ေရွာင္းဟန္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ အားေကာင္းတဲ့ လိုအင္ဆႏၵတစ္ခု ကြၽန္မမွာ ရွိဖူးတယ္၊ မနာလိုမႈနဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို နာက်င္ေစတဲ့ အရာတခ်ိဳ႕ေတာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မကို ေနာက္ဆုံး ႏိုးထေစၿပီး ေျပာင္းလဲခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ အထူးနည္းလမ္းနဲ႔ ကြၽန္မ ပဲ့ျပင္ဆုံးမခံခဲ့ရတယ္။

၂၀၁၉ ခုႏွစ္မွာ၊ အသင္းေတာ္မွာ စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့ အလုပ္ကို ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက အစ္မဝမ္ကို ကြၽန္မတို႔နဲ႔ အတူလာလုပ္ဖို႔ စီစဥ္တယ္။ ကြၽန္မက ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး တခ်ိဳ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ကြၽမ္းက်င္ခဲ့ၿပီျဖစ္လို႔၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက အစ္မဝမ္ကို ကူညီဖို႔ ကြၽန္မကို ခိုင္းတယ္။ စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့ အမႈေဆာင္ေတြ မရွိတဲ့ အသင္းေတာ္တစ္ပါးရွိလို႔၊ အစ္မဝမ္ကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးႏိုင္ရင္၊ သူ႔တာဝန္ကို အဲဒီမွာ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သူသြားႏိုင္မွာလို႔လည္း ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ေျပာတယ္။ ဒါကို ၾကားေတာ့၊ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “အဲဒါဆိုရင္ အစ္မဝမ္ကို အျမန္ဆုံး ေလ့က်င့္ေပးရမယ္”ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မဝမ္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ကြၽန္မ စကူညီခဲ့တယ္။ သူ႔တာဝန္မွာ ဘာျပႆနာနဲ႔ အခက္အခဲေတြႀကဳံပါေစ၊ အဲဒါေတြကို ကူေျဖရွင္းဖို႔ သူနဲ႔ အခ်ိန္မီ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အစ္မဝမ္က တိုးတက္မႈတခ်ိဳ႕ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့၊ သူ႔ရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ျမင္ရတာ ကြၽန္မ ေပ်ာ္ခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ အရမ္းကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တိုးတက္ေနမွန္း ကြၽန္မ သိရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အလုပ္မွာ အေျခခံက်တဲ့ ျပႆနာေလးေတြကိုပဲ ကြၽန္မ ရွာေတြ႕ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ သူက အေရးႀကီးတဲ့ ျပႆနာေတြကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ၿပီး၊ အဖြဲ႕ထဲက တျခားညီအစ္မေတြကလည္း သူ႔ရဲ႕ ရႈေထာင့္အျမင္ကို သေဘာတူၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မနည္းနည္း မသက္မသာျဖစ္မိတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “သူ အရမ္းကို ျမန္ျမန္ တိုးတက္ေနတာပဲ။ ဒီႏႈန္းနဲ႔ဆို၊ သူ ငါ့ကို ေသခ်ာေပါက္ ေက်ာ္သြားမွာ။ အဲဒီေနာက္ ဘယ္သူက ငါ့ကို အထင္ႀကီးေတာ့မလဲ”ေပါ့။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက အစ္မဝမ္အေပၚ အေရးေပးပုံကိုလည္း ကြၽန္မ သတိထားမိတယ္။ အဖြဲ႕ကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးလာတိုင္းမွာ၊ အမ်ားအားျဖင့္ မိတ္သဟာယအတြက္ အစ္မဝမ္ကို ခိုင္းတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အစြမ္းအစေကာင္းနဲ႔ ျမန္ဆန္တဲ့ တိုးတက္မႈအတြက္ ကြၽန္မေရွ႕မွာ မၾကာခဏ ခ်ီးက်ဴးေပမဲ့၊ သူ႔အတြက္ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဝမ္းကိုမသာႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “ကဲ ေကာင္းေရာ။ အခု ငါ့ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးနဲ႔ တြဲဖက္ေတြက ငါ့ကို အာ႐ုံမစိုက္ၾကဘူး၊ အရင္လို ငါ့ကို အထင္မႀကီးၾကေတာ့ဘူး။ အစ္မဝမ္ ေရာက္ကတည္းက ဘယ္ေလာက္တိုးတက္ခဲ့မွန္း သူတို႔ ျမင္ၾကၿပီးၿပီ။ အခ်ိန္အၾကာၿပီး ဒီအဖြဲ႕မွာ ငါရွိခဲ့ေပမဲ့ တိုးတက္တာ သူ႔ေလာက္ မျမန္ဘူး။ ငါ့ရဲ႕ အစြမ္းအစက အစ္မဝမ္ထက္ ပိုနိမ့္က်တယ္လို႔မ်ား သူတို႔ ထင္ၾကမလား”ေပါ့။ ပိုေတြးေလ၊ ပိုစိတ္ဆင္းရဲေလ ျဖစ္ခဲ့တာ၊ “အစ္မဝမ္က တကယ္ကို အရမ္းတိုးတက္သြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီအရာရဲ႕ေနာက္မွာ၊ သူ႔ကို ကူညီဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က အခ်ိန္နဲ႔ အားအင္စိုက္ထုတ္ဖို႔ လိုခဲ့တာပဲေလ။ အခုေတာ့ သူက သူ႔ကိုယ္သူ နာမည္ရေအာင္ လုပ္ေနတယ္၊ သူ႔ကို ကူညီခဲ့တဲ့ ငါ့ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က သတိထားမိရဲ႕လား။ အစ္မဝမ္ရဲ႕ ေနာက္ခံအေနနဲ႔ပဲ ငါဘာလို႔ အေစခံရမွာလဲ” လို႔ေတာင္ ေဒါသတႀကီး စဥ္းစားမိတဲ့အထိပါပဲ။ အဲဒီအေၾကာင္းကိုေတြးေလ၊ ပိုစိတ္ပ်က္မိေလပဲ။ အစ္မဝမ္ကို ျမင္ေတာင္ မျမင္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မအေျခအေနမွားၿပီး ကြၽန္မအစ္မအေပၚ မနာလိုေနမိမွန္း ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ဳပ္တည္းခဲ့ေပမဲ့၊ သူ႔ကို မၿပိဳင္ဆိုင္ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့သလို၊ သူ႔ကို ေနာက္ထပ္ဘယ္လိုမွ စကားေတာင္ မေျပာခ်င္ခဲ့ဘူး။

တစ္ခါ သတိရမိတယ္၊ အစ္မဝမ္ရဲ႕အလုပ္မွာ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ ကြၽန္မ ေတြ႕လို႔၊ အဲဒါေတြကို ကူေျဖရွင္းေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မဝမ္က အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ခုတေလာ တိုးတက္မႈျဖစ္ေစခဲ့တယ္လို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ေျပာပါေလေရာ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕တြဲဖက္ေတြက သူ႔ကို အားက်တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ၾကတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉး ေျပာတဲ့အရာၿပီးသြားေတာ့၊ ကြၽန္မ ဝမ္းနည္းသြားတယ္။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “သူ႔အလုပ္ေကာင္းသြားတာက ငါ့အကူအညီေၾကာင့္မဟုတ္လား။ ဒါက သိသိသာသာ ငါ့ရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္ေပမဲ့ အခုေတာ့ လူတိုင္းက သူ႔ကို အထင္ႀကီး၊ အားက်ၾကတယ္”ေပါ့။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြးေလ၊ ပိုခါးခါးသီးသီး ျဖစ္ေလပဲ။ အစ္မဝမ္ကို အျပစ္မတင္ဘဲ မေနႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ အကူအညီေၾကာင့္ သူ အရမ္းကို တိုးတက္သြားတာ အသိသာေနတာပဲေလ။ မေကာင္းတဲ့အေျခအေနမွာ သူရွိခဲ့တုန္းက၊ သူနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အပိုင္းေတြကို ကြၽန္မ ရွာခဲ့တယ္။ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ သူ မရင္းႏွီးခဲ့ခ်ိန္မွာ သူ႔ကို ကြၽန္မ ရွင္းျပခဲ့တာေလ။ သူ႔ကို ေထာက္ကူဖို႔ ကြၽန္မ အရမ္း အဖိုးအခေပးခဲ့ရတာ၊ ဒီေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးဆီ သူ ဘယ္လိုလုပ္ မေျပာႏိုင္ရတာလဲ။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “ၾကည့္ရတာ နင့္ကို ငါ ကူညီလို႔ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ပုံပဲ။ မဟုတ္ရင္ ငါ့ကို နင္ေက်ာ္သြားမွာ။ အဲဒါဆို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ငါ ေနရာ နည္းနည္းေလးေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး” လို႔ေပါ့။

အဲဒီေနာက္မွာ၊ သူ႔အလုပ္မွာ အမွားေတြ ေတြ႕တဲ့အခါ၊ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူနဲ႔ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ေတာ့သလို၊ သူ နားမလည္တဲ့ ကိစၥေတြကိုလည္း သူ႔ကို မေျပာေတာ့ဘူး။ တျခားခန္းကို ဒီအတိုင္း သြားလိုက္ၿပီး သူ႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္တယ္။ အစ္မဝမ္ရဲ႕ တိုးတက္မႈက ကြၽန္မရဲ႕ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ မိတ္သဟာယမရွိဘဲနဲ႔ ဒီေန႔ရွိတဲ့ေနရာမွာ သူ ရွိမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးကို ျပခ်င္လို႔ ကြၽန္မ ဒါကိုလုပ္ခဲ့တာပဲ။ တစ္ခါ သတိရမိေသးတယ္၊ သူ႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ဖို႔ တျခားအခန္းကို သြားေတာ့မလိုလုပ္တုန္းမွာ၊ မ်က္လုံးေထာင့္ကေန သူ႔ကို ျမင္ရၿပီး၊ သူ စိတ္ထိခိုက္သြားတာကို သူ႔မ်က္လုံးမွာ ျမင္လို႔ရတယ္။ တူတစ္ခုနဲ႔ ကြၽန္မႏွလုံးကို ထုလိုက္သလို ခံစားရတယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ ကြၽန္မ ျပဳမူေနမိမွန္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကြၽန္မ စြန႔္လြတ္သင့္မွန္း သိခဲ့ေပမဲ့၊ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္အားထုတ္မႈနဲ႔ အခ်ိန္ကို ကြၽန္မ ကုန္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ သူက ထင္ေပၚမႈနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးမႈကို ခိုးယူသြားခဲ့ပုံနဲ႔ သူ႔ကို ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက မၾကာခဏ ခ်ီးက်ဴးခဲ့ပုံအေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ အားလုံးက အရမ္းကို မမွ်တသလို ခံစားရၿပီး ခံစားခဲ့ရတဲ့ အျပစ္တင္စိတ္ နည္းနည္းက ေပ်ာက္သြားတယ္။ သိပ္မၾကာခင္၊ ကြၽန္မေၾကာင့္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လို႔ သူ ပိုပိုၿပီး စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ တိုးတက္ေနတာ ရပ္သြားၿပီး စၿပီး ဆုယုတ္ေတာင္ ဆုတ္ယုတ္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီကာလအေတာအတြင္းမွာ၊ အဖြဲ႕ထဲက အစ္မလ်ဴက အစ္မဝမ္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္း အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ သူ႔အေပၚ မလိုမုန္းထားတာတခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့တယ္။ အစ္မလ်ဴက အစ္မဝမ္ရဲ႕ ထိေရာက္မႈ က်ဆင္းတာကို ျမင္ေတာ့၊ အစ္မဝမ္က စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့အလုပ္အတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ထင္သြားတယ္။ သူက ဒါကို ကြၽန္မဆီေျပာေတာ့၊ သူ႔ရဲ႕ မလိုမုန္းထားမႈကို ကြၽန္မ မျပင္ေပးခဲ့႐ုံမက၊ တိတ္တဆိတ္ ေက်နပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္၊ “အခု ေနာက္ဆုံးေတာ့ လူတိုင္းက အစ္မဝမ္ရဲ႕ တကယ့္ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို ေတြ႕သြားၿပီ။ အေစာပိုင္းမွာ ငါသာ သူ႔ကို မကူညီခဲ့ရင္ သူ ဘယ္လိုလုပ္ ခ်ီးမြမ္းတာေတြအမ်ားႀကီး ရႏိုင္ခဲ့မွာလဲ”ေပါ့။ အစ္မလ်ဴကို ကြၽန္မ ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္ ေျပာလိုက္တယ္၊ “ကြၽန္မတို႔ ခ်စ္ခင္တတ္တဲ့ ႏွလုံးသားေတြ ရွိဖို႔လိုတယ္။ အစ္မဝမ္က ကြၽန္မတို႔နဲ႔ အတူ အလုပ္လုပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားတာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး။ နာခံၾက႐ုံပဲ ရွိတယ္”လို႔ေပါ့။ အဲဒါကို ကြၽန္မေျပာၿပီးေတာ့၊ အစ္မဝမ္အေပၚ သူ႔ရဲ႕ မလိုမုန္းထားမႈက က်န္ေန႐ုံမက ပိုလို႔ေတာင္ နက္သထက္နက္လာခဲ့တယ္။ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေစၿပီး ကြၽန္တို႔တာဝန္ကို ထိေရာက္မႈေလ်ာ့နည္းေစတာက အစ္မဝမ္ပဲလို႔ သူေတြးခဲ့တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ၊ အစ္မဝမ္ကို သူ စကားေျပာတဲ့အခါ၊ အရမ္းကို ရန္လိုၿပီး အစ္မဝမ္ကို တြန္းထုတ္တယ္။ အစ္မဝမ္က ပိုပိုၿပီး စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာခဲ့သလို၊ စကားသိပ္မေျပာေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မေျပာခဲ့တဲ့အရာက ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ မလိုမုန္းထားမႈ ပိုဆိုးသြားေစခဲ့မွန္း ေရးေတးေတး သိလိုက္ၿပီး၊ နည္းနည္း စိုးရိမ္သြားမိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အစ္မဝမ္က အာ႐ုံစိုက္မႈနဲ႔ သေဘာက်မႈအားလုံး ရခဲ့ပုံကို ေတြးမိေတာ့၊ ဂ႐ုစိုက္ေနတာကို ရပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း မရွိမႈေၾကာင့္၊ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ေတြမွာ ထိေရာက္မႈ နည္းသထက္နည္းလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔တာဝန္အေပၚ သေဘာထားေတြကို သုံးသပ္ဖို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက မိတ္သဟာယျပဳၿပီး ကြၽန္မတို႔ကို ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီအေျခအေနနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရေတာ့၊ ကြၽန္မ နည္းနည္း အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္။ တကယ္ေတာ့၊ ကြၽန္မ လုပ္ဖို႔လိုသမွ်က ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို နည္းနည္းေလး လက္လႊတ္လိုက္ဖို႔၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲက ကိုယ့္အဆင့္အတန္းကို အာ႐ုံအရမ္းစိုက္တာ ရပ္လိုက္ၿပီး အလုပ္က ပုံမွန္ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ေအာင္ လူတိုင္းနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္လိုက္ဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဖိုးအခအမ်ားႀကီးေပးခဲ့ၿပီး ဘယ္သူကမွ အဲဒီအေၾကာင္း မသိခဲ့ပုံကို ေတြးမိေတာ့၊ အရမ္းခါးခါးသီးသီး ခံစားရၿပီး၊ အစ္မဝမ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ခ်င္ေနတုန္းပဲ။

အဲဒီေနာက္ မၾကာခင္မွာ၊ အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ ရဲေတြ ဖမ္းတာ ကြၽန္မခံလိုက္ရတယ္။ အစမွာေတာ့၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဘုရားကို အာခံတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးျဖစ္ၿပီး၊ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဘုရားကို ယုံၾကည္ရင္ အေႏွးနဲ႔ အျမန္ အဖမ္းခံရမွာပဲလို႔ ေတြးခဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီအဖမ္းအဆီးက ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္းပဲ မဟုတ္သလို၊ ဘုရားရဲ႕ အလိုေတာ္ ပါရွိတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ကြၽန္မ မခါထုတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “႐ုတ္တရက္ ဘာလို႔ ငါ အဖမ္းခံလိုက္ရတာလဲ။ ဘုရားကို တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ငါ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိခဲ့လား”ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီ တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ရွာေဖြတာနဲ႔အမွ်၊ ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံ သက္ေသခံခ်က္ကို သတိရမိတယ္။ စာေရးသူက အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္ၿပီး၊ အေလးစားခံခ်င္ခဲ့သလို၊ မမွန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းကို ေခါင္းမာမာ ေလွ်ာက္ခဲ့လို႔၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္တဲ့ ဆိုးယုတ္မႈကို သူ က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္မၾကာခင္မွာ၊ သူ အဖမ္းခံရၿပီး ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတယ္။ သူအခ်ဳပ္က်ေနတဲ့အေတာအတြင္းမွာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ၿပီး၊ ဘုရားက သူ႔ကို မေကာင္းမႈ လုပ္ရာကေန တားဆီးဖို႔ အဆင္းနီတဲ့ နဂါးႀကီးကို သုံးေနမွန္း သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းအေပၚ သူ႔ရဲ႕ လိုက္စားျခင္း သဘာဝ၊ အက်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အသိကို ရခဲ့ၿပီး၊ လိုက္စားျခင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ မမွန္တဲ့ အျမင္ေတြကို ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။ အခု ကြၽန္မ အဖမ္းခံရတယ္။ မမွန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္မိလို႔ ဘုရားရဲ႕ ပဲ့ျပင္ဆုံးမမႈကို ကြၽန္မ ရရွိေနခဲ့တာမ်ား ျဖစ္ႏိုင္မလား။ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို သတိမရဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္က စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့ ပါရမီရွင္ အေရးတႀကီး လိုအပ္မွန္း ကြၽန္မ ရွင္းရွင္း သိခဲ့ေပမဲ့၊ အစ္မဝမ္ ကြၽန္မကို ေက်ာ္ေအာင္တားခဲ့တယ္၊ သူ မတက္မႂကြ ျဖစ္လာတာနဲ႔အမွ် ကြၽန္မ ၾကည့္႐ုံၾကည့္ၿပီး မကူညီခဲ့ဘူး၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို လုံးဝ အေလးမထားခဲ့သလို၊ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့ အလုပ္က တားဆီးခံလိုက္ရတယ္။ ဒါကို ေတြးမိေတာ့၊ နာက်င္မႈနဲ႔ ဝမ္းနည္းမႈကို မခံသားဘဲ မေနႏိုင္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးမိတယ္။ “အရင္က၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္ လိုက္ရင္းနဲ႔ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုရၿပီး ထိန္းသိမ္းထားရမယ္ဆိုတာ ေတြးရင္းနဲ႔ ငါ့ေန႔ရက္ေတြကို ကုန္လြန္ခဲ့တယ္။ အခု ငါ အဖမ္းခံရၿပီ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းက ငါ့ယုံၾကည္ခ်က္ကို တိုးပြားေစႏိုင္လား။ ငါ့ရဲ႕ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈကို ေျဖရွင္းႏိုင္လား။ သက္ေသရပ္တည္ေအာင္ ငါ့ကို ကူညီႏိုင္လို႔လား။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းက ဘာအသုံးဝင္တာလို႔လဲ”ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ အေတာမသတ္တဲ့ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္တာက ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရယ္စရာပဲ ျဖစ္သြားမွန္း ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ ေနာင္တရလို႔ မ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္၊ “ဘုရားသခင္၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္ ကြၽန္မ မလိုက္သင့္ပါဘူး။ သမၼာတရားလိုက္စားဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕အခြင့္အေရးကို လြဲသြားမိတယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ထပ္လုပ္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္၊ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္ ကြၽန္မ မလိုက္ခ်င္ဘူး။ ဘုရားသခင္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မကို လမ္းျပ၊ ဦးေဆာင္ပါ”လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္အေပၚ ဘုရားက က႐ုဏာထားခဲ့တယ္။ မၾကာခင္၊ ကြၽန္မမိဘေတြက ကြၽန္မအဖမ္းခံရတဲ့ သတင္းကို ရသြားခဲ့ၿပီး၊ ဆိုင္းငံ့႐ုံးတင္စစ္ေဆးျခင္းအတြက္ အာမခံ ယြမ္ ၁၄၀,၀၀၀ ေပးေဆာင္ၿပီးေနာက္မွာ ကြၽန္မကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။

အိမ္ျပန္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္တယ္။ တစ္ေန႔ ကြၽန္မရဲ႕ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းတဲ့အေတာအတြင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္မိတယ္။ “ဘုရားသခင္ ကာကြယ္ေပးလိုသည့္အရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာအခါတြင္ သင္သည္ ယင္းတို႔ကို အစဥ္သျဖင့္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးၿပီး အလ်ဥ္ျပတ္ေစကာ ၿဖိဳဖ်က္ေနလွ်င္၊ သင္သည္ ယင္းတို႔ကို အစဥ္သျဖင့္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာၿပီး သင္၌ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အယူအဆမ်ား၊ အေတြးမ်ားရွိလွ်င္ ဤသည္မွာ သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အခ်ည္းႏွီး ျငင္းခုံလိုေၾကာင္း၊ သူႏွင့္ မတူသည့္ဘက္တြင္ ေနလိုေၾကာင္း ၫႊန္ျပသည္။ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားတို႔ကို ဦးစားမေပးေပ။ သင္သည္ ယင္းကို ေလ်ာ့ပါးေစရန္ အစဥ္သျဖင့္ ႀကိဳးစားေနသည္၊ အစဥ္သျဖင့္ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ေဆာင္လိုသည္၊ သို႔မဟုတ္ အစဥ္သျဖင့္ ယင္းထံမွ အျမတ္ထုတ္ဖို႔၊ လိမ္ညာဖို႔ႏွင့္ အလြဲသုံးစားလုပ္ဖို႔ အစဥ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။ ထိုသိုျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အေပၚ အမ်က္ေဒါသထြက္မည္ မဟုတ္ေလာ။ (ထြက္ပါမည္။) ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသ၏ အက်ိဳးဆက္မွာ အဘယ္နည္း။ (အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း။) ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ ဧကန္ျဖစ္ေသာအရာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ခြင့္လႊတ္မည္မဟုတ္။ ခြင့္လႊတ္ေပးမည့္ အလားအလာဟူ၍ လုံးဝမရွိေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အရာမ်ားသည္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေလ်ာ့ပါးေစကာ ထိခိုက္ေစသည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားတို႔ျဖင့္ ဝိေရာဓိျဖစ္ၿပီး ႀကီးမားေသာ မေကာင္းမႈျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္သည့္အျပင္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို တိုက္႐ိုက္ ပုန္ကန္ျပစ္မွားျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က သင့္အေပၚ မည္သို႔အမ်က္ေဒါသမထြက္ဘဲ ေနႏိုင္မည္နည္း။ လူအခ်ိဳ႕သည္ ၎တို႔၏ ညံ့ဖ်င္းေသာ အစြမ္းအစေၾကာင့္ အလုပ္တစ္ခုကို မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဘဲ အေႏွာင့္အယွက္၊ အဖ်က္အဆီးမ်ား မေတာ္တဆ ျဖစ္ပြားေစလွ်င္ ဤအရာကို သတိမမူမိႏိုင္ေပ။ သို႔ရာတြင္ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ သင္သည္ မနာလိုမႈႏွင့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပး၊ အလ်ဥ္ျပတ္ေစၿပီး ဖ်က္ဆီးေသာအရာအခ်ိဳ႕ကို လုပ္ေဆာင္လွ်င္ သင္သည္ တမင္တကာ အျပစ္က်ဴးလြန္ၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤအရာက သူ၏စိတ္သေဘာထားကို သင္ ပုန္ကန္ျပစ္မွားလိမ့္မည္။ သူသည္ သင့္အေပၚ ညႇာတာမည္ေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ဆိုင္ရာ အလုပ္ထဲသို႔ ဤေနရာတြင္ပင္ သူ၏ ေသြး၊ ေခြၽး၊ မ်က္ရည္တို႔ကို ထည့္သြင္းၿပီးျဖစ္သည္။ သင္သည္ သူ႔ကို ဆန္႔က်င္လုပ္ေဆာင္ၿပီး သူ႔အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို တမင္တကာ ထိခိုက္ေစကာ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားကို ရရွိေအာင္ သူ႔အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို စေတးခံ၍ ႀကိဳးစားအားထုတ္လွ်င္၊ တစ္ကိုယ္ေရေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ရွာေဖြလွ်င္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ဖ်က္ဆီးမိမည္၊ သို႔မဟုတ္ ေႏွာင့္ေႏွးေစၿပီး ပ်က္စီးပ်က္စီးေၾကာင္း လုပ္မိမည္ကို ဂ႐ုမစိုက္လွ်င္၊ ထို႔အျပင္ ဘုရားအိမ္ေတာ္အဖို႔ ပစၥည္းဥစၥာႏွင့္ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ား ႀကီးမားစြာ ျဖစ္ေပၚေစလွ်င္ သင္တို႔ကဲ့သို႔ေသာသူသည္ ခြင့္လႊတ္ခံရသင့္သည္ဟု ဆိုမည္ေလာ။ (မဆိုပါ။)...သင္၏ အာ႐ုံပ်က္ေစမႈ၊ ေႏွာင့္ယွက္မႈႏွင့္ ဖ်က္ဆီးမႈတို႔ေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ သင့္တာဝန္မ်ားအေပၚ သင္၏ လ်စ္လ်ဴရႈမႈ၊ သို႔မဟုတ္ ပ်က္ကြက္မႈေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေသာ ဆႏၵမ်ားႏွင့္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို လိုက္စားျခင္းအတြက္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား၊ အသင္းေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား၊ အျခားအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ က႑မ်ားကို သင္ ဆုံးရႈံးမ်ားျဖစ္ေစခဲ့ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ေပၚသို႔ ျပင္းထန္ေသာ အေႏွာင့္အယွက္၊ အဖ်က္အဆီးမ်ားပင္ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၏ အသက္စာအုပ္ရွိ စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ဘုရားသခင္က သင္၏ ရလဒ္ကို မည္သို႔ တြက္ဆသင့္သနည္း။ သင္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မည္သည့္ေကာက္ခ်က္ကို သူ ခ်မွတ္သင့္သနည္း။ မွ်တစြာေျပာရလွ်င္ သင္သည္ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရသင့္သည္။ ဤသည္မွာ ကိုယ္ႏွင့္ ထိုက္တန္သည့္အရာကို ကိုယ္ရသည္ဟု ေခၚဆိုသည့္အရာျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ မည္သည့္အရာကို သင္တို႔ နားလည္သနည္း။ လူတို႔၏ စိတ္ဝင္စားမႈမ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ အမွန္တကယ္တြင္ ယင္းတို႔သည္ လြန္က်ဴးေသာဆႏၵမ်ားမွလြဲ၍ အျခားမဟုတ္ေပ။ တဲ့တိုးေျပာရလွ်င္ ယင္းတို႔အားလုံးက စုံစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔အားလုံးသည္ အတုအေယာင္မ်ားျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔အားလုံးသည္ လူသားမ်ားကို အစုံအစမ္းျပဳရန္ ရည္႐ြယ္သည့္ စာတန္၏ ေသြးေဆာင္မႈမ်ားျဖစ္သည္။ သင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ေနာက္လိုက္ျခင္းသည္ စာတန္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားအေပၚ အလိုတူအလိုပါ ျဖစ္သည့္သေဘာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္သည္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ပိတ္ဆို႔ရန္ စာတန္သည္ လူတို႔ကို ေသြးေဆာင္၍ ေႏွာင့္ယွက္ရန္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးစုံကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔လိုက္ေသာအခါ ဘုရားသခင္ကို မနာခံဘဲ ထိုအစား စာတန္ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္သည္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အေပၚသို႔ တမင္တကာ အဖ်က္အဆီး၊ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားျဖစ္ေပၚေစသည္။ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို မည္သို႔ ခံရသည္ျဖစ္ေစ သမၼာတရားကို လက္မခံဘဲ သင့္အေပၚတြင္ရွိေသာ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို မနာခံေပ။ ထိုအစား သင္သည္ သင့္သေဘာက်လုပ္ေဆာင္လ်က္ ေခါင္းမာစြာျဖင့္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သည္။ ရလဒ္အေနျဖင့္ သင္သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ထိခိုက္မႈျဖစ္ေစၿပီးျဖစ္ကာ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္တိုးတက္မႈကို အလြန္အမင္း ထိခိုက္သည္။ ဤသည္မွာ အလြန္ႀကီးမားေသာ ပမာဏရွိသည့္ အျပစ္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို သင္ ေသခ်ာေပါက္ခံရလိမ့္မည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၁)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈနဲ႔ ကြၽန္မ တုန္လႈပ္သြားတယ္။ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားရဲ႕အမ်က္ေဒါသကို ခံစားလို႔ရတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားက သူနဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို အေလးမထားသူေတြကို လုံးဝ ခြင့္မလြတ္သလို၊ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ျပစ္မွားသူေတြဟာ ဘုရားရဲ႕ အျပစ္ေပးတာ ခံရမယ္ဆိုတာကို ေျပာတဲ့အခါမွာေပါ့။ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးမွာ စူးရွတဲ့ နာက်င္မႈ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္မွာ၊ စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဘုရားက ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္မွာ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က လမ္းျပၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ပံ့ပိုး၊ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တရားစီရင္၊ ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရရင္ေတာင္၊ ကြၽန္မကို သန႔္စင္၊ ေျပာင္းလဲေပးဖို႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားဆီကေန ခ်စ္ေမတၱာ အမ်ားႀကီး ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္သင့္တယ္။ အစ္မဝမ္ကို ကူညီဖို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက စီစဥ္တဲ့အခါ၊ အေကာင္းဆုံး လုပ္ခဲ့သင့္ေပမဲ့၊ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ အေလးမထားခဲ့သလို၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မအခ်ိန္အားလုံးကို မနာလိုတာနဲ႔ တျခားလူေတြကို ၿပိဳင္ဆိုင္တာနဲ႔ပဲ ကုန္ခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ အစ္မဝမ္ရဲ႕ ျမန္ဆန္တဲ့ တိုးတက္မႈကို ျမင္ၿပီး၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးနဲ႔ တြဲဖက္ေတြရဲ႕ သေဘာက်မႈကို သူရတာျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ မနာလိုျဖစ္ၿပီး ေဒါသထြက္တယ္၊ ဒီေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေရာ တိတ္တဆိတ္ပါ သူ႔ကို စိတ္ထိခိုက္ေစဖို႔ ကိစၥေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ သူ နားမလည္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ နယ္ပယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးမွန္း ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိခဲ့ေပမဲ့၊ သူ႔ကို လမ္းၫႊန္ေပးဖို႔ အဲဒါေတြအေပၚ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယမျပဳခဲ့ဘူး။ သူ႔ကို မေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာ ျမင္ရေတာ့၊ ပံ့ပိုးတာ၊ ကူညီတာ မေပးခဲ့ဘူး။ အစ္မလ်ဴက အစ္မဝမ္အေပၚ မလိုမုန္းထားမႈနဲ႔ အျပစ္ရွာတဲ့ အယူအဆေတြ ရွိခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြကို ေျဖရွင္းမဲ့အစား၊ ကြၽန္မက အႀကိဳက္ေတြ႕ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ စကားလုံးေတြနဲ႔ တမင္း မီးေလာင္ရာေလပင့္ခဲ့တယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ အစ္မဝမ္အေပၚ အစ္မလ်ဴရဲ႕ မလိုမုန္းထားစိတ္က ပိုနက္သထက္နက္သြားတယ္။ အစ္မဝမ္က ဖယ္ၾကဥ္ခံေနရတာေၾကာင့္၊ ဝမ္းနည္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး သူ႔တာဝန္ကို ပုံမွန္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အစ္မဝမ္ကို ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တဲ့အရာနဲ႔ ကြၽန္မအစ္မအေပၚ ကြၽန္မ ယူေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ စိတ္ထိခိုက္မႈနဲ႔ နာက်င္မႈေတြအားလုံးကို ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့၊ လူ႔သဘာဝတစ္ခုတစ္ေလရွိတယ္လို႔ ကြၽန္မ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အခိုင္အမာေျပာႏိုင္မွာလဲ။ ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းကတစ္ဆင့္၊ အစ္မဝမ္ကို ကြၽန္မ မနာလိုျဖစ္ခဲ့မွန္း ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္သြားတယ္။ သူ ကြၽန္မကို ေက်ာ္တာ ကြၽန္မ မျမင္ခ်င္ခဲ့သလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို မထိခိုက္မနစ္နာေစခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒါက သူနဲ႔ အဆင္မေျပ႐ုံသက္သက္ မဟုတ္ဘဲ၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္ေနတာပဲ။ စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့အလုပ္က အသင္းေတာ္မွာ အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္တာဝန္တစ္ခုပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္၊ အလုပ္အေပၚ ကြၽန္မ ေဒါသနဲ႔မဲဖို႔ သတၱိရွိခဲ့တယ္။ သူ႔အေျခအေန ဆိုးတာ၊ သူ႔အလုပ္မွာ မထိမေရာက္ျဖစ္တာ၊ အဖြဲ႕ထဲက လူေတြ အဆင္မေျပႏိုင္ျဖစ္သလို၊ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ရဲ႕ ထိေရာက္မႈ က်ဆင္းတာကို ကြၽန္မ ျမင္ေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသုံးသပ္၊ ဘုရားဆီ ေနာင္တမရခဲ့ေသးသလို၊ မနာလိုမႈနဲ႔ ရန္ေတြ႕ျခင္း မ်ိဳးေစ့ခ်ရာမွာ ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ကြၽန္မ ေႏွာင့္ယွက္ေနခဲ့တာ၊ စာတန္ရဲ႕ အေစခံအေနနဲ႔ ျပဳမူၿပီး မေကာင္းမႈ လုပ္ေနခဲ့တာပဲ။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို တကယ္ အေလးထားတဲ့သူေတြအတြက္၊ သူတို႔ထက္ ေတာ္တဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္၊ သူတို႔ထက္ ပိုၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ သူေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါ၊ ဝမ္းသာၾကတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေၾကာင့္၊ အစ္မဝမ္ကို ကြၽန္မ မနာလိုျဖစ္ခဲ့တယ္၊ သူ ေကာင္းေကာင္း လုပ္တာကို မၾကည့္ရက္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို လုံးဝ ထည့္မတြက္ခဲ့ဘူး။ ဒါက ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုပါပဲ။ ေယာဘက ဘုရားကို ေၾကာက္ၿပီး မေကာင္းမႈ ေရွာင္ၾကဥ္တာကို စာတန္က ျမင္ေတာ့ စိတ္ပ်က္တယ္၊ ဒီေတာ့ ေယာဘကို သူ ညႇဥ္းဆဲၿပီး ေသေစခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့အရာရဲ႕ အႏွစ္သာရက အတူတူပဲမဟုတ္လား။ အစ္မဝမ္က စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး သူ႔တာဝန္ မလုပ္ႏို္ငတာကို ကြၽန္မ ျမင္ဖို႔ေတာင့္တခဲ့တယ္။ အရမ္းရက္စက္ၿပီး ဆိုးယုတ္ခဲ့တာပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ “လူသားအား သူ၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈ အတြင္းတြင္ အခိုင္အမာ ထားရွိရန္ စာတန္သည္ မည္သည့္အရာကို အသုံးျပဳသနည္း။ (ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း ျဖစ္ပါသည္။) ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္သာ စဥ္းစားတတ္ေတာ့သည္ အထိျဖစ္ေအာင္၊ ၎တို႔၏ အေတြးမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ စာတန္သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းကို အသုံးျပဳ၏။ ၎တို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား ၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ အခက္အခဲမ်ားကို ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ အရွက္ရျခင္းမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ ႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ ၎တို႔တြင္ ရွိသမွ်အရာတိုင္းကို စြန႔္လႊတ္ၾကသကဲ့သို႔၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔အတြက္ မည္သို႔ေသာ အကဲျဖတ္မႈ၊ ဆုံးျဖတ္မႈကိုမဆို ၎တို႔က ျပဳလုပ္ၾကလိမ့္မည္။ ဤနည္းလမ္းျဖင့္ စာတန္သည္ လူတို႔အား မျမင္ႏိုင္ေသာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔ႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို တြန္းလွန္ရန္ အင္အားမရွိသလို သတၱိလည္းမရွိၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဤအခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔အား အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ သယ္ေဆာင္ၾကၿပီး ႀကီးစြာေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ေရွ႕သို႔ဆက္ကာသာ ႐ုန္းၾကရ၏။ ဤေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ အလို႔ငွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္အား သစၥာေဖာက္ၿပီး၊ တိုး၍ ဆိုးယုတ္ လာၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤနည္းျဖင့္ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုၿပီး တစ္ခုသည္ စာတန္၏ ေက်ာ္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အၾကားတြင္ ဖ်က္ဆီးခံၾကရ၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၆)) အရင္က ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ သိပ္နားမလည္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခါမွပဲ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ၿပိဳင္ဆိုင္ျခင္းက ကြၽန္မကို လုပ္ခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ရက္စက္ၿပီး လန႔္စရာေကာင္းမွန္း ကြၽန္မ သိလာခဲ့တာ။ စာတန္က လူေတြကို အရမ္းေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစတယ္။ “လူတို႔သည္ ၎တို႔ႏွင့္တစ္ေခတ္တည္း ေမြးသူမ်ားထက္ ပိုမိုသာလြန္ရန္ အစဥ္ႀကိဳးစားသင့္သည္”၊ “ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈရရွိျခင္း” ဆိုတာနဲ႔ “အျခားသူမ်ားထက္ သာလိုျခင္း” ဆိုတာေတြအားလုံးက လူေတြကို လွည့္ျဖားတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ခဲ့တုန္းက၊ မမွန္မကန္ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ႀကိဳက္ခဲ့ၿပီး၊ ဘယ္လူအုပ္စုမွာမဆို အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ အထူးခြၽန္အေျပာင္ေျမာက္ဆုံး လူျဖစ္ခ်င္လာခဲ့ၿပီး၊ တျခားလူေတြရဲ႕ အရမ္းအေလးထားတာကို ရခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒီနည္းလမ္းက တန္ဖိုးရွိၿပီး အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ ဘဝကို အသက္ရွင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းလို႔ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးေတြရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ၊ အထူးသျဖင့္ အဖက္မလုပ္သလို ဘဝင္ကိုင္လာခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကို ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ ၿပိဳင္ဆိုင္ဖို႔ တန္ဆာပလာတစ္ခုလိုေတာင္ မွတ္ယူခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့ အလုပ္ကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ေႏွာင့္ေႏွးေစၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ အစ္မကိုလည္း နာက်င္၊ ဝမ္းနည္းေစခဲ့တယ္။ မေကာင္းတာေတြ အမ်ားႀကီး ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့မိၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ လွည့္ကြက္ေတြအမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့မိမွန္း၊ အဲဒီအရာအားလုံးက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ဘဝေတြကို နစ္နာဆုံးရႈံးမႈ ျဖစ္ေစခဲ့မွန္း ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ဒီအရာအားလုံးကို ေတြးၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွပဲ ကြၽန္မ ဘယ္လို ဆိုးယုတ္ၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့မွန္း သေဘာေပါက္တာ။ အဆင္းနီတဲ့ နဂါးႀကီးက ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ကို အျပင္ပန္းမွာ ေသြး႐ူးေသြးတန္ ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ဖမ္းဆီးတယ္၊ ဒါေတာင္ ကြၽန္မက အဆင္းနီတဲ့ နဂါးႀကီး လုပ္ေစခ်င္တဲ့ အရာကို လုပ္ခဲ့ေပမဲ့ အသင္းေတာ္ထဲမွာ မရွိႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ဘယ္လိုလုပ္ အရမ္းကို စက္ဆုပ္စရာ ျဖစ္ႏိုင္ရတာလဲ။ အႏၲိခရစ္ေတြက အဆင့္အတန္းအတြက္ လူေတြကို အျပစ္ေပးႏိုင္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္လည္း လူေတြကို ဖယ္ၾကဥ္ၿပီး ဖိႏွိပ္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနခဲ့တာပဲ။ ဒီက်ရႈံးမႈေနာက္မွာ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္တာက မမွန္တဲ့ လိုက္စားမႈမွန္း ကြၽန္မ ျမင္သြားတယ္။ ဘုရားကို အာခံျခင္းနဲ႔ ပ်က္စီးျခင္း လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုပဲ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဘုရားရဲ႕ ကြယ္ကာမႈကို ခံစားရတယ္။ ဘုရားက ကြၽန္မကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မ႐ိုက္ႏွက္၊ မပဲ့ျပင္မဆုံးမခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ မေကာင္းမႈေတြကို တားဆီးဖို႔ အေျခအေနတစ္ခု မျပင္ဆင္ေပးခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ထုံတဲ့၊ မာေၾကာတဲ့ စိတ္ႏွလုံးက ဘယ္ေတာ့မွ ႏိုးထမွာ မဟုတ္ဘူး။ မမွန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ဆက္ေလွ်ာက္မွာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္မရဲ႕ မေကာင္းမႈေတြအတြက္ ဘုရားရဲ႕ ရႈတ္ခ်၊ စြန႔္ပစ္တာကိုပဲ ခံခဲ့ရမွာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ ကယ္တင္ခံရဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ကြၽန္မ လုံးဝ ပ်က္စီးသြားေစမိမွာ။ အဲဒီေနာက္၊ ကြၽန္မ ေနာင္တရခ်င္တယ္လို႔ေျပာဖို႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့ၿပီး၊ နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္မ ထပ္လိုက္စားခဲ့ၿပီး၊ အႏၲိခရစ္လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ခဲ့မိရင္၊ ကြၽန္မကို ဘုရားက ထုတ္ေဖာ္၊ ႐ိုက္ႏွက္ၿပီး ဆုံးမပဲ့ျပင္လို႔ရေအာင္ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေပးဖို႔ ဘုရားကို ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။

မၾကာခင္မွာပဲ၊ ကြၽန္မရဲ႕ စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့အလုပ္ကို ကြၽန္မ ျပန္စခဲ့တယ္။ အဖြဲ႕မွာ၊ အစ္မက်ိဳးက အလုပ္စတာ မၾကာေသးသလို၊ သူ႔ကို ေလ့က်င္၊ ကူညီေပးဖို႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက ကြၽန္မကို ခိုင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အရင္က က်ရႈံးမႈကို စဥ္းစားရင္းနဲ႔၊ အလားတူ အမွားကို ကြၽန္မ ထပ္မလုပ္ခ်င္လို႔၊ သူ႔ကို ကူညီဖို႔ အေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ခဏၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ အစ္မက်ိဳးက တိုးတက္မႈတခ်ိဳ႕ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက အစ္မက်ိဳးမွာ အစြမ္းအစေကာင္းရွိၿပီး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သင္ယူတတ္လို႔ သူ႔ကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးရတာ တန္တယ္လို႔ ေျပာတာ ကြၽန္မ ၾကားရတယ္။ ဒါကိုၾကားေတာ့၊ အပ္တစ္ေခ်ာင္းက ကြၽန္မႏွလုံးကို ထိုးေဖာက္ေနသလိုပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့သလို၊ သူ႔ကို ေနာက္ထပ္ ကြၽန္မ မကူညီခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီအေတြး ကြၽန္မ ရွိခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရတဲ့ မွတ္ဉာဏ္ေတြ စိတ္ထဲ ေပၚလာတယ္။ မမွန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္း မေလွ်ာက္မိေအာင္ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ကြယ္ကာေပးဖို႔ ကြၽန္မ တိတ္တိတ္ေလး ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို စားေသာက္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မအဖို႔ အရမ္းအေထာက္အကူျဖစ္ရတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ြတ္ျခင္း ဗီဒီယိုတစ္ခုကို ၾကည့္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “ဘုရားသခင္ စက္ဆုပ္ေသာသူ မျဖစ္ေလႏွင့္။ ဘုရားသခင္ ခ်စ္ေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္ေအာင္ေနေလာ့။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အၾကင္သူသည္ မည္သို႔ ရရွိႏိုင္သနည္း။ သမၼာတရားကို က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံ လက္ခံျခင္း၊ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး၏ ေနရာတြင္ ရပ္တည္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ အသိတရားရွိရွိႏွင့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ စိတ္သေဘာထားျဖင့္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ျခင္း၊ မိမိ၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ ႐ိုးသားေသာသူတစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ လူသားပုံသဏၭာန္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းအားျဖင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ဤသည္မွာ လုံေလာက္ေပသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ေက်နပ္လိမ့္မည္။ လူတို႔သည္ လူတို႔သည္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို မကိုင္စြဲထားရန္၊ သို႔မဟုတ္ အခ်ည္းႏွီး အိပ္မက္မ်ားကို လက္သင့္မခံရန္၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ အက်ိဳးအျမတ္ႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို မရွာေဖြရန္၊ သို႔မဟုတ္ လူအမ်ားထဲတြင္ ထင္ေပၚဖို႔ မႀကိဳးစားရန္ ေသခ်ာလုပ္ရမည္။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔သည္ လူသားတို႔အလယ္တြင္ သာလြန္ၿပီး အျခားသူမ်ားအား ၎တို႔ကို ကိုးကြယ္ေစသည့္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူတစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ စြမ္းအားရွင္တစ္ဦး ျဖစ္ဖို႔ မႀကိဳးစားရေပ။ ယင္းမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အလိုဆႏၵျဖစ္ၿပီး ယင္းမွာ စာတန္ေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားကို မကယ္တင္ေပ။ အကယ္၍ လူမ်ားက ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတို႔ကို လိုက္စားဆဲျဖစ္ၿပီး ေနာင္တရဖို႔ ျငင္းဆန္ေနဆဲျဖစ္ပါက၊ ၎တို႔အတြက္ ကုစားမႈ မရွိေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔အတြက္ အဆုံးသတ္ တစ္ခုတည္းသာ ရွိသည္။ ဖယ္ရွားခံရဖို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ယေန႔တြင္ သင္တို႔သည္ ေနာင္တရဖို႔ အလ်င္အျမန္ျပဳလုပ္လွ်င္ အခ်ိန္ရွိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ေန႔ရက္သည္ ေရာက္လာၿပီး ဘုရားသခင္၏ အမႈၿပီးဆုံးကာ၊ ကပ္ေဘးမ်ားသည္ ယခင္ကထက္ တိုး၍ ႀကီးမားလာၿပီး သင္၌ ေနာင္တရဖို႔ အခြင့္အေရး ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခ်ိန္က်ေရာက္လာေသာအခါ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားေသာသူမ်ား၊ ေနာင္တရရန္ ျငင္းဆန္ေသာသူတို႔အားလုံးသည္ ဖယ္ရွားခံရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ မည္သို႔ေသာလူစားမ်ိဳးကို ကယ္တင္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ လူသားကို ကယ္တင္ျခင္း အဓိပၸာယ္သည္ မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို သင္တို႔အားလုံး ရွင္းလင္းသင့္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူမ်ားကို သူ႔ေရွ႕သို႔ လာေရာက္ဖို႔၊ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို နားေထာင္ဖို႔၊ သမၼာတရားကို လက္ခံဖို႔၊ မိမိတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားဖိုႏွင့္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည့္အတိုင္း၊ အမိန္႔ေပးသည့္အတိုင္း ျပဳမူ၊ ေနထိုင္္ဖို႔ ေတာင္းဆိုသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔ ျဖစ္သည္။ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ စာတန္၏ ေတြးေခၚပုံမ်ားအတိုင္း အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ လူသား၏ ‘ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ’ကို လိုက္စားျခင္းတို႔ႏွင့္ ဆန႔္က်င္သည္။ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို နားမေထာင္ဘဲ၊ သို႔မဟုတ္ သမၼာတရားကို လက္မခံဘဲ၊ စာတန္၏ အေတြးအေခၚမ်ားျဖင့္၊ စာတန္၏ စိတ္သေဘာထားမ်ားျဖင့္ ရွင္သန္ေနထိုင္ဆဲျဖစ္ၿပီး ေနာင္တရရန္ ျငင္းဆိုလွ်င္၊ ဤလူစားမ်ိဳးသည္ ဘုရားသခင္၏ကယ္တင္ျခင္းကို မခံရႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္သို႔ သင္လိုက္ေသာအခါတြင္ ဤသည္မွာ သင့္ကို ဘုရားသခင္က ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္မွာလည္း မွန္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္က သင့္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း၏ အဓိပၸာယ္မွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းသည္ သင့္အား ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူ၊ ဘုရားေနာက္သို႔ အမွန္တကယ္လိုက္သူ၊ ဘုရားသခင္အတြက္ အရာရာကို စြန္႔လႊတ္ႏိုင္သူ၊ ဘုရားသခင္၏ လမ္းခရီးေနာက္သို႔လိုက္ႏိုင္ေသာသူတစ္ေယာက္၊ မိမိ၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို ခါခ်ထားၿပီး စာတန္ေနာက္ကို မလိုက္ေတာ့သည့္၊ သို႔မဟုတ္ စာတန္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ အသက္မရွင္ေတာ့သည့္ သူတစ္ဦးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔လိုက္ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္တြင္ တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ေသာ္လည္း ကိစၥရပ္တိုင္းတြင္ သမၼာတရားကို ခ်ိဳးေဖာက္လွ်င္ ကိစၥရပ္တိုင္းတြင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း မလုပ္ေဆာင္လွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ မေတြ႕ႀကဳံလွ်င္၊ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ရပ္တည္ျခင္းပင္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိလွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံျခင္းကို ခံရႏိုင္သေလာ။ လုံးဝ မခံရႏိုင္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ကြၽန္ုပ္က ဤသို႔ဆိုလိုသနည္း။ တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းက အမွန္တြင္ မခက္ခဲသကဲ့သို႔ သစၥာရွိစြာႏွင့္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ စံႏႈန္းအထိ ထမ္းေဆာင္ရန္လည္း မခက္ခဲေပ။ သင့္အသက္ကို စြန္႔လႊတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ထူးျခားသည့္၊ သို႔မဟုတ္ ခက္ခဲသည့္အရာတစ္ခုခုကို လုပ္ေဆာင္ရန္ မလိုေပ၊ သင့္အေနျဖင့္ သင့္ကိုယ္ပိုင္ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ထပ္မျဖည့္ဘဲ၊ သို႔မဟုတ္ မိမိကိုယ္ပိုင္ အေရးကိစၥကို မလုပ္ေဆာင္ဘဲ သမၼာတရား လိုက္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းလ်က္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို ႐ိုးသားစြာႏွင့္ တည္ၾကည္ခိုင္မာစြာ လိုက္နာရန္သာ လိုသည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ ဤသို႔ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါက သူတို႔၌ ပင္ကိုအားျဖင့္ လူသားအသြင္ ရွိသည္၊ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္ေသာ နာခံမႈရွိၿပီး ႐ိုးသားေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာသည့္အခါ ၎တို႔သည္ လူသားတစ္ေယာက္၏ ပုံသ႑န္ကို ပိုင္ဆိုင္လိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေလ်ာ္ကန္ေသာ တာဝန္ျဖည့္ဆည္းျခင္းသည္ လိုက္ဖက္ညီေသာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း လိုအပ္သည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္၊ သူတို႔တာဝန္ေတြကို လူေတြက ခိုင္မာတဲ့နည္းနဲ႔ ထမ္းေဆာင္တာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ ျပဳမူေနထိုင္ၿပီး၊ စာတန္ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ အသက္မရွင္ေတာ့တာ၊ သူတို႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြအတိုင္း မျပဳမူေတာ့တာကို ဘုရားက ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဘုရားရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း ကိုယ့္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ကြၽန္မ လက္လႊတ္သင့္တယ္၊ သူတို႔ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးျခင္း ရွိမရွိကို အာ႐ုံမစိုက္သင့္ေတာ့သလို၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ျခင္းအေပၚ အာ႐ုံစိုက္သင့္တယ္။ ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ သင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္နဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတာဝန္မွာ စည္းမ်ဥ္းတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ႏိုင္တာက ဘုရားရဲ႕ လမ္းျပမႈေၾကာင့္ပါ၊ ဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲမွာ ႏွစ္ခ်ီ ပ်ိဳးေထာင္ခံရျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ပါပဲ။ ဒီအရာေတြကို ကိုယ့္ရဲ႕ သီးသန႔္ပိုင္ဆိုင္မႈေတြလို ကြၽန္မ သေဘာထားခဲ့ရင္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔ ကိစၥေတြကို တျခားလူေတြဆီကေန ကြယ္ဝွက္၊ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားကို အာခံတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေခါင္းမာမာဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ရင္၊ ဘုရားကို ကြၽန္မအေပၚ စက္ဆုပ္၊ မုန္းတီးေစ႐ုံပဲ ျဖစ္ေစမွာ။ ဒါေပမဲ့ တျခားလူေတြကို ကြၽန္မ သိခဲ့သမွ် ေျပာျပႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မ လ်စ္လ်ဴရႈခံရတုန္းမွာ သူတို႔က တိုးတက္မႈ ျဖစ္ၿပီး ေလးစားမႈ ခံရေကာင္းခံရႏိုင္ေပမဲ့၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ လက္ေတြ႕လုပ္ေနတာ၊ တည္ၾကည္တဲ့ ဘဝကို အသက္ရွင္ေနတာ ျဖစ္မွာျဖစ္ၿပီး၊ စိတ္ခ်လုံၿခဳံမႈနဲ႔ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကို ခံစားရမွာပဲ။ ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ မေကာင္းတဲ့အရာ ျဖစ္ရမွာလဲ။ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရၿပီး အခ်ဳပ္က်သလို၊ ရဲေတြရဲ႕ ႏွိပ္စက္တာကို ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ၊ ဂုဏ္သတင္း၊ အဆင့္အတန္းနဲ႔ တျခားလူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈက ကြၽန္မကို နည္းနည္းမွ အကူအညီမေပးခဲ့ဘူး။ စာတန္ရဲ႕ ဝိုင္းတာခံရခ်ိန္မွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ဖို႔ ကြၽန္မကို လမ္းျပခဲ့တာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး၊ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခြန္အားေပးခဲ့တာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ပါ။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ေပမဲ့ သမၼာတရားကို မရႏိုင္ခဲ့သလို၊ ဘုရားရဲ႕ ျငင္းပယ္တာခံခဲ့ရရင္၊ လူေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးရင္လည္း ဘာေကာင္းက်ိဳးရွိလို႔လဲ။ ကြၽန္မ ကယ္တင္ခံရျခင္းရွိမရွိကို ဆုံးျဖတ္တာက လူေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးျခင္း ရွိမရွိဆိုတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဘုရားရဲ႕ အျမင္မွာ ကြၽန္မက အရည္အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ အဖန္ဆင္းခံ ဟုတ္မဟုတ္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲျခင္းရွိမရွိနဲ႔ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ ပိုင္ဆိုင္ျခင္း ရွိမရွိဆိုတာပဲ။ လူေတြကို ႀကီးျမတ္ဖို႔၊ ေက်ာ္ၾကားဖို႔ ဘုရားက လုံးဝ မေတာင္းဆိုဘူး။ အဲဒီအစား သူတို႔တာဝန္ကို တည္ၿငိမ္ၿပီး လက္ေတြ႕က်တဲ့ ပုံစံနဲ႔ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႐ိုးသားတဲ့လူေတြကို ဘုရားက ႏွစ္သက္တယ္။ ဒီလိုလူေတြကသာ အမွန္တကယ္ လူသားျဖစ္တယ္။ ဒါေတြကို ကြၽန္မ နားလည္သြားတာနဲ႔၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးက အားတက္သြားၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္သင့္ပုံကို သိသြားတယ္။ ဒီအရာေနာက္မွာ ကြၽန္မ သိသမွ်ကို အစ္မက်ိဳးဆီ ကြၽန္မ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ သူ႔မွာ တကယ္ကို ျမင့္မားတဲ့ အစြမ္းအစရွိတယ္။ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မတို႔ အတူေဆြးေႏြးေတာ့၊ ကြၽန္မ မစဥ္းစားမိခဲ့တဲ့ အရာေတြကို သူ အၿမဲ ေတြးမိတယ္၊ အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းခဲ့ၿပီး၊ တစ္ခါတစ္ေလ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးက သူနဲ႔ သေဘာတူတာကို ၾကားရတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ စိတ္မထိခိုက္ေတာ့ဘူး။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္၊ တျခားလူေတြရဲ႕ တိုးတက္မႈအတြက္ ခ်ီးက်ဴးမႈကို ကြၽန္မ ထိုက္တန္တယ္ဆိုတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ အျမင္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ သူတို႔ ရွာေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္။ “ဘုရားသခင္သည္ တစ္စုံတစ္ဦးကို ဉာဏ္အလင္းေပးသည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သင္၏အပိုင္းတြင္ အနည္းငယ္ေသာ ထိုပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းက အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ သင္ နာမည္ေကာင္းရဖို႔ ထိုက္တန္သည့္ အရာတစ္ခုျဖစ္သေလာ— သို႔မဟုတ္ ယင္းမွာ သင္၏တာဝန္၊ သင္၏ ဝတၱရားျဖစ္သေလာ။ (တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားတို႔ ျဖစ္ပါသည္။) ယင္းသည္ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားျဖစ္သည္ဟု သင္ သတိျပဳမိသည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ မွန္ကန္ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထား ျဖစ္ၿပီး သင္သည္ နာမည္ေကာင္းယူဖို႔ ႀကိဳးစားသည့္ အေတြးမ်ား ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ အကယ္၍ သင္ယုံၾကည္သည့္အရာသည္ ‘ဤသည္မွာ ကြၽန္ုပ္၏ ကူညီေထာက္ပံ့မႈျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းသည္ ကြၽန္ုပ္၏ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္း မရွိဘဲ ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့မည္ေလာ။ ဤအရာသည္ လူမ်ား၏ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္း လိုအပ္သည္။ ဤအရာ၏အမ်ားစုသည္ လူမ်ား၏ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္’ဟု အစဥ္ ျဖစ္ပါက၊ ဤသည္မွာ မွားယြင္းေပသည္။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က သင့္အား ဉာဏ္အလင္းမေပးခဲ့ပါက၊ မည္သူကမွ် သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို သင့္ထံ မိတ္သဟာယမျပဳခဲ့ပါက မည္သို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုသည့္အရာကို သင္ သိမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္းကိုလည္း သင္ သိမည္ မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို နာခံၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္လိုလွ်င္ မည္သို႔ျပဳရမည္ကို သင္ သိမည္မဟုတ္ေပ။ သင္၏ ဤ ‘ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္း’ သည္ အႏွစ္မဲ့ေသာ စကားမ်ားသာ မဟုတ္ေလာ။ စစ္မွန္ေသာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းမရွိဘဲ၊ သင္သည္ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ အႀကံဉာဏ္မ်ားအတိုင္း ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္— ထိုအေျခအေနတြင္ သင္ထမ္းေဆာင္သည့္ တာဝန္သည္ စံႏႈန္းမီသေလာ။ လုံးဝမမီေပ၊ ယင္းက ျပႆနာကို ရည္ၫႊန္းေပသည္။ ဤအရာက အဘယ္ျပႆနာကို ရည္ၫႊန္းသနည္း။ လူတစ္ေယာက္က မည္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ပါေစ၊ သူသည္ ရလဒ္မ်ားရရွိျခင္း၊ တာဝန္ကို စံႏႈန္းႏွင့္ ကိုက္ညီစြာ ထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံမႈကို ရရွိျခင္းရွိမရွိသည္ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚတြင္ မူတည္သည္။ သင္သည္ သင့္တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို ထမ္းေဆာင္လွ်င္ပင္ ဘုရားသခင္က အလုပ္မလုပ္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္က သင့္အား ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပၿပီး လမ္းမျပလွ်င္ သင္၏ လမ္းေၾကာင္း၊ သင္၏ ဦးတည္ခ်က္၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ ပန္းတိုင္မ်ားကို သိမည္မဟုတ္ေပ။ အဆုံးတြင္ မည္သည့္ရလဒ္ကို ရရွိသနည္း။ ထိုအခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လုံးပင္ပန္းစြာလုပ္ေဆာင္ၿပီးေနာက္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို မွန္ကန္စြာ ထမ္းေဆာင္ၿပီးျဖစ္မည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ သမၼာတရား၊ သို႔မဟုတ္ အသက္ကိုလည္း ရရွိၿပီးျဖစ္မည္မဟုတ္ေပ။ အားလုံးက အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၏တာဝန္က စံႏႈန္းႏွင့္ညီစြာ ထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ သင္၏ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို အက်ိဳးျဖစ္ေစျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံမႈကို ရရွိျခင္းအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အေပၚတြင္ မူတည္သည္။ လူမ်ားသည္ ၎တို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် တတ္ႏိုင္စြမ္းသည့္ အရာမ်ား၊ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ အရာမ်ား၊ ၎တို႔၏ ပင္ကိုစြမ္းရည္မ်ားအတြင္း ရွိသည့္ အရာမ်ားကိုသာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ထို႔ထက္ပို၍ မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆုံးတြင္ သင့္တာဝန္မ်ားကို ထိေရာက္ေသာပုံစံျဖင့္ ထမ္းေဆာင္ျခင္းသည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ လမ္းျပမႈႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈအေပၚတြင္ မူတည္သည္။ သို႔မွသာ သင္သည္ သမၼာတရားကို နားလည္ႏိုင္ၿပီး သင့္အား ဘုရားသခင္ေပးေသာလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သူ သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ဘုရားသခင္၏ ေစခိုင္းခ်က္ကို ၿပီးေျမာက္ေစႏိုင္သည္။ ဤအရာတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားျဖစ္သည္။ ဤအရာကို လူတို႔ မျမင္ႏိုင္လွ်င္ ၎တို႔က မ်က္ကန္း ျဖစ္ၾကသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းတြင္ ရွိထားသင့္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္၊ တျခားလူေတြရဲ႕ တိုးတက္မႈက ကြၽန္မရဲ႕ အားထုတ္မႈေၾကာင့္လို႔ ကြၽန္မယုံၾကည္တာဟာ တကယ္ေတာ့ ဘုရားရဲ႕ဘုန္းကို ခိုးေနတာ။ ဘုရားက ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းေပးႏိုင္သလို၊ တျခားလူေတြကို ဉာဏ္အလင္းေပးႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ နားလည္တာဟာ ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္ အားထုတ္မႈေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒါက ဘုရားရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းနဲ႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ အက်ိဳးဆက္ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ေထာက္ျပမွပဲ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းေပးမႈနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ လမ္းျပမႈမရွိဘဲ၊ ဘယ္ကိစၥ၊ ျပႆနာကိုမဆို ကြၽန္မ နားလည္ႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ႏွစ္ညေလာက္ မအိပ္ဘဲေနၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ အားထုတ္ေနပါေစ အသုံးဝင္မွာ မဟုတ္သလို၊ ဘာကိုမွ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႕ တိုးတက္မႈအတြက္ ခ်ီးက်ဴးမႈနဲ႔ ကြၽန္မ ထိုက္တန္သလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ အကူအညီမရွိဘဲနဲ႔ ဘာတိုးတက္မႈမွ သူတို႔ ျဖစ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တယ္။ ေအာင္ျမင္မႈအားလုံးကို ကိုယ့္ေခါင္းေပၚ ကြၽန္မ တင္ခဲ့တယ္၊ အရမ္း မာနေထာင္လႊားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ႀကီးလြန္းခဲ့တာ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စာနဲ႔ဆက္ႏႊယ္တဲ့ အလုပ္ကို စလုပ္ၿပီး၊ ကြၽန္မအကူအညီမပါဘဲနဲ႔ သိသာတဲ့ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္ေစၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ တိုးတက္မႈက သူတို႔ထဲက ဘုရားရဲ႕ အလုပ္လုပ္ျခင္း ရလဒ္တစ္ခုပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ အစြမ္းအစက ေမြးရာပါျဖစ္တဲ့ အရာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ သမၼာတရားနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းအရ အဖိုးအခတစ္ခုကို သူတို႔ အစစ္အမွန္ ေပးလိုက္ၿပီး သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းေပးမႈကို ရတာနဲ႔၊ တိုးတက္မႈ လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို အခု ကြၽန္မ ကူညီႏိုင္တာက ကြၽန္မ ထမ္းေဆာင္ရမဲ့ တာဝန္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္လည္း ျဖစ္တယ္။ ေလးစားဖို႔၊ အဲဒီအရာမွာ ႂကြားဝါဖို႔ ဘာမွ မရွိဘူး။ အစ္မဝမ္နဲ႔ ကုန္ဆုံးခဲ့တဲ့ ရက္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့၊ ပထမမွာ သူနဲ႔အတူ စည္မ်ဥ္းတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့ေပမဲ့၊ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ကိစၥေတြကို သူက အေလးအနက္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးၿပီး ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးနဲ႔ လမ္းျပမႈကို သူ အၿမဲရႏိုင္ခဲ့တာပဲ။ အစ္မက်ိဳးလည္း အတူတူပဲ။ သူ တင္ျပတဲ့ စိတ္ကူးတခ်ိဳ႕က ကြၽန္မ မစဥ္းစားမိခဲ့တဲ့ အရာေတြ မၾကာခဏျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ အေတြးကို တကယ္ က်ယ္ျပန႔္လာေစခဲ့တယ္။ လူတိုင္းမွာ အားသာခ်က္ေတြ ရွိမွန္း ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္၊ ဒီေတာ့ ကြၽန္မတို႔ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဝီရိယရွိရွိ လုပ္သေ႐ြ႕၊ အားလုံးက ဘုရားရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္း ရႏိုင္ၿပီး သမၼာတရားရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းတခ်ိဳ႕ကို နားလည္ႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားျခင္းအားျဖင့္ပဲ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ေတြပို အတူတူ ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အတိုင္း ကြၽန္မ လက္ေတြ႕လုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တဲ့အခါ၊ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားေရွ႕မွာ တည္ၿငိမ္ေစၿပီး၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို ဘယ္လိုေကာင္းေကာင္းလုပ္ၿပီး ကိုယ့္ဝတၱရားေတြကို ျဖည့္ဆည္းရမယ္ဆိုတဲ့အေပၚ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့တယ္။ မသိလိုက္ဘဲနဲ႔၊ တျခားလူေတြ ကြၽန္မအေပၚ အထင္ႀကီးျခင္း ရွိမရွိနဲ႔ တျခားလူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ကြၽန္မ ေနရာရွိမရွိဆိုတဲ့အေပၚ ကြၽန္မ အာ႐ုံစိုက္တာ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မ ကူညီတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သူတို႔ တစ္စတစ္စ တိုးတက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္မကို ေက်ာ္တာ ျမင္ရတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ သိပ္မနာလိုမျဖစ္ေတာ့သလို၊ တစ္ခ်ိန္လုံး ကိုယ့္ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အက်ိဳးစီးပြားေတြ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္မႈကို ကြၽန္မ လက္ခံႏိုင္တယ္၊ ဘုရားဘက္လွည့္ၿပီး တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဒီလိုလက္ေတြ႕လုပ္တာက လက္ေတြ႕က်ၿပီး လြယ္ကူတယ္လို႔ ခံစားရသလို၊ တျခားလူတိုင္ရဲ႕ ေလးစားတာကို ခံရတာထက္ ပိုဝမ္းေျမာက္ရတယ္။ ဘုရားက ဒီလိုေျပာျခင္းအားျဖင့္ ဆိုလိုတဲ့အရာကို ကြၽန္မ တကယ္ ခံစားရတယ္။ “လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားသည္ မတူေပ။ ကိုယ္တစ္ခုတည္းရွိ၏။ အသီးသီးက မိမိ၏ တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္သည္၊ အသီးသီးက မိမိ၏ ေနရာတြင္ရွိၿပီး အေကာင္းဆုံးလုပ္ေဆာင္ေနၿပီး- မီးပြင့္တစ္ခုစီအတြက္ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ အလင္းေရာင္တစ္ခု ရွိသည္- အသက္တာ၌ ရင့္က်က္မႈကို ရွာေဖြေနၾက၏။ ထိုသို႔ျဖင့္ ငါသည္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္း ရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၂၁)) ကြၽန္မကိုယ္တိုင္နဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက မတူညီတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြ၊ အစြမ္းအစနဲ႔ အားသာခ်က္ေတြ ရွိၾကတယ္။ ကြၽန္မတို႔ အခ်င္းခ်င္း ျဖည့္ဆည္းၿပီး လက္တြဲညီညီ ပူးေပါင္းလုပ္သင့္သလို၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ တာဝန္အသီးသီးမွာ ကိုယ့္အခန္းက႑ကို လုပ္သင့္တယ္။ ဒီလိုအလုပ္လုပ္တာက ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ ညီတယ္။

ဂုဏ္သတင္းနဲ႔အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားတဲ့အတြက္ ဘုရားရဲ႕ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းနဲ႔ ပဲ့ျပင္ဆုံးမျခင္းေတြ ကြၽန္မဆီ ေရာက္လာခဲ့ေပမဲ့၊ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကတစ္ဆင့္၊ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္ ကြၽန္မရဲ႕ လိုက္စားျခင္း သဘာဝနဲ႔ အက်ိဳးဆက္ေတြအေပၚ သိနားလည္မႈ တခ်ိဳ႕ ကြၽန္မ ရခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔ မရမွန္းလည္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားၿပီး၊ ဘယ္လို ျပဳမူေနထိုင္ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို လက္ေတြက်တဲ့ပုံစံနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ရမယ္ဆိုတာကို သိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ရႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဒီေျပာင္းလဲမႈ နည္းနည္းေလးက ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းရဲ႕ ရလဒ္သက္သက္ပါပဲ။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။