ထားရွီ ကေနဒါႏိုင္ငံ

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “သူ၏ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္ အဆုံးမသတ္မီ- လူ အတန္းအစား အသီးသီး၏ အဆုံးသတ္ကို သူ ထုတ္ေဖာ္မျပမီတြင္- ကမာၻေပၚရွိ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ယင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ သူ႔ကိုခ်စ္ေသာ သူမ်ားကို စုံလင္ေစရန္- လုံးလုံးလ်ားလ်ား ထိုသို႔ျဖစ္ေစရန္- သက္သက္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းအျဖစ္သို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းရန္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို မည္သို႔ ကယ္တင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ယင္းကို ၎တို႔အား ၎တို႔၏ အိုေဟာင္းေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ သေဘာသဘာဝမွ လြတ္ေျမာက္ေစျခင္းအားျဖင့္သာ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ၎တို႔အား အသက္ကို ရွာေဖြေစျခင္းျဖင့္ သူက ၎တို႔ကို ကယ္တင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ၎တို႔သည္ ထိုသို႔ မလုပ္ေဆာင္ၾကပါက၊ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။...အတိတ္တြင္ သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းနည္းလမ္းတြင္ အဆုံးစြန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ သနားက႐ုဏာကို ျပသျခင္း ပါဝင္ခဲ့သည္မွာ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးအတြက္ အလဲအလွယ္အေနျဖင့္ သူ၏ အရာအားလုံးကို စာတန္အား ေပးအပ္ခဲ့သည္အထိ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိသည္ အတိတ္ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မတူေပ။ ယေန႔ သင္တို႔အေပၚ အပ္ႏွင္းေသာ ကယ္တင္ျခင္းသည္ အသီးသီးကို အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားျခင္း အေတာအတြင္းျဖစ္သည့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလႏွင့္ဆိုင္သည့္ အခ်ိန္ကာလတြင္ ျဖစ္ေပၚေပသည္။ သင္တို႔၏ ကယ္တင္ျခင္း နည္းလမ္းမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ သို႔မဟုတ္ သနားျခင္းက႐ုဏာ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားအေနျဖင့္ ပို၍ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ကယ္တင္ခံရႏိုင္ေစရန္အလို႔ငွာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔ရရွိသမွ်အားလုံးသည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ မညႇာမတာ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဤအရာကို သိၾကေလာ့- ဤသနားအၾကင္နာမဲ့ေသာ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းတြင္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း စိုးစဥ္းမွ် မပါေပ။ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား မည္မွ် ၾကမ္းတမ္းသည္ျဖစ္ေစ၊ သင္တို႔အေပၚ က်ေရာက္သည့္အရာမွာ သင္တို႔အဖို႔ လုံးဝ အၾကင္နာမဲ့ပုံေပၚသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အနည္းငယ္သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ မည္မွ် ေဒါသထြက္မည္ျဖစ္ေစ၊ သင္တို႔အေပၚသို႔ က်ေရာက္သည္မွာ သြန္သင္ျခင္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ငါသည္ သင္တို႔ကို ထိခိုက္နစ္နာေစရန္ သို႔မဟုတ္ ေသျခင္းသို႔ ေရာက္ေစရန္ မရည္႐ြယ္ေပ။ ဤသည္မွာ အမွန္တရားခ်ည္းသာ မဟုတ္ေလာ။ ယခုေခတ္တြင္ ေျဖာင့္မတ္သည့္ တရားစီရင္မႈျဖစ္ေစ၊ အၾကင္နာကင္းမဲ့သည့္ စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းျဖစ္ေစ အရာအားလုံးသည္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ျဖစ္သည္ကို သိမွတ္ေလာ့။ ယေန႔ အသီးသီးကို အမ်ိဳးအစားအလိုက္ အုပ္စုခြဲျခားသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ လူအမ်ိဳးအစားမ်ားကို ခ်ျပသည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အမႈအားလုံးတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ၾကသူမ်ားကို ကယ္တင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ေျဖာင့္မတ္သည့္ တရားစီရင္ျခင္းကို လူသားအား သန္႔စင္ရန္ ေဆာင္ၾကဥ္းျခင္း ျဖစ္သည္၊ အၾကင္နာကင္းမဲ့သည့္ စစ္ေဆးျခင္းကို ၎တို႔အား သန႔္ရွင္းေစရန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို သန္႔စင္ေစရန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္တို႔သည္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ေဘးဖယ္ၿပီး လူသားထံ ကယ္တင္ျခင္းကို ေဆာင္ၾကဥ္းဖို႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို နားလည္သင့္၏) လူမ်ားအေပၚ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ေကာင္းခ်ီမဂၤလာမ်ား ေပးအပ္ႏွင္းျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္က သူ၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပသသည္ဟု ကြၽန္မ ေတြးခဲ့ဖူးသည္။ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကလည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္သည္ဟု ဘုရားသခင္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာသည္ကို ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မက ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္း၊ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ စစ္ေဆးျခင္းတို႔ကို ခံရျခင္းအား ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားေသာ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေရးႀကီးခြင့္က်ယ္ လုပ္သည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး နားလည္မႈ အခ်ိဳ႕ ရခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ႐ိုင္းပ်ျခင္း နည္းလာၿပီး ျပႆနာတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ရာတြင္ သတိရွိစြာ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြလာႏိုင္သည္။ အျခားသူမ်ား၏ အႀကံေပးခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ႏိုင္ၿပီး လူသားပုံသဏၭာန္တစ္ခုကိုလည္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္လာသည္။ ဤသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းသည္ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို ကြၽန္မ အမွန္တကယ္ ႀကဳံေတြ႕ရသည့္ပုံ ျဖစ္ကာ၊ ယင္းတို႔သည္ အစစ္မွန္ဆုံး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က အသင္းေတာ္က ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ဒါ႐ိုက္တာတာဝန္ကို ယူဖို႔ ကြၽန္မကို အႀကံေပးခဲ့ၾကသည္။ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားကို မည္သို႔ ဖန္တီးသည့္အေၾကာင္းကို ကြၽန္မ သင္ယူၿပီး ႀကိဳးစားေလ့လာသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ထိုအတတ္ပညာအခ်ိဳ႕ကို တျဖည္းျဖည္း သေဘာေပါက္ လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မ၏ အႀကံမ်ားကို အၿမဲတမ္း လက္ခံခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္မ ဒါ႐ိုက္တာလုပ္ခဲ့သည့္ ႐ုပ္ရွင္ကို ျမင္ၿပီးသည့္ေနာက္၊ ယင္းကို သူတို႔ အရမ္းအထင္ႀကီးၾကသည္။ ကြၽန္မက ဒါ႐ိုက္တာျဖစ္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမီသည္ဟု ေခါင္းေဆာင္က ေျပာသည္။ ယင္းကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္ၿပီး မိမိဘာသာ ေတြးမိသည္၊ အနည္းငယ္ ထပ္ေလ့က်င့္လိုက္သည္ႏွင့္ ကြၽန္မ ကြၽမ္းက်င္လာမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ အလုပ္လုပ္သည့္အခါ၊ ယခင္ကေလာက္ ကြၽန္မ မဝံ့မရဲ ျဖစ္မေနေတာ့ဘဲ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈႏွင့္ စကားေျပာၿပီး ေခါင္းကို ျမင့္ျမင့္ေမာ့ ထားခဲ့သည္။ အရာရာမွာလည္း ကြၽန္မ အဆုံးအျဖတ္ေပးခ်င္ခဲ့ၿပီး အျခားမည္သူ႔ကိုမွ် မစဥ္းစားခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ စိတ္ကူးကို တစ္ေယာက္ေယာက္ ေမးခြန္း ထုတ္သည့္အခ်ိန္ သို႔မဟုတ္ အျခား အႀကံျပဳခ်က္ ေပးသည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ အေလွ်ာ့မေပးဘဲ၊ သည္းမခံခဲ့ဘဲ သူတို႔ကို အထင္ေသးခဲ့သည္။ အရာရာမွာ သူတို႔ထက္ ကြၽန္မ သာလြန္သည္၊ ဤကဲ့သို႔ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္မည့္အစား ကြၽန္မ ေျပာသည့္အရာကို သူတို႔ လုပ္သင့္သည္ဟု ေတြးမိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ အျမင္မွာ သူတို႔က ေဆြးေႏြးဖို႔ မတန္သည့္ တကယ့္ အေသးအဖြဲ အရာမ်ားကို တင္သြင္းေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ကို တိတ္သြားေစဖို႔ “ဒါ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ေမးခြန္းလား။” ဟု ကြၽန္မ အၿမဲေမးခဲ့သည္။ တစ္ႀကိမ္မွာ အဓိက ဇာတ္ေဆာင္ျဖစ္သည့္ အစ္မက်န္းက သူမ ယူခဲ့သည့္ ဝတ္စုံကို ကြၽန္မကို ၾကည့္ခိုင္းသည္။ ကြၽန္မ “ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ရွင္က အဲဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ အျမင္ရွိႏိုင္ရတာလဲ။” ဟု ေတြးမိသည္။ သူမကို ကြၽန္မ အားလုံး အသစ္ေ႐ြးခိုင္းခဲ့သည္။ သူမ ေ႐ြးထားသည့္ အဝတ္မ်ားစြာကို ကြၽန္မ ႏွစ္ျပားမတန္ေအာင္ ေျပာခဲ့သည္။ ဒါ႐ိုက္တာတစ္ဦးျဖစ္ျခင္း ဆိုသည့္ ဤစိတ္ကူးျဖင့္ ကြၽန္မက ျပည့္ႏွက္ေနေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မ၏ အသိစိတ္က မွန္ကန္ၿပီး သူတို႔က ကြၽန္မ စကားနားေထာင္သင့္သည္ဟုသာ ကြၽန္မ ထင္ေနခဲ့သည္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကြၽန္မေၾကာင့္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရသလို ခံစားရၿပီး အႀကံျပဳခ်က္မ်ား မေပးခ်င္ၾကေတာ့ပါ။ ဤသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္သည့္အခါ၊ တကယ္အားနာမိခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မတို႔ အလုပ္အတြက္ ကြၽန္မ စဥ္းစားေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ဤကိစၥမွာ ကြၽန္မ အရမ္းႀကီးမလြဲႏိုင္ပါဟု ေတြးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ ယင္းကို သိပ္မေတြးခဲ့ပါ။ ထိုအခ်ိန္ အေတာအတြင္းမွာ ကြၽန္မ၏ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့ၿပီး ကြၽန္မက အရမ္းကို မာနႀကီးလြန္းသလို လူမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္သည္ဟု ေျပာၿပီး ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ အျခားလူမ်ားကို ၾကည့္မေနဘဲ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ၿပီး ကြၽန္မ၏ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ သတိေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္က ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္သဘာဝကို ကြၽန္မ နားလည္ျခင္းတစ္ခုမွ် မရွိခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ၏အလုပ္မွာ ကြၽန္မက တကယ္ကို တာဝန္ရွိသည္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ပုန္ကန္ၿပီး ေခါင္းမာေနသည့္ အေျခအေနထဲမွာ ဆက္ရွင္သန္ခဲ့ၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အခ်ိန္ၾကာလာသည့္အခါ ကြၽန္မတို႔၏ တိုးတက္မႈကို တားဆီးသည့္ ျပႆနာမ်ားက ႐ုတ္တရက္ ေပၚေပၚလာခဲ့သည္။

တစ္ေန႔မွာ မာနေထာင္လႊားၿပီး သမၼာတရားကို လက္မခံႏိုင္သလို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ရာမွ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေစေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မသိသည့္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ အလုပ္ထုတ္ခံခဲ့ရသည္ကို ကြၽန္မ ၾကားရသည္။ ယင္းက ကြၽန္မကို အနည္းငယ္ ေၾကာက္သြားေစခဲ့သည္။ ထိုအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကဲ့သို႔ ကြၽန္မ ျပဳမူေနခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ သိသည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို သတိေပးေနမွန္း ကြၽန္မ ရိပ္မိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ ဩဇာဆက္သုံးေန၍မျဖစ္ဟု ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုအစား ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္သင့္သည္၊ ပို၍ ၾကင္ၾကင္နာနာ စကားေျပာသင့္ၿပီး အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ အေကာင္းဆုံး လုပ္သင့္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ သေဘာသဘာဝႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ သိနားလည္မႈတစ္ခုမွ် ကြၽန္မမွာ မရွိခဲ့ေသးပါ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရာကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ မရွာေဖြခဲ့ပါ။

တစ္ခဏၾကာၿပီးသည့္ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႕ထဲမွာ တိုးတက္မႈ အရမ္းေႏွးသည့္အတြက္၊ အစ္မလ်ဴကို ကြၽန္မႏွင့္အလုပ္လုပ္ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္က စီစဥ္ခဲ့သည္။ ပထမေတာ့ ကြၽန္မ လက္မခံႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ၏ လုပ္ႏိုင္စြမ္းကို ေခါင္းေဆာင္က သံသယရွိျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ကြၽန္မ ေတြးခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း စီစဥ္ထားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မ အင္တင္တင္ႏွင့္ လက္ခံခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး အလုပ္ေဆြးေႏြးရာမွာ ေခါင္းေဆာင္က အစ္မလ်ဴ၏ အႀကံကို အၿမဲေတာင္းသည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို ဘဝင္မက်ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို သိပ္မစဥ္းစားပါဟု ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ သူမကို ကြၽန္မ စၿပီး မေက်မခ်မ္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထို႔ထက္ပို၍ပင္ အစ္မလ်ဴကို ကြၽန္မ အာခံခဲ့သည္။ သူမကို လက္မခံႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ကို ကြၽန္မတို႔ ေဆြးေႏြးသည့္အခါတိုင္း၊ ကြၽန္မ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး တိတ္တဆိတ္ႏွင့္ပဲ ထိုင္ေနခဲ့သည္။ တစ္ႀကိမ္မွာ အဖြဲ႕၏ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ျပႆနာတစ္ခုကို သူမက ရွာေတြ႕ၿပီး ကြၽန္မတို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအားလုံး ႀကိဳက္ၾကသည့္ အႀကံျပဳခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ေပးခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအႀကံျပဳခ်က္မ်ား တစ္ခုကိုမွ် ကြၽန္မ လက္မခံခဲ့ပါ။ သူမ၏ အႀကံျပဳခ်က္ တစ္ခုတစ္ေလကိုပင္ လက္ခံဖို႔ ကြၽန္မ ျငင္းခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ အယူအဆကို လူတိုင္း ေမးသည့္အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မ ေဒါသကို မ်ိဳသိပ္ၿပီး “ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့” ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုေနာက္ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကိုကြၽန္မ မထိန္းသိမ္းပါဟုေျပာၿပီး ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေျဖရွင္းသည္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ခံစားရၿပီး မည္သည့္အရာျဖစ္ေစ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အလုပ္မွာ ကြၽန္မ၏ စိတ္ပ်က္မႈကို ကြၽန္မ ဆက္ထုတ္ျပ၍ မျဖစ္ေတာ့သည္ကို သိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္မ တကယ္ကို မထိန္းႏိုင္ခဲ့ပါ- “ရွင္က အစ္မလ်ဴကိုပဲ တစ္ခ်ိန္လုံး နားေထာင္ေနမွေတာ့ ေဆြးေႏြးစရာ ဘာရွိေတာ့လို႔လဲ။” ဟု ကြၽန္မ ေတြးခဲ့သည္။ အရာရာမွာ ကြၽန္မ မွန္သည္ဟု ဆက္ေတြးေနမိခဲ့သည္၊ ေနာက္ထပ္ အလုပ္ေဆြးေႏြးမႈ အနည္းငယ္မွာ ကြၽန္မ၏အယူအဆမ်ားကို ကြၽန္မ ဖက္တြယ္ခဲ့ၿပီး အစ္မလ်ဴ၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္သည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ သူမႏွင့္ သေဘာမတူခဲ့ပါ။ သူမက ႂကြားဝါေနသည္ပဲဟု ကြၽန္မ ထင္ခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ကို သူမ ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ကြၽန္မက ထိုသ႐ုပ္ေဆာင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာမ်ိဳးစုံကို တင္ျပခဲ့သလို သူ႔၏ အႀကံျပဳခ်က္ကို ကဖ်က္ယဖ်က္ လုပ္ခဲ့သည္။ သူေျပာသည္ကို ကြၽန္မ နားကို မေထာင္ခ်င္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အလုပ္အားလုံးမွာ ကြၽန္မ ကြပ္ကဲသူ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္။ အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မေၾကာင့္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရသလို ခံစားရၿပီး အႀကံျပဳခ်က္မ်ား ထပ္မေပးေတာ့ပါ။ ထိုအခ်ိန္ အေတာအတြင္းမွာ၊ ကြၽန္မက ေမာက္မာၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ မွန္သည္ဟု ယူမွတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အသက္ရွင္ၿပီး သမၼာတရားကို မရွာေဖြခဲ့သည့္အတြက္၊ ကြၽန္မ၏ စိတ္က အေမွာင္ထဲကို တျဖည္းျဖည္း က်ဆင္းသြားခဲ့သည္။ ေန႔တိုင္း ကြၽန္မ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္က သူ႔ကိုယ္သူ ကြၽန္မထံမွ ပုန္းကြယ္ေနသလို ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဆုေတာင္းရာမွာ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ေျပာစရာတစ္ခုမွ် မရွိခဲ့သလို၊ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္သည့္အခါ နားမဝင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ စိတ္က ဗလာျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏တာဝန္မွာ ထုံထိုင္းခဲ့သည္။ မည္သည့္ျပႆနာကိုမွ် ကြၽန္မ မျမင္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ပူပန္သည့္ အေျခအေနတစ္ခုမွာ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနခဲ့ၿပီး၊ တစ္ခုခု ျဖစ္ေတာ့မလို အၿမဲခံစားေနခဲ့ရသည္။

ရက္အနည္းငယ္ ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မတို႔ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ႏွင့္ အစည္းအေဝးလုပ္ဖို႔ လာခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ စိတ္သေဘာထားကို သူက ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကြၽန္မ အရမ္း ေမာက္မာသည္၊ အာဏာႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို ထင္ရာျမင္ရာလုပ္သလို ကြၽန္မတို႔၏ အလုပ္ကို တကယ္ ေႏွာင့္ယွက္သည့္အေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ အိမ္ျပန္ၿပီး ေသခ်ာ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ဖို႔ ကြၽန္မကို ေျပာသည္ ယင္းကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းအံ့အားသင့္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ “အို ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ ဘယ္လိုအေျခအေနကိုပဲ ႀကဳံရပါေစ၊ အားလုံးကို ကိုယ္ေတာ္ ျပင္ဆင္ေပးတာျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ယုံၾကည္သလို က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ ကြၽန္မ ဆႏၵရွိပါတယ္။” ဟု ဘုရားသခင္ထံ ေလးေလးနက္နက္ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ထိုည တစ္ညလုံး ကြၽန္မ အိပ္၍ မရခဲ့ပါ။ ဒါ႐ိုက္တာတစ္ေယာက္အျဖစ္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ကြၽန္မ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ မနက္ျဖန္ကစၿပီး ကြၽန္မ ဤေနရာမွ ထြက္သြားရေတာ့မည့္ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနမိခဲ့သည္။ ဤသည္ကို ကြၽန္မ လက္မလြတ္ႏိုင္ခဲ့သလို တကယ္ကို စိတ္ညစ္ခဲ့သည္၊ ကြၽန္မ မ်က္ရည္မ်ားကို မထိန္းႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ လဲက်ခဲ့သည့္ ေနရာမွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ထူႏိုင္ဖို႔ ထိုအခြင့္အေရးကို ကြၽန္မ၏ ဝတ္ျပဳျခင္းမ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ဖို႔အတြက္ အသုံးျပဳခ်င္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ခဲ့သလို ခက္ခဲသည့္အခ်ိန္ကို ကြၽန္မ ႀကဳံေနခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ လုပ္ႏိုင္သမွ်က ဘုရားသခင္ေရွ႕ကိုလာၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ သူ႔ကို ေအာ္ေခၚဖို႔ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ အရမ္းနာက်င္လွပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို နားလည္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိရွိႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို မစၿပီး ကြယ္ကာေပးေတာ္မူပါ။” ဟု ကြၽန္မ ေျပာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ဆုေတာင္းရာမွ၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ၿငိမ္သက္မႈအခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ခံစားႏိုင္ခဲ့သည္။

ေနာက္ေန႔မွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအခ်ိဳ႕က ကြၽန္မကို စစ္ေဆးဖို႔၊ ကြၽန္မကို မိတ္သဟာယျပဳေပးၿပီး ကူညီဖို႔ လာၾကသလို သူတို႔က ကြၽန္မ၏ ျပႆနာအခ်ိဳ႕ကို ေျပာျပခဲ့ၾကသည္။ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က၊ “ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ရွင့္ရဲ႕ တာဝန္မွာ ရလဒ္အခ်ိဳ႕ ရၿပီးတဲ့ေနာက္ ရွင္ မာနေထာင္လႊားလာၿပီး၊ အရာရာမွာ အဆုံးအျဖတ္ ေပးခ်င္တယ္။ ရွင္က တကယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနၿပီး ရွင္နဲ႔အတူ ဘယ္လိုမွကို အလုပ္လုပ္လို႔ မရဘူး။” ဟု ေျပာသည္ကို ကြၽန္မ မွတ္မိသည္။ ေနာက္ထပ္ ညီအစ္ကို တစ္ေယာက္က၊ “အလုပ္ ေဆြးေႏြးတာေတြမွာ၊ အစ္မမရွိတဲ့ အခ်ိန္ဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံး သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ၾကတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အစ္မ ေပၚလာတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေတြးနဲ႔ စိတ္ကူးေတြကို ကဖ်က္ယဖ်က္လုပ္မွာ ေၾကာက္ၿပီး အားလုံး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ကုန္ေရာပဲ။” ဟု ေျပာသည္။ သူတို႔ ႏႈတ္က စကားလုံးတိုင္းက ကြၽန္မ ႏွလုံးသားထဲမွာ ဓါးတစ္စင္းလို ခံစားခဲ့ရသည္။ သူတို႔ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ကြၽန္မ ရွက္မိခဲ့ၿပီး အရမ္းကို ေၾကာက္လန႔္သြားခဲ့သည္။ ကြၽန္မ တစ္ဘဝလုံးမွာ လူတစ္ဦးအေနႏွင့္ ထိုကဲ့သို႔ က်ရႈံးမႈကို လုံးဝ မခံစားဖူးပါ။ ကြၽန္မ အရမ္းဆိုးခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မကို မခ်ဥ္းကပ္ဝံ့သလို ကြၽန္မကို ျမင္သည့္အခါ ေၾကာက္လန႔္ၾကသည့္အထိ ျဖစ္သည္။ “ငါက သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသးရဲ႕လား ငါ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အရမ္းကို စာနာစိတ္ကင္းမဲ့ႏိုင္ခဲ့ရတာလဲ။” ဟု ကြၽန္မ စဥ္းစားမိသည္။ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားက အျခားသူမ်ားကို ေဘာင္ခတ္ၿပီး ထိုကဲ့သို႔ အႏၲရာယ္ေပးႏိုင္သည္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ မသိခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ ေမာက္မာခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ သိႏွင့္ၿပီးျဖစ္သလို၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို မၾကာခဏ မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဤသည္ကို ကြၽန္မ မည္သည့္အခါမွ် သိပ္ၿပီးမစဥ္းစားခဲ့ပါ။ ထိုအစား ကြၽန္မ၏ ေမာက္မာမႈက အရည္အခ်င္း ရွိျခင္းမွ လာမွန္း ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့သည္။ ဆုေက်းဇူးရွိၿပီး အရည္အခ်င္း ရွိပါက၊ မည္သူက မေမာက္မာဘဲ ေနမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသည္ကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ လုံးဝ မရွာေဖြရခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၏ အကူအညီႏွင့္ မိတ္သဟာယမွတစ္ဆင့္၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ေနာက္ဆုံး ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္အျပဳအမူကို ဆန္းစစ္ဖို႔ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ၿငိမ္သက္ေစႏိုင္ခဲ့သည္။

ကြၽန္မ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္မွာ၊ “သင္သည္ သင့္အတြင္း၌ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ ပိုင္ဆိုင္ပါက သင္ေလွ်ာက္လွမ္းသည့္ လမ္းေၾကာင္းမွာ အလိုအေလ်ာက္မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ သမၼာတရားမရွိပါက မေကာင္းမႈျပဳရန္ လြယ္ကူၿပီး မရည္႐ြယ္ဘဲ ယင္းကို သင္လုပ္မိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဥပမာ၊ အကယ္၍ မာနေထာင္လႊားျခင္းႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းတို႔သည္ သင္၏အတြင္းတြင္ တည္ရွိခဲ့ပါက၊ ဘုရားသခင္ကို ဖီဆန္ျခင္းမွ ထိန္းထားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ သင္သည္ သူ႔ကိုဖီဆန္ရန္ လႈံ႕ေဆာ္ျခင္းခံရမည္။ သင္သည္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိႏွင့္ ထိုအရာကို ျပဳမည္မဟုတ္၊ သင္၏ ေမာက္မာၿပီး ေထာင္လႊားေသာ သဘာဝဗီဇ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္၌ သင္ ထိုသို႔ျပဳလိမ့္မည္။ သင္၏ ေမာက္မာျခင္းႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းတို႔သည္ သင့္ကို ဘုရားသခင္အား အထင္အျမင္ေသးေစမည္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အား အေရးမပါေသာသူအျဖစ္ ျမင္ေစမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာတို႔သည္ သင့္ကိုယ္သင္ ခ်ီးေျမႇာက္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး အစဥ္တစိုက္ မိမိကိုယ္ကို ထုတ္ေဖာ္ႂကြားဝါေစလိမ့္မည္ ျဖစ္ကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ သင့္ကို ဘုရားသခင္၏ ေနရာတြင္ ထိုင္ေစ၍ သင့္ကိုယ္သင္အတြက္ သက္ေသခံေစလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အဆုံးတြင္ သင္သည္ အကိုးကြယ္ခံရဖို႔ရန္ မိမိကိုယ္ပိုင္ စိတ္ကူးမ်ား၊ မိမိကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚႏွင့္ မိမိကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားကို သမၼာတရားမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိမ့္မည္။ မိမိတို႔၏ ေမာက္မာ၍ ေထာင္လႊားေသာ သဘာဝ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္၌ လူတို႔သည္ မည္မွ်မ်ားျပားလွေသာ ဒုစ႐ိုက္မႈကို ျပဳၾကသည္ကို ၾကည့္ေလာ့။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားအား လိုက္စားျခင္းအားျဖင့္သာ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ရရွိႏိုင္သည္”) “မာနေထာင္လႊားျခင္းသည္ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ပို၍ မာနေထာင္လႊားေလ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ပို၍ဆန္႔က်င္ေလ ျဖစ္တတ္သည္။ ဤျပႆနာက အဘယ္မွ် ဆိုး႐ြားလိုက္သနည္း။ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ လူတို႔သည္ အျခားလူတိုင္းကို သူတို႔၏ေအာက္၌ ရွိသည္ဟု ယူဆၾကသည့္အျပင္၊ အဆိုးဆုံးမွာ သူတို႔သည္ ဘုရားကိုပင္ တင္စီးေနၾကေလသည္။ အခ်ိဳ႕လူတို႔သည္ အျပင္ပန္းတြင္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္သက္ဝင္ၿပီး သူ႔ကို လိုက္ေလွ်ာက္ၾကသည့္ပုံ ေပၚေသာ္လည္း၊ သူတို႔သည္ သူ႔ကို ဘုရားသခင္အျဖစ္ လုံးဝမဆက္ဆံၾကေခ်။ သူတို႔သည္ သမၼာတရားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ဟု အၿမဲထင္ျမင္ၾကၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ အလြန္အထင္ႀကီးတတ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ အရင္းအျမစ္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းက စာတန္ထံမွ လာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မာနေထာင္လႊားျခင္း ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရမည္။ လူတစ္ဦးသည္ အျခားလူမ်ားထက္ ပိုသာသည္ဟူေသာ ထင္ျမင္ခ်က္မွာ အေသးအဖြဲကိစၥ ျဖစ္သည္။ အေရးပါေသာအခ်က္မွာ လူတစ္ဦး၏ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထားက ဘုရားသခင္၊ သူ၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္ သူ၏စီမံခ်က္မ်ားအေပၚ နာခံျခင္းမွ သူ႔ကို ဟန္႔တားေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာသူသည္ အျခားသူမ်ားအေပၚ အာဏာရွိေရးအတြက္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္လိုစိတ္ အၿမဲရွိေနသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာလူက ဘုရားသခင္အားခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ သူ႔အားနာခံျခင္းကို မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္အားေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း စိုးစဥ္းမွ် မရွိေပ။” (ဘုရားသခင္၏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း) ကြၽန္မ၏ ေမာက္မာမႈႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္မႈမ်ားက ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ဆန႔္က်င္ေစၿပီး အာခံေစခဲ့ေၾကာင္းကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့သည္။ ဒါ႐ိုက္တာတစ္ဦးအေနႏွင့္ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ကတည္းက၊ ေအာင္ျမင္မႈအခ်ိဳ႕ ရသည့္အခါ၊ ယင္းက ကြၽန္မ၏ အလုပ္ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ကြၽန္မက အျခားသူမ်ားထက္ ပိုေတာ္သည္ဟု ကြၽန္မ ေတြးခဲ့သည္။ အျခားသူမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး အရာရာမွာ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္၊ ေခါင္းမာမာႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္သာ အားကိုးခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ တာဝန္မွာ ရလဒ္မ်ား မရႏိုင္သည့္အခါမွာ၊ ျပႆနာက ကြၽန္မႏွင့္ ဆိုင္သည္ မဆိုင္သည္ကို လုံးဝ မဆင္ျခင္ခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မ၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မက တင္တင္စီးစီးႏွင့္ အျခားသူမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ဩဝါဒ ေပးခဲ့သည္။ မာနေထာင္လႊားျခင္း၊ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းမ်ားႏွင့္ အေယာက္တိုင္းကို ကြၽန္မ အထင္ေသးခဲ့သည္။ အျခားမည္သူမွ်၏ အားသာခ်က္ကို မျမင္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ ကြၽန္မ၏ စိတ္ကူးမ်ားက အေကာင္းဆုံးဟု ေတြးခဲ့သည္။ အႀကိမ္တိုင္းမွာ လူတိုင္း၏ အႀကံမ်ားကို ကြၽန္မ ကဖ်က္ယဖ်က္လုပ္ခဲ့ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားမႈႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မသိႏိုင္ခဲ့သလို အႀကိမ္အမ်ားႀကီး ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီးသည့္ ေနာက္တြင္ပင္၊ လက္မခံႏိုင္ခဲ့ပါ။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မဆင္ျခင္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မမွာ ရွာေဖြဖို႔အတြက္ လိုအင္ဆႏၵ မရွိခဲ့ပါ။ ကြၽန္မအလုပ္၏ တိုးတက္မႈ ေႏွာင့္ေႏွးၿပီး အလုပ္ကို ကြၽန္မ မစီမံႏိုင္မွန္း သိသာလာသည့္အခ်ိန္မွာ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ခဲ့ေသးသလို၊ ကြၽန္မ၏ အလုပ္မ်ားမွာ သူတို႔ကို ဝင္စြက္ဖက္ေစခဲ့သည္။ ယင္းက ကြၽန္မ၏အာဏာကို ထိခိုက္ၿပီး ကြၽန္မ၏ နာမည္ႏွင့္ ရာထူးကို ၿခိမ္းေျခာက္မည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ လုံးဝ ကြပ္ကဲသူျဖစ္ခ်င္ခဲ့ၿပီး အဆုံးအျဖတ္ေပးသူ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္လမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေနျခင္း မဟုတ္ပါလား။ အစ္မလ်ဴက သူမ၏တာဝန္မွာ ကြၽန္မ၏ ရာထူးကို ၿခိမ္းေျခာက္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈအခ်ိဳ႕ ရခဲ့ခ်ိန္မွာ သူမက မွန္ကန္ခဲ့ၿပီး သူမ အႀကံေပးသည့္အရာက ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏ အမႈကို အက်ိဳးျပဳမည္ကို ကြၽန္မ ေကာင္းစြာ သိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ လက္မခံခဲ့ပါ။ ထိုအစား ခ်စ္တီးေခါင္းသန္းရွာလုပ္ခဲ့ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက သူမအား သေဘာတူၾကသည္ကို ျမင္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မ ခံကို မခံႏိုင္ခဲ့သလို အသင္းေတာ္၏ အမႈမွာ ကြၽန္မ၏ ခံျပင္းမႈကို ထုတ္ျပခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ နာမည္ေကာင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင့္ အိမ္ေတာ္၏ အမႈထိခိုက္မည္ကို ျမင္ရဖို႔ ကြၽန္မ တြန္႔ဆုတ္မေနခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ၏ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းက အဘယ္နည္း။ ကြၽန္မ၏ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားက အဘယ္နည္း။ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္သည့္ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အသက္ရွင္ေနခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့သည္၊ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးမ်ားႏွင့္ အယူအဆမ်ားကို သမၼာတရားလို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚ ဖိအားေပးခဲ့သည္။ အရာရာမွာ လူမ်ားကို ကြၽန္မေျပာသည္ နားေထာင္ေစခဲ့သည္။ ယင္းက ဘုရားသခင္ႏွင့္ တန္းတူျဖစ္ခ်င္ၿပီး အျခားသူမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုေနျခင္း မဟုတ္ပါလား။ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အမိန႔္မ်ားကို ၾကာျမင့္ေသာ အခ်ိန္ကတည္းက ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ “လူသားသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မႀကီးျမတ္ေစသင့္သကဲ့သို႔၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မခ်ီးေျမႇာက္သင့္ေပ။ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ကာ ခ်ီးေျမႇာက္သင့္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္၌ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ား လိုက္နာရမည့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အမိန႔္ေတာ္ ဆယ္ရပ္) ကြၽန္မက မေရမရာ အေနအထား တစ္ခုမွာ ရွိခဲ့တာကို ကြၽန္မ ေနာက္ဆုံးမွာ နားလည္လိုက္သည္။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေန႔တိုင္း လုပ္ေနခဲ့သည္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အသုံးေတာ္ခံဖို႔ စိတ္ျပင္းျပေနခဲ့သည့္ ပုံေပါက္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ လုပ္ရပ္အားလုံးက သမၼာတရားႏွင့္ ဆန႔္က်င္ခဲ့သည္၊ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္၏ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မေကာင္းမႈ၊ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ျခင္းႏွင့္ သူ႔၏ စိတ္သေဘာထားကို ျပစ္မွားျခင္းမ်ား ကြၽန္မ လုပ္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခအေနထိ ကြၽန္မ မည္သို႔ေရာက္ခဲ့သည္ကို အံ့ဩမိသည္။ ကြၽန္မဟာ သိပ္ကို မာနေထာင္လႊားၿပီး မာေက်ာသည့္ သဘာဝ ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသကို မိမိအေပၚ က်ေရာက္ေစျခင္းႏွင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက စာတန္၏ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံခဲ့ရၿပီး၊ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈ လုံးဝကင္းမဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အေရးပါသည့္ တာဝန္တစ္ခုကို ယူဖို႔ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ခ်ီးေျမႇာက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ကြၽန္မ၏တာဝန္မွာ ေအာင္ျမင္မႈအခ်ိဳ႕ကို ရျခင္းက သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ေၾကာင့္သာ လုံးဝ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မမွာ အရည္အခ်င္းတစ္ခုတစ္ေလ ရွိ၍ လုံးဝ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မ၏တာဝန္မွာ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားသည့္ သဘာဝကို မွီခိုသည့္အခါ၊ သန႔္ရွင္း‌ေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က အလုပ္လုပ္ျခင္း ရပ္လိုက္ၿပီး မည္သည့္အရာကိုမွ် ကြၽန္မ နားမလည္ႏိုင္သလို၊ မည္သည့္အရာကိုမွ် မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ထိုကဲ့သို႔အခ်ိန္တြင္ပင္ ကြၽန္မ အဆင္ေျပသလို ခံစားရဆဲ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိသည့္စိတ္ တစ္စက္မွ်မရွိဘဲ၊ ဆင္ျခင္တုံတရားကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး မာနေထာင္လႊားခဲ့သည္။ ထိုအခါမွ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားသည့္ သဘာဝအတြက္ စက္ဆုပ္မႈႏွင့္ မုန္းတီးမႈကို ကြၽန္မ စတင္ ခံစားခဲ့ရသည္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားသခင္ထံမွ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္- “သင္တို႔အားလုံးသည္ အျပစ္တရားႏွင့္ ကာမဂုဏ္လြန္က်ဴးေသာ နယ္ေျမတစ္ခုတြင္ အသက္ရွင္ၾကၿပီး၊ သင္တို႔အားလုံးသည္ ကာမဂုဏ္လြန္က်ဴးကာ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။ ယေန႔တြင္၊ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မၾကည့္ႏိုင္သည္သာမက၊ သာ၍အေရးႀကီးသည္မွာ၊ သင္တို႔သည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ကို ရရွိၿပီးျဖစ္သည္၊ အမွန္တကယ္ နက္နဲေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို သင္တို႔ ရရွိၿပီးျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ၊ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အႀကီးျမတ္ဆုံးေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ရရွိၿပီးျဖစ္ေပသည္။ သူ လုပ္ေဆာင္သမွ်အားလုံးတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔အေပၚ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ခင္ေပသည္။ သူသည္ မေကာင္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ လုံးဝ မရွိေပ။ သင္တို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ၿပီး ဤႀကီးမားလွေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ၊ သင္တို႔၏ အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ သင္တို႔ကို သူ တရားစီရင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအရာအားလုံးကို လူသားအား စုံလင္ေစျခင္းတည္းဟူေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အစမွ အဆုံးတိုင္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကိုကယ္တင္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ၿပီးျဖစ္ကာ၊ သူ၏ လက္မ်ားျဖင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ လူသားမ်ားကို လုံးဝ ဖ်က္ဆီးရန္ ဆႏၵမရွိေပ။ ယေန႔တြင္၊ သူသည္ သင္တို႔အလယ္ အမႈျပဳရန္ ႂကြလာၿပီးျဖစ္ကာ၊ ထိုသို႔ေသာ ကယ္တင္ျခင္းသည္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားသည္ မဟုတ္ေလာ။ သူသည္ သင္တို႔ကို မုန္းခဲ့ပါက၊ သင္တို႔ကို သူကိုယ္တိုင္ လမ္းျပရန္ ထိုမွ်အေရးပါမႈ အတိုင္းအတာရွိေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္လိမ့္ဦးမည္ေလာ။ သူသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ ဆင္းရဲဒုကၡခံရမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔ကို မမုန္းေပ သို႔မဟုတ္ သင္တို႔အေပၚ မေကာင္းေသာ မည္သည့္ရည္႐ြယ္ခ်က္မွ် မရွိေပ။ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အစစ္မွန္ဆုံး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္သည္ကို သင္တို႔သိသင့္သည္။ လူတို႔ကို တရားစီရင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ သူ ကယ္တင္ရသည္မွာ လူတို႔ မနာခံေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ဤအတြက္သာ မဟုတ္ပါက၊ ၎တို႔ကို ကယ္တင္ျခင္းသည္ ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္၏ အတြင္းသမၼာတရား (၄)) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့သည္။ ေႏြးေထြးသည့္ ခံစားခ်က္ကို ကြၽန္မ ရရွိခဲ့ၿပီး အရမ္းတို႔ထိခံစားခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္က ဒီလို ဖြင့္ျပေနျခင္းက ကြၽန္မကို ရႈတ္ခ်ျခင္း၊ ပယ္ရွင္းျခင္းျပဳေနျခင္း မဟုတ္သလို၊ ကြၽန္မအတြက္ အမႈအရာမ်ား ခက္ခဲေအာင္ တမင္သက္သက္ လုပ္ေနျခင္း မဟုတ္မွန္း ကြၽန္မ သိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ သူ တကယ္ လုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ မာနေထာင္လႊားၿပီး မာေက်ာသည့္ သဘာဝ ကြၽန္မရွိခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ လိုအပ္သည္ကို ဘုရားသခင္ သိခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ဆုံးရႈံးၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၏ ျပဳျပင္ေပးျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းမ်ားကို ခံရျခင္းအားျဖင့္၊ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ သိလာခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ ေလွ်ာက္ခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ဆင္ျခင္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ ဘုရားသခင္ထံသို႔ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရႏိုင္ခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ထပ္၍ ဆန႔္က်င္ အာခမည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဤျဖစ္စဥ္မွ နာက်င္မႈႏွင့္ အပ်က္သေဘာေဆာင္မႈမ်ားကို ကြၽန္မ ႀကဳံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ဤကဲ့သို႔ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း မရွိဘဲ၊ ကြၽန္မ၏ ထုံထိုင္းသည့္ ႏွလုံးသားက ႏိုးထႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္မ၏ အျပဳအမူႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဆင္ျခင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို သိႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္ဆီကို အမွန္တကယ္ ေနာင္တရႏိုင္မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ သူႏွင့္အတူ ဆက္၍ ဖက္ၿပိဳင္ေနသလို သူ႔ကို ဆန႔္က်င္ေနဆဲသာ ျဖစ္မည္။ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔၏ စိတ္သေဘာထားကို ျပစ္မွားမိၿပီး ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရမည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းမ်ားက ကြၽန္မအတြက္ သူ႔၏ ကြယ္ကာမႈႏွင့္ အစစ္မွန္ဆုံး ေမတၱာျဖစ္သည္ကို ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္မ ေတြ႕ႀကဳံခံစားခဲ့ရသည္။ ဤသည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သည့္အခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ကို အရမ္း ေက်းဇူးတင္မိခဲ့သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားၿပီး မၾကာမီ လူသားပုံသဏၭာန္ တစ္ခုအတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ အနာဂတ္မွာ သမၼာတရားကို ေလးေလးနက္နက္ လိုက္စားသင့္သည္ကို ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။

ထိုေနာက္ ကြၽန္မ ဆက္ၿပီး ဆုေတာင္း၊ ရွာေဖြေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ မာနေထာင္လႊားသည့္ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အသက္ရွင္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အာခံျခင္းကို မည္သို႔ ရပ္ႏိုင္မည္ကို ကြၽန္မ သိခ်င္ခဲ့သည္။ ရွာေဖြေနစဥ္ ဘုရားသခင္ထံမွ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ရသည္- “မာနေထာင္လႊားေသာသဘာဝက သင့္ကို ေခါင္းမာေစသည္။ လူတို႔က ဤေခါင္းမာေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိေသာအခါ သူတို႔သည္ တစ္ဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္သည္ သင္၏တစ္ဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္ျခင္းကို မည္သို႔ေျဖရွင္းသနည္း။ သင္၌ စိတ္ကူးတစ္ခုရွိေသာအခါ ဤကိစၥအေၾကာင္း သင္ထင္ျမင္ယုံၾကည္သည့္အရာကို သင္ထုတ္ေျပာသည္၊ ထို႔ေနာက္ ထိုအေၾကာင္းကို လူတိုင္းအား သင္ေျပာျပသည္။ ပထမဦးစြာ သင့္အျမင္ကို သင္မီးေမာင္းထိုးျပၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ဤတစ္ဇြတ္ထိုးလုပ္ျခင္ စိတ္သေဘာထားကို ေအာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည့္ ပထမအဆင့္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအဆင့္မွာ ကြဲလြဲေသာခံယူခ်က္ကို အျခားလူတို႔က ဖြင့္ဟလာေသာအခါ ျဖစ္ေပၚေလသည္- ထင္ရာျမင္ရာႏွင့္ မဆင္မျခင္လုပ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရန္ မည္သည့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈကို သင္ထားရွိႏိုင္သနည္း။ သင္သည္ ဦးစြာ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းသေဘာထား ရွိရမည္၊ သင္က မွန္ကန္သည္ဟု ယုံၾကည္ေသာအရာကို ေဘးဖယ္ထားရမည္ျဖစ္ၿပီး လူတိုင္းကို မိတ္သဟာယျပဳရန္ အခြင့္ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ သင္၏နည္းလမ္းက မွန္ကန္သည္ဟု သင္ယုံၾကည္လွ်င္ပင္၊ ယင္းကို ထပ္တလဲလဲ မေလွ်ာ့တမ္း မေျပာသင့္ေပ။ ပထမအေနျဖင့္ ၎သည္ ေရွ႕တစ္လွမ္းတက္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ယင္းက သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္း၊ သင့္ကိုယ္သင္ ျငင္းပယ္ျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းဟူေသာ သေဘာထားကို ျပသသည္။ သင့္တြင္ ဤသေဘာထား ရွိေသာအခါ၊ သင္သည္ သင့္ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္ကို မေစာင့္ထိန္းေတာ့သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ဆုေတာင္းေတာ့သည္။ သင္သည္ အမွားႏွင့္အမွန္ကို မသိေသာေၾကာင့္ အေကာင္းဆုံး၊ အသင့္ေတာ္ဆုံး ျပဳလုပ္ရမည့္အရာကို ထုတ္ေဖာ္ရန္ႏွင့္ ေျပာျပရန္ သင္က ဘုရားသခင္ကို အခြင့္ေပးသည္။ အေယာက္တိုင္းက မိတ္သဟာယတြင္ ပါဝင္လာၾကေသာအခါ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က သင့္အား ဉာဏ္အလင္း အားလုံးကို ယူေဆာင္လာေပးသည္။” (ဘုရားသခင္၏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ရွာေတြ႕ခဲ့သည္။ မာနေထာင္လႊားမႈႏွင့္ အသက္မရွင္လိုပါက သို႔မဟုတ္ ကြၽန္မ၏ တာဝန္မွာ ထင္ရာျမင္ရာ မလုပ္လိုပါက၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္ စိတ္ႏွလုံး ကြၽန္မ ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး အယူအဆကြဲျပားမႈ ရွိသည့္အခါ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျငင္းပယ္ၿပီး ကြၽန္မ၏ အတၱကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သလို၊ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ စိတ္ထားႏွင့္မွ ကြၽန္မက သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းကို ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဖို႔၊ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားကို ဖက္တြယ္ေနျခင္းေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္ကို ထိခိုက္ဖို႔အထိ ကြၽန္မ လုပ္မိမည္မဟုတ္ပါ။ ဤအရာအားလုံးကို နားလည္လိုက္သည္က ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲကို အလင္း ထြန္းလင္းလိုက္သလို ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဤဆုေတာင္းခ်က္ကို ကြၽန္မ- “ဘုရားသခင္၊ ခုခ်ိန္ကစၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ အတူတကြ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး အေျခခံစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ကြၽန္မတို႔ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္။” ဟု လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။

ထိုေနာက္ မၾကာမီ ကြၽန္မတာဝန္အတြက္ စာလုံးလွ စာေၾကာင္းနည္းနည္းေရးဖို႔ ကြၽန္မ အခိုင္းခံရသည္။ ဤသည္ကို ကြၽန္မ ၾကားသည့္အခ်ိန္မွာ၊ “စာလုံးလွစာ နည္းနည္းေလာက္က ကိစၥမရွိပါဘူး။ ဒါကို ငါ ေလ့လာခဲ့ေတာ့ ဒါလုပ္ရတာကို ငါအေတာ္ေလး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စိတ္ခ်တယ္။” ဟု ေတြးမိသည္။ ပုံစံနည္းနည္းေလာက္ ေရးသားလိုက္ၿပီး ယင္းတို႔ကို အစ္မလ်ဴက ၾကည့္ၿပီး၊ “မဆိုးဘူးလို႔ ထင္တာပဲ။” ဟု ေျပာသည္။ ထိုေနာက္မွာပဲ သူ႔အေပၚ မႏွစ္သက္သလို ကြၽန္မ ခံစားရၿပီး၊ “ရွင္က အရမ္းကို အင္တင္တင္နဲ႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ လက္ေရးလက္သားက အဲဒီေလာက္ တကယ္ပဲ ဆိုးေနလို႔လား။ ငါ ဒါကို ေလ့လာခဲ့တယ္။ ဒါ ငါ ကြၽမ္းက်င္တဲ့ဟာပဲ။ ကြၽန္မက ရွင့္ထက္ပိုသိတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ဒီလိုမ်ိဳးအရာအတြက္ ရွင့္မွာ အျမင္မရွိဘူးဆိုတာ ေျပာလို႔ရတယ္၊ ရွင္က တမင္ ခ်စ္တီးေခါင္း သန္းရွာေနတာပဲ။” ဟု ေတြးမိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအေတြးမ်ား ကြၽန္မစိတ္ထဲ ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မ မွားမွန္း ႐ုတ္တရက္ နားလည္လိုက္သည္။ ယင္းက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထား ျပန္ၿပီး ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္း မဟုတ္ပါလား။ ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္း ဘုရားသခင္ေရွ႕ကို လာၿပီး “အို ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဘးဖယ္ထားဖို႔နဲ႔ ကြၽန္မတာဝန္အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ရွိသမွ်ကို ေပးဖို႔ ရွာေဖြ၊ နာခံတတ္တဲ့ သေဘာထား ကြၽန္မ ရွိခ်င္ပါတယ္။” ဟု ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ထို အေတြးႏွင့္ ေနာက္ထပ္ ပုံစံတစ္ခုကို ကြၽန္မ ေရးလိုက္သည္၊ ယင္းကို အစ္မလ်ဴ ေတြ႕သည့္အခ်ိန္မွာ ပိုသပ္ရပ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မလားဟု ေမးၿပီး အႀကံဉာဏ္ထပ္ေပးခဲ့သည္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအမ်ားႀကီးက အဲဒါ ေကာင္းသည့္ပုံျဖစ္သည္ဟု တကယ္ေျပာၾကတာေလ။ ယခင္က ပုံစံအတိုင္းဆိုရင္၊ ကြၽန္မ မွန္သည္ဟုေတြးၿပီး အျခားလူမ်ားကလည္း ကြၽန္မကို သေဘာတူပါက၊ ေနာက္ထပ္ေျပာစရာမရွိသလို ပိုၿပီး ေခါင္းမာခဲ့မိမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္က ကြၽန္မ၏ အေတြးမဟုတ္ခဲ့ပါ။ “ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ငါ့ရဲ႕တာဝန္ကို ေတြးေနၾကတာနဲ႔အမွ် ကြဲျပားတဲ့ အျမင္ေတြ တင္ျပလာေနၾကတာပဲ။ ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူအတြက္မွ ကိစၥေတြကို ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ရဲ႕ စိတ္ကူးေတြက ေသခ်ာေပါက္ မွန္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူးေလ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ငါတို႔ တာဝန္မွာ ဘယ္အရာက အေကာင္းဆုံးရလဒ္ကို ရေစမလဲဆိုတာ ငါတို႔ ဆုံးျဖတ္ရမွာပါ” ဟု ေတြးမိသည္။ ဤသည္ကို စိတ္ထဲမွာထားရင္း ကြၽန္မက အရင္စၿပီး “ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္ ပုံစံတစ္ခုကို ဆြဲလိုက္ရင္ေရာ၊ ၿပီးရင္ ဘယ္ဟာ အေကာင္းဆုံးလဲဆိုတာကို ရွင္တို႔ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္တယ္ေလ။ ရွင္တို႔ ပိုႀကိဳက္တဲ့ဟာကို သုံးလိုက္ေပါ့” ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ဤအေတြးႏွင့္ ကြၽန္မ ေရးသည့္အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မအဖို႔ မ်က္ႏွာပ်က္စရာပင္ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ၊ အရမ္း တည္ၿငိမ္ၿပီး ေအးခ်မ္းသည္ကို ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ ၿပီးသြားသည့္ေနာက္မွာ၊ ေနာက္ထပ္ တုန႔္ျပန္ခ်က္မ်ားကို သူတို႔ဆီ ကြၽန္မ ေတာင္းခဲ့ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို အႀကံဉာဏ္မ်ား ပိုေပးခဲ့ၾကသည္။ ယင္းတို႔အားလုံးက က်ိဳးေၾကာင္းညီၫြတ္သည့္ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုေနာက္ ကြၽန္မ တကယ္ကို အမွားမ်ားစြာ ရွိခဲ့ၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မ မပိုင္ဆိုင္သည့္ အားသာခ်က္မ်ားစြာ ရွိၾကသည္ကိုကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ သူတို႔၏ စိတ္ကူးမ်ားႏွင့္ အႀကဳံျပဳခ်က္မ်ားစြာ ကြၽန္မ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ျပင္ေစခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေယာက္တိုင္း၏ အကူအညီမွတစ္ဆင့္၊ အခ်င္းခ်င္း၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ျပဳျပင္ေပးျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ ေနာက္ဆုံး ကြၽန္မတို႔က ကြၽန္မတို႔၏ တာဝန္မွာ ပိုၿပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုနည္းလမ္းႏွင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ခဏ လုပ္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ကြၽန္မ တကယ္ကို ေအးခ်မ္းမႈ စတင္ ခံစားခဲ့ရၿပီး အေယာက္တိုင္းႏွင့္ မ်ားစြာ ပို၍ ရင္းႏွီးလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မက ယခင္က မ႐ိုင္းပ်ပါ။ ႀကီးလည္းမႀကီးက်ယ္သလို၊ အျခားသူမ်ား ကြၽန္မႏွင့္ ရင္းႏွီးသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ ဆက္ဆံရ မခက္ေတာ့ပါ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကိုလည္း လက္ခံဖို႔ သိပ္မခက္ေတာ့သည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့ရၿပီး၊ ကြၽန္မ၏ ဟာကြက္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မွန္ကန္သည့္နည္းႏွင့္ သူတို႔ ေျပာသည္ကို ကြၽန္မ လက္ခံႏိုင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ မႏွစ္သက္သည့္ ကိစၥအခ်ိဳ႕ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ၿပီး မာနေထာင္လႊားမႈအခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ျပခဲ့ေသာ္လည္း၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၏ သတိေပးခ်က္မ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ကို ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္း လာႏိုင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေဘးဖယ္ဖို႔၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး အေျခခံသေဘာတရားမ်ားႏွင့္အညီ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ လိုလားေနခဲ့သည္။ ဤအရာအားလုံးကို ျဖတ္သန္းၿပီးသည့္ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးမွ တကယ္ ကြၽန္မ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရသည္က၊ စစ္မွန္သည့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း အသိျဖစ္ပါသည္။ အရင္က ကြၽန္မအတြက္ အရမ္းကို ခက္ခဲခဲ့သည့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အခ်ိဳ႕ကို ေနာက္ဆုံး ကြၽန္မ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ ဆိုသည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေဘးဖယ္ထားဖို႔ႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏ အႀကံျပဳခ်က္ကို လက္ခံဖို႔က အရမ္း ခက္ခဲခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ယခု ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အနည္းအက်ဥ္းကို ကြၽန္မ လက္ေတြ႕လုပ္ႏိုင္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးမွာ လူသားပုံသဏၭာန္ကို ကြၽန္မ အနည္းငယ္ အသက္ရွင္ႏိုင္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ယခင္ကကဲ့သို႔ ကြၽန္မ မ႐ိုင္းပ်ပါ၊ ဘုရားသခင္အဖို႔ ကြၽန္မက အရမ္းကို စက္ဆုပ္စရာမျဖစ္သလို၊ ယခင္က လုပ္ခဲ့သလို အျခားသူမ်ားကို ကြၽန္မ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မေနေတာ့ပါ။ ယင္းတို႔အားလုံးကို ကြၽန္မ ေတြးသည့္အခါတိုင္းမွာ၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိသည္။ ကြၽန္မကို ဘုရားသခင္က ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္သာ မဟုတ္ပါက၊ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္း မရွိဘဲ၊ ကြၽန္မ ယခု မည္မွ် မာနေထာင္လႊားလိုက္မည္နည္း သို႔မဟုတ္ မည္မွ် အက်င့္ပ်က္လိုက္မည္ကို ကြၽန္မ မသိပါ။ ယေန႔ ကြၽန္မ ရရွိခဲ့သည့္ ေသးႏုပ္သည့္ သိနားလည္မႈႏွင့္ ေျပာင္းလဲမႈက ဘုရားသခင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။