ဝူရွီ၊ ရွန္ေဒါင္းစီရင္စု

၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေႏြဦးရာသီ၌ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွေန ဖယ္ရွားၿပီး ယခင္ရာထူးကို ျပန္ခ်ထားျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ”လူေကာင္း” ျဖစ္လြန္းသည္ဟုထင္ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ယခင္ရာထူးကို ပထမဆုံး ျပန္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ အင္မတန္ စိတ္ေသာက ေရာက္ခဲ့ရပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ “လူေကာင္း” ျဖစ္သည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ အရာအားလုံး အဆင္းခ်ည္း ျဖစ္သြားမည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ မည္သည့္အခါကမွ် မေတြးမိ ခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ဘဝေတာ့ျဖင့္ ၿပီးဆုံးသြားၿပီဟု ေတြးမိခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ သိသမွ်သူမ်ားအားလုံးက ကြၽန္ေတာ့္၏ ရႈံးနိမ့္မႈအေၾကာင္းကို သိၾကမည္။ ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း ဘုရားေက်ာင္းမွာ မေကာင္းသည့္ ဥပမာတစ္ခုအေနနဲ႔ ျပၾကမည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ၿပီးသည့္ေနာက္ တျခားသူမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ မည္သို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမည္နည္း။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားေလေလ အပ်က္သေဘာ ေတြးမိလာေလေလပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ အမွန္တရားကို ဆက္ရွာရန္ ယုံၾကည္ခ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ထံတြင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤလြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့သည့္ စြန႔္လႊတ္အနစ္နာခံမႈမ်ား၊ ေပးဆပ္မႈမ်ားအားလုံးအေၾကာင္း ကို ကြၽန္ေတာ္ေတြးၾကည့္လိုက္ပါက မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ဤအလုပ္ကို မစြန႔္လႊတ္ႏိုင္ျပန္ပါ။ ၿပီးေနာက္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ သည္ ”ကိုယ့္ကိုယ့္ကို အသုံးမဝင္သူ၊ အေရးမပါသူ၊ မေအာင္ျမင္သူတစ္ေယာက္ဟုသာ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး ရႈံးနိမ့္မႈကို လုံးဝ လက္ခံလိုက္လွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ ႀကိဳးစားမႈအားလုံး အက်ိဳးမဲ့ အလဟႆ မျဖစ္သြားပါလား။ လူမ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုပင္ အထင္ေသး အျမင္ေသး ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဤကဲ့သို႔ လုံးဝ အျဖစ္မခံႏိုင္ပါ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေထာက္ပံ့အားေပးၿပီး အျခားသူမ်ား အထင္အျမင္မေသးေစရန္ ေဆာင္႐ြက္ရပါမည္။ ကြၽန္ေတာ္ မည္မွ်ပင္ ႀကိဳးစားရပါေစ၊ အမွားမ်ား မည္မွ်ပင္ ႀကဳံေတြ႕ခံစားရပါေစ၊ ကြၽန္ေတာ္အေနျဖင့္ အားတင္းထားရမည္။ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ႏွင့္ လက္မေလွ်ာ့ႏိုင္ပါ။ ရႈံးနိမ့္မႈသင္ခန္းစာမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္အမွတ္ရၿပီး အမွန္တရားကို စူးစိုက္ရွာေဖြေနသေ႐ြ႕ တစ္ေန႔က်လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ ျပန္ျဖစ္လာႏိုင္ေလာက္ပါရဲ႕ေလ။” ဟု ေတြးမိပါသည္။ စိတ္ထဲ ဤသို႔ေတြးလိုက္ပါက ကြၽန္ေတာ့္ထံတြင္ ျဖစ္ေနသည့္ အပ်က္သေဘာ အေတြးမ်ားႏွင့္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈမ်ား အားလုံး လြင့္စင္ေျပေပ်ာက္သြားၿပီး အမွန္တရားကို ရွာေဖြမႈမွာ စြမ္းအားအသစ္ကို ခံစားခဲ့ရသည္။

ထိုအခ်ိန္မွေနစၿပီး ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းဆိုသကဲ့သို႔ အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ္၏ က်ရႈံးမႈမ်ားကို ျပန္လွန္သုံးသပ္၍ ထိုးထြင္းသိျမင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားကာ မိမိအေနျဖင့္ သမၼာတရားႏွင့္ ျပည့္ဝေစေအာင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို တက္ႂကြစြာ မွီဝဲစားေသာက္ျခင္းျဖင့္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝအေတြ႕အႀကဳံမ်ားအေၾကာင္း အေသးစိတ္တင္ျပထားသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားစြာကိုလည္း ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္း ကာလအနည္းငယ္ၾကာ ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္ ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ အေ႐ြးခံရသည္ကို ေတြ႕ရသည့္အခ်ိန္တြင္ကြၽန္ေတာ္၏ သမၼာတရား ရွာေဖြမႈအေပၚ ပို၍ပင္ ယုံၾကည္လာခဲ့သည္။ ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားသြား႐ုံျဖင့္ပင္ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ မၾကာမီ အေကာင္အထည္ ေပၚလာေတာ့မည္ဟုတစ္ကိုယ္တည္း ေတြးမိသည္။ ဤသို႔ပင္သမၼာတရား ကို ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ရွာေဖြသြားၿပီး အေျခအေန “ပုံမွန္” ကဲ့သို႔ ျပန္ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။

ဝိညာဥ္ေရးရာျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈျပဳေနရင္းျဖင့္ တစ္ေန႔တြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားစြာ ဖတ္ျဖစ္သြားပါသည္။ “အကယ္၍ လူတို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္ကိုယ္ နားလည္ရမည္ဆိုပါက သူတို႔သည္ သူတို႔၏ စစ္မွန္ေသာ အေျခအေနမ်ားကို နားလည္ရမည္။ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္အေျခအေနကို နားလည္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ အေရးႀကီးဆုံးက႑မွာ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္အေတြးမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားကို နားလည္သေဘာေပါက္မႈ ရွိရန္ပင္ ျဖစ္သည္။ အခ်န္ကာလတိုင္းတြင္ လူတို႔၏ အေတြးမ်ားသည္ အဓိကက်ေသာ အရာတစ္ခု၏ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံထားရၿပီးျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္ သင္၏အေတြးမ်ားအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ရရွိႏိုင္ပါက သင္သည္ ၎တို႔ ေနာက္ကြယ္၌ရွိေသာ အရာမ်ားအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။” (ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ဘုရားသခင္အေပၚ အၿမဲတေစ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ျပဳသည့္လူမ်ားသည္ ဆင္ျခင္တုံတရား အနည္းဆုံးလူမ်ား ျဖစ္သည္”) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို စဥ္းစားသုံးသပ္ရင္းျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ႐ုတ္တရက္ ေမးခြန္းထုတ္မိျပန္သည္။ ယခုကြၽန္ေတာ့္အေတြးထဲ၌ မည္သည့္အရာမ်ား လႊမ္းမိုးအုပ္စိုးေနသနည္း။ ကြၽန္ေတာ့္အေတြး အားလုံး၏ ေနာက္ကြယ္၌ မည္သည့္အရာမ်ား ရွိေနသနည္း။ ကြၽန္ေတာ့္အေတြးျဖစ္စဥ္ကို ဘုရားသခင္၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္ျဖင့္သာ ဂ႐ုတစိုက္ ျပန္လည္သုံးသပ္စျပဳလာ သည့္အျပင္ ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္ေနရာတြင္ အျခားသူတစ္ဦးကို အစားထိုးလိုက္စဥ္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ့္အေတြးေတြထဲမွာ “ငါ့ရဲ႕ အရင္က ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ျပန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ထူေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ တျခားသူေတြရဲ႕ အထင္အျမင္ေသးမႈကို ဆက္ၿပီး မခံစားႏိုင္ဘူး” ဆို႔သည့္ ဆႏၵက လႊမ္းမိုးေနခဲ့ေၾကာင္းကိုလည္း သတိျပဳမိလာပါသည္။ ဤအေတြးသည္ ဝိညာဥ္ေရးရာမ႑ိဳင္တစ္ခုလို ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈ ၏စမ္းသပ္မႈဒဏ္ကို ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရင္ဆိုင္ႀကိဳးစားရင္း ပန္းတိုင္ဆီအေရာက္လွမ္းဖို႔ တြန္းအားကိုပါ ေပးစြမ္းခဲ့ပါသည္။ စိတ္ထဲတြင္ ထိုသို႔ေသာ အေတြးမ်ိဳးနဲ႔အတူ “ေစာ္ကားမႈမ်ားႏွင့္ အရွက္ရမႈမ်ား” ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ခံစားရသည့္ၾကားမွ ကြၽန္ေတာ္ “ဇြဲေကာင္းစြာ ႏွင့္ အေလွ်ာ့မေပးပဲ” ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရပ္တည္ေနႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကြၽန္ေတာ့္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြမႈသည္ မသန႔္စင္ သည့္အျပင္၊ မိမိလိုအင္ဆႏၵအျပည့္ျဖင့္ အနည္းငယ္မွ်ပင္ အျပဳသေဘာမေဆာင္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္လိုက္ပါသည္။

ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္လွ်င္ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္သုံးသပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္၏ စာတန္နတ္ဆိုးစ႐ိုက္ကို နားလည္လာေစဖို႔ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမင္သာေအာင္ ျပခဲ့ေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ သိျမင္လိုက္သည္။ သို႔မွသာ ကြၽန္ေတာ္ သည္ ရင့္က်က္ၿပီး၊ သမၼာတရားကို ရွာေဖြသည့္အခါတြင္ လက္ေတြ႕က်ရန္၊ ဆိုးညစ္မႈ ႏွင့္ ဒုစ႐ိုက္ေတြကို ပယ္ရွားရန္ အျပင္ ဘုရားသခင္၏ကယ္တင္ျခင္းကို ခံယူေစရန္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းလက္ေဆာင္ေတာ္အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေက်းဇူးမတင္မိခဲ့သကဲ့သို႔ ကြၽန္ေတာ္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ဆိုးညစ္မႈမ်ားအတြက္လည္း မိမိကိုယ္ကို မမုန္းတီးမိခဲ့ပါ။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအတိုင္း ျပည့္မီေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ မေနထိုင္ခဲ့သည့္အတြက္ မိမိကိုယ္ကို အျပစ္တင္တာ၊ ေနာင္တရျခင္းမ်ိဳးလည္း မရွိခဲ့ပါ။ “ဘယ္နည္းနဲ႔မဆို ငါ ေအာင္ျမင္ရမယ္” ဆိုသည့္ ေမာက္မာသည့္ စိတ္ထားမ်ိဳးရဲ႕ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ ဤကိစၥမ်ိဳး စီစဥ္မႈအထဲ ကြၽန္ေတာ္ ေျခစုံပစ္ဝင္ခဲ့ကာ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တစ္ဖန္ဘိသိက္ေပးအေ႐ြးခံရၿပီး အင္မတန္ ပ်က္စီးဆုံးရႈံးခဲ့သည့္ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္အဖတ္ဆယ္ ႏိုင္မည့္ ေန႔ရက္ကိုသာ ေတြးေနခဲ့မိပါသည္။ လက္ေတြ႕တြင္ တျခားလူမ်ား ေလးစားအားက်ၿပီး ကိုးကြယ္ၾကေစရန္ ကြၽန္ေတာ့္ပုံရိပ္ကိုကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္ေဆာက္တည္ႏိုင္ရန္ စသည္တို႔အတြက္သာ ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ အစြန္းေရာက္သည္အထိ ေမာက္မာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ႏွလုံးသားထဲ၌ ဘုရားသခင္အေပၚ ၾကည္ညိဳေလးျမတ္စိတ္ တျပားသားမွ မရွိသကဲ့သို႔ ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္လည္း နည္းနည္းမွ မျဖစ္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္၏ ယခင္ အေျခအေနကို ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္လွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္လည္ပင္းေမြးမ်ားပင္ ေထာင္သြားသကဲ့သို႔ ခံစားရပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေတြးေနာက္ကြယ္၌ ထိုမွ်အထိ အ႐ိုင္းဆန္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္ ရွိေနခဲ့ေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ မည္သည့္အခါကမွ် မေတြးမိခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင္က “အကယ္၍ သင္သည္ သင္၏အေတြးမ်ားအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ရရွိႏိုင္ပါက သင္သည္ ၎တို႔ ေနာက္ကြယ္၌ရွိေသာ အရာမ်ားအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။” ဟု ဆိုခဲ့သည္မွာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါ။ အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ့္အေတြးမ်ားကို ၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္သေဘာမ်ိဳးသာ ရႈျမင္ခဲ့ၿပီးလွ်င္ ထိုအေတြးမ်ားကို အခ်ိန္ယူ၍ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာနားလည္ရန္ မည္သည့္အခါကမွ် မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ဘူးပါ။ ယခုမွပင္ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္လာသည္မွာ လူတစ္ေယာက္၏ အေတြးမ်ားကို မိမိရရဖမ္းဆုပ္ၿပီးလွ်င္၊ လူတစ္ေယာက္၏ ႏွလုံးသားတြင္ နက္ရႈိင္းစြာ သိမ္းဆည္းထားသည့္ အရာမ်ားကို ႏိုးၾကားစြာျဖင့္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျခင္းသည္ ထိုလူတစ္ေယာက္၏ စိတ္အတြင္းပိုင္း သေဘာသဘာဝကို နားလည္သေဘာေပါက္ရန္ အတြက္ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးပါေၾကာင္း ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ဉာဏ္အလင္းေပးကာ မျမင္မသိမႈအေျခအေနထဲမွေန ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ီပင့္ေတာ္မူ သည့္အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္လွပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထိုသို႔သာ ခ်ီပင့္ခဲ့ျခင္း မရွိပါက ကြၽန္ေတာ္သည္ မိမိလိမ္ညာမႈမ်ားအၾကားတြင္ လွည့္စားျခင္းခံရကာ၊ မ်က္ကန္းဆန္အိုးတိုး ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျဖင့္ ယိမ္းထိုးေျပးလႊားၿပီး မိမိေသျခင္းတရားဆီသို႔ က်ေရာက္အံ့ဆဲဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ မည္မွ်ပင္ အလြန္အမင္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းလိုက္ပါသနည္း။ ဒီျဖစ္စဥ္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ သိနားလည္လိုက္သည့္ အခ်က္မွာ ကြၽန္ေတာ္၏ အလုပ္ေနရာကို အစားထိုးလိုက္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ကာကြယ္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္းကို ေပးသနားလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုမွ်ထိ ေမာက္မာၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈႏွင့္ စီရင္ခ်က္တို႔၏ စစ္ေဆးႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကိုသာ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ ခံယူျဖတ္ သန္းခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ပါက ကြၽန္ေတာ္သည္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး ျဖစ္ေနၿပီးမိမိေသျခင္းတရားကို ဖိတ္ေခၚေနမည္မွာ မလြဲပါ။ “ခ်စ္လွစြာေသာ ဘုရားသခင္၊ မွားယြင္းစြာ လိုက္စားမႈအားလုံးကို စြန႔္လႊတ္ၿပီး၊ မိမိေမာက္မာမႈႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေရွာင္ရွားကာ ကိုယ္ေတာ္၏ အစီအစဥ္တိုင္းကို လိုက္နာပါမည္ဟု သစၥာဆိုပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ သမၼာတရားကို ႐ိုးသားစြာျဖင့္ ရွာေဖြၿပီးလွ်င္၊ ကြၽန္ေတာ္၏ တာဝန္မွန္သမွ်ကို ထမ္းေဆာင္ကာ၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ႏွလုံးသားကို ႏွစ္သိမ့္ရန္ စစ္မွန္ေသာ၊ ႐ိုးသားေသာ သူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ရွင္သန္ပါမည္။”