ဇာအိုဇာအို၊ ဇူေဆာင္ၿမိဳ႕၊ က်န္စုစီရင္စု

အသင္းေတာ္၏ အလုပ္လိုအပ္ခ်က္မ်ားအရ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ ေနာက္တစ္ေနရာသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခဲ့ရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထိုေနရာရွိ ဧဝံေဂလိအမႈေတာ္က က်ဆင္းေနသည့္အေျခအေနတြင္ ရွိခဲ့၏။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတို႔၏ အေျခအေနမွာလည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ မေကာင္းလွ။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မသည္သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ တို႔ထိမႈကိုခံရေသာေၾကာင့္၊ တာဝန္ ေပးခံရထားရသည့္ အရာရာတိုင္း အေပၚတြင္ ယုံၾကည္မႈ အျပည့္ျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ဆဲျဖစ္သည္။ တာဝန္ေပးခံရျခင္းကို လက္ခံၿပီးေနာက္ တာဝန္အျပည့္ ႏွင့္ ဉာဏ္အလင္းရျခင္းအျပည့္ ရွိသည္ကို ကြၽန္မခံစားခဲ့ရသည္၊ ၿပီးလွ်င္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္မႈ အေတာ္အတန္ ရွိသည္ဟုပင္ ေတြးမိခဲ့ပါသည္။ ဤအလုပ္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိသည္ဟု ကြၽန္မယုံၾကည္ခဲ့၏။ အမွန္တြင္ ထိုအခ်ိန္က ကြၽန္မတြင္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ (သို႔) မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္သဘာဝႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ မည္သည့္ဗဟုသုတမွ မရွိခဲ့ပါ။ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကိုေက်နပ္ေစမႈႏွင့္ ၾကည္ညိဳေနမႈထဲတြင္ အလုံးစုံ အသက္ရွင္ေန မိခဲ့ပါသည္။

ကြၽန္မသည္ ကိုယ္ပိုင္မာနျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနခ်ိန္တြင္၊ ကြၽန္မသည္ အလုပ္တြင္ ႀကီးၾကပ္သူျဖစ္သည့္ အိမ္ရွင္မိသားစုတစ္စုမွ ညီအစ္ကိုတစ္ဦးႏွင့္ေတြ႕ဆုံခဲ့၏။ သူက ကြၽန္မအလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေျခအေနအေၾကာင္းကို ေမးခဲ့၏။ သူသည္ ကြၽန္မ၏ အလုပ္စြမ္းေဆာင္ရည္မ်ားႏွင့္ တမူထူးျခားေသာ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈမ်ားကို ေသခ်ာေပါက္ေလးစားလိမ့္မည္ ဟူေသာအေတြးျဖင့္ သူေမးခြန္းမ်ားကို တစ္ခုၿပီး တစ္ခုေျဖခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မ ေမွ်ာ္လင့္သည့္အတိုင္း မျဖစ္ခဲ့ပဲ၊ ကြၽန္မ၏ တုန႔္ျပန္မႈမ်ားကို နားေထာင္ၿပီးေနာက္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းျဖင့္ ေခါင္းမညိတ္ခဲ့႐ုံသာမက၊ သူေျပာခဲ့သည္မွာ ကြၽန္မ၏အလုပ္သည္ မလုံေလာက္ပဲ၊ အဖြဲ႕သည္ ေကာင္းစြာလႈပ္ရွားႏိုင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ ကြၽန္မသည္ ရလဒ္ တစ္စုံတရာ ရႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း စသည္တို႔ကို ဆိုခဲ့၏။ သူ၏ မေက်နပ္ေသာ အမူအရာကို ၾကည့္ရင္း ကြၽန္မအလုပ္ကို သူ၏ အကဲျဖတ္မႈအား နားေထာင္ရင္း ႏွင့္၊ ကြၽန္မ၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ႐ုတ္တရက္ ေအးစက္မႈကို ခံစားခဲ့ရ၏။ ကြၽန္မက “ငါ့အလုပ္က မလုံေလာက္ဘူးလို႔ သူက ေျပာတယ္လား။ ငါက ဘာရလဒ္မွ မရရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္၊ ရလဒ္ေတြ ရတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရဖို႔ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ သြားရမွာလဲ။ ငါ့မွာ ဒီ႐ြတ္တြေနတဲ့ အလုပ္တာဝန္ေတြကို လိုလိုလားလား ယူခဲ့ၿပီး နာက်ည္းမေနတာပဲ ေတာ္ေနၿပီ၊ ဒါေတာင္သူက ငါက အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ဘူးလို႔ ေျပာေသးတယ္” ဟု ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ ကြၽန္မ၏ႏွလုံးသားထဲတြင္ အလြန္ပင္ ရန္ကို ရန္ခ်င္းတုံ႔ႏွင္းလိုေသာစိတ္မ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ မတရားသျဖင့္ အေျပာခံရသည္ဟု ခံစားရကာ မ်က္ရည္မ်ား က်လုနီးပါးျဖစ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏အတြင္း၌ရွိေနေသာ ထိုရန္ကိုရန္ခ်င္း တုံ႔ႏွင္းလိုေသာစိတ္၊ မေက်နပ္မႈႏွင့္ ပုန္ကန္ေသာအရာတို႔သည္ အျပင္ပန္းတြင္ ခ်က္ခ်င္းေပၚလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏အစြမ္းအစသည္ ဤမွ်ေလာက္သာ ေအာင္ျမင္ရရွိႏိုင္၏။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္မ၊ အေကာင္းဆုံး လုပ္ခဲ့သည္၊ ကြၽန္မကလုံေလာက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္လွ်င္ သူတို႔သည္ အျခားတစ္ဦးဦးကို ရွာဖို႔ေကာင္းသည္...ကြၽန္မ၏ႏွလုံးသားသည္ အလြန္တရာစိတ္မခ်မ္းေျမ့စြာ ခံစားခဲ့ရၿပီး၊ မည္သည့္အရာကို ေျပာရမည္ပင္ မသိေတာ့ပါ၊ ထို႔အတြက္ ၎ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မည္သည့္အရာကို လုပ္ရမည္လည္းမသိေတာ့ေသာေၾကာင့္၊ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ သူေျပာသမွ် စကားမ်ားကို ကြၽန္မ မၾကားႏိုင္ေတာ့ပါ။ ထိုရက္အနည္းငယ္အတြင္း ကြၽန္မ၏အေျခအေနသည္ ကိုယ္ပိုင္မာန တို႔ျဖင့္ျပည့္ေန၍ စိတ္ဓါတ္က်မႈႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနခဲ့ကာ မိမိကိုယ္ကိုအလြန္ေက်နပ္ခဲ့ေသာဘဝမွ မိမိဝမ္းထဲတြင္ ပူေဆြးေသာကတို႔ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ အေျခအေနသို႔ ေရာက္သြားခဲ့ပါသည္။ ဆုံးရႈံးမႈ အသိစိတ္က ကြၽန္မအေပၚလႊမ္းၿခဳံထားသည္။...အေမွာင္ထုၾကားတြင္- “ေပတ႐ုသည္ ဘုရားသခင္ ခ်စ္ခင္ေသာ လူတစ္ေယာက္၏ ပုံရိပ္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္၊ ဘုရားသခင္ကို နာခံေသာ သူတစ္ဦးျဖစ္ရန္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းတို႔ကို လက္ခံေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္ရန္...။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္) ဆိုသည့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သတိရခဲ့မိပါ၏။ ကြၽန္မကေရာ မည္သို႔ျဖစ္ပါသနည္း။ လူတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို လုပ္ခဲ့သမွ်မွာ ေဝဖန္မႈအနည္းငယ္သာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ အလုပ္က မလုံေလာက္ပါဟု ေျပာသည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ စိတ္ညစ္ၿပီး ကြၽန္မ၏ အလုပ္မွ ႏႈတ္ထြက္လိုခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ႐ိုက္ႏွက္ဆုံးမျခင္း ႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္း ခံယူလိုသည့္ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသလား။ ထိုကိစၥက ဘုရားသခင္ကိုခ်စ္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ ေပတ႐ုကဲ့သို႔ေလာ။ ကြၽန္မ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အရာက ဘုရားသခင္၏ ဝမ္းနည္းသည့္ အရာ မဟုတ္ပါသလား။ အျခားလူမ်ားက မိမိအလုပ္ေကာင္းမြန္စြာ မလုပ္ဟု ေျပာသည္ကို မခံလိုသည့္အျပင္၊ အျခားသူမ်ား၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းသာ လိုလားျခင္းသည္ အနိမ့္က်ဆုံးေသာ ႀကိဳးစားမႈ တစ္ခု မဟုတ္ပါလား။ ထိုအခိုက္အတန္႔တြင္ ကြၽန္မ၏စိတ္ႏွလုံးတြင္ လင္းေရာင္ျခည္ တစ္ခုကို ရခဲ့၏။ထိုေၾကာင့္ကြၽန္မသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိမွ ေပၚလာ၏ ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး၊ ေအာက္ပါ က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကိုေတြ႕ခဲ့သည္- “မိမိကိုယ္ကိုသိျခင္း၏ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္သိရန္ ပို၍ႀကိဳးစားအားထုတ္လွ်င္ သင္တို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မည္။ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ထံမွ မ်က္ႏွာသာ မရေသးသနည္း။ သင္တို႔၏ စိတ္သေဘာထားသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းေနသနည္း။ သင္တို႔၏ စကားေျပာျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ၏႐ြံရွာမႈကို ႏႈိးဆြေပးေနသနည္း။ သင္တို႔သည္ သစၥာေစာင့္သိမႈအနည္းငယ္ကို ျပသၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုၾကၿပီး၊ အနည္းငယ္ ထည့္ဝင္လႉဒါန္းရျခင္းအတြက္ ဆုလာဘ္ေတာင္းဆိုၾကသည္၊ သင္တို႔သည္ နာခံမႈ အသင့္အတင့္ျပႏိုင္လွ်င္ သူတစ္ပါးကို အထင္အျမင္ေသးၿပီး၊ ေသးငယ္ေသာအမႈတစ္ခုခုကို ၿပီးေျမာက္လွ်င္ ဘုရားသခင္ကို ပမာမခန္႔ျပဳလာၾက၏။...သင္တို႔၏ လူ႔သဘာဝအေၾကာင္း ေျပာရၾကားရသည္မွာ အကယ္ပင္ မသတီစရာေကာင္း၏။ သင္တို႔၏စကားမ်ား၊ အျပဳအမူမ်ားတြင္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္ေသာအရာ ရွိသေလာ။...ဤအရာသည္ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းသည္ဟု သင္တို႔မထင္ေပသေလာ။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္ေၾကာင္း အေသအခ်ာ သိေသာ္ျငားလည္း သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတ မျဖစ္ႏိုင္ၾက။ သင္တို႔တြင္ ေကာင္းက်ိဳး လုံးဝမရွိေၾကာင္းကို အေသအခ်ာ သိေသာ္ျငားလည္း သင္တို႔သည္ မေလွ်ာ့တမ္း ဝါႂကြားၾက၏။ သင္တို႔တြင္ မိမိကိုယ္ကိုခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့သည္အထိ သင္တို႔၏အသိစိတ္သည္ ယိုယြင္းလာခဲ့ၿပီကို သင္တို႔ မခံစားရေပသေလာ။ ဤကဲ့သို႔ေသာ အသိစိတ္မ်ိဳးႏွင့္ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရန္ မည္သို႔ သင့္ေတာ္မည္နည္း။ ဤအေျခအေနမ်ိဳးတြင္ သင္တို႔သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အတြက္ မစိုးရိမ္ၾကသေလာ။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္ႏိုင္သည္အထိ သင္တို႔၏ စိတ္ေနသေဘာထားသည္ ယိုယြင္းခဲ့ၿပီ။ ဤသို႔ျဖစ္သျဖင့္ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ရယ္ဖြယ္မေကာင္းေပသေလာ။ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ယုတၱိကင္းမဲ့မေနသေလာ။ သင္၏အနာဂတ္ကို သင္မည္သို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္နည္း။ အဘယ္လမ္းေၾကာင္းအား သြားရမည္ဆိုသည္ကို သင္မည္သို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ေတာ့မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္ေသာသူမ်ားသည္ အကယ္စင္စစ္ ဘုရားသခင္၏ ရန္ဘက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္) ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ကြၽန္မ၏အႏွစ္သာရမွ တစ္ဆင့္ ထိုးထြင္းဝင္ေရာက္ကာ ကြၽန္မကို ႏႈတ္ဆိတ္၍ေနေစခဲ့၏။ ကြၽန္မသည္ အလြန္အမင္း အရွက္ရခဲ့ၿပီး ကသိကေအာက္ျဖစ္ ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ၏ အသိစိတ္မ်ားႏွင့္ အတြင္းပိုင္း႐ုန္းကန္မႈတို႔သည္ မီးခိုးေငြ႕ကဲ့သို႔ ေလထဲ လြင့္ေပ်ာက္သြားခဲ့၏။ ထိုအခိုက္အတန႔္တြင္ ကြၽန္မ၏နက္နဲေသာစိတ္ထဲ၌ ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးႏွင့္ ၾသဇာအာဏာတို႔ကို ေတြ႕ႀကဳံ ခံစားခဲ့ရ၏။ ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ ဖြင့္ျပမႈမ်ားအရ ေနာက္ဆုံးတြင္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ သိရွိလာခဲ့ရ၏၊ ကြၽန္မ၏တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရာတြင္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ အေကာင္းဆုံးရလဒ္ကိုရရန္ အၿမဲတေစ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ၊ သို႔ေသာ္ ထိုအစား ရွိရင္းစြဲအတိုင္းေက်နပ္ခဲ့ၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကို အလြန္ ေက်နပ္အားရ ခံစားခဲ့မိ၏။ ကြၽန္မ အေျခအေနအေပၚ ဘုရားသခင္က ဝမ္းနည္းလိမ့္မည္ကို ကြၽန္မ သတိမမူခဲ့မိပါ၊ တစ္ဦးဦးကကြၽန္မကို ေဝဖန္သည့္အခ်ိန္တြင္ မတရားအေျပာ ခံရသည္ဟုပင္ ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ဉာဏ္ပညာ ကင္းမဲ့ၿပီး၊ ဆင္ျခင္တုံတရား ကင္းမဲ့ခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အလုပ္နည္းနည္းသာလုပ္ၿပီး အၿမဲခ်ီးမြမ္းခံလိုခဲ့၏၊ ခ်ီးမြမ္းမခံရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ကြၽန္မ၏ အားအင္အားလုံးတို႔ကုန္ခဲ့ရ၏။ ကြၽန္မ၏ အားထုတ္မႈတို႔သည္ အသိအမွတ္ျပဳခံရမည့္အစား ေမးခြန္း ထုတ္ခံရသည့္ အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ကြၽန္မ စိတ္ေကာက္တတ္ခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြၽန္မသည္ မိမိ၏ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္သည့္ဘက္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ ရသည္။ ကြၽန္မ၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းသည္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ႏွင့္ အေပးအယူမ်ား ရွိေနကာ၊ မသန္႔စင္မႈမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနသည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစျခင္း သို႔မဟုတ္ သူ၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပန္ေပးဆပ္ျခင္းအတြက္ မဟုတ္ဘဲ၊ ဖုံးကြယ္ထားေသာ လႈံေဆာ္မႈမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္၏။

အတိတ္တြင္ လူ၏ လူသားသဘာဝ နိမ့္က်မႈကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေဖာ္ျပသည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရခ်ိန္တြင္၊ ၎သည္ ကြၽန္မ ႏွလုံးသားထဲတြင္ ဉာဏ္အလင္းမေပးခဲ့သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ပုံႀကီးခ်ဲ႕မႈျဖစ္သည္ဟု သံသယရွိခဲ့၏။ ဘုရားသခင္က ၎ကို အထင္အရွားျပေတာ္မူျခင္းျဖင့္သာ ကြၽန္မႏိုးထခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေစရန္မွာ ဘုရားသခင္၏ ႀကီးျမတ္ေသာ ခ်ီးေျမႇာက္မႈႏွင့္ ႀကီးမားသည့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္တို႔ကသာ ျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ၾကပါသည္။ ကြၽန္မသည္ ယင္းတို႔ကို ျမတ္ႏိုးျခင္း (သို႔) တန္ဖိုးထားျခင္းမရွိခဲ့ပဲ၊ ထိုအစား တန္ဖိုးမရွိေသာအရာႏွင့္ အဓိပၸါယ္မရွိေသာအရာတို႔ကို ရရန္လိုက္ခဲ့မိသည္။ ၎တို႔မွာ လူတို႔၏ ခ်ီးမြမ္းမႈကိုခံရျခင္း၊ လူတို႔၏ ဂုဏ္ျပဳျခင္း၊ လူတို႔၏သတိျပဳခံရျခင္း ႏွင့္ လူတို႔၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ ထင္ေပၚမႈကို ရယူျခင္းတို႔ ျဖစ္၏။ ဤအရာတို႔သည္ မည္သည့္အဓိပၸါယ္မ်ား ရွိၾကပါသနည္း။ ဘုရားသခင္မိန႔္ေတာ္မူသည္မွာ လူသည္ မုန႔္အားျဖင့္သာ အသက္ေမြးရသည္မဟုတ္၊ ခရစ္ေတာ္မွ တစ္ဆင့္ ေဖာ္ျပေတာ္မူသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖင့္လည္း အသက္ ရွင္ရ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္မ၏အသက္ သည္ မည္သည့္အေပၚတြင္ အားကိုးေနသနည္း။ ကြၽန္မသည္ လူတို႔၏ ကြၽန္မအေပၚရွိ သေဘာထားႏွင့္ အျမင္အေပၚမူတည္၍ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီး၊ ထိုအေရးကိစၥမ်ားေၾကာင့္ ကြၽန္မသည္ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ အႏိုင္အရႈံးအတြက္ မၾကာခဏစိတ္ပူခဲ့၏။ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း (သို႔) ခ်ီးက်ဳးျခင္း (သို႔) ႏွစ္သိမ့္ျခင္း (သို႔) စာနာျခင္းကိုျပေသာ စကားလုံးအနည္းငယ္သည္ ကြၽန္မ၏ စြမ္းအင္ကို တိုးပြားေစတတ္ၿပီး၊ ေဝဖန္ျခင္း (သို႔) မေကာင္းဆိုေသာ မ်က္ႏွာအမူအရာ အနည္းငယ္သည္ ကြၽန္မကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပ်က္ျပယ္ေစျခင္း၊ စြမ္းအားမဲ့ေစျခင္းႏွင့္ လိုက္ေလွ်ာက္ေနေသာ ဦးတည္ရာကို ေပ်ာက္ေစတတ္၏။ သို႔ပါက အဆုံးသတ္တြင္ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ကိုအဘယ္ေၾကာင့္ အႂကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္ရပါသနည္း။ ယင္းမွာ လူတို႔၏အတည္ျပဳခ်က္ကို ရရန္အတြက္သာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေဖၚျပခဲ့သည့္အတိုင္း ကြၽန္မ ဂ႐ုျပဳခဲ့ေသာအရာသည္ သမၼာတရားလည္းမဟုတ္၊ လူ႔ဘဝ၏စည္းမ်ဥ္းမ်ား လည္း မဟုတ္၊ ဘုရားသခင္၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈလည္း မဟုတ္ဘဲ၊ ကြၽန္မ၏ ဇာတိပကတိကို ခ်စ္ျခင္းအတြက္ျဖစ္သျဖင့္ ထိုအေၾကာင္းတို႔သည္ ကြၽန္မ၏ဘဝအတြက္ လုံးဝအက်ိဳးမရွိေပ။ ကြၽန္မထံသို႔ ေနာက္ထပ္လာေသာ စိတ္ထက္သန္မႈသည္ ကြၽန္မအား ဘုရားသခင္က ခ်ီးက်ဳးမႈ ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသ ျပႏိုင္သေလာ။ အကယ္၍ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္ႏိုင္လွ်င္၊ ကြၽန္မ၏ လိုက္ေလွ်ာက္မႈ တို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးသာ မဟုတ္ေလာ။ ဉာဏ္အလင္းရ၍ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါ၏။ ကြၽန္မ၏ ကိုယ္ပိုင္ထုတ္ေဖာ္ခ်က္မွ ခရစ္ေတာ္၏ ျဖစ္တည္မႈ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူသားတို႔ကိုကယ္ရန္ ေျမေပၚသို႔ မည္သို႔ႂကြလာခဲ့ပုံတို႔ကိုေတြးခဲ့မိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္အေပၚ လူသားတို႔၏သေဘာထားကား အဘယ္နည္း။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သန႔္ရွင္း၍ ၾကည္ညိဳဖြယ္ျဖစ္ေတာ္မူၿပီး၊ ဘုန္းႏွင့္ျပည့္စုံေတာ္မူသည့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္၏၊ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ကို မည္သူ အမွန္တကယ္ တန္ဖိုးထားပါသနည္း၊ မည္သူသည္ သူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ကိုယ္ေတာ့္ကိုေနရာေပးပါသနည္း၊ ၿပီးေနာက္ မည္သူသည္ ဘုရားသခင္အား အမွန္ပင္ ဘုန္းေတာ္ ထင္ရွားေစသနည္း။ ပုန္ကန္မႈႏွင့္ ဆန႔္က်င္မႈတို႔မွ အပ လူတိုင္းသည္ ဘုရားတရားကို ျငင္းပယ္ခ်မႈကရွိေနၿပီး၊ ခရစ္ေတာ္သည္ ယခုတိုင္ လူတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိခဲ့ (သို႔) လူတို႔၏အျပစ္မ်ားအတိုင္း မဆက္ဆံခဲ့ပါ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဆင္းရဲဒုကၡအားလုံးကို သည္းခံကာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ အသုံးခံခဲ့ေသာ္လည္း၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ခရစ္ေတာ္၏ႏွိမ့္ခ်မႈ၊ ၾကင္နာမႈႏွင့္ ရက္ေရာမႈတို႔အတြက္ သူတို႔၏ႏွလုံးသားမွ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို ေဖၚျပခဲ့ပါသလား။ ႏႈိင္းယွဥ္မႈအရ ကြၽန္မ၏စိတ္ထားေသးသိမ္မႈကိုသာ ပို၍ပို၍ ျမင္ခဲ့၏။ ကြၽန္မသည္ အေရးကိစၥတို႔အေပၚ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ပုံ၊ လူတို႔၏ ခ်ီးက်ဴး၊ တန္ဖိုးထားမႈကို အၿမဲ ေမွ်ာ္ခဲ့ပုံ၊ အျခားေသာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ပုံ၊ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းပုံ ႏွင့္ အရွက္ကင္းေသာ အျပဳအမူမ်ားတို႔ကို ပို၍ပို၍ ျမင္လာခဲ့သည္။ထိုသို႔ ႏွိမ့္က်ေသာ စ႐ိုက္ရွိေနသည့္တိုင္ မိမိကိုယ္ကို ေ႐ႊကဲ့သို႔ အဖိုးထိုက္သည္ဟု ထင္ခဲ့မိ၏။ လူ၏ အသိတရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အသိတရားသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ခက္ခဲေသာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုကို ေရာက္ခဲ့ၿပီဟု ဘုရားသခင္ မိန႔္ေတာ္မူသည္မွာ မဆန္းေပ။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ကြၽန္မကို လုံးဝ သေဘာေပါက္ေစခဲ့၏။ ဤအခ်ိန္၌ အရာအားလုံး၏ အရွင္သခင္ ျဖစ္သည့္ ခရစ္ေတာ္ကို ေတာင့္တမႈႏွင့္ တြယ္တာမႈတစ္မ်ိဳး ကြၽန္မ ႏွလုံးသား၏ နက္ရႈိင္းေသာ တစ္ေနရာတြင္ ႐ုတ္ခ်ည္းေပၚလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ထံ ဆုမေတာင္းဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ၊ “အိုး ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ့္စိတ္သေဘာထား၊ အႏွစ္သာရႏွင့္ ေကာင္းျမတ္ျခင္းတို႔က၊ ကြၽန္မကို အဆုံးမဲ့ အားက်ေစပါတယ္။ ဘယ္သူက ကိုယ္ေတာ့္ကို ႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ပါမလဲ။ ကြၽန္မတို႔တြင္ေဖၚျပခဲ့ေသာ ကိုယ္ေတာ့္ ေဖၚျပခ်က္တို႔ႏွင့္ ကြၽန္မတို႔ကိုျပသခဲ့ေသာ အရာရာတိုင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏ အလွတရား၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ဂုဏ္အဂၤါ၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ တို႔အတြက္ သက္ေသခံခ်က္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အိုဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ဟာ သည္ကြၽန္မရဲ႕ႏွလုံးသားကို ဖြင့္လွစ္ၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကို ရွက္တတ္ရန္ ျပဳေတာ္မူၿပီး၊ ကြၽန္မမ်က္ႏွာကိုေျမေပၚမွာ ပ်ပ္ဝပ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မရဲ႕မာနနဲ႔ႂကြားဝါပလႊားျခင္းကို နက္နက္နဲနဲ သိေတာ္မူပါတယ္။ အကယ္၍သာ ကိုယ္ေတာ္၏အံ့ဖြယ္ရာ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈမ်ားနဲ႔၊ အစီအစဥ္မ်ား အတြက္သာ မဟုတ္ခဲ့ရင္ကိုယ္ေတာ္ ပို႔ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ညီအစ္ကိုကကြၽန္မကို ေဆြးေႏြးသုံးသပ္မႈ မျပဳခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မဟာ ဘယ္သူျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေမ့ေနတာ ၾကာေလာက္ပါၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ဘုန္းေတာ္ကိုခိုးယူၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မာန ထားေသာခံစားခ်က္က ရွိေနဦးမွာပါ။ ကြၽန္မက အရွက္တရားကင္းမဲ့လွပါတယ္။ အို ဘုရားသခင္။ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ထုတ္ေဖာ္မႈေတြနဲ႔ ကာကြယ္ေပးမႈေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္မ အမွန္အတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ၿပီး၊ ကိုယ္ေတာ္၏ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းျခင္းတို႔ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ရပါၿပီ။ အိုဘုရားသခင္။ အပ်က္သေဘာေဆာင္ျခင္းမွ ကြၽန္မကင္းလြတ္လိုပါ၏။ ထိုနိမ့္က်ေသာ အရာမ်ားအတြက္ အသက္ရွင္ျခင္းမွ ကြၽန္မကင္းလြတ္လိုပါ၏။ ကြၽန္မဟာ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ဆုံးမစီရင္ျခင္း၊႐ိုက္ခ်က္ႏွင့္စည္းကမ္းအားျဖင့္ ကိုယ္ေတာ့္ကို သိလို ရွာလိုပါ၏၊ အဲဒီအျပင္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ ကြၽန္မတာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရာမွာ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ႐ိုက္ႏွက္ဆုံးမျခင္းနဲ႔ ျပဳျပင္ျခင္း တို႔ကိုသာ အလိုရွိပါတယ္။”