႐ႊင္းခ်ိဳ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က အသင္းေတာ္ရဲ႕ ေရေလာင္းျခင္းနဲ႔ ဧဝံေဂလိအလုပ္အတြက္ ကြၽန္မ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးျဖစ္ခဲ့တယ္။ စခါစဆိုေတာ့ အလုပ္ရဲ႕ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မရင္းႏွီးေသးလို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚ အရမ္းမွီခိုခဲ့ရတယ္။ သူတို႔က အဲဒီနယ္ပယ္ေတြမွာ ကြၽမ္းက်င္ၿပီး အရာရာမွာ ကြၽန္မထက္ပိုေတာ္လို႔ သူတို႔ဆီကေန ကြၽန္မ သင္ယူသင့္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ အထူးသျဖင့္ အစ္မလီလီက အေတာ္ေလး အစြမ္းအစေကာင္းၿပီး ပါရမီရွိတဲ့ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္ေပါ့။ စုေဝးပြဲေတြမွာ အလုပ္ေဆြးေႏြးတာေတြကို သူ အၿမဲ ဦးေဆာင္သလို သူ႔အဖြဲ႕ရဲ႕ ဧဝံေဂလိ အလုပ္က တျခားလူေတြထက္ နည္းနည္း ပိုျဖစ္ထြန္းတယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ သူ႔ကို ကြၽန္မ အထင္ႀကီးၿပီး ယုံၾကည္အားကိုးခဲ့တယ္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ကြၽန္မက သူ႔အလုပ္ကို ႐ိုး႐ိုးေလးပဲ နားလည္ၿပီး အေသးစိတ္ကို လုံးဝ ႏႈိက္ႏႈိက္ခြၽတ္ခြၽတ္ မေလ့လာခဲ့ဘူး။ သူ႔ကို ကြၽန္မ အဆုံးစြန္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို သတိေပးၾကတယ္။ လီလီရဲ႕ အလုပ္ကို စစ္ေဆးဖို႔ အပတ္တိုင္း ကြၽန္မ အခ်ိန္နည္းနည္း ယူသင့္တယ္တဲ့။ ကြၽန္မ သေဘာတူခဲ့ေပမဲ့ ေတြးမိတယ္။ “လီလီက တစ္ခါတေလ တစ္ဇြတ္ထိုးႏိုင္ေပမဲ့ အလုပ္က႑တိုင္းမွာ သူ လုပ္တာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းၿပီး ဒီနယ္ပယ္မွာ ပါရမီအရွိဆုံးပဲ။ ဒီေတာ့ သူ႔မွာ ဘာႀကီးႀကီးမားမား ျပႆနာမွ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔အလုပ္အေၾကာင္းကို ငါ အၿမဲ ေမးေနရင္ သူ႔ကို မယုံၾကည္သလို ျဖစ္မွာပဲ” လို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ အႀကံေတြကို ကြၽန္မ အေလးအနက္ မထားခဲ့ဘူး။ တစ္ေန႔ေတာ့ လီလီက လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္ဘူးလို႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ သူက အဖြဲ႕ရဲ႕ အလုပ္ကို မၾကာခဏ ေနာက္ဆက္တြဲ မလုပ္ဘူး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာနဲ႔ အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ မိတ္သဟာယ မဖြဲ႕သလို သူ တစ္ခါတေလ ဝင္စစ္တဲ့အခါမွာလည္း သိပ္အေထာက္အကူမျဖစ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ထိေရာက္မႈ နည္းလာတယ္တဲ့။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ လန႔္သြားတယ္။ လီလီက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲေပါ့။ သူက အဖြဲ႕ရဲ႕ အလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲ လုပ္ေပးေနတယ္လို႔ ကြၽန္မကို ေျပာခဲ့ၿပီး ကြၽန္မေမးတိုင္းမွာ ျပႆနာမရွိဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တာေလ။ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ တျခားလူေတြက သူတို႔အလုပ္ကို သူ ေနာက္ဆက္တြဲ မလုပ္ေပးဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတာလဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ေတြးမိတယ္။ “လီလီရဲ႕ အဖြဲ႕ အလုပ္လုပ္တာ အဘက္ဘက္မွာ ေကာင္းေနခဲ့တာပဲ။ ဒီညီအစ္မေတြက အားလုံး မသိတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သူတို႔စကားေတြကိုပဲ ငါ ယုံေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီညီအစ္မေတြမွာလည္း သူတို႔ျပႆနာနဲ႔သူတို႔ ရွိတာပဲေလ။ လီလီက သူ႔တာဝန္မွာ ျပႆနာေတြရွိရင္ေတာင္ အဲဒါ ပုံမွန္ပါပဲ။ ဘယ္သူမွ ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ မဟုတ္ပါဘူး”လို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ တိုင္တန္းမႈေတြကို ကြၽန္မ သိပ္မေတြးေတာ့သလို လီလီကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကား သတိေပးလိုက္တယ္။ ေနာင္မွာ အဖြဲ႕ရဲ႕အလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲ လုပ္တာကို အာ႐ုံစိုက္ေပးဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ၿပီးသြားတယ္။ မၾကာခင္ လီလီရဲ႕အလုပ္မွာ ျပႆနာ အႀကီးစားေတြ ေပၚလာေတာ့ အံ့အားသင့္ခဲ့ရတယ္။

တစ္ေန႔မွာ လီလီဟာ လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္တဲ့အတြက္ ထပ္အတိုင္ခံရတယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္က ေျပာတယ္။ ဧဝံေဂလိအလုပ္ အဆင္မေျပခ်ိန္မွာေတာင္ သူက ေနာက္ဆက္တြဲ မလုပ္ေပးခဲ့ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝရာမွာ ျပႆနာေတြ ရွိေတာ့ သူ႔အဖြဲ႕ကို ခ်က္ခ်င္း မတုံ႔ျပန္ခဲ့ဘူးတဲ့။ အလုပ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိစၥေတြကိုလည္း လုံးဝ အၿပီးသတ္ေအာင္ မလုပ္ဘူး။ စုေဝးပြဲေတြမွာ အစီအစဥ္ေတြသာ ခ်သြားေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီအစီအစဥ္အတိုင္း လိုက္မလုပ္ခဲ့လို႔ အဲဒါေတြကို မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ေတာ့ ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝတဲ့ ရလဒ္ေတြကို တိုက္႐ိုက္ ထိခိုက္ကုန္တယ္တဲ့။ ဒါကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ထပ္ၿပီး လန႔္သြားတယ္။ လီလီက သူ႔တာဝန္မွာ ျပႆနာ နည္းနည္းရွိတာ ကြၽန္မ သိခဲ့ေပမဲ့ ဒီေလာက္ ဆိုး႐ြားမွန္း မသိခဲ့ဘူး။ သူက အစြမ္းအစေကာင္းၿပီး တာဝန္မွာ အရမ္းတက္ႂကြတာေလ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လက္ေတြ႕အလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္မွာလဲ။ အဲဒါ အမွန္လို႔ကို ကြၽန္မ မယုံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္က သူနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳၿပီး သူ႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ သူ႔ကိုယ္သူသုံးသပ္ၿပီး ဒီအရာကတစ္ဆင့္ သင္ခန္းစာယူမယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အံ့ဩစရာေကာင္းတာက သူ မဆင္ျခင္ခဲ့သလို လက္ခံၿပီး က်ိဳးႏြံနာခံတဲ့ သေဘာထား သူ႔မွာ လုံးဝ မရွိခဲ့ဘူး။ သူ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာၿပီး ရာထူးကေန ဆင္းေပးမယ္တဲ့။ လက္ေတြ႕အလုပ္ကို သူမလုပ္ခဲ့႐ုံမက ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာကိုလည္း လက္မခံခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာ စည္းမ်ဥ္းေတြအရ သူ႔ကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ယူဆၿပီး တာဝန္ေျပာင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္‌ ကြၽန္မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က လက္ေတြ႕အလုပ္ လုပ္မေနခဲ့တာကို ဘယ္လိုလုပ္ ကြၽန္မက သတိျပဳဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့တာလဲ။ ဘုရားေရွ႕ကို ကြၽန္မ လာဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မ အရမ္း ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ က်ရႈံးမႈအတြက္ အေၾကာင္းရင္း ရွာေတြ႕ဖို႔ ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းေပးၿပီး လမ္းျပေတာ္မူပါ”လို႔ေပါ့။

တစ္ေန႔ ဝတ္ျပဳေနတုန္းမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ေသာ၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔၏ တာဝန္မ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈေနေသာ ႀကီးၾကပ္သူမ်ားကို စုံစမ္းစစ္ေဆးမည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ ႀကီးၾကပ္သူတစ္ေယာက္ ေ႐ြးခ်ယ္ရန္သာလိုအပ္ၿပီး အရာရာက အဆင္ေျပလိမ့္မည္ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ ၿပီးေနာက္တြင္ ႀကီးၾကပ္သူက အလုပ္ကိစၥအားလုံးကို ကိုင္တြယ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔လုပ္ရန္ လိုအပ္သမွ်မွာ စည္းေဝးမႈမ်ား ရံဖန္ရံခါက်င္းပရန္သာျဖစ္သည္၊ အလုပ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္၊ မည္သည့္အေျခအေနရွိသည္ကို ေမးျမန္းရန္ မလိုေပ၊ လက္လႊတ္ထားႏိုင္သည္ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ ႀကီးၾကပ္သူတစ္ေယာက္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာတစ္ခုကို တစ္ေယာက္ေယာက္က တိုင္ၾကားလွ်င္ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္က ‘အေသးအဖြဲျပႆနာတစ္ခုသာျဖစ္သည္။ သင့္ဘာသာ ကိုင္တြယ္ႏိုင္သည္။ ငါ့ကို မေမးႏွင့္’ ဟူ၍ ေျပာလိမ့္မည္။ ျပႆနာကို တိုင္ၾကားေသာသူက ေျပာသည္။ ‘ထို ႀကီးၾကပ္သူသည္ ပ်င္းရိေသာ အစားႀကီးသူျဖစ္သည္။ စားေသာက္ျခင္းႏွင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္သည္မွ လြဲၿပီး မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္ပါ။ ၎တို႔သည္ အလြန္အမင္း ပ်င္းရိၾကသည္။ ၎တို႔၏ တာဝန္တြင္ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ဒုကၡမခံလိုေပ။ ၎တို႔၏ အလုပ္ႏွင့္ တာဝန္ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရန္အတြက္ လိမ္ညာၿပီး ဆင္ေျခမ်ားေပးရန္ နည္းလမ္းမ်ားကို အစဥ္ ရွာၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ႀကီးၾကပ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီေပ။’ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္က ေျဖလိမ့္မည္။ ‘၎တို႔ကို ႀကီးၾကပ္သူအျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္စဥ္က အဆင္ေျပခဲ့သည္။ သင္ေျပာသည့္အရာက မမွန္ကန္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ မွန္ကန္လွ်င္ပင္ ယာယီသ႐ုပ္သကန္တစ္ခုသာျဖစ္သည္။’ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္သည္ ႀကိဳးစားၿပီး ႀကီးၾကပ္သူ၏ အေျခအေနကို ပိုမိုသိရွိရန္ မျပဳလုပ္ဘဲ ထိုသူအေပၚ ၎တို႔၏ ယခင္က အျမင္မ်ားအေပၚတြင္ အေျခခံၿပီး အမႈကိစၥကို အကဲျဖတ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္သည္။ ႀကီးၾကပ္သူႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ျပႆနာမ်ားကို မည္သူက တိုင္ၾကားသည္ျဖစ္ေစ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္က လ်စ္လ်ဴရႈသည္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးသည္ မႏိုင္ဝန္ထမ္းေနသည္။ ၎၏ အလုပ္မ်ားကို ၿပီးေျမာက္ရန္ လုံေလာက္ေသာ အရည္အခ်င္း မရွိသကဲ့သို႔၊ အမွားမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးလုနီးနီး ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္က ဂ႐ုမစိုက္ေခ်။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ႀကီးၾကပ္ေရးမႉး၏ ျပႆနာမ်ားကို သတင္းပို႔သည့္အခါ ၎တို႔က လ်စ္လ်ဴရႈသည္မွာ ဆိုးၿပီးသားျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စက္ဆုပ္ဖြယ္အေကာင္းဆုံးမွာ အဘယ္နည္း။ ႀကီးၾကပ္သူႀကဳံေနသည့္ တကယ့္ ဆိုး႐ြားေသာ ျပႆနာမ်ားအေၾကာင္းကို လူမ်ားက ၎တို႔ကို ေျပာျပသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ဤအရာမ်ားကို ႀကိဳးစားၿပီး ေျဖရွင္းျခင္းမရွိဘဲ၊ ဆင္ေျခမ်ိဳးစုံပင္ ေျပာၾကေလသည္။ ‘ဤႀကီးၾကပ္ေရးမႈးကို ကြၽန္ုပ္သိသည္။ ၎သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္သည္။ ၎တြင္ မည္သည့္ျပႆနာမွ် လုံးဝ ရွိမည္မဟုတ္။ ရွိခဲ့လွ်င္ပင္၊ ဘုရားသခင္က ၎ကို ကာကြယ္ၿပီး ဆုံးမပဲ့ျပင္မည္ျဖစ္သည္။ ၎က အမွားတစ္ခုတေလ ျပဳသည့္အခါ၊ ယင္းမွာ သူႏွင့္ ဘုရားသခင္ၾကားတြင္ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ုပ္တို႔ စိုးရိမ္စရာ မလိုပါ’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအတိုင္း အလုပ္လုပ္ပုံျဖစ္သည္။ ၎တို႔က သမၼာတရားကို နားလည္ခ်င္ေယာင္၊ ယုံၾကည္ျခင္းရွိေယာင္ ဟန္ေဆာင္ၾကသည္။ အက်ိဳးဆက္မွာ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ရႈပ္ေထြးသြားေစသည္၊ သို႔မဟုတ္ ရပ္ပင္ ရပ္တန႔္သြားေစသည္။ ထိုတစ္ခ်ိန္လုံးတြင္ ၎တို႔သည္ မသိနားမလည္ခ်င္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဗ်ဴ႐ိုကရက္မ်ားသာ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ တကယ့္အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိသကဲ့သို႔၊ အုပ္စုေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ႀကီးၾကပ္သူမ်ား၏ အလုပ္ကို မည္သည့္ အေလးအနက္ထားျခင္းမွ်ျဖင့္ မခ်ဥ္းကပ္ေပ။ လူမ်ားအေပၚ ၎တို႔၏အျမင္သည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအေပၚတြင္သာ အေျခခံေလသည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာ ေကာင္းစြာ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္ကို ျမင္လ်က္၊ ဤသူသည္ အစဥ္ထာဝရ ေကာင္းမြန္လိမ့္မည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ထိုသူတို႔သည္ ေျပာင္းလဲမည္မဟုတ္ဟုလည္းေကာင္း ၎တို႔ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤလူႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပႆနာရွိေၾကာင္း ေျပာသည့္သူမည္သူ႔ကိုမဆို ၎တို႔ မယုံၾကည္ေပ။ ထိုလူအေၾကာင္း တစ္စုံတစ္ဦးက တစ္ခုခုကို ေထာက္ျပသည့္အခါတြင္ ၎တို႔ လ်စ္လ်ဴရႈၾကသည္။...အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၌လည္း အႀကီးစား အားနည္းခ်က္ ရွိေပသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးမ်ားအေပၚတြင္ အေျခခံ၍ လူတို႔ကို အလ်င္အျမန္ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ သမၼာတရားကို နားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အႏွစ္သာရမ်ားကို မည္သို႔ ထုတ္ေဖာ္သနည္း။ ဘုရားသခင္က မယုံၾကည္ခ်ိန္တြင္ ၎တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ လူတို႔ကို ယုံၾကည္သင့္သနည္း။ လူတို႔ကို အသြင္အျပင္မ်ားအားျဖင့္ ေဝဖန္မည့္အစား၊ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးကို အဆက္မျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ အျခားလူမ်ားကို ေဝဖန္ၿပီး ထိုသူတို႔ကို ယုံၾကည္ၾကေသာအခါ အဘယ္ေၾကာင့္ အလြန္ပင္ ေပါ့တန္သင့္မည္နည္း။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စိတ္ႀကီးဝင္လြန္းသည္ မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔ စဥ္းစားသည္မွာ၊ ‘ဤလူကို ငါ ရိပ္စားမိခ်ိန္တြင္ ငါမမွားေပ။ မည္သည့္အရာကမွ် မလြဲေခ်ာ္ႏိုင္ေပ။ ၎တို႔သည္ ေလွ်ာက္လုပ္ေသာသူ၊ အေပ်ာ္အပါးမက္ၿပီး ပင္ပန္းေသာအလုပ္ကို မုန္းေသာသူ ေသခ်ာေပါက္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ လုံးဝ အားကိုးရၿပီး ယုံၾကည္ထိုက္သည္။ ၎တို႔ ေျပာင္းလဲလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေျပာင္းလဲလွ်င္ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ငါမွားယြင္းသည္ဆိုသည့္ သေဘာျဖစ္မည္ မဟုတ္ေလာ’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္သို႔ေသာ ေတြးေခၚပုံမ်ိဳးနည္း။ သင္သည္ ကြၽမ္းက်င္သူတစ္ေယာက္ေယာက္ ျဖစ္သေလာ။ သင့္တြင္ အရာဝတၳဳမ်ားကို ထိုးေဖာက္ျမင္ႏိုင္သည့္ အျမင္အာ႐ုံရွိသေလာ။ ဤသည္မွာ သင္၏ အထူး ကြၽမ္းက်င္မႈေလာ။ သင္သည္ ဤလူႏွင့္ တစ္ႏွစ္၊ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေနထိုင္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔၏ သဘာဝကို လုံးလုံး ဖြင့္ခ်ျပရန္ သင့္ေတာ္သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုမရွိဘဲ ၎တို႔အမွန္တကယ္ မည္သူမည္ဝါျဖစ္သည္ကို သင္ျမင္ႏိုင္မည္ေလာ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းကို မခံရလွ်င္၊ သင္သည္ ၎တို႔ႏွင့္ သုံးႏွစ္၊ သို႔မဟုတ္ ငါးႏွစ္ပင္ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ႏိုင္ၿပီး ၎တို႔က မည္သည့္သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရအမ်ိဳးအစားရွိသည္ကို ျမင္ရန္ ခက္ခဲေနဦးမည္ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ ၎တို႔ကို သိပ္မေတြ႕ရေသာအခါ၊ ၎တို႔ႏွင့္အတူ သိပ္မရွိေသာအခါ ဤသည္မွာ မည္မွ်ပင္ပို၍ မွန္ကန္သနည္း။ သင္သည္ တစ္ခဏတာအျမင္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အေပၚ အျခားလူတစ္ေယာက္၏ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ သုံးသပ္ခ်က္အေပၚ အေျခခံ၍ ၎တို႔ကို မစဥ္းမစားယုံၾကည္ၿပီး ထိုသို႔ေသာလူတို႔ကို အသင္းေတာ္အလုပ္အား အပ္ႏွံရဲသည္။ ဤတြင္ သင္သည္ အလြန္အမင္း မ်က္ကန္းျဖစ္ေနသည္မဟုတ္ေလာ။ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ျပဳလုပ္ေနျခင္းမဟုတ္သေလာ။ ၎တို႔အေနျဖင့္ ဤသို႔ အလုပ္လုပ္ေသာအခါ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ အလြန္အမင္း တာဝန္မသိတတ္ျခင္း မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြးဆရင္းနဲ႔ လူေတြမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြရွိသလို သမၼာတရား ရၿပီး စိတ္သေဘာထားေတြ မေျပာင္းလဲခင္မွာ အားလုံးက စိတ္မခ်ရသလို တစ္ေယာက္မွ ယုံလို႔မရမွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သမၼာတရားကို နားမလည္ၾကဘူး၊ လူေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကို မသိျမင္ႏိုင္ၾကသလို တျခားလူေတြကို သာမန္ကာလွ်ံကာ ယုံၾကည္ၾကတယ္။ ေရရွည္မွာ သူတို႔အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲလိုက္လုပ္ေပးဖို႔ျဖစ္ျဖစ္ ပ်က္ကြက္ၾကတယ္။ အရမ္းမာနေထာင္လႊားၿပီး တာဝန္မဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္မလည္း အဲဒီလို ျပဳမူေနမိခဲ့တာပဲ။ လီလီရဲ႕ အလုပ္ကို ကြၽန္မ မႀကီးၾကပ္၊ မစစ္ေဆးရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းက သူ႔ကို အရမ္းယုံေနခဲ့လို႔ပဲ။ သူက အစြမ္းအစေကာင္းၿပီး ဧဝံေဂလိ မွ်ေဝရာမွာ အေတြ႕အႀကဳံရွိသလို ထိေရာက္တာကို ျမင္ခဲ့လို႔ သူ႔ကို လုံးဝ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး အထင္ႀကီးခဲ့တယ္။ သူ႔အလုပ္ကို ဒုကၡရွာၿပီး ႀကီးၾကပ္မေနဘူး။ သူ႔ျပႆနာေတြကို တျခားလူေတြက တိုင္ၾကတဲ့အခါ သူတို႔ကို အေလးမထားခဲ့သလို ျပႆနာရွိတဲ့သူေတြက သူတို႔ပဲလို႔ေတာင္ ေတြးခဲ့တယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ကြၽန္မ မသိလိုက္ဘဲနဲ႔ အလုပ္မွာ အႀကီးစား ျပႆနာေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ လူေတြနဲ႔ ကိစၥေတြကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အရ မၾကည့္ဘဲ အရမ္းကို ထိုးထြင္းအျမင္ရွိတဲ့ ကြၽမ္းက်င္သူလိုမ်ိဳး ကိုယ့္အျမင္ကိုပဲ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ခဲ့တယ္။ အရမ္း စိတ္ႀကီးဝင္ခဲ့တာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူကိုမွ လုံးဝ ယုံၾကည္လို႔ မရဘူး။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က အခ်ိန္မေ႐ြး ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိဘူး။ လူတစ္ေယာက္မွာ ခဏတာ ေအာင္ျမင္ၿပီး လက္ေတြ႕အလုပ္တခ်ိဳ႕ လုပ္႐ုံနဲ႔ သူတို႔ကို လုံးဝ ယုံၾကည္စိတ္ခ်လို႔ရတယ္လို႔ မဆိုလိုဘူး။ လူေတြမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ ရွိလို႔ တာဝန္မွာ တစ္ဇြတ္ထိုး ျပဳမူၿပီး စည္းမ်ဥ္းေတြကို ခ်ိဴးေဖာက္ႏိုင္တယ္၊ အေခ်ာင္ခိုၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက် လုပ္ႏိုင္သလို အလုပ္ကို ထိခိုက္နစ္နာေစႏိုင္တယ္။ ဒါ့အျပင္ လီလီကို ကြၽန္မ သိတာ မၾကာေသးသလို သူ႔ကို တကယ္ နားမလည္ခဲ့တာေတာင္ သူ႔ကို အရမ္း ယုံၾကည္မိခဲ့တယ္။ အရာရာမွာ သူ ေတာ္ၿပီး ေကာင္းေကာင္း လုပ္ဖို႔ ႀကီးၾကပ္ေပးစရာ မလိုဘူးလို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ေပါ့။ ကြၽန္မ မာနေထာင္လႊားၿပီး ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္လိုက္တာ။ လီလီက အရမ္း အတၱႀကီးမယ္လို႔ ကြၽန္မ လုံးဝ မေတြးမိခဲ့ဘူး။ သူက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆိုေပမဲ့ ပိုမ်ားတဲ့ လူေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ေျပာင္းလဲဖို႔ပဲ ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ၿပီး သူ႔အဖြဲ႕ရဲ႕အလုပ္ကို အေရးမထားခဲ့ဘူး။ တျခားလူေတြက သူတို႔အလုပ္မွာ ျပႆနာေတြ ရွိေတာ့ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ မိတ္သဟာယမျပဳခဲ့ဘူး။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္လုပ္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ သူက အစြမ္းအစေကာင္းၿပီး ပါရမီရွိသလို လက္ေတြ႕အလုပ္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အမႈေဆာင္လို႔ ကြၽန္မ အၿမဲထင္ခဲ့လို႔ သူ႔ကို အရမ္း အထင္ႀကီးခဲ့တယ္။ အဲဒီက်မွပဲ အဲဒါ မမွန္ကန္မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့တာ။ လီလီက ပင္ကိုအရ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္၊ သူ႔အလုပ္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုံးစုံ အက်ိဳးကို မကာကြယ္ခဲ့ဘူး။ သူက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔မဟုတ္ဘဲ သူ႔ဘာသာ ဧဝံေဂလိျဖန႔္တာနဲ႔ပဲ ကိုက္တယ္။ လီလီကို ကြၽန္မ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ ယုံၾကည္ခဲ့လို႔ သူ႔အလုပ္ကို မစစ္ေဆးခဲ့သလို လမ္းလြဲတာေတြနဲ႔ သတိမမူတာေတြကို ခ်က္ခ်င္း မျမင္ခဲ့ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ၾကန႔္ၾကာသြားခဲ့တယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအေနနဲ႔ ဒါက လက္သင့္မခံႏိုင္စရာပါ။ ကြၽန္မ သုံးသပ္ေလ၊ အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္ ခံစားရေလျဖစ္လို႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မမွန္တဲ့ အေျခအေနနဲ႔ အျမင္ေတြကို တကယ္ သုံးသပ္ ေျပာင္းလဲခ်င္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အပိုဒ္ကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။ “လူအမ်ားစုက ‘သင္အလုပ္ခန္႔သည့္ လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္။ သင္သံသယရွိသည့္လူမ်ားကို အလုပ္မခန္႔ႏွင့္’ ဆိုသည့္ စကားကို အမွန္တရားအျဖစ္ မွတ္ယူၾကသည္ဟု ဆိုလွ်င္ မမွားေပ။ ၎တို႔သည္ ဤအရာအားျဖင့္ လွည့္စားခံရၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ခံရသည္။ လူတို႔ကို ေ႐ြးခ်ယ္ေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ ခန္႔အပ္ေသာအခါ ၎တို႔သည္ ဤအရာအားျဖင့္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း၊ လႊမ္းမိုးျခင္းကိုခံရၿပီး၊ ၎တို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားကိုပင္ ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ျပဳၾကေလသည္။ ရလဒ္အေနျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ားစြာတို႔သည္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို စစ္ေဆးၿပီး လူတို႔ကို ရာထူးတိုးခန္႔အပ္သည့္အခါတိုင္းတြင္ အစဥ္သျဖင့္ အခက္အခဲမ်ား၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈမ်ားရွိၾကသည္။ အဆုံးတြင္ သူတို႔လုပ္ႏိုင္သမွ်မွာ ‘သင္အလုပ္ခန္႔သည့္ လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္။ သင္သံသယရွိသည့္လူမ်ားကို အလုပ္မခန္႔ႏွင့္’ ဆိုသည့္ စကားလုံးမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ႏွစ္သိမ့္ျခင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္အေၾကာင္းကို ၎တို႔ စစ္ေဆးသည္၊ စုံစမ္းေမးျမန္းသည့္အခါတိုင္းတြင္ ‘“သင္အလုပ္ခန္႔သည့္ လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္။ သင္သံသယရွိသည့္လူမ်ားကို အလုပ္မခန္႔ႏွင့္။” ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ငါယုံၾကည္သင့္သည္။ တကယ္တမ္းတြင္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က လူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခားလူမ်ားကို အစဥ္သံသယဝင္ၿပီး ေစာင့္မၾကည့္သင့္ေပ’ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဤစကားရပ္၏ လႊမ္းမိုးျခင္းကို ခံထားရသည္မဟုတ္ေလာ။ ဤစကားရပ္၏ လႊမ္းမိုးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ ေရွးဦးစြာ သင္သစၥာရွိေသာအရာမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မဟုတ္ေပ။ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္မဟုတ္ေပ။ ယင္းသည္ ရွင္သန္ေနထိုင္ျခင္းအတြက္ ဆိုးယုတ္သည့္ အေတြးအေခၚျဖစ္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚမႈစနစ္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း သစၥာေဖာက္လ်က္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သည္။ ဤသည္မွာ ႀကီးေလးေသာ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဒုတိယအေနျဖင့္ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ သင္၏ တာဝန္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းသက္သက္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ရွင္သန္ေနထိုင္ျခင္းအတြက္ စာတန္၏ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္ အေတြးအေခၚကို အမွန္တရားအျဖစ္ မွတ္ယူျခင္း၊ လိုက္နာၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ စာတန္ကို လိုက္နာေနၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာ အေတြးအေခၚတစ္ခုျဖင့္ အသက္ရွင္ေနျခင္းျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လိုက္နာသူျဖစ္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္။ ဘုရားသခင္ကို နာခံသည့္သူပင္မဟုတ္ဆိုသည့္ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ လူလိမ္လူညစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေဘးဖယ္ၿပီး ထိုအစား ဆိုးယုတ္ေသာ စကားရပ္တစ္ခုကို ယူၿပီး အမွန္တရားအျဖစ္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ သမၼာတရားႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္တြင္ အလုပ္လုပ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ရွင္သန္ုျခင္းအတြက္ ဆိုးယုတ္ေသာ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚမႈစနစ္ႏွင့္ အေတြးအေခၚအားျဖင့္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သည္။ သင္သည္ မည္သို႔ေသာလူစားမ်ိဳးျဖစ္သနည္း။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္ေသာသူ၊ ဘုရားသခင္ကို ႀကီးစြာ အရွက္ရေစေသာသူျဖစ္သည္။ ဤလုပ္ေဆာင္မႈ၏ အႏွစ္သာရသည္ အဘယ္နည္း။ ဘုရားသခင္ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ရႈတ္ခ်ၿပီး သမၼာတရားကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ျငင္းဆန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ယင္း၏ အႏွစ္သာရမဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို မလိုက္ေလွ်ာက္ံျခင္းအျပင္ သင္သည္ ရွင္သန္ေရးအတြက္ စာတန္၏ အေတြးမွားမ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားကို အသင္းေတာ္တြင္ လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခြင့္ျပဳေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ သင္သည္ စာတန္၏ ႀကံရာပါျဖစ္လာၿပီး အသင္းေတာ္တြင္ စာတန္၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ကူညီေနသည္။ ဤျပႆနာ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဆိုး႐ြားသည္မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ၁) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ “သင္အလုပ္ခန္႔သည့္ လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္” ဆိုတဲ့ စကားက အျပဳသေဘာ၊ သမၼာတရား မဟုတ္ဘူး။ စာတန္ရဲ႕ အေတြးအေခၚပဲ။ လီလီကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္ၿပီး သူ႔အလုပ္ကို မႀကီးၾကပ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းရင္းက အဓိကအားျဖင့္ ဒီအေတြးအေခၚနဲ႔ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ၿပီး သူ႔ကို အရမ္းယုံၾကည္ခဲ့လို႔ပဲ။ သူ႔ကို စစ္ေဆးခ်င္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အရမ္း ေစ့စပ္ေသခ်ာလြန္းရင္ သူ႔ကို ကြၽန္မ မယုံၾကည္ဘူးလို႔ သူထင္သြားမွာ စိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီတာဝန္ကို သူ လုပ္ခဲ့တာ ၾကာၿပီျဖစ္သလို အေတြ႕အႀကဳံလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ သူက အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကြၽန္မထက္ ပိုေတာ္ၿပီး သူ႔ရလဒ္ေတြက ေက်နပ္စရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ႔လိုလူက ဘာျပႆနာ ႀကီးႀကီးမားမား ရွိႏိုင္မွာလဲ။ အေသးအဖြဲ ကိစၥေလးေတြကို ကြၽန္မ စစ္ေဆးဖို႔ မလိုဘူး၊ သူ႔ကို အလုပ္တာဝန္ ေပးရင္ သူ႔ကို ယုံၾကည္သင့္တယ္၊ ဘာျပႆနာမွ ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေတြးခဲ့တာ။ ရွင္သန္မႈအတြက္ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ စိုးမိုးျခယ္လွယ္ခံခဲ့ရလို႔ သူ႔အလုပ္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ မႀကီးၾကပ္၊ မစစ္ေဆးခဲ့ဘူး။ သူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကို လူေတြက တိုင္တဲ့အခါမွာေတာင္ သူတို႔ကို မယုံခဲ့ဘူး၊ ဒီထက္ပို မစုံစမ္းခဲ့ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ဧဝံေဂလိအလုပ္ ထိခိုက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တဲ့ ထိခိုက္နစ္နာမႈက ျပဳျပင္လို႔ မရခဲ့ဘူး။ အမွန္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔က ျပႆနာေတြနဲ႔ လမ္းလြဲမႈေတြကို အျမန္ ေတြ႕ၿပီး ေျဖရွင္းႏိုင္ေအာင္လို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြက အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ေပးဖို႔ ဘုရားက ေတာင္းဆိုတာပါ။ ဒါက လူေတြရဲ႕ တာဝန္နဲ႔ အသင္းေတာ္ အလုပ္ႏွစ္ခုလုံးအတြက္ အက်ိဳးရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအစား “သင္အလုပ္ခန႔္သည့္ လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္”ဆိုတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီး လူေတြကို အလုပ္တာဝန္ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူတို႔ကို လမ္းျပ၊ ကူညီေပးဖို႔ မေျပာနဲ႔ မႀကီးၾကပ္၊ မစစ္ေဆးခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ဝတ္ေက်တမ္းေက်ျဖစ္ခဲ့ၿပီး လက္ေတြ႕အလုပ္ လုပ္မေနခဲ့ဘူး။ ဒါက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အျပဳအမူပဲ။ လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္တဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ဝန္ထမ္းအျဖစ္ ဆက္ထားခဲ့တယ္။ ဒါက အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို အေထာက္အကူမျဖစ္႐ုံမက တကယ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ မေကာင္းမႈလုပ္ေနခဲ့တာပဲ။ အဲဒီအခါမွပဲ ျမင္သြားတယ္။ “သင္အလုပ္ခန႔္သည့္ လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္”ဆိုတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အျမင္က အရမ္းအရမ္းကို အႏၲရာယ္ရွိတယ္။ အဲဒီစိတ္ကူးနဲ႔ ကြၽန္မ အၿမဲ အသက္ရွင္ရင္ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေစႏိုင္တာကိုေပါ့။ ပိုသုံးသပ္ေလ၊ ေနာင္တရေလျဖစ္လို႔ ဘုရားဆီ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “လူေတြနဲ႔ ကြၽန္မတာဝန္ကို စာတန္ရဲ႕ အေတြးအေခၚအတိုင္း ကြၽန္မ သေဘာမထားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြအတိုင္း ကြၽန္မတာဝန္ကို ႀကိဳးစားျဖည့္ဆည္းဖို႔ အသင့္ပါ။ တျခားေနာင္တရစရာ တစ္ခုမွ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး”လို႔ေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အပိုဒ္ကို ဖတ္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္း ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “‘သင္အလုပ္ခန္႔သည့္ လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္။ သင္သံသယရွိသည့္လူမ်ားကို အလုပ္မခန္႔ႏွင့္’ ဆိုသည့္စကားက မွန္ကန္သည္ဟု သင္ ယုံၾကည္သေလာ။ ဤစကားရပ္သည္ အမွန္တရားျဖစ္သေလာ။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္တြင္၊ မိမိတို႔၏ တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရာတြင္ ဤစကားကို တစ္စုံတစ္ဦးက အဘယ္ေၾကာင့္ အသုံးျပဳမည္နည္း။ ဤတြင္ ျပႆနာက အဘယ္နည္း။ ဤအရာတို႔သည္ ရွင္းလင္းစြာပင္ မယုံၾကည္သူမ်ား၏ စကားမ်ား၊ စာတန္ဆီမွလာေသာ စကားမ်ားျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔သည္ ဤအရာတို႔ကို အမွန္တရားအျဖစ္ အဘယ္ေၾကာင့္ သေဘာထားသနည္း။ ၎တို႔သည္ မွန္သည္၊ မွားသည္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ မေျပာႏိုင္သနည္း။ ဤအရာမ်ားသည္ သိသိသာသာပင္ လူသား၏ စကားမ်ား၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ စကားမ်ားျဖစ္သည္။ တကယ္ကို သမၼာတရားမဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ လုံးလုံး ကြဲလြဲေနသည္။ လူတို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ား၊ အျပဳအမူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္အား ကိုးကြယ္မႈအတြက္ စံအျဖစ္ အသုံးမျပဳသင့္ေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဤစကားကို မည္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္သင့္သနည္း။ သင္သည္ အမွန္တကယ္ ခြဲျခားႏိုင္စြမ္းရွိပါက၊ သင္၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ စည္းမ်ဥ္းအျဖစ္ အသုံးျပဳဖို႔ ဤစကား၏ေနရာတြင္ မည္သည့္စံအမ်ိဳးအစားကို အသုံးျပဳသင့္သနည္း။ စံသည္ ‘သင္၏ တာဝန္ကို သင္၏ စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့၊ ဉာဏ္ရွိသမွ်ျဖင့္ ထမ္းေဆာင္ရန္’ ျဖစ္သင့္သည္။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံး အႂကြင္းမဲ့၊ ဉာဏ္စြမ္းရွိသမွ်၊ စိတ္အစြမ္းရွိသမွ်ႏွင့္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ မည္သူ၏ ကန႔္သတ္ျခင္းကိုမွ် မခံျခင္းျဖစ္သည္။ စိတ္ႏွလုံးတစ္ခုတည္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ထပ္မည္သည့္အရာမွ် မရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ဘုံက ျပဌာန္းၿပီး ေျမႀကီးက အသိအမွတ္ျပဳထားသည္ႏွင့္အမွ် ဤသည္မွာ သင္၏ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရား ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္သင့္သည္။ မည္သည့္ျပႆနာမ်ားကို သင္ ႀကဳံေတြ႕ရပါေစ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္သင့္သည္။ သင္လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ မည္သည့္နည္းျဖင့္မဆို ကိုင္တြယ္ေလာ့။ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လိုအပ္လွ်င္ ထိုအတိုင္းသာ ျဖစ္ေစေလာ့။ ထုတ္ပယ္ျခင္း လိုအပ္လွ်င္ ထိုအတိုင္းသာ ျဖစ္ေစေလာ့။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ သမၼာတရားအေပၚ အေျခခံၿပီး ေဆာင္႐ြက္ေလာ့။ ဤသည္မွာ စည္းမ်ဥ္းမဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ‘သင္အလုပ္ခန႔္သည့္လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္။ သင္သံသယရွိသည့္လူမ်ားကို အလုပ္မခန႔္ႏွင့္’ ဆိုသည့္ စကားႏွင့္ လုံးဝ ဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ သင္အလုပ္ခန႔္သည့္လူမ်ားကို သံသယမရွိႏွင့္။ သင္သံသယရွိသည့္လူမ်ားကို အလုပ္မခန႔္ႏွင့္ဆိုသည္မွာ မည္သည့္ အဓိပၸာယ္နည္း။ ယင္းမွာ လူတစ္ေယာက္ကို အလုပ္ခန႔္ၿပီးလွ်င္ ထိုသူကို သံသယမရွိသင့္။ လူတစ္ေယာက္ကို အလုပ္ခန႔္ၿပီးလွ်င္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို လြတ္ေပးသင့္သည္၊ မႀကီးၾကပ္သင့္၊ ထိုသူေက်နပ္သလို လုပ္ေဆာင္ခြင့္ေပးသင့္သည္၊ သံသယရွိလွ်င္ ထိုသူကို အလုပ္မခန႔္သင့္ဟု ဆိုလိုသည္။ ဤသို႔ အဓိပၸာယ္ရသည္မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ လြန္စြာပင္ မွားယြင္းသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို အလြန္အမင္း ခံထားရသည္။ လူတိုင္းတြင္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားရွိၿပီး၊ ဘုရားကို ပုန္ကန္ႏိုင္စြမ္းရွိကာ အာခံႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ မည္သူကမွ် စိတ္မခ်ရဟု ဆိုႏိုင္သည္။ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား၏ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းကို ခံရၿပီး ၎တို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္က ကမာၻအဆုံးထိ က်ိန္ဆိုလွ်င္ပင္ ဤသည္မွာ အသုံးမဝင္ေပ။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို မေျဖရွင္းႏိုင္မီ၊ ဘုရားကို ၎တို႔ အာခံၿပီး သစၥာေဖာက္ေသာ ျပႆနာကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား မေျဖရွင္းႏိုင္မီ၊ လူတို႔၏ အျပစ္မ်ား၏ အရင္းအျမစ္ကို မေျဖရွင္းႏိုင္မီတြင္ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို လက္ခံရမည္။ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ သန႔္စင္ျခင္းကို မျဖတ္သန္းရေသးသကဲ့သို႔ကယ္တင္ျခင္းကို မရရွိေသးေသာသူမ်ားသည္ စိတ္မခ်ရေပ။ ၎တို႔သည္ ယုံၾကည္ဖို႔ မထိုက္တန္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ တစ္စုံတစ္ဦးကို အလုပ္ခန႔္ေသာအခါ ထိုသူကို ႀကီးၾကပ္ရမည္။ ၫႊန္ၾကားရမည္။ ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းကာ။ သမၼာတရားကို မၾကာခဏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ရမည္။ ဤနည္းအားျဖင့္သာ ထိုသူကို ဆက္၍ အလုပ္ခန႔္ထားႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ရွင္းလင္းစြာ သင္ ျမင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္ေသာသူ၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ေသာသူ၊ တာဝန္ကို သစၥာရွိစြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ကာ မိမိတို႔ဘဝတြင္ အဆက္မျပတ္ တိုးတက္မႈရွိေသာသူ အခ်ိဳ႕ရွိလွ်င္၊ ထိုလူမ်ားကိုသာ အမွန္တကယ္ အလုပ္ခန႔္အပ္ႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ၁) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ေတာ့ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္း ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ေတြမွာ စိတ္ႏွလုံး အႂကြင္းမဲ့ ထားဖို႔ ဘုရားက ေတာင္းဆိုတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈေအာက္မွာရွိတဲ့ အလုပ္အားလုံးအတြက္ အဲဒီလူနဲ႔ ကြၽန္မ ရင္းႏွီးသည္ျဖစ္ေစ၊ မရင္းႏွီးသည္ျဖစ္ေစ သူ႔ကို ကြၽန္မ ဘာပဲထင္ထင္ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြအတြက္ ဘုရားျပင္ဆင္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြအတိုင္း ကိုယ့္တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ၿပီး ကြၽန္မအေပၚ ေမွ်ာ္မွန္းထားတာေတြ အားလုံးကို ဆက္လုပ္သင့္တယ္။ လူတိုင္းရဲ႕ အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္၊ ႏွံ႔စပ္ေအာင္ နားလည္ရင္းနဲ႔ ျပႆနာေတြကို ရွာေတြ႕လို႔ ခ်က္ခ်င္း ေျဖရွင္းေပးၿပီးေတာ့ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ျပႆနာေတြရွိတဲ့ သူေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း၊ ျပဳျပင္ေပးရင္းနဲ႔ေပါ့။ အဲဒါေတြက ကြၽန္မတာဝန္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြျဖစ္သလို ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းပဲ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့ ကြၽန္မ အမ်ားႀကီး ပိုရွင္းသြားၿပီး ကိုယ့္တာဝန္မွာ ေရွ႕ဆက္ရမဲ့လမ္းေၾကာင္း ရွိသြားတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းေပးဖို႔ လီလီကို အသင္းေတာ္က တာဝန္ေပးေတာ့ သူက လိုလိုလားလားပဲ။ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိတယ္။ “သူ အထုတ္ခံရတာကေန သင္ခန္းစာရၿပီး ဒီတစ္ခါ သူ႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္လို႔ရတယ္”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာခင္မွာ သူေရေလာင္းတဲ့ လူသစ္အေတာ္မ်ားမ်ားက ပုံမွန္ မစုေဝးၾကေတာ့ဘူး။ ဒါ ကြၽန္မအတြက္ ထူးဆန္းေနလို႔ ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေသးစိတ္က်က် သူ႔ကို ကြၽန္မ ေမးလိုက္တယ္။ သူတို႔အတြက္ ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိတာကိုပဲ သူက ဆင္ေျခေပးေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားတယ္။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ စိတ္ပ်က္မိတယ္။ အထုတ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ဆင္ျခင္ၿပီး လက္ေတြ႕အလုပ္တခ်ိဳ႕ လုပ္မွာပဲလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့ေပမဲ့ လက္စသတ္ေတာ့ ကြၽန္မ မွားသြားတယ္။ လူေတြကို ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆေတြအရ ဆက္ျမင္ေနလို႔ မျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္တယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအေနနဲ႔ အလုပ္ကို ကြၽန္မ ႀကီးၾကပ္၊ စစ္ေဆး၊ ၫႊန္ၾကားၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းရမယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတြးမိခဲ့တယ္။ “သင္၏ စိတ္ႏွလုံး အႂကြင္းမဲ့၊ ဉာဏ္စြမ္းရွိသမွ်၊ စိတ္အစြမ္းရွိသမွ်ႏွင့္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ မည္သူ၏ ကန႔္သတ္ျခင္းကိုမွ် မခံျခင္းျဖစ္သည္။ စိတ္ႏွလုံးတစ္ခုတည္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ထပ္မည္သည့္အရာမွ် မရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ဘုံက ျပဌာန္းၿပီး ေျမႀကီးက အသိအမွတ္ျပဳထားသည္ႏွင့္အမွ် ဤသည္မွာ သင္၏ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရား ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္သင့္သည္။ မည္သည့္ျပႆနာမ်ားကို သင္ ႀကဳံေတြ႕ရပါေစ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္သင့္သည္။ သင္လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ မည္သည့္နည္းျဖင့္မဆို ကိုင္တြယ္ေလာ့။ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လိုအပ္လွ်င္ ထိုအတိုင္းသာ ျဖစ္ေစေလာ့။ ထုတ္ပယ္ျခင္း လိုအပ္လွ်င္ ထိုအတိုင္းသာ ျဖစ္ေစေလာ့။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ သမၼာတရားအေပၚ အေျခခံၿပီး ေဆာင္႐ြက္ေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ၁) မွန္တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ကြၽန္မ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ရမယ္။ ေနာက္ေတာ့ လီလီရဲ႕ ျပႆနာေတြကို သူ႔ဆီ ကြၽန္မ အကုန္ ေထာက္ျပ၊ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တာဝန္မွာ သူ႔ရဲ႕ ေပါ့ဆတဲ့ သေဘာထားနဲ႔ အဲဒါရဲ႕ အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ေလ့လာေဆြးေႏြးၿပီး သူ႔ကို မိတ္သဟာယျပဳေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါမွပဲ ေနာက္ဆုံးမွာ လီလီက သူ႔ျပႆနာေတြကို သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လီလီရဲ႕ အလုပ္ကို ကြၽန္မ ပုံမွန္ ေမးျမန္းၿပီး စစ္ေဆးခဲ့သလို ျပႆနာေတြ သတိထားမိရင္ ျပဳျပင္ဖို႔ သူနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ လီလီက လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းရာမွာ ရလဒ္အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းသြားတယ္။ ဒါကိုျမင္‌ေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ကိစၥေတြကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း ရႈျမင္ၿပီး ေဆာင္႐ြက္တာက တာဝန္မွာ အေကာင္းဆုံး ရလဒ္ေတြ ျဖစ္ထြန္းေစပုံကို ကြၽန္မ တကယ္ နားလည္သြားတယ္။ အမ်ားႀကီးလည္း ပိုစိတ္ေအးလက္ေအးျဖစ္ၿပီး ေအးခ်မ္းသြားတယ္။