကြၽန္မ စၿပီးတက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ဝင္ေျပာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးမႈ အနည္းငယ္ျပဳလုပ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာ လူအမ်ားစုက ကြၽန္မနဲ႔ သေဘာတူ ၾကတယ္။ ေဆြးေႏြးမႈတိုင္းလိုလိုမွာ ကြၽန္မရဲ႕စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္မရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြဟာ အဖြဲ႕ထဲမွာ တကယ္ထင္ေပၚတယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ႀကီးၾကပ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခန္းက႑မွာ မပါဝင္ရေပမယ့္၊ အဲဒီလို အလုပ္မ်ိဳးကို ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေသးတယ္။ အျခားလူေတြက ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးမွာျဖစ္ၿပီး တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မ ရာထူးျပန္တိုးလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္မစဥ္းစားမိတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ ပိုၿပီးတက္တက္ႂကြႂကြ စပါဝင္ခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေတြ႕ဆုံပြဲတိုင္းမတိုင္ခင္မွာ လူတိုင္းရဲ႕အေျခအေနအေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေမးျမန္းၿပီး ဆီေလ်ာ္တဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မရွာတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔အင္အားေတြ အမ်ားႀကီးကုန္ေပမယ့္၊ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္တာက ကြၽန္မရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ကို ပိုတက္လာေစမွာျဖစ္ တာေၾကာင့္ ေပးဆပ္ရတာ တန္တယ္လို႔ ကြၽန္မတြက္မိတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အလုပ္ထဲ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မစဥ္းစားမိတဲ့ အေျဖေတြနဲ႔အႀကံျပဳ ခ်က္ေတြကို အမ်ားစုက သေဘာတူၾကတယ္။ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္အလုပ္ႀကိဳးစားတယ္ ဆိုတာကို အားလုံးက ေတြ႕မွာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ရဲ႕အလုပ္ကို ျပန္သုံးသပ္ၿပီး ကြၽန္မ ဘယ္လိုလုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ေတြ႕တဲ့အခါ ကြၽန္မကို ရာထူးတိုးေပး မွာပဲလို႔ ကြၽန္မခံစားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာသြားၿပီး၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ရာထူးတိုးေပးမယ့္ပုံ မေပၚဘူး။ အသင္းေတာ္ကို လူေတြ ပိုၿပီးပိုၿပီးပါဝင္လာၾက တာေၾကာင့္ ရာထူးေတြထပ္ခန႔္ဖို႔ လူေတြပိုၿပီး လိုအပ္လာေပမယ့္ ကြၽန္မကို ရာထူးတိုးေပးဖို႔ လုံးဝစဥ္းစားထားပုံမေပၚဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ သတိထားမိတယ္။ ကြၽန္မ စၿပီးစိတ္ဓာတ္က်လာတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ေျပာင္းလဲမႈတခ်ိဳ႕လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာလည္း ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေန တယ္လို႔ ကြၽန္မထင္ခဲ့တာ။ အသင္းေတာ္မွာ အကူအညီေတြ အရမ္းလိုေနမွ ေတာ့၊ ကြၽန္မကို ဘာျဖစ္လို႔ ေနာက္ထပ္အခြင့္အ ေရး မေပးတာလဲ။ တစ္ႀကိမ္ထုတ္ပယ္ခံၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ႀကီးၾကပ္ သူျဖစ္ဖို႔ ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးကို ကြၽန္မ ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့ဘူးလား။ ကြၽန္မအတြက္ကေတာ့ ဒါလုံးဝအဓိပၸာယ္ မရွိဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕အလုပ္ႀကိဳးစားမႈအားလုံးက ဘာလို႔ အက်ိဳးမေပးခဲ့တာလဲဆိုတာ ကြၽန္မ မသိဘူး။ ကြၽန္မ ဘာလိုအပ္ေနတာလဲ။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မအေနနဲ႔ လုံေလာက္ေအာင္ အလုပ္မႀကိဳးစားခဲ့တာ၊ လုံေလာက္ေအာင္ မေတာ္ခဲ့တာ၊ လုံေလာက္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ရမယ္ လို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အလုပ္ကို ဆက္ႀကိဳးစားဖို႔ လိုၿပီး ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြကိုပဲ အာ႐ုံမစိုက္ဘဲ၊ အသက္ဝင္ေရာက္မႈနဲ႔ သမၼာတရားေနာက္ကို လိုက္တာေတြအေပၚမွာပါ အာ႐ုံစိုက္ဖို႔လိုတယ္၊ ဒါမွ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္တိုးတက္မႈကို အျခားလူ ေတြက ေတြ႕ႏိုင္မွာလို႔ ကြၽန္မ တြက္ဆမိလိုက္ တယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို က႐ုဏာထားၿပီး ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးတစ္ခု ေပးမွာပဲလို႔ေပါ့။ မွန္မွန္ကန္ကန္ “လိုက္စားအားထုတ္ျခင္း” နဲ႔အတူ တစ္ေန႔က် အေျပာင္းအလဲတစ္ခုရွိမွာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ ငါရာထူးမတိုးခဲ့ရင္ေတာင္မွ ငါ့ရဲ႕အဖြဲ႕ထဲ မွာ ငါဟာ ထင္ေပၚၿပီး အျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ေလးစားအားက် မႈ ရမွာပဲလို႔ ကြၽန္မစဥ္းစားမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႕ရဲ႕ ေရေလာင္းတဲ့အလုပ္ ကို ကြၽန္မ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းလုပ္ခဲ့ၿပီး၊ လူသစ္ေတြ ျပႆနာေတြရွိတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မ အေသအခ်ာစဥ္းစားတယ္၊ မိတ္သဟာယ ဖြဲ႕ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ရွာတယ္။ တစ္ခုခုကို ကြၽန္မနားမလည္တဲ့အခါ ကြၽန္မ ေလးေလးနက္နက္ဆုေတာင္းၿပီး ရွာေဖြတယ္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မက လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတဲ့ေနရာမွာ ပိုပိုၿပီး ေအာင္ျမင္လာတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေတြ႕ဆုံပြဲတစ္ခုမွာ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ၿပီး ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ ေတာ္တယ္ လို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေျပာတယ္။ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ အရမ္းေက်နပ္သြားတယ္။ ငါဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို လူတိုင္းက စေတြ႕ၾကမွာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ ငါ့ရဲ႕စြမ္းေဆာင္မႈကို ငါပိုေကာင္း ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရင္ လူတိုင္းရဲ႕ ေလးစားအားက်မႈကို ငါရမွာပဲလို႔ ကြၽန္မစဥ္းစားမိတယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ကြၽန္မရာထူးတိုးဖို႔ အလားအလာ ရွိမွာျဖစ္တယ္ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ တကယ္ကို ေခါင္းမေဖာ္ တမ္းလုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္တာဝန္ဝတၱရားေတြတင္ မကဘဲ၊ အဖြဲ႕ရဲ႕တျခားအလုပ္ကိုလည္း ကြၽန္မ တတ္ႏိုင္သမွ် ဝင္လုပ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မေတြ႕တဲ့အခါ ႀကီးၾကပ္သူဆီကို တုံ႔ျပန္ခ်က္တင္ျပၿပီး ကူညီပံ့ပိုး ေပးတယ္။ သမၼာတရားေနာက္ လိုက္တာကိုလည္း ကြၽန္မ မလစ္ဟင္းသလို အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာလည္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မဖတ္တယ္။ ကြၽန္မ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိတဲ့အခါတိုင္းမွာ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္ကိုသြားၿပီး ဆုေတာင္း ရွာေဖြသလို၊ ေတြ႕ဆုံပြဲေတြမွာလည္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာကို တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ပါဝင္တယ္။

ဒါေပမယ့္ အလုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးႀကိဳးစား လုပ္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာင္ ကြၽန္မ ရာထူးမတိုး ေသးဘူး။ ကြၽန္မ အလုပ္ကို ဘယ္ေလာက္ပဲႀကိဳးစား လုပ္လုပ္၊ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းေအာင္ လုပ္လုပ္၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဘယ္ေတာ့မွ ဆုခ်ီးျမႇင့္ မွာမဟုတ္သလို၊ ေခါင္းေဆာင္ကလည္း ကြၽန္မကို ဘယ္ေတာ့မွ ရာထူးတိုးေပးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မခံစားရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာေတြအားလုံးက ဘာအဓိပၸာယ္ရွိ လဲလို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ အားသိပ္မထုတ္ေတာ့ သလို၊ လူသစ္ေတြ ပုံမွန္မေတြ႕ဆုံႏိုင္တာကို ကြၽန္မ ေတြ႕တဲ့အခါမွာလည္း အေသးစိတ္စုံစမ္းတာ၊ ပံ့ပိုးေပးတာေတြ မလုပ္ဘဲ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သာမန္ကာလွ်ံကာပဲ ေမးလိုက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ သီးျခားအေျခအေနေတြအတြက္ အစ္မဝမ္က ကြၽန္မကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ရွာခိုင္းတဲ့ အခါ၊ အဲဒါ ကြၽန္မရဲ႕အလုပ္မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မခံစားရ ၿပီး၊ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းေအာင္လုပ္လုပ္၊ ဘယ္သူမွ သတိထားမိမွာ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ဆင္ေျခတစ္ခုေပးၿပီး ကြၽန္မႏွပ္လႊတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အေျခအေနက စဆိုးလာၿပီး ဆုေတာင္းတဲ့အခါမွာလည္း ဘာေျပာရမွန္း ကြၽန္မ မသိေတာ့ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္တဲ့အခါမွာ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းတာ မခံစားရသလို၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကြၽန္မအိပ္ခ်င္လာတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ဝိညာဥ္မွာ တကယ့္ေမွာင္မိုက္မႈကို ခံစားရၿပီး၊ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ ရဲ႕ အမႈေတာ္ကိုလည္း ကြၽန္မ မခံစားရေတာ့ဘူး။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ရာထူးေတြတက္ သြားတာကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရေပမယ့္၊ ကြၽန္မက ေရေလာင္းတဲ့အဖြဲ႕မွာ နိမ့္က်တဲ့အဖြဲ႕ဝင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ရွိေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မ ပိုၿပီးေတာင္စိတ္ဓာတ္က်လာတယ္။ ကြၽန္မလိုမ်ိဳး ယုံၾကည္တဲ့သူေတြဟာ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္ၿပီး အျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားအားက်မႈကို ရရွိၾကေပမယ့္၊ ကြၽန္မကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ရာထူးမတိုးခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေရာ၊ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာပါ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာလား။ ကြၽန္မ အလုပ္ေတြကို အရမ္းႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ေပ မယ့္၊ ေနရာေဟာင္းမွာပဲ ပိတ္မိေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအတြက္ ရာထူးတိုးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လုံးဝ မရွိဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အရမ္းအပ်က္သေဘာေဆာင္လာ ခဲ့တာ ဘာကိုမွလုပ္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္မႈ မရွိေတာ့ဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မ ဘာျဖစ္လို႔ စိတ္ဓာတ္အရမ္းက်ေနခဲ့တာလဲလို႔ စဥ္းစားတယ္။ ဂုဏ္ျဒပ္တစ္ခုတည္းအတြက္ ကြၽန္မ ဘာျဖစ္လို႔ အသက္ရွင္ေနခဲ့တာလဲ။ ကြၽန္မယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ဂုဏ္ျဒပ္ ေနာက္ကိုပဲ လိုက္ခဲ့တာလား။ အခ်ိန္ယူစဥ္းစားၾကည့္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မက ဘယ္ေလာက္ သနားဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာကို အသိတရားရလိုက္တယ္။ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္မက ဘာျဖစ္လို႔ ဂုဏ္ျဒပ္ကို စြဲလမ္းေနရတာလဲ။ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ တကယ္မုန္းမိတယ္။ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ကြၽန္မ ဒူးေထာက္ၿပီး၊ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ယုံၾကည္မႈမွာ သမၼာတရားေနာက္ ကိုလိုက္ၿပီး ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ေမတၱာကို ျပန္ဆပ္ခ်င္ ပါတယ္၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ ခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္မက ဘာျဖစ္လို႔ ဂုဏ္ျဒပ္ကိုပဲ အရမ္းအာ႐ုံ ေရာက္ေနမိတာလဲ။ ကြၽန္မ ဒီအေျခအေနထဲမွာ မေနခ်င္ေတာ့ေပမယ့္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္အေပၚ တပ္မက္မႈက ကြၽန္မကို ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။ ဘုရားသခင္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းပြင့္ေစၿပီး ကယ္တင္ေပးပါ၊ အဲဒါမွ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ျပႆနာကို နားလည္ၿပီး ေျဖရွင္းႏိုင္မွာျဖစ္တယ္”လို႔ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေတြထဲက ဒီအပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္လိုက္တယ္။ “အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္တြင္ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အႏွစ္သာရရွိၿပီး ဤသည္မွာ သာမန္လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ၎တို႔ ကြာျခားသည့္အရာျဖစ္သည္။ အေပၚယံတြင္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ထုတ္ပယ္ခံရျခင္းအား လိုလိုလားလား နာခံသည့္ ပုံစံေပၚႏိုင္သည္။ ဤလက္ေတြ႕အရွိတရားကို လက္ခံႏိုင္သည့္ ပုံေပၚသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔ မည္သည့္အခါမွ် မေျပာင္းလဲသည့္အရာ တစ္ခုရွိသည္။ တာဝန္တစ္ခုကို မည္သည့္ေနရာတြင္ ၎တို႔ အလုပ္လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္လူအုပ္စုျဖင့္ ၎တို႔ ေရာေႏွာသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔သည္ လူစုထဲတြင္ ထင္ေပၚခ်င္သည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏ အထင္ႀကီးေလးစားမႈကို ခံလိုသည္။ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္ အသင္းေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တရားဝင္ရာထူး၊ ဂုဏ္ပုဒ္မရွိလွ်င္ပင္ ရာထူးအဆင့္အတန္း၌ သူတစ္ပါးတို႔ထက္ သာလိုဆဲျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ လူ႔သဘာဝမ်ိဳး၊ သို႔မဟုတ္ ဘဝအေတြ႕အႀကဳံမ်ိဳးရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ လူတို႔၏ ေလးစားမႈကို ရရွိရန္အတြက္ ၎တို႔ကိုယ္၎တို႔ ျမႇင့္တင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းမ်ားရွာရန္၊ ေငြေၾကးကို အသုံးခ်၍ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္၊ သူတစ္ပါးတို႔အား စည္း႐ုံးရန္၊ လွည့္စားၿပီး ေသြးေဆာင္ရန္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံကို တီထြင္ဖန္တီးၿပီး အလြန္အမင္း ႀကိဳးစားၾကလိမ့္မည္။ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေလးစားစရာ မည္သည့္အရာရွိသနည္း။ ‘ဆင္ပိန္လွ်င္ ကြၽဲေလာက္ေတာ့ ရွိေပမည္။’ ၎တို႔သည္ ထုတ္ပယ္ခံရၿပီးသည္ျဖစ္သည့္တိုင္ ၾကက္ကေလးမ်ားအေပၚတြင္ ပ်ံဝဲေနသည့္ သိမ္းငွက္တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ဆက္လက္တည္ရွိေနသည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္၏ မာနေထာင္လႊားမႈႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို မွန္ကန္သည္ဟု မွတ္ယူျခင္းျဖစ္ၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္ကို အမ်ားႏွင့္မတူဟု ယူဆျခင္း မဟုတ္သေလာ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အဆင့္အတန္းမရွိျခင္း၊ သာမန္ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္း၊ ပုံမွန္လူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ျခင္းအျဖစ္ လက္မခံႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ အသိတရားရွိရွိႏွင့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ၎တို႔ေနရာ၌ေနၿပီး မိမိတို႔၏တာဝန္ကို အလြယ္တကူ မလုပ္ႏိုင္ေပ။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္တာဝန္တြင္ ေကာင္းမြန္စြာ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေပ။ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အပ္ႏွံၿပီး အေကာင္းဆုံး မလုပ္ႏိုင္ေပ။ ဤအရာတို႔သည္ ၎တို႔ကို နည္းနည္းမွ် စိတ္မေက်နပ္ေစႏိုင္ေပ။ ၎တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္သည္ မည္သည့္ေနရာတြင္ တည္ရွိသနည္း။ ေလးစားခံရျခင္း၊ အထင္ႀကီးခံရျခင္း၊ အာဏာကိုင္စြဲျခင္းတို႔တြင္ တည္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးသည္ ၎၏ နာမည္ႏွင့္ပူးတြဲ၍ သီးသန္႔ရာထူးမရွိလွ်င္ပင္ ႂကြားဝါဖို႔အတြက္၊ ၎တို႔လုပ္ႏိုင္သည့္အရာကို ျပဖို႔အတြက္ ၎တို႔တတ္ႏိုင္သည့္ အရာရာတိုင္းကို လုပ္ေဆာင္လ်က္ မိမိကိုယ္တိုင္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းလိမ့္မည္။ မိမိကိုယ္တိုင္အတြက္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းမွန္ကန္ေၾကာင္းျပလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး လူအျမင္မခံရမည္ကို ေၾကာက္လန္႔ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ပို၍ လူသိမ်ားရန္အတြက္၊ ၎တို႔၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ျမႇင့္တင္ရန္အတြက္၊ ၎တို႔၏ ပါရမီမ်ား၊ အားသာခ်က္မ်ားကို လူတို႔ပို၍ ျမင္ေစရန္အတြက္၊ ၎တို႔သည္ သူတစ္ပါးတို႔ထက္ သာလြန္သည္ကို ျမင္ရန္အတြက္ အခြင့္အလမ္းတိုင္းကို အမိအရဖမ္းလိမ့္မည္။ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္သည့္ အရာရာတိုင္းတြင္ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ႂကြားလုံးထုတ္ၿပီး ခ်ီးက်ဴးရန္အတြက္၊ ၎တို႔သည္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္မျဖစ္လွ်င္ပင္၊ အဆင့္အတန္းမရွိေတာ့လွ်င္ပင္ ၎တို႔သည္ သာမန္လူတို႔ထက္ သာလြန္ဆဲျဖစ္သည္ဟု လူတိုင္းက ထင္ျမင္ေစရန္အတြက္ မည္သည့္အဖိုးအခကိုမဆို ေပးဆပ္ရန္ လိုလားသည္။ ဤနည္းလမ္းျဖင့္ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္သည္ ၎၏ ပန္းတိုင္ကို ရရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ပုံမွန္လူတစ္ေယာက္၊ သာမန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ မလိုလားေပ။ ၎တို႔သည္ အာဏာႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို လိုခ်င္ၿပီး ဂုဏ္တင္ခ်ီးက်ဴးခံလိုသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “ရာထူးဂုဏ္သိန္ မရွိေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းခ်ီးရရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေသာအခါ ၎တို႔က ေနာက္ဆုတ္ခ်င္ၾကသည္”) ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မ အတြက္ တကယ္ထိတယ္။ ဘုရားသခင္ ဒီမွာရွိေနၿပီး ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ လိုက္သလို ခံစားရတယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြလို လူေတြက နာမည္နဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ကို လိုခ်င္ၾကၿပီး၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အာဏာနဲ႔ အျခားလူေတြရဲ႕ေလးစားအားက်မႈကို ရခ်င္ၾက တယ္လို႔ ဘုရားသခင္က ေျပာတယ္။ အဲဒီ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ အႏၲိခရစ္ေတြက သတိထားမိခံရဖို႔နဲ႔ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေျမႇာက္စားၿပီး လူေတြအေပၚ အႏိုင္ယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘာအဖိုးအခပဲ ေပးဆပ္ရ ပါေစ လုပ္မွာပဲျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕လိုက္စားမႈကလည္း အႏၲိခရစ္ေတြလို တေထရာတည္းပဲျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ကြၽန္မေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းမွာ၊ ကြၽန္မက ဂုဏ္ျဒပ္ကို လိုခ်င္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ ႀကီးၾကပ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕အဖြဲ႕ထဲမွာ ကြၽန္မက ထင္ေပၚခ်င္ၿပီး တျခားလူေတြရဲ႕ေလးစားအားက်မႈနဲ႔ပံ့ပိုးမႈကို လိုခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ထုတ္ပယ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ႀကီးၾကပ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕လိုအင္ဆႏၵကို ကြၽန္မ မကိုင္တြယ္ခဲ့ဘူး။ အလုပ္ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ကြၽန္မ တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး အႀကံျပဳခ်က္ေတြ ေပးခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျပႆနာေတြကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း‌ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ျပန္ၿပီးတင္ျပခဲ့တယ္၊ ဒါမွ ကြၽန္မက ျပႆနာေတြကို ရွာေတြ႕ႏိုင္႐ုံတင္ မကဘဲ၊ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြကိုပါ ေပးႏိုင္တယ္လို႔ သူတို႔သိမွာျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ ဉာဏ္ရွိတယ္ဆိုတာကိုလည္း သိၾကမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာဆိုရင္ ကြၽန္မမွာ ရာထူးတိုးဖို႔လည္း အလားအလာရွိမွာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မ လက္ေတြ႕အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကို အျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွေတြက ေတြ႕သြားၿပီး၊ သူတို႔ရဲ႕ေထာက္ခံမႈကို ရရွိတာနဲ႔ ကြၽန္မ ရာထူး တိုးႏိုင္မွာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာ အားထုတ္ၿပီး ေဆာင္႐ြက္ တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕အဓိကတာဝန္ မဟုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အလုပ္ကို ကြၽန္မ တက္တက္ႂကြႂကြလုပ္ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕အခ်ိန္နဲ႔ အင္အားအမ်ားႀကီးကို အသုံးျပဳဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေန ခဲ့တယ္။ သမၼာတရားေနာက္လိုက္ရာမွာလည္း ကြၽန္မ မခိုကပ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါက ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဝန္ထုပ္ကို ထမ္းထားၿပီး၊ ေလးတဲ့ဝန္ထုပ္ကိုထမ္းရင္းနဲ႔ သမၼာတရားကို လည္း လိုက္စားအားထုတ္ႏိုင္ေသးတာတာကို အားလုံးက ေတြ႕ၿပီး၊ ကြၽန္မကို လက္ခံၾကဖို႔ပါပဲ။ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သက္ေသျပဖို႔၊ ႂကြားဝါဖို႔၊ လူေတြကို သိမ္းသြင္းဖို႔ အခြင့္အလမ္းတိုင္းကို ကြၽန္မရွာေဖြတယ္။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္က ေဖာ္ထုတ္တဲ့ အႏၲိခရစ္ရဲ႕ အျပဳအမူမ်ိဳး မဟုတ္လား။

အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့အႏွစ္သာရ ကို တကယ္ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ ေဖာ္ျပေပးတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲက ေနာက္အပိုဒ္ တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မဖတ္လိုက္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ျပဳလုပ္သည့္အရာရာတိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္ရွိ ပန္းတိုင္ႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ ဤအရာႏွစ္ခုျဖင့္ ဆက္စပ္သည္။ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ၎တို႔၏ အျပင္ပန္း စကားေျပာသည့္၊ လုပ္ေဆာင္သည့္၊ ျပဳမူသည့္ပုံစံျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ စဥ္းစားပုံ၊ ရႈျမင္ပုံ အမ်ိဳးအစားတစ္ခု၊ သို႔မဟုတ္ ရွာေဖြသည့္ ပုံစံျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အရာရာတိုင္းသည္ ၎တို႔၏ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည္။ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္အတြက္ ၎၏ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ထိခိုက္ျခင္းသည္ ၎တို႔၏ အသက္ကိုယူဖို႔ ႀကိဳးစာျခင္းထက္ပင္ ပို၍ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ တရားေဒသနာမ်ားကို မည္မွ်နားေထာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မည္မွ်ဖတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ယင္းတို႔က သမၼာတရားကို ၎တို႔ မည္သည့္အခါမွ် လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ အႏၲိခရစ္လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနျခင္းတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္၏ သဘာဝ၊ အႏွစ္သာရကို ၎တို႔ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း ၎တို႔ကို ဝမ္းနည္းေစျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေနာင္တရျခင္းတို႔ မျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ေပ။ ယင္းအစား ၎တို႔သည္ အဆင့္အတန္းကို ရရွိၿပီး ၎တို႔၏ ဂုဏ္သတင္းကို ျမင့္တက္ေစရန္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာဖို႔အတြက္ အစဥ္သျဖင့္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ခံစဥ္းစားၾကသည္။ ဤသို႔ေသာသူ လုပ္သမွ်ေသာအရာတိုင္းသည္ အျခားလူတို႔ေရွ႕တြင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘုရားေရွ႕တြင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမဟုတ္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဤအရာကို ငါ အဘယ့္ေၾကာင့္ေျပာသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤသို႔ေသာ သူတို႔သည္ အဆင့္အတန္းကို အလြန္ခ်စ္ၿပီး ယင္းအား ၎တို႔၏ တကယ့္ဘဝအျဖစ္၊ ၎တို႔၏ ဘဝပန္းတိုင္ႏွင့္ ဦးတည္ခ်က္အျဖစ္ မွတ္ယူၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔သည္ အဆင့္အတန္းကို အလြန္ခ်စ္ေသာေၾကာင့္ သမၼာတရား တည္ရွိမႈကို လုံးဝ မယုံၾကည္ၾကေပ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ဤသို႔ေသာသူတို႔သည္ ဤအႏွစ္သာရႏွင့္ သဘာဝမ်ိဳးရွိေသာေၾကာင့္ ၎တို႔တြင္ ဘုရားသခင္ တည္ရွိမႈကို ယုံၾကည္လက္သင့္ခံျခင္း လုံးဝ မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ လူတို႔ႏွင့္ ဘုရားကို လွည့္စားရန္ အတုအေယာင္ အသြင္အျပင္မ်ားကို အသုံးျပဳဖို႔ မည္မွ်တြက္ခ်က္ၿပီး မည္မွ်ႀကိဳးစားပါေစ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲတြင္ စိတ္ပူပင္မႈတစ္ခုခုမဆိုထားႏွင့္။ လိပ္ျပာမလုံျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အသိတရားမွ် မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းကို စဥ္ဆက္မျပတ္၊ မ႐ိုးမေျဖာင့္ ရွာေဖြစဥ္တြင္ ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္သမွ် အရာရာတိုင္းကိုလည္း ပစ္ပယ္ေနၾကသည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲတြင္၊ ၎တို႔၏ မသိစိတ္တြင္ နားလည္မႈအခ်ိဳ႕ရွိသည္။ ၎တို႔က ‘လူတစ္ေယာက္၏ အဆင့္အတန္းႏွင့္ အရာရာတိုင္းသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ ႀကိဳးပမ္းမႈအေပၚတြင္ မူတည္သည္။ လူတို႔ၾကားတြင္ ေနရာရယူၿပီး အလုံးစုံအာဏာႏွင့္ အျမင့္ဆုံးအဆင့္အတန္းကို ရရွိျခင္းအားျဖင့္သာ လူတစ္ေယာက္၏ ဘဝက တန္ဖိုးတစ္ခုခုရွိႏိုင္သည္။ ထိုအခါမွသာ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရွင္သန္ႏိုင္သည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္အေနျဖင့္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲက အတိုင္း နာခံျခင္း၊ အရာရာတြင္ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ အစီအစဥ္ျဖင့္ ေနထိုင္ျခင္း၊ ဖန္ဆင္းခံေနရာတြင္ လိုလိုလားလား ရပ္တည္ျခင္း၊ သာမန္လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ရွင္သန္ျခင္းတို႔ကဲ့သို႔ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းသည္ သတၱိနည္းျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ မည္သူကမွ် ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးေလးစားမည္မဟုတ္။ လူတစ္ေယာက္၏ အဆင့္အတန္း၊ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈတို႔ကို ၎၏ကိုယ္ပိုင္ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစားမႈမွတစ္ဆင့္ ရယူရမည္။ ၎တို႔ကို အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး တက္ႂကြေသာ သေဘာထားျဖင့္ ႀကိဳးစားယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး အရယူရမည္။ မည္သူကမွ် ယင္းတို႔ကို သင့္အား ေပးမည္မဟုတ္။ မလႈပ္မယွက္ ေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္းက အသုံးမဝင္ေပ။’ ဟူ၍ ထင္ျမင္ၾကသည္။...၎တို႔ ရွာေဖြရာတြင္၊ ၎တို႔၏ သိျမင္မႈနယ္ပယ္တြင္ စစ္မွန္သည့္ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာဝတၳဳမ်ားသည္ အဆင့္အတန္းရွိသည့္သူမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ အဆင့္အတန္းရွိျခင္းဆိုသည္မွာ အရာရာကို ရယူႏိုင္ျခင္းျဖစ္ကာ လူတစ္ေယာက္အား လူသားပုံသဏၭာန္ျဖင့္ ရွင္သန္ႏိုင္ေစျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၎တို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ အဆင့္အတန္းအား မည္သည့္အရာအျဖစ္ ျမင္ၾကသနည္း။ ယင္းအား သမၼာတရားအျဖစ္ ျမင္ၾကသည္။ ယင္းအား သာမန္လူမ်ားလိုက္စားရမည့္ အျမင့္ဆုံးပန္းတိုင္အျဖစ္ မွတ္ယူၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ ျပႆနာတစ္ခုမဟုတ္သေလာ။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္း၊ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းအား ရွာေဖြျခင္း၊ ႐ိုးသားမႈကို ရွာေဖြျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မရွိသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔ကို ဘုရားသခင္က ျမင္ရန္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး မိမိအတြက္ ျပဳမူရန္ စံႏႈန္းမ်ားမဟုတ္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤနားလည္မႈသည္ အလြန္ပင္ အဓိပၸာယ္မရွိျဖစ္ၿပီး ရယ္စရာပင္ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို မခ်စ္သည့္ အဓိပၸာယ္မရွိသူတို႔သာ ဤသို႔ေသာ ရယ္ဖြယ္အယူအဆကို ထားရွိႏိုင္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၃)”) ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္စာပိုဒ္ကို ဖတ္ရတာဟာ ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ကို စိတ္ထိခိုက္ေစတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ႏွလုံးသားထဲမွာ ဝွက္ထားတဲ့အရာ အားလုံးကို ဘုရားက ဖြင့္ျပလိုက္တယ္လို႔ ကြၽန္မခံစားရတယ္။ ကြၽန္မမွာ ပုန္းစရာ ဘယ္ေနရာမွ မရွိေတာ့သလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စၿပီးဆင္ျခင္သုံးသပ္ တယ္၊ ကြၽန္မ ပိုသုံးသပ္ေလေလ၊ ကြၽန္မစဥ္းစားပုံက အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္အတိုင္းပဲလို႔ ကြၽန္မခံစားမိ ေလပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕စကားလုံးေတြနဲ႔လုပ္ရပ္ေတြအားလုံးက ဂုဏ္ျဒပ္ကို ဗဟိုျပဳထားၿပီး ကြၽန္မလုပ္သမွ် အားလုံးက ေလးစားအားက်ခံရ ဖို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္။ ဂုဏ္ျဒပ္က ကြၽန္မအတြက္ အရာရာထက္ ပိုအေရးႀကီးခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္မႈမရခင္က ကြၽန္မက လူေတြၾကားထဲမွာ အၿမဲထင္ေပၚခ်င္ခဲ့ၿပီး အျခားလူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈနဲ႔လက္ခံမႈရတာကို ကြၽန္မႏွစ္သက္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္မႈရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အထင္ႀကီးခံရၿပီး အသင္းေတာ္မွာ အေရးႀကီးတဲ့ အခန္းက႑တစ္ခု ရွိဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ ရာထူးေတြေနာက္ကိုပဲ ကြၽန္မ အၿမဲလိုက္ေနခဲ့ တယ္။ ႀကီးၾကပ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရာထူးကို ကြၽန္မ ဆုံးရႈံးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အေရးႀကီးတဲ့အခန္းက႑တစ္ခုကို ျပန္ရဖို႔ အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ေခါင္းမေဖာ္တမ္း လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ အလုပ္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ နည္းနည္းအလုပ္ႀကိဳးစားၿပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒါကို မရတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မစိတ္ဓာတ္က်လာခဲ့တယ္။ ဘယ္သူမွ သတိမထားမိဘဲ အရမ္းအားထုတ္လုပ္ ကိုင္ၿပီး အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ကြၽန္မ စိတ္မဝင္စားေတာ့ ဘူး။ ကြၽန္မ ဘာဂုဏ္ျဒပ္ကိုမွ မရတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ စိတ္ျပင္းျပမႈ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္။ ဘုရားကိုေတာင္ နားလည္မႈလြဲခဲ့ၿပီး အျပစ္တင္ ခဲ့သလို၊ သူ႔ကို ဆင္ေျခေတြေပးၿပီး အာခံလာ တယ္။ နာမည္နဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေတြးေတြ က ကြၽန္မကို စိတ္မထိန္းႏိုင္သိမ္းမရ ျဖစ္ေစခဲ့ တယ္။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ့ အသိစိတ္နဲ႔ ဆင္ျခင္တုံတရားေတြ ကြၽန္မမွာ မရွိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မက လက္ေတြ႕အလုပ္ေတြကို မလုပ္တာ ေၾကာင့္ ထုတ္ပယ္ခံရတာျဖစ္ေပမယ့္၊ အတိတ္က အမွားေတြကို ကြၽန္မ ေနာင္တမရခဲ့ဘူး။ ဘယ္လိုေနာင္တရၿပီး ဘုရားကို အေႂကြးျပန္ဆပ္ ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ဘယ္လို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ တာဝန္တစ္ခုကိုလုပ္ဖို႔ ရတဲ့အခြင့္အေရးကို ႂကြားဝါဖို႔၊ ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကို စိတ္ႏွလုံး အႂကြင္းမဲ့လိုက္ဖို႔ အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ အဖြဲ႕ရဲ႕ သာမန္အဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာကို ကြၽန္မက မေရာင့္ရဲခဲ့ဘဲ၊ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္လို ဆိုးယုတ္ၿပီး အရွက္မရွိ သလို၊ လုံးဝမေလ်ာ္မကန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ဆီက ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို တကယ္အေထာက္အကူေပးတယ္- “သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္း၊ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းအား ရွာေဖြျခင္း၊ ႐ိုးသားမႈကို ရွာေဖြျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မရွိသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔ကို ဘုရားသခင္က ျမင္ရန္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး မိမိအတြက္ ျပဳမူရန္ စံႏႈန္းမ်ားမဟုတ္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၃)”) အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျဖတ္႐ိုက္သလို တကယ္ခံစားလိုက္ရတယ္။ သမၼာတရားေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ ေဆာင္တာဟာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့အရာျဖစ္ ၿပီး လူေတြအေနနဲ႔ ဒါဟာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕တာဝန္လည္း ျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ဘဝေတြမွာ သမၼာတရားကို လိုက္စား ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အတိုင္း ေနထိုင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သမၼာတရားေနာက္လိုက္တာနဲ႔ လက္ေတြ႕လုပ္ ေဆာင္တာေတြကို ကြၽန္မက ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ျဒပ္ အတြက္ အေပးအယူတစ္ခုအေနနဲ႔ အသုံးခ်ခဲ့ တယ္။ အဲဒါကို ရာထူးတစ္ခုအတြက္ ကြၽန္မ အလဲအလွယ္လုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ သမၼာတရား ကို နင္းေျခလို႔ရတဲ့ အ႐ုပ္တစ္ခုလို သေဘာထား ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာ အဲဒီလိုဆိုး႐ြားတဲ့ ရည္႐ြယ္ ခ်က္ရွိတာဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕လက္ခံမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိစၥေတြအေပၚ ကြၽန္မရဲ႕အျမင္က ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေနတယ္ဆိုတာကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ျပေပးတယ္။ ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႔အာဏာရရွိတာ၊ လူေတြအထင္ႀကီးခံရ တာ၊ လူသိမ်ားတာနဲ႔ေလးစားအားက်ခံရတာေတြ အားျဖင့္ပဲ ကြၽန္မဘဝက တန္ဖိုးရွိႏိုင္မယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဂုဏ္ျဒပ္မရွိဘဲ သာမန္ေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္ျဖစ္တာဟာ သနားစရာေကာင္းၿပီး ရႈံးနိမ့္မႈတစ္ခုလို႔ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ ေတာ္ေတာ္႐ူးတဲ့အျမင္ပဲ။ ဒါဟာ ဆိုးယုတ္တဲ့ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚမႈစနစ္ စစ္စစ္ပဲ။ အရည္အေသြးျပည့္မီတဲ့ ဖန္ဆင္းခံေတြျဖစ္ဖို႔၊ ကိုယ့္ေနရာမွာကိုယ္ေနဖို႔၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အစီအစဥ္ေတြကို တာဝန္သိသိနဲ႔ နာခံဖို႔၊ အဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ ရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ကို ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက ကြၽန္မတို႔အတြက္ ဘုရားသခင္က ခ်မွတ္ေပးတဲ့ လူေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ မူေတြကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္ရဲ႕ေနရာမွာ မေနခ်င္ဘဲ အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္တဲ့ ႀကီးျမတ္တဲ့လူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္၊ ျမင့္တဲ့ရာထူးရရွိၿပီး အဲဒီလိုနဲ႔ ပိုၿပီးေလးစား အားက်ခံရဖို႔ လိုလားခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားပဲ။ ေရေလာင္းတဲ့အလုပ္နဲ႔ ကြၽန္မက အေတာ္အတန္ရင္းႏွီးတာေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ေဆြးေႏြးမႈေတြမွာ အႀကံဉာဏ္နဲ႔ အႀကံျပဳခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ေပးႏိုင္ခဲ့ တယ္။ ဒါဟာ လုံးဝသာမန္ပဲျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႂကြာဝါၿပီး ရာထူးတက္ဖို႔ အဲဒါကို အသုံးျပဳခ်င္တဲ့ ႐ူးသြပ္ဆႏၵ ကြၽန္မမွာ ရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလိုခ်င္တာကို ကြၽန္မ မရေတာ့၊ ကြၽန္မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ အလုပ္ႀကိဳးစားတာကို မျမင္ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဂုဏ္ျဒပ္ကို မရတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္း မွာ ကြၽန္မက က်ရႈံးတယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို စိတ္ဝင္စားမႈလည္း ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ တယ္။ ဘုရားသခင္ကို ဆက္ကပ္အပ္ႏွံဖို႔အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ မွားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းဆိုတာဟာ အရမ္းေရာေႏွာေနၿပီး ႐ိုးသားမႈ မရွိခဲ့သလို၊ အေပးအယူဆန္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တာနဲ႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ တာ ျဖစ္မွာလဲ။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ကို အသုံးျပဳၿပီး လွည့္စားဖို႔ ႀကိဳးစားတာျဖစ္သလို၊ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္တဲ့ အႏၲိခရစ္ လမ္းေၾကာင္းေပၚတည့္တည့္ကို ေရာက္ေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ႏွလုံးသားနဲ႔စိတ္ေတြ ထဲကို ျမင္ၿပီး၊ သူဟာ ေျဖာင့္မတ္၊ သန႔္ရွင္းတယ္။ ကြၽန္မက လမ္းေၾကာင္းမွားဆီကို ဒေရာေသာပါး က်ဆင္းေနတာပဲျဖစ္တယ္။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ရႏိုင္မွာလဲ။ ကြၽန္မရဲ႕အေျခအေနက ယိုယြင္းလာၿပီး အေမွာင္ထဲမွာ ကြၽန္မ ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ျပစ္တင္ဆုံးမၿပီး ေဘးဖယ္ထားေနတာပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ နာမည္နဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကို လိုက္တာဟာ တကယ္ကို ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းမွန္း ကြၽန္မ ေတြ႕လိုက္ရ တယ္။ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ မသိေတာ့သလို၊ လက္ေတြ႕အလုပ္ကို ကြၽန္မ လုပ္ႏိုင္မယ္၊ မလုပ္ ႏိုင္ဘူးဆိုတာလည္း မသိေတာ့ဘူး။ ပိုျမင့္တဲ့ရာထူးေနာက္ကိုပဲ ကြၽန္မ လိုက္ေနမိခဲ့ တယ္။ စာတန္ေၾကာင့္ ကြၽန္မက အရမ္းေဖာက္ျပန္ပ်က္ စီးခဲ့ၿပီး ပုံမွန္ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိစိတ္ မရွိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ေနရာကို ကြၽန္မ တကယ္မသိေတာ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မဟာ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ခလုတ္ တိုက္ၿပီး နာက်င္မႈနဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနရတာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈက ကြၽန္မကို ကစား ေနၿပီး နာက်င္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ နာမည္နဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကို လိုက္ျခင္းကေနတစ္ဆင့္ စာတန္ဟာ ကြၽန္မတို႔ကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီး အႏၲရာယ္ေပးတယ္။ ဒါက သြားဖို႔ေကာင္းတဲ့လမ္းေၾကာင္း မဟုတ္ ဘူး၊ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ရခဲ့ရင္ေတာင္၊ သမၼာတရားကို မလိုက္စားဘဲနဲ႔၊ အဆုံးမွာ ကြၽန္မတို႔ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းခံရမွာျဖစ္တယ္။ ကယ္တင္ခံရဖို႔ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕တာဝန္ ေတြကို လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မစဥ္းစားမိတယ္- “သို႔ရာတြင္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း ဟူသည္ စာတန္က လူသားကို ခ်ည္ေႏွာင္ရန္ အသုံးျပဳသည့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ား ျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကို သင္တို႔ အားလုံးသည္ တစ္ေန႔တြင္ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ သိျမင္လာၾကလိမ့္မည္။ ထိုေန႔ေရာက္ေသာအခါ၊ သင္သည္ စာတန္၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ခုခံမည္ျဖစ္ သကဲ့သို႔၊ စာတန္က သင့္အား ခ်ည္ေႏွာင္ရန္ အသုံးျပဳသည့္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ားကိုလည္း လုံးလုံးလ်ားလ်ား ခုခံလိမ့္မည္။ စာတန္က သင္၌ သြတ္သြင္းထားေသာ အရာအားလုံးကို သင္လႊင့္ပစ္ခ်င္သည့္ အခ်ိန္က်သည့္အခါ၊ သင္သည္ စာတန္ႏွင့္ ျပတ္ျပတ္သားသား လမ္းခြဲလိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ စာတန္က သင့္ထံသို႔ ယူေဆာင္လာေသာ အရာအားလုံးကိုလည္း အမွန္ပင္ ႐ြံရွာမုန္းတီး လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္မွ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္ အတြက္ စစ္မွန္သည့္ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ တမ္းတျခင္း ရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၆)) အဲဒါေတြက အရမ္းမွန္တယ္လို႔ ကြၽန္မခံစားရ တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြအားလုံးဟာ စာတန္ ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မေတြ႕ လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္မက ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကို မရပ္မနားလိုက္ေန ၿပီး စာတန္ရဲ႕ ကစားတာ၊ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္တာ ကို ခံခဲ့ရတယ္။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ လမ္းျပမႈကို ကြၽန္မဆုံးရႈံးခဲ့ၿပီး အေမွာင္ထဲမွာ အသက္ရွင္ေန ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အဲဒီလိုအင္ဆႏၵက ကြၽန္မကို တကယ္ဒုကၡေပးေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မက ဘယ္ေလာက္ေခါင္းမာခဲ့ၿပီး ခက္ထန္ခဲ့ တာကို မုန္းမိတယ္။ ကြၽန္မက တစ္ခ်ိန္လုံး အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ရွိေနခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းနဲ႔ သုတ္သင္ ဖယ္ရွင္းျခင္းကို ခံရဖို႔ ထိုက္တန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္က ကယ္တင္ျခင္းရရွိဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕အခြင့္အေရးကို ယူမသြားခဲ့ဘူး။ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မကို စိတ္ရွည္ရွည္ ေရေလာင္းၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးေနခဲ့ တယ္၊ တာဝန္တစ္ခုရရွိဖို႔ အတြက္ အခြင့္အလမ္း တစ္ခု ေပးေနခဲ့တယ္၊ ဒါမွသာ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕လိုက္စားမႈမွာ ရွိတဲ့ ျပႆနာကို ေတြ႕ၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ႏိုင္ မွာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ အဲဒါကို နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ဆက္ၿပီးအပ်က္သေဘာေဆာင္ခဲ့သလို၊ ဘုရားသခင္ကို အျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းမေလ်ာ္မကန္ျဖစ္ခဲ့တာ။ အဲဒါကို အသိတရားရလိုက္တဲ့အခါမွာ အျပစ္ရွိတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကြၽန္မ မႊန္ထူသြားခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မ ဒီလိုဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သိခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ နာမည္နဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကို ကြၽန္မ မလိုက္ခ်င္ ေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မရဲ႕ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး အမွန္တကယ္ ေနာင္တရလိုပါတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။

“ေလ်ာ္ကန္ေသာ တာဝန္ျဖည့္ဆည္းျခင္းသည္ လိုက္ဖက္ညီေသာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း လိုအပ္သည္” ဆိုတာရဲ႕ ေနာက္ဆုံးအပိုင္းျဖစ္တဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲက ေနာက္ထပ္စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မဖတ္လိုက္ တယ္။ “လူသားတို႔အား ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုေသာအရာသည္ အလုပ္တာဝန္မ်ားကို အေရအတြက္တစ္ခုထိ ၿပီးစီးႏိုင္စြမ္းရွိျခင္း သို႔မဟုတ္ ဧရာမတာဝန္ယူမႈမ်ားကို ၿပီးေျမာက္ျခင္း မဟုတ္သကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္သည္ ၎တို႔အား တာဝန္ႀကီးတစ္ခုခုကို စတင္ျပဳလုပ္ေစလိုသည္လည္း မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္က လိုခ်င္သည္မွာ လူတို႔သည္ လက္ေတြ႕က်ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ၎တို႔တတ္ႏိုင္သမွ်အားလုံးကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အညီ ေနထိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ႀကီးျမတ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ျမင့္ျမတ္ျခင္း ရွိေစလိုသည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သူသည္ သင့္အား အံ့ၾသဖြယ္ရာတစ္ခုခုကို ျဖစ္ပြားေစလိုသည္လည္း မဟုတ္၊ ထို႔ျပင္ သင့္အထဲ၌ ႏွစ္လိုဖြယ္ အံ့အားသင့္စရာမ်ားကို ေတြ႕လိုျခင္းလည္း မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို ျမင္ေတြ႕လိုသည္လည္း မဟုတ္ေပ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကို အလိုရွိသည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္ အလိုရွိသမွ်အားလုံးမွာ သင့္အေနျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို နားေထာင္ရန္ႏွင့္ နားဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ၎တို႔ကို ႏွလုံးသြင္းရန္ႏွင့္ လက္ေတြ႕က်ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ သင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရင္း ၎တို႔ကို အေလးဂ႐ုျပဳရန္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ သင္၏ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈႏွင့္ သင္၏အသက္တာ ျဖစ္လာေစရန္ ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ စိတ္ေက်နပ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ နာမည္ဂုဏ္သတင္းႀကီးမႈ၊ ျမင့္ျမတ္မႈႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို အစဥ္ရွာေဖြေနသည္။ သင္သည္ ဂုဏ္သေရကို အစဥ္ရွာေဖြသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ၎အျဖစ္ကိုေတြ႕ပါက မည္သို႔ခံစားရမည္နည္း။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ၎ကို စက္ဆုပ္ၿပီး မၾကည့္လိုေပ။ သင္သည္ နာမည္ဂုဏ္သတင္းႀကီးမႈ၊ ျမင့္ျမတ္မႈ စေသာအရာမ်ားေနာက္ကို လိုက္ေလေလျဖစ္ၿပီး၊ အျခားသူမ်ားထက္ သာလြန္ေသာ၊ ေအာင္ျမင္ေသာ၊ ထူးခြၽန္ေသာ၊ ဂ႐ုျပဳထိုက္ေသာသူ ျဖစ္လိုေလေလ၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အားစက္ဆုပ္ေလေလ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင့္ကိုယ္သင္ ဆန္းစစ္ျခင္းမရွိလွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာၿပီး စြန႔္ပစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ စက္ဆုပ္ေသာသူ မျဖစ္ေလႏွင့္။ ဘုရားသခင္ ခ်စ္ေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္ေအာင္ေနေလာ့။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အၾကင္သူသည္ မည္သို႔ ရရွိႏိုင္သနည္း။ သမၼာတရားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ လက္ခံျခင္းအားျဖင့္၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး၏ ေနရာတြင္ ရပ္တည္ျခင္းအားျဖင့္၊ ႐ိုးသားေသာသူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး မိမိ၏တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ ခိုင္မာစြာ မွီခိုျခင္းအားျဖင့္၊ ၿပီးလွ်င္ စစ္မွန္ေသာ လူသားပုံသဏၭာန္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းအားျဖင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ဤသည္မွာ လုံေလာက္ေပသည္။ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားျဖစ္ေစ၊ အေျခအျမစ္မရွိေသာ စိတ္ကူးယဥ္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားကိုျဖစ္ေစ စိတ္ထဲမထည့္ထားေလႏွင့္၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ အက်ိဳးအျမတ္ႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတို႔ကို မရွာေဖြႏွင့္၊ သို႔မဟုတ္ လူၾကားထဲတြင္ ထင္ေပၚေအာင္ မလုပ္ႏွင့္။ ထို႔အျပင္ လူသားတို႔အလယ္တြင္ သာလြန္ၿပီး အျခားသူမ်ားအား ၎တို႔ကို ကိုးကြယ္ေစသည့္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူတစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ စြမ္းအားရွင္တစ္ဦး ျဖစ္ဖို႔ မႀကိဳးစားႏွင့္။ ယင္းမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အလိုဆႏၵျဖစ္ၿပီး ယင္းမွာ စာတန္ေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ေသာ ဖန္ဆင္းခံလူသားမ်ားကို မကယ္တင္ေပ။ အကယ္၍ လူအခ်ိဳ႕က ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတို႔ကို လိုက္စားဆဲျဖစ္ၿပီး ေနာင္တရဖို႔ ျငင္းဆန္ေနဆဲျဖစ္ပါက၊ ၎တို႔အတြက္ ကုစားမႈ မရွိေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔အတြက္ အဆုံးသတ္ တစ္ခုတည္းသာ ရွိသည္။ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းခံရဖို႔ ျဖစ္ေပသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား) ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ကို ေက်ာ္ၾကား၊ ႀကီးျမတ္ၿပီး ဘဝင္ျမင့္တာေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူးဆိုတာကို သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲကေန ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့ တယ္။ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မတို႔ကို ခ်င့္ခ်ိန္တတ္ၿပီး၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ေစခ်င္သလို၊ သူ႔ကို က်ိဳးႏြံနာခံေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားမလည္ ခဲ့သလို ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကိုလည္း သစၥာရွိရွိ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ေလးစားအားက်မႈနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းခံရမႈေတြ ကိုပဲ လိုခ်င္ခဲ့ၿပီး အျခားသူေတြရဲ႕စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေနရာတစ္ခု ရခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားေတာင္းဆိုတာနဲ႔ လုံးဝဆန႔္က်င္ေန တာပဲ။ ကြၽန္မက စာတန္ရဲ႕ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းခံရတဲ့ ဖန္ဆင္းခံ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္၊ သာမန္လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရတာကို ကြၽန္မ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈ မရွိခဲ့ဘူး။ ဂုဏ္ျဒပ္ကိုပဲ လိုခ်င္ခဲ့ၿပီး တျခားလူေတြထက္ သာ ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ဘာမွမသိဘဲ အရမ္းမာနေထာင္လႊားခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ၿပီး၊ ပင္ကိုအားျဖင့္ အရမ္းႀကီးျမတ္သလို၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္နဲ႔ ျပည့္စုံတယ္။ သူဟာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လူ႔ဇာတိခံၿပီး လူသား မ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပဖို႔ ကမာၻကို လာခဲ့ေပမယ့္၊ တစ္ခါမွ မႂကြားဝါခဲ့သလို၊ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ လည္း မရပ္တည္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ သူ႔ရဲ႕အမႈေတာ္ကို အရမ္းကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ တယ္။ ဘုရားသခင္က အရမ္းႏွိမ့္ခ်ၿပီး ကြယ္ဝွက္သလို၊ သူ႔ရဲ႕အႏွစ္သာရက အရမ္းခ်စ္ခင္စရာေကာင္း တယ္။ အဲဒီလိုစဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မ အရမ္းရွက္မိၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ဇာတိပကတိကို လုံးဝစြန႔္လႊတ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမယ္လို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို စိတ္ႏွလုံး အႂကြင္းမဲ့ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းလုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြကို ဘယ္လိုေရေလာင္းရ မယ္ဆိုတာကို တကယ္စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္အေၾကာင္း ကြၽန္မေမ့သြားေပ မယ့္၊ သာမန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာ ေပ်ာ္တယ္ လို႔ ခံစားရၿပီး ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအထဲကို ကြၽန္မစိတ္ႏွစ္လိုက္တဲ့အခါ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းေပးၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ေရေလာင္းတဲ့အလုပ္မွာ ကြၽန္မအတြက္ လမ္းေၾကာင္းခ်ေပးတယ္။ ကြၽန္မ မသိလိုက္ခင္မွာပဲ၊ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ပိုၿပီးေကာင္းေကာင္းလုပ္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳးနဲ႔ ကြၽန္မ အရမ္းေနလို႔ေကာင္းသြားတယ္။ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြအတြက္ ေတြ႕ဆုံပြဲတစ္ခု စီစဥ္ဖို႔ လိုအပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုကို ကြၽန္မသတိရ မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရေလာင္းအဖြဲ႕မွာ အသစ္ျဖစ္ေနတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္က ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြ ကို ေကာင္းေကာင္းနားမလည္သလို သူတို႔ကို ဘယ္လိုခ်ဥ္းကပ္ရမယ္ဆိုတာကိုလည္း မသိဘူး။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ တာဝန္ဝင္ယူၿပီး ကူညီသင့္မွန္း သိေပမယ့္၊ လူေတြကို အဆက္အသြယ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ရတာ တကယ္နိမ့္က်တဲ့အလုပ္တစ္ျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္မေတြးမိတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔ ကြၽန္မကမ္းလွမ္းလိုက္ရင္ ကြၽန္မ တစ္ဆင့္နိမ့္သြားသလို ျဖစ္မသြားဘူးလား။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မမွားေနတယ္၊ တာဝန္ေတြမွာ အေရးႀကီးတာ ကြာျခားမႈမရွိ သလို၊ ဆက္သြယ္ဖို႔ကလည္း တာဝန္တစ္ခုျဖစ္တယ္ ဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒါကို ကြၽန္မ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာ လဲ။ အဲဒီေနာက္မွာ အျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကူညီေပးဖို႔ ကြၽန္မ ကမ္းလွမ္းလိုက္တယ္။ ဘာတာဝန္ပဲျဖစ္ေနပါေစ ကိုယ့္မွာ မွန္ကန္တဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ႏွလုံးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနသေ႐ြ႕ ဘုရားသခင္နဲ႔ရင္ဆိုင္တဲ့အခါမွာ သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ၿပီး စိတ္ေအးခ်မ္းမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ တစ္ခါတေလမွာ ႀကီးၾကပ္သူက အရမ္းအလုပ္ မ်ားေနၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေရေလာင္းတဲ့အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြ ေမးတာကို ကြၽန္မေတြ႕တဲ့အခါ ကြၽန္မရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္အေၾကာင္းကို မစဥ္းစားဘဲ၊ လူတိုင္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္ၿပီး၊ ကိုယ္တာဝန္ကိုပဲ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ ကြၽန္မတတ္ႏိုင္သမွ် အားလုံးလုပ္ေပးခဲ့ တယ္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္မရဲ႕ေတြးေခၚယူဆပုံကို ေျပာင္းလိုက္တာ နဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာလည္း အားလုံးေျပာင္းလဲ သြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ တာဝန္ေတြ ပိုယူလာရသလို၊ ျပႆနာေတြကို ပိုၿပီးရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕အေျခအေနက တျဖည္းျဖည္းပိုေကာင္း လာတယ္။

တစ္ေန႔မွာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ကြၽန္မကိုရွာၿပီး တျခားအစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္တစ္ခုကို တာဝန္ယူေစခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒါကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းအံ့ဩ သြားတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုေဖာ္ျပရမွန္း ေတာင္ မသိဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ အထင္လြဲတာေတြ၊ ဘုရားသခင္နဲ႔ ေဝးကြာေနတာေတြ အားလုံးဟာ တစ္ခဏအတြင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ကြၽန္မက အၿမဲအျမင္က်ဥ္းခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ကို အထင္လြဲခဲ့တယ္။ အရင္တုန္းကဆိုရင္ ကြၽန္မ တာဝန္မေက်ခဲ့ဘူးလို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္၊ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္ႀကိဳးစားပါေစ၊ ဘယ္သူကမွ မျမင္ၾကဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မအေပၚ က႐ုဏာထားမွာ မဟုတ္သလို၊ အခြင့္အေရးေတြ ထပ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားခဲ့မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ ေျပာင္းလဲလာဖို႔ တစ္ခ်ိန္လုံး ေစာင့္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ေနရာကို ကြၽန္မေတြ႕ၿပီး ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို လက္ခံႏိုင္ဖို႔ သူက ကိစၥေတြကို ျပင္ဆင္ေပးေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ အၿမဲတိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့ၿပီး၊ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ရာထူးကို မစဥ္းစားေတာ့တဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေနာက္တာဝန္တစ္ခု ခ်ေပးတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အႏွစ္သာရက ဘယ္ေလာက္ ၾကင္နာၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဘုရားသခင္က တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဒီလိုမ်ိဳး ဘယ္တုန္းကမွ မလုပ္ခဲ့သလို၊ သူ႔ရဲ႕တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းေတြမွာ အမ်က္ေဒါသ ပါဝင္ေပမယ့္၊ သူ႔ရဲ႕နက္နဲသိမ္ေမြ႕တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔လည္း ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းေနာက္မွာ၊ သူတို႔ ဆင္းရဲ ဒုကၡခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အသက္တာမွာ သူတို႔ ႀကီးထြားလာမယ္လို႔ သူ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အဖိုးတန္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပဲ။ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ကယ္တင္ျခင္း အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕အူလႈိက္သည္းလႈိက္ ေက်းဇူးတင္တယ္။

ကြၽန္မက အၿမဲ နာမည္နဲ႔ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္ကို မရပ္မနားလိုက္ေလ့ရွိခဲ့တယ္၊ အဲဒါေတြက ကြၽန္မကို ညႇင္းပန္းႏွိက္စက္ခံရၿပီး ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေစခဲ့တယ္။ တရားစီရင္ျခင္း၊ စမ္းသပ္မႈေတြနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျခင္း ေတြ မရွိဘဲနဲ႔၊ ကြၽန္မကို စာတန္က ဘယ္ေလာက္ထိ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစခဲ့တယ္၊ ကြၽန္မက ဘယ္ေလာက္အထိ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ဂ႐ုစိုက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ ဘယ္ေတာ့မွ ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအရာေတြအတြက္ ကြၽန္မ ဆက္ၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ေနမိမွာပဲ၊ စာတန္ရဲ႕ကစားတာ ခံရၿပီး လူသားဆန္မႈရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ျပစ္တင္ဆုံးမ ျခင္းေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ အေကာင္းဆုံးကြယ္ကာမႈနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္း ျဖစ္သလို၊ သူ႔ရဲ႕ အစစ္မွန္ဆုံးခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္မွန္းကို ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ ဘုရားသခင္ ေျပာတဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ “သူ႔အသက္တာတြင္ လူသားသည္ သန္႔ရွင္းေစျခင္းခံရရန္ႏွင့္ သူ၏ စိတ္သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား စြမ္းေဆာင္ရရွိရန္ ဆႏၵရွိပါက၊ သူသည္ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ အသက္တာကို အသက္ရွင္ရန္ ဆႏၵရွိၿပီး၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအေနျဖင့္ သူ၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ ဆႏၵရွိပါက၊ သူသည္ စာတန္၏ ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္ျခင္းႏွင့္ စြမ္းအားတို႔မွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေျမာက္ေစၿပီး ဘုရားသခင္၏ အလင္းတြင္ အသက္ရွင္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ကို လက္ခံရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းမ်ားအား သူ႔ထံမွ ခြဲခြာခြင့္မေပးရေပ။ ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔သည္ အလင္းျဖစ္ၿပီး၊ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းအလင္းျဖစ္ကာ၊ လူသားအတြက္ ထို႔ထက္သာ၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ၊ ေက်းဇူးေတာ္ သို႔မဟုတ္ ကြယ္ကာမႈမရွိသည္ကို သိေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ)