မူးယံ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္မရဲ႕မိဘ၊ ဆရာေတြက ကြၽန္မ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကြၽန္မကို သင္ေပးခဲ့တယ္။ သူမ်ားေတြနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ျခင္းက တန္ဖိုးရွိတယ္။ ဆင္ျခင္တုံတရားရွိၿပီး နားလည္ေပးသင့္တယ္တဲ့။ ဆက္ဆံေရးကို ထိခိုက္ေစတာေတြကို ေျပာလို႔မရဘူး။ လူေတြကို သိကၡာဆည္ခြင့္ေပးရမယ္။ “သူတစ္ပါးသိကၡာကို ငဲ့ပါ”၊ “တတ္ႏိုင္သည့္ေနရာတိုင္းတြင္ သက္ညႇာပါ” ဆိုတာေတြက သူမ်ားေတြနဲ႔ အဆင္ေျပဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းေတြပဲ တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီေလာကီ အေတြးအေခၚေတြကို ကြၽန္မ လိုက္နာရမယ့္စည္းကမ္းေတြအျဖစ္ မွတ္ယူခဲ့တယ္။ လူေတြရဲ႕ မာနစိတ္ကို အၿမဲတမ္း ထည့္တြက္တယ္။ သူမ်ားေတြနဲ႔ ျငင္းခုံတာ မရွိသေလာက္ပဲ။ ဒီလိုျပဳမူေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ခ်ီးက်ဴးခံရတယ္။ ယုံၾကည္သူျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို မသိေတာ့ ဒီေလာကီ အေတြးအေခၚေတြ၊ က်င့္ဝတ္စံႏႈန္းေတြကို လိုက္နာရမယ့္စည္းကမ္းေတြအျဖစ္ ဆက္ၿပီး မွတ္ယူေနခဲ့တယ္။ ဒါေတြကို လုပ္တာဟာ ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုသလို သာမန္လူ႔သဘာဝပိုင္ဆိုင္တာျဖစ္ၿပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တာပဲလို႔ေတာင္ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒီ႐ိုးရာဓေလ့အယူအဆက လုံးဝ အမွန္တရားမဟုတ္ဘူး၊ တကယ္ကို လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိျခင္းအတြက္ စံႏႈန္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ ျမင္သြားေတာ့မွပဲ က်ရႈံးမႈတခ်ိဳ႕ကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မ ေဖာ္ထုတ္ခံခဲ့ရတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကသာ ကြၽန္မတို႔လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ စံသတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္သင့္တာပါ။

ဒီႏွစ္ ဇန္နဝါရီမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕က ကြၽန္မကို ေျပာတယ္။ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အစ္မရွဴခ်င္းက လူေတြကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္ၿပီး တကယ့္အလုပ္ေတြကို မၿပီးဘူးတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ စုံစမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ရွဴခ်င္းက အရည္အခ်င္းတခ်ိဳ႕ရွိၿပီး လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နည္းနည္းရွိေပမဲ့ သူေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လက္ေတြ႕အလုပ္ေတြ သိပ္မၿပီးဘူး၊ သူတာဝန္ယူရတဲ့ ပေရာဂ်က္ေတြက ဘယ္ေတာ့မွ အရမ္းမေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ သူက သူမ်ားေတြေလးစားတာခံရဖို႔ အရမ္းလည္း ႂကြားဝါတယ္။ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို အလြယ္တကူနဲ႔ အျမန္ရခ်င္တယ္။ သူက စည္းမ်ဥ္းကို ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး မသင့္ေတာ္တဲ့သူေတြကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေတြအျဖစ္ ခန႔္တာေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္မွာ အေႏွာင့္အယွက္ေတြ၊ ေႏွာင့္ေႏွးတာေတြ ျဖစ္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို ခဏခဏ အႀကံေတြေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက လက္မခံဘူး။ ကိစၥေတြၿပီးလို႔လည္း လုံးဝ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိတာမရွိဘူး။ သူ႔ရဲ႕ မေျပာင္းလဲတဲ့ လုပ္ကိုင္ပုံကို အေျခခံၾကည့္ရင္ သူက ထုတ္သင့္တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ရွဴခ်င္းရဲ႕ ကိစၥကို အထက္ေခါင္းေဆာင္ဆီ အသိေပးတဲ့ စာတစ္ေစာင္ေရးဖို႔ ကြၽန္မ စီစဥ္လိုက္တယ္။ ေရးၿပီးသြားေတာ့ ရွဴခ်င္းက ပုံမွန္အားျဖင့္ ကြၽန္မကို ေတာ္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ယုံၾကည္တာကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မက သူ႔ကိစၥေတြကို စုံစမ္းၿပီး တိုင္ၾကားခဲ့တယ္ဆိုတာ သူသိရင္ သူက ကြၽန္မအေပၚ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနမွာလား ေပါ့။ သူ ကြၽန္မအေပၚ အေကာင္းျမင္ေနတာ ပ်က္စီးသြားမွာလား။ ဒီလိုေတြးမိေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ရႈပ္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ေျခေပးလိုက္တယ္။ ရွဴခ်င္းက လတ္တေလာမွာ မေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာရွိေနတာျဖစ္မယ္။ ဒီေတာ့ ငါ သူ႔ကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ပံ့ပိုးေပးႏိုင္တယ္။ ၿပီးရင္ သူေျပာင္းလဲမလားၾကည့္မယ္ေပါ့။ အဲဒီတိုင္ၾကားစာကို ကြၽန္မ မပို႔ခဲ့ဘူး။ ရွဴခ်င္းနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ အခ်ိန္တစ္ခုသတ္မွတ္ၿပီး သူ႔ျပႆနာကို ထုတ္ျပဖို႔ ကြၽန္မ ျပင္ဆင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔ ေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့ သူက ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာမရွိတာကို ေတြ႕ရတယ္။ သူက နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ႀကိဳးစားတဲ့ ဒုကၡနဲ႔ အသက္ရွင္ေနရတယ္လို႔ မ်က္ရည္က်ၿပီး ေျပာတယ္။ ကြၽန္မ ေျပာဖို႔ ပါးစပ္ဖ်ားေရာက္ေနၿပီးမွ ျပန္ၿမိဳသိပ္လိုက္တယ္။ သူက ေတာ္ေတာ္အခက္အခဲျဖစ္ေနတာ။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မက သူနာေနတဲ့ေနရာကို ေ႐ြးေျပာလိုက္ရင္ အနာကို ဆားသိပ္လိုက္သလို မျဖစ္ဘူးလား။ ၿပီးရင္ ကြၽန္မက သူ႔ျပႆနာေတြကို ေခါင္းေဆာင္ကို ေျပာျပလိုက္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို ထုတ္လိုက္ရင္ ကြၽန္မက အၾကင္နာကင္းမဲ့တယ္လို႔ သူက စြပ္စြဲမွာမဟုတ္ဘူးလား ေပါ့။ ကြၽန္မ ထပ္ခါထပ္ခါ တြန႔္ဆုတ္ေနတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူက နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားတာ၊ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔မညီဘဲ လူေတြကို ခန႔္တာေတြကို ေဖာ့ေျပာလိုက္ၿပီး ကြၽန္မတို႔စုေဝးပြဲကို အဆုံးသတ္လိုက္တယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္မေရးၿပီးသားျဖစ္တဲ့စာကို ျပန္ျပင္လိုက္တယ္။ ရွဴခ်င္းက နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို အရမ္းအေရးစိုက္ေနတယ္၊ ကြၽန္မက သူ႔ကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ခဲ့ၿပီး သူက ေနာင္တရခ်င္တယ္၊ ကြၽန္မက အကူအညီနဲ႔ မိတ္သဟာယေတြ ဆက္ယူဖို႔ အႀကံေပးခဲ့တယ္ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ စာကိုပို႔ၿပီးသြားေတာ့ ကြၽန္မမွာ အျပစ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မသက္သာတဲ့ခံစားခ်က္က ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္မက အမွန္အတိုင္းမေျပာခဲ့ဘူးဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္ေလ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲက တစ္ခုကို ကြၽန္မ ဖတ္ရတယ္။ “သမၼာတရားသည္ သင့္တြင္ အသက္ျဖစ္လာၿပီးသည္ႏွင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ျပစ္မွားေစာ္ကားေသာ၊ ဘုရားသခင္အား မေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ၊ မိမိ၏တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ ေပါ့ဆၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက်ျပဳေသာ၊ သို႔မဟုတ္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ၾကားဝင္စြက္ဖက္ေသာသူကို သတိျပဳမိေသာအခါ သင္သည္ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ တုံ႔ျပန္လိမ့္မည္။ ထိုသူအား လိုအပ္သလို ခြဲျခားၿပီး ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္လိမ့္မည္။ သမၼာတရားသည္ သင္၏ အသက္ ျဖစ္မလာေသးသကဲ့သို႔ သင္သည္ သင္၏ စာတန္ဆန္ေသာ စိတ္သေဘာထားအတြင္းတြင္ အသက္ရွင္ဆဲျဖစ္ပါက၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို တုံ႔ဆိုင္းမႈႏွင့္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား ျဖစ္ေစသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို သင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိသည့္အခါ၊ သင္သည္မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္လိမ့္မည္မဟုတ္။ လိပ္ျပာလုံစြာျဖင့္ ယင္းတို႔ကို သင္ ေဘးဖယ္ထားလိုက္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစေနသည့္ သူတစ္ဦးမွ် သင္ႏွင့္ မည္သည့္ပတ္သက္မႈမွ် မရွိဟုပင္ သင္ ေတြးလိမ့္မည္။ အသင္းေတာ္၏အလုပ္ႏွင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားတို႔ မည္မွ် ထိခိုက္ပါေစ၊ သင္ ဂ႐ုမစိုက္၊ ၾကားဝင္စြက္ဖက္ျခင္း မရွိေပ၊ သို႔မဟုတ္ အျပစ္ရွိသည္ဟု မခံစားရေပ— ယင္းက သင့္အား အသိစိတ္၊ သို႔မဟုတ္ ဆင္ျခင္တုံတရား မရွိသူတစ္ဦး၊ မယုံၾကည္သူတစ္ဦး၊ အေစခံသူတစ္ဦး ျဖစ္ေစသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္အရာကို စားကာ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အရာကို ေသာက္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ လာသည့္အရာမ်ားအားလုံးကို ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ္လည္း ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားအေပၚ မည္သည့္ထိခိုက္ျခင္းကမွ် သင္ႏွင့္ဆက္ႏႊယ္ျခင္း မရွိဟု ခံစားရသည္— ယင္းက သင့္အား ေကြၽးေသာလက္ကို ကိုက္သည့္ သစၥာေဖာက္တစ္ဦး ျဖစ္ေစသည္။ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မကာကြယ္ပါက၊ သင္သည္ လူပင္ ဟုတ္ပါ၏ေလာ။ ယင္းက အသင္းေတာ္ထဲသို႔ အယုံသြင္း၍ ခ်ဥ္းကပ္လာသည့္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္မႈရွိဟန္ေဆာင္သည္၊ ေ႐ြးခ်ယ္ခံထားရသူ တစ္ဦးအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္၌ ကပ္ပါးရပ္ပါး လုပ္လိုသည္။ သင္သည္ လူသားတစ္ဦး၏ ဘဝကို ရွင္သန္မေနဘဲ၊ ရွင္းလင္းစြာပင္ မယုံၾကည္သူမ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္သူတစ္ဦးျဖစ္လွ်င္၊ သင္ သမၼာတရားႏွင့္ အသက္ မရရွိေသးလွ်င္ပင္၊ အနည္းဆုံးအေနျဖင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ဘက္မွ စကားေျပာကာ ျပဳမူလိမ့္မည္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ထိခိုက္ေနသည္ကို သင္ျမင္သည့္အခါ၊ အနည္းဆုံးအေနျဖင့္ သင္သည္ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ရပ္ေနမည္ မဟုတ္ေပ။ သင္ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳလိုသည့္ဆႏၵရွိသည့္အခါတြင္၊ သင္သည္ အျပစ္ရွိသည္ဟု ခံစားရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ အေနရခက္လိမ့္မည္၊ ၿပီးလွ်င္ ‘ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား မထိခိုက္ေစရန္ႏွင့္ အသင္းေတာ္အသက္တာ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ ငါ ဤေနရာတြင္ ထိုင္ၿပီး မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္ေဆာင္ဘဲ ေန၍မရေခ်၊ ငါ ထရပ္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခု ေျပာရမည္၊ ငါတာဝန္ယူရမည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာ အျပဳအမူကို ငါ ထုတ္ေဖာ္ရမည္၊ ငါ တားရမည္’ ဟု သင့္ကိုယ္သင္ ေျပာလိမ့္မည္။ သမၼာတရားက သင္၏ အသက္ျဖစ္လာလွ်င္၊ သင္၌ ဤသတၱိႏွင့္ သႏၷိ႒ာန္ ရွိၿပီး ကိစၥရပ္ကို လုံးဝ သိနားလည္ႏိုင္စြမ္း ရွိလိမ့္မည္သာမက၊ ဘုရားသခင္၏အမႈႏွင့္ သူ၏အိမ္ေတာ္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအတြက္ ယူသင့္သည့္ တာဝန္ကိုလည္း သင္ ျဖည့္ဆည္းလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္ သင္၏ တာဝန္သည္ ေက်ပြန္လိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ နာခံသည့္သူမ်ားသာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာစိတ္ႏွလုံးရွိေပသည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ကို စိတ္ထိခိုက္စရာပဲ။ ကြၽန္မက ဘုရားအလိုေတာ္ကို ထည့္စဥ္းစားၿပီး တရားမွ်တမႈအတြက္ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္၊ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ရင္ သူတို႔ကို ရင္ဆိုင္ေဖာ္ထုတ္ရင္းသမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းကို ထိန္းသိမ္းၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို တိုင္ၾကားစာေတြကို ဦးေဆာင္ခိုင္းတယ္။ ဒါက ကြၽန္မတာဝန္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဝတၱရားပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက ရွဴခ်င္းဟာ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ရိပ္စားမိေနၿပီ။ သူဦးေဆာင္တဲ့ပေရာဂ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျဖစ္ထြန္းမႈက က်ေနၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တကယ္ေျပာင္းလဲတာ မရွိေသးဘူး။ သူ႔ကို အျမန္မထုတ္ရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္က ပိုၿပီးေတာ့ ဆုံးရႈံးမႈေတြ ျဖစ္မွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သူ႔ျပႆနာေတြကို စုံစမ္းၿပီး တိုင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ သူ အထုတ္ခံရေအာင္လုပ္တာကို သူ သိသြားရင္ ကြၽန္မက စာနာစိတ္မရွိဘူးလို႔ေျပာမွာကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ သူက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီးငိုေနတာကို ကြၽန္မ ျမင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက သူ႔ျပႆနာေတြကို ထုတ္ျပရင္ ကြၽန္မက သူ႔အခက္အခဲေတြကို နားမလည္ဘူးလို႔ေျပာၿပီး ကြၽန္မကို မုန္းမွာ စိတ္ပူခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ တကယ့္အေျခအေနကို ကြၽန္မ ဖုံးကြယ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ တကယ့္ျပႆနာကို မတင္ျပခဲ့ဘူး။ ဥေပကၡာျပဳၿပီး အလယ္လမ္းကို ေ႐ြးလိုက္တယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈက ထိခိုက္မလားဆိုတာ အေရးမစိုက္ဘဲ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ကို တိတ္တဆိတ္ ကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ေရေလာင္းျခင္းနဲ႔ အာဟာရကို ခံစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက အျပင္က အက်ိဳးစီးပြားေတြကို မ်က္ႏွာသာေပးေနၿပီး ကိုယ့္ကိုေကြၽးတဲ့လက္ကို ကိုက္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္မာပါတယ္။ လူ႔သဘာဝနည္းနည္းေလးမွမရွိဘူး။ ဒီလို စဥ္းစားၿပီး ကြၽန္မက ေနာင္တေတြရၿပီး ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အေပၚ လိပ္ျပာမလုံျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ဉာဏ္မ်ားခဲ့တာကို မုန္းမိတယ္။

ေနာက္ပို္ငးမွာ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “တစ္စုံတစ္ဦးက ယင္းကို မည္သို႔ ေကာင္းစြာ ဟန္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သို႔ ၾကည့္ေကာင္းၿပီး ၎တို႔၏ အျပဳအမူ ျဖစ္လာသည္ျဖစ္ေစ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ မည္သို႔ ဟန္က်စြာ၊ သို႔မဟုတ္ လွပစြာ ျပ႐ုပ္တင္သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ မည္မွ် လွည့္စားတတ္ပါေစ ျငင္း၍မရႏိုင္သည့္အရာမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူတစ္ဦးစီတိုင္းသည္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားျဖင့္ ျပည့္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအျပင္ပန္း အျပဳအမူ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္တြင္ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ပုန္ကန္ၾကဆဲျဖစ္သည္၊ ဖန္ဆင္းရွင္ကို အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ပုန္ကန္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။...အတိုခ်ဳပ္အားျဖင့္ လူ႔က်င့္ဝတ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ႐ိုးရာ အယူအဆမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ အျပဳအမူေကာင္းရွိေသာ လူတစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ရန္မွာ သမၼာတရားကို မလိုက္စားဖို႔ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ စစ္မွန္ေသာ အဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးျဖစ္ျခင္းကို လိုက္စားျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနျဖင့္ ဤအျပဳအမူေကာင္းမ်ားကို လိုက္စားျခင္းေနာက္ကြယ္တြင္ ဆိုးၿပီး ေျပာမေကာင္းေသာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိသည္။ မည္သည့္ အျပဳအမူေကာင္းမ်ိဳးကို လူက လိုက္စားသည္ျဖစ္ေစ ယင္းေနာက္ကြယ္ရွိ ပန္းတိုင္မွာ လူတို႔၏ ခ်စ္ခင္မႈႏွင့္ ေလးစားမႈတို႔ကို ရရွိဖို႔၊ မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္ အဆင့္အတန္းကို တိုးေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔သည္ ေလးစားဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ယုံၾကည္ကိုးစားမႈႏွင့္ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္တို႔ႏွင့္ ထိုက္တန္သည္ဟု လူတို႔ကို ေတြးထင္ေစဖို႔သာ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူေကာင္းသည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္ျခင္းကို သင္ လိုက္စားပါက ဤသည္မွာ ေက်ာ္ၾကားၿပီး ႀကီးျမတ္သည့္ လူမ်ားႏွင့္ အရည္အေသြး တူညီသည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ အျပဳအမူ ေကာင္း႐ုံမွ်ေကာင္းသည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို မခ်စ္သကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို လက္မခံပါက သင္သည္ ထိုသူတို႔ႏွင့္ အရည္အေသြး တူညီေပသည္။ အက်ိဳးဆက္မွာ အဘယ္နည္း။ သင္ စြန႔္လႊတ္ၿပီးသည့္ အရာမွာ သမၼာတရားျဖစ္သည္။ သင္ ဆုံးရႈံးၿပီးသည့္အရာမွာ ကယ္တင္ခံရဖို႔ သင္၏ အခြင့္အေရး ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အမိုက္မဲဆုံးေသာ အျပဳအမူျဖစ္သည္။ လူမိုက္၏ ေ႐ြးခ်ယ္မႈႏွင့္ လိုက္စားမႈ ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ မိမိ အလြန္ရွည္ၾကာစြာ ေလးစားခဲ့သည့္ ထိုႀကီးျမတ္ေသာ၊ ေက်ာ္ၾကားေသာ၊ စင္ေပၚက အဟန႔္ေကာင္းေသာ လူျဖစ္ဖို႔ ဆႏၵရွိဖူးသေလာ။ ထိုႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းၿပီး ေဖာ္ေ႐ြေသာ လူျဖစ္ဖို႔ ဆႏၵရွိဖူးသေလာ။ ထိုရည္မြန္၊ ခင္မင္တတ္သည့္၊ ပညာတတ္ လူျဖစ္ဖို႔ ဆႏၵရွိဖူးသေလာ။ အျပင္ပန္းတြင္ ေဖာ္ေ႐ြၿပီး ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ပုံရေသာ လူျဖစ္ဖို႔ ဆႏၵရွိဖူးသေလာ။ ယခင္က ဤကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔ေနာက္ သင္တို႔ လိုက္ဖူးသည္ မဟုတ္ေလာ။ (လိုက္ဖူးပါသည္။) ယခုတြင္ သင္သည္ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔ေနာက္ လိုက္ေနဆဲျဖစ္ပါက၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔ကို ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ဆဲျဖစ္ပါက သင့္ကို ငါ ေျပာပါရေစ။ သင္ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္သည့္ လူတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္သည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္သည္ ေသျခင္းႏွင့္ အလွမ္းမေဝးေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားကို ကယ္တင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သင္သည္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူတို႔ကို ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္မခံပါက အဆုံးတြင္ သင္သည္လည္း ပ်က္စီးရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၃)) ကြၽန္မက ငယ္ငယ္ကတည္းက ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈေတြထဲ ႏွစ္ျမဳပ္ၿပီး လႊမ္းမိုးခံရတယ္။ “လူေတြကို ခါးေအာက္ပိုင္းဘယ္ေတာ့မွ မထိနဲ႔” “ကြပ္မ်က္ၿပီးသား လူတစ္ဦးကို ေခါင္းျဖတ္လွ်င္ အက်ိဳးမရွိပါ”၊ “တတ္ႏိုင္သည့္ေနရာတိုင္းတြင္ သက္ညႇာပါ” “မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေပးျခင္းသည္ ၾကာရွည္၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ခင္မင္မႈျဖစ္ေစ၏” ဆိုတာေတြနဲ႔ တျခားဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြကို ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းနဲ႔ လူေတြရဲ႕ လူ႔သဘာဝကို အကဲျဖတ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ စံႏႈန္းေတြအျဖစ္ မွတ္ယူခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ကြၽန္မ ဆက္ဆံတာေတြအားလုံးမွာ သူမ်ားေတြရဲ႕ မာနကို ဆက္ၿပီး ထည့္စဥ္းစားေပးတယ္။ ကြၽန္မ ျမင္တဲ့ အမွားေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြကို တိုက္႐ိုက္ေထာက္ျပတာ သိပ္မရွိဘူး။ သူမ်ားေတြကို အၿမဲတမ္း ထြက္ေပါက္ေပးတယ္။ ကြၽန္မက နားလည္ေပးတယ္လို႔ သူတို႔က ခံစားရၿပီး ကြၽန္မအေပၚ အျမင္ေကာင္းေအာင္ေပါ့။ ရွဴခ်င္းက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္၊ ခ်က္ခ်င္းထုတ္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ ေကာင္းေကာင္းသိေပမဲ့ သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေအာင္မလုပ္မိဖို႔၊ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ဆံေရးကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္မက သူ႔ကို မေဖာ္ထုတ္႐ုံမကဘဲ အမွန္ကို ဖုံးကြယ္ၿပီး သူ႔ျပႆနာေတြကို မတိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ဒိုင္းတစ္ခုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါက ျပစ္မွားမႈတစ္ခု ျဖစ္မွာပဲ။ ကြၽန္မက အျပင္ပန္းမွာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတဲ့ ပုံစံရွိေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ သူမ်ားေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ေကာင္းတဲ့အျမင္ကို ကြၽန္မ တည္ေဆာက္ခ်င္ၿပီး သူတို႔ေလးစားတာကို ခံရခ်င္တယ္ဆိုတာ အခု ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စက္ဆုပ္စရာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ရဖို႔အတြက္ အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ကြၽန္မ ထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒီလူသားအယူအဆေတြ၊ က်င့္ဝတ္နဲ႔ကိုယ္က်င့္တရားေတြကို လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္ လိုက္နာပါေစ သူက လူေကာင္းတစ္ေယာက္လို႔ အဓိပၸာယ္မရဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ပဲ။ ဒီႏွစ္လိုဖြယ္အျပဳအမူေတြေနာက္ကြယ္မွာ ရွက္စရာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြရွိေနတယ္။ ဒီ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးေတြ၊ ရႈေထာင့္ေတြနဲ႔အသက္ရွင္ေတာ့ ကြၽန္မက ပိုၿပီးေတာ့ မယုံၾကည္ရတာ၊ ဉာဏ္မ်ားတာ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တာ၊ ဆိုးယုတ္တာေတြပဲ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မလုပ္သမွ်က သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ အေထာက္အကူျဖစ္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေကာင္းမြန္ေသာ လူ႔သဘာဝ ရွိျခင္းအတြက္ စံႏႈန္းရွိရမည္။ ယင္းသည္ ေတာ္သင့္႐ုံ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လမ္းျခင္း၊ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို မလိုက္နာျခင္း၊ မည္သူကိုမွ် စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစဖို႔ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ၊ သင္ သြားသည့္ ေနရာတိုင္းတြင္ မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ လုပ္ျခင္း၊ သင္ ေတြ႕ဆုံသည့္ လူတိုင္းကို ေျပျပစ္စြာ ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ လူတိုင္းကို သင့္အား အေကာင္းေျပာေစျခင္းတို႔ မပါဝင္ေပ။ ဤသည္မွာ စံႏႈန္းမဟုတ္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ မည္သည္မွာ စံႏႈန္းျဖစ္သနည္း။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သမၼာတရားကို က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိ၏တာဝန္၊ လူ၊ ျဖစ္ရပ္၊ အမႈအရာမ်ိဳးစုံတို႔ကို စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ တာဝန္သိစိတ္တို႔ျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အားလုံးျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႐ိုးရွင္းေပသည္။ လူတိုင္းက မိမိတို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဤအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္အား ေပးအပ္ရာတြင္ မိမိသည္ သမၼာတရားကို ရရွိႏိုင္သည္) “လူတို႔စကားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ား၏ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းသည္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္သင့္သနည္း။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ လူတို႔၏ စကားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ စံႏႈန္းမ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ (ထိုအရာမ်ားသည္လူတို႔အဖို႔ အျပဳသေဘာေဆာင္ရမည္ ျဖစ္သည္။) မွန္ေပသည္။ အေျခခံအက်ဆုံးအားျဖင့္ သင္သည္ သမၼာတရားကို ေျပာရမည္၊ ႐ိုးသားစြာ စကားေျပာၿပီး အျခားသူမ်ားကို အက်ိဳးျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ အနည္းဆုံးအေနျဖင့္ စကားသည္ လူတို႔ကို တည္ေဆာက္ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး လွည့္စားရမည္မဟုတ္၊ လူတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မေလွာင္ရ၊ မလွည့္စားရ၊ မသေရာ္ရ၊ မေစာ္ကားရ၊ ေဘာင္မခတ္ရ၊ မနာက်င္ေစရ၊ မေဖာ္ထုတ္ရ၊ သို႔မဟုတ္ လူတို႔ကို မေလွာင္ေျပာင္ရေပ။ ဤသည္မွာ ပုံမွန္ လူ႔သဘာဝ၏ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္သည္။ လူ႔သဘာဝ၏ သူေတာ္ေကာင္းတရား ျဖစ္သည္။...လူတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မေဖာ္ထုတ္သင့္ဟု ဆိုရျခင္းမွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ အျခားလူတို႔အေပၚ အတင္းအဖ်င္း မေျပာျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ ၎တို႔ကို ေဝဖန္၊ သို႔မဟုတ္ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ဖို႔ ၎တို႔၏ အတိတ္က အမွားမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ဖက္တြယ္မထားႏွင့္။ ဤသည္မွာ အနည္းဆုံး သင္ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ အေျခအေနကို ဖန္တီးယူျခင္းဘက္တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ စကားကို မည္သို႔ ေဖာ္ျပသနည္း။ ယင္းမွာ အဓိကအားျဖင့္ အားေပးျခင္း၊ ၫႊန္ၾကားေပးျခင္း၊ လမ္းျပျခင္း၊ တိုက္တြန္းျခင္း၊ သိနားလည္ျခင္းႏွင့္ ႏွစ္သိမ့္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အျခားသူမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား၊ အမွားမ်ားကို တိုက္႐ိုက္ေထာက္ျပၿပီး ေဝဖန္ရန္ လိုအပ္သည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔အတြက္ အလြန္အက်ိဳးျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔အတြက္ တကယ့္အကူအညီျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဥပမာအားျဖင့္ သင္သည္ အထူးပင္ တဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္ၿပီး မာနေထာင္လႊားသည္ ဆိုၾကပါစို႔။ သင့္အေနျဖင့္ ဤအရာကို လုံးဝ သတိမထားမိေသာ္လည္း သင္ႏွင့္ အကြၽမ္းဝင္ေသာသူ တစ္ေယာက္သည္ ဤျပႆနာကို သင့္အား တည့္တည့္ႀကီး ေျပာျပသည္။ သင္က ‘ငါတဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္သေလာ။ မာနေထာင္လႊားသေလာ။ အျခားဘယ္သူမွ် ငါ့ကို မေျပာျပဝံ့ၾက။ သို႔ေသာ္ သူကမူ ငါ့ကို နားလည္၏။ ဤစကားမ်ိဳးကို သူေျပာရက္ျခင္းက ဤအရာ တကယ္မွန္ေၾကာင္း ျပေနသည္။ ဤအရာကို အခ်ိန္ခဏယူၿပီး ငါသုံးသပ္ၾကည့္ရမည္’ ဟူ၍ စဥ္းစားသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ထိုသူကို သင္က ‘အျခားလူမ်ားသည္ ကြၽန္ုပ္ကို ေကာင္းသည့္အရာမ်ားသာ ေျပာၾက၏။ ခ်ီးမြမ္းၾက၏။ မည္သူကမွ် ကြၽန္ုပ္ကို စိတ္ထဲရွိသည့္အတိုင္း ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္း မေျပာဖူးပါ။ ကြၽန္ုပ္၌ရွိသည့္ ဤအားနည္းခ်က္မ်ား၊ ျပႆနာမ်ားကို မည္သူမွ် မေထာက္ျပဖူးပါ။ သင္တစ္ဦးတည္းကသာ ကြၽန္ုပ္ကို ေျပာျပႏိုင္၏၊ စိတ္ထဲရွိသည့္အတိုင္း ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္း ေျပာႏိုင္၏။ ဤသည္မွာ အင္မတန္ ေကာင္းပါသည္။ ကြၽန္ုပ္အတြက္ ေတာ္ေတာ္အေထာက္အကူျဖစ္ပါ၏’ ဟုေျပာသည္ဆိုပါစို႔။ ဤသည္မွာ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖင့္ အျခားလူသည္ သူ၏ စိတ္တြင္ရွိေသာအရာကို၊ သင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သူ၏ အေတြးမ်ားကို၊ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူ႔တြင္ အယူအဆမ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ား၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္မႈမ်ား၊ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိခဲ့ပုံႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို သင့္အား သိေစၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္းအားျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သြားသည္။ ဤသည္မွာ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဝိညာဥ္ခ်င္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕မႈ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၃)) တကယ့္လူ႔သဘာဝေကာင္းက ၾကင္နာတာ၊ စာနာသနားတတ္တာ ဆင္ျခင္တုံတရားရွိတာ မဟုတ္ဘူး၊ နားလည္မႈရွိတာ၊ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးေတြကို ကာကြယ္တာ၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ သေဘာတူညီမႈကို ရယူတာမ်ိဳး အၿမဲတမ္းမဟုတ္ဘူး၊ ဒါက ဘုရားနဲ႔ တျခားလူေတြအေပၚ စစ္မွန္တာ၊ လူေတြကို ႐ိုး႐ိုးသားသား ဆက္ဆံတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္သြားတယ္။ အသင္းေတာ္မွာ ေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အႏၲိခရစ္ေတြ၊ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြကို ျမင္ၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းေတြကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရင္ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပၿပီး သူတို႔ကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ကူညီႏိုင္ရင္ သူတို႔ကို ေျပာဆိုျပဳမူတာေတြမွာ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေပးႏိုင္ရင္ ဒါကသာ တကယ္ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တာပါ။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကိုပဲ ထည့္တြက္ရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာကို ျမင္ေပမဲ့ ဒါကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တားဆီးတာ မလုပ္ဘဲ ဘုရားအလိုေတာ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈရင္ သူမ်ားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးဘယ္ေလာက္ေကာင္းပါေစ လူေကာင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ယုတ္မာၿပီး နိမ့္က်တဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ။ အရင္တုန္းက လူေတြကို “သူတစ္ပါးသိကၡာကို ငဲ့ပါ”ဆိုတာမ်ိဳး ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြက နားလည္ေပးတတ္ၿပီး သည္းခံေပးတယ္၊ ဒါ ေကာင္းတဲ့အရာျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ “လူတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မေဖာ္ထုတ္သင့္ဟု”ဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ေျပာတာနဲ႔ လုံးဝ မတူဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ သိသြားတယ္။ ဘုရားသခင္ ဒီလိုေျပာတာက လူေတြကို ေဝဖန္အကဲျဖတ္ၿပီး ရႈတ္ခ်ဖို႔အတြက္ အမွားရွာတာ၊ အားနည္းခ်က္ေတြကို အသုံးခ်တာမလုပ္ဘဲ သင့္ေလ်ာ္စြာ ဆက္ဆံပါဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲ။ ဒါက သာမန္လူ႔သဘာဝက ပိုင္ဆိုင္သင့္တဲ့အရာပဲ။ စာတန္က ကြၽန္မတို႔ကိုယ္ပိုင္ပုံရိပ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ေအာင္လုပ္ဖို႔၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာကို ေထာက္မျပေစဖို႔ “သူတစ္ပါးသိကၡာကို ငဲ့ပါ” ဆိုတာမ်ိဳး အေတြးေတြကို ထည့္သြင္းတာပါ။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မတို႔က ပိုပိုၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ဉာဏ္မ်ားလာတယ္။ သာမန္လူ႔သဘာဝမရွိဘူး။ လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ပုံစံရွိပါေစ သူကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ျဖစ္တဲ့ ဟန္ေဆာင္မႈနဲ႔ လွည့္စားမႈပဲ။ ဒါက တကယ့္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မတို႔က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို မခံရဘဲ လူတစ္ေယာက္ကို တကယ့္အသိအျမင္ရၿပီး ေနာင္တရႏိုင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီး အႀကံေပး ကူညီရင္ ဒါက လူ႔သဘာဝေကာင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းရွိျခင္းကို တကယ္ကိုယ္စားျပဳတာပဲ။

ကြၽန္မကို ပိုၿပီးရွင္းတဲ့ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပးတဲ့ ကြၽန္မဖတ္ရတဲ့ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ရွိတယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈထဲက အျပဳအမူေကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဆို႐ိုးစကားမ်ားအေပၚ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးေနာက္တြင္ ယင္းတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိနားလည္မႈတစ္ခုတစ္ေလ သင္တို႔ ရရွိၿပီးၿပီေလာ။ ဤအျပဳအမူေကာင္းမ်ိဳးကို သင္ မည္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္သင့္သနည္း။ လူအခ်ိဳ႕က ‘ယေန႔မွစ၍ ကြၽန္ုပ္သည္ အခ်ိဳ႕ေသာ ပညာတတ္၊ ခင္မင္တတ္သည့္ သို႔မဟုတ္ ေဖာ္ေ႐ြသည့္ လူတစ္ဦး ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ကြၽန္ုပ္သည္ “ေကာင္းျမတ္” သူ ဆိုသည့္သူတစ္ဦး ျဖစ္မည္ မဟုတ္ပါ။ သက္ႀကီးသူမ်ားကို ေလးစားသည့္၊ သို႔မဟုတ္ ငယ္႐ြယ္သူမ်ားကို ခ်စ္ခင္သည့္ သူတစ္ဦး ျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။ ႏွစ္လိုဖြယ္၊ ေဖာ္ေ႐ြေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။ ထိုအရာတစ္ခုမွ် သာမန္လူ႔သဘာဝမွ သဘာဝအေလ်ာက္ ထြက္လာျခင္း မဟုတ္ပါ။ တုပၿပီး အေယာင္ေဆာင္ျဖစ္ေသာ လွည့္ျဖားတတ္သည့္ အျပဳအမူျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း အဆင့္သို႔ မေရာက္ေစပါ။ ကြၽန္ုပ္သည္ မည္သည့္ လူစားမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မည္နည္း။ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္ပါမည္။ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္ျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္ုပ္ အစျပဳပါမည္။ ကြၽန္ုပ္၏ စကားတြင္ မယဥ္ေက်းမလိမၼာ ျဖစ္ႏိုင္သည္၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို နားမလည္ျဖစ္ႏိုင္သည္၊ အသိပညာ ကင္းမဲ့ေနႏိုင္ၿပီး အျခားသူမ်ား၏ အထင္ေသးျခင္း ခံရႏိုင္ေသာ္လည္း ကြၽန္ုပ္သည္ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈျဖင့္ အေယာင္ေဆာင္ျခင္း မရွိဘဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စကားေျပာပါမည္။ လူတစ္ဦးအေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကြၽန္ုပ္၏ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္လည္းေကာင္း အေယာင္ေဆာင္မည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္မည္မဟုတ္ပါ။ စကားေျပာသည့္အခါတိုင္းတြင္ စိတ္ႏွလုံးမွ ျဖစ္လိမ့္မည္။ စိတ္ထဲတြင္ ေတြးသည့္အရာကို ကြၽန္ုပ္ ေျပာမည္။ တစ္စုံတစ္ဦးအေပၚ မုန္းတီးျခင္း ရွိပါက မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္ၿပီး သူတို႔အေပၚ ထိခိုက္နာက်င္စရာတစ္ခုမွ် လုပ္မည္ မဟုတ္။ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ အရာမ်ားကိုသာ လုပ္မည္။ ကြၽန္ုပ္ စကားေျပာသည့္အခါ မိမိကိုယ္ပိုင္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးကို ထည့္တြက္ျခင္းရွိမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ကြၽန္ုပ္၏ နာမည္ဂုဏ္သတင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္သိကၡာ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ခံမည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔အျပင္ လူတို႔အား ကြၽန္ုပ္အေပၚ အထင္ႀကီးေစမည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ရွိမည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္ ဝမ္းသာျခင္း ရွိမရွိဆိုသည့္အေပၚသာ ကြၽန္ုပ္ အေလးထားမည္။ လူတို႔ကို မထိခိုက္မနာက်င္ေစျခင္းသည္ ကြၽန္ုပ္၏ စံႏႈန္းျဖစ္လိမ့္မည္။ ကြၽန္ုပ္ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာသည္ ဘုရားသခင္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အျခားသူမ်ား ထိခိုက္နစ္နာေစမည့္အရာမ်ား လုပ္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ထိခိုက္နစ္နာေစေသာ အရာမ်ားကိုလည္း လုပ္မည္ မဟုတ္ပါ။ အျခားသူမ်ားကို အက်ိဳးျပဳသည့္ အရာမ်ားကိုသာ ကြၽန္ုပ္ လုပ္ေဆာင္မည္၊ ႐ိုးသားေသာ လူတစ္ဦးႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ဝမ္းသာေစသည့္ လူတစ္ဦးသာ ျဖစ္လိမ့္မည္’ဟု ဆိုေကာင္းဆိုႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦးထဲရွိ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤစကားမ်ားကို ၎တို႔ အမွန္တကယ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ပါက ၎တို႔ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲၾကၿပီး ျဖစ္ေပမည္။ ၎တို႔၏ အနာဂတ္ႏွင့္ ကံၾကမၼာတို႔သည္ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ ေျပာင္းလဲၾကၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သမၼာတရားလိုက္စားသည့္လမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ ၎တို႔ မၾကာမီ စတင္လိမ့္မည္၊ သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ မၾကာမီ ဝင္ေရာက္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိသည့္ လူတစ္ဦး မၾကာမီ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ေကာင္းေသာအရာ၊ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာအရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၃)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ရင္းနဲ႔ ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုသလိုမ်ိဳး ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ႐ိုးသားစြာေျပာဆိုျခင္း ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိျခင္း အရာရာမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အေျခခံအျဖစ္ မွတ္ယူျခင္း၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ စံႏႈန္းအေနနဲ႔ အသက္ရွင္ျခင္းအားျဖင့္ စာတန္ရဲ႕ အဆိပ္ေတြရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈေတြကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဖယ္ရွားႏိုင္ၿပီး ပိုၿပီးေတာ့ လူသားပုံသဏၭန္တစ္ခုရွိႏိုင္တယ္။ သူမ်ားေတြ ကြၽန္မကို ဘယ္လိုျမင္တယ္ဆိုတာ ထည့္စဥ္းစားေနတာကို ရပ္ဖို႔၊ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးေတြကို ကာကြယ္ေနတာကို ရပ္ဖို႔ ကြၽန္မ ဘုရားကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားကို ေက်နပ္ေစတဲ့ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ အထက္ေခါင္းေဆာင္ကို ရွဴခ်င္းရဲ႕ကိစၥကို ကြၽန္မ ထပ္ေျပာလိုက္တယ္။ စာကို ျပန္ျပင္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ မမွန္ကန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကိုလည္း ဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္မ နည္းနည္းပိုၿငိမ္းခ်မ္းသြားၿပီး စိတ္ေအးသြားတယ္။ သုံးေလးရက္ၾကာေတာ့ အထက္ေခါင္းေဆာင္က ဒါကို စစ္ေဆးၿပီး ရွဴခ်င္းက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးေတာ့ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ သူ႔ကို ထုတ္လိုက္တယ္။

အခ်ိန္နည္းနည္းေလာက္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေနာက္ထပ္ တိုင္စာတစ္ခုကို ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ဖို႔လိုလာတယ္။ စြပ္စြဲတဲ့သူျဖစ္တဲ့ အစ္မလင္မင္းက သူတို႔အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ အစ္မက်န္း႐ူယီကို အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး တင္ျပတယ္။ ဒါကို စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ က်န္း႐ူယီက လတ္တေလာမွာ မေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာရွိေနၿပီး သူ႔တာဝန္အေပၚ ထိေရာက္မႈကို ထိခိုက္ေနတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ပုံမွန္ဆိုရင္ သူက တကယ့္အလုပ္ကို ၿပီးႏိုင္တယ္၊ သူမ်ားေတြကို ျပႆနာေတြ ကူေျဖရွင္းေပးတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ သူက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘူး။ လင္မင္းတင္ျပတာက မွန္ေပမဲ့ ဒါေပမဲ့ သူက အေတာ္ေလး မာနႀကီးေနတယ္။ သူက က်န္း႐ူယီရဲ႕အလုပ္က ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္နဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေသခ်ာမကိုင္တြယ္ဘူး။ သူ႔အေျခအေနကို အျပည့္အဝနားမလည္ဘူး။ သူက က်န္း႐ူယီကို အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္လို႔ပဲ မဆင္မျခင္ ခုခံေနတာ။ ဒါက က်န္း႐ူယီရဲ႕ျပႆနာေတြကို ပုံႀကီးခ်ဲ႕တာျဖစ္ၿပီး စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ မညီဘူး။ ဒါက သူ႔ကို ထိခိုက္ႏိုင္ေျခရွိတယ္။ လင္မင္းနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပဖို႔ လိုတယ္ ေပါ့။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး ျပႆနာကို သူ႔ကို ေထာက္ျပရမယ္ ေပါ့။ လင္မင္းနဲ႔ ေတြ႕ရမယ့္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္မက နည္းနည္း စိတ္ပူေနတုန္းပဲ။ သိပ္မၾကာခင္တုန္းက ကြၽန္မ အခက္အခဲေတြ ႀကဳံရတုန္းက လင္မင္းက ကြၽန္မကို ကူညီခဲ့တယ္။ အရင္တန္းက သူက ကြၽန္မအေပၚ ေတာ္ေတာ္ အျမင္ေကာင္းတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကို စစ္ေဆးတဲ့ရလဒ္ေတြကို ေျပာၿပီး သူ႔ျပႆနာေတြကို ေျပာျပလိုက္ရင္ သူက နားလည္မႈလြဲၿပီး ကြၽန္မက မမွ်တဘူးလို႔ ထင္ၿပီး ကြၽန္မကို မေကာင္းျမင္မွာလား ေပါ့။ အဲဒီမွာ ကြၽန္မက အေျခအေနမွန္မွာရွိမေနဘူးဆိုတာ သတိထားမိလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန အျမန္ တိတ္တိတ္ေလး ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္ သမီးက ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြကို လိုက္နာၿပီး သမီးဆက္ဆံေရးေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ထပ္စဥ္းစားေနျပန္ပါတယ္။ သမီးရဲ႕ ဇာတိပကတိကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ သမီးကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပၿပီး အလင္းေပးေတာ္မူပါ။ ဘယ္လိုျဖစ္လာပါေစ သမီးရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းကို ထည့္မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး ဒီအစ္မကို တကယ္ ကူညီေပးခ်င္ပါတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။ အရင္ႏွစ္ရက္ေလာက္က ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “တစ္စုံတစ္ဦးသည္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ား ရွိသည့္ အေျခအေနတစ္ခု ႀကဳံရသည့္အခါ၊ ၿပီးလွ်င္ တစ္စုံတစ္ဦး၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ သိသာထင္ရွားစြာ ေပၚလြင္သည့္အခါ ဤသည္မွာ ၎တို႔ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ၿပီး သမၼာတရားရွာဖို႔ လိုအပ္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး ယင္းမွာ ထိုလူကို ဘုရားသခင္ ဆန္းစစ္သည့္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ အခိုက္အတန႔္လည္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ သင္သည္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္၊ လက္ခံႏိုင္ၿပီး အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိမွာ လူတစ္ဦးကို အခြဲျခားဆုံးေသာ အခိုက္အတန႔္ ျဖစ္သည္။...ေနာင္တရဖို႔ သင္ စီစဥ္သည္။ ထိုရည္႐ြယ္ခ်က္ ေရးေရးမွ် သင့္မွာရွိၿပီး၊ ယခင္ထက္ ပိုအားေကာင္းစြာ သင္ ထိုအရာကို အားထုတ္ေသာ္လည္း သင္အမွန္တကယ္ မေျပာင္းလဲမီ အခ်ိန္မည္မွ် ၾကာမည္မွာ အဘယ္သူ ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ သင္သည္ ခိုင္လုံေသာ ေျခလွမ္းမ်ား မလွမ္းရေသး၊ သို႔မဟုတ္ ေနာင္တတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ခိုင္လုံသည့္ အစီအစဥ္ မရွိေသးပါက ယင္းမွာ စစ္မွန္ေသာ ေနာင္တ မဟုတ္ေခ်။ အမွန္တကယ္လည္း သင္ အေရးတယူေဆာင္႐ြက္ရမည္။ စစ္မွန္သည့္ အေရးတယူေဆာင္႐ြက္ျခင္း သင္လုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္၊ ဘုရား၏ အမႈေတာ္ လိုက္လာလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၂)) ဟုတ္တယ္။ ဒီကိစၥကို ကြၽန္မ ႀကဳံရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက တကယ္ေနာင္တရသလား၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္သလား၊ ကြၽန္မမာနနဲ႔ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ေ႐ြးခ်ယ္သလားဆိုတာ ၾကည့္ဖို႔ ဘုရားက ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးကို စစ္ေဆးေနတာ။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို မွန္ေအာင္ျပင္ၿပီး လင္မင္းနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ ၿပီးသြားေတာ့ ကြၽန္မက သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပလို႔ဆိုၿပီး လင္မင္းက ကြၽန္မကို အျမင္ေစာင္းတာ မျဖစ္ဘဲ သူက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ဆင္ျခင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ သိသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလို ေဖာ္ထုတ္တာ မခံရရင္ သူက မာနႀကီးေနၿပီး က်န္း႐ူယီကို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံမေနဘူးဆိုတာကို ျမင္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ သူက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေနၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္ေနတာဆိုၿပီး ထင္မွာပဲ ေပါ့။ လင္မင္းက ဖြင့္ေျပာၿပီး ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာလည္း ေမးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔ အခ်င္းခ်င္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၾကတယ္။ ကြၽန္မတို႔က အတားအဆီးနည္းနည္းေလးမွမရွိဘဲ အရမ္းနီးစပ္သလို ခံစားမိတယ္။ အဲဒီခဏမွာ ကြၽန္မ တကယ္ စိတ္လႈပ္ရွားရတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရားနဲ႔အညီ အသက္ရွင္ၿပီး ျပဳမူတာက တကယ္ အက်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ၿပီး လူေတြကို ကူညီႏိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာအရာျဖစ္တယ္ဆိုတာ တကယ္ ျမင္သြားတယ္။ ကြၽန္မ စိတ္ေအးၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသလို ခံစားခဲ့ရတယ္။