ဖုဒမ္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

လြန္ခဲ့သည့္ သုံးေလးႏွစ္ခန႔္က၊ ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္မႈတာဝန္မ်ား၌ ကူညီဖို႔ ညီမေရွာက္က်ီက ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္က ေျပာင္းလာသည္။ အခ်ိန္ၾကာ လာသည္ႏွင့္အမွ်၊ သူမက ငယ္ေသာ္လည္း၊ အစြမ္းအစ ေကာင္းသည္၊ တကယ္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္ကို ကြၽန္မ သိလာသည္။ ျပႆနာမ်ား ေပၚပါက၊ သူမက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ရွာေဖြဖို႔ အာ႐ုံစိုက္သည္။ အစြမ္းအစပိုင္းေရာ အလုပ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းမွာပါ ကြၽန္မ သူမကို မမီခဲ့ပါ။ သူမကို တကယ္ အားက်မိၿပီး ပင္ကိုစြမ္းရည္ရွိသည္ဟု ထင္မိသည္။ တစ္ခါက အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား စည္းေဝးပြဲ တစ္ခု၌ အသင္းေတာ္မွာ သမၼာတရားကို အားထုတ္သည့္၊ အစြမ္းအစျမင့္မားသည့္လူမ်ား ရွိမရွိကို ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေမးခဲ့သည္။ ကြၽန္မလည္း သူမကို ညီမေရွာက္က်ီ၏ အားသာခ်က္မ်ားအေၾကာင္း မဆိုင္းမတြ ေျပာျပလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာမီတြင္ပင္၊ ေခါင္းေဆာင္က သူမကို အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား စည္းေဝးပြဲကို ဖိတ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ စည္းေဝးပြဲမ်ားကိုလည္း လာတက္ခိုင္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မလည္း စိတ္ထဲမွာ “စည္းေဝးပြဲေတြကို ငါပဲ အၿမဲတမ္း တက္ခဲ့ရၿပီး ေခါင္းေဆာင္က အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ငါနဲ႔ပဲ ေဆြးေႏြးတာ။ အခု သူက ေရွာက္က်ီကို သြားခိုင္းေနၿပီ။ ေရွာက္က်ီကိုပဲ ပုံေအာၿပီး ေလ့က်င့္ေပးခ်င္တဲ့သေဘာပဲ။ အဲဒီလိုမွန္းသိရင္၊ ေရွာက္က်ီ ေတာ္တဲ့အခ်က္ေတြကို ငါ မေျပာပါဘူး။” ဟု ေတြးလ်က္၊ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ခံရခက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္လာသည္။ သူမေၾကာင့္ ကြၽန္မက ေမ့ေလ်ာ့ခံျဖစ္သြားၿပီ၊ ေနာက္မွာက်န္ခဲ့ၿပီဟု ခံစားရသည္။ ကြၽန္မ ပိုပို၍ ဝမ္းနည္းလာသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အကယ္၍ ေခါင္းေဆာင္က သူမကို အျခားေနရာ ေျပာင္းလိုက္ပါက၊ သိပ္ေကာင္းမည္ဆိုသည့္ အေတြးက တိတ္တိတ္ေလး ျဖစ္လာသည္။ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ မတြဲရသေ႐ြ႕၊ ကြၽန္မက သူမထက္ ညံ့ပုံေပါက္ေတာ့မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ သို႔ဆိုလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ကလည္း အလုပ္ကိစၥမ်ားကို ကြၽန္မႏွင့္သာ ေဆြးေႏြးေကာင္း ေဆြးေႏြးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ေရွာက္က်ီက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႀကီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခံရမည္ မဟုတ္သည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့သည္။ ရင္ထဲမွာ အေလးအပင္ ႀကီးတစ္ခု ဖိစီးေနသကဲ့သို႔ ကြၽန္မ ခံစားရသည္။ ထို႔အျပင္ ကြၽန္မက အရႈံးေပးဖို႔ ဆႏၵလည္း မရွိေနခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳလွ်င္ သူမထက္ သာႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မိမိဘာသာ တိတ္တိတ္ေလး ေလ့လာသည္၊ ဖတ္ရႈသည္၊ အလြတ္က်က္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ပို၍ ေတြးဆဆင္ျခင္ၾကည့္သည္။ ကြၽန္မလည္း ေတာ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားက မွားခဲ့သည္။ ကြၽန္မက သူမကို ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ ၿပိဳင္ေနျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ မိမိ၏တာဝန္၌ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မရွိခဲ့ပါ။ မည္သည့္ျပႆနာကိုမွ် ကြၽန္မ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ပါ။

တစ္ခါတြင္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္က အသင္းေတာ္ သင္းေထာက္မ်ားအျဖစ္ အေ႐ြးခံရသည္။ သူတို႔က အျခားသူမ်ား၏ လက္ေတြ႕ျပႆနာမ်ားကို အသက္ဝင္ေရာက္မႈႏွင့္ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ သမၼာတရားကို လုံလုံေလာက္ေလာက္ နားမလည္မည္ကို စိုးရိမ္ၾကသည္။ ထိုဂုဏ္ျဒပ္ကို သူတို႔က မလိုခ်င္ၾကပါ။ ဤသည္ကို ၾကားလ်က္၊ ကြၽန္မက “ညီမေရွာက္က်ီက ငါ့ထက္ မေတာ္ပါဘူးဆိုတာ လူတိုင္း ျမင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္၊ ငါက သူတို႔အေျခအေနကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဘယ္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳေပးလို႔ ရမလဲ။” ဟု စဥ္းစားခဲ့သည္။ ထိုညီအစ္မမ်ား ေျပာသည့္စကားဆုံးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ကြၽန္မလည္း ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က်မ္းပိုဒ္ တစ္ခုႏွစ္ခုခန႔္ကို အေျပးအလႊား ဖတ္ၿပီး၊ မိတ္သဟာယ ေဝမွ်ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက ကိုယ္ရည္ေသြးျပခ်င္ၿပီး၊ အထင္ႀကီးခံလိုျခင္းသာ ျဖစ္သည္၊ ျပႆနာ၏ရင္းျမစ္ကို ရွာေတြ႕ဖို႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ၿငိမ္သက္ခ်င္၍ သမၼာတရားကို ရွာေဖြခ်င္၍ မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္မ၏ မိတ္သဟာယက မေအာင္ျမင္ပါ။ သူတို႔ မည္သည့္အရာမွ် မတုံ႔ျပန္ဘဲ ထိုင္ေနသည္ကို ျမင္ရသည့္အတြက္ တကယ္ကို အေနရခက္သည္။ ကြၽန္မ မည္သည့္အရာ ေျပာရမည္ကို မသိပါ။ ထို႔ေနာက္တြင္ ညီမေရွာက္က်ီက မိမိတာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း၏ အဓိပၸာယ္အေၾကာင္း စတင္ မိတ္သဟာယ ျပဳေပးၿပီး သူမ၏ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကဳံႏွင့္ နားလည္မႈကိုလည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ အေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ ထိုညီအစ္မမ်ားက မ်က္ရည္ပါ ဝဲကုန္ၾကၿပီး ထိုတာဝန္ကို လက္ခံဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ သူတို႔က ေရွာက္က်ီကို ေလးေလးစားစား ၾကည့္ေနၾကသည္ကို ျမင္ရသည့္အတြက္၊ ကြၽန္မ မေက်မနပ္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူမ ေရာက္မလာမီက လူတိုင္းက ကြၽန္မကို တကယ္ကို လက္ခံၾကေသာ္လည္း၊ အသင္းေတာ္ကို သူမ ေရာက္လာၿပီးသည့္ေနာက္၊ အရာရာတိုင္းမွာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႏွင့္ အသာစီးရသြားသည္။ ေခါင္းေဆာင္က သူမကို တန္ဖိုးထားၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကလည္း သူမကို ေလးစားကုန္ၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္အခ်ိန္ ပိုၾကာခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူမကို လိုက္မမီခဲ့ပါ။ က်န္သည့္သူမ်ား ကြၽန္မကို မည္သို႔ထင္မည္ကို ကြၽန္မ စိုးရိမ္ခဲ့မိသည္။ ကြၽန္မမွာ သမၼာတရား၏စစ္မွန္မႈ မရွိေၾကာင္း၊ သူမႏွင့္ယွဥ္ျခင္းအားျဖင့္ သူမကိုသာ ပို၍လူျမင္ေကာင္းေစေၾကာင္း ေျပာၾကမလား။ ထိုကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ကြၽန္မအေတြးမ်ားက ဤကိစၥႏွင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ရသင့္သည့္ အရာမ်ားကို ညီမေရွာက္က်ီက ျဖတ္ယူေနသည္ဟု ခံစားရၿပီး သူမကို ကြၽန္မ မနာလိုျဖစ္လာသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ သူမကို ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္မွ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ပထုတ္ႏိုင္လွ်င္ ေကာင္းမည္ဟု ဆႏၵျဖစ္မိသည္။ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားေသာ္လည္း၊ မည္သည့္နည္းလမ္းမွ် ရမလာပါ။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ထံမွ ပို၍ ေဝးကြာလာၿပီး ကြၽန္မ၏ဝိညာဥ္က အေမွာင္ထဲ က်ေရာက္ေနသည္ကိုလည္း ခံစားမိသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ကြၽန္မ၏ မိတ္သဟာယျပဳျခင္းမ်ားက မည္သည့္အလင္းမွ် မပါရွိဘဲ၊ အျခားသူမ်ား၏ ျပႆနာမ်ားကို ကြၽန္မ မကူညီေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက မိမိတာဝန္ကိုမူ ေန႔စဥ္ ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး နာက်င္ေနသည္။ ကြၽန္မက သူ၏အလိုေတာ္ကို နားလည္ဖို႔ႏွင့္ မိမိေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို သိဖို႔ ကြၽန္မကို လမ္းျပေပးပါရန္ ေတာင္းေလွ်ာက္လ်က္၊ ဆုေတာင္းရင္း မိမိအေျခအေနကို ဘုရားသခင္ေရွ႕သို႔ ယူေဆာင္ လာခဲ့သည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘုရားသခင္ထံမွ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ရသည္။ “အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္၊ ပါရမီကို မည္သို႔ ရွာေဖြေတြ႕ရွိၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ရမည္ကို သင္ သိသင့္ၿပီး၊ ပါရမီရွိေသာ လူတို႔ကို မနာလိုဝန္တိုျခင္း မျဖစ္သင့္ေပ။ ဤနည္းျဖင့္၊ သင္၏ တာဝန္ကို ေက်နပ္ဖြယ္ရာ ေဆာင္႐ြက္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သင္၏ တာဝန္ဝတၱရားကို ျဖည့္ဆည္းၿပီးၿပီ ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ ဆက္ကပ္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးၿပီလည္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ လူအခ်ိဳ႕သည္ သူတို႔၏ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈကို အျခားေသာသူမ်ားက ခိုးယူသြားၿပီး မိမိတို႔ထက္သာလြန္မည္၊ ၿပီးလွ်င္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳခံရစဥ္၊ ထိုသူတို႔ကအသိအမွတ္ျပဳျခင္းကို ရရွိမည္ကို အၿမဲစိုးရိမ္ၾက၏။ ဤအရာက သူတို႔ကို အျခားသူမ်ားအား တိုက္ခိုက္ၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ေစသည္။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ထက္ တတ္စြမ္းႏိုင္သူတို႔ကို မနာလိုဝန္တိုျခင္း ကိစၥရပ္တစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ မည္သည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳး ျဖစ္ပါသနည္း။ ယင္းမွာ မလိုတမာစိတ္ ျဖစ္၏။ မိမိအတြက္ကိုသာ စဥ္းစားျခင္း၊ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ဆႏၵမ်ားကိုသာ ျဖည့္ဆည္းျခင္းႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားအတြက္ စာနာေထာက္ထားမႈ လုံးဝမျပဘဲ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးမ်ားအေၾကာင္းကိုသာ စဥ္းစားၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို မစဥ္းစားျခင္း- ဤသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဆိုးေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ၿပီး သူတို႔အတြက္ ဘုရားသခင္တြင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိပါ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက တကယ္ကို အရႈိက္ထိေစခဲ့သည္။ ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ကြၽန္မ၏ အေျခအေနကို အတိအက် ေဖာ္ထုတ္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မညီမ၏ ေကာင္းသည့္အစြမ္းအစႏွင့္ လက္ေတြ႕က်သည့္ မိတ္သဟာယကို ျမင္ၾကသည့္အတြက္၊ သူမကို ေခါင္းေဆာင္က တန္ဖိုးထားၿပီး အျခားသူမ်ားကလည္း ေလးစားၾကသည္၊ ကြၽန္မမွာမူ သူမကို မနာလိုျဖစ္ၿပီး သူမကို ၾကဥ္ထားသည္။ သူမကို အသင္းေတာ္မွ အျမန္ဆုံး ထြက္သြားေစခ်င္သည္။ အသင္းေတာ္၏အလုပ္ကိုျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုျဖစ္ေစ၊ မည္သို႔ထိခိုက္လာမည္ကို ကြၽန္မ ထည့္မတြက္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက ဆိုးယုတ္မႈကိုသာ ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ အထူးသျဖင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့ၿပီး ႐ြံစရာေကာင္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မက သာမန္လူ႔သဘာဝကို လုံးဝ မရွိခဲ့ပါ။ မိမိတာဝန္ကို ထိုနည္းလမ္းျဖင့္ ထမ္းေဆာင္ျခင္းက ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔မ်ား မ႐ြံရွာေစဘဲေနမည္နည္း။ မိမိတာဝန္မွာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းျပမႈကို ဆုံးရႈံးၿပီး ကြၽန္မလည္း အေမွာင္ထဲ က်ခဲ့သည္။ ယင္းက ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ပစ္ပယ္ဖို႔၊ သာမန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မညီမႏွင့္ ေကာင္းမြန္စြာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ လမ္းျပေပးပါရန္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းသည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ရသည္။ “ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို သင္ အမွန္တကယ္ အေရးထားႏိုင္စြမ္းရွိပါက၊ အျခားလူတို႔ကို မွ်မွ်တတ သင္ ဆက္ဆံႏိုင္လိမ့္မည္။ တစ္စုံတစ္ဦးကို သင္၏ ေထာက္ခံခ်က္ေပးၿပီး၊ ထိုလူသည္ ပါရမီရွိသည့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ကာ၊ ထိုသို႔အားျဖင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲသို႔ ပါရမီရွိသည့္ လူတစ္ဦးကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့လွ်င္၊ သင္သည္ သင္၏ အလုပ္ကို ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေဆာင္ၿပီးခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ သစၥာရွိခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ ေကာင္းျမတ္ေသာ လုပ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး လူသားမ်ား ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားမ်ိဳး ျဖစ္၏။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) ကြၽန္မလည္း ပို၍ပင္ ေနာင္တရၿပီး၊ အျပစ္ရွိသကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္ရသည္။ တက္ႂကြဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ သမၼာတရားကို အားထုတ္သည့္ လူမ်ားကို ဘုရားသခင္က ပို၍ လိုခ်င္ပါသည္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ အလိုရွိသည့္အရာက ကြၽန္မ၏စိတ္ႏွလုံးမွာ မရွိခဲ့ပါ။ အသင္းေတာ္၌ ထိုကဲ့သို႔ အားထုတ္ေနသည့္ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက ဝမ္းမသာ႐ုံသာမကဘဲ၊ မနာလိုျဖစ္ၿပီး မိမိ၏ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ ပူပန္လာသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ အေျခခံအက်ဆုံးဆိုသည့္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားကို ကြၽန္မမွာ မရွိခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လုံးဝ မထိုက္တန္ပါဟု ျမင္ခဲ့ရၿပီး ကြၽန္မ မည္မွ် တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့သည္ကိုလည္း မုန္းတီးမိသည္။ ညီမေရွာက္က်ီမွာ အစြမ္းအစေကာင္း ရွိျခင္းႏွင့္၊ မိတ္သဟာယျပဳျခင္းမွတစ္ဆင့္ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေပးျခင္းတို႔က အသင္းေတာ္၏အလုပ္အတြက္ေရာ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ အသက္မ်ားအတြက္ပါ အက်ိဳးရွိသည္။ ကြၽန္မက သူမကို ပံ့ပိုးေပးခဲ့ၿပီး သူမ၏ အားသာခ်က္မ်ားကို သင္ယူခဲ့သင့္သည္။ ကြၽန္မတို႔၏တာဝန္မွာ သူမႏွင့္ ေကာင္းမြန္စြာ အတူတူလုပ္ကိုင္ၾကျခင္းက ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားရာေရာက္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္း ျဖစ္ေပသည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ကို နားလည္သြားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ အျခားသူမ်ားက ညီမေရွာက္က်ီကို လက္ခံသေဘာက်ေနၾကသည္ကို သတိျပဳမိသည့္အခါ၊ အနည္းငယ္ မနာလိုျဖစ္ဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ပစ္ပယ္သည္။ မိမိတာဝန္ကို ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေမွာက္ ေနထိုင္ျခင္းကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး၊ မည္သူက ေလးစားျခင္း ခံရသည္ကို သိပ္မေတြးေတာ့ဘဲ၊ မနာလိုစိတ္ ျဖစ္ျခင္းလည္း အလြန္ နည္းသြားသည္။ ျပႆနာတစ္ခု ရင္ဆိုင္ရာတြင္ သူမႏွင့္အတူ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ရွာေဖြ ေဆြးေႏြးႏိုင္လာၿပီး သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို အတူတကြ ရွာေဖြရင္း၊ မိမိအားနည္းခ်က္မ်ားကို ေထမိေစဖို႔ သူမ၏ အားသာခ်က္မ်ားကို အသုံးခ်ႏိုင္လာသည္။ ကြၽန္မက ပို၍ လြတ္လပ္ၿပီး ၿငိမ္းေအးလာသည္ဟု ခံစားရသည္။ အေျပာင္းအလဲအခ်ိဳ႕ ႀကဳံၿပီးသည့္ေနာက္၊ မနာလိုတတ္သည့္ မိမိသဘာဝကို တိုးတက္သြားၿပီဟု ထင္မိေသာ္လည္း၊ ဆိုးယုတ္သည့္ မိမိ၏သဘာဝက မည္မွ် နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ေနသည္ကို ျပလာသည့္ေနာက္ထပ္ အေျခအေန တစ္ခုႏွင့္လည္း ႀကဳံသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ အံ့ၾသသြားရသည္။ ကြၽန္မ သန႔္စင္ျခင္းခံရဖို႔ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈကို ထပ္ၿပီးႀကဳံရရန္ လိုအပ္လာသည္။

တစ္ခါတြင္ ေရွာက္က်ီႏွင့္ ကြၽန္မက တြဲဖက္ အက်ိဳးေဆာင္မ်ား စည္းေဝးပြဲတစ္ခုကို သြားၾကကာ၊ ထိုေနရာတြင္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ခဏ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ အသင္းေတာ္အလုပ္အေၾကာင္းကို ေရွာက္က်ီႏွင့္ စတင္ ေဆြးေႏြးေလသည္။ ကြၽန္မက လူပိုႀကီး တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ေဘးမွာ ထိုင္ေနရၿပီး ကြၽန္မလည္း ႐ုတ္တရက္ စိတ္ခ်ဥ္ေပါက္လာသည္။ ေရွာက္က်ီကို မေက်နပ္သည့္အၾကည့္ႏွင့္ ၾကည့္မိၿပီး စိတ္ထဲမွာ “ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ နင့္ကို ငါ့ထက္ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားတယ္။ နင္က အသင္းေတာ္မွာေရာ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မ်က္လုံးထဲမွာေရာ အသည္းေၾကာ္ေလးပဲ၊ ၿပီးေတာ့ ငါနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ အမ်ားအျမင္မွာ နင္ကပဲ သာသြားတာ။” ဟု ေတြးလ်က္၊ သံသယမျဖစ္ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေခါင္းေဆာင္က ေရွာက္က်ီကို အျခားနယ္ေျမတစ္ခုမွာ တရားေဟာပြဲမ်ား သြားတက္ဖို႔၊ သင္တန္းအခ်ိဳ႕ တက္ဖို႔ စီစဥ္ေပးလိုက္သည္ကို ကြၽန္မ ၾကားသည္။ ဤသည္ကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ကို မေက်နပ္ပါ။ “သူက ဘာျဖစ္လို႔ ေရွာက္က်ီကိုပဲ သြားခိုင္းတာလဲ၊ ငါက ဘာျဖစ္လို႔လဲ။” ဟု ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ “ငါက တကယ္ပဲ အဲဒီေလာက္ညံ့လား။ ငါက သင္တန္းေလးတစ္ခုနဲ႔ေတာင္ မတန္ဘူးလား။” ကြၽန္မက အရွက္ရသည္မွာ မိမိမ်က္ႏွာကို ေရေအးႏွင့္ ပက္ခံလိုက္ရသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေလသည္။ ကြၽန္မလည္း မိမိ၏တာဝန္ကို သူမ ႀကိဳးစားသေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူမက တရားေဟာပြဲမ်ား သြားနားေထာင္သည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက က်န္ေနခဲ့ရသည္ဟု ေတြးရင္း၊ ယင္းကို လုံးဝ လက္မခံႏိုင္သကဲ့သို႔ ခံစားရသည္။ ကြၽန္မက လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းခံရၿပီး မည္သည့္အရာကို လုပ္ပါေစ သူမကို မည္သည့္အခါမွ် မီမည္မဟုတ္ပါဟု ကြၽန္မ ခံစားရသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိုနည္းျဖင့္ ပို၍ လိုက္ယွဥ္မိေလေလ၊ ခံစားရသည္က ပိုဆိုးလာေလျဖစ္ၿပီး မနာလိုျဖစ္မႈ၊ မေက်မနပ္ျဖစ္မႈ အေျခအေနထဲမွာ ကြၽန္မ စတင္ ေနထိုင္လာသည္။ ကြၽန္မ ထင္ေပၚခြင့္ရႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ကို ခြဲၿပီးအလုပ္လုပ္ခိုင္းရန္ အသည္းအသန္ ဆႏၵျဖစ္မိခဲ့ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ သိပ္မၾကာပါ၊ ေရွာက္က်ီ၏အမ်ိဳးသားက ဆိုးဆိုးဝါးဝါး မက်န္းမမာျဖစ္လာသည္။ ဤသည္မွာ သူမအတြက္ ေတာ္ေတာ္ အခက္အခဲျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက သူမကို ႏွစ္သိမ့္ေပးၿပီး ဤစမ္းသပ္မႈမွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို ရွာေဖြဖို႔ ဆုေတာင္းရန္ အားေပးခဲ့သည္၊ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မမွာ “သူက တကယ္ကို ထိပ္ဆုံး ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ပဲ။ အခု သူ စစ္ေဆးခံေနရၿပီ၊ အေျခအေန ဆိုးေနၿပီ၊ ဒီေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါ ထုတ္ျပဖို႔အခြင့္အေရး ျဖစ္လာေတာ့မယ္။ သူ႔အေျခအေန ျပန္ေကာင္းသြားတယ္ဆိုရင္၊ အဲဒီအခြင့္အေရးကို ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီစစ္ေဆးမႈက သူ႔အတြက္ နည္းနည္းၾကာေနရင္ ေကာင္းမယ္။ ဒါမွ သူက အေျခအေနေတြ ပုံမွန္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွ မိတ္သဟာယ ျပဳတာ ေကာင္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ စစ္မွန္မႈနဲ႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး အားလုံးက ျမင္သြားၾကမွာ။ အဲဒါဆို သူ႔ကို သိပ္ၿပီး ေလးစားၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ကလည္း သူ႔မွာ သမၼာတရားရဲ႕ စစ္မွန္မႈ မရွိတာကို ျမင္ၿပီး သူ႔ကို ေလ့က်င့္ေပးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါဆို တျခားလူေတြက ငါ့ကိုပဲ အလိုလို အထင္ႀကီးလာလိမ့္မယ္။” ဟု မစဥ္းစားဘဲလည္း မေနႏိုင္ပါ။ ကြၽန္မက မိမိစိတ္အေျခအေနကို မ်ားစြာ မစဥ္းစားၾကည့္ေသာ္လည္း၊ ထိုအေတြးမ်ားကို သည္အတိုင္းသာ လက္ခံလိုက္သည္။ တစ္ရက္တြင္ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္က ေရွာက္က်ီအတြက္ စိုးရိမ္ၿပီး ေမးၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူမက အေျခအေနဆိုးေနေၾကာင္းႏွင့္ ပုံမွန္ဆို သူမက မိတ္သဟာယျပဳသည္မွာ သိပ္ေကာင္းေသာ္လည္း၊ စမ္းသပ္မႈ ခံေနရျခင္းႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ မရွိျခင္းတို႔မွတစ္ဆင့္ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာေၾကာင္းတို႔ကို ကြၽန္မ ေျပာလိုက္သည္။ ယင္းကို ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ကြၽန္မ ဘဝင္မက်သကဲ့သို႔ ခံစားရသည္။ ကြၽန္မက သူမကို ေဝဖန္ဖို႔ သိကၡာခ်ဖို႔၊ ခ်ဲ႕ကားေျပာေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုညီအစ္မမ်ားက ကြၽန္မ ေျပာသည့္အရာကို ယုံသြားၾကသည္ကို ျမင္ရသည့္အခါ၊ တိတ္တိတ္ေလး ေက်နပ္မိသည္။ သူတို႔က ေရွာက္က်ီကို သိပ္ၿပီး ေလးစားေတာ့မည္ မဟုတ္ဟု ေတြးလိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုေနာက္ပိုင္း ကြၽန္မ သူမကို ျပန္ေတြ႕သည့္အခါ၊ သူမက တကယ္ကို ဒုကၡေရာက္ၿပီး၊ ဆုေတာင္းသည့္အခ်ိန္တိုင္း ငိုေနရသည့္တိုင္၊ သူမတာဝန္ကို လုံးဝ မထိခိုက္ေစခဲ့ပါ။ ကြၽန္မလည္း အနည္းငယ္ အျပစ္ရွိသကဲ့သို႔ ခံစားမိသြားသည္။ ထိုစမ္းသပ္မႈႏွင့္ ႀကဳံရလ်က္၊ စိတ္မထိခိုက္ဖို႔ႏွင့္ ယိမ္းယိုင္ မသြားဖို႔ဆိုသည္မွာ ခက္ခဲလွေပမည္။ ကြၽန္မမွာ တကယ္ကို လူ႔သဘာဝရွိခဲ့ပါက၊ သူမအတြက္ ဆုေတာင္းေပးမိမည္ ျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူမကို ကူညီဖို႔ႏွင့္ ေထာက္ပံ့ဖို႔ အစြမ္းကုန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက မည္သည့္အရာကို လုပ္ေပးခဲ့သနည္း။ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မ အလြန္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္ သြားၿပီး “အို ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မက မနာလိုစိတ္ႀကီးလြန္းပါတယ္။ ညီမေရွာက္က်ီထက္ သာေအာင္ဆိုၿပီး၊ ကြၽန္မက သူ႔ကို ေဝဖန္ၿပီး ႏွိမ့္ခ်ခဲ့မိတယ္။ သူ ဒုကၡေရာက္တာကိုေတာင္ ေက်နပ္ခဲ့မိတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာဖို႔၊ လဲၿပိဳဖို႔ကို အရမ္းကို ျမင္ခ်င္ခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္မက လုံးဝကို လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့ေနတာပါ။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို သိေအာင္၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ ကိုယ့္စိတ္သေဘာထားကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို အသိဉာဏ္ေပး လမ္းျပေတာ္မူပါ။” ဟု ေျပာလ်က္ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။

ဆုေတာင္းၿပီးေနာက္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲမွာ ဤသည္ကို ကြၽန္မ ဖတ္မိသည္၊ “လူအခ်ိဳ႕က မိမိတို႔ထက္ ပိုေတာ္သည့္ တစ္စုံတစ္ဦးကို ေတြ႕လွ်င္၊ ၎တို႔ကို သူတို႔ ဖိႏွိပ္ၾကသည္၊ ၎တို႔အေၾကာင္း ေကာလဟလတစ္ခုကို စတင္ၾကသည္၊ သို႔မဟုတ္ အျခားလူတို႔က ထိုသူတို႔အေပၚ အထင္မႀကီးၾကေစဖို႔ႏွင့္ မည္သူမွ် အျခားတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ထက္ မေတာ္ဖို႔ရန္အလို႔ငွာ မသမာေသာ နည္းလမ္းအခ်ိဳ႕ကို အသုံးျပဳၾကသည္၊ သို႔ဆိုလွ်င္ ဤသည္မွာ မာနေထာင္လႊားျခင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္မွန္သည္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းအျပင္၊ ေကာက္က်စ္ျခင္း၊ လွည့္ျဖားတတ္ျခင္းႏွင့္ အႏၲရာယ္မ်ားျခင္းတို႔ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္ၿပီး၊ ဤလူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား မရမခ်င္း မရပ္တန႔္ၾကေပ။ ဤသို႔ သူတို႔ အသက္ရွင္ၾကေသာ္လည္း သူတို႔သည္ ႀကီးျမတ္ၿပီး ေကာင္းျမတ္သည့္လူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ထင္မွတ္ၾကေသး၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္ ႏွလုံးသားမ်ား ရွိၾကပါသေလာ။ ပထမဦးစြာ၊ ဤကိစၥရပ္မ်ား၏ သေဘာသဘာဝမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ရႈေထာင့္အျမင္မွေန၍ ေျပာရ လွ်င္၊ ဤနည္းျဖင့္ ျပဳမူသည့္ လူမ်ားသည္ မိမိတို႔ ႏွစ္သက္သည္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းသက္သက္ မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင့္ မိသားစု၏ အက်ိဳးမ်ားကို ၎တို႔ စဥ္းစားၾကပါသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ မိသားစု၏အမႈေတာ္က ဆုံးရႈံးမႈ ခံစားရပါေစ၊ မိမိတို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ားကိုသာ ၎တို႔ စဥ္းစားၾကၿပီး မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကိုသာ ရရွိလိုၾကသည္။ ဤသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ မာနေထာင္လႊားၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္မွန္သည္ဟု ထင္မွတ္ၾက႐ုံသာမက၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၾကၿပီး စက္ဆုပ္စရာလည္း ျဖစ္ၾက၏၊ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ၎တို႔ လုံးဝအေရးမထားၾကသလို၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဧကန္မုခ် ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ စိတ္ႏွလုံးမ်ား မပိုင္ဆိုင္ၾကေပ။ ဤသည္မွာ အျပစ္ကိုသိျခင္း မရွိဘဲ၊ စိုးရိမ္ပူပင္ျခင္းတစ္ခုတစ္ေလ မရွိဘဲ၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ သို႔မဟုတ္ ပူပန္မႈ မရွိသလို အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္းမရွိဘဲ သူတို႔လုပ္ခ်င္သည့္အရာတိုင္းကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး လက္လြတ္စပယ္ ျပဳမူၾကသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔ မၾကာခဏ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာႏွင့္ အၿမဲ ျပဳမူၾကပုံ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ား ရင္ဆိုင္ရသည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားမွာ မည္သည့္အရာမ်ား ျဖစ္သနည္း။ ၎တို႔ ဒုကၡေရာက္ၾကလိမ့္မည္၊ ဟုတ္ပါသေလာ။ သက္သက္သာသာ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္၊ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ အလြန႔္အလြန္ မနာလိုတတ္ၾကၿပီး ပုဂၢိဳလ္ေရး ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အဆင့္အတန္းအတြက္ အလြန္ အားေကာင္းသည့္ လိုအင္ဆႏၵတစ္ခု ရွိၾကေလသည္။ ၎တို႔သည္ အလြန္ လွည့္ျဖားတတ္ၾကၿပီး သစၥာေဖာက္ဖ်က္ တတ္ၾကသည္။ သာ၍ ျပင္းထန္စြာ ေျပာရလွ်င္၊ ပဓာနက်သည့္ ျပႆနာမွာ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို စိုးစဥ္းမွ်ပင္ မေၾကာက္႐ြံ႕ၾကေခ်။ ဘုရားသခင္ကို သူတို႔ မေၾကာက္ပါ၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အေရးပါဆုံးအျဖစ္ ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္၏ လကၡဏာသြင္ျပင္တိုင္းကို ဘုရားသခင္ထက္ ပိုျမင့္ၿပီး သမၼာတရားထက္ ပိုျမင့္သည္ဟု သူတို႔မွတ္ယူၾကသည္။ သူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေဖာ္ျပဖို႔ မထိုက္တန္ဆုံးျဖစ္ၿပီး အေရးမပါဆုံးျဖစ္ကာ၊ သူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္ ဘုရားသခင္သည္ လုံးဝ အဆင့္အတန္း တစ္ခုတစ္ေလမွ် မရွိပါ။...ဤသို႔ေသာလူမ်ိဳးကို ဆိုးဝါးသည္ဟု သင္တို႔ ဆိုမည္ေလာ၊ မဆိုမည္ေလာ။ ဘုရားသခင္ကို မေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူသည္ မည္သည့္ လူစားမ်ိဳး ျဖစ္သနည္း။ ၎တို႔သည္ မာနေထာင္လႊားၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔သည္ စာတန္ ျဖစ္ၾကသည္မဟုတ္ေလာ။ မည္ကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားက ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိသေလာ။ တိရစာၦန္မ်ားကို ေဘးဖယ္ထားပါက၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသျခင္း မရွိေသာသူမ်ား အားလုံးတြင္ နတ္ဆိုးမ်ား၊ စာတန္၊ ေကာင္းကင္တမန္မင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ဖက္ၿပိဳင္ေသာသူမ်ား ပါဝင္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာလမ္းမွန္သို႔ မဝင္ေရာက္မီ လူတို႔၌ရွိေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ငါးခ်က္”) ဤသည္ကို ဖတ္လိုက္ရျခင္းက တကယ္ကို ရင္ထဲအထိ လာထိမွန္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ေသခ်ာေပါက္ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ညီမေရွာက္က်ီကို အစြမ္းအစေကာင္း ရွိမွန္း၊ သမၼာတရား အားထုတ္မွန္း၊ ေလ့က်င့္ေပးသင့္မွန္း ကြၽန္မ သိေသာ္လည္း၊ ေခါင္းေဆာင္က သူမကို တန္ဖိုးထားၿပီး၊ စည္းေဝးပြဲမ်ားအတြက္ လႊတ္ခ်င္သည္ကို ျမင္ရသည့္အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မက ယိမ္းယိုင္သြားသည္။ မတရားသျဖင့္ ခံရသည္ဟုထင္ၿပီး ယင္းကို လက္မခံႏိုင္ခဲ့ပါ။ ညီမကို မနာလိုျဖစ္ၿပီး၊ မေက်မခ်မ္းျဖစ္လာကာ၊ ေခါင္းေဆာင္က သူမကို ေနရာေျပာင္းေပးပါေစဟု အသည္းအသန္ ဆႏၵျဖစ္ခဲ့မိသည္။ သူမက စမ္းသပ္မႈအားျဖင့္ အားနည္းၿပီး နာက်င္ေနသည့္အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မက သူမကို ကူညီေယာင္ ဟန္ေဆာင္သည္၊ သို႔ရာတြင္ သူမ ဒုကၡေရာက္သည္ကို ေက်နပ္မိခဲ့သည္။ လူမ်ားၾကားမွာ ကြၽန္မပဲ ထင္ရွားေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ ကြၽန္မက သူမကို အပ်က္သေဘာေဆာင္ လာေစခ်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ ထင္ေပၚႏိုင္ဖို႔ အလို႔ငွာ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ဖို႔ အျခားသူမ်ားေရွ႕မွာပင္ သူမကို ေဝဖန္ၿပီးႏွိမ့္ခ်ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ႏွစ္မ်ားစြာ ယုံၾကည္လာသည္ဆိုေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို ႐ိုေသေလးျမတ္ျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ မိမိအဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္သက္သက္ မနာလိုျဖစ္ၿပီး လြန္လြန္ကဲကဲ ကိစၥမ်ား လုပ္ခဲ့မိသည္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ ႐ြံဖို႔ေကာင္းခဲ့ၿပီး မလိုတမာစိတ္ႀကီးခဲ့သည္။ ကြၽန္မက သေဘာထား ေသးသိမ္သည္၊ ယုတ္မာသည္၊ ရက္စက္ၿပီး သိမ္ဖ်င္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မက စာတန္ႏွင့္ မည္သို႔မ်ား ကြာျခားသနည္း။ အမႈအရာမ်ား အဆင္ေျပေနသည္ကို စာတန္တစ္ဦးတည္းသာ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး၊ လူမ်ားကို အပ်က္သေဘာေဆာင္ေစခ်င္ကာ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေဝးကြာေစၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ေစခ်င္သည္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္၏အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ရင္း စာတန္၏လက္ပါးေစကဲ့သို႔ ျပဳမူခဲ့သည္မွာ သိသာထင္ရွားေနသည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ၿပီး စာတန္ႏွင့္အတူ ရပ္တည္လ်က္၊ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္ကို ထိခိုက္ေစခဲ့တာ၊ မေကာင္းမႈ လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ မိမိအတြက္သာ မ်ားစြာ စဥ္းစားခဲ့သည္။ ကြၽန္မမွာ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈ မရွိခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မ၏ အစြမ္းအစကလည္း ညီမေရွာက္က်ီ၏အစြမ္းအစကို မမီခဲ့သည္မွာ သိသာပါသည္။ ကြၽန္မက သူမထက္ သာခ်င္လ်က္၊ အၿမဲတမ္း ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ ၿပိဳင္ခဲ့မသည္။ ကြၽန္မက အလြန္ မာနေထာင္လႊားၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ မသိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ တကယ္ မုန္းၿပီး မေကာင္းသည့္ မိမိစိတ္သေဘာထားကို အျမန္ဆုံး ဖယ္ရွားပစ္ခ်င္သည္။

ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲမွာ ဤက်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္မိသည္၊ “လူသား စာတန္၏ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံရျခင္းသည္ လူသား ဘုရားသခင္ကို အတိုက္အခံျပဳျခင္းႏွင့္ ပုန္ကန္ျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးမႈကို ခံထားရၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူ႔အသိစိတ္ တိုး၍ ထုံသြားကာ၊ သူသည္ အက်င့္ပ်က္ၿပီး သူ၏အေတြးအေခၚမ်ား ဆုတ္ယုတ္၍ သူ႔၌ ေနာက္ျပန္ဆြဲေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာထားအျမင္လည္း ရွိသည္။ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းမခံရမီ၊ လူသားသည္ သဘာဝအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္ကာ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားၿပီးေနာက္ ၎တို႔ကို နာခံခဲ့သည္။ သူ႔၌ ပင္ကိုအားျဖင့္ အေကာင္းပကတိ အသိစိတ္ႏွင့္ အသိတရားရွိခဲ့ၿပီး ပုံမွန္လူ႔သဘာဝ ရွိခဲ့သည္။ စာတန္၏ ဖ်က္ဆီးမႈကိုခံရၿပီးေနာက္ သူ၏နဂိုအသိစိတ္၊ နဂိုအသိတရားႏွင့္ လူ႔သဘာဝတို႔သည္ ထုံထိုင္းသြားကာ စာတန္၏ ထိခိုက္ေစျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ထိုေၾကာင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အေပၚခ်စ္ျခင္း ဆုံးရႈံးသြားခဲ့သည္။ လူ႔အသိစိတ္ မူမမွန္ျဖစ္သြားကာ၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားသည္ တိရစာၦန္၏ စိတ္သေဘာထား နည္းတူျဖစ္သြားသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို သူ၏ပုန္ကန္ျခင္းသည္ သာ၍ပင္ အႀကိမ္ေရစိပ္လာကာ သာ၍ျပင္းထန္လာသည္။ သို႔ပါလ်က္ လူသားသည္ ဤအရာကို သိျခင္း သို႔မဟုတ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမရွိဘဲ၊ က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္ျခင္းသာ ျပဳေလသည္။ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းသည္ သူ၏အသိစိတ္၊ ထိုးထြင္းအျမင္ႏွင့္ အသိတရားတို႔ကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္၊ ထို႔ျပင္ သူ၏အသိစိတ္ႏွင့္ ထိုးထြင္းအျမင္တို႔သည္ စိတ္မခ်ရသည့္အျပင္၊ သူ၏အသိတရားသည္ အလြန္အမင္း ထိုင္းမႈိင္းသြားျခင္းေၾကာင့္၊ သူ႔စိတ္သေဘာထားသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ပုန္ကန္ျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူသား၏ အသိစိတ္ႏွင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္စြမ္း မေျပာင္းလဲႏိုင္ပါက၊ သူ႔စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈမ်ားမွာ မျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ပင္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕ျခင္းေနာက္ လိုက္ျခင္းသည္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ လူ႔အသိစိတ္သည္ စိတ္မခ်ရပါက၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံႏိုင္မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ ဘုရားသခင္က အသုံးျပဳရန္လည္း မသင့္ေတာ္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ရန္ဘက္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္) ကြၽန္မက စာတန္၏ဖ်က္ဆီးမႈကို ခံထားရေသာေၾကာင့္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈထဲမွာ ေနထိုင္ရင္း၊ ဘုရားသခင္ကို အၿမဲတမ္း ခုခံပုန္ကန္ေနခဲ့သည္ကို ဤသည္က ကြၽန္မကို နားလည္ေစဖို႔ ကူညီခဲ့သည္။ ကြၽန္မဆီမွာ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏၊” “ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ငါသည္သာ ငါ၏အရွင္သခင္ျဖစ္၏၊” “ဂူတစ္ဂူထဲ၌ ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္မေအာင္း၊” “ငန္းတစ္ေကာင္သည္ ၎ပ်ံသန္းသည့္ေနရာတိုင္းတြင္ ေအာ္မည္သကဲ့သို႔ လူတစ္ဦးသည္လည္း ေရာက္ရွိသည့္ေနရာတိုင္းတြင္ သူ႔အမည္ကို ခ်န္ထားခဲ့၏” စသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ားႏွင့္ ေတြးေခၚပုံမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက စာတန္ဆီက ဤဆို႐ိုးစကားမ်ားကို လက္ခံခဲ့ျခင္းက ကြၽန္မကို ပို၍ မာနေထာင္လႊားေစၿပီး ဆိုးယုတ္ေစကာ၊ လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့ေစလ်က္၊ ကြၽန္မ၏အျမင္ရႈေထာင့္မ်ား၊ ရပ္တည္ရွင္သန္ဖို႔ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္၊ အသိစိတ္တို႔က ေဖာက္ျပန္သြားခဲ့သည္။ စာတန္ထံမွ ဤအဆိပ္အေတာက္မ်ားအားျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ခံထားရလ်က္၊ ကြၽန္မက နာမည္ႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္ကိုသာ ရွာခ်င္မိၿပီး အထင္ႀကီးသာ ခံခ်င္မိသည္။ မည္သည့္လူမ်ားၾကားတြင္မဆို ကြၽန္မ ထင္ေပၚခ်င္ၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ် မိမိထက္ မသာေစခ်င္သကဲ့သို႔၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က သာသြားသည့္အခါတိုင္း၊ ကြၽန္မက လိုက္မၿပိဳင္ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ။ အျခားသူမ်ားထက္ မသာႏိုင္ပါက၊ ကြၽန္မက မနာလိုျဖစ္ၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္လာမည္ သို႔မဟုတ္ မိမိရည္မွန္းခ်က္ ေရာက္ဖို႔ လက္သီးပုန္းထိုးျခင္းပင္ လုပ္လာသည္။ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားျဖစ္သည့္ မာနေထာင္လႊားျခင္း၊ မ႐ိုးသားျခင္း၊ ယုတ္မာျခင္းတို႔ကိုသာ ကြၽန္မ ျပခဲ့သည္။ ကြၽန္မက မိမိတာဝန္ကို လုပ္ေနသည္ဟု အခိုင္အမာဆိုေသာ္လည္း၊ တကယ္ေတာ့ မေကာင္းမႈ လုပ္ၿပီး၊ ဘုရားကို ခုခံလ်က္၊ မိမိအတြက္ လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ႏွင္ထုတ္ခံၾကရသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားအေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေတြးမိေသးသည္။ ၎တို႔က သမၼာတရားကို အားထုတ္သည့္လူမ်ား သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို အေလးထားသည့္လူမ်ားအေပၚ မနာလိုျဖစ္ၿပီး ခါးခါးသီးသီး ျဖစ္ၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူတို႔၏ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ၿခိမ္းေျခာက္သည့္ လူတိုင္းကို ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ကဲ့သို႔ သေဘာထားခဲ့ၾကတာ။ သူတို႔က ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ၾကၿပီး မလိုတမာစိတ္ႀကီးခဲ့ၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ထိပ္ဆုံးမွာ သူတို႔ပဲ စိုးမိုးႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ အျခားသူမ်ားကိုပင္ အသင္းေတာ္မွ ေမာင္းထုတ္လိုၾကသည္။ ၎တို႔အားလုံးက မေကာင္းမႈမ်ားစြာ လုပ္မိရင္း အသင္းေတာ္မွ ေမာင္းထုတ္ခံရျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ၾကေလသည္။ ကြၽန္မက အႏၲိခရစ္မ်ားကဲ့သို႔ မလိုတမာစိတ္ မႀကီးသကဲ့သို႔၊ မေကာင္းမႈႀကီးမ်ား မလုပ္ခဲ့ပါ၊ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားသည့္ ဆိုး႐ြားသည့္ သဘာဝ၏ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံရၿပီး၊ မနာလိုျဖစ္ခဲ့သည္။ မိမိဂုဏ္ျဒပ္ကို ထိန္းထားဖို႔ ညီမေရွာက္က်ီကို ၾကဥ္ျခင္းႏွင့္ ေဝဖန္ျခင္းတို႔ကိုပင္ ျပဳခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ အႏၲိခရစ္ တစ္ေယာက္၏ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားက မည္သို႔ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ သည္းမခံပါ။ ကြၽန္မက ေနာင္တမရပါက၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားသခင္၏ ပစ္ပယျခင္းႏွင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းျခင္းတို႔ကို ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ သိသြားသည္။ ယင္းက ကြၽန္မအတြက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ျပင္းထန္သည့္ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ကာကြယ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ သိခဲ့ရသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ ျပန္လည္သုံးသပ္မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ တကယ္ကို မေကာင္းမႈ တစ္ခုခု လုပ္မိသည့္အခ်ိန္တြင္ ေနာက္က်မွ ေနာင္တမ်ား ရလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ေတြးဆရင္း၊ ကြၽန္မ တကယ္ကို တို႔ထိျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ေနာင္တရဖို႔ႏွင့္ ေျပာင္းလဲဖို႔ အသင့္ျဖစ္လ်က္၊ ကြၽန္မ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။

တစ္ရက္ ကြၽန္မ၏ဝတ္ျပဳျခင္း၌ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ရသည္။ “သင္တို႔၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းေနသည့္ သင္တို႔ အသီးသီးအတြက္၊ သမၼာတရားကို သင္ မည္သို႔ နက္နက္နဲနဲ နားလည္ပါေစ၊ သမၼာတရား လက္ေတြ႕အရွိတရားထဲသို႔ သင္တို႔ ဝင္ေရာက္လိုလွ်င္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အ႐ိုးရွင္းဆုံးေသာ နည္းလမ္းမွာ သင္တို႔ လုပ္ေဆာင္သမွ်တိုင္းတြင္ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို ေတြးဖို႔ရန္ႏွင့္ သင္၏ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ား၊ သင္၏ တစ္ဦးခ်င္း အႀကံ၊ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ကို လက္လႊတ္ဖို႔ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို ဦးစားေပးေလာ့- ဤသည္မွာ သင္ အနည္းဆုံး လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ အရာျဖစ္၏။ မိမိ၏ တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ေနသည့္ လူတစ္ဦးသည္ ဤမွ်ေလာက္ပင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္၊ မိမိ၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္ဟု ၎ကို အဘယ္သို႔ ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို သင္ ပထမဦးဆုံး စဥ္းစားသင့္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးမ်ား ႏွင့္ သူ၏ အမႈေတာ္တို႔ကို စဥ္းစားသင့္ၿပီး၊ ဤအရာမ်ားကို ဦးစြာပထမ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္၏။ ထို႔ေနာက္တြင္မွ၊ သင့္အဆင့္အတန္း၏ တည္ၿငိမ္မႈ သို႔မဟုတ္ အျခားသူမ်ားက သင့္ကို မည္သို႔ ျမင္သည္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္ စဥ္းစားႏိုင္သည္။...ထို႔အျပင္၊ သင္၏ တာဝန္မ်ားကို သင္ျဖည့္ဆည္းႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏ တာဝန္မ်ားႏွင့္ ဝတၱရားမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေရးထားႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏အိမ္ေတာ္တို႔၏ အက်ိဳးမ်ားကို ဦးစားေပးႏိုင္လွ်င္၊ ဤအရာကို တစ္ခဏၾကာ ႀကဳံေတြ႕ၿပီးေနာက္တြင္၊ ဤသည္မွာ အသက္ရွင္ရန္ ေကာင္းမြန္ေသာ နည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု သင္ခံစားရလိမ့္မည္။ ယင္းမွာ ယုတ္ညံ့ေသာလူတစ္ဦး သို႔မဟုတ္ အသုံးမက်ေသာလူတစ္ဦး မျဖစ္ဘဲ ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းႏွင့္ ႐ိုးသားစြာ အသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ စိတ္သေဘာထားက်ဥ္းေျမာင္းျခင္း သို႔မဟုတ္ ခက္ထန္ျခင္းထက္ မွ်မွ်တတ ႏွင့္ သိကၡာရွိရွိ အသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး အသက္ရွင္၊ ျပဳမူသင့္သည့္ပုံျဖစ္သည္ဟု သင္ခံစားရလိမ့္မည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို အလိုျဖည့္ဖို႔ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းရွိ လိုအင္ဆႏၵသည္ သာ၍ ေလ်ာ့ပါးသြားေပလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) “လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားသည္ မတူေပ။ ကိုယ္တစ္ခုတည္းရွိ၏။ အသီးသီးက မိမိ၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္သည္၊ အသီးသီးက မိမိ၏ ေနရာတြင္ရွိၿပီး အေကာင္းဆုံးလုပ္ေဆာင္ေနၿပီး- မီးပြင့္တစ္ခုစီအတြက္ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ အလင္းေရာင္တစ္ခု ရွိသည္- အသက္တာ၌ ရင့္က်က္မႈကို ရွာေဖြေနၾက၏။ ထိုသို႔ျဖင့္ ငါသည္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္း ရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၂၁)) လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္ သူတို႔ မည္သည့္က႑မွ ပါဝင္ႏိုင္သည္တို႔ကို ဘုရားသခင္က ႀကိဳၿပီး ျပ႒ာန္းထားျခင္းျဖစ္သည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ကြၽန္မ နားလည္သြားသည္။ ကြၽန္မတို႔က ထိုအရာမ်ားအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္၍ မရသကဲ့သို႔၊ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစား၍မရပါ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က အစြမ္းအစ ပို၍သာေနသည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္က မိမိကို ျမက္ပင္ျဖစ္ရမည္၊ သစ္ပင္ မျဖစ္ရပါဟု ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းသည့္အခါ၊ ကြၽန္မက ထိုျမက္ပင္ေလးသာ ျဖစ္သင့္ၿပီး ထိုအခန္းက႑ကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ လုပ္ရမည္။ က်န္သည့္သူမ်ားကို အဆင့္အတန္းအတြက္ ကြၽန္မ ဆက္ၿပီး မၿပိဳင္ခ်င္မိေတာ့ဘဲ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သည့္ မိမိဆႏၵမ်ားကို စြန႔္ပစ္ဖို႔ႏွင့္ မိမိ၏ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ မေနထိုင္မိဖို႔၊ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားကို ေရွ႕တန္းတင္ဖို႔ႏွင့္၊ မိမိတာဝန္ကို စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္မႈျဖင့္ ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔တို႔ကိုသာ ဆႏၵရွိေတာ့သည္။ ယင္းက အလင္းထဲမွာ ရွင္သန္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းသာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက မိမိ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ညီအစ္မမ်ားထံ ဖြင့္ေျပာလိုက္ၿပီး ညီမေရွာက္က်ီကိုလည္း ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ သူမက ကြၽန္မ၏ မလိုတမာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္၊ လုပ္ရပ္မ်ားကို သိသြားသည့္အခါ၊ ကြၽန္မကို လုံးဝ အျပစ္မတင္ဘဲ၊ ကြၽန္မကို ကူညီဖို႔ သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယျပဳေပးေသးသည္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို တို႔ထိျခင္းခံရပါသည္။ မိမိမွာ လူ႔သဘာဝ မရွိခဲ့ဘဲ၊ သူမကို ထိခိုက္ေစခဲ့သည္ကိုလည္း ကြၽန္မ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြၽန္မလည္း ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ ႀကံစည္ျခင္းမ်ားကို ရပ္ဖို႔ႏွင့္၊ မိမိတာဝန္ကိုသာ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းလိုက္သည္။

ေနာက္တစ္လေက်ာ္ ၾကာသည့္ေနာက္၊ ေရွာက္က်ီက ခရီးထြက္ရာမွ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး သူမ သိခဲ့သည့္ အရာမ်ားကို စည္းေဝးပြဲမ်ား၌ မွ်ေဝေပးသည္။ သူမ၏မိတ္သဟာယက တကယ္ကို စိတ္ကို ျမႇင့္တင္ေပးၿပီး အက်ိဳးရွိေသာ္လည္း၊ က်န္သည့္သူမ်ားက အာ႐ုံစိုက္ၿပီး နားေထာင္ၾကသည္ကို ျမင္ရသည့္အခါ၊ ကြၽန္မမွာ ထိုကသိကေအာက္ခံစားခ်က္က ထပ္ျဖစ္ျပန္သည္။ ကြၽန္မသည္ ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစားေနၿပီး၊ မနာလိုျဖစ္ျပန္ၿပီဟု ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားေသာေၾကာင့္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ပစ္ပယ္ဖို႔ ဘုရားသခင္ကို အျမန္ ဆုေတာင္းလိုက္သည္။ ဘုရားသခင္ကို အေစခံသည့္ အသိစိတ္ရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္က မနာလိုမျဖစ္တတ္ဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို မွ်ေဝယူႏိုင္သည့္လူမ်ား ပိုမ်ား လာေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ အျခားသူမ်ားကို သူတို႔ထက္ ပို၍သာဖို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကသည္ဟု ေဒသနာတစ္ခုတြင္ ကြၽန္မ ၾကားခဲ့ဖူးသည့္ အရာတစ္ခုကို ကြၽန္မ သတိရမိသည္။ ဘုရားသခင္က တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ရယူသည့္အခါ၊ ထိုသို႔ေသာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္က ဝမ္းေျမာက္ေပးႏိုင္သည္။ ထိုညီမက တရားမ်ားနာလာသည့္ သူမခရီးမွ အမ်ားႀကီး သိလာၿပီး ရင့္က်က္လာကာ၊ အျခားသူမ်ားကို ေရေလာင္းေထာက္ပံ့ ေပးႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သြားသည္။ ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို အေယာက္တိုင္း နားလည္ၾကဖို႔အတြက္ ေကာင္းမြန္ၿပီး ဘုရားသခင္ကိုလည္း ႏွစ္သိမ့္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက သူမထံမွ သင္ယူရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ မိမိအလုပ္မွာ သူမအားသာခ်က္မ်ားကို ယူသုံးရမည္။ ယင္းက အလြန္ အေရးႀကီးသည္။ ကြၽန္မလည္း ဆုေတာင္းၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိုနည္းျဖင့္ ပစ္ပယ္လိုက္သည့္အခါ၊ အမ်ားႀကီး ေအးခ်မ္းသြားသည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက မည္သို႔ပဲထင္ပါေစ၊ အသင္းေတာ္မွာ မိမိအဆင့္အတန္းက မည္သို႔ပဲရွိပါေစ၊ ကြၽန္မအတြက္ အေရးမႀကီးေတာ့ပါ။ ကြၽန္မလည္း ေအးေအးေဆးေဆးႏွင့္၊ ထိုညီမ၏ မိတ္သဟာယကို နားေထာင္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ အသိဉာဏ္လည္း ပြင့္လင္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ထဲမွာ သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ရွာေဖြဖို႔ သူမႏွင့္အတူ ႀကိဳးစားသည္။ ထိုေနာက္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္က သူမႏွင့္ တစ္ခုခု ေဆြးေႏြးေနသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မက ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘဲ၊ မနာလိုလည္း မျဖစ္မိပါ။ ဤသည္မွာ ကြၽန္မအတြက္ ႀကီးစြာေသာ စိတ္သက္သာရာရျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိမနာလိုစိတ္ကို စြန႔္ပစ္လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာ ပို၍ ေအးခ်မ္းသည္၊ ႐ိုးသားေျဖာင့္မွန္သကဲ့သို႔ ခံစားရၿပီး အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ကြၽန္မသည္ လူသားပုံသဏၭာန္ တစ္ခုႏွင့္၊ အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မ ကိုယ္ေတြ႕ ႀကဳံလိုက္ရပါသည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈမ်ားေၾကာင့္သာ အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။