လီေဖး အီတလီႏိုင္ငံ

၂၀၂၁ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလမွာ ကြၽန္မတာဝန္ယူရတဲ့ ပေရာဂ်က္က အၿပီးသတ္ေတာ့မယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို တျခားတာဝန္ေတြကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာင္းေပးေနတယ္။ အဆုံးသတ္အလုပ္ကိုလုပ္ဖို႔ ကြၽန္မနဲ႔ အလုပ္ေဖာ္နည္းနည္းပဲ က်န္တဲ့အထိေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မက လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ကြၽန္မအလုပ္ကို အၿပီးလုပ္ၿပီး တာဝန္ကို ေနာက္ဆုံးအထိ ကိုင္စြဲထားဖို႔ စဥ္းစားေနတာ။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မရဲ႕အလုပ္ေဖာ္တစ္ေယာက္က ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရာထူးတိုးသြားတာကို ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ သိလိုက္ရတယ္။ သူက ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ဦးေဆာင္ရမွာ။ ဒီကိစၥေၾကာင့္ ကြၽန္မ အေနအထိုင္ရခက္သြားၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာလို႔ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ရာထူးမတိုးတာလဲ။ ကြၽန္မလည္း ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ႀကီးၾကပ္သူအျဖစ္ အေစမခံႏိုင္ဘူးလားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ “သူက ပိုၿပီးလုပ္ႏိုင္တဲ့အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ သူအရင္ဆုံး ရာထူးတိုးခံရတာေနမွာပါ။ ၿပီးေတာ့လည္း ဒီမွာရွိတဲ့ ငါ့အလုပ္ကလည္း မၿပီးေသးဘူး။ ငါ့အလုပ္ေဖာ္ေတြကလည္း သူတို႔တာဝန္ေတြကို ဒီမွာ ဆက္လုပ္ေနတာ။ ဒီေတာ့ အလုပ္ၿပီးသြားတာနဲ႔ ငါတို႔အတြက္ တာဝန္အသစ္ေတြကို စီစဥ္ေပးဖို႔ မ်ားတယ္” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္မရဲ႕ တျခားအလုပ္ေဖာ္သုံးေယာက္ကလည္း အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရာထူးတိုးခံရတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ လူသစ္အသင္းေတာ္ေတြကို ဦးေဆာင္ရတယ္။ ဒီသတင္းကိုၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ ပိုၿပီး အေနရခက္သြားတယ္။ သူတို႔အားလုံးက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ေတြျဖစ္သြားၾကေပမဲ့ ကြၽန္မက လုံးဝ ေနရာမေ႐ြ႕ဘူး။ သူတို႔လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြအားလုံးကို ကြၽန္မ လႊဲေျပာင္းယူရတယ္။ အဆုံးထိ ဒါေတြအားလုံးကို တာဝန္ယူရမယ့္ပုံပဲ။ ကြၽန္မလည္း အဖြဲ႕ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မအစားဘာလို႔ သူတို႔အားလုံး ရာထူးတိုးသြားတာလဲ။ ကြၽန္မ တကယ္ အဲဒီေလာက္ဆိုးလို႔လား။ သူတို႔က ကြၽန္မထက္သာတယ္လို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ထင္ပုံပဲ။ အခု ကြၽန္မက ကြၽန္မအလုပ္ေဖာ္ေတြအားလုံးထဲမွာ အဆိုးဆုံးပဲ။ ကြၽန္မက ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ မတန္ဘူးလို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ထင္တာလား။ ကြၽန္မအေပၚ တစ္ဖက္သတ္အျမင္ေတြရွိေနတာလား ေပါ့။ သူတို႔အလုပ္ကို ကြၽန္မ တကယ္ကိုတာဝန္မယူခ်င္ခဲ့ဘူး။ ပိုၿပီး တာဝန္ယူေလေလ တျခားအလုပ္အမ်ိဳးအစားေတြကို ပိုၿပီးမလုပ္ႏိုင္ေလလို႔ ခံစားမိတယ္။ ကြၽန္မအလုပ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မအလုပ္ေဖာ္ေတြက နည္းနည္းေလ့က်င့္ၿပီးေနၾကၿပီ။ သူတို႔က သူတို႔အလုပ္ကို ရင္းႏွီးၿပီး စည္းမ်ဥ္းတခ်ိဳ႕ကို ကြၽမ္းက်င္သြားမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မကေတာ့ လုံးဝ လူသစ္ပဲျဖစ္ေနမွာ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မက ဧဝံေဂလိေဟာဖို႔၊ လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းဖို႔ ေစလႊတ္ခံရၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ အရင္ကအလုပ္ေဖာ္က ကြၽန္မရဲ႕ ႀကီးၾကပ္သူျဖစ္လာရင္ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ကြာဟမႈက ေတာ္ေတာ္ရွက္စရာေကာင္းမွာပဲ ေပါ့။ ကြၽန္မ ေတြးၾကည့္ေလေလ၊ ခံစားရတာ ဆိုးေလေလပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြကို ကြၽန္မ လႊဲေျပာင္းယူဖို႔ ေျပာေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ဆန္႔က်င္မိတယ္။ ကြၽန္မ စိတ္ဆိုးၿပီး မလုပ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ ႏွစ္ရက္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိ သူတို႔ ကြၽန္မကို လႊဲေပးတဲ့တာဝန္ေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သင္ဖို႔ မႀကိဳးစားဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကို သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ အခ်ိန္ဆြဲၿပီး အလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲ ဆက္မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္ျပႆနာေတြက ေျဖရွင္းဖို႔လိုတယ္၊ ကိစၥေတြကို ဘယ္လိုေကာင္းေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ဘုရားသခင္ စီစဥ္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို နာခံဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္မက မတက္မႂကြျဖစ္တာ၊ စိတ္မပါတာ၊ စိတ္မဝင္စားတာေတြ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ဆုေတာင္းတဲ့အခါမွာ ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးနဲ႔ မဖတ္ခဲ့ဘူး။ နည္းနည္းေတာ့ သတိထားမိတယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားေရွ႕ကိုလာၿပီး ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ အခုရက္ပိုင္းမွာ သမီးအလုပ္ေဖာ္ရဲ႕အလုပ္ကို လႊဲယူဖို႔ အရမ္းဆန္႔က်င္မိေနပါတယ္။ သမီးအေျခအေနက မမွန္တာကို သိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိဖို႔အတြက္ သမီးကို လမ္းျပေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။

ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မအေျခအေနအေပၚ နည္းနည္းသတိထားမိေစတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “ယခုအခါတြင္ သင္တို႔အားလုံးသည္ သင္တို႔တာဝန္မ်ားကို အခ်ိန္ျပည့္ ထမ္းေဆာင္သူမ်ားျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ မိသားစု၊ အိမ္ေထာင္၊ သို႔မဟုတ္ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ၏ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းကို မခံရေပ။ သင္တို႔သည္ ယင္းမွ ထြက္ေျမာက္ၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္သင္တို႔၏ ေခါင္းထဲတြင္ ျပည့္ေနေသာ အယူအဆမ်ား၊ စိတ္ကူးျခင္းမ်ား၊ အသိပညာမ်ား၊ တစ္ကိုယ္ေရ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဆႏၵမ်ားသည္ နဂိုပုံစံကေန မေျပာင္းလဲဘဲ တည္ရွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂုဏ္သတင္း၊ အဆင့္အတန္း၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ကို ထိေတြ႕မႈေပးႏိုင္ေသာအရာပါဝင္ေသာ အရာတစ္ခုခုတြင္ ဥပမာအားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္သည္ ပါရမီရွိသူ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရန္ စီစဥ္သည္ဟု လူတို႔က ၾကားသည့္အခါ လူတိုင္း၏ စိတ္ႏွလုံးက ႀကိဳတင္ေမွ်ာ္မွန္းၾကၿပီး သင္တို႔တစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းက မိမိကိုယ္ကိုယ္အတြက္ အစဥ္နာမည္တစ္ခုရရွိလိုၿပီး အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံရလိုသည္။ လူတိုင္းက အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဤအရာကို ရွက္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔မျပဳလုပ္လွ်င္ ၎တို႔က မေက်နပ္ၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ လူတစ္ေယာက္က ထင္ေပၚသည္ကို ျမင္သည့္အခါ မနာလိုမုန္းတီးၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ မမွ်တဟု ခံစားၾကသည္။ ‘အဘယ္ေၾကာင့္ ငါက မထင္ေပၚႏိုင္သနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ အျခားလူတို႔က ဂုဏ္က်က္သေရကို အၿမဲ ရရွိသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့အလွည့္ လုံးဝ မေရာက္သနည္း။’ ဟု စဥ္းစားၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔သည္ မေက်မခ်မ္းမႈ ခံစားရ ၿပီးေနာက္တြင္ ယင္းကို ၎တို႔က ခ်ဳပ္တည္းရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္းမတတ္ႏိုင္ေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းၿပီး တစ္ခဏမွ် သက္သာသလို ခံစားရေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥရပ္မ်ိဳးကို တစ္ဖန္ ႀကဳံရသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ယင္းကို မေက်ာ္လႊားႏိုင္ေပ။ ဤအရာက ရင့္က်က္မႈမရွိသည့္ ဝိညာဥ္အသက္တာ အေျခအေနကို ျပသသည္ မဟုတ္ေလာ။ လူတို႔သည္ ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနေတြထဲ က်ဆင္းရေသာအခါ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ ေထာင္ေခ်ာက္အတြင္းသို႔ က်ဆင္းၿပီးျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္တို႔မွာ လူသားမ်ားကို ခ်ည္ေႏွာင္ေသာ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ သဘာဝ၏ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။...သင္ ပိုမို ႀကိဳးပမ္းေလေလ၊ အေမွာင္ထုက သင့္ကို ဝိုင္းရံ ေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ မနာလို ဝန္တိုမႈႏွင့္ မုန္းတီးမႈတို႔ကို သာ၍ သင္ခံစားရေလေလျဖစ္ကာ သင္၏ ရယူလိုသည့္စိတ္ဆႏၵက ပို၍သာ သန္မာလာလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သင္၏ ရယူလိုသည့္ဆႏၵ ပိုမိုသန္မာေလေလ၊ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ေလ်ာ့နည္းေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ရရွိမႈေလ်ာ့နည္းသည္ႏွင့္အမွ် သင္၏ မုန္းတီးမႈ တိုးပြားေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္၏ မုန္းတီးမႈ တိုးပြားသည္ႏွင့္အမွ်သင္သည္ အတြင္း၌ ပိုတိုး၍ ေမွာင္မိုက္ေလေလ ျဖစ္မည္။ အတြင္း၌ သင္ ေမွာင္မိုက္ေလေလ၊ သင္၏တာဝန္ကို ပိုမိုညံ့ဖ်င္းစြာ သင္ေဆာင္႐ြက္ေလေလျဖစ္ၿပီး၊ သင္၏တာဝန္ကို ပိုမိုညံ့ဖ်င္းစြာ သင္ေဆာင္႐ြက္ေလေလ၊ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္အတြက္ သင္ အသုံးဝင္မႈ ေလ်ာ့နည္းေလေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ခ်ိတ္ဆက္ထားေသာ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္သည့္ ဝဲၾသဃ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် ေကာင္းစြာ မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ပါက၊ တျဖည္းျဖည္း ထုတ္ပယ္ခံရလိမ့္မည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မအေျခအေနကို ဖြင့္ျပတယ္။ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကိုလိုခ်င္တဲ့ ကြၽန္မဆႏၵက မျပည့္တာေၾကာင့္ ဒီရက္ေတြအတြင္းမွာ ကြၽန္မ အရမ္းအာခံၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာပါ။ ကြၽန္မ အလုပ္ေဖာ္ေတြက ရာထူးတိုးတာကို ကြၽန္မျမင္ေတာ့ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးက ႏိုးႂကြလာတယ္။ ကြၽန္မလည္း ရာထူးတိုးခံရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ရၿပီး လူေတြအထင္ႀကီးတာ ခံရဖို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မကို ရာထူးတိုးေပးဖို႔ မရည္႐ြယ္ဘဲ ကြၽန္မအလုပ္ေဖာ္ေတြရဲ႕အလုပ္ကို လႊဲေျပာင္းယူခိုင္းတာကို ကြၽန္မသိတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မအလုပ္ေဖာ္ေတြကို မနာလိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မကို တစ္ဖက္သတ္အျမင္ေတြထားတယ္၊ ကြၽန္မကို အထင္ေတာင္ေသးတယ္လို႔ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အျမင္မွာ ကြၽန္မက အဆိုးဆုံးျဖစ္ေနတာ၊ ကြၽန္မက လုံးဝ ဘာရာထူးမွမရွိဘဲ ကြၽန္မအလုပ္ေဖာ္ေတြအားလုံးက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႀကီးၾကပ္သူေတြအျဖစ္ ရာထူးတိုးခံရတာေတြကို ေတြးမိေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေဒါသကို ကြၽန္မတာဝန္အေပၚေတာင္ ဖြင့္ခ်ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကိုေပးထားတဲ့ တာဝန္ေတြမွာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကို စိတ္ထည့္ၿပီးမလုပ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ဒီပုန္ကန္တဲ့အေျခအေနမွာအသက္ရွင္ေနတာကို ျမင္ရတာကို ဘုရားက မုန္းတီးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆုေတာင္းတဲ့အခါ ကြၽန္မ စကားလုံးမရွိခဲ့ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈမရွိဘူး။ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ပိုဆိုးလာတယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္တာက ေမွာင္မိုက္ျခင္းဆီကို ေခၚေဆာင္သြားတဲ့ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့စက္ဝန္းတစ္ခုျဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေျပာတယ္။ ကြၽန္မက အဲဒီထဲမွာရွိေနတာ။ ဒီအခ်ိန္ကာလကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္မတာဝန္ကို အဆုံးထိ ကိုင္စြဲထားမယ္ဆိုတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ က်ိန္ဆိုမႈကို ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမ်ားေတြ ရာထူးတိုးခံရတာကို ျမင္ရၿပီး ဂုဏ္အဆင့္အတန္းလိုခ်င္တဲ့ ကြၽန္မဆႏၵ မျပည့္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ တာဝန္မွာ စိတ္ဝင္စားမႈမရွိေတာ့ဘူး။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းလိုခ်င္တဲ့ ကြၽန္မဆႏၵက ျပင္းလြန္းတယ္။ ကြၽန္မအေျခအေနကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို အျမန္ရွာေဖြခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မအေျခအေနကို ေျဖရွင္းေပးတဲ့ ရာထူးတိုးျခင္းနဲ႔ပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းကို ဘယ္လိုျမင္ရမယ္ဆိုတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မဖတ္တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “သင္သည္ မိမိကိုယ္ကို ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရန္ သင့္ေတာ္သည္၊ ပါရမီ၊ အစြမ္းအစႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ လူ႔သဘာဝတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္သည္ဟု ထင္သည့္တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္က သင့္ကို ရာထူးမတိုးေပးဘဲ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက သင့္ကို မတင္ေျမႇာက္လွ်င္ ဤကိစၥကို သင္မည္သို႔ ကိုင္တြယ္သင့္သနည္း။ ဤတြင္ သင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုရွိသည္။ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကို ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္သိရမည္။ သင္သည္ အမွန္တကယ္ပင္ သင္၏ လူ႔သဘာဝ၌ ျပႆနာတစ္ခုရွိမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အခ်ိဳ႕သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားက လူတို႔ကို သေဘာမက်ျဖစ္ေစျခင္း ရွိမရွိ၊ သင္သည္ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈကို မပိုင္ဆိုင္ဘဲ သူတစ္ပါးတို႔အတြက္ လက္မခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ျခင္း ရွိမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ သင္ထမ္းေဆာင္သည့္တာဝန္သည္ ေက်နပ္ဖြယ္မရွိျခင္း ျဖစ္မျဖစ္တို႔ကို ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဤအရာအားလုံးကို သင္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္ၿပီး အတိအက် မည္သည့္ေနရာတြင္ လိုအပ္ခ်က္ရွိသည္ကို ၾကည့္ရမည္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ဆင္ျခင္ၿပီးေနာက္ သင္၏ ျပႆနာက မည္သည့္ေနရာတြင္ရွိသည္ကို ေတြ႕ၿပီးေနာက္တြင္ ယင္းကို ေျဖရွင္းရန္ သမၼာတရားကို ခ်က္ခ်င္းရွာေဖြၿပီး သမၼာတရားစစ္မွန္မႈသို႔ ဝင္ေရာက္ရမည္။ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ရရွိဖို႔၊ ႀကီးထြားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းရမည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သင့္အနီးမွလူမ်ားက ျမင္ေသာအခါ ၎တို႔က ‘ယခုတစ္ေလာတြင္ သူသည္ ယခင္ကထက္ပို၍ ေကာင္းမြန္ေနသည္။ သူသည္ အဆက္မျပတ္ အလုပ္လုပ္ၿပီး သူ၏ အလုပ္အကိုင္ကို အေလးအနက္ထားသည္။ အထူးသျဖင့္ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားအေပၚ အာ႐ုံစိုက္သည္။ ကိစၥမ်ားကို စိတ္ျမန္လက္ျမန္မလုပ္၊ သို႔မဟုတ္ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ဝတ္ေက်တမ္းေက် မလုပ္ေဆာင္ေပ။ သူ၏ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ပို၍ တာဝန္ေက်ပြန္ကာ တာဝန္သိတတ္သည္။ သူသည္ အနည္းငယ္ ႂကြားဝါေျပာဆိုေလ့ရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခါတြင္ သူသည္ အလြန္ပင္ပို၍ အေျပာအဆိုသိုသိပ္ၿပီး ျခယ္လွယ္လြန္းျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ သူမည္သည့္အရာလုပ္ႏိုင္သည္ကို မႂကြားဝါေပ။ တစ္စုံတစ္ခုကို ၿပီးစီးေသာအခါ တစ္ခုခုကို မွားယြင္းစြာ လုပ္ေဆာင္မိမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ယင္းကို ထပ္ခါထပ္ခါ ဆင္ျခင္ၾကည့္သည္။ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေသာအခါတြင္ သူသည္ ပို၍ သတိရွိသည္။ ယခုအခါတြင္ သူ၏ စိတ္ႏွလုံး၌ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည္။ အထူးသျဖင့္ ျပႆနာအနည္းငယ္ကို ေျဖရွင္းရန္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ႏိုင္သည္။ သူသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ႀကီးထြားရင့္က်က္လာၿပီျဖစ္သည္။’ ဟု ေျပာဆိုၾကလိမ့္မည္။ သင့္အနီးတြင္ ရွိေသာသူတို႔သည္ သင္ႏွင့္ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ဆက္ဆံၿပီးေသာအခါ သင္သည္ သိသိသာသာေျပာင္းလဲၿပီး ႀကီးထြားရင့္က်က္လာၿပီျဖစ္သည္ကို ၎တို႔ ေတြ႕ၾကလိမ့္မည္။ သင္၏ ေန႔စဥ္အသက္တာႏွင့္ သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ သင္၏ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္မႈတြင္၊ သင္၏အလုပ္အေပၚ သင္၏ သေဘာထားတြင္၊ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားကဲ့သို႔ေသာအရာမ်ားကို သင္ ကိုင္တြယ္ဆက္ဆံရာတြင္၊ သင္သည္ ယခင္ကထက္ပို၍ အားစိုက္ထုတ္ေၾကာင္း၊ သင္၏ေျပာဆိုျပဳမူမႈမ်ားတြင္ ပို၍ စည္းကမ္းရွိေၾကာင္းကို ေတြ႕ၾကလိမ့္မည္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ဤအရာအားလုံးကိုျမင္ၿပီး အေလးအနက္ထားလွ်င္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ သင္သည္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေကာင္း ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သင္သည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုရွိလိမ့္မည္။ အေရးႀကီးတာဝန္အခ်ိဳ႕ကို သင္ အမွန္တကယ္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးကို သင္ရရွိလိမ့္မည္။ သင္သည္ အမွန္တကယ္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးထမ္း႐ြက္ၿပီး တာဝန္သိစိတ္ရွိလွ်င္၊ ဝန္ထုပ္ကို သယ္ေဆာင္လိုလွ်င္ သင့္ကိုယ္သင္ အလ်င္အျမန္ ေလ့က်င့္ေလာ့။ သမၼာတရားအား လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး စည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ေလာ့။ သင္သည္ ဘဝအေတြ႕အႀကဳံရွိၿပီး သက္ေသခံခ်က္ စာမ်ားေရးႏိုင္သည္ႏွင့္ သင္သည္ အမွန္တကယ္ ႀကီးထြားရင့္က်က္လိမ့္မည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံႏိုင္လွ်င္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ေသခ်ာေပါက္ ရႏိုင္သည္။ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က အလုပ္လုပ္လွ်င္ ဘုရားသခင္က သင့္အား မ်က္ႏွာသာေပးၿပီး ၾကည့္ရႈလိမ့္မည္။ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က သင့္ကို လမ္းျပလ်က္ျဖင့္ သင္၏ အခြင့္အလမ္းသည္ မၾကာခင္တြင္ ထြက္ေပၚလာမည္။ ယခုတြင္ သင္သည္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးရွိႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ သင္၏ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈသည္ မလုံေလာက္ဘဲ သင္၏ ဘဝအေတြ႕အႀကဳံက နည္းပါးလြန္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ပင္ သင္သည္ လဲက်ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိေပမည္။ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို သင္လိုက္စားရမည္။ သင္၏ လြန္က်ဴးေသာဆႏၵမ်ားကို ေျဖရွင္းရမည္။ ဘုရားသခင္က မည္သည့္အရာကို စီစဥ္ၫႊန္ၾကားသည္ျဖစ္ေစ၊ စီစဥ္သည္ျဖစ္ေစ မေက်မနပ္ျဖစ္ေသာ စကားမ်ားမရွိဘဲ ေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္ လိုလိုလားလားျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ႐ိုးသားစြာ နာခံလာရမည္။ ဤဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို သင္ပိုင္ဆိုင္ေသာအခါ သင္၏ အခြင့္အလမ္းက ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ေလးလံေသာဝန္ကို သင္ ထမ္းလိုျခင္း၊ သင့္တြင္ ဤဝန္ထုတ္ဝန္ပိုးရွိျခင္းသည္ ေကာင္းေသာအရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင့္တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ၊ တက္ႂကြေသာ စိတ္ႏွလုံးရွိသည္၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ေနာက္သို႔ လိုက္ခ်င္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ေထာက္ထားလိုသည္ကို ျပသည္။ ဤသည္မွာ ရည္မွန္းခ်က္မဟုတ္ဘဲ စစ္မွန္သည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ သမၼာတရားကိုလိုက္စားသူတို႔၏ တာဝန္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔လိုက္စားမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ဘဲ သင္၏ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစဖို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္လုပ္ေဆာင္ေနသည့္အရာသည္ ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးအေပးဆုံးအရာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အတြက္ သင့္ေတာ္ေသာ အစီအစဥ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္။...ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္သည္ သူ႔အတြက္ သက္ေသခံႏိုင္ေသာလူမ်ားကို ပို၍ ရရွိရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူ႔ကိုခ်စ္ေသာသူအားလုံးကို စုံလင္ေစရန္၊ သူႏွင့္ စိတ္ႏွလုံးတစ္လုံးတစ္ဝတည္းရွိေသာ လူတစ္စုကို အျမန္ဆုံး ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္တြင္ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူအားလုံးသည္ ႀကီးမားေသာ အလားအလာမ်ားရွိၾကသည္။ ဘုရားသခင္ကို ႐ိုးသားစြာခ်စ္ေသာသူမ်ား၏ အလားအလာသည္ အကန္႔အသတ္မရွိေပ။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို လူတိုင္း နားလည္သင့္သည္။ ဤဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို ရရွိျခင္းသည္ အမွန္တကယ္ပင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာအရာျဖစ္သည္။ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားရွိေသာသူတို႔ ပိုင္ဆိုင္သင့္သည့္ အရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေလးလံေသာဝန္ကို လူတိုင္းက မလြဲမေသြ ခံယူႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ဤျခားနားခ်က္က မည္သည့္ေနရာမွ လာသနည္း။ သင္၏ အားသာခ်က္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းက မည္သည့္အရာျဖစ္ေစ၊ သင္၏ ဉာဏ္ရည္က မည္မွ်ျမင့္သည္ျဖစ္ေစ အေရးပါသည့္အရာမွာ သင္၏ လိုက္စားမႈႏွင့္ သင္ေလွ်ာက္သည့္လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သည္။” (အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ျခင္း) ကိုယ္က ရာထူးတိုးခံရၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ခံရမလားဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ လိုက္စားမႈနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းအေပၚမူတည္တယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ သမၼာတရားကိုလိုက္စားၿပီး အမွန္တကယ္ တာဝန္ခံယူရင္ အစြမ္းအစနဲ႔ ပါရမီတခ်ိဳ႕ရွိရင္ ဘုရားအိမ္ေတာ္က အခြင့္အေရးေပးမယ္။ ရာထူးတိုးၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးမယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ တာဝန္ေတြကို ေပးလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြက သမၼာတရားကို မလိုက္စားဘဲ လမ္းမွားလိုက္ရင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာရင္ေတာင္ ၾကာရွည္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုလူေတြက ရာထူးတိုးဖို႔အတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယွဥ္ၾကည့္ၿပီး ရွက္မိတယ္။ ကြၽန္မက က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ခဲ့ဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိိုယ္နဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ တကယ့္ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို အမွန္တကယ္ သိျမင္မႈမရွိခဲ့ဘူးဆိုတာ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက အထူးသျဖင့္ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ၿပီး ေတာ္တယ္၊ ကြၽန္မ အလုပ္ေဖာ္ေတြ ရာထူးတိုးရင္၊ ကြၽန္မလည္း ရာထူးတိုးခံရသင့္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လိုက္စားတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သလား၊ ကြၽန္မလူ႔သဘာဝက အရည္အခ်င္းျပည့္မီသလား၊ အလုပ္ရဲ႕တာဝန္ကို ခံႏိုင္သလားဆိုတာကို ကြၽန္မ မၾကည့္ခဲ့ဘူး။ အဒီအစား ကြၽန္မက မစဥ္းမစားနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ခဲ့ၿပီး ရာထူးတိုးခံရဖို႔ အားထုတ္တယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္မက ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို လုံးဝ မေထာက္ထားခဲ့ဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မွ်ေဝမလုပ္ခ်င္ခဲ့ဘဲ တာဝန္ေတြကို မျဖည့္ဆည္းခ်င္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ကြၽန္မအလုပ္ေဖာ္ေတြထက္ ပိုမဆိုးဘူးဆိုတာ သက္ေသျပခ်င္ခဲ့တယ္။ ပိုမ်ားတဲ့လူေတြေရွ႕မွာ ႂကြားဝါၿပီး သူမ်ားေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေအာင္လုပ္ဖို႔ ျမင့္မားတဲ့ အဆင့္အတန္းကို ရခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက တာဝန္ကို ကိုယ္ပိုင္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာရင္ေတာင္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္ကို လိုက္ေနဦးမွာပဲ။ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ အလုပ္လုပ္တာက တာဝန္တစ္ခုကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္မ ေခါင္းေဆာင္မျဖစ္တာက ကြၽန္မအတြက္ ကာကြယ္ေပးျခင္းပဲ။ ရာထူးမတိုးတာကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ စစ္မွန္တဲ့ အသိစိတ္ရွိသူတစ္ေယာက္က ကိုယ္ပိုင္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ဖို႔ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲမွာပဲဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကိုလည္း ဆင္ျခင္ၿပီး သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကိုရွာေဖြၾကမယ္။ တိုးတက္မႈရွိၿပီး ေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးပမ္းၾကလိမ့္မယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ အေျခခံၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ကြၽန္မက တကယ္တမ္းမွာ သာမန္အစြမ္းအစရွိၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားသူမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက ေန႔စဥ္တာဝန္ေတြ ၿပီးေအာင္လုပ္ဖို႔နဲ႔တင္ ေက်နပ္ေနၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔ အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို ႏွစ္မ်ားစြာ ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မက ယွဥ္ၿပိဳင္တတ္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ခဏခဏ စိတ္ပူေနတုန္းပဲ။ အဆင့္အတန္းကို မရတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မေဒါသကို ကြၽန္မတာဝန္အေပၚ ဖြင့္ခ်ၿပီး အလုပ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဘယ္သမၼာတရားစစ္မွန္မႈမွ လုံးဝ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတာင္မွပဲ ကြၽန္မက ရာထူးတိုးခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နည္းနည္းေလးမွ သိျမင္မႈမရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ရာထူးတိုးဖို႔ေနာက္ကို ဆက္မလိုက္သင့္ဘူးဆိုတာ သိသြားတယ္။ အဲဒီအစား ကြၽန္မ နာခံသင့္ၿပီး တာဝန္ကို လက္ေတြ႕က်က်ထမ္းေဆာင္သင့္တယ္။ ဒါက ကြၽန္မပိုင္ဆိုင္သင့္တဲ့ အသိစိတ္ပါပဲ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့အလုပ္အေပၚမွာ ပုံမွန္တိုးတက္မႈေတြ စရွိလာခဲ့တယ္။ အဆုံးသတ္အလုပ္ကို ပိုအေသးစိတ္ၿပီး ပိုၿပီး ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္လုပ္ဖို႔နည္းလမ္းကိုလည္း ကြၽန္မ စစဥ္းစားတယ္။ ေနာင္တမရဘဲ ၿပီးေအာင္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ေပါ့။ တာဝန္ရဲ႕ လမ္းလြဲမႈေတြ၊ အမွားေတြ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကိုလည္း စစ္ေဆးၾကည့္တယ္။ ဒီလိုလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ကြၽန္မ စိတ္ေအးၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ်ျဖစ္တယ္။

အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာေတာ့ လူသစ္အသင္းေတာ္တခ်ိဳ႕ကို အခ်ိန္ပိုင္း ႀကီးၾကပ္ဖို႔ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မအတြက္ စီစဥ္ခဲ့တယ္။ ဒီအစီအစဥ္ကို ကြၽန္မ ၾကားေတာ့ ခံစားခ်က္ေတြက ေရာေထြးေနတယ္။ ကြၽန္မက ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္လို႔ ခံစားမိၿပီး လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္မရဲ႕ ေလ့က်င့္မႈကို စမယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကို ႀကီးၾကပ္သူအျဖစ္လုပ္ခိုင္းၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔အတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ခုေပးခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မအေပၚ တစ္ဖက္သတ္အျမင္ေတြရွိၿပီး ကြၽန္မကို တမင္သက္သက္ ရာထူးတိုးမေပးတာဆိုၿပီး သူတို႔ကို မွန္းဆၿပီး အထင္လြဲခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ သူတို႔က လူေတြကို ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး အသုံးျပဳတဲ့စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ အသင္းေတာ္အလုပ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး အမႈကိစၥေတြကို အကဲျဖတ္တာပါ။ ကြၽန္မက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့ အေျခအေနတစ္မွာ အသက္ရွင္ေနတာေၾကာင့္ ဒီလိုေတြးမိတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ခဲ့တာ။ စဥ္းစားၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ရွက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္သူအျဖစ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ဖိအားေတြ အမ်ားႀကီးခံရတယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းျပင္ဆင္ထားခ်င္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေန႔ေတြမွာ ကြၽန္မနားမလည္တဲ့အရာေတြကို ႀကဳံရတဲ့အခါ ကြၽန္မအလုပ္ေဖာ္ေတြနဲ႔ အေျဖေတြရွာတယ္။ ကြၽန္မအခ်ိန္ေတြအားလုံးနီးပါးကို အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ ကုန္ဆုံးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာေတာ့ ကြၽန္မ ႀကီးၾကပ္တဲ့ အသင္းေတာ္အလုပ္က သိပ္မထိေရာက္ဘူး။ အဲဒီအခါက်မွ ကြၽန္မက ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာကို သိလိုက္ရတယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရွိရင္ေတာင္မွ ကိုယ္က သမၼာတရားမရွိရင္ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကိုလည္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက အရင္က အၿမဲတမ္းပဲ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ရွက္မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ကြၽန္မကို သူမ်ားေတြေလးစားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ကြၽန္မတာဝန္ကိုပဲ ေကာင္းေကာင္းထမ္းေဆာင္ခ်င္တယ္။ ကြၽန္မတာဝန္အေပၚ ပိုၿပီး လက္ေတြ႕က်တဲ့ သေဘာထားရွိခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္မ လိုက္စားတာက နည္းနည္းေျပာင္းသြားတယ္၊ တာဝန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အာ႐ုံစိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ထပ္ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုက ကြၽန္မအေပၚ က်ေရာက္လာတဲ့အခါ ကြၽန္မ ထပ္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ခံရတယ္။

၂၀၂၁ခုႏွစ္၊ ဇြန္လမွာ အလုပ္ပိုမ်ားၿပီး ၿပီးရမယ့္အခ်ိန္အရမ္းနီးကပ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ပေရာဂ်က္တစ္ခုကို တာဝန္ယူဖို႔ အသင္းေတာ္ကကြၽန္မကို စီစဥ္ေပးတယ္။ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးကို ရင္ဆိုင္ရေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔အားလုံးအလုပ္ႀကိဳးစားၾကၿပီး သုံးေလးလၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မတို႔အလုပ္က ပိုၿပီး ထိေရာက္လာတယ္။ အရင္ႏွစ္ကအလုပ္ထက္ ႏွစ္ဆပိုၿပီးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ဂုဏ္ယူမိတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ဒီရလဒ္ေတြကိုရတဲ့ေနရာမွာ ကြၽန္မက တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပါဝင္ခဲ့တယ္ ဒါေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ရာထူးတိုးေပးခ်င္ရင္ ကြၽန္မကို စဥ္းစားဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲနဲ႔ ေနာက္သုံးေလးရက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြက လူေတြကို ရာထူးတိုးေပးၿပီး ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ ေဆြးေႏြးေနတာကို ကြၽန္မ ၾကားရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ သိခဲ့ဖူးတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို ရံဖန္ရံခါ ၾကားေနရတယ္။ ဒီသတင္းကိုၾကားရေတာ့ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးက မေက်မနပ္ျဖစ္သြားၿပီး ကြၽန္မစိတ္ေတြက အျပင္းအထန္လႈပ္ရွားလာျပန္တယ္။ “သူတို႔က ေနရာတိုင္းမွာ ရာထူးတိုးၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ လူေတြကို ရွာေနတဲ့ပုံစံပဲ။ အေတာ္အတန္သင့္ေတာ္တဲ့ ဘယ္သူကိုမဆို သူတို႔ ထည့္စဥ္းစားမွာပဲ။ ငါက တာဝန္မွာ ထိေရာက္မွႈရွိေနတာ။ ဒီလို လူနည္းေနတာကို ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘာလို႔ ငါ့ကို ရာထူးမတိုးေပးေသးတာလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ငါ့အေၾကာင္းသိၿပီးေတာ့ ငါက သမၼာတရားကို လိုက္စားသူမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာလား ငါက အျပင္ပိုင္းကိစၥေတြကိုပဲ ကိုင္တြယ္ႏိုင္တဲ့သူလို႔ ထင္ၾကတာလား။ သူတို႔က ဒီလိုထင္တာဆိုရင္ ငါက ရာထူးတိုးၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ခံရဖို႔ အခြင့္အေရးကို ရပါဦးမလား” ေပါ့။ ဒီအေတြးေၾကာင့္ ကြၽန္မ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ၿပီး အနာဂတ္အတြက္ အားေလ်ာ့ေနမိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ လိုက္စားပါေစ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ တိုးတက္ဖို႔အခြင့္အလမ္းရွိမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚလည္း တစ္ဖက္သတ္အျမင္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ တစ္ခါတေလမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မကို စကားေျပာတဲ့အခါ ကြၽန္မက လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္တယ္။ ကြၽန္မက တတ္ႏိုင္သမွ် အနည္းဆုံးပဲေျပာၿပီး ကြၽန္မေဘးက ညီအစ္မေတြကိုေတာင္ မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အၿမဲတမ္း သုန္မႈန္ေနၿပီး စကားေတြအမ်ားႀကီးမေျပာခ်င္ခဲ့ဘူး။ တစ္ခ်ိန္လုံး တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနခ်င္ခဲ့တယ္။ မသိစိတ္ကေန တာဝန္ခံယူတာမရွိေတာ့ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းေအာင္လုပ္လုပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မ အားစိုက္မႈနဲ႔ ျမဳပ္ႏွံမႈကို မျမင္ႏိုင္ဘူးလို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ ႀကိဳးစားလုပ္ေနမွာလဲ ေပါ့။ ျဖစ္႐ုံေလာက္ပဲ လုပ္ေတာ့မယ္ေပါ့။

တစ္ေန႔မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “အႏၲိခရစ္တို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းတို႔သည္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို လိုက္စားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎တို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္ဟု။ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို လိုက္စားျခင္းက သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းလည္းျဖစ္ၿပီး အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို ရရွိျခင္းက သမၼာတရားႏွင့္ အသက္ကို ရရွိျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကေၾကာင္း ဆိုႏိုင္သည္။ ၎တို႔ အလြန္စိတ္ပ်က္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ဂုဏ္သိကၡာ၊ သို႔မဟုတ္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းမရွိ၊ မည္သူကမွ် ၎တို႔ကို မေလးစား၊ သို႔မဟုတ္ မၾကည္ညိဳ၊ သို႔မဟုတ္ မနာခံဟု ၎တို႔က ခံစားရလွ်င္ ၎တို႔အလြန္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္မရွိ၊ ယင္းတြင္ တန္ဖိုးမရွိဟု ၎တို႔ ယုံၾကည္ၾကသည္၊ ‘ဘုရားသခင္၌ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ က်ရႈံးမႈတစ္ခု ျဖစ္သေလာ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိျဖစ္သေလာ။’ ဟု မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆိုၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဤအရာမ်ားကို ၎တို႔စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ စဥ္းစားႏႈိင္းခ်ိန္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္တြင္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္ ေနရာတစ္ေနရာကို မည္သို႔ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္မည္၊ အသင္းေတာ္တြင္ ျမင့္ျမတ္သည့္ ဂုဏ္သတင္းကို မည္သို႔ရရွိႏိုင္သည္ကို စဥ္းစားႏႈိင္းခ်ိန္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ၎တို႔ စကားေျပာသည့္အခါ လူတို႔က နားေထာင္ရန္၊ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္သည့္အခါ ပံ့ပိုးၾကရန္၊ ၎တို႔သြားသည့္ေနရာတိုင္းသို႔ လိုက္ရန္ျဖစ္ၿပီး ဤသို႔ျဖင့္ အသင္းေတာ္တြင္ ေျပာဆိုခြင့္ရွိရန္၊ ဂုဏ္သတင္းတစ္ခုရွိရန္၊ ဤသို႔ျဖင့္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ခံစားရရန္၊ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရွိရန္ျဖစ္သည္။ ဤအရာမ်ားကို ၎တို႔ မၾကာခဏ ေတြးဆၾကသည္။ ဤအရာမ်ားသည္ ထိုသို႔ေသာသူမ်ား လိုက္စားသည့္အရာမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔က ထိုကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားအေၾကာင္း အဘယ့္ေၾကာင့္ အစဥ္ေတြးေတာေနၾကသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရႈၿပီးသည့္ေနာက္ တရားေဒသနာမ်ားကို ၾကားၿပီးသည့္ေနာက္တြင္၊ ဤအရာအားလုံးကို ၎တို႔ အမွန္တကယ္ နားမလည္ၾကသေလာ။ ဤအရာအားလုံးကို ၎တို႔ အမွန္တကယ္ မသိျမင္ႏိုင္ၾကသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ သမၼာတရားတို႔သည္ ၎တို႔၏ အယူအဆမ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ားႏွင့္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္တို႔ကို အမွန္တကယ္ မေျပာင္းလဲႏိုင္သေလာ။ ထိုသို႔လုံးဝ မဟုတ္ေပ။ ျပႆနာသည္ ၎တို႔ႏွင့္ စတင္သည္။ သမၼာတရားကို ၎တို႔ မခ်စ္ေသာေၾကာင့္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ၎တို႔စိတ္ႏွလုံးတြင္ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ရလဒ္အေနျဖင့္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို လုံးလုံး လက္ခံလိုျခင္းမရွိေပ။ ဤအရာကို ၎တို႔၏ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ျခင္းျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၃)”) အႏၲိခရစ္ေတြဟာ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတယ္၊ ဘယ္အရာမဆိုထက္ ပိုအေရးႀကီးတယ္လို႔ျမင္တယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ အဆင့္အတန္းကို သူတို႔ မရတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းက ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းတယ္လို႔ ျမင္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္အေပၚ သူတို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ တာဝန္ေတြမွာ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈမရွိၾကဘူး။ သမၼာတရားကို နားလည္ဖို႔အတြက္လည္း ဒါေတြကို မလုပ္ေဆာင္ၾကဘူး။ အဲဒီအစား ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကိုရဖို႔၊ သူတို႔ကို လူေတြ အထင္ႀကီးေလးစားေအာင္လုပ္ဖို႔ ဒါေတြကို လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ ဒါဟာ အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ စိတ္သေဘာထားေတြက အထူးသျဖင့္ ဆိုးယုတ္တယ္ဆိုတာ ျပတယ္။ ရာထူးတိုးၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ခံရတာကို ကြၽန္မ အၿမဲတမ္းလိုက္စားပုံကို စဥ္းစားမိတယ္။ အဲဒီလိုမလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက မတက္မႂကြျဖစ္ၿပီး စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္မ လိုက္စားတာကို ကြၽန္မ ထိန္းလို႔ရမေနေတာ့ဘူး။ အႏၲိခရစ္က ျပသတဲ့အရာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းမွာ “လူသားသည္ အထက္သို႔ ႐ုန္းကန္ဆန္တက္သည္။ ေရသည္ နိမ့္ရာသို႔ စီးဆင္း၏” “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ရန္ စိတ္မကူးေသာ စစ္သားတစ္ဦးသည္ စစ္သားဆိုးတစ္ဦးျဖစ္သည္”ဆိုတာနဲ႔ အဲဒါေတြနဲ႔ ဆင္တူတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြကို အသက္ရွင္သန္ေရး နိယာမေတြအျဖစ္ယူခဲ့တာေၾကာင့္ အေကာင္းဆုံးအဆင့္ေတြရဖို႔ ကြၽန္မ အားထုတ္ခဲ့ပုံကို စဥ္းစားမိတယ္။ ကြၽန္မက ပထမေနရာမရရင္ အနည္းဆုံးေတာ့ ဂုဏ္ျပဳထိုက္တဲ့ ေက်င္းသားျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၿပီး အတန္းေဖာ္ေတြ၊ ဆရာေတြက ခ်ီးက်ဴးတာကို ရခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ကို ကြၽန္မပန္းတိုင္အျဖစ္ လိုက္စားခဲ့တယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရွိရင္ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ ေနရာတစ္ခုရွိႏိုင္တယ္၊ ကြၽန္မကို လူေတြသိေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ကြၽန္မကို လူေတြပိုၿပီး အထင္ႀကီးေလးစားေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္ ကြၽန္မစကားေတြကို အေရးပါေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္မွာ လူေတြကို အေရးတႀကီးလိုအပ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မကို ထည့္မစဥ္းစားတဲ့ပုံစံရွိတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မက မတက္မႂကြျဖစ္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲခဲ့တယ္။ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ တြန္းအားမရွိေတာ့ဘူး။ ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ ပန္းတိုင္မရွိဘူးလို႔ေတာင္ ခံစားမိခဲ့တယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္ကိုလိုက္တာက ကြၽန္မဘဝျဖစ္လာတာကို ျမင္ခဲ့တယ္။ ေန႔တိုင္း ဒါက ကြၽန္မဘဝနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္အုပ္စုထဲမွာ ကြၽန္မေရာက္ေနပါေစ သူမ်ားေတြက ေလးစားၿပီး ခ်ီးမြမ္းတာကိုအၿမဲတမ္း ခံခ်င္ခဲ့ၿပီး ေနာက္မွာက်န္ေနရတာကို မုန္းခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကြၽန္မကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အခါ၊ အထင္ႀကီးတဲ့အခါ၊ အေရးႀကီးအလုပ္လုပ္ဖို႔ ရာထူးတိုးေပးတဲ့အခါမွာ အရမ္း ေက်နပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ ရာထူးတိုးေပးမႈမရွိရင္ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာၿပီး အက်င့္ပ်က္လာတယ္။ တာဝန္ေတြကို ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး။ လက္ေတာင္ေလွ်ာ့လိုက္ခ်င္ခဲ့တယ္။ အခု ဘုရားသခင္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္မႈက ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈမရွိဘူး၊ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ပဲျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကျမင့္တဲ့အခါမွာ အားမာန္တက္ႂကြၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို မရႏိုင္တဲ့အခါ ကြၽန္မ လိုက္စားတဲ့ေနရာမွာ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ ပန္းတိုင္ေပ်ာက္သြားတယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကြၽန္မ လိုက္စားတာက ကြၽန္မရဲ႕ ႐ိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီထဲမွာ ျဖစ္တည္လာတာကို ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနကို ကြၽန္မ ႀကဳံရတဲ့အခါတိုင္း အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အားနည္းလာတယ္။ ပုန္ကန္တဲ့ အေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္မရွိဘူး။ ဒီလိုဆက္သြားေနရင္ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္အႏၲရာယ္ရွိတယ္ဆိုတာ ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “လူအခ်ိဳ႕သည္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ ၾသဇာတိကၠမကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကသည္။ ယင္းတို႔ကို နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း တြယ္တာလ်က္ မစြန႔္ႏိုင္ေပ။ ၎တို႔သည္ ရာထူးအဆင့္အတန္းႏွင့္ ၾသဇာတိကၠမမရွိဘဲ အသက္ရွင္ရာ၌ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိ၊ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ အသက္ရွင္သည့္အခါမွသာ ဤဘဝတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိသည္ဟု၊ အနည္းငယ္မွ်ေက်ာ္ၾကားရန္အတြက္ပင္ ဆက္လက္၍ ယွဥ္ၿပိဳင္ႀကိဳးစားဦးမည္၊ မည္သည့္အခါမွ် အရႈံးမေပးဟု အစဥ္ ခံစားၾကသည္။ ဤသည္မွာ သင့္တြင္ ရွိေသာ အေတြးအျမင္ျဖစ္လွ်င္ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ ဤသို႔ေသာအရာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကိုခ်စ္ၿပီး လိုက္စားျခင္းကို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္အေပၚ သင္၏ ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ မွန္ကန္ေသာဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကင္းမဲ့သည္။ သင့္ကိုယ္သင္ သိျမင္မႈကို လိုက္စားျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို စြန္႔ပစ္ျခင္းႏွင့္ လူ၏ ပုံရိပ္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းတို႔ကို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေပ။ သင္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေသာအခါ အေရးကိစၥမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈသည္။ သင္သည္ မည္သည့္တာဝန္သိစိတ္မွ်မရွိဘဲ မေကာင္းမႈကို မက်ဴးလြန္ျခင္း၊ ျပႆနာမျဖစ္ေစျခင္း၊ အထုတ္မခံရျခင္းတို႔ျဖင့္သာ ေက်နပ္ေနသည္။ ဤသို႔ေသာလူတို႔သည္ တာဝန္ကို လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္သည့္ စံႏႈန္းျဖင့္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သေလာ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရႏိုင္သေလာ။ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ သင္သည္ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ သင္က ‘ႂကြားဝါျခင္းက မေကာင္းမႈ မဟုတ္။ ငါသည္ ငါ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ငါလုပ္ေဆာင္သည့္အရာသည္ မေကာင္းမႈမဟုတ္ဘဲ အေႏွာင့္အယွက္မပါဝင္သေ႐ြ႕ ငါ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္က မွားလွ်င္ပင္ မည္သူကမွ် မျမင္ႏိုင္၊ သို႔မဟုတ္ ငါ့အား မရႈတ္ခ်ႏိုင္ေပ။’ ဟု ထင္ျမင္ဆဲျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က အရာအားလုံးကို စိစစ္သည္ကို သင္မသိေပ။ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္မခံလွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ ႐ြံရွာျခင္း၊ ျငင္းပယ္ျခင္းကို ခံရလွ်င္ သင့္အတြက္ အားလုံးၿပီးဆုံးသြားၿပီျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို မေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူအားလုံးတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ေတာ္သည္ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ အမွန္တကယ္တြင္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့သည္ကိုပင္ မသိၾကေပ။ လူအခ်ိဳ႕မွာ ဤအရာတို႔ကို ရွင္းလင္းစြာ မျမင္ႏိုင္ေပ။ ၎တို႔က ‘ငါသည္ ပို၍ အလုပ္လုပ္ရန္၊ တာဝန္ကိုပို၍ ယူရန္အတြက္သာ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အေပၚ ၾကားဝင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမပါဝင္ေပ။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ေသခ်ာေပါက္ မထိခိုက္ေပ။ ဤသည္မွာ အႀကီးစား ျပႆနာတစ္ခုမဟုတ္။ ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုေသာအရာမွာ မ်ားျပားျခင္းမရွိ။ လူတို႔မလုပ္ႏိုင္သည့္၊ လုပ္မည္မဟုတ္သည့္ အရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို အတင္းအက်ပ္မခိုင္းေပ။ ငါသည္ အဆင့္အတန္းကိုခ်စ္ၿပီး ငါ၏ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ေကာင္းကာကြယ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းသည္ မေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမဟုတ္ေပ။’ ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ အေပၚယံတြင္ ဤသို႔ေသာလိုက္စားမႈသည္ မေကာင္းမႈတစ္ခု ျဖစ္သည့္ပုံစံမရွိေပ။ သို႔ေသာ္ အဆုံးတြင္ မည္သို႔ ျဖစ္ေစသနည္း။ ဤသို႔ေသာလူတို႔သည္ သမၼာတရားကို ရလိမ့္မည္ေလာ။ ၎တို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိမည္ေလာ။ လုံးဝ မရရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းမဟုတ္ေပ။ ယင္းသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဦးတည္ရာသို႔ သြားသည္။ အႏွစ္ခ်ဳပ္လွ်င္ သင့္လိုက္စားမႈ၏ ဦးတည္ခ်က္၊ သို႔မဟုတ္ ပစ္မွတ္က မည္သည့္အရာျဖစ္ေစ၊ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို လိုက္စားျခင္းအား ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္းမရွိလွ်င္၊ ဤအရာမ်ားကို ေဘးခ်ထားရန္ အလြန္ခက္ခဲသည္ဟု ျမင္လွ်င္ ယင္းတို႔သည္ သင္၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈအေပၚ သက္ေရာက္လိမ့္မည္။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းက ေနရာတစ္ေနရာရွိေနသေ႐ြ႕ ယင္းသည္ သင္၏ ဘဝဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ သင္ႀကိဳးပမ္းေသာ ပန္းတိုင္မ်ားကို လုံးဝ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး လႊမ္းမိုးလိမ့္မည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္၊ သင္၏ စိတ္သေဘာထားေျပာင္းလဲမႈကို ရရွိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မည္သည့္အရာကိုမွ် မေျပာဆိုရန္ သင့္အတြက္ အလြန္ ခက္ခဲလိမ့္မည္။ သင္သည္ အဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံမႈကို ရႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္မွာ အျခားကိစၥတစ္ခုျဖစ္သည္မွာ မွန္သည္။ ထို႔အျပင္ သင္၏ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းအား မည္သည့္အခါမွ် ေဘးဖယ္မထားႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏ တာဝန္ကို လုံေလာက္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရန္ သင္၏ အရည္အခ်င္းအေပၚ သက္ေရာက္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္လာရန္ သင့္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲေစလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ ဤသို႔ေျပာသနည္း။ လူတို႔သည္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားေသာအခါတြင္ ဘုရားသခင္က အမုန္းတီးဆုံးျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆင့္အတန္းကိုလိုက္စားျခင္းသည္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းက လမ္းမွားတစ္ခုျဖစ္သည္။ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းမွ ေမြးဖြားလာသည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ရႈတ္ခ်သည့္အရာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ တရားစီရင္ၿပီး သန္႔စင္သည့္ အရာပင္ျဖစ္သည္။ အဆင့္အတန္းကို လူတို႔ လိုက္စားေသာအခါတြင္ ဘုရားသခင္က အမွန္းတီးဆုံးျဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ေခါင္းမာစြာျဖင့္ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္သည္။ ယင္းကို မပ်က္မကြက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး ကာကြယ္သည္။ သင္ကိုယ္တိုင္အတြက္ ရယူဖို႔ အစဥ္ ႀကိဳးစားသည္။ သဘာဝအရ ဤအရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ျခင္းမရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္က ရာထူးအဆင့္အတန္းကို လူတို႔အတြက္ မစီမံခဲ့ေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အား သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္ကို ေပးအပ္ၿပီး— ၎တို႔အား ရာထူးအဆင့္အတန္းႏွင့္ ၾသဇာတိကၠမရွိၿပီး လူေထာင္ေပါင္းတို႔၏ ၾကည္ညိဳခံရေသာသူတစ္ဦး မဟုတ္ဘဲ— ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး၊ ဘုရားသခင္၏ ေသးငယ္ၿပီး အေရးမပါေသာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး ျဖစ္လာေစသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ယင္းကို မည္သည့္ရႈေထာင့္မွ ၾကည့္သည္ျဖစ္ေစ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းက တစ္ဖက္ပိတ္လမ္းျဖစ္သည္။ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို လိုက္စားျခင္းအတြက္ သင္၏အေၾကာင္းျပခ်က္က အဘယ္မွ် က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္သည္ျဖစ္ေစ ဤလမ္းေၾကာင္းက လမ္းေၾကာင္းမွားတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးက်ဴးျခင္းကို မခံရေပ။ သင္သည္ အဘယ္မွ် ခက္ခက္ခဲခဲႀကိဳးစားသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ အဖိုးအခကို အဘယ္မွ် ႀကီးႀကီးမားမားေပးဆပ္သည္ျဖစ္ေစ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို အလိုရွိပါက ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ေပးမည္မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ယင္းကို ဘုရားသခင္မေပးပါက ယင္းကိုရရွိရန္ ႀကိဳးစားရာတြင္ သင္ က်ရႈံးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ အကယ္၍ သင္ ဆက္လက္ႀကိဳးစားေနပါက ရလဒ္တစ္ခုတည္းသာရွိလိမ့္မည္။ သင္သည္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရမည္။ ဤသည္မွာ လမ္းဆုံးတစ္ခုျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၃)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ေၾကာက္လန္႔သြားၿပီး ဒါ ကြၽန္မကို ဘုရားသခင္ သတိေပးတာပဲလို႔ ခံစားမိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ျမတ္ႏိုးေနဆဲျဖစ္ၿပီး ဘဝက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့က႑ေတြမပါရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဘူးလို႔ ထင္ရင္ ဒီလို လိုက္စားျခင္းက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ျခင္းပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဦးစီးစီမံတာမဟုတ္ဘဲ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနရာကေန ကိုယ့္တာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလမ္းကို ဆက္သြားေနရင္ လမ္းရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဆုံးမွာ ငရဲကို ပို႔ခံရၿပီး အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရမွာပါ။ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ရင္းနဲ႔ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို တစ္ခါတည္း သုံးေလးေခါက္ေလာက္ဖတ္လိုက္တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးထဲကေန ခံစားလိုက္ရတယ္။ လူသားေတြမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြရွိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္တာသာ သာမန္ပဲ၊ လူတိုင္းက သူတို႔ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို တိုးတက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္၊ မႀကိဳးစားတဲ့သူေတြက ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘူး၊ ပန္းတိုင္၊ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ျပတ္သားမႈမရွိဘူးလို႔ ကြၽန္မ ထင္ေလ့ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီနယ္ပယ္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို အေလးအနက္မထားခဲ့ဘူး။ တစ္ခါတေလမွာ ဒီအတိုင္းပဲ အပ်က္သေဘာေဆာင္မိတယ္။ သုံးေလးရက္ၾကာၿပီးရင္ ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ။ အဲဒါက ကြၽန္မအလုပ္ကို အရမ္း မေႏွာင့္ေႏွးသြားေစဘူး။ ကြၽန္မက အလြန္အကြၽံ ဘာမွမလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ျပႆနာက ႀကီးတယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္တာက လမ္းဆုံးပဲလို႔ ဘုရားက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခဲ့တယ္။ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားၿပီး ကြၽန္မ တစ္ခုကို နားလည္သြားတယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္တာက ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုပဲ။ ဘုရားကို အာခံတဲ့ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး လိုက္စားတာက ဘုရားကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ဘုရားကို ယွဥ္ၿပိဳင္တာပဲ။ ဒီလိုလုပ္တဲ့သူေတြဟာ ဘုရားကို အာခံတဲ့အတြက္ ဘုရားရဲ႕ အျပစ္ဒဏ္ေပးတာကို ခံရမယ္။ ေကာင္းကင္တမန္မင္းအေၾကာင္း ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းက ျမင့္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မေက်နပ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို အရမ္းလိုခ်င္ၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႔ ညီတူညီမွ်ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဆုံးမွာ ဘုရားသခင္က သူ႔ကို ေလထဲကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္မွာ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြကို ဦးေဆာင္ေနရၿပီ။ ကြၽန္မရဲ႕ အစြမ္းအစနဲ႔ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈကို ၾကည့္ရင္ ဒီလိုအေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ကို ယူဖို႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ဒါေတာင္မွ ကြၽန္မက မေက်နပ္ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္တာဝန္မွာ အေကာင္းဆုံး ရလဒ္ေတြကို ရဖို႔ မႀကိဳးပမ္းခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား ကြၽန္မက ႂကြားဝါၿပီး ကြၽန္မကို လူေတြအထင္ႀကီးေလးစားေအာင္လုပ္ဖို႔ ပိုျမင့္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေကာင္းကင္တမန္မင္းလိုပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ႀကိဳးစားတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ေနတဲ့အခါ ကြၽန္မစိတ္ကူးသလို သုံးေလးရက္ေလာက္ပဲ အပ်က္သေဘာေဆာင္တာမဟုတ္ဘူး။ အဆုံးမွာ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေစတယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို မရတဲ့အခါမွာ ႏုတ္ထြက္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့အဆင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို အေလးအနက္မထားတဲ့အဆင့္ တာဝန္ကို စိတ္မဝင္စားဘဲ တတ္ႏိုင္သမွ် ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး အခ်ိန္ဆြဲတဲ့ အဆင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္က ထိခိုက္သလားဆိုတာကို လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို ကြၽန္မ နာခံဖို႔ မလိုလားခဲ့ဘူး။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ အၿမဲတမ္း ႀကိဳးစားတယ္။ မရခဲ့ရင္ မတက္မႂကြျဖစ္ၿပီး ရန္လိုလာတယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားကို အာခံတဲ့လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနတာပါ။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ဘယ္လို မမုန္းဘဲ ေနမွာလဲ။ ဒီလိုေတြးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ေၾကာက္ၿပီး ေနာင္တရလာတယ္။ ေနာင္တရခ်င္ၿပီး ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေနာက္ကို မလိုက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူးဆိုတာေျပာဖို႔ ဘုရားကို အျမန္ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ နည္းလမ္းကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲကေန ကြၽန္မ ေတြ႕ၿပီး ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္က ဘာကို လိုက္စားသင့္သလဲဆိုတာကို နားလည္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “ဖန္ဆင္းခံတစ္ခုအေနႏွင့္ လူသားသည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္အေနအထားကို ထိန္းသိမ္းၿပီး အသိဉာဏ္ရွိရွိျပဳမူရမည္။ ဖန္ဆင္းရွင္က တာဝန္ေပးေစခိုင္းထားသည့္အရာကို တာဝန္သိတတ္စြာႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္။ စည္းေက်ာ္၍ မလုပ္ရ၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတတ္ႏိုင္သည့္ နယ္ပယ္ထက္ ေက်ာ္၍မလုပ္ရ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ စက္ဆုပ္သည့္ အရာမ်ားကို မလုပ္ရ။ ႀကီးျမတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အာဂလူသားျဖစ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အျခားလူမ်ားထက္ေက်ာ္လြန္ရန္ မလုပ္ရသကဲ့သို႔ ဘုရားျဖစ္ေအာင္လည္း မႀကိဳးစားရ။ ဤသည္မွာ လူတို႔ဆႏၵမျပဳသင့္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ႀကီးျမတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ အာဂလူသားျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ျခင္းက အဓိပၸာယ္မရွိေပ။ ဘုရားျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ျခင္းက ပို၍ပင္ ဆိုးဝါးသည္။ ဤသည္မွာ ႐ြံ႕ရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ယုတ္ညံ့၏။ ခ်ီးက်ဴးထိုက္ၿပီး အရာအားလုံးထက္ ဖန္ဆင္းခံတို႔ စြဲကိုင္ထားသင့္သည့္ အရာမွာ စစ္မွန္သည့္ ဖန္ဆင္းခံျဖစ္ရန္ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ လူအားလုံး လိုက္ေလွ်ာက္သင့္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ပန္းတိုင္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁)) အဆင့္အတန္းနဲ႔ ႀကီးျမတ္တဲ့လူျဖစ္ဖို႔ လိုက္စားတာဟာ ဘုရားသခင္မုန္းတီးတဲ့ အရာတစ္ခုပဲလို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာပါတယ္။ လူေတြရွိသင့္တဲ့ တကယ့္လိုက္စားမႈက စစ္မွန္တဲ့ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘာကိုလိုက္စားသင့္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိသြားတယ္။ ကြၽန္မက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ဘယ္အလုပ္ကို ကြၽန္မ တာဝန္ယူႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဘုရားက အသိဆုံးပဲ။ ဘယ္ရာထူးမွာကြၽန္မရွိေနပါေစ ဘုရားသခင္လိုခ်င္တာက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕ က႑ကို လက္ေတြ႕က်တဲ့ပုံစံနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖည့္ဆည္းဖို႔ပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ဆႏၵေတြကို လက္လြတ္ဖို႔ ဘုရားကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းဖို႔လိုတယ္။ ဘယ္တာဝန္ကိုပဲ ကြၽန္မ ထမ္းေဆာင္ရပါေစ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို ကြၽန္မ နာခံရမယ္။ ကိုယ္ပိုင္တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး ကြၽန္မတာဝန္မွာ ထိေရာက္မႈရွိဖို႔ ႀကိဳးပမ္းရမယ္။ ဒါက ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္လုပ္ေဆာင္သင့္တဲ့အရာပဲ။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ ရာထူးတိုးခံရမလားဆိုတာကို ထည့္မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ အဲဒီအစား အေကာင္းဆုံးရလဒ္ေတြကိုရဖို႔ ဘယ္လိုပိုၿပီးေတာ့ ထိေရာက္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သတိရွိရွိနဲ႔ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားတယ္။ ျပႆနာေတြ ေပၚလာတဲ့အခါ ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းလမ္းေတြကို စဥ္းစားတယ္။ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ကို ေက်ာ္လႊားဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အတူ အလုပ္လုပ္တယ္။ ကြၽန္မတို႔အလုပ္ ထိေရာက္မႈကလည္း တိုးတက္လာတယ္။

ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ကြၽန္မရဲ႕ အရင္က အလုပ္ေဖာ္ေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႀကီးၾကပ္သူေတြအျဖစ္ ရာထူးတိုးခံရတယ္ဆိုတာကို ရံဖန္ရံခါ ၾကားေနရတုန္းပဲ။ သူမ်ားေတြက ရာထူးတိုးခံရတာေၾကာင့္ သူတို႔ကို လူသိမ်ားေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ကြၽန္မကေတာ့ အရင္ေနရာမွာပဲ ပိတ္မိေနတယ္လို႔ ခံစားမိတာေၾကာင့္ ကြၽန္မ နည္းနည္း စိတ္ပ်က္မိေပမဲ့ ဒါဟာ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းလိုခ်င္တဲ့ ကြၽန္မဆႏၵေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အျမန္သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ အျမန္ဆုေတာင္းၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန္႔ပစ္တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေတြးတယ္။ “ဘုရားသခင္က ရာထူးအဆင့္အတန္းကို လူတို႔အတြက္ မစီမံခဲ့ေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အား သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္ကို ေပးအပ္ၿပီး— ၎တို႔အား ရာထူးအဆင့္အတန္းႏွင့္ ၾသဇာတိကၠမရွိၿပီး လူေထာင္ေပါင္းတို႔၏ ၾကည္ညိဳခံရေသာသူတစ္ဦး မဟုတ္ဘဲ— ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး၊ ဘုရားသခင္၏ ေသးငယ္ၿပီး အေရးမပါေသာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး ျဖစ္လာေစသည္။” အဲဒီမွာ ကြၽန္မပန္းတိုင္ေတြက ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ရွင္းလင္းသြားတယ္။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ဘုရားသခင္က လူေတြအတြက္ ႀကိဳတင္ျပဌာန္းထားတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္က ဘာပဲျဖစ္ႏိုင္ပါေစ ကိုယ္က တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတာပဲ။ ဒါက သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ပိုင္အားသာခ်က္ေတြနဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြကို အသုံးျပဳေနတာလည္းျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တာက အဆင့္အတန္းရွိတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမဟုတ္ဘူး။ ပိုျမင့္တဲ့၊ ပိုနိမ့္တဲ့ရာထူးေတြမရွိဘူး။ လူေတြအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြက အရည္အေသြးျပည့္မီတဲ့ ဖန္ဆင္းခံေတြျဖစ္လာၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို လိုက္နာဖို႔ပဲ။ ဒါေတြကသာ မွန္ကန္တဲ့ လိုက္စားမႈေတြပဲ။ လူေတြက ဘုရားသခင္ကို မနာခံႏိုင္ရင္၊ တာဝန္ေတြကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္ရင္ ေလွကားေပၚတက္ၿပီး ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကိုရယူတာကိုပဲ လိုက္စားရင္ ဒါဟာ ရွက္စရာပါပဲ။ ကြၽန္မေဘးက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ရာထူးတိုးတာကို ျမင္ၿပီး ၾကားရတာဟာ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စမ္းသပ္မႈျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မ သေဘာထားကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပါ။ ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ ဒါေတြကို ကြၽန္မ မွန္မွန္ကန္ကန္ လက္ခံရရွိႏိုင္တယ္။ အပ်က္သေဘာမေဆာင္ေတာ့ဘူး။ တာဝန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ဒါေတြကို ျဖတ္သန္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ခ်စ္ၿပီး တကယ္ပဲ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာရင္ အႏၲိခရစ္ရဲ႕လမ္းေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္မသိဘဲ ေလွ်ာက္ေနမိမွာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္တယ္။ အခု ကြၽန္မ နာခံႏိုင္ၿပီး တာဝန္မွာ လက္ေတြ႕က်လာတယ္။ ဒါေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းရဲ႕ သက္ေရာက္မႈေတြပဲ။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။