ယန္မင္က်မ္း ကေနဒါႏိုင္ငံ

ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “ဘုရားသခင္၏အမႈကို က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းသည္ စစ္မွန္ၿပီး အမွန္တကယ္ ျဖစ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရမည္။ အေပၚယံ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းမွ်သာျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို မရရွိႏိုင္သည့္အျပင္၊ မိမိ၏စိတ္သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲျခင္းကို မရွာေဖြဘဲ၊ ဘုရားသခင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ အေပၚယံက႑မ်ားကို နာခံ႐ုံမွ်သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ မညီၫြတ္ပါေပ။ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းဟူသည္ တစ္ခုတည္းျဖစ္ၿပီး အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းမရွိဘဲ၊ အေပၚယံ၌ ခယဝယလုပ္တတ္ေသာ သူမ်ားကို မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္ကိုသာ က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး သူ၏အမႈကို က်ိဳးႏြံနာခံျခင္း မရွိေသာသူမ်ားကို နာခံတတ္သည္ဟု မမွတ္ယူႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ က်ိဳးႏြံနာခံေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ ထိုအမႈမွ အက်ိဳးရရွိႏိုင္ၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အမႈအား နားလည္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ က်ိဳးႏြံနာခံၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔သည္ အမႈသစ္မွေန၍ အသစ္ေသာ သိကြၽမ္းျခင္းကို ရယူႏိုင္ၿပီး အသစ္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ႀကဳံေတြ႕ႏိုင္သည္။ ဤလူတို႔သာလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို ခံရသည္၊ ဤလူတို႔သာလွ်င္ စုံလင္ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးျခင္း ခံရၿပီး၊ ဤလူတို႔သာလွ်င္ မိမိ၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲၿပီးေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကိုခံရသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို သာမက သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ အမႈကို ဝမ္းေျမာက္စြာ က်ိဳးႏြံနာခံေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔သာလွ်င္ တရားနည္းလမ္းက်သည္၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူတို႔သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ရင္းျဖင့္ လိုလားေတာင့္တၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ရင္းျဖင့္ ရွာေဖြၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္ေသာ ႏွလုံးသားႏွင့္ နာခံေသာသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းကို ဧကန္အမွန္ ခံၾကရလိမ့္မည္) ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရႈရျခင္းက ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ကြၽန္မ၏ အေတြ႕အႀကဳံကို သတိရေစခဲ့သည္။

၂၀၁၆ မတ္လမွာ စၿပီး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ျခင္းမွ လြတ္ေအာင္၊ တ႐ုတ္ျပည္မွ ထြက္ေျပးခဲ့သည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ကြၽန္မလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယုံၾကည္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာေတာ့၊ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ အစ္မက်န္းက ကြၽန္မထံ ေရာက္လာၿပီး၊ “ေရေလာင္းတဲ့တာဝန္ေတြ မယူခ်င္ဘူးလား။” ဟု ေမးသည္။ ကြၽန္မလည္း ဝမ္းသာအားရႏွင့္၊ “သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ အစ္မရယ္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ သမၼာတရားကို နားလည္ေအာင္၊ စစ္မွန္တဲ့လမ္းမွာ အုတ္ျမစ္ ခ်ႏိုင္ေအာင္၊ ကူညီႏိုင္မယ္ေလ။ အဲဒါက ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြပဲ။” ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ကြၽန္မက ေရေလာင္းသည့္တာဝန္ လုပ္ေနမွန္း ကြၽန္မကို သိသည့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား သိသြားၾကပါက၊ ကြၽန္မကို ေတာ္ေတာ္ အထင္ႀကီးေလးစားၾကမည္ ျဖစ္သည္ဟု မိမိဘာသာ ေတြးမိသည္။ လူမ်ားအျမင္မွာလည္း မ်ားစြာ တင့္တယ္သြားမည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ႀကီးေနစဥ္၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မႏွင့္ စကားေျပာဖို႔ ထပ္ေရာက္လာသည္။ ညီအစ္မအခ်ိဳ႕က အေရးေပၚ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္၊ ေနရာမ်ား ေ႐ႊ႕ေနရသည္ဟု သူမက ေျပာသည္။ သို႔ရာတြင္ သင့္ေတာ္သည့္ေနရာတစ္ခု မေတြ႕ၾကေသးပါ။ ကြၽန္မ၏အိမ္ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပေလာက္သည္ဟု ေျပာရင္း၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ အိမ္ရွင္အျဖစ္ တာဝန္ယူႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိဟု ေမးသည္။ သူမက ထိုကဲ့သို႔ေျပာလိုက္သည့္အခါ ကြၽန္မရင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ ေယာက္ယက္ခတ္သြားသည္။ ကြၽန္မက ေရေလာင္းသည့္ တာဝန္မ်ား လုပ္ရေတာ့မည္ဟု ထင္ထားသည္။ သို႔ရာတြင္ ယခု ဧည့္ခံသည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရမလား။ မီးဖိုခန္းထဲတြင္ အခ်ိန္မ်ား ကုန္ရေတာ့မည္ မဟုတ္ပါလား။ ပင္လည္း ပင္ပန္းဦးမည္၊ သို႔ရာတြင္ ထို႔ထက္ ပိုဆိုးသည္မွာ ရွက္စရာေကာင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ အျပင္ေလာကတြင္ ကြၽန္မက လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား လုပ္ခဲ့သည္။ ကိုယ္ပိုင္ စက္႐ုံလည္း ရွိခဲ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ အမ်ိဳးမ်ား အားလုံးက ကြၽန္မကို အာဂမိန္းမဟု ေခၚခဲ့ၾကသည္။ အိမ္မွာဆိုလည္း၊ ေလွ်ာ္ဖြတ္ဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ဖို႔ အိမ္ေဖာ္ ရွိသည္။ ယခု ကြၽန္မက ထိုေနရာကို ဝင္ၿပီး၊ အျခားသူမ်ားအတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို မလုပ္ခ်င္ခဲ့ပါ။ သို႔ရာတြင္ ညီအစ္မမ်ားခမ်ာ သြားစရာေနရာ မရွိသည့္အျပင္၊ သူတို႔ တာဝန္မ်ားကိုလည္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း မလုပ္ႏိုင္သည္ကို ေတြးမိသည္။ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မအိမ္ကလည္း ဧည့္ခံဖို႔ သင့္ေတာ္ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မလည္း အင္တင္တင္ႏွင့္ သေဘာတူလိုက္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားမွာ၊ ကြၽန္မက အျပင္ပန္းအရ အိမ္ရွင္တာဝန္ကို ယူေနေသာ္လည္း၊ စိတ္ထဲမွာ ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္။ သံသယမ်ားလည္း ျဖစ္လာသည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မကို ေရေလာင္းသည့္တာဝန္မ်ားႏွင့္ မသင့္ေတာ္ပါဟု ထင္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသလား။ ကြၽန္မကို အိမ္ရွင္အျဖစ္ တာဝန္ယူဖို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထပ္ေတာင္းဆိုၾကသနည္း။ ကြၽန္မကိုသိသည့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားသာ သိသြားၾကပါက၊ ကြၽန္မမွာ သမၼာတရား၏စစ္မွန္မႈ မရွိဟု ေျပာၾကမလား။ ကြၽန္မက အျခားတာဝန္မ်ားကို မလုပ္ႏိုင္ဘဲ၊ အိမ္ရွင္အလုပ္သာ လုပ္တတ္သည္ဟု ေျပာၾကမလား။ ဤအေတြးႏွင့္ပင္ ကြၽန္မ ပို၍ပင္ စိတ္ပ်က္သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕မွာ အသင္းေတာ္၏ အလုပ္ကို အက်ိဳးျပဳေနသေ႐ြ႕၊ ကြၽန္မကို မည္သို႔တာဝန္ ေပးပါေစ၊ ကြၽန္မက ေကာင္းစြာ အစြမ္းကုန္လုပ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မ မႀကိဳက္သည့္တာဝန္မ်ိဳး ျဖစ္ေနလွ်င္ပင္၊ ဘုရားသခင္ ေက်နပ္ေစဖို႔ နာခံပါ့မည္ဟု ကြၽန္မ ေပးထားဖူးသည့္ ကတိကို ျပန္ေတြးမိသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ကြၽန္မကို ယခု အိမ္ရွင္အျဖစ္ တာဝန္ယူခိုင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္၊ ကြၽန္မက အဘယ့္ေၾကာင့္ မနာခံႏိုင္သနည္း။ ကြၽန္မလည္း ဘုရားသခင္ထံ “ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မကို အိမ္ရွင္တာဝန္ေတြ ယူဖို႔ အမိန႔္ခ်မွတ္ၿပီး စီစဥ္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက အၿမဲတမ္း ပုန္ကန္ခ်င္သလိုျဖစ္ၿပီး၊ လုံးဝ မနာခံႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္အလိုကို နားလည္ႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္မကို အသိဉာဏ္ဖြင့္ေပးပါ။ လမ္းျပေတာ္မူပါ။” ဟု တိတ္တိတ္ေလး ဆုေတာင္းမိသည္။

ထိုေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲက က်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ခုကို ကြၽန္မ ဖတ္မိပါသည္၊ “ဘုရားသခင္ကို လူတို႔ နာခံႏိုင္သည္ မနာခံႏိုင္သည္ကို တိုင္းတာရာတြင္၊ ၾကည့္ရႈရမည့္ အဓိကအရာမွာ ဘုရားသခင္ထံမွ တစ္ခုခုကို ၎တို႔ အလြန္အကြၽံ လိုခ်င္၊ မလိုခ်င္ ဆိုသည္ႏွင့္ ၎တို႔တြင္ ဖုံးကြယ္ထားေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ရွိ၊ မရွိဆိုသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို လူတို႔ အၿမဲ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျပဳလွ်င္၊ ယင္းက သူ႔ကို ၎တို႔ မနာခံသည္ကို သက္ေသျပ၏။ သင့္အေပၚ မည္သည့္အရာ ျဖစ္ပ်က္သည္မဆို၊ သင္သည္ ထိုအရာကို ဘုရားသခင္ထံမွ လက္မခံႏိုင္လွ်င္၊ သမၼာတရားကို သင္ မရွာေဖြႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ ဓမၼဓိ႒ာန္ မက်ေသာ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ခ်က္မွ အၿမဲေျပာဆိုၿပီး သင္သာ မွန္ကန္သည္ဟု အၿမဲခံစားေနလွ်င္၊ ဘုရားသခင္ကို သံသယပင္ ထားႏိုင္စြမ္းရွိႏိုင္ေသးလွ်င္၊ သင္သည္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ မာနအေထာင္လႊားဆုံးႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို အပုန္ကန္ဆုံးေသာ သူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ဘုရားသခင္ အေပၚ အၿမဲေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျပဳၾကသည့္ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သည့္အခါမွ် အမွန္တကယ္ မနာခံႏိုင္ၾကေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားျပဳလွ်င္၊ ဤအရာက သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အေပးအယူလုပ္သည္၊ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးမ်ားကို သင္ေ႐ြးခ်ယ္ေနၿပီး သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအမ်ားအတိုင္း သင္ ျပဳမူသည္ကို သက္ေသျပ၏။ ဤတြင္၊ ဘုရားသခင္ကို သင္ သစၥာေဖာက္ၿပီး နာခံမႈမရွိေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အလြန္ေျမာက္ျမားစြာ ေတာင္းဆိုၾကသည္”) “စစ္မွန္ေသာ နာခံျခင္းဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ဘုရားသခင္က သင္ျဖစ္ေစခ်င္သည္အတိုင္း ျဖစ္ေသာ တစ္စုံတစ္ရာကို ျပဳလုပ္ၿပီး အရာရာတိုင္းက ေက်နပ္စရာေကာင္းၿပီး သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္သည္ဟု သင္ခံစားရကာ သင့္ကို ေပၚလြင္ထင္ရွားခြင့္ ေပးထားေသာအခါတိုင္းတြင္ သင္သည္ ဤအရာက အေတာ္ပင္ ဂုဏ္ဝင့္ဖြယ္ျဖစ္သည္ဟု သင္ခံစားလ်က္ သင္သည္ ‘ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္သည္’ ဟုေျပာသည့္အျပင္ သူ၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ စီမံမႈမ်ားကို နာခံႏိုင္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သင္ မည္သည့္အခါမွ် မထင္ေပၚႏိုင္မည့္ အေရးမပါေသာေနရာ၊ မည္သူမွ် သင့္ကို လုံးဝအသိအမွတ္မျပဳသည့္ ေနရာ၌ တာဝန္ေပးသည့္အခါအတိုင္း၊ သင္သည္ မေပ်ာ္႐ႊင္ေတာ့ဘဲ နာခံရန္ ခက္ခဲသည္ဟု ခံစားရေလသည္။...ေနမ်ား အခြင့္သာေနစဥ္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းက သာမန္အားျဖင့္ လြယ္ကူပါသည္။ အမႈအရာမ်ားက သင္ျဖစ္ခ်င္သည့္အတိုင္း မျဖစ္ဘဲ သင္၏ ခံစားခ်က္မ်ား နာက်င္ရသည့္၊ သင့္ကို အားနည္းေစၿပီး၊ သင့္ကို ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေဝဒနာခံစားေစကာ သင္၏ နာမည္ဂုဏ္သတင္းအေပၚ ထိုးႏွက္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ေစသည့္၊ သင္၏ ဝင့္ဝါမႈႏွင့္ မာနကို ျဖည့္ဆည္းမေပးႏိုင္သလို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေဝဒနာ ခံစားေစသည့္ ခက္ခဲေသာ အေျခအေနမ်ားတြင္လည္း သင္ က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ အမွန္တကယ္ ဝိညာဥ္အသက္တာ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင္ရွာေဖြလိုက္စားသင့္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ မဟုတ္ေလာ။ သင္၌ ထိုသို႔ေသာ ေစ့ေဆာ္မႈတစ္ခု၊ ထိုသို႔ေသာ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ရွိလွ်င္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိ၏။” (ဘုရားသခင္၏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း) စစ္မွန္သည့္ နာခံျခင္းက အေရာင္းအဝယ္ကိစၥမ်ိဳး မဟုတ္ပါ၊ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္ပါက ကိုယ္ပိုင္ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိသည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ျပဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္၊ ကြၽန္မအတြက္ အက်ိဳးရွိရွိ မရွိရွိ၊ တာဝန္တစ္ခုက ဘုရားသခင္ထံမွ လာၿပီး၊ အသင္းေတာ္၏ အလုပ္ကိုလည္း အေထာက္အကူ ျပဳေနသေ႐ြ႕၊ ကြၽန္မက အႂကြင္းမဲ့ နာခံသင့္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအစား ကြၽန္မက မည္သည့္အရာမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနသနည္း။ ကြၽန္မကို အိမ္ရွင္တာဝန္မ်ား ယူခိုင္းသည့္အခ်ိန္မွာ၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးထားျခင္း၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္းမ်ား ကြၽန္မေခါင္းထဲမွာ မရွိခဲ့ပါ။ ယင္းတို႔အစား၊ ကြၽန္မအေနႏွင့္ ကိုယ္ရည္ေသြးျပႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိ၊ အျခားသူမ်ား အထင္ႀကီးေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိ၊ ကြၽန္မ၏ ပကာသနစိတ္က ေက်နပ္ျခင္း ရွိမရွိတို႔ကိုသာ စဥ္းစားခဲ့သည္။ ယင္းတို႔က ဘုရားသခင္ကို နာခံေနျခင္း ဟုတ္ပါသလား။ ကြၽန္မ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ အခ်ိန္ကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္သည္။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္က အသင္းေတာ္အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ပါက၊ အၿမဲတမ္း ကြၽန္မႏွင့္သာ ဦးစြာ ေဆြးေႏြးတတ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို အလြန္ အထင္ႀကီးၾကသည္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကလည္း ကြၽန္မကို ေလးစားၾကသည္ဟုသာ ထင္ခဲ့ဖူးသည္။ မိမိတာဝန္မွာ မည္မွ်ပင္ အားထုတ္ရပါေစ၊ မည္မွ်ပင္ ခက္ခဲၿပီး ပင္ပန္းပါေစ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး လုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ အိမ္ရွင္တာဝန္မ်ား လုပ္ရသည့္အခါတြင္၊ နိမ့္က်သည္ဟု ထင္ၿပီး၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာသည္။ ပိုဆိုးသည္မွာ ကြၽန္မက မည္မွ်ပင္ပင္ပန္းပန္း ႀကိဳးစားပါေစ၊ ထိုအားထုတ္မႈကို အျခားသူမ်ား ျမင္ၾကမည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက မိမိတာဝန္ကို သေဘာမက်ျဖစ္ၿပီး၊ မလုပ္လိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က်မွသာ ကြၽန္မလည္း ျမင္မိသည္၊ ကြၽန္မက တာဝန္ေဟာင္းမွာ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားခဲ့သည္မွာ၊ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ ကိုယ္ရည္ေသြး ျပႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး အျခားသူမ်ား အထင္ႀကီးၾကမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အိမ္ရွင္တာဝန္မ်ားမွာမူ၊ ကြၽန္မ ျဖစ္ခ်င္သည့္ဆႏၵကို မည္သို႔မွ် ျပည့္ေစႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မ မနာခံႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက တာဝန္ႏွင့္ပတ္သက္ပါက၊ မိမိအႀကိဳက္မ်ား၊ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမ်ား အၿမဲရွိခဲ့သည္ကို၊ ထိုအခ်ိန္မွာ နားလည္သြားသည္။ ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္မ စဥ္းစားခဲ့သမွ်က မိမိအတြက္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ မိမိကို မည္သို႔ အက်ိဳးရွိေစျခင္း ရွိမရွိသာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို အားထုတ္ခဲ့ျခင္း၊ ဘုရားသခင္ကို နာခံခဲ့ျခင္း လုံးဝ မဟုတ္ပါ။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္မိသည္၊ “သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ သူမ်ားသည္ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ၾကသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံေသာအခါ၊ သင္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ အျမင္မွန္ရေစျခင္း ခံရသည္။ အကယ္၍ သင္သည္ အျခားသူမ်ား ျမင္ေစရန္အတြက္သာ လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏စိစစ္ျခင္းကို လက္မခံပါက၊ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင္ ရွိေသးသေလာ။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားမွာ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း မရွိၾကေခ်။ သင္၏အက်ိဳးအတြက္သာ အစဥ္မလုပ္ေဆာင္ႏွင့္၊ ၿပီးလွ်င္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ထည့္သြင္းမစဥ္းစားႏွင့္။ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္အဆင့္အတန္း၊ သိကၡာ၊ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္သတင္းကို မစဥ္းစားႏွင့္။ လူ၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းမစဥ္းစားႏွင့္။ သင္သည္ ပထမဦးစြာ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို စဥ္းစားရမည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းတို႔ကို သင္၏ ဦးစားေပးခ်က္ ျဖစ္ေစရမည္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေရးထားသင့္ၿပီး၊ သင္၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရာတြင္ သင္သည္ မစင္ၾကယ္မႈ ရွိခဲ့သည္ မရွိခဲ့သည္၊ သစၥာရွိဖို႔ သင္ အစြမ္းကုန္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးျခင္း ရွိမရွိ၊ သင္၏ တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရန္ အေကာင္းဆုံး သင္ လုပ္ေဆာင္ၿပီး သင္၏အရာအားလုံး ေပးၿပီးျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္အျပင္၊ သင္၏ တာဝန္ႏွင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အမႈကို စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ျဖင့္ ဆင္ျခင္ခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ ဆိုသည္တို႔ကို ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားျခင္းျဖင့္ အစျပဳသင့္သည္။ ဤအရာမ်ားကို သင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည္။ ယင္းတို႔ကို မၾကာခဏ ေတြးေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ သင္၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ရန္ သင့္အတြက္ သာ၍ လြယ္ကူလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းတစ္ခုကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲမွာ ကြၽန္မ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ကြၽန္မက မိမိအလုပ္မွာ ဘုရားသခင္၏စိစစ္မႈကို လက္ခံရမည္၊ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္ စိတ္ႏွလုံး ရွိရမည္။ မိမိအက်ိဳးအျမတ္ကို စြန႔္ႏိုင္ရမည့္အျပင္၊ အသင္းေတာ္ကို အက်ိဳးျပဳသည့္ အလုပ္မွန္သမွ်ကို လုပ္ႏိုင္ရမည္။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္သြားသည့္အခါ၊ ကြၽန္မလည္း “ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ့္စိစစ္မႈကို ကြၽန္မ လက္ခံခ်င္စိတ္ ရွိပါတယ္။ တျခားသူေတြ ကြၽန္မကို ဘယ္လို ထင္တယ္ဆိုတဲ့အေပၚမွာ အာ႐ုံမစိုက္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္အစီအစဥ္ေတြကိုပဲ နာခံႏိုင္စြမ္း ရွိခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အိမ္ရွင္တာဝန္ကိုပဲ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။” ဟု ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းေန႔မ်ား ေရာက္ေတာ့၊ ကြၽန္မက ဤသူစိမ္းႏိုင္ငံကို ေရာက္စလည္း ျဖစ္သည္၊ ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ျခမ္းရသည္မွာလည္း ကြၽန္မအတြက္ ခက္ခဲသည္ကို အသင္းေတာ္က ညီအစ္မမ်ားက သိသြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မႏွင့္အတူ လိုအပ္သည့္အရာမ်ား လိုက္ဝယ္ေပးဖို႔ အခ်ိန္ေပးၾကသည္။ သူတို႔က သူတို႔တာဝန္မ်ားႏွင့္ တကယ္ကို မအားၾကပါ။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ တတ္ႏိုင္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မကို အိမ္အလုပ္မ်ား ဝိုင္းလုပ္ ေပးၾကသည္။ ကြၽန္မမွာ ျပႆနာတစ္ခုခု ရွိသည့္အခါတိုင္းမွာလည္း၊ သူတို႔က ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳေပးၾကသည္။ ကြၽန္မကို ကူညီေထာက္ပံ့ဖို႔၊ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားႏွင့္ မိတ္သဟာယ ျပဳေပးသည္။ ကြၽန္မက ဧည့္ခံေပးရသူ ျဖစ္ေန၍၊ ကြၽန္မကို အထင္ေသးျခင္း၊ ေရွာင္ဖယ္ျခင္း မလုပ္ခဲ့ၾကပါ။ အလုပ္တာဝန္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လာပါက၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားၾကားမွာ အဆင့္အတန္း အနိမ့္အျမင့္ လုံးဝ မရွိသည္ကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လာခဲ့သည္။ ကြၽန္မတို႔က မိမိတာဝန္မ်ား ဝတၱရားမ်ားကို ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္မွာ ေဆာင္႐ြက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအေတြ႕အႀကဳံကို ရလိုက္ၿပီး၊ ကြၽန္မလည္း မိမိတာဝန္မွာ အနည္းငယ္ နာခံႏိုင္စြမ္း ရွိၿပီဟု ထင္မိခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္မက မိမိသဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရကို အမွန္တကယ္ နားလည္မႈ မရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္ လိုက္ျခင္းကို လုံးလုံး မစြန႔္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့ေသးပါ။ ကြၽန္မ မႀကိဳက္သည့္ အေျခအေနတစ္ခု ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာသည္ႏွင့္၊ ကြၽန္မအေၾကာင္းက ထပ္ေပၚလာေတာ့သည္။

သိပ္မၾကာလိုက္ပါ၊ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မဆီ ဖုန္းဆက္သည္။ အစ္မက်ိဳးက ဧဝံေဂလိ ေဟာေျပာရင္း အလုပ္မ်ားလြန္းေနေသာေၾကာင့္၊ အစ္မက်ိဳး၏သမီးေလးကို ထိန္းေပးဖို႔၊ စေနေန႔တိုင္း ေန႔ဝက္ခန႔္ ကြၽန္မ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိ ေမးသည္။ ကေလးထိန္းေပးဖို႔ကိုမူ ကြၽန္မစိတ္ထဲမွာ ခ်က္ခ်င္း ဆန႔္က်င္မိသည္။ မိမိစီးပြားေရး လုပ္ခဲ့စဥ္က အလုပ္မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္၊ မိမိကေလးမ်ားကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ပါ။ အျခားသူမ်ား၏ကေလးမ်ားကို ထိန္းေပးပါက၊ ကြၽန္မက တကယ္ကို ကေလးထိန္းလို ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ ကြၽန္မကိုသိသည့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ဤသည္ကို သိသြားပါက၊ ကြၽန္မကို မည္သို႔ ထင္ၾကမည္နည္း။ ကြၽန္မမ်က္ႏွာကို မည္သို႔ ျပရမည္နည္း။ သို႔ရာတြင္ အစ္မက်ိဳး၏ တကယ့္ အခက္အခဲမ်ားကို ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္သည္။ မကူညီလိုက္ပါကလည္း ကြၽန္မ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိလိမ့္မည္ကို သိသည္။ ကြၽန္မလည္း ထိုကိစၥကို အခ်ိန္အနည္းငယ္ယူ စဥ္းစားၿပီး၊ သေဘာတူလိုက္သည္။ ထိုစေနေန႔ ေန႔လယ္မွာ အစ္မက်ိဳး၏အိမ္ကို သြားသည္။ ညေနေစာင္းေလာက္အထိ အဆင္ေျပသလိုရွိေနစဥ္၊ ကေလးက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ထငိုၿပီး၊ သူ႔အေမကို ေခၚခိုင္းလာသည္၊ ကြၽန္မ ေခ်ာ့၍ကိုမရပါ။ ကေလး ေပ်ာ္ေအာင္ ေကြၽးဖို႔ဆိုၿပီး၊ စားစရာေလးမ်ား ကမန္းကတန္း လိုက္ရွာရသည္။ ပုံျပင္မ်ား ေျပာျပ၊ ရယ္စရာမ်ား လုပ္ျပရသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အငိုတိတ္သြားသည္။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကြၽန္မလည္း “ကေလးေတြကို ထိန္းရတာ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္တာပဲ။ ပင္လည္း ပင္ပန္းတဲ့အျပင္၊ ေအာက္က်ၿပီး အေရးမပါတဲ့အလုပ္မ်ိဳးပဲ။” ဟု စဥ္းစားၾကည့္သည္။ စဥ္းစားမိေလေလ ပိုၿပီး စိတ္ထိခိုက္ေလ ျဖစ္လာသည္။ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္သည့္အခါ၊ ညီအစ္မမ်ားက သူတို႔တာဝန္မ်ားမွ ရခဲ့သည့္ ဆုလာဘ္မ်ား၊ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေဆြးေႏြးေနၾကသည္ကို ေတြ႕သည္။ ကြၽန္မလည္း မနာလိုျဖစ္ၿပီး၊ မခ်င့္မရဲျဖစ္မိေလသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း “ငါလည္း ေရေလာင္းတဲ့တာဝန္ေတြကို ငါ့ညီအစ္မေတြလို ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ႏိုင္မွာလဲ။ ငါ အခုလုပ္ေနတဲ့ ဒီတာဝန္မွာ၊ အိုးေတြခြက္ေတြ တိုက္ရင္တိုက္၊ မဟုတ္ရင္လည္း ကေလးေတြပဲ ထိန္းရတယ္။ ဒါေတြလုပ္ရင္းနဲ႔ ဘယ္လို သမၼာတရားေတြ ငါ ရႏိုင္လို႔လဲ။ ငါ့မွာ သမၼာတရားရဲ႕စစ္မွန္မႈ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလို ဘာမဟုတ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးပဲ လုပ္ႏိုင္တာဆိုၿပီး၊ လူေတြက ေျပာလာၾကမွာလား။” ဟု ေတြးမိသည္။ ဤအေတြးႏွင့္ ကြၽန္မ ပို၍ စိတ္ပ်က္သြားသည္။ ညေရာက္ေတာ့ အိပ္ရာထဲ လူးလွိမ့္ၿပီး၊ တစ္စက္မွ် အိပ္၍မရခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ “ဘုရားသခင္၊ အခုအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ဝမ္းနည္းမိပါတယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္ကို ထင္ေပၚေစတဲ့၊ တျခားသူေတြ အထင္ႀကီးတဲ့ အလုပ္တာဝန္ေတြကိုပဲ အၿမဲတမ္း လိုခ်င္တာပါ။ ဘုရားသခင္၊ ဒီလိုရွာေဖြတာက ကိုယ္ေတာ့္အလိုေတာ္နဲ႔ ကြဲလြဲမွန္း ကြၽန္မ သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နာခံဖို႔က ခက္ခဲလြန္းပါတယ္။ ကြၽန္မကို ဦးေဆာင္လမ္းျပေပးပါ ဘုရားသခင္။ ဒီလြဲမွားတဲ့ အေျခအေနကို စြန႔္ပစ္ႏိုင္ဖို႔၊ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သိေအာင္ ကူညီေပးေတာ္မူပါ။” ဟု ဆုေတာင္းမိသည္။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ဖတ္မိပါသည္၊ “လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ ၎တို႔၏ အေတြးတိုင္းႏွင့္ စိတ္ကူးအတြင္းတြင္၊ ၎တို႔ လုပ္ရပ္တိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္က ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားအတြင္းတြင္ ကြယ္ဝွက္ေန၏၊ ယင္းသည္ အရာရာတိုင္းအေပၚ လူသား၌ရွိေသာ ရႈေထာင့္အျမင္ အားလုံးထဲႏွင့္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သမွ်ကို ခ်ဥ္းကပ္ရာတြင္ ၎တို႔ရွိၾကသည့္ ထင္ျမင္ခ်က္တိုင္း၊ နားလည္မႈတိုင္း၊ ရႈေထာင့္အျမင္တိုင္းႏွင့္ စိတ္ဆႏၵတိုင္း အတြင္း ကြယ္ဝွက္ေန၏။ ယင္းမွာ အတြင္းထဲ၌ ကြယ္ဝွက္ထားသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “စစ္မွန္စြာနာခံျခင္းသာလွ်င္ လက္ေတြ႕က်ေသာယုံၾကည္မႈတစ္ခုျဖစ္၏”) “ေဖာက္ျပန္ကာ စာတန္ဆန္ေသာ စိတ္ေနသေဘာထားသည္ လူတို႔ထဲ၌ အလြန္ နက္ရႈိင္းစြာအျမစ္တြယ္ေန၏၊ ၎သည္ သူတို႔၏ ဘဝျဖစ္လာသည္။ လူတို႔သည္ မည္သည့္အရာ အတိအက်ကို ရွာေဖြၿပီး ရယူလိုၾကသနည္း။ ေဖာက္ျပန္၍ စာတန္ဆန္ေသာ စိတ္ေနသေဘာထား၏ တြန္းအားေအာက္တြင္ လူတို႔၏ စံႏႈန္းမ်ား၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ဘဝ၏ ပန္းတိုင္မ်ားႏွင့္ ဦးတည္ရာမ်ားသည္ အဘယ္နည္း။ ၎တို႔သည္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္ မျဖစ္ေပဘူးေလာ။ ဦးစြာအေနျဖင့္ လူတို႔သည္ အၿမဲတေစ နာမည္ႀကီးလိုၾကသည္ သို႔မဟုတ္ ေက်ာ္ၾကားသူမ်ား ျဖစ္လိုၾကသည္။ သူတို႔သည္ ႀကီးမားေသာေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို ရယူ၍ ဘိုးေဘးမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳလိုၾကသည္။ ယင္းတို႔သည္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ အရာမ်ား ျဖစ္သေလာ။ ယင္းတို႔သည္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ လုံးဝ မကိုက္ညီ႐ုံမွ်မက လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကံတရားကို အုပ္စိုးေသာ ဘုရားသခင္၏ဥပေဒသႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္သည္။ ၎ကို ငါအဘယ္ေၾကာင့္ေျပာသနည္း။ မည္ကဲ့သို႔ေသာ လူစားကို ဘုရားသခင္ အလိုရွိသနည္း။ နာမည္ဂုဏ္သတင္းႀကီးေသာသူ၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသူ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာသူ၊ သို႔မဟုတ္ ကမာၻကိုတုန္လႈပ္ေစေသာသူကို ကိုယ္ေတာ္ အလိုရွိသေလာ။ (မဟုတ္ပါ။) ဤသို႔ဆိုလွ်င္ မည္သို႔ေသာလူစားကို ဘုရားသခင္ အလိုရွိသနည္း။ လုံးဝ ေအာက္ေျခမလြတ္ဘဲ ဘုရားသခင္၏ အရည္အခ်င္းမီ ဖန္ဆင္းခံျဖစ္ရန္၊ ဖန္ဆင္းခံ၏တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္သူ ျဖစ္ရန္ႏွင့္ လူသားေနရာတြင္ ေနႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားသူကို ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိသည္။...သို႔ဆိုလွ်င္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားက လူတို႔အား မည္သည့္အရာကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးသနည္း။ (ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။) လူတို႔ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ရာမွ မည္သည့္အရာလာသနည္း။ (နာက်င္မႈလာပါသည္။) နာက်င္မႈေလာ။ ယင္းမွာ ပ်က္စီးျခင္းပင္တည္း။ နာက်င္မႈမွာ ယင္း၏ထက္ဝက္ပင္ မဟုတ္ေခ်။ သင့္မ်က္စိေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ေတြ႕ရသည္မွာ နာက်င္မႈ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းတို႔ျဖစ္ၿပီး ယင္းမွာ အာခံျခင္းႏွင့္ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္- ဤအရာမ်ားက မည္သည့္အဆုံးသတ္ကို ေဆာင္ၾကဥ္းလိမ့္မည္နည္း။ ပ်က္သုဥ္းျခင္းပင္တည္း။ ဤသည္မွာ ေသးငယ္ေသာကိစၥ မဟုတ္သည့္အျပင္ ကစားစရာမဟုတ္ေပ။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အေပၚ မွီခိုျခင္းအားျဖင့္သာ ေဖာက္ျပန္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းႏိုင္၏”) ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္မႈကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့၊ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ရွက္သြားမိသည္။ “ဘုရားသခင္ စီစဥ္တဲ့ အေျခအေနေတြကို ငါက ဘာလို႔ လုံးဝ လက္မခံႏိုင္တာလဲ။ အေရးမပါဘူးလို႔ထင္ရတဲ့ ဒီတာဝန္ေတြကို ငါက ဘာလို႔ မလုပ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာလဲ။ အဲဒါေတြကို လုပ္ေနရင္၊ လူေတြကပဲ ငါ့ကို အထင္ေသးသလိုလို၊ ငါကပဲ နိမ့္က်သလိုလို ထင္မိတယ္။ ငါ့ကိုယ္ငါ ဂုဏ္မယူႏိုင္ဘူး။ တန္ဖိုးမရွိသလို ခံစားရတယ္။ တျခားသူေတြ အထင္ႀကီး ေလးစားႏိုင္တဲ့၊ ငါလည္း ထင္ေပၚႏိုင္တဲ့ တာဝန္ အႀကီးႀကီးေတြကိုပဲ လုပ္ဖို႔တန္တယ္ဆိုၿပီး ငါက ထင္မိတာပဲ။” ဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ စၿပီး ဆင္ျခင္ၾကည့္သည္။ ဤအေတြးမ်ားကို ဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္းႏွင့္၊ ကြၽန္မက ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို လိုခ်င္သည့္ဆႏၵႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ခံေနရဆဲ ျဖစ္သည္ကို သိလိုက္ရသည္။ ကြၽန္မက မေကာင္းသည့္ အဆိပ္အေတာက္မ်ားႏွင့္ ရွင္သန္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဥပမာ “သစ္တစ္ပင္သည္ အေခါက္အတြက္ အသက္ရွင္သကဲ့သို႔ လူတစ္ဦးသည္ သူ၏မ်က္ႏွာအတြက္ အသက္ရွင္၏၊” “ငန္းတစ္ေကာင္သည္ ၎ပ်ံသန္းသည့္ေနရာတိုင္းတြင္ ေအာ္မည္သကဲ့သို႔ လူတစ္ဦးသည္လည္း ေရာက္ရွိသည့္ေနရာတိုင္းတြင္ သူ႔အမည္ကို ခ်န္ထားခဲ့၏၊” ႏွင့္ “လူသားသည္ အထက္သို႔ ႐ုန္းကန္ဆန္တက္သည္၊ ေရသည္နိမ့္ရာသို႔ စီးဆင္း၏။” တိုကဲ့သို႔ ဤအဆိပ္အေတာက္မ်ားက ကြၽန္မထံတြင္ အျမစ္တြယ္ခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္မ၏ သဘာဝ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက မာနေထာင္လႊားလြန္းၿပီး၊ စိတ္ႀကီးဝင္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မကို အျခားသူမ်ား အထင္ႀကီးသည္ကို သေဘာက် ခဲ့သည္။ အဆင့္အတန္းႏွင့္ နာမည္ေကာင္းတစ္ခု ရွိေနသည္ကို သေဘာက်ခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဤသည္တို႔ကို ႀကိဳးစားရမည့္ အသက္တာ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားလို သေဘာထားခဲ့သည္။ ဤအရာမ်ားက အျပင္ေလာကႀကီးမွာ လူမ်ား ႀကိဳးစားၾကသည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ တူသည္ကို ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့မိသည္။ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္မိေသးသည့္အခ်ိန္က၊ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ ႏိုင္လိုစိတ္ ျပင္းထန္ခဲ့ဖူးသည္။ မိုးလင္းမွ မိုးခ်ဳပ္ထိ အလုပ္လုပ္သည္။ ကြၽန္မစက္႐ုံ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လည္ပတ္ေနဖို႔၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အပင္ပန္းအဆင္းရဲခံသည္။ မိမိဇာတိၿမိဳ႕ကို အလည္ျပန္ေရာက္၍၊ ကြၽန္မကို သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ အမ်ိဳးမ်ားက ဝမ္းသာအားရ ႀကိဳၿပီး၊ အာဂမိန္းမဟု ေခၚၾကသည့္အခါတြင္၊ ကြၽန္မ၏ ဝင့္ဝါခ်င္စိတ္က တအားေက်နပ္သြားခဲ့သည္။ မည္သည့္အရာျဖစ္ေစ ေပးဆပ္ခ်င္လာသည္။ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိလာၿပီး ကြၽန္မက ဤအျမင္မ်ားႏွင့္ ဆက္ၿပီး ေနထိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိတာဝန္ကို ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အရႈံးအျမတ္အတြက္ကို ပူပန္မိသည္။ အျခားသူမ်ား အထင္ႀကီးသည့္ ေနရာမ်ိဳးတြင္ ကြၽန္မက ေပ်ာ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေနရာမ်ိဳး မရဘဲ၊ ကိုယ္လည္း မထင္ေပၚႏိုင္ပါက၊ ကြၽန္မက အပ်က္သေဘာႏွင့္ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ ျဖစ္လာသည္။ ဘုရားသခင္ကို ခုခံသည္။ ဘုရားသခင္က စီစဥ္ေပးထားသည့္ အေျခအေနကိုလည္း ခုခံမိသည္။ ယင္းကို စဥ္းစားၾကည့္ေလေလ ပိုၿပီး နားလည္မိေလ ျဖစ္သည္။ ဤမေကာင္းသည့္ အဆိပ္မ်ားေၾကာင့္၊ ကြၽန္မမွာ ရခဲ့သည့္အရာမွာ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းသာ ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ကို မရည္႐ြယ္ဘဲ ပုန္ကန္မိသည္၊ အာခံခဲ့မိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ အားထုတ္မႈမ်ိဳးကို ဆက္လုပ္ပါက၊ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္၏မလိုလားမႈကို ေသခ်ာေပါက္ ႀကဳံရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မကို ဖယ္ရွားပစ္လိမ့္မည္။ ယင္းကို ေတြးၾကည့္ေလေလ၊ ကိုယ္ ေလွ်ာက္ေနသည့္လမ္းကို ပို၍ ေၾကာက္မိေလေလ ျဖစ္လာသည္။ ကြၽန္မလည္း ဘုရားသခင္ထံတြင္ ကမန္းကတန္း ဆုေတာင္းၿပီး၊ ေနာင္တရမိသည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္ မလိုက္ခ်င္ေတာ့ပါ၊ အျခားလူမ်ား အထင္ႀကီးသည္ကိုလည္း မလိုခ်င္ေတာ့ပါ။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိသည့္ ဖန္ဆင္းခံစစ္စစ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားခ်င္ပါေတာ့သည္။ ဆုေတာင္းၿပီးသည့္ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မ၏စိတ္ႏွလုံးက ပို၍ တည္ၿငိမ္သြားသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းျခင္းမ်ား လုပ္ေနရင္းႏွင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္မိသည္၊ “သင္သည္ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္ၿပီး ဘုရားသခင္ေနာက္ လိုက္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးသားထဲတြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္အား ခ်စ္ရေပမည္။ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သင္ ေဘးဖယ္ထားရမည္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းရန္ သင္ ႀကိဳးစားရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါ တစ္ဦး၏ တာဝန္ကို သင္ ထမ္းေဆာင္ရေပမည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္ကာ ဘုရားသခင္ ေနာက္ကို လိုက္သည့္အတြက္၊ သင္သည္ အရာရာကို သူ႔ထံ ဆက္သသင့္ၿပီး၊ ကိုယ္ပိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမ်ား သို႔မဟုတ္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား မျပဳလုပ္သင့္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ဆႏၵအား ျဖည့္ဆည္းျခင္းကို သင္ စြမ္းေဆာင္ ရရွိသင့္ေပသည္။ သင္သည္ ဖန္ဆင္းျခင္း ခံခဲ့ရသည့္အတြက္၊ ပင္ကိုအားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္အေပၚ အုပ္စိုးျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ ကံၾကမၼာကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိသည့္အတြက္၊ သင့္ကို ဖန္ဆင္းသည့္ သခင္ကို သင္သည္ နာခံသင့္ေပသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္ေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သန္႔ရွင္းျခင္းႏွင့္ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ေဖြရွာသင့္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သင္၏ တာဝန္ကို လိုက္နာေစာင့္ထိန္းသင့္ၿပီး၊ သင္၏ ေနရာကို ထိန္းသိမ္းသင့္ကာ၊ သင္၏ တာဝန္ကို ေဘာင္မေက်ာ္သင့္ေပ။ ဤသည္မွာ သင့္အား ေဘာင္ခတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ သင့္ကို အယူဝါဒမွတစ္ဆင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ရန္ မဟုတ္ဘဲ၊ ထိုအစား ဤသည္မွာ သင္၏ တာဝန္ကို သင္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းကို ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ျပဳေသာ သူအားလုံးက စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္သည္ စြမ္းေဆာင္ ရရွိသင့္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရင္း ကြၽန္မ နားလည္သြားသည္မွာ၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကို နာခံသင့္သည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ သမၼာတရားကို အားထုတ္သင့္သည္။ မိမိစိတ္သေဘာထားမွာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္သည္။ ဤသည္ကမွ ကြၽန္မ၏တာဝန္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ အားထုတ္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္ေပသည္။ ဘုရားသခင္ စီစဥ္ေပးသည့္ အေျခအေနကို ကြၽန္မက မႀကိဳက္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေကာင္းမ်ားက ထိုေနာက္ကြယ္မွာ ရွိေနသည္။ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္မကို သန႔္စင္ ေျပာင္းလဲေစဖို႔၊ ယင္းတို႔ အားလုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာ စီစဥ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ မိမိတာဝန္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဇီဇာေၾကာင္၍ မရေတာ့ပါ။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ သမၼာတရားကို အားထုတ္ျခင္းကိုသာ အာ႐ုံစိုက္သင့္သည္၊ ကြၽန္မ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈကို လက္ခံသင့္သည္။ မိမိတာဝန္ကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔သာ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားသင့္သည္။

ထိုေနာက္ပိုင္းေန႔မ်ားမွာ ကြၽန္မလည္း၊ အျခားသူမ်ား မိမိကို မည္သို႔ထင္သည္ကို အာ႐ုံမေရာက္ေတာ့ပါ။ မိမိတာဝန္ကိုသာ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေမွာက္မွာ လုပ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက သူတို႔တာဝန္မ်ားႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ၿပီး၊ သူတို႔ကေလးမ်ားကို ထိန္းဖို႔ အခ်ိန္မရပါက၊ ကြၽန္မက ကူညီေပးပါသည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ဧဝံေဂလိ ေဟာေျပာၿပီး၊ လူမ်ားကို ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္ မ်ားသထက္မ်ားေအာင္ ေခၚေဆာင္ျခင္းကို ျမင္မိပါက၊ ကြၽန္မ၏စိတ္ႏွလုံးမွာ ဝမ္းသာမိပါသည္။ မိမိအလုပ္မွာ မထင္ေပၚႏိုင္လွ်င္ပင္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား စိတ္ေအးရေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိတရား ပ်ံ႕ႏွံ႔ဖို႔အတြက္ မိမိက်ရာတာဝန္ကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ႏွင့္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဤအရာကလည္း အဓိပၸာယ္ရွိပါသည္။ အိမ္ရွင္တာဝန္ ယူရျခင္း၊ ကေလးထိန္းေပးျခင္း လုပ္ေနစဥ္၊ ကြၽန္မ၏ဝင့္ဝါခ်င္စိတ္ႏွင့္ ဂုဏ္ကို လိုခ်င္သည့္ဆႏၵက မျပည့္ေတာ့ေသာ္လည္း၊ ေတာ္ေတာ္ အက်ိဳးရွိသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္ လိုက္သည္မွာ လမ္းမွားျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္သည္။ ဘုရားသခင္၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကို နာခံျခင္း၊ မိမိတာဝန္ကို အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္ျခင္းတို႔ကသာ ကြၽန္မ အားထုတ္သင့္သည့္ အရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္မွာ အလုပ္တာဝန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ပါက၊ နိမ့္သည္ျမင့္သည္ အမွန္တကယ္ မရွိသည္ကို ကြၽန္မ နားလည္သြားသည္။ မည္သည့္တာဝန္ကို လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိအေနႏွင့္ သင္ယူရမည့္ သင္ခန္းစာမ်ား၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဝင္ေရာက္ရမည့္ သမၼာတရားမ်ား အၿမဲတမ္း ရွိပါသည္။ ကြၽန္မအေနႏွင့္ သမၼာတရားကို အားထုတ္ၿပီး နာခံေနသေ႐ြ႕၊ ယင္းမွ အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားရမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္လြန္းသည္၊ မည္သူ႔ကိုမွ် မ်က္ႏွာသာမေပးသည္ကို ဤအျဖစ္မွ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ မဆိုသေလာက္ အေျပာင္းအလဲႏွင့္ နားလည္မႈေလး ရျခင္းက၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ၏ အသက္တာအေပၚ ေပးအပ္သည့္ ဆုလာဘ္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။